E 55 bekeken
en
door
een vrouw
H
OUDER JONGE OGEN
D
UIT MIJN KLAS!
besch reven
<1
meer mans
WINTER
h
n,'1
met melk
"f h
t
ons
en
BABYDERM POEDER
kijken, waar
groot toont
Conclusie: „Ga eens
kleine land zich
„Een arme van geest
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Het is bepaald de moeite waard
Voor de vrouw
Zc
Kiuiswoord-cirkel-puzzle
1
voc
COI
COI
en
reit
gev
wa<
Z<
Etn
I
is h
en
k<
F
aj
z<
9
is
d
n
o
9
r
B
Oplossing vorige puzzle
ALS IK GEMEUBILEERD
VERHUUR?
I
ZOON VOORKEUR.
a: Vz
NIJMEGEN
gtichtii
X
T
r
I
l
Ooster
Ingezonden Mededeling (Adv.).
Baby's huidje altijd gaaf met
3)
4)
1
i
kei
rin
het
pui
de
1
OVI
de
vai
vei
OVI
vai
vai
2)
Voorts ontvingen wij nog van J.
Wolters te Groningen de volgende schj
uitgaven:
Jean Anouilh ANTIGONE, door dr H.
Boulan.
Gilbert Cesbron LES INNOCENTS
PARIS, door dr A. L. A. Mooij.
Jean Anouilh LE BAL DES BOLEIJ
door dr H. R. Boulan.
Boekjes, in handig formaat, uitstekt
technisch verzorgd, voorzien van br«
voerige woordenlijst. Ze zullen hun
zeker vinden.
i
vo»
uit
dej
de
dei
ligl
hai
om
sen
I
#1
i -L
li -
i
i)
[NIJMEGEN^
eze
uitermate geschikt
volslanke figuren en
wel tot haar recht komen als
maakt wordt van een dun
stofje, als wel van een
nee dan kocht ik geen schip en ging
niet varen langs de ree, maar ik schaf
te me een hele electrische huishoude
lijke installatie aan, waardoor de huis
houding puur een pretje zou worden.
Enfin, ik zal het u maar kort en goed
zeggen, in een verborgen hoekje keek
ik eens de stand van mijn effecten na
en zag dat ik niet rijk was, dus.de
Horizontaal: 1. schijf vis, 3. buisvor
mig ingewand, 6. voorzetsel, 7. boom,
10. telwoord, 11. muzieknoot, 14 grove
linnen zak, 15. vlug.
Verticaal: 1. kreupel, 2. rund, 4. spil
van een wiel, 5. nevel, 8. zijtak Donau,
9. langwerpig blok hout, 12. heeft een
schip, 13. voorzetsel.
In de cirkel van buiten naar binnen:
1. wild zwijn, 2. insectenetend zoog
dier, 3. akelig, 4. juffrouw, 5. deel van
een fornuis, 6. verfstof, 7. zuiver 8. in
wendig lichaamsdeel, 9. denkbeeld, 10.
broedplaats voor vogels, 11. metalen
hoofddeksel, 12. slot, 13. zwak, 14. niet
gesloten, 15. tegenstelling van west, 16.
genoeg gekookt.
Bij juiste oplossing vormen de be
ginletters van 1 tot 16 een zegswijze.
HORIZONTAAL: 1. Baarn, 5. tenor,
9. ora, 10. eer, 12. era, 13. kasteel, 17.
steel, 19. lam, 21. ham, 23. ons, 24. pro,
25. tot, 28. rat, 30. stier, 35. portret,
38. e^>, 40. Eist, 41. oer, 43. karos, 44.
sterk.
VERTICAAL: 1. bot, 2. ar, 3. aak,
4. nest, 5. tree, 6. nel, 7. o.r., 8. ras,
11. eten, 14. as, 15. el, 16. la, 18. ra,
19. lat, 20. mot, 21. hor, 22. mat, 26.
