UIT MIJN KLAS
Bij ons thuis
ONDERWIJS OPVOEDING CULTUUR
wy er in ^z^eeLancl over
a
Hoe. QCMwgfi
coil het teven...
opvoedkundige rubriek
Teelt en afzet van
brouwgerst
g
=55*-
Als je zo 's morgens het hele span
Ziet zitten, gekleed, en gepoetst en je
ziet die levendige snuiten, dan weet je
best, dat ze zo'n dag het lijstje met
„kwaad" weer vol zullen maken. De
woelwaters zullen je geduld op de
proef stellen met hun gerag door de
bank, de praatlustigen zullen je aan
dacht vragen om dat euvel binnen de
perken te houden en dan verder je
tobberij om ze die dag allemaal een
beetje wijzer te maken. Dat weet je
allemaal wel, maar dat raakt eigenlijk
„je kouwe kleren niet", om met m'n
hospita te spreken. Dat hoort zo bij je
„vak". Maar als je weer eens zo heel
fel geconfronteerd wordt met zonde in
zo'n jong kinderhart, dan krijg je soms
een gevoel of je geslagen bent. Na
tuurlijk ken je het Bijbelwoord „Het
verdichtsel van 's mensen hart is boos."
Maar dat slot „Van zijn jeugd aan",
het is net, of je dat wil weren van die
kinderen van een jaar of zeven. Het
woord is zo zwaar, geen wonder dat
een mens daar van terug huivert. En
toch dit Bijbelwoord geldt in al zijn
zwaarte ook van die hummels, die je
toch meestal in hun gewone leventje
zo onweerstaanbaar vindt. Als je ech
ter net weer het bewijs gekregen hebt,
dat ook in zo'n jong hart op hevige
wijze de jaloezie heerst, zodat een
kind toch eigenlijk tot alles in staat
is, dan ben je blij, dat het er voor die
dag opzit. In de klas heb ik twee
nichtjes. Komt natuurlijk vaak voor in
onze dorpsschool, waar de meesten on
derling verwant zijn. Marjanneke is
het enige meisje en de jongste in het
gezin met verder vier jongens. Dat
Marjanneke in het bijzonder moeders
lievelingetje is, wie zal dat niet kun
nen begrijpen, maar het is niet zo licht
te verstaan, dat moeder van die voor
keur zo duidelijk blijk geeft. De vier
broers worden opgevoed in het idee,
dat „zusje" een prinsesje is en zij de
dienaren. Een beetje ridderlijkheid is
best, maar niet in die mate als moeder
dat vordert voor Marjanneke. Mar
janneke is het middelpunt waar alles
om draait. En het moet gezegd, thuis
is Marjanneke echt wel aardig. Geen
wonder, zou ik ook zijn, als ieder op
tnjjn wenken vloog en ik in alles mijn
zin kreeg. Marjanneke woont niet zo
ver uit mijn buurt, zodat ik het gezin
wel aardig ken, ook al, omdat ik van
de jongens al onder mijn pupillen heb
mogen rekenen. In één woord, Mar
janneke is verschrikkelijk bedorven.
Nu openbaren de gevolgen hiervan zich
niet op een wijze, als men dat zou ver
wachten. Marjanneke is thuis werke
lijk geen vervelende drein. Is ook geen
reden toe. Maar ik heb in de klas al
wel opgemerkt, dat er van Marjanne-
kes lievigheid niet veel overblijft, als
zij niet het middelpunt is en zij niet
de boventoon kan voeren. Als een an
der iets zó goed doet, dat er een extra
goed woordje voor overschiet, kijkt ze
al donker en speciaal als haar nichtje
Gerda de gelukkige is. Dan verandert
Marjannekes gezichtje totaal en het
lijkt veel ouder dan het is. De blauwe
ogen schijnen zwart te worden en kij
ken staalhard in het rond. Eigenlijk
benauwend om te zien voor zo'n jong
kind. Het nichtje Gerda, een fijn en
teer blond en blank popje, is juist het
tegendeel. Gerda is het evenbeeld van
haar moeder, ook een fragiel vrouwtje,
met een enorme geestkracht echter.
