Over
en lekker
gesproken
onk tónqSite,
gemeenschap van moedige mannen, worstelend
met de elementen
Verouderde Veerse reddingboot wordt
wellicht spoedig vervangen
Amerikaanse dollars
voor noodsituatie
Ontslagen Russisch
architect
bekent schuld
Vrijdag 18 November 1955
ÏEEUWSCH DAGBLAD
pagina
Een proefvaart van de Maria Carolina Blankenheym"
Immer paraat is het reddingwezen,
VAN VER komt de wind. Van over de Noord
zee, de Roompot en het Veergat komt hij,
de zee voor zich uit jagend, over duinen en
dijken, snelt door polders en over wegen, door ste
den en dorpen.
In de zomer, als hij verkoeling brengt, vriende
lijk. Bars, streng en wreed soms in najaar en winter,
als hij zijn registers opentrekt. Dan spant hij samen
met de zee, die de lage landen tussen Holland en
Vlaanderen bespringt, het water in de zèe-armen
opstuwend.
Dan worstelt men aan de randen der polders
tegen de erfvijand. Ook op die zee, vol prachtig
witte schuimkoppen, maar woest en verraderlijk,
wordt gestreden. De zeeman, bekend met de nuk
ken der elementen, vecht, verkleumd vaak, zonder
voldoende nachtrust, op de oceanen en wereldzee
ën, waarop hij een broodwinning vond, voor zijn
schip, zijn leven, zijn terugkeer naar vrouw en kind.
Als het technisch vernuft van de mens dan tekort
schiet en het schip machteloos ligt in de klauwen
der brekers, is alle hoop gericht op de uitwerking
van de noodkreet, die de aether ingaat. Dan komt
het reddingswezen, steeds waakzaam, in actie.
Stoere, moedige mannen nemen hun plaatsen in aan
dek, in de machinekamer, aan het roer.
luiden de plannen via een radio
actie „op stapel" wil zetten. Maar
voorlopig is het nog de „Blanken
heym", die met een zeskoppige be
manning twee „beroeps" en
vier vrijwilligers in de Veerse
haven klaarligt om op ieder ge
wenst ogenblik uit te varen en uit
komst te brengen op die plaatsen
waar de mens zich machteloos weet
tegenover het geweld van de ele
menten.
Balans: Vijfhonderd geredden in 43 jaar
Eén van die mannen, die aan het roer staat, is de heer J. A. Minneboo,
de kapitein van de te Veere gestationneerde „Maria Carolina Blankenheym"
Van de Kon. Zuid-Hollandse Maatschappij tot Redding van Schipbreuke
lingen.
De wind is er weer, ingetogen nu, als hij zijn boot met vaste hand tussen
de havenhoofden doorloodst voor het maken van één der maandelijkse
proefvaarten. Eenmaal uit de engte van het Veergat, haalt hij uit de 165
Generaal-Motors-paardekrachten wat er in zit: met een snelheid van rond
dertien mijl ploegt de „Blankenheym" zich door de Roompot.
Het silhouet van Veere, onmetelijk
schoon belicht door de opkomende zon,
is reeds opgelost in de rose ochtend
sluiers; langzaam vervagen nu ook de
contouren van de Walcherse duinenrij
in de nevelen.
Hoog spat het buiswater op, als de
Blankenheym met de neus in de sol-
Ven duikt; een kolkend en schuimend
spoor, dat recht naar de zon wijst, ver
raadt de koers van het schip: Noord.
De snelle duik van een meeuw ver
rast de mannen niet; men is het er-
óver eens: een haring was haar buit.
Maar over de volheid van het meeu-
welijke menu ontstaat een discussie;
het was een vette, zegt de één, onvol-
troeid, meent de ander. De kleine
ingen des levens, waaraan men op
een dag als deze aandacht kan schen
ken. De opmerking: „Ik dacht, dat
het een rolmops was", plooit de ge
zichten spoedig tot een glimlach;
ieder vervolgt zijn bezigheden.
De instrumenten moeten gecon
troleerd worden; één der mannen
gaat met geurig dampende koffie
rond koffie, zoals de schipbreuke
lingen ze krijgen, als de redding is
geslaagd. De status van schipbreu
keling is uiteraard minder aantrek
kelijk; de koffie is echter best.
Waarmee wij evenwel niet de sug
gestie „Laat U eens redden!" wil
len doen!
