Dickens: het
het land
van
het jaar
van
DE HEER VAN GREYLANDS
in
Kersttijd
hoogtepunt
I w
Za®
en
Prof dr H. Bavinck herdacht
te Kampen en Amsterdam
ra
O Come, All Ye Faitfhull
en aan
Zwakke luchtpijpen
Vatbaar voor tocht en vocht?
euwenoude gebruiken omringen op straat
de huiselijke haard het eigenlijke Kerstfeest
WO
Rb
G*S. willen jaarlijks
f 5500.— subsidiëren
■t£Xre\tvtsenbedriiven uitAde
De praktijk der land
bouwmechanisatie
Vrije bewerking van een Engels verhaal van Mrs Henry Wood.
ZEEUWSCH DAGBLAD
15 December 1954
FEUILLETON
Aanstelling tweede A.V.O
ambtenaar.
Benoemingen Prov. Kerk
vergadering te Goes.
Zeeuws-Vlaamse Geref. J.V.’s
bijeen.
„Plattelandsjongeren waar
zijt gij?”
Vele professoren belichtten zijn werk
Bezwaren tegen optreden van
Ds G. Toornvliet.
C.B.T.B. in Zeeuwsch-
Vlaanderen vergaderde
1 B
i
pagina 5
Gedep.
Ingezonden Mededeling (Adv.).
u
p in
Het koor zingt „carols" bij kaarslicht in de traditionele Kerstzangdienst in
de (anglicaanse) Pauluskerk te Kensington.
Geslaagd voor het scheepswerktuigkun-
dig diploma B II: C. Meliefste, leerling
van. „De Ruyterschool”, Vlissingen.
moderne wereld hopeloos lijkt, Bavinck
heeft nog nooit aan zijn toekomst ge
wanhoopt”.
HERDENKING AAN DE V.U.
In de bijeenkomst te Amsterdam heeft
prof, dr J. Waterink in zijn voordracht
prof. Bavinck belicht als man van we
tenschap in de algemene zin. Hij merkte
op, dat van zijn werken te weinig studie
wordt gemaakt. Wat zijn paedagogische
visie betreft, is Bavinck een pionier ge
weest en kwam met zijn Chr. paedago-
giek in een soort niemandsland in de ja-
ren van de schoolstrijd.
Prof. Berkouwer releveerde in zijn
betoog zijn diepgaande bezinning op Ro
me en de Rooms-Katholieke dogmatiek
en merkte op, dat zijn polemiek met Ro
me nog niets heeft ingeboet „Bavinck
was een theoloog der voorzichtigheid die
zich naar buiten en naar binnen
heeft voortbewogen op het pad der dog
matiek. Hij is een sieraad voor onze uni-
versiteit geweest”.
83)
„Zo vlakbij! ’t Is haast niet te ge
loven!”
„Toch is het heus waar. Zij komt
practisch nooit haar woning uit. Hok
vast, noemt men dat hier. Hoe laat is
het eigenlijk?”
Het bleek twaalf uur te zijn. Zij
stond op, want moest nodig naar huis.
Alsof het vanzelf sprak, greep hij haar
arm, zeggend, haar de klip af te zullen
loodsen. Met ’n blos van verlegenheid
aanvaardde zij die hulp. Zo vingen zij
arm in arm de terugtocht aan.
„Als er iets van de schets terecht
komt”, zeide hij, doelend op wat hij
zo juist gemaakt had. „een schilderijtje
in waterverf, dan krijgt u het, als her
innering aan deze morgen”.
„Hartelijk dank”, fluisterde zij.
Als je het dan ziet, zul je aan mij
denken. Mogelijk ben ik dan ik weet -
niet - waar”.
„Gaat u al spoedig weg?” stamelde
zij.
„Ik vrees dat het er eindelijk van
komen moet. De zaak nu ja, wat
me hier ophoudt vordert geen stap,
en er is weinig kans, dat het anders
zal worden”.
„Hebt u hier dan zaken?” vroeg zij
verwonderd.
