Betere bescherming voor het
eiland Noord-Beveiand
Centraal jeugdgebouw als
trefpunt in 't weekend
Steeds meer jongelui naar
de Zaterdagsport
Vrede over de wereld en
kerkelijke eenheid
Behoud van de visgronden
door een goede haven
Rijkelijk vrucht
mogen dragen
Opbouw van Staat
en Maatschappij
Geluk op 't zwervers-
en schrjjverspad
Net zo mooi als
vorig jaar
Deltaplan brengt
verandering in
Zeeuws karakter
Een landbouwer: GOEDE OOGST EN REDELIJKE PRIJZEN
Spontane keuze
voor Christus
Samenwerking in
gezins- en
zakenleven
DERTIEN MENSEN UIT ZEELAND VERTELLEN ZWART OP WIT:
En drinkwaterleiding voor allen
Zinvolle vrije-tijdsbesteding
Wat umd U het frdangtiflcst in 7955
Wat <ziyn Uw wensen i/mc 7956?
Vormingswaatde, ook mentaal
Alle Christenvrouwen bij elkaar
Of: betere en modernere schepen
Zaterdag 31 December 1955
ZEEUWSCH DAGBLAD
JEN ZO DENK IK ER OVER!'...
EEN BURGEMEESTER:
In mijn ogen was in het afgelopen jaar in de allereerste plaats belangrijk:
de indiening van de Deltawet, die èn uit een oogpunt van beveiliging èn
uit dat van kortere en betere verbindingen met het overige gedeelte van het
land, voor onze provincie van buitengewone betekenis zal zijn.
Voor mijn gemeente en het eiland Noord-Beveland zal de uitvoering van het
Drie-Eilandenplan (hetwelk bij voorrang zal worden uitgevoerd) van een
dergelijke importantie zijn, dat de betekenis op het ogenblik niet te overzien
valt.
Wel weten wij,
dat de zuidkust
van ons eiland
beter zal worden
beschermd en
dat wij een vaste
dus betere ver
binding met de
andere delen van
de provincie zul
len krijgen, het
geen misschien
tot gevolg kan
hebben, dat ge
makkelijker per
soneel zoals on
derwijzers, kan worden aangetrokken.
Van groot belang was ook de aan
sluiting van alle dorpskommen op het
eiland aan de centrale drinkwaterlei
ding. In de zomer van '56 zullen prac-
tisch alle buiten de kommen liggende
percelen worden aangesloten, waar
door niet in het minst op het gebied
der volksgezondheid een zeer grote
verbetering zal worden verkregen.
En dan het feit, dat tot demping van
du door het dorp lopende watergang,
die vooral in de zomermaanden een on
dragelijke reuk verspreidde, werd be
sloten. Reeds kon tot aanbesteding van
Een ariist:
Om dan maar
bij het belang
rijkste te be
ginnen. Of
men nu schil
dert of iets an
ders doet, op
de eerste plaats
ben je mens,
en als mens
verhoudt men
zich tot deze
raadselachtige
gebeurtenis,
die „leven"
heet.
Zijn we nu onderworpen aan
een blind lot, dat ons kauwt en
herkauwt? Vanuit ons standpunt
bezien, heeft het er alle schijn
van. Erkennen we, dat de Ziel
van het leven integendeel een
leidende en liefderijke Geest is,
waartoe wij in de liefdevolle be
trekking staan als Zijn kind, dan
zijn we onderwezen door de
Geest Zelf.
Als geesteskind dus, deelt men
in alle van zijn Vader, ook al is
men een "enfant terrible" en
"Rooms". Het leven krijgt een
geheel ander aspect; het wordt
nu pas waarlijk mooi, want
schoonheid zonder waarheid is
immers een illusie.
Daarom kan ik voor 1956 niets
beters wensen, dan rijkelijk
vrucht te mogen dragen tot Zijn
Eer.
Middelburg.
HANS HEEREN
Kunstschilder.
deze demping en het maken van een
riolering worden overgegaan.
Tenslotte verheug ik me over het
feit, dat nu toch eindelijk (na bijna
drie jaar) een begin is gemaakt met de
verdeling van gelden, die door buiten
landse mogendheden werden geschon
ken ter leniging van de nood in de
rampgemeenten.
Mijn wens voor 1956 is, dat een
zwaar getroffen gemeente als Kortge-
ne, die door 2.80 tot 2.90 meter water
werd overspoeld en 49 slachtoffers te
betreuren had, niet lang meer zal be
hoeven te wachten op een toewijzing
van deze gelden. Opdat de uitvoering
van haar wederopbouw hierdoor niet
meer wordt belemmerd.
