Super-Connie „Triton” bij Shannon neergestort e en om! Drie leden der bemanning 25 passagiers kwamen QvAnöAaqJ) Heldhaftige bemanning kon niet voorkomen ramp Voor de tweede maal in veertien dagen treft de K.L.M. een zware ZIJ DIE OMKWAMEN Geredden vertellen hun droevige ervaringen te redden en Uren temidden van water en modder Eerste melding eerste hulp 28 inzittenden, waaronder de cockpitbemanning, wisten zich Gezagvoerder Viruly in leven j s I w i PROTESTANTS CHRISTELIJK BLAD VOOR ZEELAND DE BILT ZEGT: Opklaringen en de stewardes, er niet meer in geslaagd zijn de machine te verlaten en aldus de dood heb ben gevonden. In de loop van gisteravond is een der geredden, die zwaar gewond was, overleden. Voor de tweede maal binnen veertien da gen tijd is een K.L.M.-toestel neergestort; toestellen, die vlogen op de lijn New York Amsterdam. Nog is de oorzaak van de ramp met de „Willem Bontekoe” niet vastgesteld, nu een nieuwe ramp plaats vindt. Technisch was alles in orde, zo verklaarde de heer I. A. Aler, president-directeur van de K.L.M. De gezagvoerder, A. Viruly, wiens wieg in Westkapelle stond, was een der bekwaamste piloten. Opnieuw stelt een vliegramp de tech nici voor een raadsel. De toedracht Volkomen verrast Bedwelmd? V erschrikkelijk Omgekomen SCHIPHOL, 6 September. Binnen veer tien dagen is de K.L.M. getroffen door een nieuwe zware slag, waardoor een groot aan tal families in rouw zijn gedompeld. Gister morgen tussen vier uur en kwart over vier Nederlandse tijd is de K.L.M. Super Constel lation „Triton” nauwelijks twee minuten na het opstijgen van de Ierse luchthaven Shan non, neergestort. Het toestel, dat 46 passa giers en een bemanning van tien koppen aan boord had, kwam terecht op een modderbank in de rivier de Shannon. Hoewel aanvanke lijk werd aangenomen, dat allen het toestel hadden kunnen verlaten, kwam in de loop van Zondag het bericht, dat aangenomen moest worden, dat 24 passagiers, waaronder liegen van de tien Nederlanders, alsmede drie leden der bemanning n.l. de beide stewards «Mi! Ifc-y ZEEUWSCH DAGBLAD 10e JAARGANG No. 2878 hr. N Ü- 3 niet alleen zij, de beide stewards zijn gebleven Abonnementsprijs ƒ0.47 per week, ƒ2.p. maand, ƒ5.85 p. kwartaal. Losse nummers 13 cent. Advertentieprijs 22 cent per m.m. Rubriek Kabouters 10 et. per woord men derde telden en MAANDAG 6 SEPT. 1954 Directeur: JACQ DE SMIT d” ile ID rd ;n ft, te Hoofdredacteur: J. D. TROOSTHEIDE t” in de Ierse hoofdstad Dublin vertoefde en onmiddellijk naar de vlieghaven Shannon is gegaan, een en ander over het verloop van deze tragische gebeur tenis verteld. De machine steeg volgens de be manningsleden op volkomen normale wijze Zondagmorgen om 3.38 u. in de nachtelijke duisternis in Zuid-Ooste- lijke richting op. De heer Viruly en de overige leden van de bemanning zeggen, dat er geen enkele afwijking van de normale gang van zaken is geconstateerd. Het weer was vrij holder en zeker beter dan in de mid dag het geval was. De snelheid van het toestel wordt door de leden der bemanning unaniem geschat op cir ca 320 km per uur. Deze snelheid is normaal voor een machine, die na een tussenlanding weer is opgeste gen. Geen zekerheid heb ik over de bereikte hoogte van het toestel, want daarover kunnen de bemanningsle den geen goede inlichtingen geven. Hun meningen wijken uiteen. Na circa één of hoogstens twee mi nuten raakte het toestel voor leder waren soms gebracht. DE BILT, 5 Sept. Opklaringen en nog maar hier en daar een bui. Zwakke tot matige wind uit uiteenlopende