„Nu ja, hoe je het noemen wilt. Ge
deeltelijk houden zij verband met een
landgoed, dat misschien mijn eigendom
Niet nodig cl®. hele winter
te. hoesten! Neem bij de minste
klacht de snelwer kende, ver
zachtende, slijm oplossende
AijsibC
GOES, 14 Dec. Tijdens de gis
teren gehouden Prov. Kerkvergadering
werd tot lid van de commissie voor
bezwaren en geschillen benoemd
ds A. Postma te Kamperland, tot zijn
secundus ds Roscam Abbing te Bigge-
kerke. Tot lid van de Prov. Herv.
Jeugdraad (afgevaardigde Classicale
Jeugdcommissie Tholen) werd be
noemd de heer Van Bezooijen, hoofd
der Chr. Nat. school te Tholen. De
heer Van Dam te Nieuwerkerk werd
gekozen als lid van het Herv. Werk
verband voor bibliotheken.
De heer J. J. Moll te Vlissingen werd
herkozen als lid van de Prov. Kerk
voogdij commissie.
Ons verslag van gisteren over de
vergadering behoeft een kleine wijzi
ging voor wat betreft de uitspraak van
de Prov. Kerkvergadering over een
vrijgestelde kracht voor het Commis
sariaat. Het is n.l. niet zo zoals wij
het stelden dat de P.K.V. momenteel
nog niet de noodzaak gevoelt om tot
benoeming van een vrijgestelde over te
gaan. Men achtte het om allerlei rede
nen het momenteel nog niet mogelijk
een functionaris te benoemen.
j van eeuwenoude georuiKen en andere feestelijkheden, die
Driekoningen uitstrekken. En al is het eigenlijke Kerstfeest
familiefeest, eenzame mensen en vreemdelingen mogen zich
alleen voelen.
HOEK, 13 Dec. Zaterdagavond
heeft de ring Zeeuws-Vlaanderen van
J.V.’s op G.G. de najaarsvergadering
te Hoek gehouden onder leiding van
de heer A. Catsman. Frans de Jonge
hield een inleiding over de „Eredienst”,
waarop een levendige bespreking volg
de. Na de pauze zorgde de vereniging
uit Schoondijke voor wat gezelligheid.
Verder was er samenzang en een wed
strijd. Ds F. C. Schalkwijk sprak een
slotwoord onder de titel: „De inner
lijke ere-dienst”.
Onder deze titel zal van 14 tot 16
Januari een conferentie worden belegd
op het instituut „Kerk en Wereld” op
„De Horst” te Driebergen. Deze confe
rentie is bedoeld voor hen, die in het
kader van de plattelandsjongerenge-
meenschap betrokken zijn bij het werk
onder de jongeren. Ds H. Strating,
Ned. Herv. pred. te Goes, zal trachten
aan te geven welke de plaats van het
plattelandsjongerenwerk is ten opzich
te van andere vormen van jeugdwerk.
In de commissieleiding hebben o.m. „jy[aar hoezeer het Christendom in deze
zitting mej. G. van den Akker, staf-
lid-conferentieleidster „Kerk en We
reld”, voorheen maatschappelijk werk
ster in Zeeland en ir J. Bos, adj.-secr.
van de Z.L.M.
nen en gaat naar de kachel, die
hij bijvult met hout, dat hij zelf
heeft meegebracht. Ook de gast
heer en zijn gezin spreken geen
woord, tot de wijn en de koek ge
nuttigd zijn. Daarna wenst de first
foot het gehele gezin een gelukkig
nieuwjaar.
Het doet er niet toe, waar de
vreemdeling zich bevindt in de
blijde tijd van Kerstmis, in Enge
land, in Wales, in Schotland of
in Noord-Ierland. Overal zal hij
Dickens’ „goede geest van Kerst
mis” ontmoeten en overal zal hem
blijken, dat de traditionele groet
en een gelukkig
Nieuwjaar”, die op ieders lippen is,
ook oprecht wordt gemeend.
zo’n blijde stemming in Engeland, dat men
L gëluk met iedereen wil delen, geschenken wil geven en gastvrij
lil zijn.
wege zangdiensten gehouden. Prachtig
is steeds de dienst in de door kaarsen
verlichte kapel van King’s College in
Cambridge, die ook ieder jaar door de
radio uitgezonden wordt. In hét mooie
stadje Bath zingt het Bach-koor „liede
ren bij kaarslicht” en in elke grote ge
meenschap is wel een uitvoering van
Handel’s „Messias” te beluisteren.
