voor
De B.B. start een nieuwe
openen*
Sinterklaas gaat filiaal in
Canada
TWEE VRIENDEN WACHTEN
IN KOLOKYNTHOU...
I
wervingsactie.
„EEN UUR
Eentonig is hun verhaal: altijd maar vluchten
de communisten.
ANDERE BLADEN I
■I
Noodkreten uit Griekenland (II)
Nederlandse scooter
van plastic
Mis
ONDERWIJZERSEXAMEN
RESA-HILVERSUM
Gelezen In -
HOUTHAK
a
En dat is raak (gezegd)
Mobiele colonnes
nog niet bemand»
Keelpijn (Angina)
&±ANG1 LETTEN
Glimlach
Helemaal mts
'n Nederlanse actie
voor toekomst die slagen moet!
Voorzitter C» J» M»V»
treedt af»
)AGBLAD
ZEEli
pagina 7
Zaterdag 9 October 1954
Nog 74.000 vrijwilligers nodig.
9
1
i
WWW
PIANO'S
OR6ELS
Vijfjarig bestaan van
Nederlands-Franse protes
tantse school herdacht.
Initiatief van Plattelandsvrouwen.
Geschiedenis van een
vluchteling.
En nog een geschiedenis....
I
I
l
Ingezonden Mededeling (adv.)
van een
een
OOK DE VROUWEN
HELPEN.
Geheel los hiervan maar wel aan
sluitend op deze actie beginnen de
Nederlandse vrouwenorganisaties in
November een actie vóór hulp aan
vluchtelingen in Oostenrijk. Het
plan komt hierop neer dat de vrou
wen willen helpen bij de inrichting
van de huizen, die gebouwd zullen
kunnen worden met het geld dat
door de Nederlandse mannen in Oc
tober bijeen wordt gebracht.
’s-GRAVENHAGE, 8 Oct. Dr G.
P. van Itterzon, Ned. Herv. predikant
te ’s-Gravenhage, heeft het voornemen
te kennen gegeven af te treden als
voorzitter van het C.J.M.V.
Dr van Itterzon is thans zestien-jaar
voorzitter. Nu hij aan de beurt van
aftreding is stelt hij zich niet meer her
kiesbaar.
De op Hemelvaartsdag 1955 te Mid
delburg te houden bondsdag zal der
halve een opvolger moeten kiezen.
Dr van Itterzon volgde in 1939 ds P.
Veen te Utrecht, thans emeritus-predi-
kant en ere-voorzitter van het verbond,
als voorzitter op.
Het is natuurlijk
hele onderneming
vluchtelingenkamp in Oosten-
een foto
vluchtelinge ergens in Griekenland. En daarbij vindt U
Ingezonden Mededeling (Adv.).
De kortste en voordeligste opleiding
(Bekende Shrcteiflijke Cursus)
In de afgelopen twee jaar heeft de
B.B. in de voormalige rampgebieden
een verbindingsnet opgebouwd, dat
ook afhankelijk is van de P.T.T. In
November hoopt men dit geheel ge
reed te hebben. De jaarlijks weerke
rende kosten van de B.B. bedragen
vijftien millioen gulden. Bij de orga
nisatie werken thans 450 man beroeps-
personeel, op een aantal van 158.000
vrijwilligers.
SENS, 8 Oct. Dinsdag is te Sens
in Frankrijk het feit herdacht, dat
daar vijf jaar geleden een Nederlands-
Franse protestantse school is geopend.
Een afgevaardigde uit Nederland en
vele in Frankrijk woonachtige Neder
landers, ten getale van ongeveer 250,
woonden de herdenking bij. Des mid
dags werd een kinderspel opgevoerd.
Ingezonden Mededeling (adv.)
Singel 114-116
SCHIEDAM
Sedert jaren vertrouwd adres
speciale A.N.P.-
erslaggever.)
aal in
Hij kan zijn vriendinnen
en vrienden uit Neder
land, die naar Canada
emigreerden, niet verge
ten. Zij vieren trouw zijn
verjaardag, doch misten
tot dusver zijn waardige
aanwezigheid. Dat gaat
nu veranderen.
Of er een bestaan in zit?
Vroeger wel. Maar anderen hebben
hem de kunst afgekeken en daar die
jonger zijn hebben die meer kansen.
