„Zwarte lonen" zijn zegt voorzitter der niet zwart, N.C.A.B. WERELD v&n 6&Q tot N „Ik spoorde niet aan tot dappere ongehoorzaamheid" SANCTIES TEGEN FRANSE SOCIALISTEN ö&q M' 150 ■fa'ieti dooA de. Rijl<-&(tq.e.tio-otichafip£.t% Japanse parlementsleden gingen op de vnist J Alleen' critiek geuit op besluit der regering ChrAannemers vieren Bondsjubileum in Groningen Ondanks besluit toch tegen het E.V.G.-verdrag gestemd Pleidooi voor langere werktijden in het zomerseizoen. Geref. garnizoens kerken bijeen* Genève tot mis lukking gedoemd* „Medal of Freedom" voor twee Nederlanders Vrijdag 11 Juni 1954 ZEEUV'SCH DAGBLAD pagina 3 U a.s. Zondag in vele kerken De Bijbel moest in eigen land onder in ons land in de prediking zal worden stilgestaan bij het werk der Bijbelvoorziening en vol gende week de grote Bijbeldag in Den Haag zal worden gehouden, willen wij ook in ons dagblad aan deze belangrijke arbeid een bijzon der artikel wijden. Op het Pinksterfeest heeft de Chr. Kerk het weer mogen horen, dat zij ruim negentien eeuwen geleden werd geboren met een boek in de hand. Dat is een feit van de grootste betekenis, want daardoor is er een heilige, blij vende band tussen haar verleden, he den en toekomst gelegd. Toen de eer ste Christenen in Jeruzalem tot een radicale breuk met- het Jodendom kwamen, bleef echter het Boek met de rijke openbaring van de eeuwen lange voorbereiding van Gods heils plan met de volkeren. Toen in de eerste tientallen jaren van het bestaan der Chr. Kerk het Nieuwe Testament geleidelijk ontstond, was daar een merkwaardige aansluiting op en voort zetting van het Oude Testament. Bij het licht van de Heilige Geest mocht nu voortaan door de evangelieprediking worden getuigd van een gehele Chris tus in een gehele Bijbel voor een ge hele wereld. Het Oude Testament mocht niet worden afgewezen. De Chr. Kerk aanvaardde beide als één geheel en wel als de begonnen en afgesloten openbaring van Gods eeuwige liefde en Zijn verlossingswerk in Zijn Zoon Jezus Christus, de Zaligmaker der we reld. De Bijbel was vanaf het begin de bron voor het leven der Kerk, het licht voor de weg van de Kerk, de kracht voor haar wandel en het wapen voor haar strijd. Zo kon en kan de Kerk haar roeping vervullen in de wereld. Getuigen, evangeliseren, zendingsar- beid verrichten, het werd alles geïn spireerd door het Woord als drager van de H. Geest. In de eerste eeuwen was de uitgave van boeken een probleeip, een lang zaam werkend proces. De bijbelboeken werden vermenigvuldigd door de nauwkeurig overgeschreven exempla ren. Het duurde lang voordat iedere locale gemeente een exemplaar bezat, terwijl het persoonlijk bezit der bijbel boeken een zeldzaamheid was. En toch wilde de Chr. Kerk naast haar predi king van het Evangelie ook het ge schreven Woord in omloop brengen. Tegen het einde van de vierde eeuw was de Bijbel reeds één van de meest verkochte boeken. Ieder ontwikkelde Christen wilde een exemplaar bezitten en bestuderen. Ook niet-Christenen in teresseerden zich voor het Boek. Er was een vraag naar de Bijbel. Dit Boek immers bracht rust in de verwarring van het denken door zijn boodschap van de énige, waarachtige God, Die door Zijn souvereine wil en macht Zijn schepping in stand hield. Dit Boek bracht reinheid in de zedeloze samen leving der volkeren. Dit Boek bracht vrijheid, zaligheid door zijn boodschap van genade in Christus Jezus, door Zijn kracht tot een nieuw leven en Zijn hoop op een eeuwig leven. De Chr. Kerk, geboren en gegroeid met de Bijbel in de hand, uitgebreid door de kracht van het Bijbelwoord, heeft in de eeuwen van strijd ook mo gen overwinnen met de Bijbel in de hand. Het oude Romeinse rijk stortte ineen, de Chr. Kerk, ondanks