Stalen wegen rijgen de landen
West-Europa
aaneen
aan
BUISMAN
Rood-
DE HEER VAN GREYLANDS
Zwitsaletten
Spoorwegen passen zich dan
de evolutie der tijden
Paus roept gelovigen
China op tot verzet
in
in
Onderscheiding
Noren.
Vergroeid met de samenleving
voor
Ir F. Q. den Hollander
over zijn bedrijf
KALODERMA
GELEE
Onder de |0Upe
Cultuur en V.V.V.
OVen DE GEHELE WERELD
KOORTSIG, RILLERIG
verjaag dat lome griepgevoel met:
Vervolging neemt toe
Afscheid van
Ir Roebroek*
Steen der wijzen
„Verplicht nummer”»
Nieuwe stormloop
Vrije bewerking van een Engels verhaal van Mrs Henry Wood.
UMHH
Maat
ZEEUWSCH DAGBLAD
Maandag 27 December 1954
pagina 4
Niemand kan ttvee heren dienen
FEUILLETON
'n .Z, W/TSAL. preparaat.'
VOOR UW HANDEN
I
I
Ruim 4000 gevangenen in
Nederland.
Onderzoek „Tri ton’-ramp
Nog steeds het
rode lampje*
Algemene vergadering Ncd.
Bond van Prot. Chr. Beroeps'
goederenvervoerders.
kH
’ingezonden Mededeling (Adv.)
c
Ingezonden Mededeling (Adv.)
en-
Ingezonden Mededeling (Adv).
nog
een
1
G(
gebL
(lake
en d
door
nom
in h
één
ven
kwa
d
B
h
v
v
n
r
v
L
t
I
t
1
da
da
kv
n
z
b
s
pl;
he
vi
ge
sti
he
maakt handen zacht als fluweel a
hi
m
le
n<
e<
b
v
k
li
be oUkiengewoon gezant en gevolmachtigd minister van Netienam. ..oor.
wegen, Jhr. Mr. M. P. M. van Karnebeek, heeft te Oslo aan zeven Noren de
onderscheiding van de Orde van Oranje-Nassau uitgereikt; zij ontvingen deze
onderscheiding naar aanleiding van het aandeel, dat zjj hadden ii^ dé hulp
actie voor de overstromingsramp in Nederland in 1953. Mr. van Karnebeek
hangt Erling Steen, president van het Noorse Rode Kruis, het Commandeurs
kruis om van de Orde van Oranje-Nassau.
De subsidiëring van het culturele
werk maakte eveneens de tongen los.
Uiteraard bleek ook hier enig verschil
in opvatting omtrent de taak der Pro
vincie, maar met uitzondering van
de S.G.P. men was het er wel over
eens, dat de Provincie hier een taak
heeft. Een „waterdicht” subsidie
systeem is zeker nog niet gevonden.
Dat bleek wel uit de discussies. Men zal
op dit terrein de juiste weg nog moe
ten vinden, versnippering zien te ver
mijden en door het stellen van voor
waarden ervan verzekerd dienen te
zijn, dat slechts hetgeen cultureel ver
antwoord is provinciale steun ont
vangt. De Zeeuwse Culturele Advies
raad verricht wat dit betreft werk van
grote betekenis. Inderdaad is een be
drag van 45 mille, inclusief de muziek
school, niet zo heel veel, maar men
vergete niet, dat er méér zaken zijn,
die geld vragen.
