Laat U in het rampgebied niet
door schijn bedriegen
Reel
niet verworden
ame
tot
mag
de
magogie
EXPOSITIE MODERNE MEUBELEN
Pleidooi voor de particuliere
bouwondernemer
Getuige Swartjes erkende 3 maan
den bij de NIGO te zijn geweest
1
Winkelier moet vertrouwensman
het publiek zijn
van
Er is nog nood onder de klein-landbouwers
De welvaart wordt bepaald door de
opbrengst van de grond
ds W. C. van Burgeier
Voor"ZHmetst naar
Andere overheidspolitiek dringend noodzakelijk
Geheime brief aan hoge commissaris werd
gevangenis uitgesmokkeld
Staatssecretaris dr G. M. J. Veldkamp op reclamecongres:
Columbus-herdenking»
lampen gingen aan
Smokkelaar
van Indisch hennep
krijgt anderhalf jaar
Dr. de Boe
Dr. Kole
Aanbesteding
VANAF HEDEN
14 OCTOBER
Groots opgezette
PASTOE
EVEREST
ARTIFORT
ENZ.
Zeelands grootst gesorteerde Woninginrichting
LANGE KERKSTRAAT - GOES
.Vrijdag 14 October 1955
ZEEUW OH DAGBLAD
pagina 5
Dat is waar ook", zal deze en gene zeggen: „Op 1 Februari 1953
is er een buitengewoon grote watersnood geweest, een ge-
i' weldige ramp, waarbij honderden mensen omgekomen zijn.
Het Nederlandse volk en het buitenland hebben intens meegeleefd
met de getroffenen en daar blijk van gegeven door grote gastvrijheid
en offervaardigheid". Maar1 Februari 1953 ligt reeds ver achter
Ons en net als andere rampen in de geschiedenis der wereld zal ook
deze ramp straks slechts voortleven als een jaartal in de geschiedenis.
Bovendien schijnen de getroffenen zeer royaal geholpen te zijn door
het Rampenfonds. Of wordt soms door velen het volgende profane
gebed niet op de lippen der ramp-getroffenen gelegd: „Geef ons heden
ons dagelijks brood en om de tien jaar ook een watersnood"!"
dan maar erg klein is. En waar moet
zo'n klein-landbouwer dan heen? Naar
de „Maatschappelijke Zorg", zegt men
wel eens!
Dit mag niet worden
gevraagd!
Wilt u er echter aan denken, dat het
hier om mensen gaat, die gewoon wa
ren om in vrijheid en zelfstandigheid
te werken en te leven!
Wat zal ik hierop nu antwoorden?
In de eerste plaats wel, dat het van
zelfsprekend is, dat de tallozen buiten
het rampgebied niet meer aan de wa
tersnood denken. Zoals alle historische
gebeurtenissen wordt de herinnering
aan deze katastrofe verdrongen door
andere gebeurtenissen en onherroepe
lijk wordt zij dus slechts een jaartal
in de geschiedenisboekjes en meer
niet.
Verder zou ik willen opmerken, dat
het Rampenfonds aller erkentelijkheid
verdient door de vlotte en onbekrom
pen manier, waarop de huisraadschade
werd afgewikkeld. Dank bovenal aan
het Nederlandse volk, dat naar vermo
gen, ja zelfs soms boven vermogen,
geofferd heeft!
Over die gebedsparodie wil ik niet
al te veel zeggen. Je moet wel een
seer platte ziel hebben om dit te de
biteren ten overstaan van de nabe
staanden van hen die omkwamen. Zo-
Iets moet je durven en het wordt dan
pok alleen maar gedurfd door mensen,
die alleen maar in „geld" kunnen den
ken.
