INDRUKWEKKENDE HERDENKING VAN WALCHERENS HERSTEL ver Middelburg ontving Koninklijke gasten waardig Prins Bernhard, beschermheer der ringrijders r PROTESTANTS CHRISTELIJK BLAD^VOOR ZEELAND Vissersvloot: een prachtig geheel Hernieuwde ontmoeting en geschenken In enkele regels melden wij nog Uitgave: Stichting „Zeeuwsch Dagblad" Hoofdkantoor: Goes, L. Vorststr. 90, Tel. 2438 bij geen gehoor voor advertenties 2970, voor redactie 2435. Giro 274289. Kantoren: Vlissingen: Lammensstraat 17, Telef. 2754; Middelburg: Korte Noordstr. 35. Tel. administratie 2009, Tel. redactie 2347; Ter- neuzen: Dijkstraat 26-28 Exploitatie: Oosterbaan Le Cointre N.V., Goes ZEEUWSCH DAGBLAD 10e JAARGANG No. 2817 Abonnementsprijs ƒ0.47 per week, ƒ2.p. maand, ƒ5.85 p. kwartaal. Losse nummers 13 cent. Advertentieprijs 22 cent per man. Rubriek Kabouters 10 ct. per woord ZATERDAG 26 JUNI 1954 Hoofdredacteur: J. D. TROOSTHEIDE Directeur: JACQ DE SMIT Medewerkers: J. A. van Bennekom, Middelburg; Ds W. C. van Burgeier, Kruiningen; A. I. Catsman, Aardenburg; Ds D. J. van Dijk, St. Annaland; Ds A. Gruppen, Biezelinge; J. S. Hoek, Middelburg; J. Hommes, Nieuwdorp; J. Huijssen, Terneuzen; Ds J. Karelse, Goes; P. Kuijt, Krabbendijke; J. Laport, Goes; J. Moll, Vlissingen; K. C. van Spronsen, Goes; R. Zuidema, Goes. <9sse> <&^s><a#=0> 1 Feest in Vlissingen 1 I en (naar wij hopen) beter weer |j <2#E> <as=ê> Os=ê> <a^ö> <a5=è> <3s=ê> <as5E> Dat het tijdens de parade op de Middelburgse markt flink regent bewijst deze foto. Pa- rapluies in lange rijen. Maar de mariniers, die wij hier zien paraderen voor het overdekte podium (links) schijnen er geen last van te hebben. MIDDELBURG, 25 Juni. Aan het boek van Walcherens geschiedenis, waarin in de laatste jaren zovele bladzijden van bloed en leed zijn geschreven, is vandaag een nieuwe bladzijde toegevoegd. En het is er een met een gouden rand: de bladzijde waarop men lezen kan hoe een dankbaar volk in een stijl volle herdenking de perioden van vernietiging en van herstel heeft afgesloten. Aan Middelburg, hoofd stad der provincie en van het eiland, is de eer te- beurt gevallen op deze eerste dag van herdenking de gasten en de inwoners van vrijwel het gehele eiland binnen haar grachten welkom te mogen heten en zij heeft dit gedaan op een haast onvergetelijke wijze. Inderdaad, het regende de ganse dag en dat deed zeer veel afbreuk aan de kleur en fleur, die een zonovergoten stad zou hebben geboden. Maar desondankswaar in Nederland vindt men zulke prachtige pleinen, zulke indrukwekkende kerken en waar in Nederland wordt het straatbeeld nog zo be heerst door een zo mooie klederdracht? Geen stad :och kan onze hoofdstad op deze punten overtreffen! En over die stad, waar honderden, neen: duizen den vlaggen hingen, in welks grachten een rijk ge- pavoiseerde vissersvloot lag te pronken en waar dui zenden, neen: tienduizenden mensen met blijde vreugde rondgingen over die stad beierden reeds vroeg de klokken, tot leven gebracht door de vaar dige hand van de stadbeiaardier, de heer Th. C. Ferwerda. Over die stad klonk het Wilhelmus en klonk het Zeeuwse volkslied want Nederlands, Zeelands landsvrouwe kwam binnen de poorten om dit feestelijk herdenken mee te vieren. En zouden dan de klokken niet luiden! Zouden zij niet de lof verkondigen van Haar die, als Haar moeder, zo menigmaal in ons midden geweest is als rouw en droefheid ons