DE HEER VAN GREYLANDS
Medische Encyclopaedic
aanbevolen boekwerk.
I
Voor watervrees:
Demonstratie van veiliger tank.
ANDERE BLADEN
Markeer
nu
reeds de auto's beter
op duistere wegen*
Boeken
maar
Engels verhaal
Mrs Henry Wood.
van
n
lil
De dokter zei:
zalf gebruiken.
militaire detentie of ontslag uit de dienst?
dagelijks leven, had niet alleen ge
weigerd te gaan zwemmen, maar was
ook niet te bewegen geweest om een
beetje te gaan pootjebaden in het on
diepe.
W,e£
een zeer
Landbouwers kunnen
gemakkelijker naar
Canada»
Vrije bewerking van een
Uitwendig Many.
(lafc een iiandfount.
Kanin
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 5
Gelezen in
„Ik loop nooit in de wei!” zei verdachte
FEUILLETON
Advies van de K.N.A.C.
tnceA.
'v. de was heer,!
Ki
Woensdag 22 December 1954
Boeken
het
Geneeskundige
Uitgave Bi-
Biggles Co, door Captain W
der vele tien-
reeds
wisten
wat
er
aan
(Wordt vervolgd)
v. B.
des
hun
Het bestuur van de nationale coöpera
tieve aan- en verkoopvereniging voor de
landbouw „Centraal Bureau” G.A. te Rot
terdam heeft ir IJ. de Boer, tot dusverre
adjunct-directeur van de onderneming,
met ingang van 1 Januari 1955 benoemd
tot directeur.
E. Johns. Uitgeverij Born N.V.,
AssenAmsterdam.
Nieuwe spannende avonturen van
majoor James Biggies over wiens da
den reeds acht boeken zijn versche
nen. Zijn geestelijke vader Capt. John
was elf jaar lang R. A. F.-piloot en
weet dus wat vliegen is. In dit boek
ontmaskert Biggies een complot van
gouddieven.
Goede brieven schrijven, door
A. Hesp. Uitgave: Born N.V.,
AssenAmsterdam.
Een duidelijk en handig werkje om
behoorlijke brieven te leren schrijven.
Het hoofdstuk over solliciteren is zeer
goed. Vele voorbeelden en een prac-
tische titulatuurlijst maken het werk
je nog waardevoller.
Parels, het wasmiddel van de nieuwe
tijd. Castella Parels strooit men zó in ’t
water en direct ontstaat verrukkelijk
schuim. Geen papje vooraf te maken!
Alle vuil trekt enorm snel uit het
goed: in paniek vluchten de vuilste
vlekken. Éénmaal spoelen is genoeg.
Door de veel kortere behandeling gaat
het goed veel langer
mee: hier is. nu ein
delijk eens een 100
veilig wasmiddel.
En U staat versteld
van de blankheid,
de helderheid en de
zachtheid van alle
goed, dat U behandelt met Castella
Parels. Volg de beste raad, die U ooit
werd gegeven: haal nog vandaag Cas
tella Parels (47 ct. per pak) in huis!
Zo schrijft ons één
duizenden huisvrouwen, die opgetogen
zjjn over de snelle en fantastische re
sultaten die zij bereiken met Castella
Het Bonds-T.C.-lid van het Ned. Chr.
Gymnastiek Verbond, de heer F. W.
Brouwer uit Leeuwarden, heeft zijn
hart eens uitgestort over de tegenwoor
dige verkeerde ontwikkeling van de
sport. In Groningen heeft hij een vurig
betoog gehouden en een gedeelte van
zjjn verkwikkende rede ontlenen we
aan de Nieuwe Provinciale Groninger
Courant:
De mens speelt niet meer om het
spel. Dit spel is arbeid geworden.
De mens beoefent de sport niet meer
om de ontspanning, maar is gewor
den een speelbal van publiek en
geld. Sterk afhankelijk van de
volksgunst, die na de prestatie deze
mens naar het luchtledige voert: hij
heeft zijn leven gehad; nieuwe uit
blinkers treden op de voorgrond.
Jesse Owens, eens de beroemdste
athleet van de wereld, leeft nu in
de onderwereld van Parijs. De mens
gaat onder de omstandigheden van
eer en lof voor geleverde sport
prestaties vergeten, dat hij ook nog
een hart heeft. Tegenover dit dwaze
sportgedoe stelt het Ned. Chr. Gym-
nastiekverbond het bewegen, d.i. het
presteren tot Gods eer. En deze tri
logie van het N.C.G.V.: God, mens,
prestatie, geeft door onze hoge re
latie de juiste interpretatie aan de
prestatie”, aldus de heer F. W.