Ob, 27. bits, 29. al, 30. s.o., 31. tres,
32. erts, 33. re, 34. rek, 35. por, 36. toe,
37. ark, 39. ga, 42. er.
rest vat ge wel. We zetten de zaak
maar op de oude voet voort, niet zo
gemakkelijk dus, doch niet minder ge
lukkig. Dat helpt nogal. Toch lijkt me
de E 55 wel een les, voor ons vrouwen,
voor de toekomst te geven. Wie zich
nog inrichten moet, zal goed doen, wat
luxe prijs te geven, om zich door tech
nische hulp, als machine, ijskast, elec
trische mangel enz. het leven gemak
kelijk te maken.
Een grote hap van onze tijd heb ik
verorberd in de hal, waar maquettes
te zien waren. Vanzelf heb ik die van
Zeeland, waar het Deltaplan, was uit
gebeeld, extra bestudeerd. Wat zal ons
gewest, als dat plan verwezenlijkt
wordt, veranderd zijn. Ja, dat moest
elke Zeeuw en Zeeuwse eens gaan be
kijken. Weet u, wat ook vooral voor
ons, bewoners aan de zeekant, interes
sant is om te zien? De doorsnee van
een dijk. Er ligt in die hal zo maar een
echt stuk dijk. Wat een werk om die
daar te maken. Om ons nu eens goed
te laten zien, hoe zo’n stuk werk nu
in elkaar zit, is de dijk zo gemaakt,
dat het net is, alsof een reus met een
broodmes er een sneedje
heeft afgesneden, zodat we tegen een
et is na de vacantie eerst weer even
burgeres te zijn. Vat dit „gezeten”
want dan bent u er
Publicotie Nederlonds Zulvelbureau, 's Gravenhoge
vallen te zien. Wat heb ik daar een
poos staan piekeren. Als die oude ste
nen eens konden vertellen. Vanzelf
leeft nu die oude geschiedenis van de
Nassau’s weer voor me. Dat is nog eens
een prachtige manier om de vader
landse geschiedenis te leren! t Ja....
als ik nog eens heel rijk werd, dan
liet ik heel mijn raadselfamilie op reis
gaan om zo aardrijkskunde, geschie
denis en nog veel meer te leren. Dat
zou nog eens een pretje worden. Help
me dus maar wensen om rijk te wor
den, dan trekken we er met z’n allen
op uit en ver ook.
Zo nu heb ik mijn belofte, om jullie
van mijn vacantie ervaringen te ver
tellen, ingelost. Nu is het jullie beurt
om te vertellen. En dan hebben jullie
daarbij de kans, dat je een prijs wint
in de wedstrijd. Die heb ik niet eens.
Dat is toch eigenlijk niet eerlijk hoor.
Ik ga toch eens eindigen met mijn
praatje. Enkel nog even vertellen, dat
er een stapeltje brieven van jullie ligt
te wachten op mijn antwoord. Dat
komt, hoop ik volgende week in orde.
Tot zolang dus nog geduld.
Heel veel groeten nu van jullie
TANTE TRUUS
jjoofdk
90, Tel.
2485,
&antoi
6& Tel
Noords
2009,
nei
DE OVERWEGEN
Uw vraag, lezer, inzake de spoorweg
overgangen kunnen wij niet beter
beantwoorden dan over te nemen
lid 2 van artikel 11 van hoofdstuk 11
van het Algemeen Reglement voor
de Dienst op de Spoorwegen, dat
kracht van wet heeft en als volgt
luidt:
Het is verboden overwegen met
voertuigen of motorrijtuigen, als be
doeld in artikel 1, punt 1, der Mo
tor- en Rijwielwet, te naderen met
een snelheid groter dan van twintig
kilometer in het uur tussen het aan
de zijde van de overweg, vanwaar
men nadert, geplaatste waarschu
wingsbord of merkpaal en het begin
van de overweg. De bestuurder van
een motorrijtuig, als bedoeld in de
Motor- en Rijwielwet (als voren), is
verplicht bij het naderen van een
overweg, totdat hij zekerheid ver
kregen heeft, dat hij dien overweg
zonder gevaar over kan rijden, met
geen grotere snelheid te rijden dan
die toelaat het motorrijtuig nog voor
de overweg tot stilstand te brengen.
onze lezeres zijn veroorzaakt?
