VAN BELIJDENIS DES GELOOFS
VERSTOPPERTJE SPELEN MET
DE DUITSERS
i
JEUGD-INWIJDINGEN" IN DE PLAATS
Opzettelijke belediging van de
Nederlandse politie
Geschiedenis
van
DE KERKEN =d
UIT
ll
I
het Britse imperium. I
Mïijd leyen de. Kelken itz de,
B
van Lonöimum tot Lonöon.
g
Goe
/s
I
Nieuw element ontdekt
Journalist voor de rechter
Cursussen dragen een volstrekt
atheïstisch karakter
bannen Mijwen aMeh
C.N.
M frvu, det ure.e.h. doen
Wml je. dominee naalden?
tytracpg,e.ó in 9.M,aë£
fybedi&eA. heeft
Een „ontsnappingsofficier” vertelde
I
Tegen Pasquino werd een boete van
f 600.'— geëist
Kenfc, m eMi.cJh,eidinq,
W.
5^
DE RADIO BRENGT U
Aspirin
Volstrekt Atheïstisch
Ds S. W. Bos 70 jaar
I
Een schok
Het heet „Mendelevium”
Onder druk
yeugainwijding
jjaanc
ZEEUWSCH DAGBLAD
Maandag 2 Mei 1955
Pagina
I
L
MlllllHllllllffllIllllillllllllülUlllllllllllllllllllllllllllllllllHHirailHlllllllillllllllilHIllllillllllllllliililillW
Ingezonden Mededeling (Adv.).
neem
STEMMEN
ver-
anders
i
Op- en ondergang van Zon en Maan:
Dinsdag: Zon op 5.06 u., onder 20.09
u. Maan op 16.49 u., onder 3.25 u.
AlLtEN ECHT MET H.ET BAYER KRÜIS
I
i
’s-G
verten
meen!
flakkc
menvi
eiland
openb
Hollai
Pro
woorc
Na hi
vaard
voorst
Kroor
locale
len pi
hanke
gegroi
land,
stuurs
gemee
en ec
mee
vaard
voorschriften uitvaardigt
van het christelijk geloof
Ds T. Poot te Haaften noteert in
„Ons Kerkblad”, orgaan van een aan
tal Hervormde Gemeenten in Betuwe
dat de „grote-
seizoen
in aan-
jongelui bezocht
Bij die „Godsvrede” behoorde ook het
toestaan van de Kirchentag in Leipzig
in 1954. Was het al van grote betekenis,
dat honderdduizenden gelovigen uit alle
delen van het verdeelde Duitsland onder
het teken van het kruis in Leipzig bij
eenkwamen, voor het communistische
systeem was het nog een grotere slag
te moeten vaststellen, dat de jeugd in
grote getale aan deze Kirchentag deel
nam en zich dus openlijk tot het „religi
euze bijgeloof” bekende. Het was niet
minder dan een schok voor de commu
nisten om talloze jongeren, gekleed in
de uniform van de communistische
jeugdorganisatie, op de Kirchentag te
zien en te horen zingen: „Een vaste
burcht is onze God.”
CHICAGO, 30 April. Het Ameri
kaanse ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft twaalf Amerikaanse oud
strijders, die door de Sowjet-Unie
zijn uitgenodigd om „de ontmoeting
aan de Elbe” van Amerikaanse en
Sowjetrussische soldaten in Moskou
te komen herdenken, paspoorten ver
strekt.
Een woordvoerder van de groep zei,
dat men zou pogen om negen Mei, de
Sowjetrussische overwinningsdag, in
Moskou te zijn.
dankbaar voor wat ik nog ben en kan,
seniele aftakeling op hoge leeftijd een
natuurlijk feit is.
Over de ouderdom heb ik naar aan
leiding van het slot van Prediker in
jonger jaren wel eens fris en vrolijk
gepreekt.