Brouwer.
en
waarnemingen had gedaan. Hij
telt ons over de taal der bijen,
chirurgie bij de mieren en over plan
ten die voor hun gasten de centrale
verwarming ontsteken. Het boek is
bovendien verlucht met talrijke
prachtige foto’s van de schrijver zelf
die een uitstekend macro-fotograaf
blijkt te zijn.
Eén bezwaar kleeft er aan dit on
getwijfeld prachtige boek, n.l. de prijs
a 11.90, ondanks de prachtband m.i.
te hoog. Ad. K.
Een „moot” van een vliegtuigvleugel wordt hier met een snelheid van
70 mjjl per uur tegen een stapel zandzakken gekwakt, die tegen een
metalen muur steunt. Het betreft hier een proef met een nieuw soort
benzine-tank voor vliegtuigen; deze tank is vervaardigd uit nylon met
daaromheen een rubberen laag, speciaal ontworpen om het verlies van
mensenlevens door brand bij vliegtuigongevallen tegen te gaan. Men ver
wacht dat door het gebruik van deze tank het aantal gevallen, waarin
brand ontstaat nadat ’n vliegtuig is neergestort, zeer sterk zal verminderen.
DEN HAAG, 21 Dec. „Gaat u
nooit in bad en wast u zich nooit?”,
vroeg de president van het Hoog Mili
tair Gerechtshof aan de Eindhovense
soldaat N. van R. van het bewakings-
corps te Leiden.
„Jawel, edelachtbare, maar altijd on
der de douche”, was het antwoord van
deze militair, die geweigerd had zich te
ontkleden en mee te doen aan zwem-
instructie, omdat hij zei watervrees
te hebben. Deze weigering kostte hem
voor de krijgsraad een maand militaire
detentie, waarvan hij in hoger beroep
was gekomen.
De soldaat, wever van beroep in het
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Onze baby van drie weken
kreeg zalf voor een infectie. De
dokter zei: „Met deze zalf zullen
de luiers wel bederven. Er komen
vlekken in, die er niet meer uit
gaan”. En het resultaat? Ik ben heel
gewoon doorgegaan met de luiers
in Castella Parels
te wassen en er
bleef geen vlek in!
Driewerf hoera
voor Castella
Parels!
lectuur, terwijl de smaakvolle wijze
van uitvoering eveneens tot aanbeve
ling strekt. v. B.
„Het wonder van het Instinct”,
door prof. Rober Nachtwey.
Uitg. J. H. Gottmer, Haarlem-
Antwerpen (207 blz. f 11,90).
Robert Nachtwey, hoofd van een
biologisch laboratorium aan de „Peda
gogische Hochschule” te Bremen heeft-
kans gezien een boek te schrijven over
insecten en bloemen dat de saaiheid
mist van onze plant- en dierkunde-
boeken. Hij schrijft over het wonder
van Gods natuur nadat hij met liefde
en bewondering voor alles wat leeft
met grote nauwkeurigheid zijn
ver
over
„Laat commentaar van Bras
Cubas”, door Machado de Assis.
Uitg. G, J. A. Ruys, Bussum.
f 7,90 (206 blz.).
De Assis die gerekend wordt tot de
grootste schrijvers die de Braziliaanse
literatuur heeft gekend heeft dit boek
schrik niet reeds vijf en zeventig
door hun cliënten op het belang van deze actie voor een ieders ver
keersveiligheid te wijzen, en in het bijzonder aandacht te schenken
ss aan dit punt bij de motorrijtuigen, welke bij hen worden gestald, dan
J wel in reparatie worden gegeven. In het bijzonder zou een beroep op de
J Sf a vrachtautohouders kunnen worden gedaan om hen op te wekken reeds
B thans vrijwillig deze voertuigen van twee goede achterlichten te doen
voorzien en niet te wachten tot de datum van 1 Juli 1955, waarop dit
een wettelijke verplichting wordt.
dat hij het was, die haar had verrast.
Hij kookte van verontwaardiging bij
dat verhaal.
„En is dat dikwijls zo, Ethel?”