U mag boenen, maar niet zo dat
hierdoor ongelukken kunnen ont
staan.
het maakt helemaal
of u gemeubileerd
■- TI-X
onderhuur met alle gevolgen daar
van. Wij weten wel, dat de opvat
ting nog steeds leeft: wanneer je
maar gemeubileerd verhuurt is er
niets aan de hand. Ook dan is ver
gunning nodig, ook dan kunnen de
huurders zich op de huurbescher-
ming beroepen, ook dan moogt u
het verhuurde niet betreden enzo
voort.
als huurder laten machtigen, zelf
bepaalde herstellingen te mogen
laten verrichten, te verrekenen met
de huur.
CEMENTEN VLOER.
Een cementen vloer achten wij, zeker
in de slaapkamer, nu niet direct „je
van het”. Het is niet alleen koud,
maar op deze vloer condenseert alle
vocht, met als gevolg een onaan
gename sfeer. Wij zouden dan ook
maar met de eigenaar overleggen,
dit anders te doen. Trouwens....
bespreekt u deze kwestie eens met
de gemeente. Krijgt de eigenaar
vergunning voor zo’n cementen
vloer daar in die kamer?
DE GLADDE GANG.
De visite van een lezeres viel onlangs
bijna met mat en al van de trap.
Het liep nog goed af, maar er ont
stond een gesprek uit. De visite
beweerde, dat ze recht zou hebben
op vergoeding van alle schade, wan
neer ze werkelijk gevallen was.
Want het kwam door de gladheid
van het zeil onder dat matje. Is
dat zo?
Inderdaad is dat zo. Want de val
partij zou immers door schuld van
Mijn beste nichtjes en neven,
Ziezo, daar zit ik weer als gewoonlijk
in mijn schrijfboekje in de kamer.
Een paar weken op stap geweest en nu
weer thuis. Jullie zien dus, dat mijn
vacantie er weer op zit, terwijl van de
meesten van mijn krantenkroost de
tijd van vrijheid nog beginnen moet.
Het is jullie toch van harte gegund
hoor, al is voor mij de tijd van vrijheid
en niets doen alweer voorbij. Stuur me
maar lange brieven en inzendingen
voor onze wedstrijd, dan heb ik toch
weer een goede tijd. Denk nu niet, dat
ik jullie helemaal vergeten was, als
zat ik een aardig eindje uit de buurt.
Doordat ik nogal eens aan mijn uitge
breide raadselfamilie dacht, keek ik in
het buitenland vanzelf eens extra naar
het jonge geslacht daar en.... naar
hun scholen. Mensen, wat een verschil
met de gezellige, lichte scholen in ons
land. Eigenlijk zouden jullie allemaal
eens een heel rijtje van die scholen
moeten zien, dan zou je eens gaan be
grijpen, dat het toch maar heel wat
fijner is in een mooi licht lokaal les te
krijgen, dan in een donker, dus som
ber vertrek te moeten zitten. Wat zou
ik me daar opgesloten gevoelen.
Zo zie je, als je bij je „buren”, al
wonen die dan niet naast de deur, bin
nen kijkt, dan leer je weleens wat. In
dit geval wel een beetje dankbaarheid,
omdat in ons land alles zo goed is in
gericht voor allen, die naar school
gaan.
Weet je wat ik ook gedaan heb in
mijn vacantie? Weer heel wat geelerd.
Wel denken jullie, dan is het geen va
cantie geweest. Toch wel hoor en fijn
ook. Maar ik heb echt niet veel met
mijn neus in de boeken gezeten. Daar
voel ik in de vacantie net zo min veel
voor als jullie. En toch geleerd? Ja, op
een heel gezellige manier. Vroeger
heb ik, net als jullie nu, ook heel wat
jaartallen moeten leren en aardrijks
kunde. Daar kun je op zitten zwoegen.