richtingen. Vrijwel overal iets warmer. Hoogwater Dinsdag 7 Sept.: Vlissingen: 8.38 u. 1.15 m., 21.28. u. 1.16 m. Terneuzen: 9.02 u. 1.34 m., 21.49 u. l. 36 m. Wemeldinge: 9.58 u. 1.15 m., 22.46 u. 1.19 m. Zierikzee: 9.40 u. 1.00 m. , 22.28 u. 1.04 m. Tegenover een speciale verslaggever n het A.N.P. heeft de president-di- ‘«teur der K.L.M. de heer I. A. Aler, op het moment van de ramp juist een totaal onverwacht het was nog duister met de staart in het water. De machine stampte, gleed door op het water, met vier motoren voluit draaiende en zakte toen, sterk remmend af, tot zij stilstond in de modder. Het punt waar dit geschied de ligt ongeveer twee mijl van het eind van de startbaan. Volgens de heer Aler kan de „Tri ton” onmogelijk veel hoogte bereikt hebben. Het is dus vrijwel onmiddel lijk na het verlaten van de start baan zonder hoogte te bereiken neer gekomen op het water. Dus op dat moment bevond de rivier zich bij op- komend tij, doch het water stond nog niet hoog op de zandbank. Zo on verwachts geschiedde het ongeluk, dat bijvoorbeeld de boordwerktuig kundige Rademaker reeds bezig was met het noteren van normale admi- nistratiegegevens. „Ik meende, dat ik droomde”, heeft de heer Rademaker tot zijn president- directeur gezegd. „Ik kon het haast niet geloven. Wij stonden plotseling met een schok stil, terwijl ik meende, dat wij vrij hoog in de lucht zaten. Zelfs op dat moment wist de beman ning in de cockpit nog niet, dat de ma chine in de rivier stond. Eerst toen een van de vliegers haastig de deur naar de cabine opende en daar het water naar binnen zag dringen, begreep hij wat er aan de hand was. In de cockpit werd volgens de instructie onmiddelijk de handle overgehaald, waardoor twee rubberboten z.g. dinghies uit de vleu gels op het water vielen. Hierin kon den de meeste passagiers worden ge red. gaat onze deelneming uit naar de nabestaanden van de slachtof fers, die bij de ramp met de K.L.M.-machine „Triton” op zo onverwachte en vreselijke wijze uit het leven zijn weggerukt. Daarnaast brengen wij hulde aan de dappere leden der beman ning, aan wier optreden het me de te danken is geweest, dat een groot aantal inzittenden het toe stel nog konden verlaten. WAT ZIJ ZEIDEN. Hans Solden, kledingfabrikant uit Johannesburg (Zuid-Afrika), vertel de: „Ik wist, dat er iets niet in orde was, want bij de start had ik het vreemde gevoel, dat niet alles was, zoals het wezen - moest. Toen, binnen enkele minuten, kwamen we met een grote smak op het water terecht. We kropen allemaal, zo goed als we kon den, naar buiten. Het toestel zonk snel. Ik kwam er uit, in een van de twee rubberboten”. Dr Charles Farrington uit St. Pe tersburg in Florida, die met zijn vrouw en twee kinderen, een jongen van twaalf en een meisje van zestien jaar, terugkeerde van een internatio nale chirurgenconferentie te Bern, zei, dat hij zijn vrouw en twee kinde ren in de eerste rubberboot had we ten te krijgen. Zelf nam hij in de twee de boot plaats. „We maken het alle maal goed, de schrik daargelaten. Het toestel was juist gestart en kwam* Medewerkers: J. A. van Bennekom, Middelburg; Ds W. C. van Burgeler, Kruiningen; A. I. Catsman, Aardenburg; Ds D. J. van Dijk, St. Annaland; Ds A. Gruppen, Biezelinge; J. S. Hoek, Middelburg; J. Hommes, Nieuwdorp; J. Huijssen, Terneuzen; Ds J. Karelse, Goes; P. Kuijt, Kral bendijke; J. Laport, Goes; J. Moll, Vlissingen; K. C. van Spronsen, Goes; R. Zuidema, Goes. Volgens de heer Aler is de dood van passagiers en bemanningsleden vermoedelijk te wijten