Eerst, als men zelf oud is geworden,
begrijpt men, hoe juist een scherp
Prediker die levensperiode heeft ge
tekend met haar lasten en haar moge
lijke zegen. Dit is stof voor de binnen
kamer.
dat niemand me aangeraden heeft om
theologie te gaan studeren. Ik heb
daarom mijn besluit geheel zelfstandig
Ontsnapten, die gegrepen
werden, bracht men naar
Colditz terug. Daardoor
kon een schat van erva
ringen uitgewisseld wor
den. Zij werden meesters
in afleidingsmanoeuvres
en wisten zelfs een keer
de Gestapo, die „huiszoe
king” kwam doen, de
sleutels te ontfutselen,
om ze aan de Duitse le
gercommandant terug te
geven. Niet echter, dan
nadat er wasafdrukken
van jwaren gemaakt. De
heer Reid, die zelf enige
tijd „ontsnappingsoffi-
cier” was, zeide, dat hij
de grootste bewondering
voor de vindingrijkheid
en moed van de Neder
landse officieren had. Zij
vonden tenslotte de nog
altijd geheime weg door
het Zwitserse grensge
bied.
vigen zich in de door de communisten
beheerste Sowjet-zóne van Duitsland
bewust zijn geworden, namelijk, dat het
invoeren van de jeugdinwijdingen door
de communistische organisaties als een
nieuwe poging moet worden gezien de
in de grondwet gewaarborgde vrijheid
van geloof aan te tasten en In wezen
tot een aanfluiting te maken.
Deze indruk berust vooral op kennis
van de onderwerpen, die in de voorbe-
reidingscursussen voor de jeugdinwij
dingen moeten worden behandeld.
Hoewel de algemene pers juist over dit
punt zeer vaag blijft, werd in de vak
tijdschriften echter ondubbelzinnig ver
klaard, dat de cursussen voor de jeugd-
inwjjdingen een volstrekt atheïstisch
karakter moeten hebben.
Zo staat het in het orgaan van de
leraren van de Sowjet-zóne, „Deutsche
Lehrerzeitung” van 9 Januari 1955 te
lezen: „Het doel van het jongerenuur
is het inzicht te versterken, dat de
mensen zelf hun geschiedenis maken.
Dit inzicht heeft de arbeidende mens
van het mystieke, fatalistische waan
denkbeeld bevrijd, dat de góden hun lot
bepalenEn in hetzelfe blad wor
den voor deze jongeren-uren onderwer
pen genoemd als: „Het ontstaan van
het leven op aarde”, „De wording van
de mens”, „De ontwikkeling van de
maatschappij”, allemaal onderwerpen,
die tot het standaard-repertoire van de
Russische godlozenbeweging behoren.
De verontwaardiging van de gelovi
gen wordt nog versterkt door het feit,
dat de jongeren, ondanks de verzeke
ringen van staatswege, worden aange
spoord niet meer aan het godsdienston
derwijs van de kerken deel te nemen
en zich tegen de kerkeljjke confirmatie
te verzetten. Volgens de argumentatie
van de jeugdfunctionarissen zijn „con
firmatie en jengdinwjjding onverenig
baar”. Dat deze hele vertoning bewust
als een actie tegen de kerken is opge
zet, blijkt bovendien uit de omstandig
heid, dat voor de jeugdinwijdingen het
zelfde tijdstip is vastgesteld als waarop
de kerkelijke inzegeningen plaats vin
den.
UTRE
büeenk<
verenig!
ten S.S.
teravon
Smeenk
taris
piogelij!
christ®^
De h<
verweze
een ver
protests
achterei
testants
na hij
A.R. P£
heer S
ontwik!
niet
ganisati
volk t<
er een
wettigt
heer Si
kelijke
heer Si
dat hij
maatscl
gezindl
eenheic
leen rr
mening
belang
zijn, di
Bovenc
niet n<
sociaal
groepei
de he<
zich bi
partij
gram.