Gerda en het jongere zusje krijgen een
fijne opvoeding. Gerda is nog zo hele
maal een jong kind, goedhartig en zo
volkomen argeloos en vol vertrouwen.
Het laatste half uur hebben we ge
zongen. Voor de verandering heb ik
een paar „solisten" laten optreden met
een eigen repertoire. Laat ik nu heel
gelukkig zijn geweest in de keuze van
de solisten. De twee „heren" en de
twee „dames" hebben alle vier zo
voortreffelijk gezongen, dat ze als ho
norarium alle vier een mooie plaat
krijgen. Ge hadt Gert Timmers eens
met een vuur: „Het had wel wat ge
vroren" moeten horen zingen. Hij had
het van zijn moeder geleerd, dat scho
ne lied. Gerda zong ook een versje van
moeder geleerd, en wel „Klein vogelijn
op groene tak". We hebben allemaal
genoten van het kunstgenot en gun
nen de „kunstenaars" de prijs wel,
meen ik. Samen zingen we ook nog
uit volle borst en dan is het tijd om op
te breken. Heel even zie ik, dat Mar
janneke zwart kijkt in de richting van
het nichtje Gerda. Alweer mis, denk
ik even, maar op dat ogenblik besteed
ik daar niet veel aandacht aan, omdat
Dirk me wat te vragen heeft. Dan
statig ik o» bÉana een paar teJJeo
xijn ze allemaal verdwenen. Er zijn
geen schoolblijvers en ik heb geen
„bordenwerk" te doen, dus werk ik
vlug af. Dat wil zeggen dat ik direct,
nadat ze allemaal verdwenen zijn,
sommige plantjes nog wat water ga
geven, voor ik naar huis zal gaan. Dan
zie ik wat er op het plein gebeurt.
Marjanneke is ineens in de buurt van
Gerda. Ze rukt ruw de plaat uit Ger-
da's knuistje, scheurt die kapot en
pakt dan Gerda's dunne polsje beet en
probeert dat om te wringen, zoals men
een stuk wasgoed uitwringt. Intuïtief
doe ik het enige, wat onmiddellijk re
sultaat kan opleveren. Ik tik zó hard
met mijn ring op het raam, dat het
rumoer op het plein er door overste-end
wordt. Marjanneke kijkt schichtig om
en verdwijnt dan met een vaartje van
het plein. Gerda kijkt ook even om en
er is een glimlach vol verbazing op
het zachte snuitje. Pijn schijnt ze niet
te hebben, Ik laat het voor een ogen
blik maar gaan. Ik wil met als een
politieagent de kinderen achterna zit
ten. Naar Marjannekes huis gaan? Zal
niets baten. En danik voel me
opeens moe, heel moe, zodat ik naar
mijn kamer verlang. Ik weet niet, wat
ik hieraan doen moet. Misschien zie ik
in de stilte van mijn kamer de juiste
weg, die ik hierin moet „volgen". Het
verdichtsel van 's mensen hart is boos,
van zijn jeugd aan. Natuurlijk is elk
Bijbelwoord waar. Doch als je de rea
liteit zo vlak voor je ziet, dan schrik
je er toch van.
MEKKEREN of BLATEN
Schapen en geiten
hebben elkaar
niets te verwijten,
ze mekkeren of blaten
gelaten,
en de jonge kalveren
kunnen óók zo praten.
Men zegt ook
dat ze blèren of bieren;
wat men veel kinderen
niet behoeft te leren.
Al geeft de geit melk
die goed is voor elk,
de bok is van meer belang
voor zetters van allerlei
stand en rang.
De geit is een dier
met een zekere zwier,
beweeglijker dan het schaap
in „slaap-kindje-slaap"
Het schaap is ook gedwee
en met alles tevree;
volgzaam is het zeer:
is er één over de dam,
dan volgen er meer.
Hoewel dat velen verdriet,
meer dan vier poten
heeft het niet.
Anders dan van geit en bok
gaan er heel wat in één hok
en al klinkt dat vreemd:
een zwart schaap is haast
gelijk aan een zondebok.
Maar hoe dat ook zij:
mekkeren of blaten
doen ze allebei.