„O ja, heel dikwijls. Al jaren. Sinds
mijn vader stierf, heeft niemand mij
ooit lief gehad. Ik weet niet, wat een
echt gelukkig thuis is. Ik wou, dat ik
dit maar kon ontvluchten”.
George North verloor alle voorzich
tigheid uit het oog. Spontaan trok hij
haar naar zich toe, wat zij, dolgeluk
kig, toeliet en zeide: „Ethel, je moet
het begrepen hebben, dat ik je lief
heb. Ik zou mij al lang verklaard
hebben, maar de omstandigheden hiel
den mij er van terug. Nu kan ik het
niet langer voor me houden, nu ik je
zo aantref. Wil je mijn vrouw wor
den?”
„Ik heb op je gewacht”, antwoord
de zij eerlijk en openhartig, zoals zij
altijd was.
„Haze laar-reeks”.
got en van Rossum, Blaricum.
Het is zoals de uitgevers mede-
dëlen thans voor het eerst dat
meisjesboeken in een pocket-uitgave
verschijnen. Dit heeft stellig een groot
voordeel, n.l. dat de prijs laag gesteld
kan worden, slechts 1.50 per deel.
In de reeks verschijnen thans een
zestal deeltjes, n.1. „Het zusje van
Flip” door Anje Boswijk; „Vacantie
in de Bovenlanden” door Mieke de
Ouden; „Margreet” door Ria v. d.
Wolf; „Diet Ardonck” door Agnes
Wonderlah; „Lavinia” door Caroline
Inedekes en „Aat’s padvindstersavon-
turen” door Nell de Bock-Luitmg.
Stuk voor stuk vind ik het goede
boeken voor jonge meisjes van 14
tot 18 jaar. Het is frisse ontspannings-
„Doodeenvoudig, omdat u bang bent
hebt u zich steeds aan dé zwemin-
structie onttrokken door wacht en
andere dienstbezigheden. U pleegt
trouwens meerdere malen lijdelijk
verzet om niet mee te hoeven”, zo zei
de President. „Bovendien hebt u een
verhaal gefantaseerd over een avon
tuur, waarbij u met een touw om de
nek uit het water bent gesleept”.
De soldaat gaf dat toe. Hij had dat
verhaal verzonnen om zijn werkelijk
motief: „watervrees”, te verbergen.
„Ik durfde er niet voor uit te komen”,
zeide hij.
„Maar als u nu in de wei loopt en
er komt een dolle stier op u af, zoudt
u dan ook niet in de sloot springen?”
vroeg een der raadsheren.
„Ik loop nooit in de wei”, antwoord
de de soldaat.
MET LEEUWENMANEN
De advocaat-fiscaal vond het maar
een raar geval. Een psychiater con
stateerde bij de soldaat pathologische
watervrees, waardoor deze verminderd
toerekeningsvatbaar moet worden be
schouwd.
„Maar”, aldus de advocaat-fiscaal,
„blijkens mijn inlichtingen bij school
hoofd en badmeester te Eindhoven
heeft deze man wel de instructies
schoolzwemmen gevolgd. Hij heeft
her-opvoeding nodig”. Twee maanden
militaire detentie leek de advocaat-
fiscaal het juiste middel daartoe.
De verdediger van de soldaat was
het met die opvatting volmaakt on
eens. Hij schilderde het a-sociale mi
lieu, waaruit deze soldaat stamt. Deze
is gewend aan vervuiling en slordig
heid. „Voordat hij naar dit gerechtshof
ging heb ik hem strenge instructies
gegeven om zich goed te wassen en
zijn haren te laten knippen. Hij was
gewoon smerig en droeg leeuwen
manen”, zo zeide de verdediger.
En wat de mededelingen van de
Eindhovense badmeester en het
schoolhoofd betroffeninderdaad
ging de soldaat als schooljongen
mee naar de zwem-instructie, maar
hij bleef altijd veilig op de kant....
Het psychiatrisch rapport leek de
verdediger volkomen juist. Soldaat
Van R. is geen normale jongen. Hij
is ongeschikt voor de dienst. „Geef
hem een boete en ontslag uit de
dienst”, zo vroeg de verdediger.
Het Hoog Militair Gerechtshof zal
op 28 December uitspraak doen.
