Stalen wegen rijgen de landen West-Europa aaneen aan BUISMAN Rood- DE HEER VAN GREYLANDS Zwitsaletten Spoorwegen passen zich dan de evolutie der tijden Paus roept gelovigen China op tot verzet in in Onderscheiding Noren. Vergroeid met de samenleving voor Ir F. Q. den Hollander over zijn bedrijf KALODERMA GELEE Onder de |0Upe Cultuur en V.V.V. OVen DE GEHELE WERELD KOORTSIG, RILLERIG verjaag dat lome griepgevoel met: Vervolging neemt toe Afscheid van Ir Roebroek* Steen der wijzen „Verplicht nummer”» Nieuwe stormloop Vrije bewerking van een Engels verhaal van Mrs Henry Wood. UMHH Maat ZEEUWSCH DAGBLAD Maandag 27 December 1954 pagina 4 Niemand kan ttvee heren dienen FEUILLETON 'n .Z, W/TSAL. preparaat.' VOOR UW HANDEN I I Ruim 4000 gevangenen in Nederland. Onderzoek „Tri ton’-ramp Nog steeds het rode lampje* Algemene vergadering Ncd. Bond van Prot. Chr. Beroeps' goederenvervoerders. kH ’ingezonden Mededeling (Adv.) c Ingezonden Mededeling (Adv.) en- Ingezonden Mededeling (Adv). nog een 1 G( gebL (lake en d door nom in h één ven kwa d B h v v n r v L t I t 1 da da kv n z b s pl; he vi ge sti he maakt handen zacht als fluweel a hi m le n< e< b v k li be oUkiengewoon gezant en gevolmachtigd minister van Netienam. ..oor. wegen, Jhr. Mr. M. P. M. van Karnebeek, heeft te Oslo aan zeven Noren de onderscheiding van de Orde van Oranje-Nassau uitgereikt; zij ontvingen deze onderscheiding naar aanleiding van het aandeel, dat zjj hadden ii^ dé hulp actie voor de overstromingsramp in Nederland in 1953. Mr. van Karnebeek hangt Erling Steen, president van het Noorse Rode Kruis, het Commandeurs kruis om van de Orde van Oranje-Nassau. De subsidiëring van het culturele werk maakte eveneens de tongen los. Uiteraard bleek ook hier enig verschil in opvatting omtrent de taak der Pro vincie, maar met uitzondering van de S.G.P. men was het er wel over eens, dat de Provincie hier een taak heeft. Een „waterdicht” subsidie systeem is zeker nog niet gevonden. Dat bleek wel uit de discussies. Men zal op dit terrein de juiste weg nog moe ten vinden, versnippering zien te ver mijden en door het stellen van voor waarden ervan verzekerd dienen te zijn, dat slechts hetgeen cultureel ver antwoord is provinciale steun ont vangt. De Zeeuwse Culturele Advies raad verricht wat dit betreft werk van grote betekenis. Inderdaad is een be drag van 45 mille, inclusief de muziek school, niet zo heel veel, maar men vergete niet, dat er méér zaken zijn, die geld vragen. Zo’n zaak was b.v. het vreemdelin genverkeer. Ged. Staten stelden het o.i. volkomen juist door te zeggen, dat hier allereerst een taak ligt voor het bedrijfsleven. Daarom hield Gedepu teerde Schout eraan vast, dat het voor stel moest worden gezien als een laat ste poging om de Provinciale V.V.V. self-supporting te maken. Merkwaardig was wel, dat de socialistische woord voerder het daarmee roerend eens was en een lans brak voor het particulier initiatief, terwijl de liberaal een tegen overgesteld standpunt innam. Waaruit bleek, dat het leven soms sterker is dan de (officiële V.V.V.-) leer! daaraan nog toe de kosten van het on derhoud, dat evenmin achterwege mag blijven en waarvoor N.S. 88 millioen gülden per jaar uitgeven, dan moeten zij alreeds 150 millioen gulden in een jaar voor dit alles uitleggen, of ruim 37 pct. van hun ontvangsten, die thans rond 400 millioen gulden ’s jaars be dragen. STANDAARDISERING. Met deze bedragen zijn de Neder landse Spoorwegen in onze volkshuis houding een opdrachtgever van bete kenis, want het overgrote deel van dit geld wordt uiteraard in Nederland be steed. Daarbij moet echter tevens de band met het buitenland worden be houden en liefst nog versterkt. Spoor- cycliek, dat het onmogelijk is twee heren te dienen als deze met elkaar in conflict zijn. „Het