Nick Emerziadis zucht. In gebro
ken Engels, met een enkel Frans
woord er door, vertelt hij zijn ge
schiedenis. Hij is in Rusland gebo
ren uit Griekse ouders. In de com
munistische revolutie vluchtte hij
naar China. Daar werkte hij als kap
per, tot daar ook de communisten
kwamen. Hij vluchtte naar het Zui
den van China, tot ook daar de com
munisten kwamen. Hij kwam in
Sjanghai terecht en het Leger des
Heils nam de zorg voor hem op zich.
Hij mocht naar de Philippijnen. Maar
zijn verblijfsvergunning daar liep af
voordat hij naar Griekenland kon
vertrekken. Deswege werd hij in een
gevangenkamp gezet. Ten slotte
mocht hij vertrekken, met vijf dol
lar op zak. Nu zit hij in Kolokynthou
te wachten
Waarop? Zijn dochter, die met een
gevluchte Tsjech is getrouwd, is nog
in China. Zij wachten op een moge
lijkheid om naar Brazilië te emigreren.
Is het zover dan mag Nick waarschijn
lijk ook. In afwachting daarvan maakt
hij schilderijtjes naar foto’s van film
sterren „but nobody buys them, sir,
nobody” prijskaartjes en kerst
boompjes. Toch is hij nog vol goede
moed. Hij kan zich niet voorstellen, dat
men hem tot zijn dood hier zal laten
zitten.
Soms zwerft hij door de tochtige,
riekende gangen, gaat hij op bezoek
bij anderen. Bij zijn vriend Isaac. Sa
men praten ze vaak over hun leven
en over hun toekomst. De toekomst
van twee vrienden, die wachten in
Kolokynthou.
In Kolokynthou wachten 232 men
sen. In Kataion, in de Atheense wijk
Nieuw-Phaleron zijn het er 200. Daar
woont Nicolaas Garbis met zijn vrouw
en drie kinderen. De wind blaast ’s
winters door de papieren muren en
als het regent komt het water door dé
gaten van de ramen zodat alles nat
wordt. Daar woont ook Aspasia Livie-
raton, een oude vrouw van 67 jaar, die
ziek op een stoeltje voor zich heen zit
te praten. Daar wonen oude en jonge
mensen. Wachtend.
In Aktaion, in Hadjikyriakion, in
Lavrion, op Tinos en Syros wachten
vijftienduizend mensen.
De bekende Franse romanschrijver
Albert Camus, die bekend staat als een
groot en scherp denker, heeft in Den
Haag gesproken. De kunst om de kunst
is een grote leugen, zo zei Camus. De
kunst, die zich terzijde van de maat
schappij stelt, snjjdt haar wortels af.
Maar ook is het niet waar dat de kun
stenaar alleen de werkelijkheid weer
geeft. Het absolute realisme is een on
mogelijkheid, zolas ook het sodalis-
tisch-realisme. En dan gaat ’t verslag
van de N.R.C. verder:
Wat doet de kunstenaar dan? De
kunstenaar, aldus Camus, kiest zijn
onderwerp uit de werkelijkheid en
geeft aan dat stuk werkelijkheid een
andere vorm. Hij schept niet, maar
hij herschept. Hij wijst dus tezelf
dertijd de werkelijkheid af en hij
aanvaardt haar. Deze dubbelzinnig
heid is een der bestaansvoorwaarden
van de kunstenaar. Hij maakt de
werkelijkheid begrijpelijker, doch
hij mag er zich nooit van losmaken,
noch terwille van ,,1’art pour l’art”,
noch terwille van de toekomst. Dé
kunstenaar moet niet rechtspreken,
doch rechtvaardigen. De schrijve?
van de 20ste eeuw ontloopt de strijd
niet. Hij voert deze strijd echter
niet in de geregelde strijdgroepen.
Zijn werk is een gewaagd avontuur,
waarvan hij het risico moet aan
vaarden. De kunstenaar leeft van dit
risico.
MOOK, 8 Oct. De Bescherming
Burgerbevolking heeft nog 74.000 men
sen nodig om te komen tot het aantal
van 232.000, dat voor haar organieke
sterkte nodig is. Daar komen dan nog
bij 15.000 man van de 22 z.g. mobiele
colonnes, waarvoor materiaal wel,
maar het vakkundig personeel niet
aanwezig is. In dit verband is men een
grootscheepse wervingsactie begonnen,
die men de komende zomer met succes
hoopt te hebben beëindigd en waar
voor men o.m. de medewerking heeft
van de vier vakverbonden.
