FEL TOE
O
OUD-STRUDERS GAAN LANDELIJKE
ACTIE VOEREN.
GUiePGZVAAfl
KOMMIEZEN SLOEGEN
I
PUZZLE -
GRIEP!
n
'iHhfiilfiisi
Straks ook vrouwelijke
deurwaarders
De middenstand protesteert
Chefarine .4
Grieken deden onder-
/s
HM. de Koningin bezocht atoomtentoonstelling.
i(et de blote vuist werd gevecht in
nadeel der smokkelaars beslist
«■S
grondse arbeid in
Nederland
let
en
EENS
Voor 8 R. I.”
I
wl
pantserwagen reed in donkere nacht door Zeeuwsch Vlaanderen
Bewoners van hoeve
I wisten van niets!
pANDAAG
Woord verandering
I V till
■iJL
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 3
Minister Donker heeft geen bezwaar
invaliden is groot.
Nood onder nabestaanden
Doe een Kruschen-kuur.
I
„Geef voor drie 1 j
L'
Nieuwe kraamverpleegsters
Gesprek
van de dag
Het doel
BESCHERM U TEGEN
BESMETTING MET
Handelsmarges liggen heus niet te hoog
Een brulboei
boek
Werk
j Opl°ssing vorige puzzle
escorte'1^’ Present. 3. gedogen, 4.
Hg. lelcisel, 6. clement, 7. nade-
Met blote handen
Klaverblad arrestanten
Raak
Actie nodig
q 2 Maart 1955
na 2
Ingezonden Mededeling (Adv.).
nny
Ingezonden Mededeling (adv.)
alles
S
^Adedeline (adv 1
EN GRIEP 20 TABLETTEN 85 ct.
van
voorzichtigheid gedaan, wees
naar
ge, doch ongelijke strijd voerden
9
8
8
4
16
Om die Rheumatiek
uit Uw leden te jagen.
1
D
7
7
l
n
e
7
5
5
9
21
ie
-0
rei-
wse
erd,
/or-
‘i-de
CS-
'eld
zal
de
rai-
de
P.
ievr.
He.
de
e”
nd.
eet
?r-
te
iet
»or
/ijl
zal
dus
de
Ja-
t op
em-
„Nou”, zo be-
„dan zijn ze van
gen wezen uit, dat deze geschriften
uitsluitend in Nederland of België
worden uitgegeven en dat import
uit andere landen practisch niet
voorkomt. Vooralsnog betwijfelt de
minister, of op dit gebied strafrech
telijke vervolging het aangewezen
middel is. De invloed van maatschap
pelijke krachten ten goede is niet
zonder betekenis.
Van minister Donker behoeft voorts
niet te worden verwacht de indiening
van een wetsontwerp, dat beoogt de
verruiming der mogelijkheid van voor
waardelijke invrijheidstelling. Op de
critiek met betrekking tot gratiebeleid
zegt mr Donker, dat dit zijn voortdu
rende en persoonlijke aandacht heeft.
Nauwkeurige bestudering van elk af
zonderlijk geval voert in het algemeen
dan ook geenszins tot de conclusie, dat
gratieverzoeken van politieke delin
quenten een eigensoortige, met name
een extra milde behandeling vragen.
Minister Donker is het bepaald niet
eens met de opmerking van sommige
senatoren, dat er een zeer nauw ver
band bestaat tussen het personeelste
kort bij de Rijkspolitie en de sala
riëring. Hij is niet te spreken over de
critiek van een deel der dagbladpers
op de politie. Deze heeft er zeker niet
toe geleid, dat de animo om bij de po
litie te gaan groter is geworden. Daar
tegenover gelooft de minister, dat een
goede voorlichting van het publiek
over de taak en het werk der politie,
zoals enkele dagbladen de laatste tijd
deden, het dienstnemen zal stimuleren.
TWIJFEL.