Zo’n zaak was b.v. het vreemdelin
genverkeer. Ged. Staten stelden het
o.i. volkomen juist door te zeggen, dat
hier allereerst een taak ligt voor het
bedrijfsleven. Daarom hield Gedepu
teerde Schout eraan vast, dat het voor
stel moest worden gezien als een laat
ste poging om de Provinciale V.V.V.
self-supporting te maken. Merkwaardig
was wel, dat de socialistische woord
voerder het daarmee roerend eens was
en een lans brak voor het particulier
initiatief, terwijl de liberaal een tegen
overgesteld standpunt innam. Waaruit
bleek, dat het leven soms sterker is
dan de (officiële V.V.V.-) leer!
daaraan nog toe de kosten van het on
derhoud, dat evenmin achterwege mag
blijven en waarvoor N.S. 88 millioen
gülden per jaar uitgeven, dan moeten
zij alreeds 150 millioen gulden in een
jaar voor dit alles uitleggen, of ruim
37 pct. van hun ontvangsten, die thans
rond 400 millioen gulden ’s jaars be
dragen.
STANDAARDISERING.
Met deze bedragen zijn de Neder
landse Spoorwegen in onze volkshuis
houding een opdrachtgever van bete
kenis, want het overgrote deel van dit
geld wordt uiteraard in Nederland be
steed. Daarbij moet echter tevens de
band met het buitenland worden be
houden en liefst nog versterkt. Spoor-
cycliek, dat het onmogelijk is twee
heren te dienen als deze met elkaar
in conflict zijn.
„Het is soms onmogelijk zowel Je
zus Christus als de mensen te beha
gen”. „Wie trouw wil blijven aan de
Goddelijke verlosser, zelfs tot in de
dood, moet soms ernstig lijden. Laat
hij dat dragen met een krachtige en
rustige geest”. Paus Pius de twaalfde
deed een beroep op de gelovigen die
uit lafheid of opportunisme in hun
Christelijk geloof waren tekort ge
schoten, naar de kerk terug te keren.
En hij wenste anderen, die krachtig
en onverschrokken voortgaan op hun
weg hartelijk geluk.
VERVOLGING.
Radio-Vaticaan heeft Woensdag na
de uitzending van de tekst van de
nieuwe encycliek over de toestand van
de Katholieke Kerk in communistisch
China de lijst van vervolgingen, waar
aan leden van de Katholieke Kerk in
dit land slachtoffer zijn geworden, be
kend gemaakt.
De apostolische internuntius Riveri
werd verbannen, evenals 49 aartsbis
schoppen, bisschoppen en apostolische
prefecten. Zes aartsbisschoppen en
bisschoppen zijn in de gevangenis ge
storven, 2.645 priesters en missiona
rissen werden verbannen en negentig
andere buitenlandse priesters gevan
gen genomen. Tenslotte waren ruim
tweehonderd priesters en godsdiensti
ge Chinezen door vervolging om bet
leven gekomen.
De drie Katholieke univeisiteiten
in communistisch China waren ver
beurd verklaard en de katholieke
pers was verboden, aldus radio-Vati
caan.
’s-GRAVENHAGE, 24 Dec. Blij
kens een publicatie in het maandschrift
voor het gevangeniswezen waren er op
15 November j.l. in totaal 4286 gevan
genen in de Nederlandse huizen van
bewaring en gevangenissen. Daarvan
zaten er 1345 in preventieve hechte
nis.
Van de gevangenen zijn 201 vrou
wen, waarvan 11 politieke geïnterneer
den.
Over de gehele wereld wordt thans meer en
meer Buisman gebruikt, omdat men overal ont
dekt, dat Buisman op dure koffie bespaart en ze
tevens lekkerder maakt. Vandaar de groeiende wereld-
populariteit van BUISMAN.
Ook bij NESCAFÉ en andere soorten oplosbare koffie
doet ’n beetje
’’BUISMAN” wonderen
VATICAAN, 23 Dec. Paus Pius
de twaalfde, die reeds geruime tjjd ern
stig ziek is, heeft een dringend beroep
gedaan op de katholieken van China om
zich te verzetten tegen communistische
pogingen om een „Chinese Nationale
Katholieke Kerk” te stichten.
Het beroep was vervat in een en
cycliek, en gericht aan de Katholieke
bisschop, geestelijkheid en gelovigen in
China. De in het Latijn gestelde en
cycliek is Woensdag tezamen met een
Italiaanse vertaling gepubliceerd.