De zwakke punten in de personeels
bezetting zijn op het moment nog Am
sterdam, Den Haag, Rotterdam en
Eindhoven, waar men nog niet de 50
procent van de sterkte heeft bereikt.
In 29 andere z.g. A-kringen is de be
zetting nog beneden de 70 procent en
op deze kwetsbare plekken in de B.B.-
vesting zal zich de komende campagne
speciaal richten. Deze gemeenten zijn:
Amsterdam, Rotterdam, Den Haag,
Eindhoven, Vlissingen, Velsen-Bever-
wijk, Geleen, Breda, Delft, Dordrecht,
Delfzijl, Arnhem, Venlo, Amersfoort,
Haarlem, Zutphen, Den Helder, Maas
tricht, Den Bosch, Groningen, Apel
doorn, Harlingen en Hilversum.
De grote moeilijkheid bij de wer
ving voor de mobiele colonnes schuilt
ZWOLLE, 7 October Voor de
eerste maal is gisteren te Zwolle
gedemonstreerd met een scooter,
die geheel uit plastic is vervaar
digd.
De firma H. Disselhof heeft de
scooter, na een jaar lang geëxperi
menteerd te hebben, thans aan de
pers getoond. Op de komende R.-
A.I.-tentoonstelling zal de plastic
scooter in het openbaar worden
geëxposeerd. ,s
De bewerking van gewapend
plastic, waarvan de scooter wordt
gemaakt, vergt naar werd mede
gedeeld, geen grote investeringen.
Het plastic is roestwerend, licht
in gewicht en enigszins elastisch.
De scooter is geheel van Neder
lands fabrikaat en is uitgerust
met een 150 c.c. J.L.O.-motor. Het
totale gewicht van de scooter is
110 kg. Het ligt in de bedoeling
de scooter over enige maanden in
seriebouw te vervaardigen.
in het feit, dat deze colonnes in tijd
van nood ingezet zullen worden op
die punten, waarzij op die momen
ten het meest nodig zijn. Dit houdt
in, dat de bemanningen niet in eigen
omgeving blijven en dit blijkt een
grote handicap voor de melding te
zijn. Mocht men er niet in slagen
deze colonnes te bemannen, dan
speelt men met de idee van burger-
dienstplicht.
In de ruim twee jaren dat de B.B.
bestaat heeft zij reeds grote resultaten
geboekt, Zo groot, dat men het land,
dat men als voorbeeld had genomen,
n.l. Engeland, reeds voorbijgestreefd is.
Wij liggen echter nog achter bij de
Denen, die een dergelijke organisatie
reed in ’38 kenden en daaraan tot he
den steeds gebouwd hebben. Ook in
West-Duitsland, waar men evenals in
Engeland grote ervaringen heeft met
de bescherming burgerbevolking, is
men in deze zeer actief en adviezen
van Duitse deskundigen in deze wor
den door vele landen dan ook dank
baar aanvaard.
Met België pleegt Nederland op di
verse punten nauw overleg. Zo zal
misschien in de toekomst de Belgische
mobiele colonne die in Luik zal zijn
gestationneerd, in haar operatieterrein
ook een deel van Limburg opnemen.
Ook Zeeuwsch-Vlaanderen zal waar
schijnlijk wat mobiele colonnes be
treft voor een belangrijk deel op België
aangewezen zijn.
De mobiele colonnes zijn alle gesta
tionneerd ten Zuiden van de lijn Apel-
doorn-Hengelo. Dit vindt zijn oorzaak
in het feit dat ten Noorden van deze
lijn het vredespotentiëel zo goed aan
gepast is aan de behoeften, dat daar
geen mobiele colonnes nodig zijn.
En om Iets minder zwaarwichtig te
eindigen een „droevig” stukje voetbal-
journalistiek uit „De Volkskrant”.
In geen jaren is een ploeg zo kans
loos van het veld gespeeld als het
voorlopige Nederlands elftal door
Sparta uit Praag. Nimmer ook zag
Amsterdam zo’n pijnlijke demonstra
tie van een buitenlandse tegenstan
der tegen een vertegenwoordigend
team, waarin niet één speler bovep
de grauwe middelmaat uitstak. De
Tsjechische profs glimlachten om de
wanhopige pogingen, waarmee de
Nederlandse verdedigers het gezicht
trachtten te redden; zij zetten geeij
pas meer dan strikt noodzakelijk was
en in de tweede helft vernietigden
zjj zonder inspanning het restant van
de Nederlandse amateurs (1-6).