Ik hoop van harte, dat onze gemeen
te in 1956 weet, waar zij aan toe is.
Kortgene. A. A. SCHUIT.
Een fabrieksarbeider:
Nu men mij de
gelegenheid biedt,
iets te vertellen
over het belang
rijkste van het af
gelopen jaar, wil
ik er mijn dank
baarheid over uit
spreken, dat ik
gezondheid en
kracht mocht ont
vangen om mijn
arbeid te verrich
ten. Arbeid adelt
en sterkt de geest.
Geeft een vreug
devol gevoel, mede te werken aan de
opbouw van staat en maatschappij.
Vooral als dit gebeurt langs de weg
van bedrijfsvrede, zoals 1955 zich ge
kenmerkt heeft.
Schoon werd dit gedemonstreerd,
toen in het bedrijf, waarin ik werk
zaam ben, de ondernemingsraad werd
ingesteld.
Mede door gezamenlijke inspanning
van hoog tot laag, kon het rendement
worden opgevoerd en winstdeling aan
allen plaats hebben.
Dat bij dit alles ook nog enige ver
lichting van belastingdruk kwam, was
een aangename ervaring. Beslist tot
dankbaarheid en hoop, stemde de in
diening van de wet op de ouderdoms
voorziening.
Tevens verheugde het mij, dat ik als
Statenlid mocht meespreken over de
mogelijkheid, die het Deltaplan ons zal
bieden, alsmede over de eerste werk
zaamheden, die ik mocht verrichten
voor de bouw van 19 arbeiderswonin
gen.
Voor het komende jaar verwacht ik
veel goeds van de vrijere loonvorming
evenals van de in te stellen onderne
mingsraden. Dit, gepaard met een
nauwgezet economisch overheidsbe
leid, kan onze nationale welvaart ten
goede komen.
En voorts: de parlementsverkiezin
gen!
Middelburg. P. MELIEFSTE.
EEN WIKA-JEUGDWERKLEIDER:
Als ik terugblik in het afgelopen jaar, dan zie ik in mijn persoonlijk leven
als hoogtepunt: mijn huwelijksverbintenis temidden van de Gemeente
Goes. Veel vriendschap en medeleven, ook van de jeugd van Goes moch
ten wij hierbij ondervinden.
Ook was het een feest voor allen, die bij het clubwerk ,,'t Honk" betrokken -
zijn toen wij het nieuwe clubhuis in gebruik konden nemen, waardoor dit
jeugdzorg-werk op meer verantwoorde wijze gedaan kan worden.
tijd, die in een totaal andere wereld
leven dan 20 jaar geleden, te helpen.
Met Jezus Christus als mijn Raadgever
zal ik steeds weer, misschien tegen
traditionele opvattingen in, móéten
zoeken naar nieuwe wegen om de
jeugd te kunnen blijven geleiden.
Goes. D. E. HIENSCH.
5 I~^\it waren de twee vragen, die wij stelden aan drie dames en
II tien heren in Zeeland. Wij zijn ons er terdege van bewust,
v dat deze greep een zeer willekeurige is geweest. Het wil
geenszins tot uitdrukking brengen: dit is nu de mening van de
doorsnee Zeeuw. Dat zou ondoenlijk zijn. Toch hebben we ge-
m tracht zoveel mogelijk uiteenlopende beroepen en functies met
6 deze keuze te vangen.
Opmerkelijk is, dat al de dames en heren op uiterst serieuze
wijze de vragen hebben beantwoord. Het Deltaplan heeft bij
velen nog niet die indruk gemaakt, als wij hadden verwacht.
Zo zijn er talrijke interessante Conclusies te trekken. Wij willen
x dat graag aan de lezer (es) overlaten.
Rest ons nog de huisvrouw, dé visser, de scholier en de Heils-
officier, ja al de dertien bereidwillige medewerkers hartelijk te
danken voor hun spontane medewerking aan „Zo denk ik er
over!" Het is onze oprechte wens, dat al de (ideale) verlangens
en verwachtingen in 1956 in vervulling zullen gaan.
«a#® <as56><ass5><a#ê> os® «s* <9ss&<as^><atf®><a^©«i5»E><asss'<85=5x8?®®^
EEN HUISVROUW:
gebouw van Europa genoemd.
Ik zie me weer staan voor de gra
ven van Bernadotte èn Desiree, twee
mensen van eenvoudige afkomst, die
later de koningstroon van Zweden be
klommen.
