Betere bescherming voor het eiland Noord-Beveiand Centraal jeugdgebouw als trefpunt in 't weekend Steeds meer jongelui naar de Zaterdagsport Vrede over de wereld en kerkelijke eenheid Behoud van de visgronden door een goede haven Rijkelijk vrucht mogen dragen Opbouw van Staat en Maatschappij Geluk op 't zwervers- en schrjjverspad Net zo mooi als vorig jaar Deltaplan brengt verandering in Zeeuws karakter Een landbouwer: GOEDE OOGST EN REDELIJKE PRIJZEN Spontane keuze voor Christus Samenwerking in gezins- en zakenleven DERTIEN MENSEN UIT ZEELAND VERTELLEN ZWART OP WIT: En drinkwaterleiding voor allen Zinvolle vrije-tijdsbesteding Wat umd U het frdangtiflcst in 7955 Wat <ziyn Uw wensen i/mc 7956? Vormingswaatde, ook mentaal Alle Christenvrouwen bij elkaar Of: betere en modernere schepen Zaterdag 31 December 1955 ZEEUWSCH DAGBLAD JEN ZO DENK IK ER OVER!'... EEN BURGEMEESTER: In mijn ogen was in het afgelopen jaar in de allereerste plaats belangrijk: de indiening van de Deltawet, die èn uit een oogpunt van beveiliging èn uit dat van kortere en betere verbindingen met het overige gedeelte van het land, voor onze provincie van buitengewone betekenis zal zijn. Voor mijn gemeente en het eiland Noord-Beveland zal de uitvoering van het Drie-Eilandenplan (hetwelk bij voorrang zal worden uitgevoerd) van een dergelijke importantie zijn, dat de betekenis op het ogenblik niet te overzien valt. Wel weten wij, dat de zuidkust van ons eiland beter zal worden beschermd en dat wij een vaste dus betere ver binding met de andere delen van de provincie zul len krijgen, het geen misschien tot gevolg kan hebben, dat ge makkelijker per soneel zoals on derwijzers, kan worden aangetrokken. Van groot belang was ook de aan sluiting van alle dorpskommen op het eiland aan de centrale drinkwaterlei ding. In de zomer van '56 zullen prac- tisch alle buiten de kommen liggende percelen worden aangesloten, waar door niet in het minst op het gebied der volksgezondheid een zeer grote verbetering zal worden verkregen. En dan het feit, dat tot demping van du door het dorp lopende watergang, die vooral in de zomermaanden een on dragelijke reuk verspreidde, werd be sloten. Reeds kon tot aanbesteding van Een ariist: Om dan maar bij het belang rijkste te be ginnen. Of men nu schil dert of iets an ders doet, op de eerste plaats ben je mens, en als mens verhoudt men zich tot deze raadselachtige gebeurtenis, die „leven" heet. Zijn we nu onderworpen aan een blind lot, dat ons kauwt en herkauwt? Vanuit ons standpunt bezien, heeft het er alle schijn van. Erkennen we, dat de Ziel van het leven integendeel een leidende en liefderijke Geest is, waartoe wij in de liefdevolle be trekking staan als Zijn kind, dan zijn we onderwezen door de Geest Zelf. Als geesteskind dus, deelt men in alle van zijn Vader, ook al is men een "enfant terrible" en "Rooms". Het leven krijgt een geheel ander aspect; het wordt nu pas waarlijk mooi, want schoonheid zonder waarheid is immers een illusie. Daarom kan ik voor 1956 niets beters wensen, dan rijkelijk vrucht te mogen dragen tot Zijn Eer. Middelburg. HANS HEEREN Kunstschilder. deze demping en het maken van een riolering worden overgegaan. Tenslotte verheug ik me over het feit, dat nu toch eindelijk (na bijna drie jaar) een begin is gemaakt met de verdeling van gelden, die door buiten landse mogendheden werden geschon ken ter leniging van de nood in de rampgemeenten. Mijn wens voor 1956 is, dat een zwaar getroffen gemeente als Kortge- ne, die door 2.80 tot 2.90 meter water werd overspoeld en 49 slachtoffers te betreuren had, niet lang meer zal be