is soms onmogelijk zowel Je zus Christus als de mensen te beha gen”. „Wie trouw wil blijven aan de Goddelijke verlosser, zelfs tot in de dood, moet soms ernstig lijden. Laat hij dat dragen met een krachtige en rustige geest”. Paus Pius de twaalfde deed een beroep op de gelovigen die uit lafheid of opportunisme in hun Christelijk geloof waren tekort ge schoten, naar de kerk terug te keren. En hij wenste anderen, die krachtig en onverschrokken voortgaan op hun weg hartelijk geluk. VERVOLGING. Radio-Vaticaan heeft Woensdag na de uitzending van de tekst van de nieuwe encycliek over de toestand van de Katholieke Kerk in communistisch China de lijst van vervolgingen, waar aan leden van de Katholieke Kerk in dit land slachtoffer zijn geworden, be kend gemaakt. De apostolische internuntius Riveri werd verbannen, evenals 49 aartsbis schoppen, bisschoppen en apostolische prefecten. Zes aartsbisschoppen en bisschoppen zijn in de gevangenis ge storven, 2.645 priesters en missiona rissen werden verbannen en negentig andere buitenlandse priesters gevan gen genomen. Tenslotte waren ruim tweehonderd priesters en godsdiensti ge Chinezen door vervolging om bet leven gekomen. De drie Katholieke univeisiteiten in communistisch China waren ver beurd verklaard en de katholieke pers was verboden, aldus radio-Vati caan. ’s-GRAVENHAGE, 24 Dec. Blij kens een publicatie in het maandschrift voor het gevangeniswezen waren er op 15 November j.l. in totaal 4286 gevan genen in de Nederlandse huizen van bewaring en gevangenissen. Daarvan zaten er 1345 in preventieve hechte nis. Van de gevangenen zijn 201 vrou wen, waarvan 11 politieke geïnterneer den. Over de gehele wereld wordt thans meer en meer Buisman gebruikt, omdat men overal ont dekt, dat Buisman op dure koffie bespaart en ze tevens lekkerder maakt. Vandaar de groeiende wereld- populariteit van BUISMAN. Ook bij NESCAFÉ en andere soorten oplosbare koffie doet ’n beetje ’’BUISMAN” wonderen VATICAAN, 23 Dec. Paus Pius de twaalfde, die reeds geruime tjjd ern stig ziek is, heeft een dringend beroep gedaan op de katholieken van China om zich te verzetten tegen communistische pogingen om een „Chinese Nationale Katholieke Kerk” te stichten. Het beroep was vervat in een en cycliek, en gericht aan de Katholieke bisschop, geestelijkheid en gelovigen in China. De in het Latijn gestelde en cycliek is Woensdag tezamen met een Italiaanse vertaling gepubliceerd. De Paus verklaarde in deze Tengevolge van een ontploffing in een mijn in het Moezelbekken zijn drie mijn werkers om het leven gekomen. Vier worden vermist en een mijnwerker is zwaar gewond naar een ziekenhuis over gebracht. DUBLIN, 22 Dec. Gezagvoerder F. Peetoom van de K.L.M., die al 21 jaar vliegt, is bij het onderzoek naar de „Triton”-ramp te Dublin als ge tuige gehoord. Hij heeft verklaard dat hij toen hij in September j.l. met een „Superconstellation” vloog in de buurt van New York, doordat de zon op het instrumentenbord scheen, niet kon zien of het rode lampje, dat uit moet zijn als het landihgsgestel is opge trokken, uit of aan was. Gezien deze ervaring had hij na de ramp met de „Triton” naar de toestand van het rode lampje in de „Triton” gevraagd. Het bleek dat het was doorgebrand. Peetoom verklaarde dat bij proeven die hij heeft gedaan om vast te stel len wat er gebeurt wanneer het lan dingsgestel uit gaat, nadat de vleu gel klappen te snel naar binnen ge trokken zijn, zijn toestel hoogte ver loor. „De proeven vertellen mij, dat we zeer voorzichtig moeten zijn met het intrekken van het landingsgestel. We moeten zekerheid hebben dat het ingetrokken is, voordat wij iets an ders doen”, zei hij. Daarom zou het z.i. misschien aanbeveling verdienen een betere verklikkerinstallatie aan te brengen voor het aangeven van het ingetrokken