Mr I
vooral
ginself
lijk, oi
eensge
het ee:
proble:
eenvot
aan d<
zonder
de hei
op de
lijst. E
één li,
van tv
kiezin;
Sp
zeer
zelff
beid'
vorn
De werkzaamheden aan de spoorbrug
over het Hollands Diep bij Moerdijk ma
ken het noodzakelijk het treinverkeer
tussen Dordrecht en Lage Zwaluwe we
derom een dag stil te leggen en wel op
Zondag 1 Mei van 5.30 tot 17.15 uur. Ter
vervanging van de treinen zullen auto
bussen rijden.
hierin kon men mij niet raden. Alleen
de gymnastiekleraar vond het maar
een raar idee, want ik had toch eens
bij een athletiekfeest de honderd me
ter hardlopen gewonnen.
„Wil jij dominee worden? Je bent
toch een sportieve kerel? Dat had ik
nou toch niet van je gedacht”.
Niettegenstaande deze weinig bemoe
digende ervaringen komt de theolo
gisch student tot de volgende conclu
sie:
Misschien is het wel goed geweest,
yr In het jaar 1660 werd het Koningschap in
I Engeland weer ingevoerd, dank zij vooral
de steun van generaal Monk, die eens Cromwells
rechterhand was geweest. Karel II werd de kroon
aangeboden door het nieuwe Parlement. Het volk
had de grootste verwachtingen van deze vorst, die
een scherp verstand bezat. Maar velen kwamen al
vlug bedrogen uit, toen zij vernamen van Kareis
[eesten en amusement, van zijn nonchalance en zijn
slordigheid in zaken van geld.
Via De Hervormde Kerk ontlenen
wij aan het Duitse jeugdblad Junge
Stimme het verhaal van een student,
die zich in zijn laatste gymnasiumklas
voor de theologische studie had ge
meld. Hij was de enige. Iemand die
voorlichting inzake beroepskeuze
kwam geven, gaf zijn mening.
Het enige, dat voor het kiezen van
het ambt van predikant pleitte, was,
dat er nooit beroepswerkloosheid zou
zijn. Maar daar stond, volgens deze
voorlichter, tegenover, dat vandaag de
dag geen mens kon zeggen hoe het er
over tien jaar met de kerk en de gods
dienst zou vóór staan. Hij maakte
daarbij een veelzeggende handbewe
ging....
Maar één ding had ik op dat ogen
blik direct in de gaten: Wie veel geld
verdienen wil, die moet iets anders
worden, maar geen dominee.
Tot de studie van de theologen moet
alleen hij zich wenden, die God en de
mensen wil dienen.
De leraren beoordelen mijn plan om
predikant te worden wel niet uit eco
nomische overwegingen, zoals de be-
roepsvoorlichter, maar niemand hun
ner waagde het mij een advies te ge-
voorziet, toch slechts één soort huwe
lijk kent, het huwelijk voor het leven.
In het Joodse orgaan Ha’aretz stond
een artikel over de vorm van de ere
dienst in de synagoge van de staat
Israël: In tegenstelling met de Ameri
kaanse synagoges, waar de eredienst
aangepast is aan de Christelijke kerk,
tracht men in Israël de oude vormen
te hervinden. Het blad schrijft:
Bijvoorbeeld was het de gewoonte
van veel synagoges om in plaats van
de sjabbat de Zondag te houden.
Thans zijn er nog slechts drie synago
ges in Israël, waarin dit gedaan wordt,
de rest heeft als het ware berouw ge
kregen. Zij houden op sjabbatavond
hun dienst en beleggen daarna een
feestelijke bijeenkomst in het gebouw
van de synagoge.
In de kringen van voorstanders van
de religieuze hervorming wil men nu
proberen om een vorm voor de dienst
te vinden die aangepast is aan de si
tuatie in Israël.
Zij maken een onderscheid tussen
die dingen die principieel en zulke die
slechts een kwestie van gewoonte zijn.
Om een voorbeeld te noemen: Het ge
meenschappelijke bidden van mannen
en vrouwen is een principiële stelling
die overal ter wereld geaccepteerd is.
Daarentegen is de begeleiding van
orgelmuziek en de ontbloting van het
hoofd tijdens de godsdienst geenszins
een kwestie van principiële aard.
Evenzo de vorm van de gebeden, en
het spreekt natuurlek vanzelf dat in
Israël de gebeden in het hebreeuws
gezegd zullen worden. In Amerika ge
schiedt zulks in het Engels.