trof en die zo menigmaal warm en oprecht getroost heeft die treurden! Koningin Juliana en Haar gemaal kwamen in Middelburg dat is wel de gouden rand om deze bladzijde! donkeel et» tyedenUe.n Indrukwekkende plechtigheid in de Nieuwe Kerk In gebed verzonken stond vanmor gen Ds L. Rijksen, predikant van de Geref. Gemeente, aan de voet van de preekstoel in de Nieuwe Kerk het begin van deze eerste plechtigheid op de dag van herdenking. De deuren wa ren gesloten; als hij de preekstoel be klommen zou hebben zouden Hare Ma jesteit de Koningin en Haar gemaal en de andere hoogwaardigheidsbekleders binnenkomen. Herdenkingsdienst Waarom heeft juist dit ogenblik het meeste indruk op ons gemaakt Er zijn toch zoveel beelden op gevolgd: het binnentreden van Hare Majesteit met aan haar zijde Ds F. Don, voorzitter van de Ned. Herv. Kerkeraad van Middelburg; het zingen van de drie coupletten van „Wilt heden nu tre den". Er is de gedachtenisrede geweest van Ds E. Durkstra, de voorzitter van de Hervormde classis Middelburg. En er is het machtige geklank geweest van de muziek van de Marinierskapel, die op indrukwekkende wijze deze ruimte vulde. En tochdie figuur daar aan de voet van dat gestoelte. Is het niet zo dat juist in dat stille gebed de mooiste herdenking gelegm heeft. Dat stil na deren tot God om Hem te danken voor het wonder dat Hij daar op Walcheren heeft doen wrochten is dat niet het eerste nodige geweest op deze dag? Na gebed en schriftlezing door Ds Rijksen heeft Ds Durkstra de herden kingsrede uitgesproken. Een rede die een terugblik was op het velé ver schrikkelijke, dat in al die jaren heeft plaats gevonden: de slachtoffers van bombardementen, van inundatie, van geallieerde soldaten die Walcheren kwamen bevrijden. Het leed der boe ren die huis en hof zagen verzwelgen door het water, het leed der vluchte lingen, die in Middelburg een onder komen vonden. Maar daarna is een an dere tijd aangebroken: de periode van opbouw. Ds Durkstra herinnerde aan de kerkdienst, die op 4 November 1947 in de Jacobskerk te Vlissingen werd gehouden en waar in het bijzijn van ons Koninklijk Paar, van de Britse en Nederlandse premiers en van vele au toriteiten Gods zegen over het nauw begonnen herstel werd afgesmeekt. De Heer in de Hemel heeft deze gebeden' verhoord. „Hoe dankbaar wij ook zijn voor de grote kunde en het technisch ver mogen van onze ingenieurs en van allen die hen terzijde stonden, wij hebben de herrijzenis van Walche ren niet in de eerste plaats aan de prestaties van mensen te danken, doch aan God die deze menselijke arbeid zegenen wilde." En Ds Durk stra besloot: „Wij mogen vandaag zeggen en dat zullen straks andere na ons getroffen gebieden mogen herhalen: „Onze hulp is in de Naam des Heren, die Hemel en aarde ge maakt heeft. Onze Bewaarder slui mert niet noch slaapt en HIJ zal nooit beschamen het geloof dergenen dig op Hem betrouwen." Ds P. van Til, Geref. predikant, sloot de plechtigheid met dankgebed. Bege leid door de drie predikanten schreden het Koninklijk Paar en de autoriteiten de kerk uit, waarna zij een kort be zoek brachten aan de R.K. kerk, waar het Mariakoor uit Nijmegen het „Do- mine salvum fac" uitvoerde. Het verhaal dat hier volgt en dat op bladzijde drie zijn voortzetting vindt, is slechts een summier relaas van alles wat op deze dag geboden is. Hoe zouden wij U ooit kunnen vertellen wat er geleefd heeft in