Afgezien echter van deze laagheid
dient erkend te worden en het
wordt ook erkend dat de vergoeding
der huisraadschade zeer behoorlijk is
geweest. Wanneer ik hierbij één naam
noem, dan heb ik de bedoeling niet om
iemand anders te vergeten. Maar de
heer Pieterse noem ik, omdat hij onze
Srovincie gaat verlaten en in hem zeg
c allen dank, die hem ter zijde ston
den!
Echter en dit zeg ik even vol
mondig (Je vergoedingen voor het
herstel en de wederopbouw der huizen
lieten vrij veel te wensen over.
Volgens vastgestelde
normen
Ik weet, dat het niet anders kon,
daar hier gehandeld moest worden
naar de normen van dg Wet op d%
Oorlogsschade. Elke huisbezitter heeft
6f uit eigen middelen öf door een le
ning het tekort moeten aanvullen. En
voor allen betekent dit een zeer ge
voelige schadepost.
Inderdaad, men kan niet verwach
ten, dat voor een oud huis een nieuw
pand gegeven wordt. En je kunt ook
niet ver-./achten, dat allerlei verbete
ringen aan een oud huis betaald wor
den door het Rijk.
Dat neemt echter niet weg, dat nie
mand aan het bouwen van een nieuw
huis dacht en dat het oude huis ook
jonder verbeteringen een behoor
lijke behuizing was.
Er was immers geen geld om tot
nieuwbouw of verbetering over te
gaan!
De watersnood dwong er toe. En nu
moeten de mensen maar zien, waar ze
het geld vandaan halen. Maardeze
narigheid deelt het watersnoodslacht
offer met de oorlogsgetroffene, die
voor dezelfde moeilijkheden staat. Er
moet veel geld bij en als je dat geld
zelf niet hebt, dan kom je op de ka
pitaalmarkt terecht en moet er elk
jaar voor rente en aflossing worden
gezorgd.
Vooral voor de oude mensen, die
buiten het arbeidsproces staan, bete
kent dit grote zorg en vraagt van hen
een uiterste soberheid.
Schijn bedriegt!
Want..nieuwe meubels, een mooi
radiotoestel en wat dies meer zij, zijn
in het rampgebied geen thermometer,
die de Juiste stand der welvaart aan
geeft. Hier is het spreekwoord op zijn
plaats: Schjjn bedriegt! De welvaart
van een plattelandsgemeente wordt
bepaald door de opbrengst van de
grond!
En dan denk ik, zeer in het bij
zonder, aan onze klein-landbouwers.
Grootgrondbezit, boeren, die vele hec
taren grond bebouwen, worden in het
rampgebied niet in een groot aantal
aangetroffen.
Het zijn en nu denk ik vooral
aan Kruiningen meestal kleine
bedrijven en kleine mannetjes, die
met hard ploeteren in de jaren voor
de ramp een heel behoorlijk inko
men hadden. Maar thans is hun
grond bedorven voor jaren. Voor
sommigen misschien wel voorgoed.
Want als de bouwvoor gedeeltelijk
is weggespoeld of voor egalisatie is
weggegraven, heb je geen goede oog-
Sten in de toekomst te wachten.
Zeker, er wordt voor gezorgd, dat de
landbouwers tussen de vijf en zes
honderd gulden per hectare ontvangen,
de zgn. „kale kostprijs".
Maar als je nu maar vier hectaren
grond bewerkt en je ontvangt dus een
dikke twee duizend gulden, wat houd
je dan, na aftrek der kosten, over om
met je gezin van te bestaan? Want de
grond- en polderlasten moeten worden
betaald en ook de kosten voor zaai- en
pootgoed, de kunstmest en wat dies
meer zij, knagen een grote hap uit dit
bedrag.
Ik kan niet becijferen hoeveel een
klein-landbouwer dan overhoudt voor
zijn gezinsbehoeften, daar ik geen
landbouwexpert, doch slechts predi
kant ben. Maar wel weet ik, dat het
overschot, waar je van leven moet,
Ik wil geen kwaad woord van de
„Maatschappelijke Zorg" zeggen, maar
ik meen toch, dat deze zware gang niet
DOOR
gevraagd mag worden, zolang tenmin
ste niet alle bronnen zijn aangeboord,
die hulp kunnen verschaffen.