St Nicolaas wordt in Engeland niet
gevierd en de kinderen verwachten
hier hun geschenken van het Kerst
mannetje, dat per rendierslee uit het „Vrolijk Kerstfeest
hoge Noorden arriveert en dat ook - - -
de cadeautjes door de schoorsteen
naar binnen brengt. De kinderen
hangen daarom 's avonds voor het
naar bed gaan een grote kous op in
de hoop die ’s morgens gevuld te zul
ten terugvinden. Natuurlijk geeft
men elkaar ook wel geschenken on
der de kerstboom. Dat is wel een be
zwaar. Want in Nederland is Sinter
klaas altijd nog een aardige afleiding,
waardoor ten minste in de kringen
van de positieve christenen bij het
Kerstfeest nog iets van het eigen
lijke feit waaróm wij Kerstfeest vie
ren, bewaard blijft. In Engeland ont
aardt Kerstfeest nu zo gemakkelijk
in een Sinterklaasspul.
In Schotland wordt het Kerstfeest op
geheel eigen wijze gevierd. De feeste
lijkheden duren daar tot Nieuwjaar toe
en deze periode van Kerst tot Nieuw
jaar heet Hogmanay. (Lett, „laatste dag
van het oude jaar”). Een van de oudste
gebruiken hierbij is het midd^rnachte-
lijk bezoek, dat „first footing” wordt
genoemd.
Rond middernacht begint de
first foot zijn ronde. Hij klopt op
de deuren van zijn vrienden, komt
„Nèe, mijnheer. Hij is zo juist weg
gegaan en kon niet zeggen wanneer
hij terugkwam”.
„Zeg dan aan mijnheer Knivett, dat
ik morgen tegen een uur of elf terug
zal komen. Ik moet hem beslist spre
ken”.
haard en in de kerken, waar dan de Kerstliederen
Maar Kerstmis wordt in Engeland omkranst met
eeuwenoude gebruiken
’s-GRAVENHAGE, 14 Dec. De her- i
denking van de honderdste geboortedag -
van prof, dr H. Bavinck is te Kampen
herdacht door het college van hoogle
raren van de Theologische Hogeschool
der Geref. Kerken te Kampen. De Vrjje
Universiteit heeft eveneens tijdens een
samenkomst in de Engelse Kerk te Am
sterdam prof. Bavinck herdacht.
In Kampen hebben de professoren Dijk
en Polman het woord gevoerd. Prof. Pol
man sprak over het onderwerp: „Dr H.
Bavinck als dogmaticus”. In zijn betoog
merkte hij op, dat het te betreuren is,
dat Bavinck blijkbaar de tijd ontbroken
heeft zich ten volle in de werken van
Luther en Calvijn in te werken. Hij heeft
zich veel meer georiënteerd op de theo-
logèn van de volgende generatie. Maar
dat- Bavinck geen beslist standpunt zou
innemen, welke bewering door meer dan
één in Geref. kring is geuit, waarom men
hem dit gebrek in zijn monumentaal
hoofdwerk verweet is iets, waaraan prof.
Polman zich steeds geërgerd heeft. Ba
vinck heeft steeds gestreefd, om, waar
afwijking van allerlei richtingen plicht
was, toch het goede te waarderen waar
dit te vinden was. Hij was in alles Ka
tholiek en Gereformeerd. Op de vraag
wat de toekomst van de Geref. Kerken
zal zijn kunnen wij met dankbare over
tuiging zeggen: „Zij zal gezegend wor
den, zo deze „Bavinck-geest onder ons
bewaard blijft”, zo besloot dr Polman.
PROF. WÜRTH
In de avondvergadering heeft prof.
Wurth gesproken over Bavinck en cul
tuur. Het probleem Christendom en cul
tuur heeft steeds een grote rol gespeeld
in zijn leven, zo zei hij. Juist als Chris
ten was het Bavinck een behoefte de
moderne tijd van binnen uit te beleven.
Hij was echter Geref. christen. Merk
waardig is de invloed, die de eerste we
reldoorlog op zijn visie heeft gehad.
