over van een DE DOOLHOF Premier Hatoyama koopt weinig levensmiddelen Overeenstemming over oprichting .,Bedrijfschap Wegvervoer’ w h< PUZZLE feu Berichten over trein- Instemming met nieuwe kleuterwet ongeluk verzonnen Groninger Wad open Ministriëel huishoudboekje Even stoppen... met en Voorstel aan de Sociaal Economische Raad een VANDAAG EENS voor mosselzaadvissers Op 22 Maart zal het Prot. Chr. Convent in Goes een werfbijeenkomst houden Vrije bewerking van een Engels verhaal van Mrs Henry Wood. LdLsJ^££jcL verder! Reinigingsdienst Duiveland Sk- I A i .A pagina 5 ZhhUWSCH DAGBLAD rrijdag H Maart 1955 I Adres KRUISWOORDRAADSEL j Met fraaie auto-reproducties voor de liefhebbers di® 9 di© 4 Ds P. M. Veldhuyzen neemt 20 Maart afscheid van de Ver. van Ned. Gemeenten Soms moet de familie hem geld lenen Oplossing vorige puzzle k R nt’ Kkln* A’ ga N S’ bon D> Pen> n °t. ba A s, PANDORA. FEUILLETON HF 1 "Wr f *41 iiW ’Ki k. HL' f 4 Ingezonden Mededeling (adv.) Premier Hatojama Totaal 817.— rechtvaardig 25.— 25.— 23 28. Deze mededeling is afkomstig van mr dr E. P. Verkerk, voorzitter van het Prot.-Chr. Convent, van de Fed. 5 want Juist ’s-GRAVENHAGE, 9 Maart. De Ver. van Nederlandse Gemeenten heeft In een adres aan -de Tweede Kamer over de nieuwe Kleuterwet een aantal wensen en verlangens kenbaar gemaakt, voorname lijk op financieel gebied. De Vereniging heeft over deze zaak overleg gepleegd met de gemeentebesturen. Voorop staat evenwel, dat de indiening van de nieuwe Kleuterwet met grote instemming wordt begroet. Wat de verlangens op financieel ge bied betreft, wordt allereerst gevraagd het mogelijk te maken, dat wanneer er gemeente- of schoolbesturen zijn, die een gunstiger regeling getroffen hebben voor het kleuteronderwijs, dan thans in het wetsontwerp wordt voorgesteld, dat deze regeling ook na de invoering van de wet kan worden gehandhaafd. Nu in het wetsontwerp een plaats is in geruimd voor de doelbij dragen de ge meenten krijgen van het Rijk de gelden, die speciaal bestemd zijn voor het kleu teronderwijs wordt in het adres ook op dit punt aandacht besteed en worden en kele opmerkingen gemaakt van financieel technische aard. Hetzelfde geldt voor de kortingen, die zullen worden toegepast op de uitkerin gen uit het Gemeentefonds aan de ge meenten. Volgens het wetsontwerp wordt het salaris van één der volgens de wet ver plichte leidsters niet door het Rijk ver goed, indien de grensgetallen niet in ruime mate overschreden zijn. Deze be paling ontmoet in gemeentelijke kring wel zeer ernstige bezwaren. Zij zal tot gevolg hebben, dat in veel gevallen aan een school een „boventallige” leid ster verbonden zal zijn, wier bezoldi ging voor rekening van de gemeente komt. De gemeente zal dan ook de be sturen der bijzondere kleuterscholen de bezoldiging van een evenredig aantal boventallige leidsters moeten vergoe den. GOES, 8 Maart Ds P. M. Veld huyzen, Geref. pred. te Arnemuiden, zal in verband met zijn vertrek naar Westbroek, op 20 Maart afscheid ne men van zijn gemeente. De dienst zal des avonds om zeven uur aanvangen. HÉT CONVENT. Van het Prot. Chr. Convent zijn lid de Ned. Bond van Prot. Chr. Beroeps goederenvervoerders met 1500 leden, de Chr. Bond van Beroepspersonen vervoerders met 300 leden, de Prot. Chr. Bond van Vervoerspersoneel (rail en weg) met 8500 