Het is maar een spannende geschie
denis met de Paus. Dan zijn de berich
ten over zjjn ziekte weer iets gunstiger,
dan weer minder hoopvol. En de R.K.
lezers van de R.K. bladen worden maar
tussen hoop en vrees heen en weer ge
slingerd. En intussen begint men te
denken over de opvolging van de Kerk
vorst, een interessante, maar huive
ringwekkende bezigheid. Maar de
„Volkskrant” durft dit -probleem aan
en met gemengde gevoelens zullen vele
abonné’s van dit veel gelezen blad de
namen hebben gelezen van eventuele
candidaat-Pausen. Een ander R.K. blad
„De Tijd” was dit spelletje wel wat te
bar en schrijft een beetje spottend:
Enfin, eigenlijk weet de speciale
vérslaggever het toch ook niet. Hij
acht de mogelijkheid wel aanwezig
dat er tenslotte dan toch iemand ge
kozen wordt, die hij niet vermeld
heeft. Want „de kunst van het com
promis is Rome niet vreemd”.
Welaan dan, beminde gelovigen,
moge de Heilige Geest alle aarze
ling overwinnen en te rade gaan bij
de speciale verslaggever v^n het
niet nader te noemen katholiek och
tendblad. Het is maar een kwestie
van een compromis.
Wat zei u? Leeft de Paus nog?
Gaat het hem zelfs beter? Wat zou
dat, voor een katholiek ochtend
blad?
89)
Enige tijd later kleedde madame
Guise zich aan, om haar dochtertje bij
de zusters te brengen. Zij liep wat ach
terom, om nog even te kijken naar de
kippen en de eenden. Toen zij de weide
wilde oversteken, die haar naar de
oprijlaan brengen moest, trof zij Geor
ge North aan, die op een boomstronk
de oude schuur zat te tekenen.
„Jij hier, George? Wat voer je hier
uit?”
Als antwoord toonde hij haar de
schets en trok het kleine ding naar zich
toe, om haar een kus te geven. Het
kind snapte vrolijk met hem tot haar
moeder haar tot voortmaken aanspoor
de: „Kom, Marie, we moeten gaan. Je
mag je wel wat haasten met je teke
ning, George. Je kunt niet lang meer
zien”.
„O, ik krijg ze nog wel af”.
„Heb je nog iets gehoord of opge
vangen, dat enig licht kan versprei
den?” fluisterde zij.
„Niets hoegenaamd”.
„Ik ook niet Ik begin er haast aan
te wanhopen”.
Het was vredig op het plekje, waar
North werkte. Maar in het landhuis
leek het wel oorlog. Flora, die de klei
ne Marietje langer had willen houden
om met haar te spelen, had haar zin
niet gekregen en vierde nu de volle
teugels aan haar woede. Zij schopte
alles wat los en vast was, stootte aan
de tafel, om Ethel in haar tekenwerk
te hinderen en sloop toen naar de pi
ano, met een harde slag op de toetsen
beukend.
„Wil je ’t eens laten, Flora? riep
Ethel. „De piano is pas gestemd, dat
weet je toch?”
Een honend gelach. Een tweede bons
nog sterker dan de eerste.
Mama, wilt u het haar eens ver
bieden?” vroeg Ethel- aan mevrouw
Castlemaine, die ingespannen een ro
man zat te lezen.
Weer een slag. De moeder nam er
totaal geen notitie van.
Woedend sprong Ethel op. „Denk je,
dat ik mijn piano laat ruineren door
jou! Moeten de snaren breken? Wat
een ondeugend kind ben je toch!”
Het werd een worsteling bij het in
strument, want het kleine kreng was
sterk. Eindelijk gelukte het Ethel haar
weg te trekken en de piano te slui
ten. Maar toen keerde Flora zich on»,
nam Ethels schetsboek op en begon
de bladeren te verkreukelen.
„O, mama, mama, waarom verbiedt
u haar toch niet?” riep Ethel wanho
pig uit.
„Wat ben je toch lastig, Ethel”, viel
mevrouw Castlemaine driftig uit even
van haar boek opziend. „Ga zittten en
houd je bedaard. Het lieve kind zou
geen kwaad doen, als je haar maar met
rust liet”.
„Het lieve kind was naar het midden
der kamer gesprongen, stond daar als
een onwijze te dansen en slingerde de
bladen van het schetsboek spottend
naar Ethel toe.