De Paus verklaarde in deze
Tengevolge van een ontploffing in een
mijn in het Moezelbekken zijn drie mijn
werkers om het leven gekomen. Vier
worden vermist en een mijnwerker is
zwaar gewond naar een ziekenhuis over
gebracht.
DUBLIN, 22 Dec. Gezagvoerder
F. Peetoom van de K.L.M., die al 21
jaar vliegt, is bij het onderzoek naar
de „Triton”-ramp te Dublin als ge
tuige gehoord. Hij heeft verklaard dat
hij toen hij in September j.l. met een
„Superconstellation” vloog in de buurt
van New York, doordat de zon op het
instrumentenbord scheen, niet kon
zien of het rode lampje, dat uit moet
zijn als het landihgsgestel is opge
trokken, uit of aan was. Gezien deze
ervaring had hij na de ramp met de
„Triton” naar de toestand van het
rode lampje in de „Triton” gevraagd.
Het bleek dat het was doorgebrand.
Peetoom verklaarde dat bij proeven
die hij heeft gedaan om vast te stel
len wat er gebeurt wanneer het lan
dingsgestel uit gaat, nadat de vleu
gel klappen te snel naar binnen ge
trokken zijn, zijn toestel hoogte ver
loor. „De proeven vertellen mij, dat
we zeer voorzichtig moeten zijn met
het intrekken van het landingsgestel.
We moeten zekerheid hebben dat het
ingetrokken is, voordat wij iets an
ders doen”, zei hij. Daarom zou het
z.i. misschien aanbeveling verdienen
een betere verklikkerinstallatie aan
te brengen voor het aangeven van
het ingetrokken zijn van het landings
gestel.
Men kan in Nederland en in elk
der landen plaatskaarten kopen
naar elk station in die landen. Dit
is bereikt door een grote samen
werking in de Internationale Spoor
weg Unie, waarin de spo irwegen
van. alle landen van Europa ver
enigd zijn. Die samenwerking gaat
steeds verder in de richting van ’n
werkelijke Europese spoorweginte-
gratie. Daartoe dienen gemeen
schappelijke exploitatie en stan
daardisatie. Reeds hebben 10 spoor
wegmaatschappijen 160.000 wagens
in één pool bijeengebracht.
Verder gaat de samenwerking ook
in het reizigersverkeer, met het pro
ject óm gemeenschappelijk moderne
reizigerstreinen te doen rijden tussen
de grote verkeersknooppunten van
het Europese spoorwegnet.
Het handhaven van hun belangrijke
positie in het nationale en het inter
nationale vervoer maakt nodig, dat
de spoorwegen zich voortdurend ver
nieuwen, niet alleen in rollend mate
rieel, maar ook in de weg en de be
veiliging daarvan. De moderne spoor
weg is bijzonder kostbaar. Dit bete
kent, dat slechts bij een groot en fre
quent vervoer de Spoorwegen rendabel
kunnen zijn.
Nu is het wel zeer merkwaardig, dat
slechts voor de spoorwegen de renda
biliteit uitdrukkelijk de dekking van
de wegkosten moet inhouden. Voor de
kosten van de overige wegen: water,
weg, lucht is dit veel minder duide
lijk, omdat deze wegen daaronder
begrepen de zee- en luchthavens en
de verkeersregeling en verkeerscon
trole door de Overneid worden aan
gelegd en vele ondernemingen daarvan
gebruik maken. Het zou echter niet
juist zijn, deze eis van rendabiliteit
voor de spoorwegen te laten vallen.
Het enige juiste gezichtspunt is, de
Spoorwegen te zien als een industrie,
en in die industrie elke maatschappij
als een onderneming, die op basis van
de openbare taak zitplaats-kilometers
en ton-kilometers te koop aanbiedt. De
verkoopprijs van dit product moet de
rendabiliteit van de onderneming ver
zekeren. Zou deze, er niet zijn, dan
schrompelt de onderneming in ten na
dele van het algemeen belang.