Ds J. B. de Buy, emeritus Doopsge
zind predikant, die 52 jaar achtereen
giften inzamelde voor Protestanten in
Oost-Europa, die het moeilijk hebben,
heeft die arbeid neergelegd. In het
Doopsgezind Weekblad licht hij dit als
volgt toe:
Iemand, die er van hoorde, schreef
mij: ,„Ik kan me moeilijk voorstellen,
dat u het werk neerlegt, al kan ik de
reden heel goed begrijpen”. Inderdaad
ook mij lijkt het ietwat „onwennig” na
ruim twee en vijftig jaar een taak als
deze op te geven, doch daarnevens
voel ik het toch ook als iets zeer we
zenlijks, dat al ben ik elke dag innig
en Bommelerwaard,
jongenscatechisatie” in dit
slechts door 15 van de 23
merking komende
werd. Hij zegt dan:
Het is jammer dat juist onder de
jongens en mannen in de gemeente
de kerkelijke belangstelling soms zo
flauw is. Ik sprak dezer dagen
iemand die een voorstander was van
„de vrouw in het ambt”, omdat naar
hij zei in zijn gemeente onder de
mannen er niet genoeg te vinden
waren die in staat geacht mochten
worden het ambt van ouderling of
diaken te bekleden.
Nu mag deze practische omstan
digheid natuurlijk nimmer de toe
lating vin de vrouw tot het ambt
bepalen; hier moet de Schrift het
eerste èn het laatste woord spreken,
en dan geloof ik dat we niet lang
behoeven te discussiëren als we
tenminste luisteren willen en ge
hoorzaam zijn (zoals dat heet óók
in onze kerkorde; ik merk er ech
ter weinig van inzake deze kwes
tie!) maar op zichzelf is het toch
wel in-droevig dat men zulke argu
menten kan aanvoeren. En dat blijk
baar overal in de kerk de mannen
achteraan komen: in kerkgang, in
kennis, in belangstelling.
’k Zou zeggen: welaan gij man
nen, gij zijt gezet tot een hoofd der
vrouw, tot het hoofd van het gezin;
gij behoort vooraan te gaan; niet
om te heersen, maar om te regeren
in ootmoed, te leiden en te dienen
in de vreze Gods! Verzuimt de roe- 1
ping niet die God u gegeven heeft!
’s-GRAVENHAGE, 29
April. De heer Pat
Reid, eertijds reserveka-
pitein bij het Royal Ar
my Service corps werd
in Mei 1940 buiten Duin
kerken door de Duitsers
krijgsgevangen gemaakt.
Omdat hij een lastig man
was, die steeds trachtte
te ontsnappen, stuurde
men hem naar Colditz in
Silezië, waar in het
zwaar bewaakte kasteel
vele andere lastige, ont
snapte officieren gevan
gen werden gezet.
Van de driehonderd
man daar waren velen
beroepsofficieren van het
K.N.I.L. De heer Reid
vertoeft thans in Neder
land.
De enige bezigheid te
Colditz was het voorbe
reiden van ontsnappin-
’s-GRAVENHAGE, 29 April. Ds
S. W. Bos, emeritus-predikant der
Geref. Kerken en president-curator
van de Theologische Hogeschofol te
Kampen, viert 3 Mei zijn 70e ver
jaardag.
Ds S. W. Bos werd op 3 Mei 1885
te Bedum geboren en studeerde aan
de Theologische Hogeschool te Kam
pen. In 1909 werd hij candidaat en op
24 Oct. van dat jaar bevestigde zijn
vader hem te Westergeest in het pre
dikambt. In 1914 vertrok ds Bos naar
Koudum, in 1917 naar Oude-Pekela,
in 1920 naar Dokkum. Ds Bos is Rid
der in de Orde van Oranje-Nassau.