hoeven te wachten op een toewijzing van deze gelden. Opdat de uitvoering van haar wederopbouw hierdoor niet meer wordt belemmerd. Ik hoop van harte, dat onze gemeen te in 1956 weet, waar zij aan toe is. Kortgene. A. A. SCHUIT. Een fabrieksarbeider: Nu men mij de gelegenheid biedt, iets te vertellen over het belang rijkste van het af gelopen jaar, wil ik er mijn dank baarheid over uit spreken, dat ik gezondheid en kracht mocht ont vangen om mijn arbeid te verrich ten. Arbeid adelt en sterkt de geest. Geeft een vreug devol gevoel, mede te werken aan de opbouw van staat en maatschappij. Vooral als dit gebeurt langs de weg van bedrijfsvrede, zoals 1955 zich ge kenmerkt heeft. Schoon werd dit gedemonstreerd, toen in het bedrijf, waarin ik werk zaam ben, de ondernemingsraad werd ingesteld. Mede door gezamenlijke inspanning van hoog tot laag, kon het rendement worden opgevoerd en winstdeling aan allen plaats hebben. Dat bij dit alles ook nog enige ver lichting van belastingdruk kwam, was een aangename ervaring. Beslist tot dankbaarheid en hoop, stemde de in diening van de wet op de ouderdoms voorziening. Tevens verheugde het mij, dat ik als Statenlid mocht meespreken over de mogelijkheid, die het Deltaplan ons zal bieden, alsmede over de eerste werk zaamheden, die ik mocht verrichten voor de bouw van 19 arbeiderswonin gen. Voor het komende jaar verwacht ik veel goeds van de vrijere loonvorming evenals van de in te stellen onderne mingsraden. Dit, gepaard met een nauwgezet economisch overheidsbe leid, kan onze nationale welvaart ten goede komen. En voorts: de parlementsverkiezin gen! Middelburg. P. MELIEFSTE. EEN WIKA-JEUGDWERKLEIDER: Als ik terugblik in het afgelopen jaar, dan zie ik in mijn persoonlijk leven als hoogtepunt: mijn huwelijksverbintenis temidden van de Gemeente Goes. Veel vriendschap en medeleven, ook van de jeugd van Goes moch ten wij hierbij ondervinden. Ook was het een feest voor allen, die bij het clubwerk ,,'t Honk" betrokken - zijn toen wij het nieuwe clubhuis in gebruik konden nemen, waardoor dit jeugdzorg-werk op meer verantwoorde wijze gedaan kan worden. tijd, die in een totaal andere wereld leven dan 20 jaar geleden, te helpen. Met Jezus Christus als mijn Raadgever zal ik steeds weer, misschien tegen traditionele opvattingen in, móéten zoeken naar nieuwe wegen om de jeugd te kunnen blijven geleiden. Goes. D. E. HIENSCH. 5 I~^\it waren de twee vragen, die wij stelden aan drie dames en II tien heren in Zeeland. Wij zijn ons er terdege van bewust, v dat deze greep een zeer willekeurige is geweest. Het wil geenszins tot uitdrukking brengen: dit is nu de mening van de doorsnee Zeeuw. Dat zou ondoenlijk zijn. Toch hebben we ge- m tracht zoveel mogelijk uiteenlopende beroepen en functies met 6 deze keuze te vangen. Opmerkelijk is, dat al de dames en heren op uiterst serieuze wijze de vragen hebben beantwoord. Het Deltaplan heeft bij velen nog niet die indruk gemaakt, als wij hadden verwacht. Zo zijn er talrijke interessante Conclusies te trekken. Wij willen x dat graag aan de lezer (es) overlaten. Rest ons nog de huisvrouw, dé visser, de scholier en de Heils- officier, ja al de dertien bereidwillige medewerkers hartelijk te danken voor hun spontane medewerking aan „Zo denk ik er over!" Het is onze oprechte wens, dat al de (ideale) verlangens en verwachtingen in 1956 in vervulling zullen gaan. «a#® <as56><ass5><a#ê> os® «s* <9ss&<as^><atf®><a^©«i5»E><asss'<85=5x8?