Werkwijze
Hoe gaat dat eigenlijk bij een red
ding? De mannen zijn dan, met een
riem om het lichaam, vastgebonden
aan een in plastic gedompelde staal
draad, een looplijn, waardoor zij het
schip van boeg tot achtersteven kun
nen bestrijken. Midscheeps is het
vangnet bevestigd, waarin de in nood
verkerenden moeten springen. Forse
mannenhanden grijpen de schipbreu
kelingen en geleiden hen naar een
daartoe ingericht verblijf, beneden-
deks.
Gered. Maar eer het zover is, gaan
er vaak uren, dagen overheen. Hoe
moeilijk is het niet bij stormweer een
in moeilijkheden verkerend schip te
naderen. Averij is, nadat de redding
boot keer op keer, hoog door de woes
te baren opgenomen, tegen een
scheepsromp is gebeukt, een term,
die hi zijn klank niets ongewoons
heeft.
Zo gaat dat bij een redding en
Hoog spat het buiswater op, als de
„Maria Carolina Blakenheym" door
de golven klieft. Op de achtergrond
de Walcherse kust.
zo gaat dat in een artikel, enkele
kolomregels en de grote lijnen
zijn aangegeven. Over de moed, de
kundigheid en de taaie volharding
van hen, die telkens weer hun leven
inzetten voor dat van anderen, zou
den pagina's te vullen zijn.
Op de gezichten van deze helden
staat het duidelijk te lezen: men taalt
hier niet naar, zij gaan eenvoudig
hun weg, waardering stimuleert, maar
alsjeblieft geen pathetische verering.
Met dit alles staan zij echter op
éen voetstuk, waarop zij noch door
RESPECT
Als de taind buiten Uto veilige
huis aanwakkert tot stormkracht
en U begint Uw kachels nog net
iets steviger te omarmen, dan
moeten de mannen, van het red
dingwezen vaak op de plaats zijn,
waar men met spanning hun
komst verbeidt, daar waar de
mens de strijd tegen de zee aan
het verliezen is. Onder deze moe
digen zijn ook Zeeuwen. Zeeu-
men, die tot de beste vertegen
woordigers van onze provincie
behoren, voor wie men een diep
respect mag koesteren.
zichzelf, noch door anderen geplaatst
zijn. Zfj staan er op, zo zonder meer.
Het is door het werk, waarvoor zij
bereid zijn zich ieder uur van de dag
en de nacht in te zetten.
Zweedse
bewondering
Trots zijn zij wel op een eenvou
dige zilveren plaquette, die, als be
trof het een onderscheiding voor de
boot, boven de deur van de machine
kamer in hout gevat is aangebracht.
Met strakke letters is er in gegra-:
veerd:
„De Zweedse Maatschappij tot
Redding van Schipbreukelingen wil
hiermede met dankbaarheid en be
wondering in herinnering houden
de heldhaftige pogingen van de
reddingboot „M.C. Blankenheym"
tot het redden van het Zweedse
stoomschip „Aslög" op 18 Decem
ber 1949."
Trots zijn de mannen ook op hun
boot, die men een staat van dienst
van 43 jaar nog niet aanziet. Na elke
tocht krijgt het schip een opfrisser-
tje in de vorm van zoet water, waar
door het zout geen kans krijgt zijn
verwoestende werk te beginnen.
Dit gebeurde ook na afloop van
deze tocht. Zo'n vijfentwintig kilo
meter buitengaats op de Midden-
steenbank, waar de „Markab 2"
van het Loodswezen rondkruist.
wendde men, na het wisselen van
enige vriendelijkheden, de steven,
Voor de bemanning van de „Mar
kab 2" had het verschijnen van de
reddingboot niets vreemds, hoefde
het in ieder geval niet te hebben; de
Blankenheym had reeds in het Veer'
gat zijn uitvaren via de aether aan
de centraalpost gemeld.
Spoedig kwam de Walcherse kustlijn
weer in zicht en doemden ook de vier
markante accenten van het Veere-uit-
de-verte weer op de Campveerse
Toren, als een vooruitgeschoven bol
werk van het land, als een slanke mi
naret de Stadhuistoren, de Grote
Kerk, enigszins detonerend door haar
grootte, uiterst rechts een vriendelijk
malende witte molen.