Het is een bekend feit, dat het mis
gaat met de IJselmeervisserij. Er wordt
roofbouw gepleegd. Er vissen dagelijks
zo’n 800 schepen. Dat is veel te veel.
„Het Vrije Volk” schrijft hierover:
De IJselmeervisserij staat aan de
rand van de afgrond. Wanneer er
niet zeer binnenkort een oplossing
komt in de vorm van een drastische
sanering van het bedrijf, dan is te
verwachten dat het grootste deel der
vissers het slachtoffer wordt van de
bitterste armoede. De vangsten van
het thans afgelopen seizoen waren
dermate slecht, dat zelfs de hogere
prijs per kilogram het jaar onmoge
lijk goed kon maken.
Om het in sprekende cijfers uit te
drukken: tussen 1 Januari en 31 Au
gustus 1954 was de totale opbrengst
der aangevoerde vis 734.099,min
der dan gedurende dezelfde periode
in het vorige jaar. Dat betekent een
Inkomstenvermindering van dertien
procent, of van ongeveer duizend
gulden per schip.
Officiële planologische rapporten zijn
in het algemeen niet populair. De be
woners van de kern Noordwolde-Zuld In
Friesland staan op hun achterste benen
over een rapport uitgebracht door de
Stichting Friesland van Maatschappe
lijk werk. Plaatselijk Belang heeft een
geschrift uitgegeven, waaraan het
Friesch Dagblad ontleent:
De plannen, die in het rapport zijn
uitgestippeld, zouden leiden tot ont
volking, aldus het geschrift. Het
culturele leven zou verschrompelen.
De middenstand zou in het bestaan
bedreigd worden. Een weg van de
Nieuweweg naar de Vallaatweg en
bouwnijverheid in Zuid zouden
nieuwe mogelijkheden scheppen.
Wanneer dit zou gebeuren, kan er
op verdere medewerking worden
gerekend. Gebeurt dit niet, dan
wordt de steun van Zuid aan het
saneringsplan door Plaatselijk Be
lang ten zeerste in twijfel getrok
ken.
Felderhof, Jan de Troye en Ad de
Vries zullen dan reportages geven
van him reizen naar de vluchtelin
genkampen in Oostenrijk en Grie
kenland. Deze uitzending zal Dins
dag worden herhaald, eveneens
over beide zenders. En ook in de
rest van deze maand zullen radio
en televisie telkens de aandacht op
deze actie vestigen. Zo zal men via
de televisie reportages kunnen zien
uit het kamp Kufstein in Oosten
rijk.
gelegenheid
te kunnen zjjn gaarné
aangegrepen om daarmee
tevens dank te brengen
aan de Canadese Neder
landers, die zeer veej
hulp hebben geboden bij
de ramp in 1953. De
Bond was hierdoor iq
staat veel welzijnsarbeid
te verrichten. Nu kan
men een tastbaar en blij
vend bewijs van dank
baarheid geven.
In tien Nederlandse
provincies zijn de beste
handwerksters van de
42.000 leden aan de slag
gegaan om roodfluwelen
mantels, gevoerd met
witte zijde en gesierd
met goudgalon, met kant
versierde kazuifels, hoge
mijters en voorts kleuri
ge pakken voor zwarte
Piet te fabriceren. Negen
De Nederlandse Bond costumes zullen naar Ca-
was het vraagstuk van Plattelandsvrouwen nada verscheept worden.
ken j are zijn verjaars-
bezoeken naar zo’n ver
én groot land uit te brei
den, terwijl hij het in het
dichtbevolkte Nederland
al zo druk heeft. Maar
met jeugdig elan heeft
Sint in deze nieuwe taak
toegestemd nu een enorm
probleem door de Neder -
andse Bond van Platte-
landvrouwen is opgelost.
