Theologische Hogeschool Kampen 100 jaar in E Ned. Zondagsschoolvereniging houdt jaarvergadering Koningin Juliana bezoekt invaliden tijdens vaartocht UleelfyLen mei ma-edel Zwitsalette PINKSTEREN Het ijdel hart verbrijzeld Eeuwfeestviering begonnen Rede van Prof. Ridderbos over: „Heilsgeschiedenis en Heilige Schrift van het N.T." Ds A- jï* W* de Kluis jubileert Bouw van kernreactor in ons land Geen overeenstemming over Perzische olie» Genevieve de Galard in Parijs Smelik sprak over het kindergebed Prof, Donderdag 3 Juni 1954. ZEEUV'SCH DAGBLAD pagfna 5 KAMPEN, 2 Juni Honderd jaar Theologische Hogeschool in Kampen. Een mijlpaal in de geschiedenis der Geref. Kerken van Ne derland, een gebeurtenis, die waard is om waardig gevierd te worden. Welnu, vandaag is een begin gemaakt met de viering van dit eeuwfeest. In de morgenuren een bidstond, 's middags een plechtige academische zitting, waar de rector, prof. dr H. N. Ridderbos, een rede hield over „Heilsgeschiedenis en Heilige Schrift van het Nieuwe Testament" en tenslotte een drukbezochte receptie, waar vertegenwoordigers uit alle kringen der samenleving hun gelukwensen kwamen aanbieden. Morgen zullen in zes kerkgebouwen te Kampen herdenkingsbijeen komsten worden gehouden. De bidstond, die in de Burgwalkerk werd gehouden stond onder leiding van dr S. P. Dee te Rotterdam, curator van de Joh. Calvijnstichting. Als tekstwoord voor zijn overdenking koos hij Joh. 17 17 en accentueerde daarbij, dat het eeuw- leest met een lofzang op Gods grootheid en goedheid behoort aan te vangen. Im mers, God heeft de Theologische Hoge school gesteld tot een monument van Zijn genade, zorg en trouw. Stichting en geschiedenis getuigen ervan. Jezus' bede tot de Vader in heiliging van Zijn disci pelen in de waarheid, wil zeggen annexe ren voor de dienst van God. Door deze bede zijn de oprichters der School gegre pen geweest. De jubilerende school heeft aan haar doel beantwoord en de invloed van de theologie in ons volksleven ook met wetenschappelijke wapens gekeerd en geweerd en was daardoor van natio nale betekenis. Dr Dee zei, dat de school zich gedragen mag weten door het gebed van de Heiland, dat zij zelf moge mee bidden met de kerken, die achter haar staan. En dit in de inspirerende zeker heid, dat Jezus' gebed verhoord wordt, omdat het in zijn zelfheiliging gegrond is «n het daarom haar arbeid en strijd niet vergeefs zullen zijn. Moge de School zo haar tweede eeuwgetij ingaan, zo be sloot de predikant. De Academische zitting moest - om alle geno_.0„en en belangstellenden een Êlaatsje te kunnen geven i in de Herv. ovenkerk worden gehouden. In deze zitting, waar de hoogleraren in toga ver schenen, plechtig voorafgegaan door de pedel, heeft prof. Ridderbos zijn rede ge houden. Hij begon met de opmerking, dat de wetenschappelijke bestudering van de Heilige Schrift haar eigen vreugde en problemen kent. Zij komt telkens voor da noodzakelijkheid van een nadere be paling van de verhouding tussen open bare en H. Schrift, Woord Gods en woord des mensen. Het is duidelijk dat niet alles in de Schrift aan ons aanbiedt met hetzelfde goddelijk gezag tot ons komt. De Geref. theologie liet zich altoos leiden tot het z.g. zelfgetuigenis der Schrift. De vraag is: welk gezag eist de Schrift voor zich zelf op. Het is daarom van groot belang te letten op de aard van de Schriftin- houd. Daarom ging de hoogleraar op het verband tussen heilsgeschiedenis en Hei' lige Schrift nader in. Het N. Testament is niet als schriftelijk geheel 'n posthume oorkonde van het heilsgebeuren, maar daarin zelf opgenomen. Hier ligt ook de grote betekenis van het apostolaat. De apostelen zijn niet terstond als schrijvers opgetreden. Tussen de apostolische predi king en de H. Schrift van het N. Testa ment ligt de overlevering. Het N. Testa 's-GRAVENHAGE, 2 Juni. De hoofdlegerpredikant, ds A. T. W. de Kluis te Rotterdam, hoopt op 9 Juni a.s. de dag te herdenken waarop hij voor 25 jaar het predikambt aan vaardde. De jubilaris werd in 1897 te Nijme- gen geboren en bezocht de Geref, Normaalschool te Utrecht. Hij behaal de acte L.O., het diploma schoolraad en vervolgens de hoofdacts. Als onder wijzer was ds de Kluis werkzaam te Utrecht. Vervolgens deed ds de Kluis toelatingsexamen voor de vijfde klasse van het Chr. Gymnasium te Utrecht en na het einddiploma te hebben behaald studeerde hij aan de Rijksuniversiteit te Utrecht theologie. In 1928 werd ds de Kluis candidaat in Drenthe en in 1929 trad hy op als hulpprediker te Wemeldinge. 