Een wijziging in de
wet op de omzetbe
lasting, in de heffing
althans, maakt de
zaak wat ingewik
kelder, maar in haar
met de Duitse horden van Hitler.
Het 8ste regiment Infanterie deed
wat mogelijk was om de vijand op
en voor de Grebbeberg tot staan
te brengen, het 32ste regiment
snelde het bedreigde Rotterdam te
hulp.
De eerste offers voor onze vrij
heid waren zwaar: 232 gesneuvel
den van 8 R.I. vonden hun laatste
rustplaats op de Grebbeberg, de
gesneuvelden van 32 R.I. rusten op
„Crooswijck” te Rotterdam. Hon
derden gewonden, waarvan velen
levenslang invalide, brachten zwa-
Bij de Maandagmiddag in het Goese
gasthuis gehouden examen voor
kraamverpleging slaagden de zusters
A. van Bruggen, S. Mesman en C. A.
Schunselaar.
zoon zwijgend en rokend in een ka
mer, zijn vrouw een paar stoelen ver
der en zoonlief in een vertrekje apart.
Niemand wist iets. Nu ja, de douane
heeft ook de tijd om maandenlang op
een pantserauto te loeren. Mevrouw
Nortier mocht spoedig naar huis om
voor het ontbijt te gaan zorgen. Zij
vond de situatie kennelijk weinig be
vredigend', maar de achterblijvenden
waren niet somber. Ze vonden het
zelfs niet erg om bij naam en toenaam
in de krant genoemd te worden.
Midden op de ochtend vond het
traditionele „verven” van de buit
gemaakte wagen plaats. Volgens de
wet vervallen alle gepantserde
voertuigen bij in beslagname aan
het rijk. Op de rode flanken van
de pantserwagen verscheen trots
het opschrift „Terneuzen 8” ten
teken, dat de achtste sinds 1950
was „aangehaald
„Tsjonge”, zo zei een der zich
verkneukelende kommiezen, doua
ne, wat een vak, wat een sport.”
’s-GRAVENHAGE, 1 Maart. „Met
de Griekse vluchtelingen, waarop en
kele leden der Eerste Kamer de aan
dacht vestigden, zijn zeer waarschijn
lijk bedoeld twee Griekse zeelieden,
die illegaal ons land binnenkwamen en
hier geruime tijd clandestien verblijf
hebben gehouden, ondergrondse arbeid
voor een internationle communistische
organisatie verrichtende. Na hun aan
houding maakten zij bezwaar tegen
uitleiding naar Griekenland. De één
kreeg vrijwel aanstonds een visum
voor Polen en vertrok daarheen, de
ander, geen mogelijkheid voor vertrek
uit ons land aangevend, is geïnter
neerd”. Dit deelt minister Donker mee
op vragen, gesteld door leden der Eer
ste Kamer bij de schriftelijke voorbe
handeling van de begroting van zijn
departement.
tingsjaren. Zij werd opgericht door
Nederlanders, die in de Meidagen
van 1940 als soldaat op de Greb
beberg en in Rotterdam een hevl-
re dagen door in Nederlandse en
Duitse hospitalen. Die ongedeerd
bleven ondervonden wat harde
krijgsgevangenschap betekent.
Üit deze nood werd de Oud
strijders-Vereniging „8 R.I.-1940”
geboren, een vereniging van sol-
drten, die wisten, dat zij elkaar
nodig hadden, die bovendien en in
de allereerste plaats wisten, wat
hun invalide kameraden nodig
hadden en wat de nabestaanden
van hun gesneuvelde makkers be
hoefden.