®®^ EEN HUISVROUW: gebouw van Europa genoemd. Ik zie me weer staan voor de gra ven van Bernadotte èn Desiree, twee mensen van eenvoudige afkomst, die later de koningstroon van Zweden be klommen. Ik zie me weer zitten op die blin kend witte passagiersboot, waarmee ik het door een krans van beboste' heu velhellingen en rotseilandjes omgeven Malermeer overstak, om een bezoek te brengen aan het interessante middel eeuwse slot Gripsholm. Ik zieAch er was zoveel. Een bonte reeks van beelden trekt aan mijn geestesoog voorbij. Dan rijst de vraag: Wat zal het nieuwe jaar mij brengen? Ik weet het niet. Ik mag slechts hopen op een beetje geluk. Geluk op mijn zwervers pad, maar ook en vooral geluk op mijn schrijverspad. Dat ik veel inspiratie mag krijgen en ja, ook een beetje suc ces. Tholen. JOSEPH A. BRUSSE. Mijn grootste verlangen voor 1956 is: een cen traal jeugdge bouw met een be hoorlijke outilla ge, dat o.a. als trefpunt zou kun nen dienen voor veel jongeren, die op het weekend hun vertier in Goes komen zoe ken. Het is de taak van de kerk om de jeugd, meisjes en jongens tezamen, een plaats te geven, waar ze een zinvolle en ver antwoorde vrije-tijdsbesteding kunnen vinden. Een tweede wens is: uitbreiding van het classicale Jeugdblad „De Schijn werper", waarmee we de jeugd trach ten te begeleiden op alle terreinen, die zij in haar vrije tijd besteedt. Het gaat er niet om, bordjes „Verboden Toe gang" te plaatsen, maar om de jonge lui met de bewogenheid van het Evan gelie te helpen, waar dit ook maar mo gelijk is. Zó hoop ik, als Wika-jeugdleider, mijn werk in 1956 te verrichten: steeds weer zoekend naar nieuwe wegen en methoden om de jongeren van onze Onderwijzer-publicist En een beetje succes Tja, mijn reis naar Stockholm was voor mij on getwijfeld de mooiste belevenis in. het jaar 1955. Nu ik in deze kil le Decemberda gen achter mijn schrijftafel zit en naar buiten staar, gaan mijn ge dachten weer te rug naar de gou den tijd, die ik in die prachtige stad mocht doorbrengen. Ik zie me weer lopen langs het schilderachtige stad huis, door iemand eens het mooiste EEN SPORTSMAN: Wanneer men mij vraagt, wat nu wel de belangrijkste ervaring of ge beurtenis is geweest, welke ik in de sportwereld op de Zaterdagen van het afgelopen jaar heb meegemaakt, dan weet ik daar zo direct geen antwoord op. Ik zou kunnen noemen; (zonder de andere takken van sport te kort te doen): de voetbalwedstrijd tussen het Nederlandse Zaterdagelftal en het Zeeuwse KNVB-elftal, die in de afgelopen zomer te Goes werd gespeeld. Naar mijn me ning echter is het belangrijkste wel, dat in Zeeland ook het laatste jaar weer de Zaterdag-voet balsport steeds meer toeneemt. Het KNVB-af- delingsbestuur doet dan ook alle mogelijke moeite om dit te bevor deren. En daar lijn wij dankbaar voor. Want sport beoefenen zoals het behoort, geeft een grote vormings- waarde voor lichaam en geest. Mijn wens voor het nieuwe jaar is dan ook: dat er steeds meer jongelui 's Zaterdags naar de sportvelden en -zalen gaan, om de gezonde ontspan' ning, die het beoefenen van sport geeft te ervaren. Dit is immers het gehele jaar door mogelijk, wanneer we den ken aan voetbal, korfbal en vooral vol leybal. Deze laatste is een bijzonder goede en eerlijke sport, die de moeite waard is gespeeld te worden. We verwachten voor 1956 weer veel sportvreugde. Een scholier: Oudejaarsavond Straks laat de klok zijn twaalf slagen horen en 1955 zal weer verstreken zijn. 1955van Ja nuari tot Decem ber wat was het vlug voorbij; wat is er ontzet tend veel gebeurd dit jaar! Het was hard werken, want mijn Mulo-exa men lag in het vooruitzicht. Nu niet meer, het is alweer een half jaar ge leden. Hoe is het mogelijk. O, wat voelde ik me gelukkig, toen ik mijn diploma in