De Nederlandse Spoorwegen moeten
thans jaarlijks aan vernieuwing een 62
millioen gulden besteden. Voegt men
’s-GRAVENHAGE, 24 Dec. De
Ned. Bond van Prot. Chr. Beroeps-
goederenvervoerders (P.C.B.) zal Don
derdag 30 December onder voorzitter
schap van mr dr E. P. Verkerk in res
taurant Tramstation te Amersfoort een
huishoudelijke algemene vergadering
houden. In deze bijeenkomst zal o
heer N. Kraak Steenmann, algem. ad
viseur van de commissie vergunningen
goederenvervoer, spreken over „ae
medewerkende taak van het
leven bij de uitvoering van de W.A.u.
UTRECHT, 24 Dec. In een daar
toe in Utrecht belegde bijeenkomst is
vandaag afscheid genomen van ir Alph.
L. H. Roebroek als voorzitter van de
Centrale Cultuurtechnische Commissie.
Ir Roebroek hield op deze afscheids
bijeenkomst, die ook werd bijgewoond
door de minister van Landbouw, Vis
serij en Voedselvoorziening, zelf een
voordracht over „de cultuurtechniek en
de toekomst”.
Achtereenvolgens werden toespraken
gehouden door de heren J. Roseboom
te Nederweert namens de plaatselijke
commissies, dooi’ mr A. J. van der
Weel namens de Herverkavelingsconi-
missie Zeeland en door prof dr mr Rip,
hoogleraar van de landbouwhogeschool
namens het agrarische bedrijfsleven.
Twee vole dagen zijn de Zeeuwse
Staten bijeen geweest en niemand zal
kunnen beweren, dat zij met een snel
treinvaart de belangrijke zaken hebben
afgedaan.
Dat is wel eens anders geweest. Er
was dan ook wel een bijzonder lange
lijst van onderwerpen, die de aandacht
van mevrouw en de heren vroegen.
Zij moesten beslissingen nemen over
de zuigelingenzorg, maar ook over het
vreemdelingenverkeer, over de oplei
ding van kleuteronderwijzeressen en
de deelneming aan de E 55. Bovendien
kwam de begroting aan de orde, zodat
bepaald niet kan worden gesproken
van een eenzijdig samengesteld menu!
Wij moeten zeggen, dat de discussies
op peil stonden, al hebben wij ons wél
afgevraagd, of het nu bepaald nood
zakelijk was, dat behalve de fractie
voorzitters ook andere Statenleden nog
algemene beschouwingen ten beste ge
ven.
Verreweg de belangrijkste discussie
op de eerste dag was gewijd aan de
subsidiëring van de beroepskeuzevoor
lichting, waarover een af en toe vrij
vinnig en principieel debat werd ge
voerd. Tot overeenstemming kwam
men niet. Dat was ook niet te ver
wachten. Daarvoor is te veel gebeurd.
Doordat de principiële uitgangspunten
verschilden, redeneerde men in feite
langs elkaar heen. Ged. Staten namen
hun voorstel maar terug. Zij gaan nu
op zoek naar de Steen der Wijzen, d.
w. z. een poging ondernemen om als
nog tot één stichting te komen of (als
dat niet lukt) een vorm te vinden,
,-aarbij mét behoud en erkenning van
a wederzijdse standpunten, kan wor
den samengewerkt. Wij wensen het
college sterkte bij het volbrengen van
deze zware taak!
België, Frankrijk, Italië, Luxemburg,
Nederland en de Saar verbruikten
in 1953 zeventien millioen ton kolen,
vier milliard kwh en 150.000 ton die
selolie.