H.M. de Koningin heeft Maandagmiddag een bezoek gebracht aan de
mobiele Atoom-tentoonstelling, welke sinds enige dagen op de Dam in
Amsterdam staat opgesteld. De Koningin werd hier rondgeleid door
Prof, dr F. Barendregt van de Stichting Fundamenteel Onderzoek Ma
terie (F.O.M.). Tijdens de rondgang over de tentoonstelling werd deze
foto gemaakt.
de keelontsmetfende tabletten
Bij talloze lijders aan Rheumatische
pijnen ligt de oorzaak in onzuiver
bloed. Als die onreinheden zich dan
nog gaan vastzetten ook, is het leed
helemaal niet te overzien.. Mits ge
bijtijds Kruschen neemt. Met Kru-
schen’s zes minerale zouten brengt ge
de bloedzuiverende organen weer op
gang. Daarom neem óók Kruschen,
regelmatig, elke dag de kleine dosis.
De weldadige werking ondervindt ge
dan al gauw.
cht)
ijk);
eIen
en
‘jns-
van
van
Het doel van de vereniging was en
is nog steeds het aandenken aan de
gevallen kameraden levendig te hou
den en een kameraadschappelijke
band te bewaren. Dit doel tracht
men onder meer gestalte te geven
door eenmaal per jaar bijeen te
komen, bij voorkeur op de Tweede
Pinksterdag. Bovendien wordt waar
nodig en mogelijk hulp verleend aan
militaire oorlogsslachtoffers van 8
en 32 R.I. en aan de nabestaanden
van de gesneuvelden van de beide
regimenten.
sectoren vóór de dé-
tailhandel, in die van
productie en groot
handel dus.
En dan spreekt ’t
vanzelf, dat uitein
delijk het bedrag, dat
de consument moet
betalen, ook hoger
ligt. Maar dan is niet
de winkelier de
schuldige. Hij heeft
immers ook meer
voor het artikel moe
ten betalen.
Door dit
's-GRAVENHAGE, 1 Maart.
Er bestaat bij vele invaliden
en nabestaanden van militairen,
die in 1940 moedig weerstand
hebben geboden tegen de Duitse
overmacht, een achterstand op
financieel gebied, die aangevuld
dient te worden. Daarnaast die
nen voorzieningen getroffen te
worden voor de kinderen van
deze beide groepen in de vorm
van vergoedingen van kosten
voor opleiding tot een beroep,
dat bereikt had kunnen worden,
indien de vader of kostwinner
niet invalide was geworden of
was gesneuveld. Het is om deze
reden, dat de Vereniging „8 R.I.-
1940” dit voorjaar zal onder
nemen, om de nodige gelden bij
een te krijgen, die voor dit doel
kunnen worden bestemd.
De Vereniging „8 R.I.-1940” werd
gevormd in de meest benarde tijd
van ons vaderland, n.l. in de bezet-
komt de handelbe-
drijvende midden
stand lelijk in het
gedrang. Het is met
name uit de Midden- 1
standsnota zo lang
zamerhand wel be
kend, dat deze cate
gorie in ons econo
misch bestel het vaak 1
allerminst gemakke
lijk heeft. Dit over
heidsingrijpen kan
heel wat vooral
kleinere zaken in
grote moeilijkheden
brengen. Het is een
kwetsbare groep en
wanneer nu de rege
ring precies zou gaan
voorschrijven welke
winstmarge op dui
zend en één artike
len gelegd mag wor
den, dan gaat het er
op lijken, dat de
overheid zal uitma
ken wat een midden
stander moet verdie
nen. Dan is (en daar
op wijst de Christe
lijke Middenstands
bond zeer terecht)
de prikkel tot con
curreren vervallen
en kan de detaillist
de post voor reclame
op zijn budget rustig
schrappen. Waar
schijnlijk zal de mi
nister zich nog wel
even bedenken, voor
dat hij de beschik
king uitvaardigt,
want het protest van
de middenstand is
o.i. allerminst een
slag in de lucht!