(Door Leslie Daiken.)
iONDEN, December 1954. Lang voor het 1 December is, beginnen
I’m Engeland al aan de Kerstvacantie te denken. Kerstmis is hier
hoogtepunt van het jaar en het grootste deel van de December-
fn(j wordt dan ook in beslag genomen door de voorbereidingen
r jeze feestelijke dagen. Heel wat mensen bewaren een paar dagen
L bun jaarlijks verlof om de Kerstvacantie te verlengen en, zoals
['hier zeggen, ,,de winter te verkorten”. Het eigenlijke feest van
Ltus’ Geboorte wordt meestal gevierd in de intieme familiekring
G Je huiselijke haard en in de kerken, waar d“ dc Kerstliederen
Wen gezongen.
- reeks
Lj tot I
L e®
giiecu v.-*'-.*.
L heerst rond Kerstmis
MIDDELBURG, 13 Dec.
Staten hebben, zoals gemeld, de Prov.
Staten voorgesteld jaarlijks en te be
ginnen met 1955 een subsidie van
f 5.500.te verlenen aan de Ned. Ver.
Sociale Zorg voor Minder-validen „Ac*
tio Vincit Omnia” te Amsterdam in da
bezoldiging van een tweede ambtenaar
in de provincie Zeeland. Een van deze
ambtenaren dient te worden belast met
de werkzaamheden voor de beschutte
werkplaatsen voor minder-validen in
Zeeland en met het zoeken van werk-
objecten daarvoor.
Zodra een provinciale commissie
ter bevordering van de stichting en
instandhouding van werkplaatsen is
ingesteld, zal hij zijn werk in nauwe
samenwerking met die commissie
moeten verrichten.
Deze zaak dateert al van voorjaar
1952, toen de A.V.O. een verzoek on»
subsidie richtte tot de Provincie. Aan
gezien toen op landelijk niveau be
sprekingen gaande waren over de po
sitie van de A.V.O. in het kader van
de sociale activiteiten werden geen
stappen ondernomen. Najaar 1953
kwam de Stichting Zeeland met een
advies aan Ged. Staten. Daarin werd
o.m. gesteld, dat de zaak der minder-
validen in Zeeland een probleem van
werkgelegenheid is en dus van eco
nomische aard, maar geen kwestie van
sociale zorg. Men meende, dat zeer
belangrijk was, dat de betrokken
ambtenaar commercieel ingesteld
diende te zijn. Een nadere bespreking
met het bestuur van de A.V.O. volg
de.
Ged. Staten kwamen tot de conclu
sie, dat de aajistelling van een alge
meen directeur voor de bestaande
werkplaatsen nog niet opportuun wa»,
omdat het aantal werkplaatsen nog te
gering is voor een volledige dagtaak
van een dergelijke kracht en met de
oprichting van de in totaal vijf werk
plaatsen nog geruime tijd gemoeid zou
zijn.
Naar een mededeling van de A.V.O.
betekent het aan werk helpen van
iedere minder-valide, dat de uitgaven
dien
sten met rond f 15Ó0.per jaar per
persoon omlaag gaan.
fade Kersttijd versieren we onze ka-
k met hulst en met de misletoe of
Eretakken. Overal waar de misletoe
pïpgehangen, heeft men het recht om
pdame van zijn keus te kussen. Het
teangen van deze „tak der kussen”
tart veel meer tot de Engelse kerst-
kiditie dan het neerzetten van een
ptboom, want die deed pas ruim een
w geleden zijn intrede op ons ei
nd.
het zenden van Kerstkaarten is een
I gewortelde gewoonte, die zich van
Beland uit naar de Ver. Staten en de
Lien van het Gemenebest verspreid-
lien die nu ook op het Continent
hr en meer ingeburgerd raakt. In
Iwerd de eerste Kerstkaart uitge-
I® door Sir Henry Cole, die behalve
Kever ook ambtenaar aan ’t Rijks-
Jaief te Londen was. Hij nodigde Sir
Stott Horsley uit om een kaart met
Bstgroeten te ontwerpen, maar om-
ithij niet wist hoe het publiek hierop
B reageren maakte hij er slechts 50
lakken van, die voor 1 shilling per
werden verkocht. Maar men kocht
Bhele voorraad, zo gauw deze ver-
B®en was en ook een nieuwe druk
■c 20 0 0 stuks ging razend snel van de
B-i Zo is het sedert dien steeds ge-
fcn.