Vooral jaartallen hé. Dan stopte ik
mijn vingers in de oren ook al zat ik
moederziel alleen in mijn kamertje, en
dan maar opdreunen, net zo lang tot
er geen regel meer was, die uit mijn
geheugen zou wegslippen. Nu die aard
rijkskundeles is al heel pleizierig als
je van de ene plaats naar de andere
trekt. Je wilt dan toch graag weten,
hoe je er komen moet, dus.... grijp
je naar de kaarten om de weg eens te
bekijken en.... voor je er zelf erg in
hebt, slik je een aardige portie aard
rijkskunde naar binnen. En het plei-
zierige van deze manier van leren is,
dat je er geen letter meer van vergeet.
Maar nu die vaderlandse geschiedenis.
Dat ging ook zomaar. We liepen in een
vreemde stad langs een heel-heel oud
huis. Er stond een bordje op. Je mocht
het bekijken. Daar voelde ik altijd
veel voor, dus wij naar binnen. Laat
nu in dat huis eens Karei de Vijfde
gelogeerd hebben.
Prompt ging ik in gedachten eens ’t
leven van Karei de Vijfde na. Wat ik
ervan vergeten was, heb ik bij mijn
thuiskomst, zomaar voor mijn pleizier,
gauw even in mijn oude geschiedenis
boek nagezien. Nou, dat vergeet ik ook
niet meer. Het is verwonderlijk, maar
als je in zo’n huis ronddwaalt en je
denkt, hier liep ook eens die machtige
vorst dan lijkt heel die geschiedenis
van zijn leven zoveel werkelijker ge
worden. In een andere stad, weer wat
verder uit de buurt, waren heel veel
herinneringen aan Maximiliaan van
Oostenrijk. Dat moest ik toch allemaal
eens bekijken en nu heb ik het gevoel,
of ik die deftige en machtige heerser
haast zelf gekend heb. Op onze terug
reis kwamen we in de buurt van het
heel oude stamslot van de Nassau’s. Je
weet wel, het geslacht waaruit onze
Koningin stamt. Er is nu enkel maar
een ruïne van over. Natuurlijk ben ik
de hoogte opgeklauterd pm die bouw-
gedistingeerde japon is
voor de
kan zo-
ze ge-
een dun zomer-
van een mooie
winterstof. Leuk is de lijn in dit
model, daar deze in de taille onder
broken wordt door een iets afge
ronde lijn, waarop een paar kno
pen als garnering. De ingezette
driekwartmouw is strak gehouden.
Dit patroon (No. 195) is verkrijg
baar in de maten 44—46 en 48
(maat 50 op bestelling) en kost
ƒ0,95. Benodigde stof 4.50 m a 90
cm breed.
WIJZE VAN BESTELLEN
Plak aan de adreszijde van een
briefkaart, naast en buiten het fran
keerzegel het verschuldigde bedrag
aan postzegels en adresseer deze aan
de Redactie van het Zeeuwsch Dag
blad, Lange Vorststraat 90, Goes. Aan
de adreszijde vermeldt U Uw naam,
adres en woonplaats, maat en nummer
van het gewenste model.
Plak nooit meer dan voor f 1.— aan
postzegels extra op een briefkaart,
want wat meer geplakt wordt is waar
deloos. Bestellingen onder rembours
worden niet aangenomen en de patro
nen worden niet geruild. De Redactie
heeft geen patronen in voorraad, ’t
persoonlijk komen af halen aan ons bu
reau heeft dus geen zin.
vreemd om een „gezeten”
niet in financiële zin op,
vernaast. Ik wil alleen maar zeggen, dat
je na veel trekken er weer aan moet wennen om zetelvast genoeg te
zijn om achter de schrijfmachine een vrouwenpraatje te schrijven. Ik
zit dus weer rustigjes in mijn schrijfboekje. Het is kostelijk als men er
eens een poosje op uit kan trekken en ik kom altijd als een brokje
dankbaarheid weer terug. Dankbaar voor al wat ik heb mogen zien
en ook dankbaar om het hervinden van al de dierbare huiselijke schat
ten, in welker omgeving je je zelf toch weer echt thuis voelt.