haar zwakheid, mocht zegevieren. De tijd kwam dat het practisch on mogelijk was een Bijbel aan te schaf fen. Het overschrijven was vaak het levenswerk van een monnik. Aan het einde der Middeleeuwen kwam er ver andering in deze toestand. De boek drukkunst was uitgevonden. Nieuwe bijbelvertalingen verschenen en vooral sinds de dagen der Kerkhervorming kwam er een nieuwe tijd voor de Bij-- belverspreiding. Wie kan hier het ge zegende werk van Dr Maarten Luther vergeten. Welk een moedig, dankbaar gebruik maakte hij van de nieuwe uit vinding om het Evangelie onder zijn volk te brengen, ja over de grenzen heen. Ons volk kreeg later zijn be roemde Statenvertaling en elk land in Europa, dat gezegend werd met het licht der Hervorming, ontving een eigen Bijbel. Maar van een werkelijke bijbelverspreiding met het doel de evangelisatie- en zendingsopdracht der Kerk te vervullen, hoort men niet. Dat bleef sluimeren totdat eindelijk in 1804 het eerste Bijbelgenootschap werd opgericht. Toen waren er in Lon den mannen bijeen, die weer gelijk de Kerkvaders de Bijbel zagen als Gods grootste bekendmaking aan de mens heid, de open brief van de barmhartige God en Vader, gericht aan iedereen het bereik van de armsten kunnen ko men. (Lees het boekje „Mary Jones", uitgave N.B.G.). De Bijbel moest in Europa worden verspreid, zelfs in vreemde talen worden gereed gemaakt voor de pas bewerkte zendingsgebie- den. Ook daar moesten de mensen in hun eigen taal kunnen lezen van de grote werken Gods en van de Ene Naam, die onder de hemel de mensen gegeven is, waardoor zij moeten be houden, worden (Hand. 4 12). Elke nieuwe Bijbeluitgave inspireer de de Oude Kerken opnieuw tot zen dingsdrang en werkte mee dat de evangeliserende dienst van de Bijbel zelf weer in ere werd hersteld. De ge drukte Bijbel, in steeds meer talen, werd de vurigste evangelist en de ijve rigste zendeling der Kerk, want overal waar het Bijbelboek werd uitgereikt, weerklonk als in Augustinus' dagen 'n stem, die als orgaan van de H. Geest, mensen in het hart riep: „Neem en lees". Zij hebben het Boek genomen en gelezen en zij kwamen tot de ken nis van Christus, het Licht der wereld. Met dit werk der Bijbelvoorziening zijn de Bijbelgenootschappen begon nen. Over 150 jaren Bijbelvoorziening een volgend artikel. G. J. K. Bemanningsleden van Britse torpedojager vermist. HONGKONG, 10 Juni. Sedert Zondag worden negen bemannings leden van de Britse torpedojager „Concord", onder wie een luitenant, vermist. Zij vertrokken één Juni op her ze ventig ton metende jacht „Elinor" voor een pleziervaart in de wateren ten Noorden van Hongkong. Zij werden Zondag terug verwacht. In Hongkong vreest men, dat de Britten in handen van Chinese communisten zijn gevallen. Marine autoriteiten menen, dat de hulpmotor van het jacht heel wat defect kan zijn geraakt en dat slechte weeromstandig heden de terugkomst hebben ver traagd. Men gaat voort naar het jacht te zoeken. In het Japanse Huis van Afge vaardigden te Tokio is het, zoals bekend tot een ernstige rel geko men toen de leden van de Liberale partij van Premier Yoshida tegen het einde van de zittingsperiode en vóór de Premier aan een wereld reis zou beginnen, trachtten de zit ting van het Huis met twee dagen te verlengen om een belangrijke zaak alsnog te behandelen. De tegenkantingen zowel van de linker als van de rechtervleugel waren zo sterk, dat op een bepaald mo ment de parlementsleden op de vuist gingen. Ondanks dit alles werd het voorstel tot regentralisa- tie van de politie, waarom de rel was begonnen, aangenomen. Foto: een overzicht van hét ge vecht tussen de achtenswaardige parlementsleden. Ook een paar vrouwelijke leden namen aan het gevecht deel. ROTTERDAM, 9 Juni Naar wij van de Substituut-officier van justitie te Rotterdam, dr M. S. van Oosten, heb ben vernomen, is de Rotterdamse ad vocaat mr G. de B. na verhoor door de rechter-commissaris weer op vrije voeten gesteld. Dr D. K. Wielenga Gzn naar Brazilië. 