I De Christmas Carols, de oude
■tastliederen zijn onverbrekelijk
■zet de viering van het Geboortefeest
■•bonden. Het zijn volksliederen,
■jaarin. de eenvoudige gelovigen op
■®pele wijze hun blijdschap over
■•Kerstgebeuren hebben bezongen.
‘-oudste Engelse „carols” dateren
■U de 14e en 15e eeuw en enkelen,
■j1 nu nog in sommige graafschap-
gezongen worden zijn overblijf-
uit middeleeuwse mirakel- en
Bj'st®espelen. Shakespeare was
aar erS ingenomen met het in-
■pen van muziek en liederen in
BüuS^en’ want hij volgde dit voor
in na in zijn blijspel Twelfth Night
■J^ingen-avond), dat nu nog
'•^op deze avond wordt opgevoerd.
K .^roemde universiteitsstad Ox-
K.s °P bijzondere wijze verbonden
lied van de Varkenskop. Aan
KtiMu^ner an Queen’s College
Ki/k iaar dit lied gezongen, ter-
Kifi Versaerde kop van een varken
8 Wordt opgediend. Het verhaal
een Oxford’s student, die in
KJ, ZIin Aristoteles liep te lezen,
eiJ werd door een wild zwijn.
■Gm j het boek in de muil van
Bkuï’ °i> deze manier stikte. De
aan deze ontsnapping
ë&h0;?’8 kollege ieder jaar
DE „MUMMERS”
pöpm se mysterie-spelen werden
de toeschouwers om
begonnen te vragen. Als
Mk'iiig k." amen, zongen zij deze
21J h* tie nacht over de on-
Mk Dj-, van oud-Engeland hun
Is. zoel|,.en. Misschien is
teh. v Ier het spoor te vinden
It J>mst van de -Waits”, de
■Vj al ^SZaI1§erS die nU n°S
ir In de tijd van Dickens
tmis d°°r steden en
K Kers,ttijd op het En-
d verblijft, moet eens
krbgj;etl ..mumming play” te
Wjtie cl-. ln vele plaatsen wor-
”0. d ’en "eg door inwoners op-
ltll'Venl?'00rden van deze spelen
an2 mondeling van vader
geleerde vond.
Hij werd in het kantoor gelaten,
waar een jongmens bij het raam aan
een lessenaar stond te schrijven. Hij
vroeg mijnheer Knivett te spreken,
maar kreeg ten antwoord, dat het
geen kantoortijd was, pas na twee uur. van de gemeentelijke sociale
„Kan ik hem dan spreken, als ik
zo lang wacht?”
„Dat zou ik wel denken. Neemt
een stoel”.
Een ogenblik later werd de stilte in
het kantoor onderbroken door het ge
kras van een pen, opeens verstoord
doordat een sjees voor het huis stil
hield en een haastig heertje naar
binnen stapte en fors de deur van het
kantoor opende.
„Waar is mijnheer Knivett, Dobie?
Aan tafel?”
„Ja, mijnheer.”
Weg was het heerje weer, dieper
het huis in. Bijna terstond keerde hij
terug, vergezeld van de heer Knivett,
die de deur opende en zeide: „Ik
moet er uit, Dobie. ’k Weet niet, wan
neer ik terug kom.”
Haastig verdween hij me het heer
tje naar buiten. Het was alles zo
schielijk in zijn werk gegaan, dat
George North geen kans had gehad,
ook maar één woord in het midden te
brengen. Hij begreep, dat nu alle kans
verkeken was, om de rechtsgeleerde
spoedig te spreken. Hij begreep, dat
hij wel verdwijnen kon. De klerk, een
verwaand jongmens, zeide evenwel
niets.
Nauwelijks was de sjees vertrokken
of weer kwam er iemand in het kan
toor, die North kende. Hij had name
lijk in een dorpsherberg in de buurt,
enkele weken geleden, William Blake
Gordon, want die was de binnentre-
dende, ontmoet en een uurtje gezel
lig met hem geboomd.