„Geef dat boek hier!”, beval Ethel,
die kookte van woede. Onrechtvaar
digheid kon zij niet verdragen, al had
zij ook nog zulk een zacht, meegaand
kar aktor
„Dat vertik ik!”, riep Flora. Zij hield
het boek boven haar hoofd en lachte
hartelijk. Plotseling wierp zij het Ethel
vlak in het gelaat. Het deed haar ge
ducht pijn en toornig greep zij het on
deugende kind bij de arm, waarop Flo
ra gilde en riep, dat zij geknepen werd.
Vermoedelijk had zij gelijk, want Ethel
had haar stevig te pakken. Flora liet
het boek vallen en. sloeg Ethel met
de vlakke hand in het gezicht. Bleek
tintelend van pijn, geagiteerd en heftig
verontwaardigd stond Ethel nu voor
mevrouw Castlemaine.
„Moet ik dit alles nu maar zoetsap-
lig verdragen, mama? U ziet het aan
en zegt er niets van”.
't Is pe eigen schuld. Dan moet je
haar maar met rust laten”, gaf me-
vrouw Castlemaine minachtend te i
kennen. 1
Ethel vefliet het vertrek: gerech-
tigheid voor haar in dit huis, ten-
minste als de heer Castlemaine er niet
was, bestond eenvoudig niet, maar
deze behandeling was al te erg; die I
stelde haar geduld op een te zware]
n de vorm van
„Eerste Medische Sy-
stematisch Ingerichte
Encyclopaedic” hebben
we een belangrijke aan
winst gekregen van po
pulair medische lectuur.
Dit boekwerk is ten zeer
ste aan te bevelen voor
diegenen die een gezonde
belangstelling hebben
voor:
le de bouw van
menselijk lichaam;
2de de normale functie,
ook van de afzonderlijke
organen;
3e de ziekten die ons
leven bedreigen.
van deze uit 2 delen be
staande encyclopaedic.
Het eerste deel bevat
de volgende onderwer
pen:
1ste. De doorzichtige
mens; door het omslaan
van fraaie gekleurde fo
to’s krijgt men een over
zicht van bouw en lig
ging van de organen.
2de. De natuurlijke his
torie van de mens.
3e. De zieke mens, met
de vragen: Wat is ziekte?
Hoe stelt men een ziekte
vast? Oorzaken van een
ziekte, enz.
Onder dit hoofdstuk
wordt ook behandeld, de
beroepsziekten, de aange
boren ziekten en het kan-
kervraagstuk.
4de.
Redactie J. T. Buma, H. L. Heyermans, K. Vuylsteek e.a.
Uitgave: Amsterdamse Boek- en Courantenmij, Amsterdam.
Prijs 49.—.
de
specialismen b.v. ziekte
van het bloed en organen.
5de. Geneeskunst, hier
onder valt een bespre
king over voedings en di-
eetleer.
6de. Maatschappelijke
gezondheidszorg met tal
rijke vraagstukken waar
van we er hier enkele
aanstippen, b.v. het Rode
Kruis, Wereldgezond
heidsorganisatie, sexuele
opvoeding en voorlich
ting, sociale zorg en ver
zekering, enz.
Zeer in het kort is dit
de inhoud van het eerste
deel van de medische en
cyclopaedic.
Het is werkelijk meer
dan de moeite waard om
dit boekwerk in z’n be
zit te hebben. M.P.B.
jaar geleden geschreven. In Portugal
kende men het boek reeds eerder,
want de Portugezen
vroeg goede humor te waarderen.
Want dat is een van de kenmerken
van dit boek: het is zeer humoristisch.
Het fijngeestige deed me soms aan
Leonard Huizinga denken. Dit zegt
Lx s Cubas zelf aan het begin van
ooek tot zijn lezers: „Ik schreef
met de pen der uitgelatenheid en de
inkt der droefgeestigheid en het is
moeilijk te voorzien wat uit deze ver
eniging kan ontstaan. En dan, ernstige
mensen zullen in het boek enkele as
pecten van zuivere fictie vinden, ter
wijl luchtige lieden er niet de ge
bruikelijke romanliteratuur in zullen
aantreffen. Daarmee is het dus defi
nitief verstoken van de achting der
ernstigen en de liefde der luchtharti-
8en, de twee steunpilaren der open
bare mening”.
Welnu, het boek begint heel geestig
en zwakt dan af. Het is vertaald door
A. Mastenbroek en geschikt voor wat
anderen .gevorderden’ noemen. Ad. K.
Vele uitstekende
kundigen hebben
medewerking verleend
tot het tot stand komen
proef. Zij snelde door de voordeur
naar buiten, het pad af, en gaf haar
overkropt gemoed lucht door in snik
ken uit te barsten.