|IIIIIIIHIIIIII|llilillllllillijl!lll»llffillllllllllH!llllllllllillllllllllllllllllllllllll»lllllli 1 "Wffw
g
gf
8
-i
DINSDAG 3 MEI 1955
HILVERSUM I (402 m.) K.R.O. 7.M
Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 id. 7.45 Morgen
gebed en lit. kal. 8.00 Nieuws, weerbe
richten en kath. nieuws. 8.20 Gram. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.35 Waterst. Ml
Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram,
11.00 Voor de vrouw. 11.30 Schoolradio.
11.50 „Als de ziele luistert”, caus. 12.00
Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuin-
bouw-mededelingen. 12.33 Gram. 12.48
Tulpenrallye. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en kath. nieuws. 13.20 Dans-
orkest. 13.45 Gram. 14.00 Kamerork en
soliste. 15.00 Schoolradio. 15.30 Ben je
zestig? 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zieken
lof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Koer
sen. 17.45 Regeringsuitzending: Rijksdelen
Overzee: „De betekenis van Nieuw-Gui-
nea voor de socjale wetenschappen” door
Prof. Dr H. Th. Fischer. 18.00 „Dit is le
ven”, caus. 18.15 Gram. 18.20 Sport-
praatje. 18.30 R.V.U.: „De tijden veran
deren” door Dr H. Groot. 19.00 Nieuws.
19.10 Lichte muziek. 19.30 Avondgebed en
lit. kalender. 19.45 Gram. 20.40 Act. 20.55
De gewone man. 21.00 Uit het Boek der
Boeken. 21.15 Concertgebouworkest en
solist. 22.10 Rep. 22.25 Strijkorkest en or
gel. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II (298 m.) A.V.R.0-
7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30
Gram. V.P.R.O. Dagopening. A.V.R.D
8.00 Nieuws. 8.15 Rep. Tulpenrallye. 8.25
Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram-
10.50 Voor de kleuters. 11.00 R.V.U.: K-
v. d. Geest: „Sprookjes van Andersen-
Derde lezing. 11.30 Pianorecital. 12.W
Lichte muziek. 12.30 Land- en tuinbouw-
mededelingen. 12.35 Voor het platteland.
12.42 Piano en Hammondorgel en piano
spel. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen or
gram. 13.20 Dansmuziek. 13.55 Koersen.
14.00 Kookkunst. 14.15 Gram. 14.40 School
radio. 15.00 Viool en piano. 15.30 Voor de
huisvrouw. 16.00 Gram. 16.30 Voor de
jeugd. 17.30 Gevar. progr. 18.00 Nieuws-
18.15 Pianospel. 18.30 „Tien jaren Cen
traal Sociaal Werkgevers Verbond,
vraaggesprek. 18.45 Lichte muziek. 1M
Voor de kleuters. 19.50 „Paris vous Par'e.'
19.10 Koorzang. 19.45 Filmpraatje. 20.0»
Nieuws. 20.05 Act. 20.15 Promenade-or»-
en solist. 21.00 „De Bunker", hoorspe-
22.10 Gram. 22.20 „Canada spreekt tot
Nederland”, klankbeeld. 22.35 Clavecin’
bel-recital. 22.55 „Ik geleof,
caus. 23.00 Nieuws. 23.15 Rep. Tulp11-
rallye. 23.2524.00 Gram.
TELEVISIE-PROGRAMMA's
VARA: 20.15 Act. en weerberichte
20.35 Toespraak t.g.v. De Dag van de
beid. 20.40 „De pioniers van Tolpucltw
T.V.-spel.
ding opgenomen. Eén der passages
luidde:
„De schietdiender is een gewoon lui
rund. Omdat hij niet hard genoeg lo
pen kan, haalt die platvoet zijn pistool
te voorschijn en schiet op een vluch
tende boosdoener, die soms niet anders
op zijn geweten heeft dan dat hij doof
een stoplicht gereden is. Ik walg op-
recht van dit soort dienders. Ik wa!g
nog meer van die lieden, die hen aan
stellen en hun geen behoorlijke en
bindende voorschriften geven ten op
zichte van het gebruik hunner wa
pens”.