de harten van die tienduizenden toen zij hun Vorstin zo ongedwongen in hun midden zagen vertoeven. En aan de andere kant: hoe zouden wij U ooit in dit korte bestek een overzicht kunnen geven van de rijkdom aan folklore die Zeelands bevolking daar op de Middelburgse Markt ten toon heeft gespreid! Natuurlijk, die prachtige klederdrachten waren er en daarvan wordt U het een en ander verteld maar hebt U ook dat eenvoudige vaandeltje gezien (noem het maar gerust een spandoek) van die kleine meisjesvereniging? En toch, toch schuilt daarachter evengoed een stuk cultuur als achter die indrukwekkende ruiters of die muziekcorpsen in hun keurige uniformen. Daar zijn ook de spanning en de jolijt van het ringrijden geweest, van het gaaischieten en andere volksspelen men moet dat meegemaakt hebben om dat alles te kunnen beseffen en doorleven. Ja, het was groots, ondanks de regen. En wij zijn er Middelburg dankbaar voor dat wij dat hebben mogen meemaken. Een rijk gepavoiseerde Zeeuwse vissersvloot en een juichende mensen menigte vormden het eerste welkom dat de Zeeuwse hoofdstad de Konink lijke gasten bood, toen zij per auto uit Woensdrecht arriveerden. De schippers lieten de scheepshoorns klinken en vol belangstelling en vriendelijk wui vend naar de opvarenden, die onder zeilen een beschutting tegen de regen hadden gekozen, reden Koningin Juliana en de Prins stapvoets langs de schepen. Ook aan de Loskade lagen vele gepavoiseerde vissersvaartuigen en ook hier en trouwens langs de gehele route brachten duizenden hun Koningin en Prins, die vergezeld werden van jhr mr A. F. C. de Casembroot, een hartelijke groet. In de woning van Harer Majesteits Commissaris vertoefde de Koningin even en begaf zich vervolgens naar de Koorkerk en de Nieuwe Kerk. Aan de ingang van het gebouw werden Hare Majesteit en haar gemaal be groet door de voorzitter van de Stich ting Nieuw Walcheren, notaris J. L. Verhagen, en door de president-kerk voogd der Nederlands Hervormde Kerk, de heer L. Helder. Drie in Walcherse dracht geklede dochtertjes van bestuursleden van Nieuw Walcheren, Joke Hoegen, Laurie Wagensveld en Eefke Bal- lintijn, boden de Landsvrouwe bij het betreden van het kerkgebouw bloemen aan. Het was bijna kwart voor 12 toen deze herdenkingsdienst was geëindigd en men zich naar de markt kon be geven voor de Parade. Die parade ondanks de regen was deze toch een zo indrukwekkende militaire manifestatie ais de Zeeuwse hoofdstedelingen nimmer binnen de muren van hun stad hebben aan schouwd. En zij stonden er dan ook bij drommen! De Markt zag zwart van de mensen en uit alle ramen hing men Kanirig,tfi fckeeg, ftiaemeti DE BILT ZEGT; Veel wind DE BILT, 25 Juni. Overwegend zwaar bewolkt met aanvankelijk enige regen, en later ook enkele verspreide opklaringen. Matige tot krachtige Westelijke wind Koel weer. naar buiten om toch maar niets van het kleurrijke schouwspel te missen, waarvan toch altijd zo'n bijzondere bekoring uitgaat! Nadat de Koningin en de Prins on der hartelijke toejuichingen plaats hadden genomen op een overdekt po dium, zwaaide voor het eerst de man rret de gele vlag ten teken dat de parade kon beginnen. En daar kwa men ze: voorop de paradeeommandant, de luitenant-kolonel der Mariniers J. J. Honig en de kapitein ter zee J. G. Broekhuijsen als coördinator. Met ge trokken sabel marcheerden zij op, ter wijl achter hen de Marinierskapel de