Me vrouwe en ik bin ook is wezen
kieken op de tentoonstelling in Goes
van de landbouw. Bie ons op 't durp
wier der zoveul over gepraat en gezeid
asdat 't de moeite waard was, dat me
vrouwe teugen mien zee: ons mosten
der toch ook maer is gaen kieken. Noe
as de vrouwe dat wil dan mot dat ne-
tuurlik gebeure. En ik mot zeggen as-
dat 't mien ook nie teugen gevallen
is. Der was eel wat te zieë. Ons kwam
der net op de middag toen der beesten
tentoonstelling wier gehouwen. Ons
zag prachtig vee en wat mien persoon
lik nog 't meeste antrok was het paerd-
rieje met hindernissen. Ik ken bekant
geen m >oier gezicht indinke as dat.
Wat kennen die beeste toch mooi lo
pen. Der waere goeie riejers bie. En as
ik eerlik bin dan mot ik zegge asdat
het kieken nae die beesten mien per
soonlik nog meer antrok as al die
landbouwwerktugen, ook al was ter op
dat gebied veul te zien. Der is toch
nie mooier as het werken met paerden.
Een landbouwmesjien bluuft toch al-
tied mae een dood dieng, waer of nie?
Ik zal nie ontkennen dat ze der motte
wezen. Der zou vandaeg an de dag nie
veul van terecht kommen, as ons alles
nog met de hand en met paerden
mosten doeë, mae mooi is 't noe nie. De
moderne techniek ken 't een end brin-
gen, mae het wordt ter nie mooier van.
Dat most iiv ook konstateren toen ik
in een tent kwam waerdat je de plan
tenziekten en der oorzaeken, de in
secten kon bekieken. Ook dat was de
moeite waerd, vooral vo mensen as
ons, die dernae bie betrokken bin, ook
al is ons bongerdje dan mae een klein
perseeltje in vergelieking met wat je
soms bie aere ziet. Jammer dat'tin die
tenten zo verschrikkelik werm was. Der
most wat meer gespuit kennen wor
den. 't Was ter ondraegelik heet in,
met al die mensen. Mae, dat most ons
op de koop toe nemen. As je al die
insecten en verdelgingsmiddels van
die insecten, zo is bie mekaere ziet,
dan komt de mens tot de ontdekking,
dat je eigenlik allenig mae met kunst
en vliegwerk de boel nog zo'n bietje
gaef ken houwen, 't Is bekant nog een
wonder as je een gaef appeltje van je
bomen kriegt. Wat een 'eerleger van
ontuug, eit 't al nie voorzieë op onze
producten. Je wordt ter bekant mise
rabel van. En 't ongelok is, asdat je
der nooit van rtn leven mee klaer
komt. Want as je het éne ontuug zo'n
bietje onder de knie eit dan komt ter
weer een aere, die je weer op een aere
menier te lief mot gaen. En zo bluuf
je an de gang. Ik most daer weer op
nieuw an dienken, toen ik nae dat ik
thuus gekommen was nog efferies nae
d'n barbier gong om me te laeten
scheren. Noe, daer ken je altied een
hort zitten wachten, want je treft mae
is zelden asdat je drek geholpen ken
worden. Toen lag daer op 't taefeltje
een krante en ik zag meteen een
plaetje van een nieuwe spuitmesjien
en toen begon ik is te lezen wat dat
ter bie stong. En toen las ik een mooi
verhael. Die krantenkaerel schreef dat
as je de moed eit om is nae d'n appo-
teek te gaen om een bietje vergif, dat
je bie wiezen van spreken in een vin
gerhoed kan bergen, je eerst een re-
sept van je dokter mot 'a. En dan
wordt je naerr opgetekend in een boek,
de singelement wordt goed opgeno
men en je kriegt 't in een verpakking
waerdat eel goed op staet angegeven
dat 't vo uutwendig gebruuk is. En,
schrieft ie er nog bie, as ter dan toe
vallig in di? zelfde tied is erges een
moord begaen wordt, 'eb ie grote kans
asdat de pliesie je nog oppakt onder
verdenking dat je iemand vergiftigd
eit. Mae gae noe is, zo schrieft ie ver
der, nae een fruutkweker. Of nog be
ter nae een handelaer die verdelgings
middels verkoopt vo' de fruutkwekerie.