’s-GRAVENHAGE, 14 Dec. De ker-
keraad van de Geref. Kerk te Leiden
heeft gesproken over het optreden van
ds G. Toornvliet, geref. studentenpredi
kant aldaar in een officiële kerkdienst
van de Ned. Herv. Gemeente te Zutphen
op 30 October 1954 ter gelegenheid van
de huwelijksbevestiging van Thys Booy
en baronesse van Randwijck.
Tijdens de vergadering, waarin ds
Toornvliet aanwezig was, heeft de kerke-
raad uitgesproken, dat dit optreden niet
met sanctie van de kerker aaö is geschied.
Zij oetreurde het dat ds Toornvliet niet
tijdig overleg heeft gep'eegd en zelfs niet
in contact is getreden met zijn eigen ker-
keraad.
Verscheidene gemeenteleden van on
derscheidende Geref. Kerken in ons land,
alsmede van de classis Kollum van de
Geref. Kerken hadden bij de Leidse ker-
keraad bezwaren over dit optreden in
gediend.
Het kerstmaal in
de huiskamer begint
en vader snijdt de
kalkoen aan. Wie
denkt bij het zien
van dit echt Engelse
tafereeltje niet aan
Dickens’ beschrijving
van het kerstmaal in
het gezin van Bob
Cratchit, de kan
toorbediende van de
op zoon overgedragen en hoewel ze
soms vreemd aandoen wordt ieder, die
zo’n voorstelling meemaakt er door ge
fascineerd. Zo wordt b.v. in Overton in
Hampshire elk jaar door een zwerven
de troep spelers een Kerstspel opge-
voerd, dat al minstens 1000 jaar oud is.
Op Driekoningen zijn er dan nog de
Wagsailes, die in verschillende delen
van Engeland, Ierland en Schotland
langs de deuren trekken. Wassail komt
van het oude Angelsaksische woord
„washal”, dat „goede gezondheid” be
tekent. Reeds eeuwenlang trekken de
ze zangers rond met hun bekende lied:
„The ladies and the gentlemen
Are sitting round the fire
A penny or a halfpenny
Is all that I desire’’.
Maar niet alleen op straat weerklin
ken de liederen. Ook in kerken en ka
thedralen worden in de Kersttijd aller-
AXEL, 13 Dec. Voor de afdeling
Zeeuws-Vlaanderen van de C.B.T.B.
heeft de heer P. C. Elfferink te Delft
het woord gevoerd over ’t onderwerp:
„De arbeidsvoorziening in de land
bouw”. Hij merkte op dat we dit jaar
in een uitzonderingspositie verkeren.
Er is een duidelijke af nemende belang
stelling voor landarbeid. Wat is de re
den? Langere werktijden en zwaarder
werk. Ondanks de mechanisatie zijn er
toch te weinig jonge landarbeiders.
Ter verbetering hiervan wilde de heer
Elfferink een goede werkspreiding op
de boerderij, waardoor een vaste ar
beider steeds een goed loon verdient.
Ook is de scholing voor jonge landar
beiders steeds verwaarloosd. Zij moe
ten gelijk gesteld worden met arbei
ders in andere gelijkwaardige beroe
pen. Een uitgebreide bespreking volg-
de.
Voordien had drs J. J. Knibbe de
voorstellen betreffende de heffing voor
het Landbouwschap behandeld. De
heer C. de Putter had de leiding.
Hij liep langs het klooster naar het
dorp. Zodoende beschut door de wind,
kon hij zich aan overpeinzingen over
geven. Want zijn positie begon hem
geducht te hinderen. Alles was nog
even onzeker en weinig bevredigend.
Als wat hij maar niet kon aannemen
de heer Castlemaine de hand had
gehad in de dood van Anthony, dan
kon hij wel alle hoop opgeven, Ethel
ooit de zijne te kunnen noemen. Er was
wel geen bloedverwantschap, maar zij
was dan toch een dochter des huizes.
