WELVAART TEN GOEDE?
BRITS ECHTPAAR LEEFT TEMIDDEN
VAN CHINESE TERRORISTEN
Communist De Groot interpelleerde
over staking in diamantindustrie
Minister Zijistra vond probleem
voor een proefschrift
AAN WIE KWAM DE GROTERE
Rb
PUZZLE
a
J
allfiffl
Nieuwe
Amerikaanse
■Bh
Verbeterde samenzang
op N.C.R.V. steravonden
Indonesië laat twee
Nederlanders vrij
CJ-B/EB, en CB.RB.
houden toogdagen
’s-GRAVENHAGE, 23 Juni De
Chr. Jonge Boeren- en Tuindersbond
en de Chr. Boerinnen en Plattelands
vrouwen Bond houden op 6, 7 en 8
Juli hun algemene ledenvergaderingen
en toogdagen in „De Harmonie” en
„Het Tehuis” in Groningen.
wapens
O
jg
J
ïlW'ia
Malakka blijft onveilig
VANDAAG EENS I
Varkevisser
nam afscheid van
de bLC-B,
Meer eenzaam dan bang
De één wil voor de ander niet weten,
dat hij er beter van geworden is
ZEEUWDAGBLAD
Vrijdag 24 Juni 1955
pagina 3
toch
KRUISWOORDRAADSEL
'L
V oorzorgsmaatregelen
Arbeidsverbod 14-jarige
meisjes
Vlasplukmachine met on
beveiligde aftakas uit de boze!
Merkwaardig
Debat liep op niets uit
Nadere richtlijnen
Kerkdiensten en
militairen
Laat ons de verhoudingen niet uit het oog verliezen!
Oplossing vorige puzzle
Niet bang
Belegging van de
boterham
Prins Bernhard naar
Zwitserland
s-GRAVENHAGE, 23 Juni Prins
Bernhard gaat Vrijdag voor twee da
gen naar Thun in Zwitserland om in
zijn kwaliteit van president van de
Internationale Paardensportfederatie
de wereldkampioenschappen dressuur
bij te wonen.
Geen eten
„Heeft u
IBS»
||g
UW
zo gevaarlijk hier
vraag Ik
9»
hem
II III
De politie (grotendeel bestaande uit
Maleiers en Indiërs) maakt voortdu
rend jacht op de in het oerwoud le
vende terroristen. Verkenningswagens
zijn een veel voorkomende verschij
ning in deze streek. Ook op de mijn
zijn politiemannen gestationneerd.
In de zoveelste bocht biedt de weg
Uitzicht op een dal met een groot aan
tal loodsen en huizen. „De tinmijn..”
ugt de Brit uit, „bent u er al eens
geweest?”
„Nee....”
„Het is de moeite waard. En de
mensen zullen het prettig vinden want
to dikwijls zien ze geen vreemd ge
zicht...
De assistent-administrateur van de
Rahman Hydraulic Tin Times komt
juist in een grijze pantserwagen het
terrein op.
„Is het
vraag ik.
„Voorzorgsmaatregelen....” legt hij
uit. De mijn ligt nu eenmaal in een
uitgesproken onveilige streek. Aan
alle kanten strekt het oerwoud zich
uit. En -in dat oerwoud bevinden zich
de CT’s: de communistische terroris
ten, die al jarenlang trachten de orde
en de rust in Malakka te verstoren.
De overheid heeft hen ondanks grote
inspanning en zware offers tot nu toe
niet kunnen uitroeien, maar aan de
andere kant heeft men hen nu wel
grotendeels onder controle. Niettemin
verschijnen ze nu en dan nog wel
eens op het terrein van de mijn om
te trachten voedsel los te krijgen van
DEN HAAG, 23 Juni In aanslui
ting op een eerder verschenen publi
catie, waarin werd aangekondigd, dat
per 1 Juli aanstaande in werking treedt
een wijziging van de arbeidswet, wel
ke bedrijfsarbeid voor meisjes bene
den de leeftijd van 15 jaar verbiedt,
volgt hieronder een korte nadere toe
lichting.