Ik zie me weer zitten op die blin
kend witte passagiersboot, waarmee ik
het door een krans van beboste' heu
velhellingen en rotseilandjes omgeven
Malermeer overstak, om een bezoek te
brengen aan het interessante middel
eeuwse slot Gripsholm.
Ik zieAch er was zoveel. Een
bonte reeks van beelden trekt aan
mijn geestesoog voorbij.
Dan rijst de vraag: Wat zal het
nieuwe jaar mij brengen? Ik weet het
niet. Ik mag slechts hopen op een
beetje geluk. Geluk op mijn zwervers
pad, maar ook en vooral geluk op mijn
schrijverspad. Dat ik veel inspiratie
mag krijgen en ja, ook een beetje suc
ces.
Tholen. JOSEPH A. BRUSSE.
Mijn grootste
verlangen voor
1956 is: een cen
traal jeugdge
bouw met een be
hoorlijke outilla
ge, dat o.a. als
trefpunt zou kun
nen dienen voor
veel jongeren, die
op het weekend
hun vertier in
Goes komen zoe
ken. Het is de
taak van de kerk
om de jeugd,
meisjes en jongens tezamen, een plaats
te geven, waar ze een zinvolle en ver
antwoorde vrije-tijdsbesteding kunnen
vinden.
Een tweede wens is: uitbreiding van
het classicale Jeugdblad „De Schijn
werper", waarmee we de jeugd trach
ten te begeleiden op alle terreinen, die
zij in haar vrije tijd besteedt. Het gaat
er niet om, bordjes „Verboden Toe
gang" te plaatsen, maar om de jonge
lui met de bewogenheid van het Evan
gelie te helpen, waar dit ook maar mo
gelijk is.
Zó hoop ik, als Wika-jeugdleider,
mijn werk in 1956 te verrichten: steeds
weer zoekend naar nieuwe wegen en
methoden om de jongeren van onze
Onderwijzer-publicist
En een beetje succes
Tja, mijn reis
naar Stockholm
was voor mij on
getwijfeld de
mooiste belevenis
in. het jaar 1955.
Nu ik in deze kil
le Decemberda
gen achter mijn
schrijftafel zit en
naar buiten staar,
gaan mijn ge
dachten weer te
rug naar de gou
den tijd, die ik in
die prachtige stad
mocht doorbrengen. Ik zie me weer
lopen langs het schilderachtige stad
huis, door iemand eens het mooiste
EEN SPORTSMAN:
Wanneer men mij vraagt, wat nu wel de belangrijkste ervaring of ge
beurtenis is geweest, welke ik in de sportwereld op de Zaterdagen
van het afgelopen jaar heb meegemaakt, dan weet ik daar zo direct
geen antwoord op.
Ik zou kunnen noemen; (zonder de andere takken van sport te kort te
doen): de voetbalwedstrijd tussen het Nederlandse Zaterdagelftal en het
Zeeuwse KNVB-elftal, die in de afgelopen zomer te Goes werd gespeeld.
Naar mijn me
ning echter is het
belangrijkste wel,
dat in Zeeland
ook het laatste
jaar weer de
Zaterdag-voet
balsport steeds
meer toeneemt.
Het KNVB-af-
delingsbestuur
doet dan ook alle
mogelijke moeite
om dit te bevor
deren. En daar
lijn wij dankbaar
voor. Want sport beoefenen zoals het
behoort, geeft een grote vormings-
waarde voor lichaam en geest.
Mijn wens voor het nieuwe jaar is
dan ook: dat er steeds meer jongelui
's Zaterdags naar de sportvelden en
-zalen gaan, om de gezonde ontspan'
ning, die het beoefenen van sport geeft
te ervaren. Dit is immers het gehele
jaar door mogelijk, wanneer we den
ken aan voetbal, korfbal en vooral vol
leybal. Deze laatste is een bijzonder
goede en eerlijke sport, die de moeite
waard is gespeeld te worden.
We verwachten voor 1956 weer veel
sportvreugde.
Een scholier:
Oudejaarsavond
Straks laat de
klok zijn twaalf
slagen horen en
1955 zal weer
verstreken zijn.
1955van Ja
nuari tot Decem
ber wat was
het vlug voorbij;
wat is er ontzet
tend veel gebeurd
dit jaar!
Het was hard
werken, want
mijn Mulo-exa
men lag in het vooruitzicht. Nu niet
meer, het is alweer een half jaar ge
leden. Hoe is het mogelijk. O, wat
voelde ik me gelukkig, toen ik mijn
diploma in ontvangst nam.