Daer ken je 't alderzwaerste vergif zo
maer kriegen, zonder doktersresept,
met kruuwaegens vol en wat je er
mee doet, daer trekt geen sterveling
zich wat van an. Je ken der, om zo is
te zeggen een 'eel durp mee uutroeien,
zo zwaer is dat vergif, en Jan en alle
man ken der om gaen, zoveul asdat ie
mae wil a. Noe, een klein bietje ge-
liek most ik 'm wel geven. Je ken dan
ook in de krante telkes weer lezen van
vergiftigingsgevaRen, die veroorzaekt
bin deur een bietje onvoorzichtig ge
bruuk van die rommel. En toen bin ik
verder gaen dienken en most ik tot
dezelfde konklusie kommen as op die
tentoonstelling bie die mooie paerden.
Bin ons noe met al die moderne tech
niek der wel zo veul op vor uut ge-
gaen? Ik weet best asdat ons 'eel wat
mooier en gaefder fruit leveren as
vroger. Maer 't liekent wel een bietje
op de meisjen van vandaag uut de
grote waereld. Die bin ook opgepoest
met lippenverf en poejer op de wan
gen en krullen in der afgeknipte hae-
ren. 't Liekent op een afstand 'eel
wat. Mae as ik terug dienke an mien
vrouwe, toen ik ze vo 't eerst zag, dan
had ik die toch liever. Die 'ad rooje
koontjes, as je der in kneep wist je
watdat je vasthieuw. 't Was gezond
vleis. Ze 'ad geen poejer nodig om der
eigen op te sieren. En vandaeg an de
dag mag ze der nog as frommes we
zen, waer dat je nae kieken ken. Noe,
zo is 't nae mien gedacht met 't fruit
ook een bietje. Vroger docht geen mens
an al dat vergif. De appeltjes bleven
kleiner van stik, mae ik ken me goed
erinneren asdat bie ons thuus ons net
zo goed tot eind Mei en somtieds tot
Juni gezonde, lekkere appeltjes op zol
der 'adden leggen, as, dat der noe bin.
En dan waeren ze pittiger van smaek
as wat dat ter noe uut de koelcel komt.
Ik weet best asdat ons nie nae de
vrogere tied werom kennen. Der mot
beschot wezen en ons mot geven wat
de markt verlangt, Mae ik behoor toch
nie tot de mensen, die alles wat ons
teugesworig 'a, verheerliken tenkoste
van wat ter vroger was, met alle res-
pekt met wat er zoal op zo'n tentoon
stelling te zien is.
Juust vo' deuze brief nae' de post
gong kreeg ik nog een brief thuus
'estierd van een vriend uut Zoutelan-
de, die mien een stik vo' de krante
opstiert, waerdat ie een onderwerp in
anroert dat wel de moeite waerd is om
der is naeder op in te gaen. Mae, dat
is noe te laete vo 'deüze weke en daer-
om wil ie wel geduld 'a tot volgende
weke.
Julder Flip Bramse.
Er is voor Nederland een genees
middel noodig, evenredig aan de
kwaal; er zal geen redding zijn dan
door terugkeering tot de christelijke,
historische, nederlandsche beginsels.
GROEN VAN PRINSTERER.
Brouwgerst is een typisch product
voor Zuid Nederland en wel in het bij
zonder voor Zeeland. Jaarlijks worden
vele honderden tonnen naar de bier
brouwerijen verscheept.
Te Rotterdam werd enige weken
de traditionele brouwgersttentoon-
stelling van de beste in 1953-1954
geleverde partijen gehouden. Gelijk
hiermee vond de jaarlijkse vergadering
met bierbrouwers, handel en boeren
plaats. Tijdens deze vergadering, waar
o.m. de nieuwe aspecten van de teelt,
in verband met nieuwe rassen, verbe
terde oogstmethodes etc. worden be
licht, worden de prijzen voor de beste
en de grootste geleverde partijen van
het afgelopen seizoen uitgereikt.