De kosten van energie vormen een
belangrijke post op de kostenbereke
ning van de Spoorwegen. Bovendien
eist de verkrijging van de energie ho
ge investeringen door de gemeen
schap. Het is dus om tweeërlei rede
nen taak van de Spoorwegen het
energie-verbruik te verminderen. Zij
zullen dit bereiken door de zeeron-
economische stroomtractie te vervan
gen door de electrische- en de diesel-
tractie, waarmede na de komende 7 a
8 jaar zeker een vijf millioen ton ko
len 's jaars door de genoemde landen
kan worden bespaard. Deze ontwik
keling werkt tegelijkertijd al de an
dere noodzakelijke verbeteringen in
de hand. Electrische- en dieseltractie
verhogen de omloopsnelheid van het
materieel, dus de prestaties.
Méér kilometers tot 200.000 per
eenheid per jaar leiden tot snellere
vernieuwing en een betere aanpassing
aan de evolutie der tyden.
91) kordaat haar lantaarn in de hoogte en
„In naam des Konings!” riep Nett- zag het gelaat van.... Jane Hallef!
leby, in het ondiepe water stappend, De donkere kap, die zij ’s avonds placht
gevolgd door bijna al zijn mannen. Er te dragen, was achteruitgeschoven, in
volgde een gevecht van man tegen haar ogen lag een vreemde, verschrik-
man. Pistolen werden afgevuurd. Vloe- te tevens smekende uitdrukking. Mary
ken rolden heen en weer. Er flikker- Ursule, die haar dood gewaand had,
den messen. Maar hoe fel ook, het ge
vecht duurde zeer kort, want de ma
trozen, zowel als de landbewoners
waren bedacht op hun eigen veilig
heid. Zij slaagden er in de boten vlot
te krijgen en met spoed naar het schip
terug te roeien.
Intussen stond Mary Ursule op haar
benen te trillen van ontzetting en af
grijzen. Zij had er op gerekend, ruwe
mannen met pakken smokkelwaar te
zullen zien, maar nooit kunnen den
ken aan vechten, moorden en schreeu
wen. Zij zorgde er voor, dat zij niet
gezien werd, verborgen achter een pi
laar met een verduisterde lantaarn
Sidderend sloeg zij bij de deur naar ’t
strand, die zij spoedig gevonden had,
het toneel gade.
In enen hield alle rumoer op. Dat
was, toen de lui kans zagen, met de
boten te vluchten. Zij werden niet
achtervolgd. Maar waar was Nettleby
met zijn mannen gebleven? Behoed
zaam kwam Mary Ursule een paar
schreden naar voren en keek naar bui
ten. In de verte hoorde zij stemmen.
Blijkbaar waren de kustwachters aan
het zoeken naar de smokkelwaar. De
politieboot lag op het strand maar was
niet, zoals zij dacht, verlaten: er lagen
twee mannen in: misschien wel gewon
den.
Het duurde niet lang, of de kust
wachters keerden terug, zodat Mary
Ursule zich terugtrok. De kustwach
ters sleepten de boot in het water en
roeiden weg. Alleen een drietal bleef
achter, vermoedelijk om de smokkel
waar te bewaken. Onder het drietal
was inspecteur Nettleby.
De klep van de lantaarn ophalend
om te kunnen zien, wilde Mary Ursule
de terugtocht aanvaarden, toen een
straal van haar licht op een gedaante
viel, een gedaante in vrouwenkleren,
die zich bewoog en haar best scheen
te doen zich te verbergen. Mary hief
wegen zijn ook in hun techniek inter
nationaal. Zij gebruiken elkanders
materiaal over en weer. Meer en meer
wordt dit gestandaardiseerd, waarvan
het goederenmaterieel wel het meest
sprekende voorbeeld is. Alle landen in
het continentale West-Europa bouwen
hi wagens naar dezelfde tekeningen,
zodat overal dezelfde reservedelen
aanwezig zijn en het onderhoud op de
zelfde wijze kan worden uitgevoerd.
De standaardisering van locomotie
ven is eveneens op gang. Uiteindelijk
zal men tot een klein aantal typen ko
men, welke voor allen geschikt zijn.