Pasquino voerde als verweer aan,
dat naar zijn mening het stuk niet be
ledigend voor de gehele Nederlandse
politie was en dat mocht iemand dit
met hem oneens zijn hij zeker niet
de opzfet had gehad het gehele politie
corps en bloc te beledigen.
„Ik heb meer afkeuring willen uit
spreken over bepaalde ambtenaren
van de politie, die een te snel gebruik
van hun vuurwapenen maken”, zei hij.
AMSTERDAM, 28 April. De 68-jarige journalist J. H. J. L. uit Amster
dam, die dagelijks in „De Telegraaf” een kroniek schrijft onder het pseudo
niem Pasquino, heeft zich voor de rechtbank moeten verantwoorden voor
een artikel, getiteld „De schietdiender”, dat in dit blad op 2 Februari j.l. van
zijn hand was opgenomen.
De Officier van Justitie, mr A. W. Holsteijn, die de heer L. ten laste had
gelegd het zich opzettelijk in beledigende vorm uitlaten over de Nederlandse
politie, althans over het openbaar gezag, achtte dit bewezen en eiste 600
gulden boete subs. 30 dagen hechtenis.
In het gewraakte stuk kantte de
schrijver zich tegen ambtenaren van
de politie, indien die van hun vuur
wapenen gebruik zouden maken, wan
neer dat niet ter beveiliging van eigen
of andermans leven of goed geschiedt,
doch slechts dient om te verhinderen,
dat een vluchtende misdadiger ont
komt. Het artikel was in de dagvaar-
(Van onze correspondent in de Sowjet-zóne.)
BERLIJN, April. Na een periode van anderhalf jaar, waarin het
aan bewijzen van wederkerige verdraagzaamheid tussen staat en ker
ken in de Sowjet-zóne van Duitsland niet heeft ontbroken, is thans
opnieuw de strijd van de communistische staatspartij en haar mantel
organisaties tegen dragers en gelovigen van de beide confessies ont
brand. Hoewel de staatsorganen zelf tot nu toe in dit „dispuut met het
religieuze bijgeloof” zich op de achtergrond hebben gehouden, behoeft
er toch geen twijfel aan te bestaan, dat het juist de staat is, die op
de achtergrond alle aanwijzingen geeft en
waarmede de stormloop tegen het bolwerk
in de Sowjet-zóne wordt georganiseerd.
De communisten gaan ervan uit, dat
zij onophoudelijk moeten streven naar
beïnvloeding van de jeugd. Immers, wie
de jeugd heeft, heeft de toekomst, zo
luidt de altoos weer herhaalde commu
nistische stelregel. De scholieren wor
den onafgebroken volgestopt met com
munistische interpretatie van het hui
dige tijdsgebeuren. Zij worden tevens
en dit is veel gevaarlijker systema
tisch doordrongen van de beginselen van
het dialectisch materialisme. Het gods
dienstonderwijs is uit het leerplan ver
wijderd; op de kinderen wordt druk uit
geoefend het godsdienstonderwijs door
de kerken niet bij te wonen. Het is be
kend, dat in de periode vóór Juni 1953,
de z.g. „fase van de opbouw van het
socialisme” de jongeren-organisaties
van de evangelische kerk, de „Jonge
Gemeenten” aan directe vervolging
blootstonden. Hieraan kwam een einde
toen de communisten onder de druk der
omstandigheden en de onzekere politie
ke verhoudingen na de dood van Sta
lin een Godsvrede met de kerken sloten.
gen. Op allerlei raadsel
achtige manieren ver
dwenen er mannen van
Britse, Nederlands^,
Franse, Poolse, Belgische
en Joegoslavische natio
naliteit.
Iedereen kon wat, zo
als ijzeren tralies met
scheermesjes, doorvijlen,
deursloten verkennen en
sleutels namaken, Duitse
uniformen namaken, kle
ding en schoeisel be
machtigen enz. Iedere
ontsnappingspoging werd
zorgvuldig voorbereid
door een ontsnappings
officier en zijn team.
Deze officier bleef altijd
achter, totdat hij vervan
gen werd. De ontsnap-
penden waren altijd
voorzien van eigenge
maakte valse papieren,
kompassen, geld en wat
zij meer nodig hadden.