marsmuziek over het plein deed schal len. Eerbiedig werden de sabels naar beneden gericht toen men het podium passeerde; en zo deden ook de officie ren, die na hen kwamen, terwijl hun manschappen, in paradepas, het hoofd naar rechts wendden. Voorop ging het beroemde corps der mariniers uit Rot terdam, het vaandel met zich dragend, dat eerbiedig werd gegroet door de hoge gasten. Eon compagnie Vlissingse matrozen sloot de rij der keurig mar cherende marinemannen. Daarna kwam de flonkering en schittering van de gala-uniformen der Koninklijke Militaire Kapel en het kleurige ceremoniële tenue van een drietal compagnieën van de Garde regimenten Grenadiers, Jagers en Prinses Irenebrigade. Het was een Lest van kleur en lijn, een schouw spel, dat echter onnoemelijk schoner had kunnen zijn indien het niet ge regend had. Stram marcheerden zij voorbij gevolgd door vijfhonderd man van het Middelburgs Garnizoen ge kleed in het veldgroen en aangevoerd door Kapitein D. Frederiks. De luchtmachtkapel in haar sierlijke uniformen vormde afwisseling en te vens de inleiding van een 600 man sterk bataljon grondtroepen van de Koninklijke Luchtmacht. De militaire parade in het luchtruim boven de Zeeuwse hoofdstad moest wegens het slechte weer van het pro gramma worden afgevoerd. En toen reden de auto's voor, want èen volgend punt van het programma wachtte: de opening van de miniatuurstad. Halzen wer den gerekt om maar een glimp op te vangen van Koningin en Prins, toen zij voorbij reden. Het ochtend schouwspel op de Markt was voor bij men ging zich klaar maken voor de Zeeuwse manifestatie. Zonder jonassen ging het ook Na afloop van de Zeeuwse Manifes tatie wandelde het Koninklijk Paar, toegejuicht door de duizenden, naar het Plein 1940, waar de ring werd ge reden. De voorzitter der Zeeuwse ring- Voor de gezusters Allaart uit Oude- lande is de dag van gisteren weer 'n groot ogenblik in hun leven gewor den. Tijdens de rondwandeling van de Koningin over de Markt, waarbij vooral de Zeeuwse costnums haar gro te belangstelling hadden, mede dank zij de explicatie van de heer J. de Bree, herkende de Vorstin plotseling de gezusters. Het is al dertig jaar geleden, dat de dames Allaart de Koningin, toen nog Prinses Juliana, in Zuid-Beve- lands costuum, dat haar ten ge schenke was gegeven, hebben ge kleed. „Hebben de Duitsers het niet mee genomen?" zo vroegen ze belang stellend. „Het is er nog", antwoord de de Koningin, „maar toch is er wel wat zoek". Geschenken zijn er ook heel wat aangeboden. Bij de visserijgroep bood 't 8-jarige Arnemuidse meisje Schroe- vers een klein mandje garnalen aan. De Yersekse meisjes Dien Schot, Adri- ana Eckhardt, Ida Mol en Elisabeth de Leeuw gaven voor de Prinsessen een vaatje oesters, een mandje met mosselen, een vissersscheepje en een kreeft, alles vervaardigd van marse pein en chocolade, mee. De heer J. Schot uit Zierikzee bood namens de visserij een levende kreeft aan. Tenslotte kregen Koningin gn Prins ieder een exemplaar van het declama- tofium van mr J. C. van Schagen, gedrukt op oud-Hollands geschept papier. rijdersvereniging, de heer P. Brasser, heeft daar Z.K.H. het beschermheer schap van. de ringrijders aangeboden, hetgeen door de Prins gaarne werd aanvaard. Voorzitter Brasser las de oorkonde voor, terwijl de Prins behulpzaam het papier vasthield. „Maar", zo sprak de heer Brasser, na het docu ment te hebben