We waren er een aardig eindje op
uitgetrokken, maar besloten de terug
reis langs een omwegje te maken om
zo onze grote Nederlandse tentoonstel
ling de E 55 te kunnen bekijken. Dat
ben je toch als een goed Nederlander
en Nederlandse wel verplicht. Als ge
me vraagt, of ik de E 55 nu ook gezien
heb, kan ik ja en nee tegelijk antwoor
den. Natuurlijk heb ik er een stevig
stukje van gezien, maar alles.... lang
niet. Dan had ik een dubbele portie
vacantie moeten hebben. Voor een en
kele dag is het eigenlijk te verbijste
rend. Enfin, ik heb alles maar niet af
gedraafd en toch genoeg gezien. Wilt
u wel geloven, dat ik een hele poos in
een geweldige hal met machineriën
heb doorgebracht, terwijl ik er totaal
geen verstand van heb. Beklaagt ge
me omdat ik misschien mijn heer en
meester hierin terwille moest zijn? Ge
hebt het mis, want die weet er precies
net zoveel van als ik, behalve dan van
zijn schrijfmachine. In die machinehal
dan kwam ik op de gedachte, dat elke
man eigenlijk, terwille van zichzelf,
zijn vrouw moest verrassen met een
treinkaartje plus bewijs van toegang
voor de tentoonstelling, op voorwaarde
natuurlijk dat zij persé die hal eens
met aandacht moest bekijken. Mensen
wat heb ik daar een respect gekregen
voor het „mannendom”. Het is dan
toch maar een prestatie zulke ingewik
kelde machineriën in elkaar te tove
ren, zodat de meest d 'ferente moei
lijke of zware karweit, s zo maar met
een handomdraaien v orden gedaan.
Natuurlijk is niet elke man zo tech
nisch aangelegd, maar het genus man
heeft hier dan toch maar de hand in.
id
Ik keek met nog meer eeroied aan
gewoonlijk eerst naar mijn eigen heer
en meester en naar al die mijnheren,
die daar zo maar koelbloedig bij ston
den en van allerlei toverachtige ver
richtingen te voorschijn riepen.
Maar ik dacht ook, wat zijn mannen
toch bescheiden, want zo thuis zou je
het dikwijls niet zeggen, dat het zulke
tovenaars zijn. U weet dat allemaal
wel. Als er eens een knoop van het
pak losbandig is, komen ze dat met
zo’n desolaat gezicht zeggen, dat je
hart er van ontroerd wordt, want het
gezicht zegt duidelijk, dat ze met zó’n
probleem geen raad weten. En ja dan
denken wij in onze hoogmoed, stumper
dat je toch bent. Van die hoogmoed,
een lelijke trek van ons, komen we
dus op slag af, als je ziet, wat ze met
die handen, die geen knoop op zijn
plaats weten te brengen, toch maar
tot stand weten te brengen. Nee, ik sla
nu een heel andere toon aan tegen al
wat mannelijk is. Ge ziet, dat ik wel
onder de indruk ben gekomen. Dat ben
ik, nu zonder grappen, ook wel, want
het is geweldig, wat daar tentoonge
steld is. Een pracht prestatie. Ik zou
geen vrouw zijn geweest, als ik niet
met open mond (vat dat alstublieft
niet al te letterlijk op) en ogen langs
een afdeling ben gegaan, waar je kon
zien, op welke manier het in ons vrou
wenbestaan door machineriën gemak
kelijk gemaakt kon worden.
Ach ja, ik heb daar (zo maar zacht
jes voor me zelf) dat oude liedje ge
zongen „O jongens als ik rijk was”.
zijn vrouw meenemen. Maar dat wil
zijn vrouw niet. Die blijft liever
daar. Nu wil hij weten of zijn
vrouw ook Nederlandse is gewor
den. Ja, door haar huwelijk met
hem is zij dat inderdaad. En ver
der wil hij weten of hij haar ver
plichten kan, op deze grond, hem
te volgen. Nee, dat kan hij niet. Als
zij daar blijven wil, dan kan niets
haar verplichten met onze lezer
naar Nederland te komen.