En alle bronnen zijn nog niet aange
boord.
Er bestaat immers toch nog zoiets
als een christelijk geweten en dit ge
weten zegt mij hard en duidelijk, dat
deze mensen naast en onder him
plicht tegenover God ook een recht
hebben om op eerlijke arbeid een loon
te ontvangen, dat hen in staat stelt
hun gezin te onderhouden en hun
plicht tegenover Kerk en Staat te vol
brengen.
Want, tenslotte, staan deze mensen
niet op zichzelf. Hoewel ik het indi
vidu niet aan de Staat of aan de
Maatschappij wens te verkopen,
dient het toch gezegd te worden, dat
de hele dorpsgemeenschap een zeer
gevoelige schade moet ondervinden
van de ondervoeding op financieel
gebied der klein-landbouwers.
Gaat het deze mensen slecht, dan
ondervinden alle zakenlieden en alle
neringdoenden de terugslag hiervan.
Het is best mogelijk dat knappe eco
nomen en andere specialiteiten op dit
geschrijf wat aan te merken zullen
hebben. Maar ik zei het immers al, dat
ik geen econoom, doch maar dominee
ben in een rampgemeente.
Maar juist als zodanig kom ik dage
lijks in aanraking met de mens en met
zijn zorgen.
Geen goedkope praatjes
En dan kan ik alleen met vrome
woorden niet terecht. Dan kan ik niet
zeggen dat deze mensen maar geduld
moeten hebben of dat het wel beter
zal worden als het weer voorjaar
wordt of wanneer de wetenschap nog
verdere vorderingen heeft gemaakt of
wanneer er een nieuwe regering aan
het bewind zal komen.
Dat heeft de Heiland ook niet ge
daan toen de ellendigen en berooiden
en armen tot Hem kwamen. Hij troost
te ze ook niet met uitkomst in het
hiernamaals.
Hebt u gelezen wat er geschreven
staat? „En met barmhartigheid bewo
gen, strekte Hij Zfjn Hand uit".
En dat hebben ook wij te doen: ik,
door dit alles te schrijven en anderen,
die daartoe de invloed en de macht
hebben, door daadwerkelijke hulp.
Vandaag of morgen staat er in dit
blad een artikel over de restauratie
der Kruiningse kerk en over een fraai
dorpshuis in die plaats. „Wat profiteert
dat dorp toch van die watersnood!!!"
Maar geen gerestaureerde kerk of
een dorpshuis helpen een zwaar-
geteisterde gemeente weer overeind.
Want het gaat om de mensen, die in
een rampgemeente werken en daar
hun brood moeten verdienen.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Wat U ook nodig heeft in
het beroemde
ZILMETA TAFELZILVER,
'T GESCHENKENHUIS heeft
alles voorradig, terwijl U,
door onze 25-jarige ervaring
hierin, deskundig wordt ge
adviseerd.
COMPLETE CASSETTES
vanaf S3,45
L.DELFT
MIDDELBURG
De Egyptische ministerraad heeft
zijn goedkeuring gehecht aan het voor
stel de tweede Aziatisch-Afrikaan.se
conferentie in November 1956 in Cairo
te houden. De eerste werd in April j.L
in Bandung gehouden.
Congres van N.B.B. in Kurhaus
SCHEVENINGEN, 13 Oct. „Is men van regeringszijde zich er wel van bewust,
dat de wyze van subsidiëring van de woningbouw en de gevoerde inrorpolitïek rem
mende factoren zün voor een gezonde volkshuisvesting?" Deze (rhetorische) vraag
werd vanmorgen in het Kurhaus gesteld door de voorzitter van de Nederlandse
Bond van Bouwondernemers (N.B.B.), de heer C. van Gelderen. Hij zei het logisch
te achten, dat het bedryf, dat voorheen zonder steun van de overheid 85 procent
van de woningbouw voor ztfn rekening nam, op alle manieren als eerst aangewezene
zou worden gesteund en tot het lopen op volle toeren zou worden in staat gesteld.