's-GRAVENHAGE, 10 Juni. Dr D. K. Wielenga Gzn, em. predikant van de Geref. kerk van Bandung, oud-legerpre- dikant en thans leraar aan het Chr. Ly ceum te 's-Gravenhage, zal op uitnodi ging van een bijbelkring bestaande uit orthodoxe Prot. Christenen, 24 Juni a.s. voor drie maanden naar Sao Paulo in Brazilië vertrekken. Dr Wielenga, die de reis per vliegtuig maakt, is gaarne bereid zo mogelijk contact op te nemen met daar woonachtige familieleden van land genoten, wanneer hem zulks verzocht wordt. Zijn adres is Clingelaan 17 te Wassenaar. Gen.-maj. Diicst Britt in Haarlem HAARLEM, 10 Juni. De oud-commandant van de voormalige 7 Decem ber divisie, generaal-majoor H. J. J. W. Dürst Britt, is gisteravond in een toespraak voor de afdeling Haarlem van het Veteranen Legioen Nederland, teruggekomen op een passage uit zijn redevoering voor de afdeling Amster dam van dit legioen, die aanleiding is geweest tot officiële critiek. Hfj zeide, dat een deel van de pers van deze rede „slechts datgene heeft trachten weer te geven, dat sensatie zou kunnen verwekken, terwijl de weergave van do omstandigheden onder welke het werd gesproken evenals het verband met de overige gesproken woorden ontbrak. Dit heeft aanleiding gegeven tot een polemiek, waarbij ook andere personen naar voren zijn gebracht, hetgeen ik slechts kan veroordelen en waarover ik verder zwijg." „Wel", zo vervolgde generaal- majoor Dürst Britt, „verklaar ik te vermenen, niet te hebben aange spoord tot dappere ongehoorzaam heid, terwijl het gesprokene is be doeld als critiek op het besluit van de regering om de opmars naar Djokja stop te zetten, welke beslis sing onjuist is geweest. De actie had moeten worden doorgezet". Spreker, die hier door een krachtig applaus werd onderbroken, zei dat men nooit iets achter zijn woorden moest trachten te zoeken. De mening, dat de actie moest worden doorgezet, wordt naar hij zeide, door alle veteranen on derstreept. Alle soldaten, die het on bezette gebied en de terreur die daar heerste, hadden gezien, hadden slechts één mening: „met wapengeweld een eind hieraan te maken". Er was niets anders mogelijk dan actief optreden en doorzetten tot het einde, aldus de oud- commandant. Men moet, naar hij zeide, de mentaliteit van de Oosterse bevol king kennen om te weten, dat zij slechts voor de daad -ontzag heeft. Men verliest zijn prestige door toegeven. In erband hiermede verklaarde spreker voorts: „Alle toegeven is uit den boze, steeds zal meer worden gevraagd". Generaal-majoor Dürst Britt herhaalde wat hij in Amsterdam had opgemerkt, namelijk dat niemand het Indonesische volk de vrijheid misgunt, maar dat de te snelle wijze waarop deze vrijheid is tot stand gekomen, ontreddering tengevolge heeft gehad en Indonesië heeft overgegeven aan het communis tische gevaar. Het Veteranenlegioen is, naar hij zeide, opgericht om de Ne derlanders te tonen, dat „met Neder- lands-Indië niet alles verloren is maar dat er in andere rijksdelen nog iets groots te verrichten valt". In dit ver band noemde spreker Nieuw-Guinea en de Zuid-Molukken. In deze zaken wil het legioen, zo zeide hij, het Ne derlandse volk voorlichting verstrek ken en het nationaal bewustzijn en het ontzag voor de nationale traditie doen herleven. Daartoe dienen zich alle ve teranen van de eerste wereldoorlog af weer aaneen te sluiten, aldus spreker. Disciplinaire straffen aangekondigd t PARIJS, 10 Juni. Het dagelijks bestuur van de