En daarnavacantie! Zes lange
weken! Die dagen in Ootmarsum zul
len me nog lang heugen.
Och, er was zoveel. Mijn eerste
schreden op het Kweekschoolpad,
maar ook minder belangrijke ervarin
gen heb ik opgedaan een mooi ge
dicht, een zingend goudhaantje, de
zee o, dit jaar was vol mooie, maar
ook moeilijke ogenblikken.
Na die twaalf slagen komt een
nieuw jaar. Wat zal dit- brengen? Ik
weet het niet, maar ik hoop van gan
ser harte, dat het net zo mooi zal zijn
Intimiteiten vertel ik natuurlijk niet, maar ik kan niet nalaten te ver
klappen, dat ik in dit jaar driemaal grootmoeder werd. Een tweeling en
een één-alleentje. Een tweeling vergt veel zorg, maar het is ook zoiets
moois, dat niets daarbij te vergelijken is.
Een ambtenares:
Wat misschien
wel het allerbe
langrijkste was in
het afgelopen
jaar: de ontdek
king van een se
rum tegen kin
derverlamming.
Speciaal voor
onze provincie
denk ik aan de
voorbereiding van
het Deltaplan. In
dien dit tot uit
voering mocht
komen, zullen de
gevolgen, die nu nog niet geheel te
overzien zijn, toch in elk geval een
grote verandering in het Zeeuwse
volkskarakter teweeg brengen.
Ook trof me de conferentie van de
Grote Vier in Genève, die de wereld
dagenlang in spanning hield, maar die
helaas niet het gewenste resultaat
bracht.
En dan voor mij persoonlijk.
De enige noemenswaardige veran
dering voor mij bestond uit het wis
selen van werkkring. Terwijl ik in
1954 op een particulier kantoor werk
te, ben ik nu als loketambtenares bij
de P.T.T. werkzaam. Een afwisselend
werk, dat me veel beter bevalt dan
hele dagen achter de schrijfmachine
tronen, en dat door de omgang met de
meest uiteenlopende soorten mensen
buitengewoon interessant is.
Als U wilt weten, wat ik voor 1956
op mijn verlanglijstje heb staan? Ik
wens, dat het nieuwe jaar ons een al
gehele wereldvrede zal brengen.
Middelburg.
Mej. C. BOLIER.
Goes.
L. DE NEEF
Scheidsrechter.
als dit jaar. Mijn gedachten gingen:
Oudejaar... de klokken slaan,
Weer is een jaar voorbij gegaan.
Vol tegenspoeden, zorg en pijn,
Maar ook een jaar om bl(j te zijn.
Want God, de Vader, schonk het ons.
Veere. RIE CALJOUW (16).
De gedachten
van een boer
gaan zoals
altijd aan het
eind van een
jaar natuur
lijk terug naar
de afgelopen
oogst en naar
de ontwikke
ling van de
prijzen der
producten.
Welnu, we
mogen met
dankbaarheid
constateren, dat de opbrengsten
in 1955 over 't algemeen goed
waren, met een redelijk prijs
peil.
Belangrijk voor de boer was:
de start van het Landbouwschap,
als eerste PBO in de landbouw,
en de ontwikkeling van het Del
taplan. Dit laatste zal voor heel
Zeeland, maar met name voor
de Zeeuwse landbouw van ver
strekkende betekenis zijn. We
hopen dan ook, dat in 1956 met
grote voortvarendheid hieraan
verder wordt gewerkt.
Wie geen vreemdeling in het
„agrarisch Jeruzalem" is, weet,
dat de vooruitzichten voor de
boer niet onverdeeld gunstig
zijn: stijgende kosten, arbeids
problemen, onzekerheid betref
fende de prijzen. Allemaal din
gen, die ons hart met zorg kun
nen vervullen, al is het niet no
dig om bezorgd te zijn.
Ja, wat verwachten we nu
voor 1956?
Daar kun je als boer nooit
veel van zeggen. Je kunt alleen
bidden om een goede oogst en er
verder hard voor werken. En
dan hoop je natuurlijk, dat de
prijzen zich zo zullen ontwikke
len, dat inderdaad gesproken
kan worden van een redelijke
bestaansmogelijkheid.
Anna Jacoba Polder.