„Nu kan men de woning lichten uit de commerciële sfeer en daarmee sociaal gaan
doen. Dit behoort echter eerst te geschieden, als het normale bedrijfsleven kennelijk
in gebreke is voor datgene oog te hebben, dat overeenkomt met de heersende sociale
opvattingen", aldus de heer Van Gelderen.
Voor de oorlog werden gemiddeld 40.000
huizen per jaar gebouwd. Hiervan was
slechts tussen 3,7 en 9,7 procent voor re
kening van gemeenten en woningbouw
verenigingen. Indien dit in normale jaren
mogelijk was, dan is duidelijk, dat bij in
tensivering van het bedrijf van de particu
liere woningbouw het in het geheel geen
toer behoeft te zijn om meer dan dat per
jaar te produceren. De oorlog bracht ech
ter met de woningnood ook een. ontwricht
prijzenpeil mee, waardoor een grote kloof
ontstond tussen kostprijs van oud en
„Doe je nog mee?", zei Schmidt
's-GRAVENHAGE, 12 October. Op de twintigste zitting van de zaak-
Schmidt is als getuige a charge voor het landgerecht in Djakarta gehoord
de 33-jarige Nederlander H. W. Swartjes, die ook in de zaak-Jung-
schlaeger getuigde. Hij zegt beklaagde te kennen sinds het voorjaar van
1947, als kapitein bij het basiscommando Djakarta. Hjj zelf werkte toen
als motorordonnans bij het plaatselijk militair commando. In 1950 en 1951
ontmoette bij Schmidt opnieuw, waarbij deze hem gevraagd had: „Doe je
nog mee?"
Daarom schrijf ik in dit blad. En
als ik door dit geschrijf een paar
harten warm kan maken van in
vloedrijke mensen, die reeds met
deze problemen bezig zijn, dan zal
ik zeer tevreden zijn.
Op de vraag van de rechter hoe
getuige door de vraag aan de naam
NIGO kon denken, antwoordde deze
dat de NIGO (Ondergrondse Verzets
beweging) al in 1950 bestond, en hij
wist dat er geheime vergaderingen
op de militaire inlichtingendienst
werden gehouden. Hij had uit de
vraag van Schmidt begrepen, dat het
de NIGO gold, omdat deze een van
de leiders der organisatie heette te
zijn.
AMSTERDAM, 13 Oct. Het accent bü de reclame is in de loop der jaren
meer komen te liggen op de voorlichtende functie van de détaillist. De dé-
tailhandel heeft de verantwoordelijkheid voor het adviseren van de klant bjj
zjjn aankopen met inachtneming van diens persoonlijke behoeften en koop
kracht. Zo gezien treedt de winkelier op als vertrouwensman van het publiek,
maar wie van vertrouwen spreekt kan daarbij moeilijk het begrip verant
woordelijkheid uitsluiten. De détailhandelaar speelt derhalve in de door de
producenten gelanceerde artikel-reclame een zeer belangrijke en veelal beslis
sende rol. Ziellier enige opmerkingen van dr G. M. J. Veldkamp, de staats
secretaris van Economische Zaken, in zijn openingsrede van het rcclamecon-
gres 1955, dat was gewijd aan het thema: „De verantwoordelijkheid van de
reclame".