Als overgangsmaatregel zal het
verbod niet gelden voor diegenen
die op 1 Juli aanstaande niet alleen
leerplichtvrij zijn, doch bovendien
op die datum de leeftijd van 14 jaar
reeds hebben bereikt. Het verbod
geldt dus wel voor die meisjes die
na 1 Juli 14 jaar worden en voor
diegenen die na 1 Juli leerplichtvrij
worden.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 23 Juni De commu
nist de Groot heeft vandaag de gele
genheid gekregen om de ministers
Zijistra en Suurhoff te interpelleren
over de staking in de diamantindustrie.
Het is een kort debat geworden, waar
in minister Zijistra heeft medegedeeld
dat in het najaar het rijksbureau voor
Diamant zal worden opgeheven. De
centrale dienst voor In- en Uitvoer
zal de taak van dit bureau overnemen.
Verder is met de Belgische regering
overleg geopend om vrij handelsver
keer met ons land mogelijk te maken.
De diamantindustrie bevindt zich in
een moeilijke concurrentiepositie.
Daarom begreep de heer Stapelkamp
(A.R.) niet waarom het dertien we
ken moest duren voordat er een bin
dende regeling werd opgelegd. Hij was
blij niet de verantwoordelijkheid voor
deze staking te behoeven te dragen,
want zij kon deze industrie in de af
grond storten. Minister Suurhoff ver
klaarde dat het college van rijksbe-
middelaars niet eerder had kunnen
ingrijpen. Iedere poging zou mislukt
zijn, want de bereidheid om het werk
te hervatten en de fabrieken te ope
nen was ver te zoeken. De heer Roe
mers (P.v.d.A.) daarentegen betwijfel
de of het opleggen van een bindende
beschikking wel juist was. Minister
Suurhoff onthulde dat de Belgische
diamantarbeidersbond een brief had
geschreven naar het Londense Ruw-
’s-GRAVENHAGE, 22 Juni. Met het
oog op het komende viasplukseizoen
waarschuwt de Arbeidsinspectie met klem
tegen het aanschaffen en gebruiken van
vlasplukmachines, waarvan de aftakas
niet is beveiligd. Onbeveiligde aftakassen
hebben reeds meermalen zeer ernstige
ongelukken veroorzaakt. Bovendien zijn
zij ingevolge het Landbouwveiligheidsbe-
sluit verboden.
DEN HAAG, 23 Juni De Ned.
Chr. Radio Vereniging heeft het plan
opgevat de samenzang tijdens de ster
avonden te verbeteren en heeft daar
toe contact opgenomen met de Kon.
Bond van Chr. Zang- en Oratorium-
verenigingen.
Het ligt in de bedoeling de verbete-
ring van de samenzang te bewei kstel-
ligen door een zangkoor of een groep
koorleden tijdens de steravonden als
publiek in de zaal uit te nodigen, ten
einde de samenzang bij de niet-zangers
te stimuleren. Tijdens iedere steravond
in het komende winterseizoen zal der
halve een bij genoemde bond aange
sloten groep zangers in de studio aan
wezig zijn.
Voorts heeft de N.C.R.V., mede om
de hang naar de Amerikaanse film-
songs te doorbreken, een prijsvraag
uitgeschreven voor nieuwe Neder
landse volksliederen. De belangstel
ling voor deze prijs is 2eer groot.
Het is alles wel heel merk
waardig. Bijna zou men gaan
twijfelen aan de waarheid van
de mening, dat er sprake is van
gestegen welvaart. De zaak is na
tuurlijk veel ingewikkelder dan
wij hier hebben weergegeven,
maar de algemene tendenz is
zonder enige twijfel, dat bijna
niemand wil erkennen het beter
te hebben dan een paar jaar ge-
DJAKARTA, 23 Juni Ook de
twee laatste verdachten in de zaak
Bandjarnegara, de heer I. A. M.
Schmutzer en Joseph Thomas Caton,
alias Mohammed Mahpudin, zijn na de
vierde zitting in deze zaak uit voor
arrest ontslagen. Zij hebben stadsar
rest, evenals de eerder vrijgelaten ver
dachte, de heer E. J. M. Versteegh.