Franse socialistische partij heeft besloten, dat Oreste Rosenfeld de ko mende drie jaar niet in aanmerking zal komen voor het bekleden van functies in de partij. Deze strafmaatregel is geno men, omdat Rosenfeld ais lid van de commissie van Buitenlandse Zaken in de Assemblee van de Franse Unie op 2 Juni j.l. in strijd met de partijdiscipline tegen bekrachtiging van het Europese leger- verdrag heeft gestemd. De commissie sprak zich toen met 14 tegen 5 stemmen uit tegen de E.V.G. Zoals bekend is op een buitengewoon partijcongres een besluit genomen, dat de socialistische parlementsleden voor be krachtiging van het E.V.G.-verdrag dien den te stemmen. Indien zij niet gehoor zaamden, stelden zij zich aan straffen bloot. Rosenfeld is de eerste - en zeker niet de laatste - die nu voor zijn eigen machtig optreden wordt gestraft. Naar verluidt zal Rosenfeld, indien hij bij de stemming over de E.V.G. in de plenaire Assemblee in zijn „rebel lie" volhardt, waarschijnlijk uit de par tij gestoten worden. TER VERANTWOORDING. Het dagelijks bestuur besloot voorts, dat de zes socialistische leden der com missie voor Buitenlandse Zaken van de Nationale Vergadering, die zich Woens dag j.l. tegen de E.V.G. hebben ver klaard, ter verantwoording zullen wor den geroepen. Zoals gemeld heeft deze commissie met 24 tegen 18 stemmen, bij twee onthoudingen, een rapport van haar voorzitter, de socialist Jules Moch, aan vaard, waarin er bij de Nationale Verga dering op wordt aangedrongen het ver drag niet te bekrachtigen. Van de negen socialisten, die in de commissie zitting hebben, stemden er zes voor de verwer ping en drie tegen. (Van onze eigen verslaggever.) GRONINGEN, 10 Juni. Het zilveren jubileum, dat vandaag en gisteren gevierd wordt van de Ned. Chr. Aannemers en Bouwvakpatroonsbond, is een groots festijn geworden. Niet alleen voor de dames der leden, die prettige uitstapjes in de 'omgeving van de Martinistad hebben gemaakt, nadat het officiële deel van de vergaderingen was afgelopen, maar ook voor de zeer vele leden, die vanuit alle delen van het land naar het hoge Noorden getrok ken waren, de stad, waar eens de wieg van hun bond 'werd geplaatst. Na de receptie van Dinsdag, werd gisteren de werkvergadering gehouden en heden een officiële gedachtenissamenkomst. In de werkvergadering zowel als in de gedachtenissamenkomst voerde de voorzitter, de heer J. Blok Fzn., te Sneek, het woord, terwijl ook verschillende afgevaardigden zich lieten horen. Een schat van bloemen We telden meer dan dertig kolossale bloem stukken versierde de grote zaal, die meer dan 800 enthousiaste feest gangers bevatten. TOESPRAAK. Direct na de openingsrede verwel komde de voorzitter een aantal gasten, waaronder de heer J. Reijers, lid van de Eerste Kamer voor de C.H.U. en de heer J. van Eibergen, voorzitter van de Chr. Bouwbedrijfsbond. Verschillende gasten voerden daarop het woord. De heer Reijers deed dit namens de C.H. Eerste Kamerfractie, de heer Borst namens het Verbond van Prot. Christelijke Werkgevers, de heer C. C. Hengeveld namens de Christelij ke Middenstandsbond. In de werkvergadering heeft de voorzitter het vraagstuk van de loon vorming in het bouwbedrijf ter sprake gebracht. Dit vraagstuk is belangrijk. Er is op het ogenblik in het bouwbedrijf een vraag naar producten van ongekende omvang. Het zou verblijdend zijn, in dien het productie-apparaat aan deze vraag zou kunnen voldoen. Doch er is stagnatie in de aanvoer, gebrek aan vrijwel alle soorten van vakarbeiders eb er zijn hogere lonen dan wettelijk is toegestaan. „Zwarte lonen" noemt de spraakmakende gemeente dat. 