ontvangst nam. En daarnavacantie! Zes lange weken! Die dagen in Ootmarsum zul len me nog lang heugen. Och, er was zoveel. Mijn eerste schreden op het Kweekschoolpad, maar ook minder belangrijke ervarin gen heb ik opgedaan een mooi ge dicht, een zingend goudhaantje, de zee o, dit jaar was vol mooie, maar ook moeilijke ogenblikken. Na die twaalf slagen komt een nieuw jaar. Wat zal dit- brengen? Ik weet het niet, maar ik hoop van gan ser harte, dat het net zo mooi zal zijn Intimiteiten vertel ik natuurlijk niet, maar ik kan niet nalaten te ver klappen, dat ik in dit jaar driemaal grootmoeder werd. Een tweeling en een één-alleentje. Een tweeling vergt veel zorg, maar het is ook zoiets moois, dat niets daarbij te vergelijken is. Een ambtenares: Wat misschien wel het allerbe langrijkste was in het afgelopen jaar: de ontdek king van een se rum tegen kin derverlamming. Speciaal voor onze provincie denk ik aan de voorbereiding van het Deltaplan. In dien dit tot uit voering mocht komen, zullen de gevolgen, die nu nog niet geheel te overzien zijn, toch in elk geval een grote verandering in het Zeeuwse volkskarakter teweeg brengen. Ook trof me de conferentie van de Grote Vier in Genève, die de wereld dagenlang in spanning hield, maar die helaas niet het gewenste resultaat bracht. En dan voor mij persoonlijk. De enige noemenswaardige veran dering voor mij bestond uit het wis selen van werkkring. Terwijl ik in 1954 op een particulier kantoor werk te, ben ik nu als loketambtenares bij de P.T.T. werkzaam. Een afwisselend werk, dat me veel beter bevalt dan hele dagen achter de schrijfmachine tronen, en dat door de omgang met de meest uiteenlopende soorten mensen buitengewoon interessant is. Als U wilt weten, wat ik voor 1956 op mijn verlanglijstje heb staan? Ik wens, dat het nieuwe jaar ons een al gehele wereldvrede zal brengen. Middelburg. Mej. C. BOLIER. Goes. L. DE NEEF Scheidsrechter. als dit jaar. Mijn gedachten gingen: Oudejaar... de klokken slaan, Weer is een jaar voorbij gegaan. Vol tegenspoeden, zorg en pijn, Maar ook een jaar om bl(j te zijn. Want God, de Vader, schonk het ons. Veere. RIE CALJOUW (16). De gedachten van een boer gaan zoals altijd aan het eind van een jaar natuur lijk terug naar de afgelopen oogst en naar de ontwikke ling van de prijzen der producten. Welnu, we mogen met dankbaarheid constateren, dat de opbrengsten in 1955 over 't algemeen goed waren, met een redelijk prijs peil. Belangrijk voor de boer was: de start van het Landbouwschap, als eerste PBO in de landbouw, en de ontwikkeling van het Del taplan. Dit laatste zal voor heel Zeeland, maar met name voor de Zeeuwse landbouw van ver strekkende betekenis zijn. We hopen dan ook, dat in 1956 met grote voortvarendheid hieraan verder wordt gewerkt. Wie geen vreemdeling in het „agrarisch Jeruzalem" is, weet, dat de vooruitzichten voor de boer niet onverdeeld gunstig zijn: stijgende kosten, arbeids problemen, onzekerheid betref fende de prijzen. Allemaal din gen, die ons hart met zorg kun nen vervullen, al is het niet no dig om bezorgd te zijn. Ja, wat verwachten we nu voor 1956? Daar kun je als boer nooit veel van zeggen. Je kunt alleen bidden om een goede oogst en er verder hard voor werken. En dan hoop je natuurlijk, dat de prijzen zich zo zullen ontwikke len, dat inderdaad gesproken kan worden van een redelijke bestaansmogelijkheid. Anna Jacoba Polder. G. DE JAGER. Leger des Heilsofficier Geestelijke verdieping Door onze werk zaamheden kwam ik in aanraking met mensen uit alle lagen van onze samenleving in Zeeland. De goede wil en het begrip voor ons werk was van