EN DE AKKER IS DE WERELD....
Pinksterfeest - Zendingsfeest
Problemen en perspectieven van de
Zending op Midden-Java
Hf
TOOGDAG „KERK EN ISRAËL"
30 Juni te Zoutelande.
Adoptie van scholen door Zeeuwse Geref. Kerken
Feestgave voor de Theologische
Hogeschoolf 72.000.-
Ds B. Probowinoto:
„Overheid zeer loyaal jegens ons!"
HOUTMAN
Grote kansen voor het ChrOnderwijs
Grote oogst - weinig arbeiders!
Prof. Berkouwer: „Verhouding Amsterdam-
Kampen probleemloos"
Zaterdag 5 Juni 1954
ZETUWSCH DAGBI AD
pagina 7
DENKEND over de dagen die voor- ons liggen, de Pinksterdagen, dringt een beeld zich
aan ons op: het beeld van de boer die uitgaat over zijn akkers en het zaad toe
vertrouwt aan de schoot der aarde. Wat bezielt die man? Weet hij niet welke gevaren
xijn gewassen bedreigen? Denkt hij dan niet aan mogelijke nachtvorst, aan droogte, aan ziek
te, al die ongelukkige factoren die een misoogst tot gevolg kunnen hebben? Natuurlijk wel: de
landman kent dit alles uit ervaring. En toch zaait hij, in het vaste geloof, dat het zaad straks
vrucht zal dragen!
Pinksterfeestgaat dan henen en onderwijst alle volkerende akker is de wereld
Loont het nog wel de moeite op die akker te zaaien? Zie toch hoe van tijd tot tijd de atoom
wolken opspuiten en dreigend van vernietiging spreken. Zie toch hoe het communisme terreii
wint in grote delen dezer wereld. Luister hoe het godloze humanisme zich als godsdienst kom
aandienen. En merk op de tranen die geschreid worden door hen, die om des geloofs wil!
vervolgd wordentot zelfs in beschaafde landen toe! Komt er wel wat terecht van de
taad dat uitgestrooid wordt op de wereldakker?
En toch zaait de boeren toch zaait Christus' kerk. In het vaste geloof, dat de Heer de
oogstes rijke vruchten zal geven. Niet rondom zich ziende in het heden maar vertrouwend op
de toekomst. Zegt de Psalmdichter niet: „Die het zaad draagt dat men zaaien zal, gaat
al gaande en wenende; maar voorzeker zal hij met gejuich wederkomen, dragende zijn
schoven
Van zaaien en oogst willen we U in deze Pinksterkrant iets vertellen. En laat het niemand
verwonderen, dat we ook ditmaal speciaal aandacht vragen voor Indonesië. Van het zaaien
daar vertellen we, waarbij ook de activiteiten der Zeeuwse kerken in het kort worden belicht
en Gode zij dank mag er ook verteld worden van de oogst, ja een rijke oogst! Men leze
slechts het interview dat onze §-redacteur had met Ds Probowinoto, de voorzitter van de
Zendingscommissie van de Raad van Kerken in Indonesië.
We ontmoetten ds B. Probowinoto in de hal van het Zendingscentrum
der Geref. Kerken te Baarn. De cursisten hadden zich vanwege het
mooie weer in de tuin rond hun docent, prof. dr J. H. Bavinck, ge
schaard. Een luide lach klaterde af en toe uit deze groep op als bewijs, dat ook
de theorie van de zending geen droge wetenschap behoeft te zijn. Wij, die
ons meer met de practijk van het zendingswerk zouden bezighouden, vonden
een rustig hoekje in de serre. Hier vertelde onze gastheer ons een en ander
over de problemen van de zending der Javaanse Chr. Kerk, maar ook over
de vele mogelijkheden die hier ook in deze tijd nog geboden worden.
We mogen bekend veronderstellen,
dat de Javaanse Chr. Kerk op Midden-
Java zelf een vrucht is van het zen
dingswerk der Geref. Kerken in Ne
derland, dat deze kerk tijdens de oor
log het zendingswerk zelfstandig
voortzette en dat zij het nu samen met
de Geref. Kerken bedrijft. Ds. Probo
winoto, die in Salatiga woont, is leider
van het Kerk- en Zendingsbureau van
deze Javaanse Chr. Kerk. Hij verenigt
dus in zich de functies, die in de Geref.
Kerken hier te lande door ds. B. Rich
ters en de heer G. M. A. Laernoes wor
den bekleed.