Zijn kinderen zal hij misschien
wel kunnen meenemen.
KAN IK DAT HUIS ZO
AANVAARDEN?
Mij is een huis aangeboden, dat er
verschrikkelijk uit ziet. Wij zijn na
tuurlijk blij iets te kunnen krijgen.
Maar als we er zo intrekken, zijn
wij bang, dat de eigenaar er hele
maal niets meer aan zal doen. Er
zijn lekken, uit sommige deuren
zijn alle krukken etc.
Wel, wij zouden u aanraden om de
woning maar te aanvaarden. ALS
de huurovereenkomst tot stand is
gekomen, is de eigenaar verplicht
het verhuurde in goede en bruik
bare staat te brengen. Eventueel
kunt u zich door de kantonrechter
LIEVER JEUGDHERBERG.
Indien wij zouden moeten kiezen,
lezeres, zouden wij die twee meis
jes van omstreeks 16 jaar maar
liever langs de jeugdherbergen la
ten trekken, dan met een tent.
Voor die laatste sport vinden wij
hen nog wel een beetje te jong, al
geven we direct toe, dat het natuur
lijk weer sterk afhangt van de per
soonlijkheid van deze meisjes. Maar
16 jaar is nog wel erg jong.
WEL ER BIJ?
Waarom, lezeres, maakt u toch zo’n
gewetenszaak van de kwestie, of
u wel of niet mee naar het huwe
lijk van uw stiefzoon zult gaan. En
uw echtgenoot en alle kinderen
hebben het u gevraagd. Dan speelt
het toch geen rol meer, wat nu wel
of niet regel zou zijn. Nu men uw
aanwezigheid kennelijk zo op prijs
stelt, doet u het toch zeker.
KAMPEERP ASPOORT.
Nee, lezer, een kampeerpaspoort wil
helemaal niet zeggen dat u zo maar
ergens uw tent moogt neerprikken.
U heeft wel degelijk toestemming
nodig van de eigenaar van het ter
rein.
A ch dat Chrisje van ons. Ik zeg
ZA het met een diepe zucht. Nu ver-
wacht ge misschien, dat ik u ga
verhalen, wat streken een kleine rebel
uithaalt, waardoor soms mijn hele ko
ninkrijk aan de rand van revolutie
komt. Het zal u wel wat vreemd aan
doen, als ik nu zeg, was dat maar
waar, want dan kon ik er wel wat
mee beginnen. Het zou toch al raar
moeten gaan, als ik zo’n jeugdig on
verlaat) e niet tot orde kon roepen. Met
een hartig woord en een boze blik ver
schrompelt bij mijn onderdanen al
gauw elk spoor van opstandigheid. De
zorg om Chrisje gaat over iets anders.
Ik herinner me nog wel, dat, toen zijn
moeder hem 1 April bij mij bracht, ze
wat temide zei: „Hier is Chrisje, juf
frouw. Veel leren is er niet bij, denk
ik”. Ik ben er intussen wel achter ge
komen dat er helemaal geen leren bij
is. Maar wie zal het ’n moeder kwalijk
nemen, dat ze bij zo’n mededeling de
zaak een beetje gunstiger voorstelt,
dan die werkelijk is.