zijn van het landings gestel. Men kan in Nederland en in elk der landen plaatskaarten kopen naar elk station in die landen. Dit is bereikt door een grote samen werking in de Internationale Spoor weg Unie, waarin de spo irwegen van. alle landen van Europa ver enigd zijn. Die samenwerking gaat steeds verder in de richting van ’n werkelijke Europese spoorweginte- gratie. Daartoe dienen gemeen schappelijke exploitatie en stan daardisatie. Reeds hebben 10 spoor wegmaatschappijen 160.000 wagens in één pool bijeengebracht. Verder gaat de samenwerking ook in het reizigersverkeer, met het pro ject óm gemeenschappelijk moderne reizigerstreinen te doen rijden tussen de grote verkeersknooppunten van het Europese spoorwegnet. Het handhaven van hun belangrijke positie in het nationale en het inter nationale vervoer maakt nodig, dat de spoorwegen zich voortdurend ver nieuwen, niet alleen in rollend mate rieel, maar ook in de weg en de be veiliging daarvan. De moderne spoor weg is bijzonder kostbaar. Dit bete kent, dat slechts bij een groot en fre quent vervoer de Spoorwegen rendabel kunnen zijn. Nu is het wel zeer merkwaardig, dat slechts voor de spoorwegen de renda biliteit uitdrukkelijk de dekking van de wegkosten moet inhouden. Voor de kosten van de overige wegen: water, weg, lucht is dit veel minder duide lijk, omdat deze wegen daaronder begrepen de zee- en luchthavens en de verkeersregeling en verkeerscon trole door de Overneid worden aan gelegd en vele ondernemingen daarvan gebruik maken. Het zou echter niet juist zijn, deze eis van rendabiliteit voor de spoorwegen te laten vallen. Het enige juiste gezichtspunt is, de Spoorwegen te zien als een industrie, en in die industrie elke maatschappij als een onderneming, die op basis van de openbare taak zitplaats-kilometers en ton-kilometers te koop aanbiedt. De verkoopprijs van dit product moet de rendabiliteit van de onderneming ver zekeren. Zou deze, er niet zijn, dan schrompelt de onderneming in ten na dele van het algemeen belang. De Nederlandse Spoorwegen moeten thans jaarlijks aan vernieuwing een 62 millioen gulden besteden. Voegt men ’s-GRAVENHAGE, 24 Dec. De Ned. Bond van Prot. Chr. Beroeps- goederenvervoerders (P.C.B.) zal Don derdag 30 December onder voorzitter schap van mr dr E. P. Verkerk in res taurant Tramstation te Amersfoort een huishoudelijke algemene vergadering houden. In deze bijeenkomst zal o heer N. Kraak Steenmann, algem. ad viseur van de commissie vergunningen goederenvervoer, spreken over „ae medewerkende taak van het leven bij de uitvoering van de W.A.u. UTRECHT, 24 Dec. In een daar toe in Utrecht belegde bijeenkomst is vandaag afscheid genomen van ir Alph. L. H. Roebroek als voorzitter van de Centrale Cultuurtechnische Commissie. Ir Roebroek hield op deze afscheids bijeenkomst, die ook werd bijgewoond door de minister van Landbouw, Vis serij en Voedselvoorziening, zelf een voordracht over „de cultuurtechniek en de toekomst”. Achtereenvolgens werden toespraken gehouden door de heren J. Roseboom te Nederweert namens de plaatselijke commissies, dooi’ mr A. J. van der Weel namens de Herverkavelingsconi- missie Zeeland en door prof dr mr Rip, hoogleraar van de landbouwhogeschool namens het agrarische bedrijfsleven. Twee vole dagen zijn de Zeeuwse Staten bijeen geweest en niemand zal kunnen beweren, dat zij met een snel treinvaart de belangrijke zaken hebben afgedaan. Dat is wel eens anders geweest. Er was dan ook wel een bijzonder lange lijst van onderwerpen, die de aandacht van mevrouw en de heren vroegen. Zij moesten beslissingen nemen over de zuigelingenzorg, maar ook over het vreemdelingenverkeer, over de oplei ding van kleuteronderwijzeressen en de deelneming aan de E 55. Bovendien kwam de begroting aan de orde, zodat bepaald niet kan worden