Maar de man tegenover ons is te
vens voorzitter van de Zendingscom
missie van de Raad van Kerken in
Indonesië. Doch het zendingswerk
van verschillende Nederlandse en
buiten'andse kerken en corporaties
zijn in Indonesië 32 kerken ontstaan,
die echter in belijdenis en organisatie
vaak niet zoveel van elkaar ver
schillen. Er is een sterke drang tot
samenwerking, die zich mede uitte
in de stichting van genoemde Raad.
In de Zendingscommissie zijn niet
alleen deze 32 kerken vertegen
woordigd, maar ook de buitenlandse
kerken en corporaties, die zich met
de zending in Indonesië bezig hou
den.
De Javaanse Kerk heeft een zeer ac
tief aandeel in het oecumenisch streven,
dat zich in Indonesië openbaart. Dat
biykt niet alleen uit haar aansluiting
bjj de Raad, maar ook uit de intensivi
teit waarmee het kerkeljjk gesprek door
haar wordt gestimuleerd en door haar
aansluiting bjj de Wereldraad van Ker
ken. Ook hier gaat de dochter dus on
beschroomd op wegen, die door de moe
der nog schroomvallig gemeden worden.
Maar we zullen het moeilijke en
ingewikkelde terrein van de Indone
sische kerken en hun onderlinge ver
houdingen nu snel verlaten om ds.
Probowinoto, Indonesiër van geboorte
en nationaliteit, aan het woord te la
ten over het zendingswerk van de Ja
vaanse Chr. Kerk op Midden-Java.
De prediking.
„We onderscheiden in ons zendings
werk de hoofddienst en de nevendien
sten", zo vertelt onze gastheer, „al is
die onderscheiding eigenlijk principi
eel fout. De hoofddienst is dan de di
recte prediking van het Evangelie, de
nevendiensten omvatten het onderwijs,
de medische zending, de lectuurdienst
e.d. In al deze diensten treden de Ne
der ndse missionnaire predikanten
adviserend, stimulerend en leiding
gevend op. Zij worden beroepen, zo
wel door de zendende kerk in Neder
land als door een Javaanse kerk, waar
door ook de gezamenlijke verantwoor
delijkheid voor het zendingswerk tot
uiting komt".
„Maar wie doen het directe werk
van de prediking en het huisbezoek in
de dessa in die zgn. hoofddienst'-
villen we weten.
„Dat zijn de goeroe's indjil, de hulp
predikers die worden opgeleid aan de
Theologische School in Djokja, waar
ock de predikantenopleiding is geves
tigd. Die school gaat mede uit van on
ze zusterkerken, de Geref. Kerk in
Indonesië en de Chinese Chr. kerk".
De scholen.
„Wat is volgens u de belangrijkste
„nevendienst" voor de zending?"
„Ongetwijfeld is dat de scholendienst.
De Chr. scholen gaan thans uit van
zelfstandige schoolverenigingen, waar
bij een kerkelijk deputaat een plaats
heeft in het bestuur. Deze scholen,
zowel de lagere als de middelbare, zijn
van onschatbare waarde voor het zen
dingswerk. De toestand is bij ons im
mers geheel anders dan in Holland,
waar de Chr. scholen meest door kin
deren uit positief-Christelijke gezin
nen bezocht worden. In onze scholen
komen talloze leerlingen uit moham
medaanse of volkomen ongodsdienstige
milieu's en daarom biedt het Chr. on
derwijs de meest natuurlijke manier
om de jeugd en daarmee de gezinnen
te benaderen. Er is thans een heel goe
de subsidie-regeling voor onze Chr.
scholen. Het is alleen moeilijk een
nieuwe school te openen, omdat pas
subsidie wordt gegeven als de school
haar levensvatbaarheid heeft bewezen.
Dat betekent dus, dat wij zelf voor een
of twee jaar eerst alles moeten finan
cieren. Bij het middelbaar onderwijs
speelt het grote tekort aan bevoegde
leerkrachten ons parten. Aan opleiders
van deze opleiders uit Holland hebben
wij dan ook grote behoefte".
Medische dienst.
Ook de medische dienst heeft grote
moeilijkheden, zo vertelt onze gast
heer. De synodes van de drie kerken
groepen (Javaanse, Chinese en Hol
landse Geref. kerk) hebben een stich
ting voor de ziekenhuizen in het leven
geroepen. Maar de gebouwen, die op
naam stonden van de Geref. Kerken in
Nederland, moeten nog steeds op naam
van deze Commissie worden overge
schreven. Zo lang dit niet gebeurt,
worden zij door de staat geëxploiteerd.