Hier
strijd
Z.S.B.
Siliakt
(Middi
megan
ningsv
de K-
af te s
houder
in het
Wit: l
Zwart:
(Gewe:
1.
2.
3.
4.
(Hier5-.
Pbd7 g
al op x
6.
7.
(De mi
echte
de tek
spelen
op c4).
7.
8.
9.
10.
(Zwart
meer rt
e8 te o
11.
(Slaan
Zwart
12.
(Sterke
13.
14.
15.
16.
eyK Engeland begon nu een verwoede strijd om
I O de handel van de wereld en om het bezit
van overzeese koloniën. Het sprak vanzelf, dat een
botsing met de Nederlanders niet kon uitblijven. In
1665 brak de oorlog uit. De Britse vloot vocht
dapper onder Monk en Prins Rupert, maar tegen
de Nederlandse vloot (De Ruyter!) was zij niet op.
gewassen. Wie herinnert zich niet de beroemde
tocht van Nederlands vlootvoogd op de Theems
en zijn bedreigin gvan Londen? In datzelfde jaar
1667 werd er vrede gesloten in Breda.
WASHINGTON, 30 April. Ge
leerden van de universiteit van Cali
fornia hebben een nieuw element ont
dekt bij het bombarderen van atoom
kernen in de grote cyclotron van de
universiteit.
Het nieuwe element, nr. 101, is het
zwaarste element, dat de mensheid
kent. Het is „mendelevium” genoemd
naar een Russische scheikundige uit
de negentiende eeuw.
Het element is zeer radio-actief,
maar het heeft geen practische waar
de.
De overgang van school naar beroep
betekent ook binnen het kader van de
communistische jeugdorganisaties een
belangrijk gebeuren. De kinderen, die
tot hun veertiende jaar lid van de orga
nisatie der „Jonge Pioniers” waren,
worden nu naar de communistische
jeugdorganisatie, de „Vrije Duitse
Jeugd” overgeheveld. Niet-lid zijn van
deze organisatie komt practlsch neer
op het einde van alle beroepsplannen.
Want hy of zij, die lid is van de F.D.J.,
heeft recht op staatsondersteuning tij
dens de beroepsopleiding en voorrech
ten, zodat in feite de F.D.J. de beroeps
opleiding volkomen beheerst. En alleen
al aan dit feit kan de mate van druk
worden afgemeten, die thans op de Jon
geren in de Sowjet-zóne wordt uitge
oefend, nu hun wordt medegedeeld, aat
zij alleen in de communistische jeugd
bond kunnen worden overgenomen,
wanneer zij aan de jongeren-uren, d.w.z.
de voorbereldingscursussen voor de
jeugdinwijdingen en de inwijding deel
nemen.
Dit is een zeer openlijke inbreuk op
de vrqheid van geloof en geweten en
het conflict voor de jongeren wordt gro
ter, wanneer men weet, dat de scholier,
die een plaats In de bedrijven als „leer
ling” zoekt, verklaringen moet kunnen
overleggen, dat hij regelmatig bezoeker
van de voorbereldingscursussen is.
Ondanks alle bezwaren heeft de lei
ding van de Evangelische Kerk intussen
toch verklaard, dat een jongere, die
aan de communistische jeugdinwijdlng
deelneemt, voor kerkelijke inzegening
niet meer in aanmerking komt. De kerk
acht het onverenigbaar tegelijk het an-
ti-christelijke materialisme en het ge
loof te dienen. Deze verklaring zal Dij
vele jongeren tot een ernstig gewetens
conflict lelden. De geestelijken van bei
de confessies zijn het er over eens, dat
het alleen in de hand van de commu
nistische organisaties, d.w.z. de staat
ligt, aan de huidige toestand een einde
te maken.
moeten nemen. Toch weet ik, dat een
bepaald moment een beslissende in
vloed daarbij heeft uitgeoefend, ook al
was ik mij daarvan destijds niet be
wust. Dat was het voorbeeld, dat een
predikant, die ik van nabij kende, mi.
eenvoudig door zijn levenspraktijk
gaf.