Dr. Veldkamp wees erop, dat het ver
antwoordelijkheidsbesef, dat uit de ver
schillende reclamevormen spreekt, door
zeer velen met een eritische argwaan
wordt benaderd. Deze argwaan is scha
delijk, gegeven de enorme Invloed, wel
ke reclame op het dagelijkse leven en
zelfs op de meningsvorm van de mo
derne mens uitoefent. De zaak ls ech
ter niet alleen van belang voor de con
sument, maar ook voor het bedrijfs
leven zelf. Indien men n.l. aan de re
clame het element van waarheid, waar
omheen zich de problemen der verant
woordelijkheid groeperen, ontneemt,
verwordt zij tot wat men zou kunnen
noemen „demagogie".
Reclame wordt dan Inplaats van een
middel tot vergroting van de omzet en
goodwill, een dodelijk gevaar. Onver
antwoorde reclame, d.w.z. onware re
clame, snijdt de bedrijvers hiervan in
eigen vlees, aldus dr. Veldkamp.
PERSOONLIJKE RELATIE.
Dit laatste zal zeer direct een ge
volg zijn in een goed deel van de mid
denstand, omdat juist hier de relatie
tussen producent en consument meest
al een sterk persoonlijk karakter
draagt. Met name de reclame voor de
eigen zaak speelt hier een grote rol,
hetgeen steeds meer wordt Ingezien.
Er is sprake van een evolutie
van etalage-Inrichting en etaleer
kunst, de modernisering van in-
en exterieur van de winkel, toepassing
van moderne lichttechniek en vele an
dere hulpmiddelen meer, welke het ca
chet van onze winkelwijken zo aanmer
kelijk hebben verbeterd en tot gere
nommeerde verkoopcentra hebben ge
maakt.
VOORLICHTENDE FUNCTIE.
Naast de reclame voor de bekend
heid van eigen zaak is de winkelier
in belangrijke mate verantwoordelijk
voor de artikel-reclame. Op dit gebied
heeft zich een opmerkelijke verande
ring voltrokken, doordat de reclame
voor een groot deel is overgenomen
door de producerende ondernemingen
zelf. Zodoende is de functie van de
winkelier veel en veel meer een voor
lichtende geworden.
De eisen van een met kennis van
zaken beheerste voorlichting zijn door
dit alles geheel anders komen te lig
gen dan voorheen by de eenvoudige
winkelreclame het geval was. Een
voortdurende bezinning op deze eisen
en op de noodzaak van verdere uit
bouw is dringend gewenst.
Dr. Veldkamp dacht hierbij o.m. aan
een baseren van de voorlichting op de
gegevens der reclame-psychologie en
aan het ondersteunen van de voorlich
ting met technische hulpmiddelen.
Tenslotte werd erop gewezen, dat de
reclame van grote betekenis ls in het
licht van de economische noodzaak van
export als voorwaarde voor onze eco
nomische expansie, welke ln grote ma
te afhankelijk ls van de afzet op de
binnenlandse markt. Industrie en han
del zullen ln dit opzicht eveneens
nauw dienen samen te werken.
NIET TE LICHT.
Op dit reclamecongres is door ver
schillende deskundige sprekers het
door dr. Veldkamp aap de orde ge
stelde onderwerp van alle kanten be
licht. Dr. ir. B. Bölger, voorzitter van
GENUA, 13 Oct. De burgemeester
van Genua, de geboortestad van Chris
topher Columbus, heeft langs draad
loze weg een lamp ontstoken op de top
van het mausoleum van de grote ont
dekkingsreiziger te Ciudad Trujillo, de
hoofdstad van de Dominicaanse repu
bliek, waar Columbus precies 463 jaar
geleden voet aan land zette.
Binnen 15 seconden werd daarop op
dezelfde wijze van de overzijde van de
Atlantische Oceaan een reeks lan
taarns in de raadzaal van het stadhuis
van Genua ontstoken.