Deze standaardisering, waarin ook de
rijtuigen zullen worden opgenomen,
leidt tot massaproductie en dus tot la
gere prijzen. Deze zullen nog verder
verminderen indien de orders aan de
fabrieken gelijkmatig over de tijd wor
den verdeeld.
Naast deze standaardisering bestu
deert men de weg, de beveiliging en
het materieel om tot steeds betere
prestaties te geraken. Méér doen met
minder, vooral ook met minder ener
gie. De spoorwegen hebben voor de
beweging van hun treinen enorme
hoeveelheden energie nodig. Zeven
landen op het continent Duitsland,
DEN HAAG, 23 December. De spoorwegen zijn reeds vele jaren
met de samenleving vergroeid en hebben daarin een taak, welke zich
wijzigt met de tijd.
Met hun stalen wegen omvatten de spoorwegen niet alleen het ge
hele land, maar zij rijgen ook de landen aaneen. Ze zijn met de
P.T.T. verder in de samenbinding der volkeren dan wie ook.
Nemen we West-Europa, van Scandinavië tot Griekenland, totaal
19 spoorwegondernemingen, met tezamen 193.000 baanvakkilometers,
dan vertegenwoordigen zij een enorme transportcapaciteit. Ze hebben
hun internationale regelingen voor de loop der treinen, voor het ge
bruik van het rollend materieel, voor de afrekening der opbrengsten
en der kosten, aldus sprak de president van de Ned. Spoorwegen, ir
F. Q. den Hollander, vandaag voor de radio.
Mary Ursule begreep er aanvanke
lijk niet veel van, maar liet haar rus
tig uitspreken.
„Ik ben er altijd wel bang voor ge
weest, juffrouw”, zéide zij, ademloos
van ontroering. „Ik wist van mijn
overleden broer wat hier soms gebeur
de, bij toeval had hij mij dat verraden.
Dikwijls ben ik ’s nachts naar de ruïne
gegaan, om te zien, of er ook toebe
reidselen werden gemaakt, om een la
ding binnen te halen; of het schip, dat
ik van de vorm heel goed kende, voor
de kust lag. Eens op een nacht, verle
den najaar, zag ik de goederen inhalen
en heb de wacht gehouden. Ik kwam
om één uur pas thuis en tante was
woedend, maar ik kon niet zeggen,
waar ik vandaan kwam”.
„Waar hield je dan wacht voor?”
vroeg Mary Ursule streng.
„O, juffrouw, begrijpt u dat niet?
voor de kustwacht natuurlijk. Ik was
altijd bang, dat die er achter zou ko-
werd even door vrees bevangen, maar
had t och de tegenwoordigheid van
geest, de gedaante, die wilde wegglip
pen, vast te pakken.
„Ben jij dat, Jane Hallef?” vroeg zij
scherp.
„Ja juffrouw, dat ben ik”.
„Waar ben je al die tijd geweest?
En waar kom je vandaan? En wat voer
je uit op deze plek?”
Jane Hallef vertelde, zonder enige
terughouding. Toen haar gezegd werd,
dat zij als dienstbode ergens zou wor
den geplaatst, waartegen zij alleen haar
bekende bezwaren had, had zij haar
toevlucht gezocht bij Grootmoeder
Dance, onder aan de klip, dichtbij de
Mosselbanken. En daar was zij
steeds. De oude vrouw was als
moeder voor haar, vertelde zij er bij.
Zij was naar deze plaats gekomen, om - o-
de wacht te houden en, zo mogelijk, Jane Hallef”, zei juffrouw Castlemaine
het drama te voorkomen, dat die nacht
gespeeld was.
De tweede dag was volledig gereser
veerd voor de begroting. Het mande
ment kwam ook hierbij te pas. Een
collega-journalist vroeg de socialisti
sche fractie-voorzitter van tevoren, of
hij zijn „verplicht nummer” ging uit
voeren! Er werd hevig met citaten ge
werkt en in alle toonaarden werden
critiek op en droefheid over de ver
schijning van dit mandement geuit.