Volgens „De Boerderij" werden dit
jaar in totaal 182 monsters tentoonge
steld, vertegenwoordigend in totaal
13.760.000 kg brouwgerst. Onder de
prijswinnaars waren ook dit jaar weer
zeer veel Zeeuwse handelaren, waaruit
blijkt dat Zeeland een prima kwaliteit
levert.
Desondanks worden jaarlijks veel
partijen afgekeurd omdat aan het pro
duct te weinig zorg is besteed. Het is
niet zo dat alle gerst die niet voor de
zaai wordt gebruikt brouwgerst is, ook
al zijn er velen die dit denken.
De oogst staat weer voor de deur,
binnen afzienbare tijd, daarom willen
wij U nog even op enkele belangrijke
punten wijzen:
le Niet alle rassen zijn geschikt
voor de brouwerij. Als brouwgerst
komen in aanmerking: Abed Kenia,
Balder, Pirolisie en Saxonia.
Verbouwt men meer dan een ras,
houdt dan deze rassen bij de oogst
vooral goed gescheiden. Want vermen
ging van 2 rassen heeft onvermijdelijk
afkeuring of een geldelijke korting
tengevolge. Gebruikt U de combine
bij de oogst, overtuigt U er dan vooraf
van, dat de machine absoluut schoon
is.
2e Komt in het veld opslag van an
dere granen voor, dan dient het per
ceel vroegtijdig hiervan gezuiverd te
zijn. Gerst met bijmenging wordt n.l.
niet door de brouwerijen gekocht.
3e Oogst niet te vroeg, maar laat
de gerst voldoende uitrijpen. Niet uit-
gerijpte gerst heeft een zeer lage kiem-
energie en is derhalve ongeschikt voor
de brouwerij.
4e Zorg eveneens dat het graan
droog is. Zeer veel partijen moeten
jaarlijks worden geweigerd wegens te
hoog vochtgehalte.
5e Ook op dorsbeschadiging wordt
gekeurd. Overtuig U dus tijdens het
dorsen of de machine niet te scherp is
afgesteld of met te hoog toerental
draait. Vooral Saxonia is zeer gevoelig
voor dorsbeschadiging.
,6e Wacht met het maaidorsen tot
het gewas droog is. Ook hiervan is de
kwaliteit van Uw product zeer afhan
kelijk.
7e Bij langere bewaring gaat de
brouwwaarde terug. Lever Uw gerst
dus zo vlug mogelijk af.
8e Bent U genoodzaakt Uw gerst
toch te bewaren, bewaar ze dan luch-
tig en droog.
Wat zijn de eisen die aan brouw
gerst worden gesteld?
le De raszuiverheid moet goed zijn.
2e De gerst moet een gezonde in
druk maken, d.w.z.:
a. Lichtgeel van kleur en niet don
ker of grauw;
b. Een frisse reuk hebben. Muffe
partijen zijn waardeloos;
c. Droog en hard aanvoelen;
d. De gerst moet goed gevuld zijn,
dus weinig smalle korrels bevatten.
3e a. Beschadigde of halve korrels
mogen niet voorkomen;
b. Practisch vrij van schot;
c. Geen bijmenging van. andere
granen, strodelen, etc.;
d. De partij mag geen klanders
of beschadiging hierdoor vertonen.
e. Beschimmelde korrels mo
gen niet voorkomen.
4e Het vochtgehalte mag niet hoger
zijn dan 16V2
5e De kiemkracht moet minstens
97% zijn binnen 5 dagen.
Aan al deze eisen kan een partij vol
doen als het gewas met zorg is geteeld,
geoogst, gedorsen en geschoond. De af
name van Uw partij is dan verzekerd
en teleurstelling uitgesloten.
W. J. L.
KINDS
LIJK?
OF KINDER-
Als we ouder worden,
kunnen we kinds wor
den. Ook kinderlijk. Be
ter is het, dit laatste van
jongs af te blijven. Helaas
willen we vaak gauw vol
wassen zijn. Ook in de
betekenis van eigen baas.
Baas over eigen leven.