Op 22 Juli a.s. zal de Officier van
Justitie zijn requisitoir houden en op
29 Juli komt de verdediging aan het
woord. De drie mannen waren werk
zaam op de onderneming Bandjarne
gara en werden op 22 Januari 1954 in
Tasikmalaja gearresteerd op beschul
diging steun te hebben verleend aan
benden.
leden. Dit nu vinden wij niet
eerlijk. Want alleen al uit het
feit, dat er veel meer kapitaal
goederen van velerlei soort wor-
aangeschaft (en de middenstan
ders moeten dat grif toegeven),
blijkt duidelijk, dat het leven
prettiger en gemakkelijker is ge
worden. Wie daarbij de cijfers
van de spaarbankboekjes be
kijkt, komt tot de ontdekking,
dat er flink wordt gespaard. Het
is een typisch Nederlandse trek
voor een ander niet te willen
weten, dat men het zo slécht nog
niet heeft en te klagen, als daar
voor bepaald geen redenen zijn.
Daarbij worden de verhoudin
gen wel eens uit het oog verlo
ren en trekt men de feiten een
beetje scheef.
(Van onze §-redacteur)
UTRECHT, 23 Juni De heer J.
Varkevisser is slechts twee dagen be
stuurder geweest van de nieuwe Ned.
Chr. Bond van Werknemers in de
Hout- en Bouwnijverheid. Hedenmid
dag nam hij onder grote belangstelling
afscheid als vakverenigingsbestuurder
nadat hij de Ned. Chr. Bouwarbeiders-
bond meer dan een kwart eeuw lang
had gediend.
Vooral in het Noorden des lands was
de heer Varkevisser een zeer bekende
persoonlijkheid. In 1914 werd hij lid
van de N.C.B. en in 1929 trad hij in
j bezoldigde dienst van deze organisatie
als „bondsbeambte” met standplaats
Groningen. Twintig jaar lang heeft hij
in deze functie en na 1936 als bestuur-
der de belangen van de leden in de
provincies Groningen en Drente op
voorbeeldige wijze behartigd.
Tal van personen uit werkgevers-
en werknemerskring kwamen de heer
Varkevisser „ome Jan” voor de in
gewijden op de te Utrecht gehou
den receptie de hand ten afscheid
drukken. De heer F. v. d. Wal sprak
daar namens de bij het C.N.V. aange
sloten bonden, de heer A. Borstlap na
mens het C.N.V. terwijl ook de Chr.
bonden van aannemers en van schil-
derspatroons, de r.k. en zelfs de socia
listische bouwvakbonden vertegen
woordigers hadden gezonden. Een
keur van geschenken vergezelde de
van waardering en vriendschap ge
tuigende woorden, waarmee deze vak-
verenigingsbestuurdei' werd uitgeluid.
syndicaat om te proberen geen invoer
in Nederland meer toe te staan. De
bewindsman heeft daartegen geprotes
teerd, omdat dit een inmenging in een
binnenlandse kwestie betrof. De heer
de Groot (comm.) was van mening, dat
de gehele diamantindustrie zich' in
Amsterdam moet concentreren. Hij
trok een vergelijking met de sigaren
industrie. Deze was vroeger ook in
Amsterdam gevestigd. De lonen wafen
hoog en de sigaren waren best. Minis
ter Zijistra zeide dat hij in het betoog
van deze communistische afgevaardig
de een probleem voor een proefschrift
had gevonden.
Het probleem zou als volgt moe
ten luiden. Vroeger in Amsterdam
waren de lonen hoog, de arbeiders
rood en de sigaren best. Nu in Bra
bant zijn de lonen laag, de arbeiders
rooms en de sigaren slecht.
Het debat is op niets uitgelopen. Dat
was niet te verwonderen, want inmid
dels zijn weer 500 diamantarbeiders
aan het werk gegaan. Er worden nu
besprekingen gevoerd over de werk
gelegenheid en een pensioenregeling.
De beide ministers hoopten dat deze
besprekingen zullen slagen en dat de
diamantindustrie zich weer zal kunnen
ontwikkelen.
De Kamer is vroeg in de afdelingen
gegaan om de huur- en belasting-
ontwerp te bespreken. Als het goed is
komen zij op 12 Juli in openbare be
handeling,
dat moet dan ook wel, want „de
koek” moet toch ergens geble
ven zijn.
En dus wendt men zich tot de
arbeiders en de ambtenaren. Het
resultaat valt bepaald niet mee!