Het begon reeds te donkeren. Bij
het buitenhek gekomen, bleef zij
staan, de armen er over heen, nog
steeds snikkend. Zij staarde de laan
in, alsof zij niets liever wenste dan
voor goed de wijde wereld in te trek
ken. Maar daarop was niet veel kans.
Zij was aan dit huis gebonden waar
het leven haar zo vaak ondragelijk
werd gemaakt. Zij liet haar tranen de
vrije loop, in de mening verkerend,
dat geen levende ziel in de omtrek
was.
„Ethel, wat scheelt er aan?” vroeg
opeens een deelnemende stem. En
een zachte hand werd op haar hoofd
gelegd, dat op het hek rustte.
George North had zijn schets van
de oude schuur voltooid en was op
weg naar het dorp. Hij opende het
hek, trok haar mede naar de bank
onder de laurierboom en zette zich
naast haar neder.
„Vertel me nu eens
scheelt”.
En zij vertelde open en rond, blij,
’s-GRAVENHAGE, 21 December.
De Canadese Regering heeft besloten
de selectienormen voor landbouw-
emigranten naar Canada te verruimen.
Tot nu toe was het zo, dat men alleen
voor emigratie als landbouwer naar
Canada in aanmerking kwam, wan
neer men op het tijdstip van aanmel
ding voor de emigratie gedurende
tenminste vijf jaar in de landbouw
werkzaam was. De bepalingen zijn
thans in deze zin gewijzigd, dat in het
algemeen voldoende landbouwerva- I
ring wordt vereist, maar dat de
periode, waarin deze werd verworven
niet meer behoeft te liggen in de pe
riode onmiddellijk voor de emigratie.
Wel moet de adspirant-emigrant het
ernstige voornemen hebben in Canada
in de landbouw te gaan en daarin ten-
minste een jaar na aankomst werk
zaam te blijven.
Ds H. Veldkamp, „Jeremia en
Klaagliederen”. Uitg. A. Jong
bloed, Leeuwarden.
In de serie: „de Bijbel en zijn bood
schap” onder redactie van ds H.
Veldkamp en dr H. J. Langman, ver
scheen deze uitgave van Jeremia’s
profetie en de Klaagliederen.
De methode is uit de reeds versche
nen deeltjes bekend. De nieuwe ver
taling is gevolgd, terwijl op de blad
zijde naast de tekst een korte samen
vatting van de inhoud der pericopen
wordt gegeven. Deze bevatten soms
verrassende aanwijzingen tot het be
ter verstaan van de profetie. Daarom
bevelen we deze uitgave ten zeerste
aan, als een uitnemend hulpmiddel tot
het beter verstaan van onze Bijbel. S.
Dr H. Kakes, „De Doop in de
Nederlandse Belijdenisgeschrif
ten”. Uitg. J. H. Kok N.V„ te
Kampen.
Het was een goede gedachte van dr
Kakes, om deze studie, waarop hij de
doctorstitel verkreeg, uit te geven.
Een dergelijke samenvattende studie
over het Sacrament van de Doop is
in onze dagen zeker op zijn plaats. Het
grote belang dezer uitgave is, dat
hier de zin der belijdenisgeschriften
wordt nagegaan en op wetenschappe
lijke wijze de tekst wordt behandeld.
Zo is het b.v. zeer leerzaam, wat hier
naar voren komt over Ursinus inzake
de Doop. Deze opsteller van de Cate
chismus heeft over de vraag van we
dergeboorte en Doop heel diep nage
dacht. Hij is niet vervallen tot een
zijdigheden, of tot het absoluut stel
len van één bepaalde kant der zaak;
maar de correlatie wedergeboorte-
doop heeft Ursinus blijkbaar beter
Schriftuurlijk gezien, dan menige
schrijver of spreker na hem.
Het is jammer, dat aan studies als
deze niet meer aandacht wordt be
steedt. Tal van populaire geschriften
verschijnen op tafel. Wie een studie
als deze grondig doorneemt, die zal
zijn inzicht verrijken inzake de ver
kondiging in de belijdenis-schriften,
en die zal zich beter kunnen oriënte
ren in sommige probleemstellingen
van vandaag. Daarom vestigen wij
r?t nadruk de aandacht op dit werk.
S.