En als de overschrijving een feit is,
kan het wel drie tot zes maanden du
ren, eer een subsidie-regeling voor de
exploitatie door de Commissie van
kracht wordt. Dan is het de vraag,
waar in die periode de kapitalen van
daan moeten komen om 14 ziekenhui
zen. meest met 200 of moer bedden elk,
te exploiteren. Ook zijn slechts tien
dokters beschikbaar, terwijl er 34 no
dig zijn.
De toekomst.
Nu «1e Javaanse Chr. Kerk zelfstandig
mee het zendingswerk verricht, komt dc
vraag op, of in de toekomst wellicht
alle hulp van de Geref. Kerken in Ne
derland gemist kan worden, zodat deze
kerken liun zendingsactiviti't op ge
bieden huiten Indonesië kunnen gaan
richten. W(j vragen ds Probowinoto, wat
hjj daarvan denkt,
„Wat de nevendiensten betreft, zal
dat op den duur zeker kunnen", is zijn
antwoord. „Wat de hoofddienst betreft
echter binnen afzienbare tijd zeker
niet. De Javaanse Chr. Kerk telt slechts
25.000 leden. Een flinke gemeente in
de dessa telt 200 zielen en slechts tien
daarvan kunnen financiëel althans wat
bijdragen. Zelfs al zouden we dus zelf
op de duur de nodige werkkrachten
hebben, we zouden het werk zonder
hulp uit Nederland niet kunnen be
talen, ook al gaf ieder 20 van zijn
inkomen aan de kerk".
Natuuriyk willen we ook weten, of de
souvereiniteitsoverdracht een ongunsti
ge invloed uitoefent op het zendings
werk.
,Wat betreft de houding van de In
donesische regering moet ik die vraag
stellig ontkennend beantwoorden", zegt
onze gastheer. „De staat en met name
het ministerie voor de Godsdienst heb
ben zich steeds zeer loyaal tegenover
onze kerken en de zending gedragen",
„Maar is de mentaliteit van de niet-
Christelijke bevolking niet in ongun
stige zin jegens de zending gewijzigd?
Wordt de zending niet vereenzelvigd
met het „koloniale Hollandse bewind",
dat ook door de autoriteiten in aller
lei toonaarden wordt veroordeeld?"
„Voor de oorlog sprak men over het
Christendom nogal eens als over de
„agama londo", de „Hollandse gods
dienst". Zoals u weet heeft de Javaan
se Kerk echter al tijdens de Japanse
bezetting, op de synode van Djokja in
1942, het zendingswerk voor haar re
kening genomen. Men ziet de zending
dan ook in niet-Christelijke kringen
veelal als een zaak van de eigen Chr.
landgenoten en niet als een Hollandse
aangelegenheid. Zo worden de Hol
landse missionnaire predikanten nu
ook in onze kerken bevestigd in aan
wezigheid van de hoofden van het
plaatselijk bestuur. Natuurlijk gebrui
ken enkele communistische en andere
groepen wel eens nationalistische leu
zen in hun strijd tegen de zending,
maar dat neemt toch geen ernstige
vormen aan".
„En de situatie op Celebes?"
„Die is ontstaan door het optreden
van de benden der Daroel Islam, die in
ons terrein op Midden-Java gelukkig
practisch niet gezien worden. De wreed
heden daar worden bedreven door re-
volutionnairen tegen de wil van de re
gering en het merendeel der bevolking
in".
Onze laatste vraag, over de voor
uitzichten van het zendingswerk in
de komende jaren, beantwoord ds
Probowinoto met een kernachtig
„Ik ben zeker niet pessimistisch".
Nee, pessimisme past al heel slecht
bij een zendingsman.
Ingezonden Mededeling (adv.)
Dit is as S. Ti~iosuwamo mei zijn ge
zin. Het werkterrein van deze predi
kant strekt zich uit tot een 20-tal ki
lometers in de omgeving van Blora.
Hij speelt een belangrijke rol in de
algemene leiding van het zendings
werk in de gehele classis.
Hr.
Activiteiten der Herv. Zendingscommissie.
Half Juli wordt in samenwerking met de Geref. Kerken
een zendingsdag te 's-Heer Arendskerke gehouden.