De arbeiders geven toe, dat zij
meer geld in hun handen krij
gen, maar.... het leven is ook
duurder geworden en (vinden
zij): als er zulke dividenden
worden uitgekeerd, dan kan er
gerust nog wel wat meer in ons
loonzakje! De ambtenaren her
inneren aan de kolommen, die in
de kranten zijn gewijd aan hun
salariëring en stellen dus vast,
dat zij in het algemeen zeker
niet aan hun trekken zijn geko
men.
het niettemin naar
.’s-GRAVENHAGE, 23 Juni Ten
einde de militairen, behorende tot de
parate onderdelen, in de gelegenheid
te stellen om op Zondagen, waarop zij
geen bewegingsvrijheid genieten, des
middags of des avonds een tweede
kerkdienst van hun gezindte bij te wo
nen, heeft de minister van Oorlog be
paald, dat aan hen zo nodig vrijstel
ling kan worden verleend van het bij-
wonen van het tussentijds appèl. Zij'
zijn in dat geval echter verplicht zich
binnen een tijdsbestek vallend van
van anderhalf uur vóór tot anderhalf
uur na het tussentijdse appèl, waar
van hun vrijstelling verleend is, te
melden bij de wachtcommandant.
Aan hen, die door het bijwonen van
de kerkdienst niet in de gelegenheid
zijn aan de avondmaaltijd deel te ne
men, kan toestemming worden ver
leend deze later te gebruiken.
Bistent-administrateur.
„Het is dus niet zoals in Kenya
met de Mau-Mau
„Gelukkig niet
„Hebben ze u wel eens aangeval
len?”
„Nee, maar de vorige administra-
Assistent-administrateur Jim Gamble
van de Rahman Hydraulic Tin Mines
kijkt door het prikkeldraad om zijn
huis naar het dorp, waar de arbeiders
wonen. De onafscheidelijke revolver
draagt hij aan een koppel om zijn
middel.
Op Woensdag 6 Juli zal worden be
gonnen met een wedstrijd in het voor
dragen. De besten uit de provincies
nemen daaraan deel. Des avonds om
zes uur zal in „De Harmonie” een be-
groetingsavond worden gehouden,
waaraan behalve enkele afdelingen
ook de „Groninger Minstreels” en da
sportvereniging „Excelsior” medewer
king verlenen. Op Donderdag zullen in
de morgenuren de afzonderlijke leden
vergaderingen worden gehouden. Des
middags wordt gecombineerd verga
derd. Dan zal worden gesprokén door
prof, dr W. Rip over: „Het platteland
is anders geworden”; prof, mr I. A.
Diepenhorst over „De jeugd in storm-
getij”; mevr. L. J. v. d. Kraan-de
Gooyer over „Van omslagdoek tot
overall” en mej. J. den Ouden over
„Ligt onze taak alleen in eigen land?”
De derde dag zal worden gebruikt
voor het maken van een excursie.
helemaal alleen. Haar man heeft zijn
werk op het terrein. En haar beide
dochters zijn in Penang op school en
komen alleen met het weekeinde
thuis. Er valt dan ook niet veel anders
te doen dan toezicht op het huishou
den en een beetje in de tuin te
werken.
de arbeiders. Daarom heerst er hier
altijd nog een noodtoestand waarbij
het verboden is levensmiddelen zon
der vergunning te vervoeren en zich
na zeven uur ’s avonds buiten het
dorp te bevinden. En daarom is men
voortdurend op zijn qui-vive.”
„Maar ze loeren niet op ons blan
ken”, beweert Jim Gamble, de as-
Horizontaal: 2 Koningsdochter; 5 in
houdsmaat; 8 overlast; 10 oprecht; 12 ter-
hjde van; 13 revolutie.
Verticaal: 1 Strozak; 3 faam; 4 graaf-
Kereedschap; 6 edelgesteente; 7 flinke
«nikker; 9 kleinigheid; 11 uitgebakken
stukje vet.
Horizontaal: 1 Mondain; 6 roering; 9
(um; 10 animo; il lee; 12 falbala; 14 plan
ter.
Verticaal: 2 Normaal; 3 lier; 4 regeren;
griffel; 7 erlka; 8 idolaat; 13 bal.
OLYMPIC, 22 Juni. De Amerikaanse
democratische minister Henry Jackson
heeft verklaard, dat de V.S. in betrek
kelijk korte tijd de beschikking zouden
hebben over geleide projectielen met ’n
waterstoflading, die hoog in de lucht
zouden ontploffen en gehele naderende
luchtvloten zouden kunnen vernietigen.