aan het feit, dat zij bedwelmd zijn geworden door de bijzonder sterke benzinelucht, die onmiddelijk na het ongeluk de ca bine geheel vulde. Alle geredden hebben na afloop verteld, dat zij zich goed voelden, zelfs nog toen zij het vliegtuig hadden verlaten. De in de cabine achtergebleven passagiers hebben waarschijnlijk Omgekomen zijn de volgende drie leden der bemanning: WILLEM VAN BUUREN, eerste steward. Hij werd 1 September 1919 te Rotterdam geboren, is gehuwd en woont in Amsterdam. Hij laat een vrouw en twee kinderen na. Hij kwam op 11 Nov. 1946 in dienst van de K.L.M. BOB WESTERGAARD, 2e steward, werd op 18 October 1928 te Rotterdam geboren en is ongehuwd. Hij trad op 1 Mei 1954 in dienst van de K.L.M. HELGA INGE LOEWENSTEIN, stewardes, geboren op 16 Augustus 1930 te Keulen, trad op 26 Mei 1951 als stewardes le klasse in dienst van de K.L.M. geen kans meer gezien ue oj- dig te verlaten. Zij zijn bewusteloos geraakt en na korte tijd vulde de cabine zich bijna tot aan het dak toe met water, waardoor zij allen in be wusteloze toestand zijn verdronken. Twee mannelijke passagiers klommen door ramen naar buiten en aangezien zij slecht zwemmen kon den, waadden zij zich door het tot aan de borst toe staande, nog steeds stijgende water, een weg naar de staart, waar zij zich vastklemden aan de radio-antenne. Wel pro beerde Viruly, die in een der rub berbootjes had plaats genomen, het tweetal bij de staart te bevrij den, maar de stroom was zo sterk, dat dit niet lukte en zij afdreven. Eén van deze passagiers hield zich bijna vier uur bij de staart boven water en werd toen door een red dingboot alsnog gered. De ander verdronk op het moment, dat de reddingboot nog slechts drie meter van hem verwijderd was SHANNON, 6 Sept. De man, die het eerste bericht van het ongeval met de „Triton” op de Ierse ulchtbasis bracht, was de derde piloot Johan Tieman. Een uurlang worstelde hij zich door de modder, totdat hij tenslotte geheel uitgeput de vaste wal bereikte. Daarna moest hij nog enige kilometers naar het vliegveld lopen, waar hij ineen zakte, na de fatale boodschap te heb ben overgebracht. De man kon nog aan de brandweer ploeg vertellen, dat het vliegtuig ge deeltelijk onder water lag en dat de passagiers In de modder zaten. Een Auster-vliegtuig, dat direct van een naburig particulier vliegveld opsteeg om naar overlevenden te zoeken, stortte in de start neer. De twee inzittenden konden gelukkig worden gered. Politiemannen hebben de oevers afgezocht naar overlevenden die mo gelijkerwijze de vaste wal zouden hebben bereikt. De modder bemoei lijkte de reddingspogingen ten zeerste en zeer velen verloren daarbij schoe nen en kousen, die in de modder verdwenen. Ook een Dukw van de brandweer, die aan het reddingswerk deelnam, zakte diep in de modder en zonk la ter. De inzittenden konden slechts met grote moeite worden gered. SHANNON, 6 Sept. - De meeste passagiers, die aan de wal kwamen, bleken een zenuwschok te hebben gehad. Zij waren bedekt met zwarte, kleverige modder. Slechts aan hun stemgeluid waren zij als mannen of vrouwen te her kennen. In de kleine wachtkamer van het vliegveld markeren modderbeekjes de plaatsen waar de geredden heb ben gestaan. Een stapel doorweek te enveloppen van een meter hoog, vormt de resten van de post, die heeft kunnen ophalen. Bemod- en vermoeide passagiers ver- er hun wederwaardigheden zij konden niet goed begrijpen, dat ze gezond en veilig aan de wal gekomen. Uren hebben ze in modder en water door- Alle hoop werd evenwel de