's-GRAVENHAGE, 10 Juni. De Geref. kerken uit de plaatsen,, waar een garni zoen is, hebben gisteréft in Amersfoort hun jaarlijkse bijeenkomst gehouden on der leiding van de voorzitter van mili taire deputaten van de Generale Synode der Geref. Kerken, ds W. E. Gerritsma van Zoetermeer. In de morgenvergadering heeft ds W. M. Le Cointre van Amsterdam, predikant in algemene dienst, de ingezonden vra gen aangaande de geestelijke verzorging der militairen beantwoord in een samen vattend betoog, waarna de heer A. Ph. Balke, ouderling voor de militairen van de Geref. kerk van Arnhem, refereerde over: „Het werk van de ouderling voor de militairen". Twaalf sprekers, hebben met deze referent van gedachten gewis seld. In de middagvergadering heeft ds F. Colebrander, vlootpredikant te Den Hel der. een causerie gehouden over de gees telijke verzorging aan boord van een varend schip en over zijn arbeid op Nieuw-Guinea. De conferentie, die door afgevaardig den van 57 garnizoenskerken werd bij gewoond, verzond door afgevaardigden van 57 garnizoenskerken werd bijge woond, verzond een telegram van geluk wens aan de hoofdlegerpredikant, ds A. T. W. de Kiuis, die gisteren zijn zilveren; jubileum als predikant vierde. EN gaat zich de laatste dagen steeds meer afvragen of men niet beter doet een dikke ount te zetten achter de besprekin gen, die nu al anderhalve maand lang in Genève worden gevoerd. Al het gepraat in het openbaar in besloten zittingen en achter de schermen heeft tot nu toe geen practisch resultaat opgeleverd, noch inzake de Koreaanse kwestie, noch met betrekking tot Indo-China. Het is droevig dit te moeten constate ren, doch de feiten wijzen dit uit. De besprekingen over Korea zijn volslagen vastgelopen, omdat de communisten geen toezicht van de V.N. willen bij verkiezingen in heel het land en met de Indo-Chinese kwestie wordt van communistische zijde geen haast gemaakt, want de militaire kansen van de Vietminh zijn nu niet voldoende uitgebuit. Evenmin als het tot een hereniging van Duitsland is gekomen op de con ferentie van Berlijn aan het begin van dit jaar, zal de Gencefse conferentie leiden tot een hereniging van Korea. De standpunten staan te ver uit el kaar, dan dat er nog een redelijke kans op overeenstemming zou bestaan. Ko rea zal verdeeld blijven, het Noorde lijke deel van het land blijft in com munistische handen en de V.N.-troe- pen zullen ongetwijfeld nog in Zuid- Korea moeten blijven, omdat men de communisten nu eenmaal op dit punt niet vertrouwen kan. Een terugtrek ken van de V.N.-strjjdkrachten uit Zuid-Korea op dit moment zou de kan sen op een nieuw gewapend conflict alleen maar aanmerkelijk vergroten. Er schijnt met geen mogelijkheid een brug te vinden te zijn, die de kloof in de opvattingen tussen Oost- en West zal overbruggen. Moiotof en zijn poli-1 bereiken op het strijdtoneel in tieke vrienden zijn tot geen enkele Delta van de Rode Rivier, concessie meer bereid en ook het Wes-| ten vindt, dat men niet verder moet gaan met aan communistische verlan gens toe te geven. Alles wat er nog in Genève over deze kwestie gezegd zal worden, zal wel even vruchteloos blijven, als tot op heden het geval is geweest. de In politiek opzicht staan de zaken er met betrekking tot- Indo-China wel heel anders voor. Toen het gesprek over Korea in Berlijn dreigde te mis- lukken leek een oplossing tijdens de Geneefse besprekingen ook niet direct waarschijnlijk. De toestand, die intus sen was ontstaan door de militaire suc cessen van de Vietminh in Indo-China, maakte de conferentie van Genève ac tueler en de kans, dat men daar al thans tot een gedeeltelijke oplossing van dit vraagstuk al was dit alleen maar gelegen in een overeenkomst, die zou leiden tot een staken van hét vu ren zou komen, leek aannemelijk. Het enige positieve