gesproken van een eenzijdig samengesteld menu! Wij moeten zeggen, dat de discussies op peil stonden, al hebben wij ons wél afgevraagd, of het nu bepaald nood zakelijk was, dat behalve de fractie voorzitters ook andere Statenleden nog algemene beschouwingen ten beste ge ven. Verreweg de belangrijkste discussie op de eerste dag was gewijd aan de subsidiëring van de beroepskeuzevoor lichting, waarover een af en toe vrij vinnig en principieel debat werd ge voerd. Tot overeenstemming kwam men niet. Dat was ook niet te ver wachten. Daarvoor is te veel gebeurd. Doordat de principiële uitgangspunten verschilden, redeneerde men in feite langs elkaar heen. Ged. Staten namen hun voorstel maar terug. Zij gaan nu op zoek naar de Steen der Wijzen, d. w. z. een poging ondernemen om als nog tot één stichting te komen of (als dat niet lukt) een vorm te vinden, ,-aarbij mét behoud en erkenning van a wederzijdse standpunten, kan wor den samengewerkt. Wij wensen het college sterkte bij het volbrengen van deze zware taak! België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland en de Saar verbruikten in 1953 zeventien millioen ton kolen, vier milliard kwh en 150.000 ton die selolie. De kosten van energie vormen een belangrijke post op de kostenbereke ning van de Spoorwegen. Bovendien eist de verkrijging van de energie ho ge investeringen door de gemeen schap. Het is dus om tweeërlei rede nen taak van de Spoorwegen het energie-verbruik te verminderen. Zij zullen dit bereiken door de zeeron- economische stroomtractie te vervan gen door de electrische- en de diesel- tractie, waarmede na de komende 7 a 8 jaar zeker een vijf millioen ton ko len 's jaars door de genoemde landen kan worden bespaard. Deze ontwik keling werkt tegelijkertijd al de an dere noodzakelijke verbeteringen in de hand. Electrische- en dieseltractie verhogen de omloopsnelheid van het materieel, dus de prestaties. Méér kilometers tot 200.000 per eenheid per jaar leiden tot snellere vernieuwing en een betere aanpassing aan de evolutie der tyden. 91) kordaat haar lantaarn in de hoogte en „In naam des Konings!” riep Nett- zag het gelaat van.... Jane Hallef! leby, in het ondiepe water stappend, De donkere kap, die zij ’s avonds placht gevolgd door bijna al zijn mannen. Er te dragen, was achteruitgeschoven, in volgde een gevecht van man tegen haar ogen lag een vreemde, verschrik- man. Pistolen werden afgevuurd. Vloe- te tevens smekende uitdrukking. Mary ken rolden heen en weer. Er flikker- Ursule, die haar dood gewaand had, den messen. Maar hoe fel ook, het ge vecht duurde zeer kort, want de ma trozen, zowel als de landbewoners waren bedacht op hun eigen veilig heid. Zij slaagden er in de boten vlot te krijgen en met spoed naar het schip terug te roeien. Intussen stond Mary Ursule op haar benen te trillen van ontzetting en af grijzen. Zij had er op gerekend, ruwe mannen met pakken smokkelwaar te zullen zien, maar nooit kunnen den ken aan vechten, moorden en schreeu wen. Zij zorgde er voor, dat zij niet gezien werd, verborgen achter een pi laar met een verduisterde lantaarn Sidderend sloeg zij bij de deur naar ’t strand, die zij spoedig gevonden had, het toneel gade. In enen hield alle rumoer op. Dat was, toen de lui kans zagen, met de boten te vluchten. Zij werden niet achtervolgd. Maar waar was Nettleby met zijn mannen gebleven? Behoed zaam kwam Mary Ursule een paar schreden naar voren en keek naar bui ten. In de verte hoorde zij stemmen. Blijkbaar waren de kustwachters aan het zoeken naar de smokkelwaar. De politieboot lag op het strand maar was niet, zoals zij dacht, verlaten: er lagen twee mannen in: misschien wel gewon den. Het duurde niet lang, of de kust wachters keerden terug, zodat Mary Ursule zich terugtrok. De kustwach ters sleepten de boot in