Burgemeester Vittorio Pertusio reik
te voorts, als slot van de Columbus-
herdenking van dit jaar, een interna
tionale prijs ter waarde van vijf mil-
lioen lire (ongeveer 30.000 gulden) uit
voor prestaties op het gebied van com
municaties. De prijs werd gedeeld door
de directeur-generaal van de Britse
posterijen, Sir Gordon Radley, en de
directeur van de laboratoria van de
Amerikaanse Bellmaatschappij, Mervin
Kelly, als hoofden van de bedrijven
die gezorgd hebben voor de eerste on
derzeese telefoonkabel tussen Schot
land en Noord-Amerika.
het Verbond van de Nederlandse Groot
handel, merkte o.m. op, dat de onder
nemers de reclame-verantwoordelijk
heid niet te licht mogen nemen. De tijd,
dat reclameeen onbenullig aanhang
sel was, ls voorbij. Reclame ls een re-
ele macht en een zeer Invloedrijke fac
tor.
De grote industrielanden zijn ons
enkele straatlengten voor. Aan de op
stelling van een reclamebudget zit
veel vast en een wetenschappeiyke op
leiding van hen, die voor grote onder
nemingen reclame moeten voeren, ls
zeke* vereist. Het is tenslotte ontoe
laatbaar door reclame een onderneming
een karakter te geven, dat niet over
eenstemt met de werkelijkheid.
De rechter concludeerde hieruit,
dat getuige zelf tijdens de Japanse
bezetting aan ondergrondse acties had
deelgenomen. Vervolgens geeft getui
ge op verzoek een beschrijving van
het afwerpen van voorraden op de
Tangkuban Prahu, waarbij volgens
hem ook beklaagde aanwezig was. Hij
erkent, zelf drie maanden lid van de
NIGO te zijn geweest. De verklarin
gen van getuige zouden, volgens de
rechter nogal afwijken van die uit
het vooronderzoek. Zo zegt hij nu,
maar één dropping te hebben mee
gemaakt, waarbij kapitein Schmidt
aanwezig was.
BRIEF GESMOKKELD,
De officier van justitie vraagt of
getuige tijdens zijn verblijf in de ge
vangenis wel eens brieven naar bui
ten heeft geschreven, waarop Swart
jes antwoordt, dit eenmaal te heb
ben gedaan op aandrang en onder
bedreiging van een medegevangene,
een zékere De Bus Du Valempré. De
brief was gericht aan de Nederlandse
hoge commissaris en er werd de toe
zegging in gedaan, dat alle verklarin
gen over Schmidt en Jungschlaeger
zouden worden ingetrokken. Toen mr
Bouman in Maart j.L in de gevan
genis Schmutzer kwam opzoeken,
was de brief hem door de Bus de
Valempre ter hand gesteld.
De officier van justitie vraagt dan.
of getuige weet, dat er onder de
Nederlandse arrestanten een afspraak
bestond om voor de politie alles maar
toe te geven en dan later alles voor
de rechter weer in te trekken. Ge
tuige weet daar niets van, zo zegt
hij. Naar hij in de gevangenis had
vernomen, zouden ook Baden, Reynst
en Manoch brieven hebben geschre
ven, dat zij voor de rechter alle
verklaringen zouden herroepen.
nieuw gebouwd onroerend goed, alsmede
in de kosten van bouwrijp maken van
grond. Hier heeft Nederland zijn kans
hopeloos gemist en daarvan wordt nu de
typische bouwondernemer de dupe, aldus
de heer Van Gelderen.
VRIJE CONCURRENTIE,
Hij vervolgde: „Weet men overal in Ne
derland wel, dat het particuliere woning
bouwbedrijf door een tekort aan finan
ciële faciliteiten niet in staat is voor de
grootste groepen van de bevolking huur
woningen te fabriceren, hetgeen toch voor
de oorlog normaliter mede voor Verreweg
het grootste deel voor zijn rekening werd
genomen?"
„Indien de particuliere ondernemer
werd gesteund met niets meer maar ook
niets minder dan wat voor woningwet-
bouw wenselijk wordt geacht, dan zou in
vrije concurrentie deze bedrijfstak een
prestatie te zien geven, die mogelijk hier
en daar nog correcties zou behoeven, maar
die als bij toverslag het beeld volledig
zou doen veranderen".