dien aard, dat het een vreugde is ge weest, onder zul ke omstandighe den onze arbeid te mogen verrich ten. De allermooiste ervaring van dit jaar was voor mij, dat wij mensen za gen opstaan, die spontaan voor Chris tus kozen. Mijn wensen voor 1956 zijn: Dat er een geestelijke verdieping zal zijn. En dat wij, met de hulp des Heren, de sympathie van onze vrienden en door medewerking van onze strijders, de arbeid met kracht mogen voortzet ten. Zo zijn wij gaarne Uw dienstwil lige tot heil der mensheid. Goes. H. HORDIJK, Sr. Majoor L. d. H. EEN VISSER: Van mijn werk zou ik veel kun nen vertellen. Mijn leven is nl. in drieën ver deeld: ons gezin, de boekhandel en de Christelijke vrouwenbewe ging- Wat het laatste betreft, ik mocht dit jaar de 37ste afdeling oprich ten van onze Bond, die nu on geveer 3.000 leden in Zeeland telt. Prachtig werk vind ik dit, omdat ik daarin een ideaal zie. Het ideaal van de eenheid! alle Christenvrouwen uit alle kerken bij elkaar brengen. Dan onze zaak. In mijn ogen is geen zaak zo mooi als de boekhandel. In elk boek zit leven: levensgeschiedenissen, wereldreizen, enz. zijn opgesloten in de rijen boeken. Als ik dertig jaar jonger was en een baan moest kiezen, zou dat zeker in de boekhandel zijn. Wat ik voor 1956 wens? Gezondheid voor mijn gezin, voor spoed in de zaak, vrede over de wereld en niet in de laatste plaats: dat al onze kerken mochten worden opgelost in Gods éne Kerk. Middelburg. J. DE JONG-BIKKER Pres. NCVB-Zeeland. Een winkelier: Met alle gezindten Naar mijn ge voelens, is er op de door U gestel de vraag maar één antwoord: dank voor een goede gezondheid, en dank voor een prettige samen werking in het gezins- en zaken leven. En dat niet alleen in eigen kring, maar ook de goede ver standhouding on der de collega's. Juist die prettige samenwerking met alle gezindten maakt je werk zo licht. Je voelt, zonder dat het in woorden wordt uitgedrukt, toch waardering voor je werk en dat brengt je soms moeizame arbeid in een prettige sfeer. Dat ervoer ik nog eens duidelijk bij het gehouden fruitcorso. Wat mijn verlangens betreft: als 1956 brengt, wat het oude jaar ons schonk, gaan we een goed jaar tege moet. En wat zouden we ieder voor ons persoonlek anders wensen, dan dat H(j die 't al bestuurt, het roer van ons gezins- en zakenleven in Zijn hand neemt voor 'n veilige reis vcor 1956. Goes. A. VERMAIRE. Leerlinge Chr. Kweekschool. Ik ben visserman in hart en nieren, ben op het water grootgebracht en vaar reeds meer dan veertig jaar. Mijn mooiste ervaring in het afgelopen jaar, yond ik de belangstelling die H. M. de Koningin voor de vissersvloot toonde tijdens haar bezoek aan Veere, toen zij de gepavoiseerde schepen in ogen schouw nam en zich op ongedwongen wijze met verschillende vissers onder hield. Mijn verwach tingen en wensen voor 1956 zijn: dat de resultaten voor de visserij even goed mogen zijn als in 1955. En dat bij af sluiting van het Veerse Gat, waar door wij uit de haven van Veere verdreven wor den, weer een goede haven voor ons gevonden mo ge worden, opdat onze visgronden (die in 1955 zulke goede resultaten afwier pen) voor ons behouden mogen blij ven. En indien die mogelijkheid er niet is, dat de Regering alles in het werk zal stellen, om ons, vissers, zoveel mo gelijk te helpen, zowel financieel als moreel, om de gevolgen van de afslui ting voor ons te compenseren. Door ons betere en modernere schepen te verschaffen, waarmee wij dan voor on ze gezinnen de kost kunnen verdienen. Arnemuiden M. SIEREVELD Schipper ARM 14.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1955 | | pagina 10