GOES, 4 Juni. Naar wij vernemen organiseert de Classicale Zendings
commissie Walcheren van de Ned. Herv. Kerk op Woensdag 30 Juni a.s.
een toogdag van de Raad voor Kerk en Israël. De bijeenkomst wordt in de
openlucht gehouden en wel op het landgoed „Snippenoord" te Zoutelande.
De Raad voor Kerk en Iraël organiseert ieder jaar een landelijke toogdag
te Wassenaar, doch daarnaast wordt meestal ook een regionale dag gehouden.
Ditmaal was Zeeland aan de beurt. Een drietal bekende predikanten komt
spreken.
De bijeenkomst begint om elf uur en
wordt geopend door ds J. F. Wagener
te Zoutelande. Spreken zullen ds J. H.
Grolle te Utrecht, ds K. H, Kroon te
Amsterdam en ds M. Enker, vroeger
predikant te Koudekerke ('t Zandt).
De heer Hirsch Blum zal de staatkun
dige toestand van Israël belichten. Ds
P. F. Aalders uit Middelburg zal de
bijeenkomst, die om ongeveer 4 uur
geëindigd zal zijn, sluiten. Bij ongun
stig weer wordt deze toogdag gehouden
in zaal „Middendorp" te Zoutelande.
Indien daarvoor voldoende deelname
bestaat rijden er extra bussen naar en
van het toogdagterrein.
Voor deze toogdag zijn uitnodigin
gen gezonden aan de kerkeraden van
alle kerken in de gehele provincie.
NOG EEN ZENDINGSDAG.
Het ligt in de bedoeling van de Her
vormde Zendingscommissie in de
Classis Goes om half Juli te 's Heer
Arendskerke een zendingsdag te orga
niseren. Ook deze dag zal een inter
kerkelijk karakter krijgen, daar sa
menwerking is gezocht met de depu-
taten voor de zending der Geref. Ker
ken.
Deze zelfde zendingscommissie zal
in het najaar een bijeenkomst beleg
gen met de gemeentelijke zendings
commissies in de Classis Goes. Daar
komt spreken dr van Leeuwen, die
binnenkort met verlof naar ons land
komt en verbonden is geweest aan de
opleidingsschool op Malang.
PIANO'S
ORGELS
Singel 11 4-116
SCHIEDAM
Sedert jaren vertrouwd adres
HET KERKJE VAN BLORA
et christelijk onderwijs is een uitnemend middel tot de verkondiging van
het Evangelie in landen en streken, waar de Kerk des Heren haar zendings
opdracht vervult. Dat geldt ook voor Indonesië. In het ressort van de clas
sis Blora, de oude residentie Rembang, het zendingsterrein van de samenwerkende
Gereformeerde Kerk van Middelburg (voor de drie Zuidelijke provincies) en de
Kerk van Blora, staan gelukkig al christelijke scholen. Maar het aantal is te gering.
Of zü moeten worden hersteld dan wel afgebouwd. En zo ontstond er een onder
wijsplan, dat de Javaanse broeders aan de kerken in het Zuiden hebben voorge
legd. Een plan, waarmee een flink bedrag is gemoeid, maar dat de Zuiderzending
met overtuiging beschikbaar wilde stellen vanwege het niet te onderschatten
belang, dat het christelijk onderwijs ook op Java voor de doorwerking van de
Blijde Boodschap heeft. Het gaat om geld, inderdaad. Maar dat komt er pas, als de
kerken in het Zniden er -achter staan en meeleven en bidden voor de zending. Dat
is de absolute voorwaarde. Concreet kan dit meeleven en deze steun worden ver
diept, doordat er verbindingen worden gelegd tussen een Nederlandse gemeente
en een school in het Rembangse. Daarom is in het onderwijsplan de adoptie-ge
dachte nader uitgewerkt.
Nóg bestaat in Indonesië de mogelijk
heid tot het stichting van christelijke
scholen. Over enkele jaren zal over het
gehele land de leerplicht worden inge
voerd. Nu zijn er nog niet voldoende
scholen om dit te kunnen doen. Voor
het christelijk onderwijs ligt er dus een
goede kans. Bovendien is de mogelijk
heid groot, dat de regering straks de
christelijke scholen subsidieert.
In Midden-Java zijn er ongeveer 2 mil-
Iioen kinderen van de schoolgaande leef
tijd. Maar slechts 825.000 kinderen hebben
een plaats kunnen krijgen op de lagere
school. Nog 1.175.000 krijgen geen school
onderricht. In totaal zpn er 7500 scholen
nodig, maar er zijn er nauwelijks 5000
en dan nog voor het merendeel drie-jarig.