Hier komt nog bij, dat de particuliere
ondernemer, ook al is hij bij de bestaande
huurdispariteit op steun aangewezen, voor
het overige geen beroep doet op over
heidskassen, maar zijn financiering langs
particuliere banen laat voltrekken.
Het grote geheim van het particu
liere bedrijf is gelegen in de eindeloze
vindingrijkheid, waaraan nooit een be
paald dirigisme kan beantwoorden, ter
wijl het tevens volkomen openstaat
voor alle technische en organisatori
sche vooruitgang".
Op Bet congres heeft mr N. J. C. M.
Kappeyne van de Coppello, voorzitter der
contactcommissie onroerende zaken van
de Bond, in een rede de conclusie getrok
ken, dat particulier initiatief dient uit te
groeien tot publiekrechtelijke invloed.
De handel in Marihuana
sigaretten
AMSTERDAM, 13 Oct. De Am
sterdamse rechtbank heeft de 24-jarige
zeeman W. J. L. uit Amsterdam, die
1400 gram Indisch hennep (een verdo
vend middel dat gébruikt wordt voor
het rollen van de zgn. Marihuana siga
retten) ons land heeft binnengesmok
keld, conform de eis een gevangenis
straf van anderhalf jaar met aftrek
van de bijna drie maanden voorarrest
opgelegd. Een jeugdige kunstschilder,
de 22-jarige M. P. A. de V., die Mari-
huana-sigaretten voorhanden en ge
rookt had, werd drie maanden voor
waardelijke gevangenisstraf opgelegd
met verbeurdverklaring van de Indi
sche hennep.
Mosselzaadvisserij op de
Friese Wadden valt mee
GOES, 12 Oct. Voor het eerst
sedert drie jaar is er op de Friese
Wadden voldoende mosselzaad te vin
den. Er worden flinke partijen van
goede kwaliteit gevist.
Met ingang van 16 Oct. ajs.
legt
de praktijk neer.
Te Ovezande wordt de
praktijk voortgezet door
HUIS OP T ZAND.
Mr P. LOEFF, Notaris te
Middelburg zal voor de Er
ven van Mej. P. Huibregt-
sen bij inschrijving
verkopen
HET HUIS met erf en tuin,
a. d. Kerkstraat 9 te Mid
delburg, groot 79 c.a. Za
kelijke lasten ƒ17.22.
Vrij van huur te aan
vaarden!
Hypotheek beschikbaar.
Te zien Dinsdag 18 October
24 uur.
Inschrijvingen ten kantore
v. d. Notaris vnd. Hout
kade 11, uiterlijk 21 October.
De N.V. „Grontmij", Grond
verbetering- en Ontginning-
Maatschappij te de Bilt zal
namens de Herverkave
lingscommissie Zeeland op
Dinsdag 8 November 1955,
om 14.00 uur in Hotel „Het
Wapen van Zeeland" te Re-
nesse in het
openhaar aanbesteden:
Het volledig complexwerk
op complex 27, oppervlak
te 56 ha, onderdeel Wa
terschap „Schouwen", ten
behoeve van de Herver
kaveling „Schouwen".
Aanwijs op 28 October 1955
om 11.00 uur, eveneens in
Hotel „Het Wapen van Zee
land" te Renessë. Bestek
ken en bijlagen verkrijg
baar bij het Inspectiekan
toor der N.V. „Grontmij",
Oude Huybergsebaan 156,
Bergen op Zoom ƒ20,
Per postwissel. Geen resti
tutie.
BLANK EIKEN
AHORN-,
BERKEN-,
BEUKEN-,
KERSEN, en
TEAK HOUT
Zee
attractieve aanbiedingen Duitse moderne I m po ri-m eubelen
MEER DAN 100 MODELKAMERS