Dat r— --
een
voor
zo’n oude man om tel- PelsJass
Irnnjora irnrioorc- X->3H3C13
(Van een
VI
ATHENE, October. De krui-
ienier maakt een afwerend gebaar
als de fotograaf zijn toestel richt om
hem en zijn vriend in het winkeltje
te fotograferen. Hij spreekt in rap
Grieks tot de tolk, die zijn bezwa
ren vertaalt. Hij wil niet worden
gefotografeerd zomin als hij zijn
achternaam wil zeggen, want hij is
alleen gevlucht. Zijn familie is nog
in de Sowjet-Unie en hij vreest re-
pressailles voor hen. Tenslotte laat
hij zich met afgewend gezicht foto
graferen en stemt hij toe in het ge
bruik van een gefingeerde achter
naam. Zo wordt een foto gemaakt,
terwijl de kruidenier kwasi iets op
een plank achter hem zoekt voor
Griekenland, in het recente verleden geteisterd door een oorlog,
een revolutie, een guerillastrijd en velerlei andere spanningen,
telt onder alle naoorlogse problemen een
een omvang, dat uitkomst niet of eerst na
ten is. In kampen en grote gebouwen in Athene
bergt Griekenland 15.000 vluchtelingen, bewoners
lange zwerftochten
DEN HAAG, 8 Oct. van het transport van heeft deze
Sinterklaas gaat een fili- Sints garderobe en zijn om Sinterklaas van diens’
Canada openen, geschenkenvracht.
De plattelandsvrouwen
begrepen zeer wel, dat
het reizen in winters Ca
nada vaak een bijzonder
koud karwei is. Daarom
hebben zij voor negen
Hollandse clubs in Cana
da mantels, mijters, sta
ven en Pietpakken ge
maakt. Sint en Piet zul
len dus reeds dit jaar in
nelsjassen gehuld door
-1 kunnen reizen en
in de trefpunten der Ne
derlandse immigranten
hun ambtscostuums kun
nen aantrekken. Voorts
wordt in Nederland een
grote actie op touw ge
zet om tijdig geschenken
voor Nederlanders in Ca
nada en andere landen
te verzenden.
Twee vrienden wachten, in Kolo
kynthou. Het centrum is onderge
bracht in een vroeger fabrieksge
bouw aan een grote verkeersweg in
een buitenwijk van Athene. In de
grote holle gang spelen magere kin
deren. Een paar vrouwen proberen
iets te herstellen aan kledingstukken
waar niets meer aan te herstellen
valt. In de muren zijn geen ramen
meer, alleen gaten waar vroeger ra
men gezeten hebben. De grote fabrieks
hal is verdeeld met hout, karton en
dekens in appartementen, waarin in
totaal 232 mensen leven. Het riekt er
benauwd. Wasgoed, petroleum, olijf
olie, transpiratie. Twee van deze men
sen zijn Isaac „Constantinadis”de
kruidenier, en Nick Emerziadis. Zij
staan in Isaacs winkeltje, een ruimte
van twee bij drie meter, met karton
afgeschoten, aan de ingang van de fa
briekshal. Een toonbank, een bed, een
paar planken met voorraden. Isaac
verkoopt alleen de meest elementair^
levensbehoeftenmeel, suiker, zout,
zeep en wat kleingoed. Het kleine
mannetje in het blauwe versleten stof
jasje trekt met de mond als hem wordt
gevraagd, of hij van de opbrengst van
zijn winkeltje kan bestaan. „Ik heb
elke dag iets te eten. De zaak gaat
Slecht. De mensen hier hebben natuur
lijk geen geld en ik moet op crediet
leveren. Soms betalen ze, na een toe
vallig karweitje, iets af, soms zie ik
mijn geld nooit”.
Uitvoerig vertelt hij zijn geschiede
nis, zijn woorden onderstrepend met
nerveuze handgebaren. Hij is in de
Sowjet-Unie geboren uit Griekse
ouders, 47 jaar geleden. Hij werkte in
een fabriek tot de Duiters kwamen,
die hem in Duitsland te werk stelden
en later in een concentratiekamp op
sloten. Na de oorlog weigerde hij naar
de Sowjet-Unie terug te keren. Hij
had altijd al onder het communistische
regime uit gewild en zag daar nu kans
toe. Niet naar de Sowjet-Unie, maar
naar Italië: naar een kamp voor Griek
se vluchtelingen in Bari. Daarna naar
Griekenland, waar hij een baantje
kreeg bij een militaire instantie. Maar
die werd opgeheven en Isaac kwam in
Kolokynthou terecht. Alleen. In zijn
winkeltje hangt een foto van zijn ge
zin. Hij kijkt er naar terwijl hij ver
telt.
In Kolokynthou zette hij samen met
een andere vluchteling dit winkeltje
op. Ze konden er wat geld voor lenen.
Maar de compagnon mocht na enkele
jaren naar Australië emigreren en zo
zit Isaac nu alleen in het winkeltje.
