over
van een
DE DOOLHOF
Premier Hatoyama koopt weinig
levensmiddelen
Overeenstemming over oprichting
.,Bedrijfschap Wegvervoer’
w
h<
PUZZLE
feu
Berichten over trein-
Instemming met nieuwe
kleuterwet
ongeluk verzonnen
Groninger Wad open
Ministriëel huishoudboekje
Even stoppen...
met
en
Voorstel aan de Sociaal Economische Raad
een
VANDAAG EENS
voor
mosselzaadvissers
Op 22 Maart zal het Prot. Chr. Convent
in Goes een werfbijeenkomst houden
Vrije bewerking van een Engels
verhaal van Mrs Henry Wood.
LdLsJ^££jcL verder!
Reinigingsdienst Duiveland
Sk- I
A
i .A
pagina 5
ZhhUWSCH DAGBLAD
rrijdag H Maart 1955
I
Adres
KRUISWOORDRAADSEL
j
Met fraaie auto-reproducties voor de liefhebbers
di® 9
di©
4
Ds P. M. Veldhuyzen
neemt 20 Maart afscheid
van de Ver. van Ned.
Gemeenten
Soms moet de familie
hem geld lenen
Oplossing vorige puzzle
k R nt’ Kkln* A’ ga N S’ bon D> Pen>
n °t. ba A s, PANDORA.
FEUILLETON
HF 1
"Wr f
*41
iiW
’Ki
k.
HL'
f 4
Ingezonden Mededeling (adv.)
Premier Hatojama
Totaal
817.—
rechtvaardig
25.—
25.—
23
28.
Deze mededeling is afkomstig van
mr dr E. P. Verkerk, voorzitter van
het Prot.-Chr. Convent, van de Fed.
5
want
Juist
’s-GRAVENHAGE, 9 Maart. De Ver.
van Nederlandse Gemeenten heeft In een
adres aan -de Tweede Kamer over de
nieuwe Kleuterwet een aantal wensen en
verlangens kenbaar gemaakt, voorname
lijk op financieel gebied. De Vereniging
heeft over deze zaak overleg gepleegd
met de gemeentebesturen. Voorop staat
evenwel, dat de indiening van de nieuwe
Kleuterwet met grote instemming wordt
begroet.
Wat de verlangens op financieel ge
bied betreft, wordt allereerst gevraagd
het mogelijk te maken, dat wanneer er
gemeente- of schoolbesturen zijn, die een
gunstiger regeling getroffen hebben voor
het kleuteronderwijs, dan thans in het
wetsontwerp wordt voorgesteld, dat deze
regeling ook na de invoering van de wet
kan worden gehandhaafd.
Nu in het wetsontwerp een plaats is in
geruimd voor de doelbij dragen de ge
meenten krijgen van het Rijk de gelden,
die speciaal bestemd zijn voor het kleu
teronderwijs wordt in het adres ook op
dit punt aandacht besteed en worden en
kele opmerkingen gemaakt van financieel
technische aard.
Hetzelfde geldt voor de kortingen, die
zullen worden toegepast op de uitkerin
gen uit het Gemeentefonds aan de ge
meenten.
Volgens het wetsontwerp wordt het
salaris van één der volgens de wet ver
plichte leidsters niet door het Rijk ver
goed, indien de grensgetallen niet in
ruime mate overschreden zijn. Deze be
paling ontmoet in gemeentelijke kring
wel zeer ernstige bezwaren. Zij zal tot
gevolg hebben, dat in veel gevallen
aan een school een „boventallige” leid
ster verbonden zal zijn, wier bezoldi
ging voor rekening van de gemeente
komt. De gemeente zal dan ook de be
sturen der bijzondere kleuterscholen de
bezoldiging van een evenredig aantal
boventallige leidsters moeten vergoe
den.
GOES, 8 Maart Ds P. M. Veld
huyzen, Geref. pred. te Arnemuiden,
zal in verband met zijn vertrek naar
Westbroek, op 20 Maart afscheid ne
men van zijn gemeente. De dienst zal
des avonds om zeven uur aanvangen.
HÉT CONVENT.