het water en roeiden weg. Alleen een drietal bleef achter, vermoedelijk om de smokkel waar te bewaken. Onder het drietal was inspecteur Nettleby. De klep van de lantaarn ophalend om te kunnen zien, wilde Mary Ursule de terugtocht aanvaarden, toen een straal van haar licht op een gedaante viel, een gedaante in vrouwenkleren, die zich bewoog en haar best scheen te doen zich te verbergen. Mary hief wegen zijn ook in hun techniek inter nationaal. Zij gebruiken elkanders materiaal over en weer. Meer en meer wordt dit gestandaardiseerd, waarvan het goederenmaterieel wel het meest sprekende voorbeeld is. Alle landen in het continentale West-Europa bouwen hi wagens naar dezelfde tekeningen, zodat overal dezelfde reservedelen aanwezig zijn en het onderhoud op de zelfde wijze kan worden uitgevoerd. De standaardisering van locomotie ven is eveneens op gang. Uiteindelijk zal men tot een klein aantal typen ko men, welke voor allen geschikt zijn. Deze standaardisering, waarin ook de rijtuigen zullen worden opgenomen, leidt tot massaproductie en dus tot la gere prijzen. Deze zullen nog verder verminderen indien de orders aan de fabrieken gelijkmatig over de tijd wor den verdeeld. Naast deze standaardisering bestu deert men de weg, de beveiliging en het materieel om tot steeds betere prestaties te geraken. Méér doen met minder, vooral ook met minder ener gie. De spoorwegen hebben voor de beweging van hun treinen enorme hoeveelheden energie nodig. Zeven landen op het continent Duitsland, DEN HAAG, 23 December. De spoorwegen zijn reeds vele jaren met de samenleving vergroeid en hebben daarin een taak, welke zich wijzigt met de tijd. Met hun stalen wegen omvatten de spoorwegen niet alleen het ge hele land, maar zij rijgen ook de landen aaneen. Ze zijn met de P.T.T. verder in de samenbinding der volkeren dan wie ook. Nemen we West-Europa, van Scandinavië tot Griekenland, totaal 19 spoorwegondernemingen, met tezamen 193.000 baanvakkilometers, dan vertegenwoordigen zij een enorme transportcapaciteit. Ze hebben hun internationale regelingen voor de loop der treinen, voor het ge bruik van het rollend materieel, voor de afrekening der opbrengsten en der kosten, aldus sprak de president van de Ned. Spoorwegen, ir F. Q. den Hollander, vandaag voor de radio. Mary Ursule begreep er aanvanke lijk niet veel van, maar liet haar rus tig uitspreken. „Ik ben er altijd wel bang voor ge weest, juffrouw”, zéide zij, ademloos van ontroering. „Ik wist van mijn overleden broer wat hier soms gebeur de, bij toeval had hij mij dat verraden. Dikwijls ben ik ’s nachts naar de ruïne gegaan, om te zien, of er ook toebe reidselen werden gemaakt, om een la ding binnen te halen; of het schip, dat ik van de vorm heel goed kende, voor de kust lag. Eens op een nacht, verle den najaar, zag ik de goederen inhalen en heb de wacht gehouden. Ik kwam om één uur pas thuis en tante was woedend, maar ik kon niet zeggen, waar ik vandaan kwam”. „Waar hield je dan wacht voor?” vroeg Mary Ursule streng. „O, juffrouw, begrijpt u dat niet? voor de kustwacht natuurlijk. Ik was altijd bang, dat die er achter zou ko- werd even door vrees bevangen, maar had t och de tegenwoordigheid van geest, de gedaante, die wilde wegglip pen, vast te pakken. „Ben jij dat, Jane Hallef?” vroeg zij scherp. „Ja juffrouw, dat ben ik”. „Waar ben je al die tijd geweest? En waar kom je vandaan? En wat voer je uit op deze plek?” Jane Hallef vertelde, zonder enige terughouding. Toen haar gezegd werd, dat zij als dienstbode ergens zou wor den geplaatst, waartegen zij alleen haar bekende bezwaren had, had zij haar toevlucht gezocht bij Grootmoeder Dance, onder aan de klip, dichtbij de Mosselbanken. En daar was zij steeds. De oude vrouw was als moeder voor haar, vertelde zij er bij. Zij was naar deze