In buisjes a 20 en flacons a 50 tabletten
ngemotiveerd, ondoelmatig, discriminerend en dus on
aanvaardbaar. Het zijn nogal krasse woorden, die de
Christelijke Middenstandsbond gebruikt in zijn verkla
ring over een nog niet verschenen, maar wel aangekondigde
beschikking van minister Zijlstra, die de marges van de détail-
handel wil bevriezen op het peil van December 1954 met af
trek van de vervallen omzetbelasting. Als deze Bond zulke
niets aan duidelijkheid (en scherpheid) te wensen overlatende
woorden gebruikt, dan moet hij daarvoor toch wel zeer ge
gronde redenen hebben, wil hij zich niet belachelijk maken!
Nu, de motivering van het gebruik van deze woorden lijkt
ons sterk en voor weinig tegenspraak vatbaar.
eenvoudigste vorm
ligt de kwestie wel
zo dat de minister de
oorzaak van bepaal
de prijsverhogingen
wijt aan het opvoe
ren der winstmarges
in de détailhandel, in
de middenstandssec-
tor dus.
Dit nu wordt met
grote stelligheid door
de Christelijke Mid
denstandsbond ont
kend. Niet alleen
wordt de waarde en
de juistheid van on
derzoekingen door de
economische contro
ledienst ernstig in
twijfel getrokken,
maar ook wordt ge
steld, dat de oorza
ken liggen in andere
I Blk geef ons een kans van vijf ten
I honderd”, zeide de inspecteur van
invoerrechten en Accijnzen, voordat
I jij met een ploegje kommiezen het
I ïeld introkken.
I Wij hebben die kans genomen en
I gekregen ook, zij het op het aller-
I laatste nippertje.
Bepakt met een klapstoeltje en
I een r.achtmantel sjokten wij in
I ganzemars kilometers lang langs
I dijken, door greppels ent voren van
I de hardbevroren Zeeuwsvlaamse
I klei. Het was nijpend koud, doch
I het sjouwen hield warm. Soms vie-
I len we in dekking bij een verdacht
I verschijnsel. Wij slopen langs hagen,
I kropen door prikkeldraadhekken en
I aardappelkuilen en kwamen zo on-
I gezien in de buurt van een ver-
I dachte hoeve. Dat was de boerderij
I van de in douanekringen zeer be-
I kende figuur van de 72-jarige land-
I bouwer I. Nortier.
In dekking: geluidloos het stoeltje
I uit, de deken om en in het hoge
I gras en struikgewas kan men niet
anders meer constateren, dan een
verspreid groepje verse molshopen.
We wachtten en tuurden een half
uur. De minuten kropen. Sterren
flonkerden aan het strakke uitspan
sel. De maansikkel kroop langzaam
westwaarts.
Dan een geluidje in de buurt van
de boerderij. Voetstappen, Het ijs
van een bevroren plas barst als met
een pistoolschot open onder een
zwaar tredende voet.
De voetstappen komen van de op
rijlaan af. We zien een schim, die recht
op ons toewaggelt. Roerloos wachten
ve. De schim aarzelt. Heeft deze man
ons gehoord? Heeft hij zich niet laten
misleiden door het hoesten van een
der kommiezen. Welk hoesten, ge-
tamoufleerd in de zwaar gewatteerde
nachtmantel klinkt als de kuch van
een aamborstige koe?
Een zaklamp flitst aan. Meteen
vliegt de meest nabjj zijnde kommies op
en daar zet me die schim het op een
gillen en brullen, dat het in de wijde
polders kilometers ver gehoord moet
worden. Men heeft hem al bij de keel.
De lamp uit en de mond gesnoerd.
De gevangene wordt naar een schuur
tje verderop getransporteerd. Hij sput
tert tegen. „Ik was aan het wandelen
en schrok me een aap van jullie”, leu
tert hij. Van smokkel weet hij niets.
Maar hij draagt een overal en is met
een draadtang uitgerust. Om versper
ringen door te knippen Was deze man
een uitkijk? Is de zaak nu verraden?