Van het Prot. Chr. Convent zijn lid
de Ned. Bond van Prot. Chr. Beroeps
goederenvervoerders met 1500 leden,
de Chr. Bond van Beroepspersonen
vervoerders met 300 leden, de Prot.
Chr. Bond van Vervoerspersoneel
(rail en weg) met 8500 leden, de Ned.
Chr. Beambtenbond met ongeveer
15.000 leden en de Chr. Bedrijfsgroe
pencentrale in Nederland met "21.000
leden. De protestantse sector van het
binnenvaartbureau neemt bij tijd en
wijle deel aan het overleg van het
Convent.
BERLIJN, 9 Maart De Oostduitse
vluchteling die verleden week aan een
correspondent van het Westduitse pers
bureau D.P.A. mededelingen verstrekte
over een ernstig spoorwegongeluk in
Oost-Duitsland, heeft Dinsdag toege
geven, dat hij het verhaal verzonnen
heeft om politiek asyl te krijgen.
De man, Hans Kieslinger, had ver
teld, dat hij als stoker had gereden op
de locomotief van een Russische mi
litaire trein, die bij Plauen in Saksen
was ontspoord. Naar hij zei waren
veertig personen bij het ongeluk om
het leven gekomen. Zijn mededelin
gen zijn reeds eerder door het Oost
duitse ministerie van Spoorwegen te
gengesproken.
Levensmiddelen
Licht
Gas
Water
Telefoon
Was
Abonnementen (7 kranten)
Lidmaatschappen
Geschenken
Personeel
laag voor een huishouden van vijf
tien personen. Dit betekent echter
niet, dat men honger lijdt. Integen
deel, men heeft meestal meer voed
sel dan men op kan. Het grootste
deel van dat voedsel wordt echter
door bewonderaars van de minister
president cadeau gedaan. Er gaat
zelden een dag voorbij, zonder dat
er een zending uit een of ander deel
van Japan afgeleverd wordt. De
gang staat dan ook altijd vol met
kisten, manden en dozen. Ook de
houtskool (welke men voor het ko
ken gebruikt) wordt grotendeels
cadeau gedaan. Het enige voedsel
wat men altijd koopt is brood.
In de keuken staan een vooroor
logse frigidaire en een nieuwe
broodrooster en stofzuiger. Er zijn
ook twee electrische wasmachines,
maar die zijn al sinds enkele jaren
kapot en niemand heeft de moeite
genomen om ze te laten repareren.
De was wordt dan ook geheel met
de hand gedaan.
Alles met elkaar leeft de minis
ter-president van Japan verre van
luxieus. Desondanks heeft hij soms
moeite om de eindjes aan elkaar te
knopen. Het is dan ook een pu
bliek geheim, dat hij nu en dan een
lening sluit bij een van zijn kapi
taalkrachtige familieleden.
BRUINISSE, 9 Maart. De Inspecteur
der Visserijen in het 2e, 3e en 5e District
heeft aan de mosselkwekers bericht, dat
hij voornemens is, het Groninger Wad
open te stellen, voor het vissen van mos
selzaad bestemd om de percelen in Zee
land te bevolken, gedurende een periode
van 4 weken, ingaande 13 April.
Na beëindiging van deze periode zal
de Waddenzee worden opengesteld, be
westen de Dam van Ameland (Friese
Wad).
Het daar geviste zaad zal uitsluitend
mogen worden gebruikt voor uitzaai op
de percelen op de Waddenzee.
Mocht het nodig blijken na beëindiging
van deze laatste visserij opnieuw het Gro
ninger Wad open te stellen, dan zal het
te zijner tijd nader worden overwogen.
’s-GRAVENHAGE, 10 Maart. Binnenkort zullen voorstellen worden ge
daan aan de organisatiecommissie van de Sociaal Economische Raad ten
behoeve van een „Bedrijfschap Wegvervoer”. Nadat in Piot. Chr. kring over
eenstemming over een te vormen P.B.O. was bereikt, nam men contact op
met de organisaties van R.K. werkgevers en -werknemers, alsmede met de
werknemers in het vervoer, verenigd in organisaties van het N.V.V.
Dit overleg heeft geleid tot overeenstemming over de in te dienen voor
stellen om tot oprichting van een Bedrijfschap te komen.