bodem kgeslagen. Toen bij eb reddingsploe gen een onderzoek gingen instellen, yond men de stoffelijke resten van 25 'nzittenden. Dit gebeurde gisteravond 01n ongeveer half zeven. De stoffelijke resten, die met speciale boten aan wal werden gebracht, werden naar het ’hegveld overgebracht. Naar de licha men van de overige twee vermisten *erd op dat moment nog gezocht. Men eemt aan, dat zij uit het toestel zijn gekomen en bij hun poging zwemmend e rivieroever te bereiken, zijn ver- jonken. Later is een hunner gevon- Uitgave: achting „Zeeuwsch Dagblad” Sdkantoor; Goes, L. Vorststr. Tel 2438 bij geen gehoor voor 7vertenties 2970, voor redactie ®435 Giro 274289. Kantoren: ffliwingen: Lammensstraat 17, rilef 2754; Middelburg: Korte Mnordstr. 35. Tel. administratie ,n0o Tel. redactie 2347; Ter- 2 neuzen: Dijkstraat 26-28 Exploitatie: Dosterbaan Le Cointre N.V., Goes Uit berichten, die ons in de loop van de dag bereikten over deze nieuwe ramp, blijkt wel, dat de zeven bemanningsleden, die er in waren geslaagd de cockpit van het toestel te verlaten, zich bij het reddingswerk voorbeeldig, ja zelfs heldhaftig hebben gedragen. Maar niet alleen zij, de beide stewards en de stewardes, die in het toestel zijn gebleven en eerst de passagiers voor zover dit in de paniekstem ming mogelijk was, uit de machine hebben geholpen, hebben, tot zij zelf de dood vonden, zich voorbeeldig gedragen. Viruly, die onmiddellijk de leiding van het reddingswerk nam, moest later volkomen uitgeput aan de wal worden gehaald. Met telegrafist Oudshoorn had hij o.a, een een rubberboot met overlevenden over de modderbanken naar de wal gesleept. Het was derde piloot Tieman, die twee uur na de ramp als eerste, wadend door de modder, daarna nog een eind lopend naar het vlieg veld, de brandweer van het vliegveld op de hoogte kon stellen van hetgeen was gebeurd. Pas daarop is vanaf de luchthaven het reddings werk aangevat! De „Triton” was Zaterdagavond om 23.21 uur anderhalf uur later dan de dienstregeling aangaf, omdat op aan fluiting gewacht moest worden van Schiphol vertrokken met 42 passagiers aan boord en een bemanning van 10 koppen. Het toestel maakte in de nachtelijke uren de gebruikelijke tus senlanding op de route naar New York, n.l. op het Ierse vliegveld Shan non. Hier stapten nog vier passagiers in de machine, zodat men met totaal 56 mensen aan boord van Shannon de sprong over de Atlantische Oceaan ging maken. Nauwelijks twee minuten na de start gebeurde op onverklaar bare wijze het ongeluk: de Super Con nie stortte neer en kwam op de mod derbank terecht. De rivier de Shannon is op de plaats van het ongeluk vier en breed. .uop van Zondagmorgen kon reeds worden meegedeeld, dat 29 in zittenden, w.o. zeven leden der be manning, waren gered. Over de an deren verkeerde men nog in onze kerheid. Later werd verklaard, dat zij als vermist moesten worden be schouwd en tegen het middaguur werd van de zijde der K.L.M. meege deeld, dat deze 27 yermisten vermoe delijk waren omgekomen. Men had eerst nog hoop gekoesterd, dat een aantal hunner de andere oever had den weten te bereiken en bij boeren en in de omgeving terecht waren ge komen, zodat men op het vliegveld nog niet op de hoogte was van hun redding. De namen van de omgekomen Nederlandse passagiers zijn: A. J. L. GRONDHOUT, Hengelo, in dienst van de fa. Stork als export manager. Hij laat een vrouw en twee kinderen achter. Hij is 33 jaar oud. Prof, dr W. KOUWENAAR en echtgenote uit A’dam. Prof. Kouwenaar, 63 jaar, was buitengewoon hoogleraar