Natuurlijk vind ik het altijd spijtig,
als ik moet constateren, dat er een
peuter bij is, die totaal niet leren kan,
waardoor de B.L.O. school het aange
wezen instituut wordt, waar zo’n kind
toch nog elke kans krijgt om althans
nog iets te leren, maar in dit geval be
treur ik het dubbel. Ik heb er met de
baas over gesproken en we hebben be
sloten, dat ik eens met de ouders zou
gaan praten. Daar zie ik als een berg
tegen op. Het zijn zulke eenvoudige
fijne mensjes en Chrisje is hun enige - -
zoon te midden van vier dochtertjes, ®evawe'
en Chrisje zelf is een kind, waarvan je
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
23
moet houden. Hij is o zo gemakkel:
Alles wat hij doet, volbrengt hij in
grootste ernst. Ondanks veel ei
beurtjes, ook in het speelkwartier,
het me nog niet gelukt, hem verder
brengen, aan de vierde bladzijde in:
eerste leesboekje. Toch geef ik hem:
de leesles altijd het boekje, waan
we bezig zijn. Chrisjes vinger reist
trouw vliegensvlug langs de regels,:
of hij meeleest en zijn kopje draait
links naar rechts in het zelfde rhytrJ
als zijn vinger over de bladzij heenl
weer gaat. Met rekenen kan ik 4
minder resultaat boeken. En tochl
er wel enig begrip, dat hij niet
kan. Ge begrijpt, dat ik zo'n kl
nooit daarover een hard woord I
zeggen. Maar net treft me soms dl
noe hij zo hunkerend naar me kaal
Kijken, net alsof hij van mij verwal
dat ik hem zó zou kunnen nelpen.l
nij met de anderen kan meedoen, il
voel ik me zo machteloos. Gelukk]
er één lichtpuntje. Wat hij met I
knuistjes kan doen, lukt vrij goed.il
schrijven is werkelijk goed, maar]
is ook niet meer dan natekenen, «1
nij kent geen enkele letter, die hi.il
scnrift brengt. Ik zou hem net zo gl
Chinese lettertekens kunnen laten 1
tekenen, gesteld dan, dat ik die :1
kende. En zijn tekenschrift staat tl
niet achter bij dat van de anderen
uit zijn verhalen kan ik wel opmak!
dat hij thuis ook altijd met een of J
aer werkje in de weer is. Het doet!
minstens evenveel pleizier als Ciul
zelf, als ik hem voor zijn schrijver!
tekenen een reuzenpluim geef. Oei:
doe dan wel wat dikker hierover <1
bij de anderen, maar dat mag in 1
en al glans. Doch met schrijven en]
kenen alleen kunnen we hem cl
school niet doorsturen. Zo zat er rJ
anders op, dan dat ik eens ging pral
met de ouders. Dat is nu gebeurd.
Chrisje blijft nog een poosje bij d
Ik ben gezwicht, hoewel het toch
licht voor de kleine jongen beter
zijn als hij direct maar Kon begin:
op de manier, die voor hem het te]
is. Heel voorzichtig en met veel
voor Chrisjes karaktertje, heb ik va:,
en moeder de Korte er op gewezen. -
het op een gewone school met Ch.
niet zal gaan. Moeder kreeg trailer,
de ogen en vader zei eerst niets. W
zei hij langzaam: „Het valt niet
juffer, als je maar één jonchie hel
Moeder zei tenslotte, dat ze best tl
begrijpen, dat het niet ging, maarl
vond hem toch nog zo’n klein keitel
om hem elke dag met de bus weg]
laten gaan en dat wel voor een t]
dag haast. Ze keek me zo smeke]
aan en vroeg, of ik het nog niet e]
poosje zo wilde proberen. Toen ging]
vertellen, dat Chris toch nog wel vil
goeds volbracht. Hij knutselde te]
wat aan elkaar en hij kon heus te]
meehelpen als ze het druk had 1
Die lichte kant greep ik aan om 1
zeggen, dat ze juist hiermee op die -I
dere soort school meer konden re-]
nen, dan ik op de gewone school
zoveel leerlingen. Moeder knikte ij’]
rig instemmend, maarvroeg oï I
Chrisje tóch nog „een poosje wou he
we”. Ik wil wel, want last geeft tel
kind nooit, maar het is niet tot te]
bestwil.