De werkgeversorganisaties, de nationale organisatie beroepsvervoer N.O.B.,
de Ned. Ver. voor transportondernemers N.O.B. en de Bond voor bedrijfs-
De Britse consul-generaal te Tai-
peh, Alexander Hermann, heeft bij de
Chinese nationalisten geprotesteerd te
gen het beschieten van twee Britse
schepen door de nationalistische ma
rine op Maandag j.L
3)
Zij werd trouwens afgeleid doordat
de huisknecht het vertrek binnen
kwam met op een zilveren blaadje,
waarin het wapen der Andinnians
gegraveerd was, een brief.
„Van wie komt die, Hewitt?”
„De meid van mevrouw Pole heeft
hem gebracht, mevrouw. Zij wacht op
antwoord.”
Het was een beleefd briefje van één
der buren, waarin mevrouw Andinnian
en haar beide zonen (want Karl was
enkele dagen met verlof; hij zat in
een aangrenzend vertrek brieven te
schrijven) die avond werden uitge
nodigd.
„Als Adam geen andere afspraak
heeft, konden wij wel gaan”, dacht
zij. En dan luid:
„Hewitt, ga eens aan mijnheer An
dinnian zeggen, dat ik hem verlang
te spreken.”
„Ja, mevrouw.”
De huisknecht ging de tuin in, drong
door de warboel van struiken heen,
om te belanden bij ’n open plek, waar
Adam stond te praten met een jong
meisje, dat er allerliefst uitzag.
„Mevrouw verlangt u te spreken,
mijnheer Adam.”
Adam Andinnian wendde zich met
een verstoord gelaat om. Hij was een
knappe man van omstreeks drie en
dertig jaar, rijzig en breed geschou
derd, met hoogmoedige, maar fraaie
gelaatstrekken, precies als zijn moe
der, wier zwarte haar hij ook geërfd
scheen te hebben.
„Zeg mijn moeder, dat ik dadelijk
komen zal, Hewitt”.
De knecht ging terug. Het meisje,
dat naar haar eigen bloembedden was
gegaan want de tuinen grensden
aan elkaar had zich over enige
ontluikende tulpen gebogen.
„Ik denk, dat ze de volgende week
wel uit zullen komen, mijnheer An
dinnian”, zeide zij, haar lief gezichtje
naar hem toewendend.
„Laat die tulpen nu maar rusten. Ik
moet er meer van weten. Kom hier,
Rose.”
Rose Turner was een nichtje van
mijnheer en mevrouw Turner, die het
buitentje bewoonden. Turner was een
eenvoudig kruidenier uit de stad, een
eenvoudig, open man, die, evenmin
als zijn vrouw, aanmatigend was. De
vader van Rose was rechtsgeleerde ge
weest. Bij zijn dood, haar moeder was
toen reeds overleden, was Rose bij
oom en tante komen wonen, die haar
een uitstekende opvoeding lieten ge
ven en haar op vijftienjarige lëeftijd
naar een kostschool zonden. Zij was
nu achttien, fris en vrolijk. Maar toch
was zij een eenzame. Met de gewone
burgers had zij geen omgang, die von
den haar te hoog staan, en de voor
namen achtten haar beneden hun
stand.
Adam en Karl kenden haar van
klein meisje af. Ze was hun als het
ware als een zuster. Maar sedert enige
tijd bespeurde mevrouw Andinnian,
dat Adam en Rose Turner veel bij
elkaar waren, dat hij zelfs zjjn bloe
men er om verwaarloosde. Zij ergerde
zich aan het feit, niet omdat zij enig
gevaar zag Adam was tenslotte
drie en dertig maar zij vond hem
wuft en onverstandig entoch, een
onbestemd gevoel van onrust en on
behagelijkheid nam bezit van de bo
dem van haar hart.
„Rosé, ik moet alles weten. Ik sta
er op, dat je mij alles vertelt.”
„Maar ik heb alles verteld, mijn
heer Andinnian”.