plaats gekomen, om - o- de wacht te houden en, zo mogelijk, Jane Hallef”, zei juffrouw Castlemaine het drama te voorkomen, dat die nacht gespeeld was. De tweede dag was volledig gereser veerd voor de begroting. Het mande ment kwam ook hierbij te pas. Een collega-journalist vroeg de socialisti sche fractie-voorzitter van tevoren, of hij zijn „verplicht nummer” ging uit voeren! Er werd hevig met citaten ge werkt en in alle toonaarden werden critiek op en droefheid over de ver schijning van dit mandement geuit. Het antwoord bleef niet uit. Maar het meest frappeerde ons toch wel de op merking van Gedeputeerde Van der Weel, dat Ged. Staten als college eer gisteren voor het eerst van het bestaan van dit document hoorden. Zij hadden overigens zeer veel uit de discussie geleerdDe waardering voor het beleid van Ged. Staten (die zo aan het eind van het jaar een niet onaardige salarisverhoging kregen) was alge meen. En bijzonder moeilijk hebben de Staten het dit college niet gemaakt. Het Deltaplan had aller belangstelling maar wij weten nu zo langzamer hand wel, dat dit voor Zeeland uiterst belangrijk is! Een speciale commissie komt er niet. De tegenargumenten van Ged. Staten waren o.i. steekhoudend. Maar wél vermoeden wij, dat zij op iets anders broeden om „Den Haag” niet in het onzekere te laten omtrent het Zeeuwse standpunt. Het bouwvolume was ook nu weer een veelbesproken onderwerp. Het on derzoek naar de bouwactiviteit lijkt ons zeer belangrijk om concrete argu menten te hebben bij een nieuwe men en hen overvallen, zoals zij nu gedaan hebben. Dan had ik de man nen tijdig kunnen waarschuwen. Maar de politie is mij te slim af geweest. Toen ik over ’t muurtje naar de ruïne stond te kijken en de wacht hield, want ik had het schip van vanavond negen uur af gezien, zag ik een boot van de muur van het klooster afsteken en be greep, wat dat betekende. Eer ik hier kon komen, om te waarschuwen, was het gevecht al begonnen”. „Niemand, juffrouw. Geen ziel op de wereld wist er van!” „Wist mijnheer Harry Castlemaine er ook niets van?” „O nee. Ik zou er tegen hem niet eens over durven spreken, als hij er niet het eerst over begon. Als hij dat maar deed!” „Nu, er valt vannacht niets meer voor je te doen van wachthouden of zo, dus moest je maar liever naar huis naar grootmoeder Dance teruggaan, op trotse, koele toon, heimelijk be nieuwd, langs welke uitgang Jane het gewelf zou verlaten. „Dat was ik juist van plan”, sidder de het meisje. „En.er ligt toch. neem me niet kwalijk, juffrouw.er ligt toch geen gewonde op het strand, hoop ik?” „Dat denk ik niet. De inspecteur is er met wat manschappen”. Jane Hallef keerde zich deemoedig om en verdween tussen de pilaren. Juffrouw Castlemaine vermoedde, dat er een trap moest zijn, die uit ’t bene- dengewelf naar het bovengedeelte van de toren voerde, dat in de koepel van de ruïne uitkwam. Zo was het ook inderdaad. George Hallef had in een onbewaakt ogenblik het gehele geheim aan J.ane verteld, met inbegrip van de in- en uitgangen. Maar van de onder aardse gang naar het klooster had zij nooit geweten, net zo min als iemand anders. (Wordt vervolgd.) „Op wiens verzoek of bevel hield je de wacht? Wie was daarvan op de hoogte?” vroeg Mary Ursule veront waardigd. stormloop op minister Witte’s departe ment. De Stoombootdiensten maken geen gemakkelijke tijd door. De met de dag groeiende verkeersstroom is bijna niet meer te verwerken en in derdaad verdient de gedachte overwe ging eens na te gaan, of er niet vier in plaats van twee nieuwe schepen bij moeten komen. Laten wij deze be schouwing besluiten met een wens voor behouden vaart van al deze sche pen en van hen, die op het provin ciale schip aan het roer staan! T. sty..

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1954 | | pagina 4