leden, de Ned. Chr. Beambtenbond met ongeveer 15.000 leden en de Chr. Bedrijfsgroe pencentrale in Nederland met "21.000 leden. De protestantse sector van het binnenvaartbureau neemt bij tijd en wijle deel aan het overleg van het Convent. BERLIJN, 9 Maart De Oostduitse vluchteling die verleden week aan een correspondent van het Westduitse pers bureau D.P.A. mededelingen verstrekte over een ernstig spoorwegongeluk in Oost-Duitsland, heeft Dinsdag toege geven, dat hij het verhaal verzonnen heeft om politiek asyl te krijgen. De man, Hans Kieslinger, had ver teld, dat hij als stoker had gereden op de locomotief van een Russische mi litaire trein, die bij Plauen in Saksen was ontspoord. Naar hij zei waren veertig personen bij het ongeluk om het leven gekomen. Zijn mededelin gen zijn reeds eerder door het Oost duitse ministerie van Spoorwegen te gengesproken. Levensmiddelen Licht Gas Water Telefoon Was Abonnementen (7 kranten) Lidmaatschappen Geschenken Personeel laag voor een huishouden van vijf tien personen. Dit betekent echter niet, dat men honger lijdt. Integen deel, men heeft meestal meer voed sel dan men op kan. Het grootste deel van dat voedsel wordt echter door bewonderaars van de minister president cadeau gedaan. Er gaat zelden een dag voorbij, zonder dat er een zending uit een of ander deel van Japan afgeleverd wordt. De gang staat dan ook altijd vol met kisten, manden en dozen. Ook de houtskool (welke men voor het ko ken gebruikt) wordt grotendeels cadeau gedaan. Het enige voedsel wat men altijd koopt is brood. In de keuken staan een vooroor logse frigidaire en een nieuwe broodrooster en stofzuiger. Er zijn ook twee electrische wasmachines, maar die zijn al sinds enkele jaren kapot en niemand heeft de moeite genomen om ze te laten repareren. De was wordt dan ook geheel met de hand gedaan. Alles met elkaar leeft de minis ter-president van Japan verre van luxieus. Desondanks heeft hij soms moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Het is dan ook een pu bliek geheim, dat hij nu en dan een lening sluit bij een van zijn kapi taalkrachtige familieleden. BRUINISSE, 9 Maart. De Inspecteur der Visserijen in het 2e, 3e en 5e District heeft aan de mosselkwekers bericht, dat hij voornemens is, het Groninger Wad open te stellen, voor het vissen van mos selzaad bestemd om de percelen in Zee land te bevolken, gedurende een periode van 4 weken, ingaande 13 April. Na beëindiging van deze periode zal de Waddenzee worden opengesteld, be westen de Dam van Ameland (Friese Wad). Het daar geviste zaad zal uitsluitend mogen worden gebruikt voor uitzaai op de percelen op de Waddenzee. Mocht het nodig blijken na beëindiging van deze laatste visserij opnieuw het Gro ninger Wad open te stellen, dan zal het te zijner tijd nader worden overwogen. ’s-GRAVENHAGE, 10 Maart. Binnenkort zullen voorstellen worden ge daan aan de organisatiecommissie van de Sociaal Economische Raad ten behoeve van een „Bedrijfschap Wegvervoer”. Nadat in Piot. Chr. kring over eenstemming over een te vormen P.B.O. was bereikt, nam men contact op met de organisaties van R.K. werkgevers en -werknemers, alsmede met de werknemers in het vervoer, verenigd in organisaties van het N.V.V. Dit overleg heeft geleid tot overeenstemming over de in te dienen voor stellen om tot oprichting van een