Er was een jong student in de me
dicijnen, Martin Scott, die sinds en
kele weken hardnekking werk maak
te van Rose, maar zij had hem afge
wezen. In het geheim had zij dat aan
haar buurman verteld, ogenblikkelijk
spijt krijgend, dat zij dat gedaan had,
want de woede, die uit Adams ogen
straalde, had haar in niet geringe ma
te verontrust en verschrikt.
Adam Andinnian keek haar door
dringend aan, alsof hij in haar ogen
de waarheid wilde lezen. Blijkbaar
sprak zij met enige onwil en alleen,
omdat zij geen weerstand bieden kon
aan zijn vaste wil.
„Dus gisteravond is die brutale vle
gel weer geweest?” vroeg hij.
(Van onze correspondent
Alfred van Sprang.)
TOKYO (Japan), Maart 1955.
In een buitenwijk van Tokyo
itaat een ruim huis, dat in de volks
mond de naam Otowa Paleis
draagt. In dat paleis woont echter
geen keizer of koning, maar een
oude, gedeeltelijk verlamde man,
die sinds enkele maanden minister
president van Japan is: Ichiro Ha
toyama.
De ambtswoning ziet er ook van
binnen allesbehalve als een paleis
uit. Van de huiskamer tot de keu
ken is het er opvallend rommelig.
Óveral slingeren kranten, boeken
en stukken speelgoed. Het geheel
maakt de indruk van een huishou
den zonder huisvrouw. En in zekere
zin is dat ook zo, want mevrouw
Hatoyama is als directrice van een
meisjes-HBS weinig thuis.
Behalve minister-president Hatoya
ma en z’n vrouw wonen er nog dertien
andere mensen in het huis, namelijk
een van hun dochters met haar man
en drie kinderen, vijfl dienstboden,
een kinderjuffrouw, een huisjongen en
een tuinman.
De familie Hatoyama heeft een voor
Japanse begrippen zeer royaal Inko
men. De minister-president zelf ver
dien f 1320,per maand en zijn
vrouw f 900,De dochter en schoon
zoon dragen f 300,in de kosten van
het huishouden by. Verder heeft de
minister-president nog een maande
lijks inkomen van f 165,als adviseur
van een grote autobandenfabriek en
f 750,uit beleggingen. Daar gaat
echter weer een f 1200,aan verschil
lende belastingen af. Er blyft echter
niettemin een flink bedrag over.
Een maandelijkse bladzijde UIT
GAVEN uit het huishoudboekje van
de Hatoyama’s ziet er als volgt uit:
150,—
50—
120,—
6.
25—
66—
100,—
250—
Ned. organisaties personenvervoer,
van de Prot.-Chr. Bonden van be
roeps- en personenvervoer, lid van d»
Tweede Kamer en burgemeester va®
Boskoop.
VOORBEREIDING,
Het Prot. Chr. Convent, aldus dr
Verkerk, heeft ruim een jaar gele
den zich in eigen kring beraden
over de mogelijkheden om te komen
tot een publiekrechtelijke organisa
tie voor het wegvervoer. De onder-
handelingen op dit gebied in de
kringen van het wegvervoer waren
toen afgestuit op de meningen van
enige werkgeversorganisaties, die
een P.B.O.-wegvervoer slechts wil
den zien als een orgaan voor regis
tratie. Daarnaast wens’te men een
vergaande dispariteit in de verte
genwoordigingen van werkgevers en
werknemers.
autoverkeer in Nederland B.B.N. behoren niet tot de ondertekenaars van
de voorstellen.
„Ja, gisteravond om een uur of zes.
We waren aan de thee en.
„En....?” Er was een dreigende
klank in zijn stem.
„Nu ja, tante ging even weg en toen
viel hij mij weer lastig. Hij vroeg mij,
of ik wilde wachten tot hij dokter
was.”
„En?”
„Ik zeide hem, dat hij mijn antwoord
al wist. Toen greep hij mij bij de arm,
maar ik ontweek hem.’.’
Zij zag, hoe Adam op zijn lippen
beet; hoe er een toornige gloed op
zijn gelaat kwam en hoe zijn ogen
vlamden. Zij beefde er van.
„Het spijt mij, dat ik het u verteld
heb. U windt u op voor niets.”