Als de tolk hem de vraag overbrengt
of hij nog iets van de toekomst ver
wacht beginnen zijn ogen te fonkelen.
Natuurlijk doet hij dat. Hij hoopt naar
Canada te kunnen emigreren.
Om er wat voor werk te doen?
Van alles, het hindert niet wat. Al
leen: zijn gezin. Zachtjes zegt hij iets
voor zich heen. Het komt er op neer,
dat hij er aan twijfelt of hij de zijnen
nog ooit zal terugzien. Maar dan haalt
hij de schouders op. Isaac „Constanti
nadis” maakt wat er van te maken
valt. Als hij maar wat geld had. Niet
veel, een paar honderd dollar. Dan kon
hij zich zelfstandig vestigen. Maar dat
geld komt niet, daarom wil hij naar
Canada. Of dat lukken zal? Hij heeft
goede hoop
Wonderlijk genoeg hebben vele
vluchtelingen die. Ook de kapper, Nick
Emerziadis, die bij Isaac in het win
keltje op het bed zit te luisteren naar
het verhaal dat hij al zo vaak heeft
gehoord. Een 61-jarige man, die er uit
ziet als tachtig. Zijn verhaal? Dan
moet de bezoeker meegaan naar zijn
woonruimte. Hij sloft vooruit. Een ma
gere man in een verschoten ochtend
jas en met bloete voeten in pantoffels.
Hij gaat de lange gang door waar een
pohtie-agent juist een paar vechtende
kinderen uit elkaar haalt en een trap
op. Boven vindt de bezoeker een her
haling van het beeld van beneden:
gangetjes tussen met karton en doe
ken afgescheiden appartementen. Man
nen die rondhangen of apathisch neer
zitten, vrouwen die proberen iets te
doen dat op huishouden lijkt.
In de ruimte van Nick Emerziadis
^aat ?en. tafel, een kastje en een bed.
i .iel is bezaaid met doosjes waarin
plastic lettertjes. Hij wijst er op: daar-
mee probeert hij zijn brood te verdie
nen. Hij maakt prijskaartjes voor eta
lages. Er liggen ook metaaldraden en
groen papier. Daarvan maakte hij
pseudo-kerstboompjes.
- X.vM.
I
moeilijkheid van zulk
vele jaren te verwaeh-
en Piraeus her-
van de diverse
Balkanstaten, die na lange zwerftochten nu de vrijheid hebben
gevonden en daarmee een armoe en een ellende, die vele pennen
in beweging heeft gebracht, maar nimmer voldoende kan worden
geschreven.
De foto toont een pas „ontdekte’' vluchtelinge, die niettemin veer
tien lange jaren in een sousterrain in een achterbuurt van Athene
woonde alvorens men zich om haar ging (en kon) bekommeren.
Er is enige hulp gekomen, maarte weinig om haar toestand
veel te verbeteren. Ook elders wachten haar bittere armoede en
mmetelijke ellende.
I
J-X IT is een foto, genomen in een
rijk. En op deze pagina^ vindt U ook nog
verhaal, schrijnend door zijn somberheid, vertederend door zijn hoop.
De hoop op een toekomst, die er alleen maar kan zijn als
Over dat „alsgaat het hier. Dat „alszal werkelijkheid
kunnen worden indien U die slagzin: „Een uur voor een toekomst”
laat doordringen in Uw hoofd en in Uw hart.
„Een uur voor een toekomst” is
de slagzin die bet Comité Vluchte
lingenhulp 1954 gekozen heeft voor
zijn actie ten bate van de vluchte
lingen in Oostenrijk en Grieken
land. Dat uur slaat op de actie in
de bedrijven, waar de arbeiders
deze maand een uur zullen over
werken of een uur loon zullen af
staan. Het aldus verzamelde bedrag
zal door de werkgevers worden ver
dubbeld. De drie grote vakcentrales
hebben hun afdelingsbesturen, fa-
briekskernen en der gelijke organi
saties gevraagd na te gaan of het
initiatief, zoals het is opgezet ook
inderdaad wordt uitgevoerd. Hoe
wel de actie nog moet beginnen is
tot nu toe op het gironummer van
het Comité (5100) al een bedrag van
ongeveer f 17.000 binnengekomen.
Ook radio en televisie zullen aan
deze actie grote aandacht wijden.
Maandag a.s. zal ’s avonds van 10
over half negen tot 10 over negen
een klankbeeld worden uitgezon
den over beide zenders. Herman
V
Mg
■S