Bedrijfschap te komen. De werkgeversorganisaties, de nationale organisatie beroepsvervoer N.O.B., de Ned. Ver. voor transportondernemers N.O.B. en de Bond voor bedrijfs- De Britse consul-generaal te Tai- peh, Alexander Hermann, heeft bij de Chinese nationalisten geprotesteerd te gen het beschieten van twee Britse schepen door de nationalistische ma rine op Maandag j.L 3) Zij werd trouwens afgeleid doordat de huisknecht het vertrek binnen kwam met op een zilveren blaadje, waarin het wapen der Andinnians gegraveerd was, een brief. „Van wie komt die, Hewitt?” „De meid van mevrouw Pole heeft hem gebracht, mevrouw. Zij wacht op antwoord.” Het was een beleefd briefje van één der buren, waarin mevrouw Andinnian en haar beide zonen (want Karl was enkele dagen met verlof; hij zat in een aangrenzend vertrek brieven te schrijven) die avond werden uitge nodigd. „Als Adam geen andere afspraak heeft, konden wij wel gaan”, dacht zij. En dan luid: „Hewitt, ga eens aan mijnheer An dinnian zeggen, dat ik hem verlang te spreken.” „Ja, mevrouw.” De huisknecht ging de tuin in, drong door de warboel van struiken heen, om te belanden bij ’n open plek, waar Adam stond te praten met een jong meisje, dat er allerliefst uitzag. „Mevrouw verlangt u te spreken, mijnheer Adam.” Adam Andinnian wendde zich met een verstoord gelaat om. Hij was een knappe man van omstreeks drie en dertig jaar, rijzig en breed geschou derd, met hoogmoedige, maar fraaie gelaatstrekken, precies als zijn moe der, wier zwarte haar hij ook geërfd scheen te hebben. „Zeg mijn moeder, dat ik dadelijk komen zal, Hewitt”. De knecht ging terug. Het meisje, dat naar haar eigen bloembedden was gegaan want de tuinen grensden aan elkaar had zich over enige ontluikende tulpen gebogen. „Ik denk, dat ze de volgende week wel uit zullen komen, mijnheer An dinnian”, zeide zij, haar lief gezichtje naar hem toewendend. „Laat die tulpen nu maar rusten. Ik moet er meer van weten. Kom hier, Rose.” Rose Turner was een nichtje van mijnheer en mevrouw Turner, die het buitentje bewoonden. Turner was een eenvoudig kruidenier uit de stad, een eenvoudig, open man, die, evenmin als zijn vrouw, aanmatigend was. De vader van Rose was rechtsgeleerde ge weest. Bij zijn dood, haar moeder was toen reeds overleden, was Rose bij oom en tante komen wonen, die haar een uitstekende opvoeding lieten ge ven en haar op vijftienjarige lëeftijd naar een kostschool zonden. Zij was nu achttien, fris en vrolijk. Maar toch was zij een eenzame. Met de gewone burgers had zij geen omgang, die von den haar te hoog staan, en de voor namen achtten haar beneden hun stand. Adam en Karl kenden haar van klein meisje af. Ze was hun als het ware als een zuster. Maar sedert enige tijd bespeurde mevrouw Andinnian, dat Adam en Rose Turner veel bij elkaar waren, dat hij zelfs zjjn bloe men er om verwaarloosde. Zij ergerde zich aan het feit, niet omdat zij enig gevaar zag Adam was tenslotte drie en dertig maar zij vond hem wuft en onverstandig entoch, een onbestemd gevoel van onrust en on behagelijkheid nam bezit van de bo dem van haar hart. „Rosé, ik moet alles weten. Ik sta er op, dat je mij alles vertelt.” „Maar ik heb alles verteld, mijn heer Andinnian”. Er was een jong student in de me dicijnen, Martin Scott, die sinds en kele weken hardnekking werk maak te van