G. DE JAGER.
Leger des Heilsofficier
Geestelijke verdieping
Door onze werk
zaamheden kwam
ik in aanraking
met mensen uit
alle lagen van
onze samenleving
in Zeeland. De
goede wil en het
begrip voor ons
werk was van dien
aard, dat het een
vreugde is ge
weest, onder zul
ke omstandighe
den onze arbeid
te mogen verrich
ten. De allermooiste ervaring van dit
jaar was voor mij, dat wij mensen za
gen opstaan, die spontaan voor Chris
tus kozen.
Mijn wensen voor 1956 zijn:
Dat er een geestelijke verdieping zal
zijn.
En dat wij, met de hulp des Heren,
de sympathie van onze vrienden en
door medewerking van onze strijders,
de arbeid met kracht mogen voortzet
ten. Zo zijn wij gaarne Uw dienstwil
lige tot heil der mensheid.
Goes. H. HORDIJK,
Sr. Majoor L. d. H.
EEN VISSER:
Van mijn werk
zou ik veel kun
nen vertellen.
Mijn leven is nl.
in drieën ver
deeld: ons gezin,
de boekhandel en
de Christelijke
vrouwenbewe
ging-
Wat het laatste
betreft, ik mocht
dit jaar de 37ste
afdeling oprich
ten van onze
Bond, die nu on
geveer 3.000 leden
in Zeeland telt.
Prachtig werk vind ik dit, omdat ik
daarin een ideaal zie. Het ideaal van
de eenheid! alle Christenvrouwen uit
alle kerken bij elkaar brengen.
Dan onze zaak. In mijn ogen is geen
zaak zo mooi als de boekhandel. In elk
boek zit leven: levensgeschiedenissen,
wereldreizen, enz. zijn opgesloten in de
rijen boeken. Als ik dertig jaar jonger
was en een baan moest kiezen, zou dat
zeker in de boekhandel zijn.
Wat ik voor 1956 wens?
Gezondheid voor mijn gezin, voor
spoed in de zaak, vrede over de wereld
en niet in de laatste plaats: dat al onze
kerken mochten worden opgelost in
Gods éne Kerk.
Middelburg.
J. DE JONG-BIKKER
Pres. NCVB-Zeeland.
Een winkelier:
Met alle gezindten
Naar mijn ge
voelens, is er op
de door U gestel
de vraag maar
één antwoord:
dank voor een
goede gezondheid,
en dank voor een
prettige samen
werking in het
gezins- en zaken
leven. En dat niet
alleen in eigen
kring, maar ook
de goede ver
standhouding on
der de collega's.
Juist die prettige samenwerking met
alle gezindten maakt je werk zo licht.
Je voelt, zonder dat het in woorden
wordt uitgedrukt, toch waardering
voor je werk en dat brengt je soms
moeizame arbeid in een prettige sfeer.
Dat ervoer ik nog eens duidelijk bij
het gehouden fruitcorso.
Wat mijn verlangens betreft: als
1956 brengt, wat het oude jaar ons
schonk, gaan we een goed jaar tege
moet. En wat zouden we ieder voor
ons persoonlek anders wensen, dan dat
H(j die 't al bestuurt, het roer van ons
gezins- en zakenleven in Zijn hand
neemt voor 'n veilige reis vcor 1956.
Goes. A. VERMAIRE.
Leerlinge Chr. Kweekschool.
Ik ben visserman in hart en nieren, ben op het water grootgebracht en vaar
reeds meer dan veertig jaar. Mijn mooiste ervaring in het afgelopen jaar,
yond ik de belangstelling die H. M. de Koningin voor de vissersvloot toonde
tijdens haar bezoek aan Veere, toen zij de gepavoiseerde schepen in ogen
schouw nam en zich op ongedwongen wijze met verschillende vissers onder
hield.
Mijn verwach
tingen en wensen
voor 1956 zijn:
dat de resultaten
voor de visserij
even goed mogen
zijn als in 1955.
En dat bij af
sluiting van het
Veerse Gat, waar
door wij uit de
haven van Veere
verdreven wor
den, weer een
goede haven voor
ons gevonden mo
ge worden, opdat onze visgronden (die
in 1955 zulke goede resultaten afwier
pen) voor ons behouden mogen blij
ven.
En indien die mogelijkheid er niet
is, dat de Regering alles in het werk
zal stellen, om ons, vissers, zoveel mo
gelijk te helpen, zowel financieel als
moreel, om de gevolgen van de afslui
ting voor ons te compenseren. Door
ons betere en modernere schepen te
verschaffen, waarmee wij dan voor on
ze gezinnen de kost kunnen verdienen.
Arnemuiden
M. SIEREVELD
Schipper ARM 14.