Doodstil is het dan. Totdat zacht
aotorgebrom klinkt. Wij loeren voor
zichtig over de dijk. Het licht van
twee paar grote koplampen zweeft
jtoor de polder met zijn talloze kron-
Wweggetjes, die meestal naar.... de
grens leiden.
Waar gaat het ei
genlijk precies om?
Wel, de minister van
Economische Zaken
waakt de laatste tijd
meer dan ooit voor
verhoging van de
prijzen der levens
middelen en artike
len, die in elk gezin
noodzakelijk zijn.
Met de melkprijzen
zat het wel een beet
je anders, maar dat
was niet zijn terrein,
doch van zijn collega
van Landbouw! Na
tuurlijk moet ieder
een het alleen maar
toejuichen, dat mi
nister Zijlstra alle
mogelijke moeite
doet prijsverhogin
gen tegen te gaan.
Zou dat niet lukken,
dan komt er weer
een loonsverhoging
en op die manier ra
ken we nooit uit de
beruchte vicieuze
cirkel. Dit streven is
dus uitstekend, maar
het mag niet tot
gevolg hebben, dat
het gaat ten koste
van een bepaalde en
in dit geval zeer uit
gebreide groep van
de bevolking, die in
het distributieproces
een onmisbare rol
speelt.
Gedurende de oorlogsjaren kon
op deze wijze ruim f 80.000 aan on
dersteuning worden uitgekeerd,
terwijl daarnaast door gezamen
lijke inspanning met aller mede
werking vrijwel alle leden buiten
de krijgsgevangenschap konden
worden gehouden.
slechts driemaal een letter te
^,00r n andere, zodat steeds
,_eaerlandse woorden ontstaan,
wij bovenstaane woordver-
wij bovenstaande woord-
I iQSTBLIRG, 1 Maart. Nog nooit hebben Nederlandse koA-
I ,.en met zo weinig middelen en met zoveel geluk in het holst van
|jacht een gepantserde smokkelauto te pakken gekregen als in de
lp van Zondag op Maandag nabij Oostburg het geval was. Zoals
[jgisteren meldden ging het hier om een rode pantserwagen van een
I.Hsche smokkelorganisatie, waarop men reeds lang had geloerd.
|i?ar tot dusver had men de kans niet gehad om dit snelle, gevaar-
Iwerktuig van een smokkelbende voldoende nabij te komen, ook
[waren vele listen en lagen gelegd.
hpeurwerk, met oneindig geduld en
I. een kansje, dat de „rode wagen” naar Nederlands grondgebied
L komen. Groot alarm werd niet gemaakt. Een dun bezette keten
L zeer ervaren kommiezen werd opgesteld in het gebied, waar de
Lkkelaars naar alle waarschijnlijkheid jong vee zouden laden. En
Len begon „het feest",
Doop
vervani
goed T
v?pijg;n
«krijgen
«andering.
’s-GRAVENHAGE, 1 Maart. Minister Donker is bereid een wijziging in
het deurwaardersreglement te bevorderen, waardoor ook de vrouw deze
functie zal kunnen bekleden. De minister heeft dit medegedeeld in zijn
schriftelijk antwoord op het verslag der Eerste Kamer over de begroting van
Justitie. De wijziging zal moeten inhouden, dat het woord „mannelijk” in
het reglement wordt doorgestreept. Het verzoek om ook de vrouw in aan
merking te doen komen voor de functie van deurwaarder was afkomstig van
het comité tot verdediging van de vrijheid van arbeid voor de vrouw. De
Vereniging van Deurwaarders bracht in haar advies geen enkel bezwaar naar
voren. Wél zal bij eventuele benoemingen worden gelet op de vraag, of die
bepaalde vacature zich leent voor vervulling door een vrouw.