overhandigd, „het is bij de ringrijders gewoonte, dat ie mand die een ereprijs krijgt door tien ringrijders wordt gejonast. Doch, zo voegde hij er tot groot plezier van Koningin en Prins aan toe: We zul len het ditmaal vanwege het drukke programma, dat moet worden afge werkt, maar achterwege laten!" En de welbespraakte Brasser had hier mee de juiste snaar getroffen. De Arnemuidse ringrijder Van Da len, die bij de ringrijderij de medaille van de Koningin had gewonnen, werd daarna gejonast en Koningin en Prins hadden er zichtbaar plezier in. Zo zelfs, dat Van Dalen moest worden ge haald. Hij nam de gelegenheid te baat om de Koningin te bedanken voor de medaille en zo voegde hij er meteen maar aan toe: „Ik hoop, dat U nog eens terug zult komen." Het feit, dat een ringrijder de Koningin persoonlijk kan bedanken voor een geschonken prijs, is nog maar eenmaal in de geschiedenis voorgekomen. In 1921 was het voorzit ter Brasser, die Koningin Wilhelmina persoonlijk kon bedanken voor de prijs door haar beschikbaar gesteld. De Prins kreeg meer: Een lans en een „busse" compleet met ring er in. „En, zo vervolgde de heer Brasser, nu kan Uwe koninklijke hoogheid zelf de sport op paleis Soestdijk gaan beoefe nen. Dan kan de Prins later nog eens terugkomen om tegen de Walcherse boerenzonen In het krijt te treden", al dus besloot de voorzitter der ringrij ders, die daarna een hartelijke hand druk van Koningin en Prins kreeg! Bij de ingang van de Nieuwe Kerk boden drie dochtertjes van bestuurs leden van de Stichting Nieuw Walcheren aan de Koningin een bouquet bloemen aan. Op de foto: de Koningin in gesprek met de meisjes. Geheel links de Commissaris der Koningin, jhr mr A. F. C. de Casembroot. Rechts van de Koningin Prins Bernhard. DAT gisteren te 's-Heer Abtskerke voor het vereni gingsgebouw „Irene" 'n ern stige aanrijding heeft plaats gehad, waarbij de 72-jarige G. de Jager om het leven is gekomen. Het ongeluk ge beurde omstreeks 9 uur. Het slachtoffer werd door het rechterachterwlel van de A.M.Z.-bus, die de dienst NisseGoes onderhoudt, overreden. Omtrent de oor zaak tast men nog in het duister. DAT het Rode Kruis in samenwerking met de E.H. B.O. nogal wat werk heeft gehad tijdens de festivitei ten in Middelburg. Enkelen kregen het namelijk te kwaad vanwege het lange staan en moesten op hun verhaal gebracht worden. Men was echter paraat en bood snel en afdoende hulp. DAT een zoontje van de fam. C. te Veere met een vriendje in een opslagruim te van zijn vader met luci fers speelde. Het gevolg was, dat er brand uitbrak in de schuur Omwonenden terwielen. Daar de auto's zijn er echter in geslaagd, midden op de weg stonden, het vuur, dat snel om zich werd het verkeer lange tijd heen greep, te blussen. gestagneerd. DAT gistermiddag op de Rijksweg te Krabbendijke een auto-ongeluk is ge beurd, dat zonder persoon lijke ongelukken is afgelo pen. De aanrijding ontstond toen een auto uitweek voor een fietser, terwijl een uit de tegenovergestelde rich ting komende wagen niet meer kon uitwijken. Een der wagens verloor de ach- DAT een dame, die gis termiddag op de Middel burgse Markt de Zeeuwse Manifestatie gadesloeg, een uit een bovenverdieping ge vallen bierfles op haai. hoofd kreeg, waardoor zij bewus teloos en met een hoofd wonde naar het ziekenhuis moest worden overgebracht.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1954 | | pagina 1