Vanmorgen blijkt me wel, dat Chr]
heeft vernomen, dat ik op bezoek I
geweest. Hij zegt met blij gezii I
„Juffrouw uwes heb vanavond bij 1
geweest!” Ik kan niet anders doen C'J]
het beamen. Het kind weet natuur’.]
niet, wat het trieste doel van het tI
zoek was. Hij is „vereerd” dat ik I
zijn huis was. Zijn dankbaarheid ta
hij door me te verzekeren, dat hy ,,1' I
mooi kissie voor me zal timmere'tel
die belofte kijkt hij me zo strak -■
aan, of hij me een koninkrijk offre--|
In eens ben ik eigenlijk blij dat I
nog een poosje bij ons blijft. Zo'n k I
ne arme van geest kan toch I
vreugde bereiden en voor hem zelf S-l
Christus rijke beloften.
-^1
RIJKE LADING, grote verte]J
van heinde en ver. Een bundel J
halen voor het onderwijs aan I
16-jarigen. Door K. v. d. Geest
C. J. J. Wledhaup. GeïllustrJ
door Hugo Frahl. Uitgave J,
Wolters te Groningen.
Een uitstekend samengesteld boej
dat op geanimeerde wijze de jeugd]
kennis brengt met „grote vertellers'.]
verhaal is voorzien van „opmerking!
en vragen, die de leerling aan het den'!
zet en medewerkt tot een goed begrl
van het gelezene. Bovendien zijn de J
halen op goed geslaagde wijze verlui
met goed bij de tekst aansluitende uJ
ningen.
Scholen, die nog geen kennis natl
van deze uitgave stellen zich er eens]
op de hoogte. Ook voor gebruik thuis!
nemend geschikt.
Lezer, heus,
geen verschil
verhuurt of leeg. Het is en blijft
Indien er, lezer, geen testament is,
wordt de nalatenschap gewoon ver
deeld. Dat wil zeggen, dat dus de
oudste zoon geen rechten kan laten
gelden op de zaak, alleen omdat hij
nu de oudste zoon is.
Laat u deze nalatenschap liever af
werken door een notaris.
DE BUITENLANDSE VROUW.
Een landgenoot vond enkele jaren ge
leden in het buitenland, ver uit de
buurt, in een warm land, zijn bruid.
Nu wil die landgenoot terug en
geweldig
heeft afg
nieuwe plak kunnen aankijken. Als je
dan in Zeeland woont, en, wel na de
ramp, dan bekijkt je dit werkstuk ook
met dubbele belangstelling. Eigenlijk
kun je nog niet begrijpen, dat zo’n
walletje in vergelijking met de
haast eindeloze zee al dat water kan
tegen houden.
Ik heb die dag nog wel meer gezien,
maar ik kan er niet over vertellen,
want anders kijken de andere mede
werkers aan ons Weekend met boze
ogen naar me en daar kan ik beslist
niet tegen. Ik zou zeggen, laat voor de
ze enkele keer ons vrouwenpraatje aan
uw heer gemaal lezen. Na afloop van
het lezen krijgt ge wellicht het door
mij, voor u aangevraagde kaartje, en
kunt ge zelf gaan kijken, wat ons land
weer weet te presteren. Dan zult ge,
net als ik trots er op zijn, dat dit klei
ne land toch zo iets groots heeft tot
stand gebracht in een tijd, die toch nog
niet zo heel ver na de oorlog is.
Maar als ge het kaartje hebt ge
kregen en ge komt weer thuis, moet
ge niet al te veel treuren, dat ge
niet alles kunt kopen, wat er op
ons vrouwelijk terrein ligt, want
dat zou weer niet leuk zijn voor de
gulle gever. Zeg enkel maar, dat
mannen toch knap zijn om zulke
geweldige machines te maken. Als
er weer eens een tentoonstelling is,
kan u dat ten goede komen.
O ja, als ge nog even tijd over
hebt, besteed die dan om de prach
tige maquette van het oude Rome
eens goed en grondig te bezien,
want in die oude wereldstad speelt
zich ook een stukje Bijbelse ge
schiedenis af.
Ge ziet, de E 55 heeft veel, en
zeer verschillende kanten. Ons land
maakt een goede beurt.
(6x6
V V
,1-H
jW
9
e'
6