Een tweede wapen, eveneens in de na
bije toekomst te verwachten, zou bestaan
uit een niet-geleid projectiel, dat in 30
minuten tijds met feilloze zekerheid een
doel op ongeveer 8.000 km afstand zou
kunnen raken.
teur hebben ze doodgeschoten.”
„Waar
Óp dezelfde weg als u daar straks
gereden hebt. In een bocht tussen
de struiken zat een stel van die
terroristen. Toen de jeep voorbij
kwam gaven ze hem de volle laag.”
„Geen gepantserde jeep
„Ja, maar de deur stond open van
wege de hitte. Dat is zijn noodlot ge
worden. De arbeiders haatten hem en
dat was de reden dat ze hem over
vallen hebben....” Jim Gamble
draagt echter voor alle zekerheid toch
altijd maar een koppel met een ge
laden revolver om zijn middel. Als
hij het terrein intrekt neemt hij
bovendien nog een karabijn en een
viertal gewapende lijfwachten mee.
En als vervoermiddel gebruikt hij bij
voorkeur een zwaar-gepantserde auto
met een radio zend- en ontvangin-
stallatie zodat hij altijd in contact
staat met het kantoor en alarm kan
slaan als er iets gebeurt.
Het huis van Jim Gamble ligt iets
hoger in de bergen. Het is helemaal
omgeven door een dubbele haag van
manshoog prikkeldraad. Op regel
matige afstanden staan schijnwerpers
die de tuin om het huis de hele nacht
verlichten. En een wachthuisje voor
de ondernemingswacht waar niemand
veel vertrouwen in heeft.
„Bent u niet bang.,
aan mevrouw Gamble.
„Nee, hoor....” zegt ze.
„Heeft u een wapen
„Ja, een pistool....”
„Kunt u daarmee schieten?”
„Schieten wel, maar ik kan
niet laden en zo....”
„En heeft u hem wel eens moeten
gebruiken.
„Nee, gelukkig niet....”
Mevrouw Gamble heeft meer van
de eenzaamheid dan van de terroris
ten te lijden. Tenslotte is ze de enige
blanke vrouw in de hele streek. Wel
iswaar heeft zij een ruim, mooi-gele-
gen huis met alle modern comfort als
electrisch licht, stromend warm en
koud water, ijskast en radio, maar het
grootste deel van de dag is ze er
Niet graag zouden wij willen
beweren, dat de meerdere wel
vaart gelijkelijk over het gehele
Nederlandse voik is verdeeld.
Daarover kan getwist worden,
hetgeen ook gebeurt. Wanneer
men aan de z.g. vergeten groe
pen denkt, dan noemt men daar
mee tegelijk een niet kleine ca
tegorie van ons volk, die tot he
den weinig heeft bemerkt van
de hoogconjunctuur.
Nog altijd zijn er duizenden
mensen, die van een miniem
pensioentje moeten leven in ver
gelijking met de kosten van het
levensonderhoud. Maar afgezien
daarvan moet worden geconsta
teerd, dat wij met z’n allen er
goed van leven. Dat de boter
ham belegd kan worden en dat
er voor de Zondag een koekje
op overschiet. Dat maakt be
paald de waarde van het leven
niet uit, maar het is wel erg
prettig het te kunnen kopen. En
wanneer wij dan eens kijken
naar die vele millioenen overal
op de wereld, die bijna niét te
eten hebben (in ons gesprek van
de dag van gisteren hebt u daar
over kunnen lezen), dan moes
ten wij ons toch eigenlijk scha
men over ons klagen, dat wij het
zo moeilijk hebben! Dan zien wij
de twist over de vraag wie nu
meer en wie nu minder van de
gestegen welvaart profiteert, als
iets benepens.
(Van onze correspondent Alfred van Sprang.)
KROH (Malakka), Juni 1955.
De smalle asfaltweg slingert zich met ontelbare bochten door het
groene bergland van Malakka. Aan de éne kant gaapt een diep ravijn.
Aan de andere kant rijst een steile berm bijna loodrecht omhoog,
„Ideaal voor hinderlagen...” wijst de Britse politie-inspecteur aan
het stuur van de kleine Morris,
„Komen die wel eens voor...?”
„Ja... De weg is tenslotte officieel nog altijd rood..."
„Wat wil dat zeggen...?"