„DE DOORBRAAK VAN HET
KONINKRIJK”, door Samuël
Dieterle. Uitgave: Wever te
Franeker.
Dit boek bevat korte predikaties over
verschillende gedachten van het Mar-
kus-evangelie. De schrijver ziet voor
al in dit evangelie de grote invasie
van Gods Koninkrijk. Persoon en
werk van Jezus Christus worden ge
geven onder het aspect van deze
doorbraak. Hij is nl. slechts Verlos-
ser-Israëls. Hij komt ook met radicale
eisen, die het ondeugdelijk fundament
moeten verbreken, om tot een nieu
we opbouw te kunnen geraken.
Vooral probeert de schrijver ook
het contrast aan te tonen tussen het
Evangelie en wat er door de christen
heid van is gemaakt.
Het zal goed zijn critisch te lezen,
maar wanneer men dit doet, is lezing
van dit boek aanöeveienswaardig.
Prof, dr J. H. Bavinck, „Het
raadsel van ons leven”. 3e druk.
J. H. Kok, Kampen, f 3,50.
Een boek, dat ik 25 jaar geleden
reeds las, maar.... onder een andere
titel.
Als men in deze heldere behande
ling van allerlei levensvragen dan
ook een confrontatie verwacht van de
Chr. geloofsvisie met de typische
geestesstromingen van onze dagen
wordt men hier teleurgesteld.
Dat wil niet zeggen, dat dit boek
daarom waardeloos zou zijn. Integen
deel, er staan heel mooie dingen in,
die ons even goed ook nu nog verrij
ken. M.
„Het oude Hospitaal”, door He
len Ashton. Uitgave: Jan van
Tuyl.
De schrijfster moet wel zeer goea
°P de hoogte zijn met „het zieken-
huisleven” om te kunnen schrijven
8oals zij in dit boek doet.
Het is een verhaal uit een oud en
klein ziekenhuis in een provinciestad
je van Engeland en wij ontmoeten er
berustende en wanhopige patiënten,
'en mee met Hef en leed der zus-
s en gaan iets begrijpen van de
'Penningen in het leven der chirur-
Pn- Het is een door en door menselijk
°ek en doet enigszins denken aan de
erken van Dr. Cronin. Toch is het
Ken imitatie.
Ik kan dit boek van harte aanbe
llen.
Maar om op het erf der vaderen te
rug te keren, in het Centraal Week
blad” lezen we:
In het kerkeraadsverslag van
Vreeland lezen wij, dat een broeder
der gemeente bedankt heeft voor de
commissie van uitwendige belangen.
Onder de talrijke gereformeerds
commissies in Nederland zijn we die
naam nog niet tegengekomen.
Hoe het met de inwendige uitbouw-
commissie gaat, staat er niet bij.
We blijven nog even in de buurt en
knippen uit „De Meerklok”, kerkblad
van de classis Hoofddorp:
„Wij hoorden onlangs van enige
jongelui, waarvan de een hervormd
en de andere gereformeerd was en
die ook niet erg goed konden be
sluiten waar ze bij zouden gaan ho
ren als ze goed en wel getrouwd
waren. De keus viel tenslotte op de
gereformeerde kerk, niet uit allerlei
bijkomstige overwegingen, maar uit
het weloverwogen en welgefun-
deerde motief, dat in de plaats waar
ze gingen wonen de gereformeerde
kerk het dichtst bij was. Daar is
tenslotte niets tegen in te brengen,
dat zal iedereen moeten toegeven”.
En om neutraal te eindigen, dat mag
in deze rubriek, een stukje uit de Nieu
we Haagse Courant:
Twee electrische ontgeuringsap-
paraten zijn door het ministerie van
Openbare Werken in Windsor Castle
het verblijf van de Britse ko
ninklijke familie, aangebracht. De
koningin vindt het leuk ’s avonds
zelf een hapje klaar te maken en de
hertog van Edinburgh, haar gemaal,
kende enkele recepten met knoflook
en uien.
De lucht daarvan (en van een
toast, die aanbrandde) drong in het
koninklijk boudoir door, dat naast
de keuken ligt.
j ’s-GRAVENHAGE, 21 December. De K.N.A.C. heeft de Bond van
B Automobiel- en Garagebedrijven in Nederland verzocht leden op te wek-
gj ken opdat de voertuigen welke zich bij duisternis op de wegen bevinden
g 3 beter worden gemarkeerd. De K.N.A.C. meent dat zulks kan geschieden