Een andere kwestie, die minister
Donker aanroert, is die van de
beeld-romans. Enkele onderzoekin-
4 geneesmiddelen helpen elkaar
en doen dan ook wonderen I
4 geneesmiddelen, elk afzonderlijk al
wereldberoemd. Tezamen in één tablet
verenigd, ondersteunen zij bovendien ei
kaars werking, waardoor deze nóg krach
tiger is dan kon worden verwacht. De
combinatie Chefarine „4” doei werkelijk
wonderen en brengt baai waar andere
middelen falen!
„Het is niets”, zegt een der kom
miezen. Dat „niets” zijn twee verlate
autobussen, die over een parallelweg
snorren.
Stil is het dan weer en bitter, ijzig
koud. „Tegen half vier, tijd om op te
stappen”, fluistert een stem.
Maar meteen, als geëlectriseerd, zit
iedereen rechtop en luistert. Een
zware motor gromt in de nachtlucht.
Koplampen beschijnen de bermen.
„Duiken, die komt hierheen”.
We duiken, net op tijd. En daar
komt dan een log en snel vehikel door
de bocht, vermindert vaart en zwenkt
de brede oprijlaan van de boerderij
op.
Als een schim zien wij kommies P.
B. van Waas over de weg schieten en
in de duister van de hofstee verdwij
nen. Uit de richting van de ruime stal
len van dit 56 hectare grote bedrijf
knippert plotseling een klein lichtje.
Vrijwel meteen zwenkt de auto, keert
en komt met volle lichten de oprij
laan af, recht op ons toe.
Een noodgedwongen duik in het
hoge gras verhinderde ons de vol
gende scene waar te nemen.
„Ontsnapt”, denken wjj. Want er
was geen tijd om een versperring te
eggen. De auto stormt naar de weg. De
Lichten zwaaien naar links, de weg op.
Wij kunnen weer kijken.
Snel vermeerdert de krachtige wa
gen vaart. Wy hebben het nakyken.
Dan een geweldige klap. Vuur spatten
vliegen langs de wagen. Van Waas
schreeuwt om hulp. De motor snokkert
nog even, staat stil. Een startpoging....
Wij rennen met de kommies C. Th.
Houtepen uit Oostburg mee naar de
wagen. Daar zien we Van Waas bezig
een uitermate forse kerel uit de ca
bine van de pantserauto te trekken. Het
lukt hem. Er vallen harde klappen.
Nog rennend haalt Houtepen uit
verkoopt de chauffeur zo een klap op
zijn oog, dat hij door zjjn knieën zakt
en kreunend op de grond blijft liggen.
Houtepen laat zich op hem vallen. De
man haalt met armen en benen uit.
Maar met twee stevige kommiezen te
gen zich moet hij zich in dit felle, ver
beten handgemeen gewonnen geven.
Joh, we hebben de pantserwagen,
maar hoe heb je hem dat geflikt?
Maar er zou nog meer komen!
Nauwelijks was men uitgehijgd van
de slag of opnieuw schenen lichten
over de velden. Een personenauto, die
wordt aangehouden. Het zijn de zoon
van landbouwer I. Nortier en zijn
vrouw. Zij weten van niets, vinden het
verschrikkelijk van die pantserwagen
op hun erf. Zij kwamen uit België, uit
Gent, van een feestje.
„Prachtig”, zeiden de kommiezen
opgewekt. „Dan bepraten we- dat ver
der wel in het warme kantoor in Oost
burg”. Nortier jr. vindt het ook prach
tig. En zo rijdt hij zijn eigen wagen
met de gevangen chauffeur van de
panaserwagen, de brulboei en een
kommies naar Oostburg.
Wij kunnen daarna niets anders
doen, dan huiverend en stampvoetend
van de kou op versterking te wach
ten.
Welnu, versterking kwam er per ke
rende post. Autoladingen vol. De in
specteur van Invoerrechten Accijnzen,
de heer P. J. van Soest, die de leiding
van deze actie had,kwam ook uit
Terneuzen gesnord.