Het antwoord bleef niet uit. Maar het
meest frappeerde ons toch wel de op
merking van Gedeputeerde Van der
Weel, dat Ged. Staten als college eer
gisteren voor het eerst van het bestaan
van dit document hoorden. Zij hadden
overigens zeer veel uit de discussie
geleerdDe waardering voor het
beleid van Ged. Staten (die zo aan het
eind van het jaar een niet onaardige
salarisverhoging kregen) was alge
meen. En bijzonder moeilijk hebben
de Staten het dit college niet gemaakt.
Het Deltaplan had aller belangstelling
maar wij weten nu zo langzamer
hand wel, dat dit voor Zeeland uiterst
belangrijk is! Een speciale commissie
komt er niet. De tegenargumenten van
Ged. Staten waren o.i. steekhoudend.
Maar wél vermoeden wij, dat zij op
iets anders broeden om „Den Haag”
niet in het onzekere te laten omtrent
het Zeeuwse standpunt.
Het bouwvolume was ook nu weer
een veelbesproken onderwerp. Het on
derzoek naar de bouwactiviteit lijkt
ons zeer belangrijk om concrete argu
menten te hebben bij een nieuwe
men en hen overvallen, zoals zij nu
gedaan hebben. Dan had ik de man
nen tijdig kunnen waarschuwen. Maar
de politie is mij te slim af geweest.
Toen ik over ’t muurtje naar de ruïne
stond te kijken en de wacht hield, want
ik had het schip van vanavond negen
uur af gezien, zag ik een boot van de
muur van het klooster afsteken en be
greep, wat dat betekende. Eer ik hier
kon komen, om te waarschuwen, was
het gevecht al begonnen”.
„Niemand, juffrouw. Geen ziel op
de wereld wist er van!”
„Wist mijnheer Harry Castlemaine
er ook niets van?”
„O nee. Ik zou er tegen hem niet
eens over durven spreken, als hij er
niet het eerst over begon. Als hij dat
maar deed!”
„Nu, er valt vannacht niets meer
voor je te doen van wachthouden of
zo, dus moest je maar liever naar huis
naar grootmoeder Dance teruggaan,
op trotse, koele toon, heimelijk be
nieuwd, langs welke uitgang Jane het
gewelf zou verlaten.
„Dat was ik juist van plan”, sidder
de het meisje. „En.er ligt toch.
neem me niet kwalijk, juffrouw.er
ligt toch geen gewonde op het strand,
hoop ik?”
„Dat denk ik niet. De inspecteur is
er met wat manschappen”.
Jane Hallef keerde zich deemoedig
om en verdween tussen de pilaren.
Juffrouw Castlemaine vermoedde, dat
er een trap moest zijn, die uit ’t bene-
dengewelf naar het bovengedeelte van
de toren voerde, dat in de koepel van
de ruïne uitkwam. Zo was het ook
inderdaad. George Hallef had in een
onbewaakt ogenblik het gehele geheim
aan J.ane verteld, met inbegrip van de
in- en uitgangen. Maar van de onder
aardse gang naar het klooster had zij
nooit geweten, net zo min als iemand
anders.
(Wordt vervolgd.)
„Op wiens verzoek of bevel hield je
de wacht? Wie was daarvan op de
hoogte?” vroeg Mary Ursule veront
waardigd.
stormloop op minister Witte’s departe
ment. De Stoombootdiensten maken
geen gemakkelijke tijd door. De met
de dag groeiende verkeersstroom is
bijna niet meer te verwerken en in
derdaad verdient de gedachte overwe
ging eens na te gaan, of er niet vier
in plaats van twee nieuwe schepen bij
moeten komen. Laten wij deze be
schouwing besluiten met een wens
voor behouden vaart van al deze sche
pen en van hen, die op het provin
ciale schip aan het roer staan! T.
sty..