GOEDE KWALITEITEN,
Deze nuchtere cijfers spreken boekde
len. En het is dan ook niet te verwon
deren, dat de regering zo welwillend
staat tegenover de hulp, die zending en
missie bieden bij het stichten van scho
len. Ook al, omdat zij overtuigd is van
de goede kwaliteit van het christelijk on
derwijs. Hetzelfde geldt van de leer
krachten. In totaal werken er in Midden
Java ongeveer 14.500 onderwijzers. Maar
een groot deel van hen is onbevoegd of
onderbevoegd. Er zijn zeker nog 2000
leerkrachten tekort. En dan spreken we
nog niet eens van het aantal, dat straks
voor nieuwe scholen nodig is. Nu ls dit
zo mooi, dat de christen-goeroe bij de
bevolking in het algemeen veel voor
heeft op anderen, omdat men weet wat
hij heeft gepresteerd en voorheen en
thans heeft geofferd.
MAAR 100 CHR. SCHOLEN.
Het is ook wel interessant - en tege
lijk beschamend - te weten hoeveel
christelijke scholen er nu zijn van die
Bijna viermaal zoveel als bij het gouden feest
(Van onze speciale verslaggever.)
KAMPEN, 4 Juni. ƒ72.018,02 een bedrag, dat nog met ongeveer 10
zal stijgen, omdat 120 kerken nog niets hebben afgedragen ziedaar het
resultaat van de feestgave, die het Geref. volksdeel heeft bijeengebracht
voor de viering van het 100-jarig bestaan der Theologische Hogeschool. Dit
bedrag, bestemd voor de bibliotheek en de verdere theologische studie, werd
aangeboden door leden van het moderamen van de jongste Generale Synode,
die te Rotterdam werd gehouden. De 7000 mensen, die de viering van het
eeuwfeest in de kerken van Kampen hebben meegemaakt, zijn van deze
aanbieding getuige geweest.
In de Burgwalkerk was het de prae- door prof. dr G. C. Berkouwer, die zei
ses van de Rotterdamse Synode, ds P.
N. Kruijswjjk, die het bedrag aan
bood. Hjj herinnerde er aan, dat de
feestcollecte bij het gouden jubileum
f 20.000.opbracht. Namens de school
heeft de penningmeester, de heer G.
Ph. Wielinga een dankwoord gespro
ken.
Vervolgens werd het woord gevoerd
in Kampen kind in huis te zijn. Dat
de verhouding tussen Kampen en Am
sterdam thans probleemloos Is, ver
heugde hem ontzaglijk. De persoon
lijke sympathie berust op Tespect voor
het verleden en het heden.
Prof. Berkouwer wees op het verschil
tussen de 19e en de 20e eeuw en zei,
dat de proporties nog groter geworden
zijn. We kunnen ons de luxe van het
naast elkaar staan niet veroorloven,
aldus de hoogleraar. Er is een per
soonlijke unie tussen Kampen en Am
sterdam. De strjjd van de theologie
voor de kerk gaat verder. Er is een
nieuw begin naar een onbestemde toe
komst. Het is ook nu een heerlijke tijd
om te leven en te staan in de weten
schap, dat we een roeping hebben, zo
besloot prof. Berkouwer.
Als buitenlandse gast voerde prof. dr
H. Kuiper, hoogleraar aan het Calvijn
College te Grand Rapids het woord.
Hij wees er op, dat hij thans in de
meest letterlijke zin de voetstappen
van zjjn vader, die van 1871—1910 te
Kampen studeerde, mocht drukken.
Als geestelijke zoon van de Chr. Geref.
Kerken van Amerika leefde hij mee
en was hij er niet blind voor, dat de
geschiedenis van deze kerk staat in 't
teken van de school. Vier van haar
leerlingen waren hoogleraar aan het
Calvijn College. Zo is er in Amerika
een geslacht gekweekt, dat de Geref.
waarheid kent en liefheeft. De geschie
denis der Chr. Geref. kerk van Ame
rika had een ander karakter gekre
gen, indien zij niet in het teken van
Kampen had gestaan.
Tenslotte heeft dr Berkouwer na
mens de commissie van redactie van
het Gedenkboek „Sola Gratia" een
exemplaar van dit boek aangeboden
aan het Curatorium.
5000. Het zijn er maar 100. En nog lang
niet alle christelijke scholen van vóór
de oorlog zijn heropend. Bij het mid
delbaar onderwijs liggen de cijfers iets
gunstiger, maar het lager onderwijs is
nu eenmaal primair als „voedingsbo
dem".