De oude boer I. Nortier, een rustig,
stoer man van 72 jaar oud, werd uit
zijn bed getrommeld. We vertelden
van de pantserwagen. „Tjonge, dat was
kwaad werk”, maar hij wist er niets
van. Hij sliep, deed niet aan smokke
len. (Men vroeg hem maar niet of hij
de zes maanden gevangenisstraf van
het vorige jaar vergeten had.)
„Of hij bezwaar had of we eens een
kijkje in huis en stallen namen?
Neen, natuurlijk niet, heren. Hij ging
wel even mee. Op zijn sloffen en on
der zijn Zondagse hoed.
Wij scharrelden met behulp van een
zaklantaarn door een der aardedon
kere stalgebouwen. Toen we met het
tweede gebouw klaar waren, zag een
onzer, dat er electrisch licht was.
„Of dat aan mocht?” „Natuurlijk he
ren, alstublieft, natuurlijk.” Maar
dat had hij wel geweten en toch Het
hij ons rustig in het duister met ba
len, troggen, rieken, koeien en paar
den stoeien. Enfin, stal nummer twee
was ook mis.
Maar in stal nummer drie was het
raak. Twaalf prachtige, vette graskal
veren in vers stroo, de koptouwen om,
klaar voor vervoer.
„Hoeveel vee hebt u Nortier?” Dat
kon hy op geen stukken na zeggen, om
dat zijn zoon ook op de boerderij zit.
„Zjjn die kalveren van u?” „Ik weet er
niks van heren, nee.,
sliste de inspecteur,
mij.” De kalveren blerden hun nieuwe
heer en meester vriendelijk toe.
De pantserauto, die een zware tik
op de neus had gehad, kon nog rijden.
Bij het felle licht van schijnwerpers
uit de smokkelwagen werden de kal
veren geladen en naar Oostburg ge
reden. Een partijtje drank, waarvan
boer Nortier ook al niets wist en dus
voor de inspecteur was, werd ook op
geladen. Een kommies bleef voor be
waking achter en terug ging het naar
Oostburg met grootvader en kleinzoon
Nortier (de laatste werd ook uitgeno
digd voor de seance) als geliefde gas
ten aan boord van de douane-auto’s.
En daar zaten ze dan. Een sombere
J. Dierks uit Breskens, die in overall
en met een nijptang in het holst van
een ijzig koude nacht in de Veerhoek
bij Oostburg komt wandelen. Een op
gewekt glimlachende bonkige Robert
van Kerckhove uit Middelburg in Bel
gië, die ontkent de wagen gereden te
hebben, hoewel hij van achter het
stuur vandaan was getrokken. Een
gelijkmoedige grootvader Nortier,
wandelend en rokend in de gang, zijn
Door invoering van de nieuwe
Militaire Pensioenwetten in 1947
scheen financiële hulp der vereni
ging aan invaliden en nabestaan
den niet meer nodig. Thans is ge
bleken, dat deze hoop ijdel was. De
stijgende levensstandaard maakt ’t
noodzakelijk, dat de betrokkenen
ook van particuliere zijde worden
geholpen. Bij een gehouden en-
quete is gebleken, dat men over ’t
algemeen wel van, het nieuwe pen
sioen kon leven, maar daarvan
niet de hoog nodige vernieuwing
van huisraad, beddegoed, kleding
e.d. kon bekostigen. Bovendien is
een achterstand ontstaan, omdat
men in de jaren 19401947 door
de te lage pensioenen niets heeft
kunnen aanschaffen.
Om deze nood te lenigen heeft
de vereniging een bedrag
f 200.000 tot f 250.000 nodig.
Door het voeren van een lande
lijke actie wil men trachten deze
gelden bijeen te brengen, opdat dit
werk kan worden aangevat. Er is
hiertoe een comité gevormd met als
voorzitter de heer J. H. W. van
Koevorden, lid van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal.
BS