Rose, maar zij had hem afge wezen. In het geheim had zij dat aan haar buurman verteld, ogenblikkelijk spijt krijgend, dat zij dat gedaan had, want de woede, die uit Adams ogen straalde, had haar in niet geringe ma te verontrust en verschrikt. Adam Andinnian keek haar door dringend aan, alsof hij in haar ogen de waarheid wilde lezen. Blijkbaar sprak zij met enige onwil en alleen, omdat zij geen weerstand bieden kon aan zijn vaste wil. „Dus gisteravond is die brutale vle gel weer geweest?” vroeg hij. (Van onze correspondent Alfred van Sprang.) TOKYO (Japan), Maart 1955. In een buitenwijk van Tokyo itaat een ruim huis, dat in de volks mond de naam Otowa Paleis draagt. In dat paleis woont echter geen keizer of koning, maar een oude, gedeeltelijk verlamde man, die sinds enkele maanden minister president van Japan is: Ichiro Ha toyama. De ambtswoning ziet er ook van binnen allesbehalve als een paleis uit. Van de huiskamer tot de keu ken is het er opvallend rommelig. Óveral slingeren kranten, boeken en stukken speelgoed. Het geheel maakt de indruk van een huishou den zonder huisvrouw. En in zekere zin is dat ook zo, want mevrouw Hatoyama is als directrice van een meisjes-HBS weinig thuis. Behalve minister-president Hatoya ma en z’n vrouw wonen er nog dertien andere mensen in het huis, namelijk een van hun dochters met haar man en drie kinderen, vijfl dienstboden, een kinderjuffrouw, een huisjongen en een tuinman. De familie Hatoyama heeft een voor Japanse begrippen zeer royaal Inko men. De minister-president zelf ver dien f 1320,per maand en zijn vrouw f 900,De dochter en schoon zoon dragen f 300,in de kosten van het huishouden by. Verder heeft de minister-president nog een maande lijks inkomen van f 165,als adviseur van een grote autobandenfabriek en f 750,uit beleggingen. Daar gaat echter weer een f 1200,aan verschil lende belastingen af. Er blyft echter niettemin een flink bedrag over. Een maandelijkse bladzijde UIT GAVEN uit het huishoudboekje van de Hatoyama’s ziet er als volgt uit: 150,— 50— 120,— 6. 25— 66— 100,— 250— Ned. organisaties personenvervoer, van de Prot.-Chr. Bonden van be roeps- en personenvervoer, lid van d» Tweede Kamer en burgemeester va® Boskoop. VOORBEREIDING, Het Prot. Chr. Convent, aldus dr Verkerk, heeft ruim een jaar gele den zich in eigen kring beraden over de mogelijkheden om te komen tot een publiekrechtelijke organisa tie voor het wegvervoer. De onder- handelingen op dit gebied in de kringen van het wegvervoer waren toen afgestuit op de meningen van enige werkgeversorganisaties, die een P.B.O.-wegvervoer slechts wil den zien als een orgaan voor regis tratie. Daarnaast wens’te men een vergaande dispariteit in de verte genwoordigingen van werkgevers en werknemers. autoverkeer in Nederland B.B.N. behoren niet tot de ondertekenaars van de voorstellen. „Ja, gisteravond om een uur of zes. We waren aan de thee en. „En....?” Er was een dreigende klank in zijn stem. „Nu ja, tante ging even weg en toen viel hij mij weer lastig. Hij vroeg mij, of ik wilde wachten tot hij dokter was.” „En?” „Ik zeide hem, dat hij mijn antwoord al wist. Toen greep hij mij bij de arm, maar ik ontweek hem.’.’ Zij zag, hoe Adam op zijn lippen beet; hoe er een toornige gloed op zijn gelaat kwam en hoe zijn ogen vlamden. Zij beefde er van. „Het spijt mij, dat ik het u verteld heb. U windt u op voor niets.” „Voor niets, voor niets. Dit is een zeer ernstige zaak. Als die Martin Scott je niet met rust laat, dan schiet ik hem dood.” „O, mijnheer Andinnian! Wat is dat nu voor onzin! U.... een moorde naar?!” „Neen, iemand, die wreekt.” „Maar er valt niets te wreken. Bo vendien „Zwijg, Rose. Ik zal die Martin Scott waarschuwen, zo duidelijk mo gelijk. Ik zal hem precies vertellen, wat ik doen zal, als hij jou niet met rust laat. Als hij er geen acht op slaat, zijn de gevolgen voor zijn reke ning.” Hij sprak op woeste toon. De be dreiging op zich zelf was echter zo onecht en overdreven, dat Rose Tur ner er geen geloof aan hechten kon. Zij keek hem lachend aan en schudde het hoofd over die onzin. Intussen raakte het geduld van me vrouw Andinnian uitgeput, Adam verscheen maar niet, wilde zij aan de bel trekken, om He witt te ontbieden, teneinde haar zoon opnieuw te gaan roepen, toen Karl met enkele brieven binnenkwam. Hij was een slanke jonge man van zes en twintig jaar, knap van uiter- lijk, iets langer dan middelmatig. Hij was in burger en had een innemend gelaat. Horizontaal: 1. Gereedschap; 3. grote oeveelheid; 7. voedsel; 9. mil. rang; 10. erzijde; 13. behoeftig; 15. gasvormig; 16. Vler; 17- flink; 19. maat; 2Q. insect; 21. naisbont; 22. euvel; 25. deel van de bijbel; m het jaar onzes Heren; 28. hijswerk- tu‘g: 29. bloeiwijze. b ^-caa.: 1' Vergift; 2. dochter van La- m orteds: 5’ lan§e dunne lat; 6. wijn- hon °estaat; H- telwoord; 12. jagers- dier ia 4’ rondhout; 17. geluid; 18. roof- ambtshalve; 20. uitroep; 21. been; erSPlaats; 24. gravin van Holland; voorzetsel. WERVINGSCAMPAGNE. In het Convent bespreken werkge vers en werknemers in het vervoer vraagstukken op dit terrein van het prot. chr. beginsel uit. Eventueel wor den gemeensenappelijke standpunten naar buiten kenbaar gemaakt om op deze wijze de prot. chr. gedachte ook in de wereld van de vervoer meer en meer kenbaar te maken en tot gelding te brengen. Het Convent is een con-" tact- en studieorgaan met gezamenlij ke propaganda en andere activiteiten. Zo zullen door het Convent in de komende weken gemeenschappelijke vergaderingen van wervend karakter voor prot. chr. werkgevers en werk nemers worden belegd. In Goes zal op 22 Maart a.s. een dergelijke bijeen komst worden gehouden. De Kamerleden Algra, De Ruiter, Verkerk en Van de Wetering, alsmede voormannen uit prot. chr. organisaties zullen tijdens die bijeenkomsten het woord voeren. NIEUWERKERK, 9 Maart. Voor de eerste keer heeft gistermiddag de raad van bestuur va.n de Reinigingsdienst Dui veland officieel vergaderd. De leiding be rustte bij burgemeester A A. van Eeten van Nieuwerkerk. Het bestuur werd officieel gekozen en bestaat nu uit de heren: burgemeester v. Eeten, voorzitter, burgémeester Vermeu len, vice-voorzitter, burgemeester Mi- chaëlis, secretaris, burgemeester Lauren- se, penningmeester en wethouder Kuiper van Ouwerkerk, wnd in laatstgenoem de functie. Besloten werd een roltrom- melvuilnisauto aan te schaffen, het welk een bedrag zal vergen van 38.000,—. De post levensmiddelen is zeer Hatojama (rechts) met zijn minister van Buitenlandse Zaken Sjigemitsoe (links), die een belangrijke rol kan gaan spelen. i s| I TE TE

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1955 | | pagina 5