Als Charlotte Guise er niet zo te
gen was geweest, zou hij zich al lang
bekend gemaakt hebben als George
North Castlemaine. Zij had hem gebe
den, gesmeekt, ja bevolen, het niet te
doen. Hij mocht Greylands verlaten,
had zij gezegd; zij dwong hem niet,
om te blijven; zij zou dan zelf het on
derzoek wel voortzetten. Maar zijn
ware identiteit mocht hij beslist niet
bekend maken; dat zou haar in ont
zettende ongelegenheid brengen. Hij
was er ongeduldig onder, maar ge
voelde toch ook wel, dat hij niet tegen
de zin van zijn zuster handelen kon.
Met dat al werd zijn toestand meer
en meer gedwongen, vooral nu hij een
intense liefde voor Ethel had opgevat.
,,’t Zou al veel gewonnen zijn”,
dacht hij, als ik er maar achter kon
komen, hoe er over het landgoed be-
schikt is. Als het oom James rechtens
wordt. Maar ik geloof dat nu niet meer, toebehoort, dan kan hij geen enkele
reden hebben gehad, Anthony te ver
donkeremanen. Is het aan mijn vader
nagelaten, dan had Anthony er uit
sluitend recht op en heeft oom James
het zich wederrechtelijk toegeëigend.
In dat geval - maar nee, ik kan niet
geloven, dat hij zo slecht zou zijn. Zou
ik van Knivett iets te weten kunnen
komen?”
In de buurt van „De Dolfijn” ko
mend zag hij de „snor” met haar
tweespan de heuvel afkomen, op weg
naar Stilbqrough. De opwelling van
het ogenblik volgend want bere
deneerd was het zeker niet stak hij
de hand op, nam plaats in het voer
tuig en reed naar Stilborough, waar
hij spoedig de w oning van de rechts-
MIDDELBURG, 13 Dec. Ir P. W.
Bakker Arkema heeft in de Z.L.M.-ver-
gadering gesproken over de praktijk der
landbouwmechanisatie. Deze is zeer be
langrijk toegenomen door het gebrek aan
arbeidskrachten, hogere lonen, verkorte
werktijden, terwijl de hoeveel werk toe
nam door de intensivering van vele be
drijven. Naar het oordeel van de spre
ker verdient, juist ook met het oog op
de mechanisatie, het beroep van landar
beider veel meer maatschappelijke waar
dering. Aan een betere scholing en huis
vesting van deze categorie moet meer
aandacht worden besteed. Ir Arkema zei
ook, dat de aanschaf van werktuigen en
machines voor een bedrijf van 24 ha 10
tot 15.000 gulden kost en dat het dus van
het allergrootste belang is dit geïnves
teerde kapitaal zo economisch mogelijk
te gebruiken. Soms liggen er mogelijk
heden voor gezamenlijk gebruik in ver
schillende vormen. Uitvoerig ging de
spreker de voor- en nadelen na zowel
van paard als van trekker. Zijn advies
was: koop geen trekker, omdat uw buur
man er ook een heeft, maar ga eerst de
gebruiksmogelijkheden zo goed als het
kan na. Koop geen voor uw bedrijf te
grote of niet geschikte trekker en laat u
niet overreden door leveranciers, maar
„Kan ik mijnheer Knivett spreken?” ga voor alles na welke trekker op uw
KTao Trn t-bedrijf past. Zorg, dat bijpassende werk
tuigen direct worden aangeschaft, lees
eerst de gebruiksvoorschriften, let op de
bedrijfszekerheid, op de service en de
onderdelenvoorziening en betaal nooit
uit uw lopende rekening, maar uit uw
kapitaal.
En ikik doe er mij zelf geen goed
mee, als ik hier blijf”.
„Geen goed? Waarom niet?”
„In zekere zin niet, tenminste voor
mij persoonlijk. Elke dag, dat ik hier
langer blijf, zal de smart van weg te
moeten verergeren”.
Hun ogen ontmoetten elkaar. Zij
begreep zijn bedoeling en bloosde. Hij
wist eigenlijk niet, of het zijn bedoeling
was, dat zij hem begreep. Hij had ver
der moeten gaan. Maar wat zou het
baten? Dit mooie meisje kon toch niet
meer voor hem worden dan zij nu
was.
Op de begane grond gekomen, liet
hij haar los en wandelde met haar naar
de kerkdreef, waar zij afscheid namen.
gierige Scrooge?
idag