in de tropische hygiëne aan de Gem. Universiteit te Amsterdam. Prof, dr G. O. E. LIGNAC en echtgenote uit Oegstgeest. Deze hoog leraar, die op 30 Augustus 63 jaar is geworden, doceerde aan de Leidse Universiteit sinds 1934 ziektekundige ontleedkunde, algemene ziektekunde en gerechtelijke geneeskunde. J. BAKKER en echtgenote, woonachtig in Newhampton in de Staat New York. De heer Bakker werd in 1909 te Uithuizen (Gr.) ge boren. In 1947 emigreerde hij met zijn vrouw naar Amerika, waar hij aanvankelijk als landarbeider werkte. Enkele jaren later vertrok het echtpaar naar de huidige woonplaats, waar het een grote boerderij ging bewonen. Men was sinds enkele maanden met verlof in Nederland en keerde nu terug. J. A. BRONGERS is het 47-jarige hoofd van de persdienst van de B.P.M. Wed. A. SCHAAP-VENEMA uit Grand Rapids, 64 jaar oud. Zij is jaren geleden naar Amerika geëmigreerd en had 4 maanden va- cantie in ons land doorgebracht. Zij logeerde in Groningen. De volgende buitenlandse passagiers zijn omgekomen: De heer en mevrouw Habig uit Duitsland. De heren H. K. A. Schulz, E. Cooper, W. Hodson, W. H. Coultas, F. J. Polak, W. G. Tulles, mevr. E. Ellis, mevr. L. Griffith, mevr. H. Hyde, mevr. Platz en mej. G. D. S. Thompson, allen afkomstig uit de Ver. Staten. Voorts de heren Bahan en U Tin Pee uit Birma en de heer G. Ibrahim uit Egypte. binnen twee minuten tijds, zonder aanwijsbare oorzaak op het water te recht”, zo vertelde hij. Dr Ernest H. Bettman, chirurg in een ziekenhuis te New York, die ook de conferentie in Bern bezocht had, zat op de rand van een ledikant in het ziekenhuis van Shannon. In dekens gehuld vertelde hij„Het gebeurde allemaal zo snel en zonder waarschu wing. Ik weet niet of er nog mensen in het vliegtuig waren, toen ik er uit kwam”. De 24-jarige Albert Reinfeld, stu dent in Harvard, die uit Parijs kwam, zei: „We stortten neer.... dat is alles wat ik zeggen kan. We schenen wel voldoende hoogte te hebben, maar ik kan het niet met- zekerheid zeggen. Twee minuten later was ik in het water”. Mej. E. Snyder van een advertentie bureau in New York had een zenuw schok opgelopen en had er geen idee van het alles was gebeurd. Mevr. E. Carlin uit San Francisco had het volgende beleefd: „Ik zat helemaal vooraan. Er deed zich een grote klap voor en voordat ik wist, waar ik was, kwam het water tegen mijn benen. Ik ben door de nood- deur naar buiten gekomen”. Zij was juist op Shannon in het toesteld ge stapt. Tenslotte verhaalde de heer Haver uit Elde bij Bielefeld (Duitsland) „Ik deed er meer dan twee uur over om de vaste wal te bereiken. Ik zag een rubberboot vlakbij het het vliegtuig drijven gn duwde een vrouw, die bij mij in de buurt stond, erin. Daarna klom ik zelf in de boot. Op een gegeven moment wa ren we met nemen mannen en drie vrouwen - in de rubberboot, waar onder een lid van de bemanning. Deze hees het zeil, dat op de bo dem lag en we zeilden zo dicht bij de wal tot we aan de grond liepen. We zijn toen door de modder ge ploeterd en bereikten om ongeveer zes uur de vaste wal.” De bemanning van het verongelukte toestel: v.l.n.r. bovenste rij: Com. A. Viruly, le vlieger Edwart Parfitt, 2e vlieger Evert Webbink, 3e vlieger J. Tieman en radiotelegrafist H. Ouds hoorn. Onder v.l.n.r.: 2e boordwerktuigkundige C. Kievits, le boordwerktuigkundige H. Rademaker, stewardess H. Loewen stein, steward W, van Buren en steward B. Westergaard. De laatste drie kwamen bij de ramp om. -

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1954 | | pagina 1