resultaat van de besprekingen over de strijd in Indo- China was het rechtstreeks contact tussen Franse en Vietminh-militairen, dat leidde tot een uitwisseling van de gewonden van Dien Bien Phoe. Maar daarbij is het gebleven. Veel zal ver der ongetwijfeld afhangen van hetgeen de Vietminh in de komende weken zal Het gesprek over Indo-China is be moeilijkt we hebben daar reeds eer der op gewezen door de verdeeld heid van opvatting in het Westelijke kamp. Dulles had al spoedig in de ga ten, dat er met de communisten in dit stadium niet te praten viel. Eden, op timistisch als altijd, wilde het uiterste proberen, doch slaagde daar tot op he den niet in. Bidault bevindt zich in 'n heel moeilijke positie. Een wankelend kabinet achter zich, een parlement, dat maar gedeeltelijk vertrouwen stelt in het optreden van de minister van Bui tenlandse Zaken in Genève, dat alles maakt het voor minister Bidault uiterst moeilijk en voor de communis ten uiterst aantrekkelijk het Westen „aan de praat te houden". Minister Molotof probeert ten opzichte van In do-China hetzelfde spel te spelen als destijds met Korea. Voor een bestand moet een wapenstilstandscommissie worden benoemd. En deze commissie moet gelijk zijn aan die, welke in Ko rea heeft gewerkt. Twee niet-commu- nistische en twee communistische lan den. Het Westen, dat heeft gezien, dat in Korea geen algehele oplossing te be reiken viel, is er huiverig van dezelfde weg op te gaan en komt met andere voorstellen. Neem de landen, die on langs in Colombo de toestand bespra ken als leden van een neutrale com missie van toezicht, zo is geadviseerd. Maar daarover valt met de Russen niet te praten. Zij willen en zullen via een communistische vertegenwoordiging 'n vinger in de pap hebben. Zo redeneert men zonder eind, zon der de mogelijkheid, dat men op de duur toch tot elkaar zal kunnen ko men. En we herhalen: zolang het Westen niet als één blok tegen het communis me zal optreden, zal Molotof zeker niet tot toegeven bereid zijn. NIET ZWART. Spreker meent echter dat van „zwar te lonen" hier niet mag worden gespro ken. Daarvan werd in de oorlogsjaren gesproken in verband met de prijsvor ming, doch hoe gans anders ig hier de situatie. Voor de grote vraag van dit ogenblik draagt de overheid voor een niet onbelangrijk deel de verantwoorde lijkheid. Alles is legaal en wettig. Maar bij de loonvorming, die verband houdt met deze grote vraag, wordt er gedreigd met vrijheidsberoving. Men spreekt over „misdaad" en over „immoreel". Sommi gen menen dat de maatregelen tegen deze loonvorming ook nog moeten wor den doorgetrokken tot op de arbeiders. Dat zou het onrecht alleen nog maar verhogen. Deze lonen zjjn niet zwart. Als een consciëntiekreet roept spreker om het wegnemen van de strafbedrei ging. VIER WEGEN. Het probleem van de loonvorming is iets te ingewikkeld om het met een slagwoord af te doen. Volkomen vrije loonvorming is ook de oplossing niet. Maar het is ook iets te belangrijk om er niets aan te doen. Er zijn vier we gen: 1) Directe beperking van de vraag door beperking van de bouwacti viteit van overheidswege; 2) Indirecte beperking van de vraag door middel van een vrije vorming van de lonen en de prijzen; 3) Een vergroting van het aanbod op lange termijn door verhoging van de productiviteit of door het in trekken van meer arbeiders; 4) Een vergroting van het aanbod op korte termijn door langer te gaan werken. Als èèn van de belangrijkste grieven van het gevoerde wederopbouwbeleid noemt spreker het ontbreken van een richtljjn voor een normale bouwactivi teit op langere termijn. De regering zou ons zeer verplichten door althans 'n po ging te doen aan te geven waaraan we toe zijn. Dan eerst kunnen