„Dat er kans is op een overval door terroristen. Eigenlijk moet je
hier altijd in konvooi rijden, maar ja..."
-
T~Xe laatste weken hebben wij ons met enige bezorgdheid
J afgevraagd aan wie onze gestegen welvaart toch wel
ten goede is gekomen. Er blijkt reden te zijn voor deze
bezorgdheid, want hoe meer mensen wij vragen, of zij misschien
ook een (klein) stukje van de groter geworden koek krijgen,
hoe meer wij tot de (onprettige) ontdekking komen, dat zij er
tot heden niet van hebben geprofiteerd. Lezen wij verslagen
van vergaderingen, dan komen wij negen van de tien keer de
opmerking tegen, dat de leden van de vergaderende organisatie
niets of bijna niets hebben gemerkt van deze toegenomen wel
vaart. En u kunt zich dus onze bezorgdheid wel zo’n beetje
voorstellen: het begint langzamerhand op een zoekplaatje te
lijken, zo in de trant van: wie kan, listig verborgen, vinden
waar de grotere welvaart is gebleven en aan wie deze ten
goede is gekomen?
Wie middenstanders spreekt,
die krijgt meestal te horen, dat
er weinig te merken is van de
hoogconjunctuur, die Neder
land naar hét oordeel van eco
nomen op dit moment beleeft.
Vraagt men aan een boer hoe ’t
er mee staat, dan zal zijn ant
woord bijna steeds somber lui
den: „Ik merk er niet veel van!”
Zijn kosten stijgen en de prijzen
vertonen een dalende tendenz.
Dan, zo denkt de argeloze onder
zoeker, zal die meerdere wel
vaart vast de industrieel ten
goede zijn gekomen. Het blijkt
een vergissing.. Inderdaad gaan
de zaken niet slecht, is de pro
ductie gestegen en zijn de om
zetten toegenomen, maar de kos
ten (vooral lonen en sociale las-
sten) stegen bijna nog meer.
Na dit onderzoek zou men bij
na. moedeloos worden, ware het
niet, dat de middenstander, de
boer en de industrieel in hun
sombere antwoorden hadden
verteld, dat die meerdere wel
vaart gezocht moet worden in
de kring van de werknemers. En
Mevrouw Gamble serveert ’n koele
dronk.
„Heeft u wel eens terroristen ge
zien....?” wil ik weten.
„Nee, maar dat ze er zijn merken
we nu en dan goed....”
„Hoe zo....?”
„Een paar maanden geleden heb
ben zij bijvoorbeeld onze fourage-
wagen overvallen. Elke Zaterdag
komt er namelijk een auto met vers
vlees, verse groenten en vruchten en
dergelijke voor een hele week uit
Penang. De terroristen zitten altijd
krap in hun voedsel en daarom heb
ben ze blijkbaar besloten om die auto
buit te maken. Dat is hun gelukt ook.
Ze hebben alle levensmiddelen het
bos in gebracht en de auto in brand
gestoken. En in plaats van malse bief
stuk met verse sla, hebben wij die
Zondag corned beef en oudbakken
brood moeten eten....”
„En een paar weken geleden is een
van de assistenten nog bjjna in een
hinderlaag gelopen....” vult Jim aan.
„Waar....?”
„Ook weer op die weg naar Kroh.
Het was na de bioscoopvoorstelling
op Zaterdagavond. De terroristen
hadden een boomstam dwars over de
weg gelegd. Die assistent zat in een
jeep. Ze openden het vuur echter iets
te vroeg waardoor hij nog bijtijds
kon remmen. Hij is toen uit de jeep
gesprongen en heeft zich in het ra
vijn laten zakken. En zo is hij naar
de mijn teruggekomen. Sindsdien
houden we de bioscoop afwisselend
op Zaterdag, Zondag en Maandag. En
we vertellen de mensen eerst een
paar uur tevoren wanneer de voor
stelling gegeven wordt....”
„Het is nogal wildwest...!”
„Ach...”
zin...?
„Best...!" antwoordden ze bei
den, „het is een mooie streek hier
en het werk is interessant...”
Maar onbewust leven ze
onder een voortdurende spanning.
Het minste ongewone geluid doet
hen opkijken. En in elke kamer van
het huis ligt altijd een vuurwapen
voor het grijpen. Tenslotte kan men
nooit weten!
dss&S&a
o