„Voor niets, voor niets. Dit is een
zeer ernstige zaak. Als die Martin
Scott je niet met rust laat, dan schiet
ik hem dood.”
„O, mijnheer Andinnian! Wat is dat
nu voor onzin! U.... een moorde
naar?!”
„Neen, iemand, die
wreekt.”
„Maar er valt niets te wreken. Bo
vendien
„Zwijg, Rose. Ik zal die Martin
Scott waarschuwen, zo duidelijk mo
gelijk. Ik zal hem precies vertellen,
wat ik doen zal, als hij jou niet met
rust laat. Als hij er geen acht op
slaat, zijn de gevolgen voor zijn reke
ning.”
Hij sprak op woeste toon. De be
dreiging op zich zelf was echter zo
onecht en overdreven, dat Rose Tur
ner er geen geloof aan hechten kon.
Zij keek hem lachend aan en schudde
het hoofd over die onzin.
Intussen raakte het geduld van me
vrouw Andinnian uitgeput,
Adam verscheen maar niet,
wilde zij aan de bel trekken, om He
witt te ontbieden, teneinde haar zoon
opnieuw te gaan roepen, toen Karl
met enkele brieven binnenkwam.
Hij was een slanke jonge man van
zes en twintig jaar, knap van uiter-
lijk, iets langer dan middelmatig. Hij
was in burger en had een innemend
gelaat.
Horizontaal: 1. Gereedschap; 3. grote
oeveelheid; 7. voedsel; 9. mil. rang; 10.
erzijde; 13. behoeftig; 15. gasvormig; 16.
Vler; 17- flink; 19. maat; 2Q. insect; 21.
naisbont; 22. euvel; 25. deel van de bijbel;
m het jaar onzes Heren; 28. hijswerk-
tu‘g: 29. bloeiwijze.
b ^-caa.: 1' Vergift; 2. dochter van La-
m orteds: 5’ lan§e dunne lat; 6. wijn-
hon °estaat; H- telwoord; 12. jagers-
dier ia 4’ rondhout; 17. geluid; 18. roof-
ambtshalve; 20. uitroep; 21. been;
erSPlaats; 24. gravin van Holland;
voorzetsel.
WERVINGSCAMPAGNE.
In het Convent bespreken werkge
vers en werknemers in het vervoer
vraagstukken op dit terrein van het
prot. chr. beginsel uit. Eventueel wor
den gemeensenappelijke standpunten
naar buiten kenbaar gemaakt om op
deze wijze de prot. chr. gedachte ook
in de wereld van de vervoer meer en
meer kenbaar te maken en tot gelding
te brengen. Het Convent is een con-"
tact- en studieorgaan met gezamenlij
ke propaganda en andere activiteiten.
Zo zullen door het Convent in de
komende weken gemeenschappelijke
vergaderingen van wervend karakter
voor prot. chr. werkgevers en werk
nemers worden belegd. In Goes zal
op 22 Maart a.s. een dergelijke bijeen
komst worden gehouden.
De Kamerleden Algra, De Ruiter,
Verkerk en Van de Wetering, alsmede
voormannen uit prot. chr. organisaties
zullen tijdens die bijeenkomsten het
woord voeren.
NIEUWERKERK, 9 Maart. Voor de
eerste keer heeft gistermiddag de raad
van bestuur va.n de Reinigingsdienst Dui
veland officieel vergaderd. De leiding be
rustte bij burgemeester A A. van Eeten
van Nieuwerkerk.
Het bestuur werd officieel gekozen en
bestaat nu uit de heren: burgemeester v.
Eeten, voorzitter, burgémeester Vermeu
len, vice-voorzitter, burgemeester Mi-
chaëlis, secretaris, burgemeester Lauren-
se, penningmeester en wethouder Kuiper
van Ouwerkerk, wnd in laatstgenoem
de functie. Besloten werd een roltrom-
melvuilnisauto aan te schaffen, het
welk een bedrag zal vergen van
38.000,—.
De post levensmiddelen is zeer Hatojama (rechts) met zijn minister
van Buitenlandse Zaken Sjigemitsoe
(links), die een belangrijke rol kan
gaan spelen.
i s| I
TE
TE