we zien waar voor we verantwoordelijkheid dragen. NOODSITUATIE. Intussen zit het bouwbedrijf in een noodsituatie. Opzettelijke beperking van de bouwactiviteit door de overheid acht spreker onjuist. Het effect daar van is niet te berekenen. Vergroting van het aanbod door het aantrekken van meer arbeiders werkt eerst op lan ge termijn en is dus in de noodsituatie onvoldoende. Onmiddellijke baat geeft alleen de mogelijkheid van langer wer ken. Er zou een tijdelijke vergroting van de productiviteit van 10 ont staan, indien in de nog resterende zo mermaanden in plaats van 48 uur 55 uur mocht worden gewerkt. De be- drijfsraad voor het bouwbedrijf moet het daarheen leiden dat een algemene vergunning voor overwerk tot stand komt. En de regering moet het overleg over deze zaken met de werkgevers- en werknemersorganisaties openen. De heer Van Eibergen discussieerde daarna in een korte rede tegen de ope ningsrede van de voorzitter. Volgens hem zit het probleem van de loonvor ming in het feit dat vraag en aanbod elkander niet dekken. Er is iets niet in orde met de loonvorming. Het moet daarb(j niet gaan om de kwestie van vraag en aanbod, maar om een recht vaardige beloning. Het blijkt dat we te kort geschoten zijn en ons nog steeds laten beheersen door vraag en aanbod. De arbeiders staan zeer sceptisch tegen over een langere werkdag. Dat niet om dat het begrip 8 uur hen heilig zou zjjn, maar wel uit angst voor het verleden. Ons werk mag geen seizoenwerk wor den. Spreker deed een ernstig beroep op de patroons om met de arbeiders sa men te gaan zitten rondom het Woord Gods, teneinde de weg van de recht vaardige beloning en naar de opvoering van de productiviteit te vinden. Nadat Mr. K. Groen interessante mededelingen had gedaan over de tijd dat hij bij de N.C.A.B. werkzaam was, werden telegrammen verzonden aan H.M. de Koningin, aan Mevr. T. Swarts Jonker, de echtgenote van de over leden oprichter, waarvoor men nog zo veel respect heeft in Australië en aan de heer L. Stamhuis, vroegere voor zitter van de Bond in Canada. 's-GRAVENHAGE, 9 Juni. De Ameri kaanse „Medal of Freedom" is toegekend aanmej. H. C. Kohlbrugge uit Driebergen en, posthuum, aan de heer G. C. Wunde- rink. Mej. Kohlbrugge heeft zich bezig ge houden met de verspreiding van illegale bladen en distributiebescheiden. Zij reis de als koerierster naar Zwitserland en bracht een verbindingslijn tot stand, via welke de Nederlandse regering in Lon den een groot deel van haar militaire po litieke en economische gegevens uit het bezette gebied verkreeg. Zij deed belangrijk werk bij de binnen landse strijdkrachten. In April 1944 werd zij door de Duitsers gevangen genomen, in December van dat jaar vrijgelaten. Hoe wel haar gezondheid ernstig nadeel had ondervonden, hervatte zij onmiddellijk daarna haar illegale werk. De heer G. C. Wunderinx was destijds commandant van het zevende district der binnenlandse strijdkrachten. Hij bouwde een organisatie op die van groot nut was voor de geallieerde zaak. Hij werd op 12 September 1944 gearresteerd en later te rechtgesteld. De onderscheidingen zijn vandaag ten huize van mej. Kohlbrugge te Drieber gen en van de nabestaanden van de heer Wunderink te Arnhem uitgereikt. Belgisch protest tegen beschieting Sabena-vliegtuig. BRUSSEL, 10 Juni. Het Belgische mi nisterie van Buitenlandse Zaken heeft zijn Ambassade te Moskou opgedragen bij de Sowjetrussische regering te prote steren tegen de beschieting op 3 Juni j.l. tussen Graz en Zagreb van een Sabena- vliegtuig dat varkens vervoerde. De Bel gen eisen een bestraffing van de schul dige en een schadeloosstelling voor de slachtoffers.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1954 | | pagina 3