We willen snoepen van
allerlei wereldse geneug
ten. Als we overvoerd
zijn, zouden we weer een
onschuldig kind willen
zijn. Gelukkig mogen en
moeten we dat; ons be
keren, worden als een
kind.
Opmerkelijk is het dan,
dat de kindervreugden
ook weer ons deel wor
den. Dit pas is het leven.
Niet eer, macht, bezit, ge
not, die ons verblindden.
Leeft het kind (weer)
in ons, dan begrijpen we
het kinderspel. We laten
onze kinderen spelen en
doen zelf eens mee, le
ven althans mee. Dat
geeft een band met hen.
Ze worden toch al zo
vaak wreed in de grote
mensenwereld getrokken.
Dan is het goed, als wij
eens in hun wereld le
ven. Ze waarderen het
ten zeerste!
Een kind, dat speelt, is
eerlijk. Het laat zich zien,
zoals het is. Als een dar
tel veulentje in de wei
Ook een volwassene, die
speelt, is eerlijk. Het zui
vere spel wordt vaak ge
minacht, maar is meer te
waarderen dan opge
schroefde ernst, die vaak
wèl waardering vindt en
niets 'anders is dan laag
spel.
Het kinderspel is ernst.
De pop hééft pijn. Daar
om moeten wij het spel
niet bederven met onze
bemoeiingen en het ini
tiatief aan de kinderen
laten.
Een kind, dat speelt,
leert. Ontzaglijk veel. U
ziet de oefeningen van
oog en hand, de ontwik
keling en de beheersing
van het lichaam, het ge
bruik van het verstand,
de fantasie, de tactiek,
de onderzoekingsdrift en
het expressie-vermogen,
het wennen aan regel»,
aan zelfbeheersing en zo
vele andere ontwikke
lingsmogelijkheden.
Een kind, dat niet
speelt, is ongezond, is een
eenling, krijgt geen zelf
vertrouwen en komt in
lichamelijke en geeste
lijke ontwikkeling ten
achter.
Maakt U het Uw
kind in het spel niet 51 te
gemakkelijk. Geeft U
geen speelgoed, dat leuk
is voor een ogenblik,
maar waarmee niets meer
te doen en te leren is.
Hitier elke keer een hou
ten hamer op zijn hoofd
te laten neerkomen, is
niet alleen onverstandig,
maar verveelt óók gauw.
Eenvoudig, degelijk, sterk
speelgoed, waarmee wat
gedaan kan worden, is
aan te bevelen. Niet het
dure, dat zó weg is. Gro
tere kinderen gaan al
gauw over tot het vrije
spel, als wij niet bedil
len: schooltje spelen, ver
stoppertje, enz. Niet min
der leerzaam.
Niet door op het dwaalspoor mee te
gaan ondersteunt men. Er is een oppo
sitie, die door haar onbuigzaamheid
steun geeft. Er is een oogluikende
meegaandheid, waardoor men den af
grond bereikt. Ook thans is de spreuk
bij uitnemendheid behartigenswaard:
„II n'y a que ce qui résiste qui sou-
tient".
GROEN VAN PRINSTERER.
Vraag het even j
Onze abonné's kunnen
iedere moeilijkheid aan
onze medewerker voor
leggen. Zij krijgen des
gewenst steeds antwoord
in een persoonlijk schrij
ven. Brieven moeten wor
den gericht aan de redac
tie en links in de hoek
v. d. enveloppe moet wor
den geschreven Raads
man. Op uw briefpapier
gaarne uw naam en adres
in blokletters. Voor de
antwoorden wordt niets
in rekening gebracht.
Over de volgende onder
werpen kunt u (onder
meer) vragen stellen: Ju
ridische aangelegenheden,
sociale verzekeringen, as
suranties, erfeniskwes
ties, woning-aangelegen
heden, alles wat ligt op
het terrein van het maat
schappelijk werk, per
soonlijke moeilijkheden,
huishoudelijke vraagstuk
ken (recepten, bloemen-
verzorging etc.)opvoe
dingsmoeilijkheden en al
wat aanleiding kan geven
voor zorgen of moeilijk
heden. Alle brieven wor
den strikt vertrouwelijk
behandeld.