Thans ben ik zo goed als aan het
eind van mijn studie. De moeilijkhe
den en noden die de predikanten de
eerstvolgende tientallen jaren zullen
ontmoeten, ben ik mij veel beter be
wust dan vijf jaar geleden. Toch zou
ik, als ik weer voor de keus werd ge
steld, besluiten om predikant te wor
den. Ondanks het feit, dat opnieuw
niemand het mij zou aanraden.
In het Baken, het orgaan van de Ge
reformeerde Kerk te Londen, wijst dr
K. J. Kraan op een geschrift van dr
G. Fischer, aartsbisschop van Canter
bury, over problemen van huwelijk en
echtscheiding. Dr Kraan zegt:
Bisschep Fischer heeft hét stand
punt der Anglicaanse Kerk niet mede
te werken aan het huwelijk van ge-
scheidenen, zolang één der vorige
cuvica vc c- echtgenoten nog in leven is, verdedigt
ven. Ik moest het zelf maar uitmaken: meest in overeenstemming met
de geest van Christus, die waarheid en
liefde verenigt wil zien.
Het is merkwaardig, dat de positie
der kerk van Engeland verstrakt is,
naarmate de huwelijkszede losser ge
worden is en de huwelijkswetgeving
lakser.
Ter illustratie de volgende cijfers
inzake het Verenigd Koninkrijk:
In 1871 waren er 190.112 huwelijken
en 171 scheidingen. In 1933 318.191 en
40.24. In 1953 344.488 en 30.326.
Het *vas dus zeker niet overbodig,
dat de registrar general (wij zouden
zeggen de chef van alle ambtenaren
van de burgerlijke stand) onlangs
stappen nam om aan allen die een
burgerlijk huwelijk aangaan bekend
te maken dat de Engelse wet, hoewel
ze in de mogelijkheid van scheiding
Hier moest iets gedaan worden. Er
werd iets gedaan. „Het Genootschap ter
verspreiding van wetenschappelijke
kennis werd opgericht. Een weinig zeg
gende naa i, waarachter zich echter
van de beginne af aan een onder het
peetschap van de Sowjet-organisatie
van „strijdvaardige godlozen” staande
anti-godsdienstige strijdorganisatie ver
borg. Weldra werd dan ook in de com
munistische jeugdorganisatie de anti
godsdienstige agitatie weer sterker. In
grote oplaag werden anti-godsdienstige
geschriften onder de jongeren verspreid.
En in November 1954 viel ook de laat
ste vermomming: een centrale instantie
voor de „Jugendweihen”, de jeugdinwij
dingen werd opgericht.
Wat zijndeze jeugdinwijdingen, die
sindsdien door de S.E.D. in alle toon
aarden worden gepropageerd? Zij
moesten, zo heet het in de officiële
mededeling, door een plechtige han
deling de overgang van de jongeren
van de school naar het beroep, hun
intrede dus in de maatschappij sym
boliseren. De officiële verklaring zegt
dan wel, dat deze inwijdingen geens
zins de kerkelijke plechtigheid willen
vervangen, ja, dat zelfs het deelne
men aan de voorbereldingscursussen
voor deze inwijdingen de deelneming
aan de kerkelijke confirmatie niet uit
sluit. Ietwat schijnheilig wordt hier
aan toegevoegd, dat zulks immers
een inbreuk zou zijn op het recht van
de kerk.
Wanneer de rooms-katholieke bisschop
van Berlijn, Weskamm, alsmede de
Evangelische kerkbesturen en tenslotte
ook de voorzitter van de Raad der
Evangelische Kerken in Duitsland, Bis
schop Dibelius, thans in niets aan dui
delijkheid te wensen overlatende
klaringen tegen deze jeugdinwijdingen
hebben geprotesteerd, dan deden zij dit
zeker niet, zoals de communistische
partijpers beweert, om de atmosfeer te
vergiftigen. De leidingen van de ker
ken hebben op zeer eenvoudige wijze
uitgesproken waarvan millioenen geio-