Dichter nu, mengden zich de oude
geveltjes in het markante, de détails
veroverden hun plaatsje in de sprook
jesachtige aanblik.
Met een flinke snelheid zwaaide
de „Blankenheym" het hoofd om,
de haven binnen. Enig gemanoeu
vreer, het werpen van een tros, de
boot lag weer gemeerd. De „Maria
Carolina Blankenheym" had de zo
veelste tocht erop zitten. Kapitein
Minneboo trok nog eens aan zijn
barnstenen pijp en begon met het
schoonspuiten.
Reserve-boot?
Als de plannen, die er thans be
staan, doorgang vinden, dan zal
de „M.C. Blankenheym" binnen
afzienbare tijd de functie van re
serve-boot krijgen. Want eigenlijk
zo vertrouwde kapitein Minneboo
ons toe, is deze reddingboot, waar
mee zo'n vier a vijfhonderd men
senlevens gered werden, ver
ouderd. Waarschijnlijk zal de boot
plaats moeten maken voor één van
de twee schepen, die men
WASHINGTON, 17 Nov. De rege-
ring-Eisenhower zal een bijzondere
reserve vormen voor hulpverlening aan
het buitenland in noodgevallen door 10
tot 12 procent van de gelden, die door
het Congres zijn toegewezen voor econo
mische en technische hulpverlening aan
overzeese landen, achter te houden. Dit
geld is bestemd om te worden gebruikt
in onverwachte noodtoestanden, ont
staan door overstromingen, orkanen en
plotselinge economische crises, waarbij
onmiddellijk reageren door de Ver. Sta
ten nodig is.
TOEKOMSTBEELD
De heel erg jonge man, die
zich per autoped over de trot
toirs van een Middelburgse win
kelstraat voortbewoog, was zijn
tijd vèr vooruit. Gehuld in een
langwerpig kartonnen doos, die
slechts de armen en een restje
van de benen vrijliet, leek hij
meer op een ruimtevaarder dan
op een gewoon Zeeuws, steppend
jongetje. Er school iets wrangs
in zijn verschijnen. Hij was niet
langer het blij spelend kind, maar
de verpersoonlijking van de ver-
technisering en mechanisering,
die ons die indruk krijgt men
te dikwijls te wachten moet
staan. Houterig waren zijn be
wegingen; zijn blik was niet vrij,
maar afgebakend door de engte
van een klein, vierkant kijk
gaatje.
Waarmee we maar willen zeg
gen: ouders geeft Uw kinderen
rustig een autoped. Maar vermits
deze in een kartonnen doos is
verpakt, werpt die dan weg. De
fantasie van sommige kinderen is
te navrant.
PARIJS, 16 Nov. Alexander Vlassof,
de voorzitter van de Sow jet-academie
van architecten, die is ontslagen als
hoofdarchitect van Moskou, heeft te Pa
rijs verklaard, dat de critiek op zijn werk
„volkomen gerechtvaardigd" was. De dag
tevoren was hij in de Franse hoofdstad
aangekomen op doorreis van de V.S.
naar de Sow jet-Unie. In het station St.
Lazaire deed zich een incident voor, toen
anti-communistische emigranten hem
wilden bewegen in Frankrijk asyl te
vragen.
In een vraaggespek met „France Soir"
zei Vlassof, dat in zijn land de architec
tuur een sociale functie heeft. „Het is
een staatskwestie en om deze réden heb
ben architecten er belang bij, dat zij op
het rechte pad blijven".
Kindje in box gestikt
ROOSENDAAL, 16 Nov. Ten huize
van de familie R. is het zoontje van elf
maanden, dat in de box zat te spelen,
verward geraakt in een koord, waaraan
een stuk speelgoed was bevestigd, en ge
stikt.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Goed nieuws voor Ieder, die van een
lange en extra lekkere sigaret houdt.
WINGS, de beroemde Amerikaan, Is
nu ook In verfijnd „King Size" formaat
verkrijgbaar. Modern van lengte, vorste
lijk van aroma, elegant In de hand.
Rook de nieuwe WINGS „King Size"»
zo geurig, zo zacht, dat het U direct
opvalt. Vraag vandaag nog een pakje!
De bekende WINGS regular size
sigaretten blijven verkrijgbaar
voor Ieder, die aan de standaard
lengte de voorkeur geeft.
WINGS