KAMPEREN.
Indien u nog nooit kam
peerde, bestaat zeker de mo
gelijkheid om eerst een kamp
je met „ervaren kampeerders"
mee te maken. Vervoeg u dan
bij de ANWB, die nadere in
lichtingen verstrekken zal. Wij
denken o.m. aan het ANWB
oefen-kamp in Ommen. Voor
het laatste behoeft u nog geen
uitrusting aan te schaffen, die
krijgt u wel.
KAMPEREN II.
Een kampkaart is zeer ze
ker nodig, zonder dat kunt u
nergens terecht. Wij raden u
dan ook aan om u bij de AN
WB van een dergelijk docu
ment te voorzien. Het is daar
voor niet nodig om lid van de
ANWB te zijn.
DE MEUBELEN?
Het blijft een gevaarlijke
kwestie om bij emigratie uw
meubelen te verkopen onder
voorwaarde dat de koper in
uw woning komt. Eerstens
heeft de eigenaar van uw wo
ning hier iets in te zeggen,
want hij behoeft de koper
niet als huurder te aanvaar
den. Verder heeft ook de
dienst van volkshuisvesting
een woordje mee te spreken.
Met deze diensten zullen de
partijen (verkoper en even
tuele koper) zich eerst moe
ten verstaan. Transacties als
deze lopen vaak op een te
leurstelling uit, hetgeen dan
ook de reden is, dat men maar
peter eerst een en ander in
orde kan maken.
DE GESTOLEN BOOT.
Een lezer plaatste een ad
vertentie want hij wilde
graag een roeiboot overne
men. Na enkele dagen kwam
een meneer met een boot aan-
roeien en na enig onderhan
delen, werden ze het samen
eens over de prijs. De meneer
ging weg en de boot bleef.
Maar na enkele dagen 'kwam
de politie en nam de boot
mee. Al was de boot nu weg,
onze lezer zat toch in de boot.
Het bleek namelijk, dat het
vaartuig gestolen was. Erger
is, dat onze lezer nu een pro
zes-verbaal krijgt wegens he
ling omdat hij niet de nodi
ge zorgvuldigheid in acht ge
nomen heeft bij het onderzoe
ken van de vraag, of de boot
niet van diefstal afkomstig
was. Onze lezer krijgt verder
persoonlijk antwoord. Maar
wij willen er alleen even op
wijzen dat men altijd verstan
dig zal doen, bij het iets
tweedehands" kopen, eerst na
te gaan waar het vandaan is
gekomen.
Wanneer redt Gij de volken?
Hoe wordt het recht verkracht!
Het struikelt op de straten
en donker daalt de nacht.
O God, laat als de beiden staan
Uw trouw, die niet mag ondergaan:
de menschheid sterft in eigenwaan.
God, red de volken!
Wanneer redt Gij de volken?
Verhef Uw aangezicht
en deert verdwaasde wereld
zal baden in Uw licht.
O, breek met Uwen feilen schijn
uit 't hemelhuis van kristallijn:
de menschen toch Uw kind'ren zijn!
God, red de volken!
Wanneer redt Gij de volken?
Barmhartig God, wanneer?
Geen staten slechts en kronen.
Maar menschen, menschen, Heer!
Zij moesten in hun schoonheid staan
en niet vertrapt ten ondergaan,
hun kracht in ijd'le hoop verdaan!
God, red de volken!
Looft God, looft God, gij volken!
Het licht vloeit van zijn troon.
Een woIkelooze wereld
bloeit open, stil en schoon.
En boven smart en weedom uit
wordt de eeuwige dag straks ingeluid!
God, red de volken!
'p
Het leed alleen, het leed heeft kracht
[van heeling.
God schonk het hem, wien Zijn gend
[bewaakt.
Bedroefden, jtuicht in deze Uw lots-
[b edeeling!
is 't nacht voor ons, eens zal de mor-
[gen rijzen;
Geen aanstoot meer belemmert dan
[ows pad,
En heel uw ziel zal Gode dank
[bewijzen
Voor elke wond en bloed en tranen-
[spat.
WILLEM BILDERDIJK