Moeten wij, gezien bet bovenstaande,
nog zeggen, dat er unieke mogelijkheden
liggen? En dat het zaak is, dat er vol
doende christelijke scholen zijn, wanneer
(naar verwacht wordt in 1961) schoolbe
zoek aan de kinderen zal worden opge
legd? Want dan zal op de Staatsscholen
verplicht onderwijs in de Islam worden
gegeven
ZO LIGT DE SITUATIE.
Hoe is nu de situatie van 't Christelijk
onderwijs in de classis Blora en wat moet
er voor verbetering gebeuren? De Ja
vaanse broeders hebben dat met ds H.
Schut nauwkeurig nagegaan. Wij begin
nen met de christelijke mulo-school Blo
ra, die nieuwe en bevoegde leerkrachten
nodig heeft en waar het internaat
(voorlopig voor jongens) niet gemist kan
worden. Het gebouw vereist een gron
dige restauratie en aanvulling van leer
middelen is zeer gewenst. Bij de lagere
school van Blora ligt de situatie onge
veer gelijk. De lagere school te Bodjone-
goro is met 312 leerlingen de grootste
uit de classis. Maar alle zes goeroe's zijn
helaas onbevoegd. Herscholing van het
personeel, restauratie van het gebouw en
aanvulling der middelen zijn noodzake
lijk. Zo is dat ook bij de lagere scholen
van Sumbergondag en Kwangenredjo.
De school van Tjepu beschikt over een
nieuw en goed gebouw, maar afbouw
door toevoeging van 4 bij de bestaande
3 lokalen is noodzakelijk. Dit is de school
in opkomst met eind vorig jaar 235 leer
lingen. Wat de herscholing betreft zjjn
mondelinge en schriftelijke cursussen no
dig ter verkrijging van de officiële be
voegdheid.
Voor de herscholing tot christelijke
goeroe heeft de Centrale Christelijke
Schoolraad voor alle christelijke onder
wijzers in Indonesië de z.g. nevenacte
ingevoerd voor hen, die zich een bepaal
de kennis hebben verworven in de Bij
belse geschiedenis, de geloofsleer, zen-
dings- en kerkgeschiedenis en zang.
HIER MOETEN SCHOLEN
KOMEN.
Er zijn verder vijf plaatsen aangewe
zen, waar de stichting van een christe
lijke school zeer dringend en ook direct
mogelijk is. Dat zijn Tjepu (uitbreiding).
Rembang, Djepon, Kunduran en Pulo.
Men zou dit werk integraal willen aan
pakken.
Voor Tjepu is Rp. 26.000 nodig, waarvan
men zelf Rp. 3000 wil bijeenbrengen.
Rembang is strategisch gezien een uiterst
belangrijke plaats voor de zending. Het
is een regentschapshoofdstad met 37.000
inwoners. Er zijn 12 Staatsscholen en 1
openbare Chinese school. Waarschijnlijk
mag op krachtige financiële steun van
de kant der Chinezen worden gerekend.
Hiervoor wordt een nieuw plan gemaakt.
DJEPON.
In Djepon gaat het om de herbouw en
de herinrichting van een oude school.
Hier ligt de zaak zó, dat er nóch een ge-
institueerde gemeente nóch zelfs een
kleine kring van christenen bestaat. Voor
de oorlog stond hier een school van de
Salatiga-zending. De muren staan er nog
en het dak zit er nog op.
En nu doet zich hier het verrassende
feit voor, dat èn overheid èn bevolking
van Djepon al meermalen met klem
op de heropening van deze school heb
ben aangedrongen. Herstel, inrichting,
banken, startkapitaal, enz. worden op
Rp. 37.000 geraamd.
Strategisch gezien is schoolstichting in
Kunduran eveneens zeer dringed. Het is
de hoofdplaats van het onderdistrict,
waarin 14 scholen staan. In Gagakan,
vlak daarbij, is een bloeiende kring van
christenen (totaal 40 zielen), die - hoe
wel allen eenvoudige tani's - een jaar
geleden uit eigen middelen een eenvou
dig kerkje hebben gebouwd, dat Rp. 1700
heeft gekóst, terwijl ze nu de bamboe
wanden door planken hebben vervangen.
Zij willen graag een eigen school. De
kosten daarvan worden op Rp. 52.000
begroot.
PULO.
Tenslotte de herinrichting van de oude
(Vervolg op pag. 9).