9 Juni van datzelfde jaar werd hij te Serooskerke in het predik ambt bevestigd. In 1932 werd de jubilaris predikant te Vlissingen en in 1935 te Rotterdam. In de bezettingsjaren heeft ds de Kluis zich vrijwillig in krijgsgevangenschap begeven om voor de Nederlandse mi litairen die zich in Duitsland in gelijke positie bevonden, als geestelijk ver zorger te kunnen optreden. Bij de we deropbouw van het Nederlandse leger werd ds de Kluis benoemd tot hoofd legerpredikant met de rang van kolo nel. De jubilaris is drager van het bron zen kruis en officier in de orde van Oranje-Nassau. De gezondheidstoestand van ds de Kluis is van dien aard, dat de jubileumdag zonder uiterlijk feest betoon zal voorbijgaan. Confessionele Vereniging, 's-GRAVENHAGE, 1 Juni. De Confessi onele Vereniging in de Ned. Herv. kerk zei op 23 en 24 Juni op „Woudschoten" te Zeist een conferentie houden onder lei ding van ds C. M. Luteyn van Groningen. Als referenten zullen optreden de heren prof. dr A. A. van Ruler, hoogleraar aan de Rijksuniversiteit te Utrecht, met het onderwerp: „Hoe functionneert de be lijdenis?", dr H. J. Langman, Ned .Herv. predikant te Amsterdam, over het on derwerp: „Kerk en Schrift" en ds P. G. de Vey Mestdagh, emeritus-predikant te Ede en voorganger van de Herv. evan gelisatie aldaar over het onderwerp: „De kerk en het minderhedenvraagstuk". mentisch overleveringsbegrip draagt een persoonlijk karakter. De apostolische traditie in de H. Schrift van het N. Tes tament is het fundament der kerk en niet omgekeerd. Dit inzicht doet ook het karakter van het N.T. Schriftwoord en van de aard van zijn gezag duidelijker onderscheiden. Voorts handelde de rec tor nog in het kort over de kwalificatie van de N. Testamentische Schriftinhoud als leer. Men maakt zich aan een valse tegenstelling schuldig wanneer men Je zus Christus als de waarheid stelt tegen over een bepaald geheel van opvattingen en inzichten. De huidige afkeer van het rationele en de voorkeur voor het irrationele en exis tentiële vormt een niet minder grote be dreiging van het rechte inzicht in het N, Testament en van de aard van het Schriftgezag als de rationalistische idealistische tijdgeest van de vorige eeuw. Tenslotte wees prof. Ridderbos er op dat de arbeid met name in de weten schap slechts een kleine schakel is in een lange keten. Met eerbied herdacht hij de mannen die de Theol. Hogeschool hebben gesticht. Hun kleding was van een ander snit dan de onze; hun taal kunnen wij niet meer spreken, hun we tenschappelijke uitrusting is gaande weg door een andere vervangen. Maar wat ons in deze mannen boeit en waar in wij hun hand als het ware vast grijpen is de diepe eerbied die zij voor de Schrift hadden als het woord van God. Deze eerbied zet geen domper op de wetenschap maar brengt haar juist recht op gang. Prof. Ridderbos besloot met een beroep op de studenten zich om de Geref. wetenschap te bekomme ren. De kerk kan niet zonder de we tenschappelijke bestudering der Schrif ten. Maar daarvoor is niet alleen nodig de altijd weer vernieuwde drang om te weten, iets nieuws te weten of het oude op een nieuwe wijze te weten; daar voor is bovenal nodig de erkenning van de H. Schrift voor wat zij is en zijn wil: het Woord Gods, dat blijft in der eeuwigheid. Ministers antwoorden Kamerleden, 's-GRAVENHAGE, 2 Juni. In de Memorie van Antwoord op het voor lopig verslag inzake het wetsontwerp tot financiering van de bouw en in richting van een kernreactor in ons j land, delen de ministers mee, dat door de bouw van een dergelijke reactor de capaciteit van de opleiding van kern- physici binnen onze landsgrenzen zal worden vergroot. Wat betreft de tot nu toe behaalde resultaten vestigen de ministers aller eerst de aandacht op de productie van radio-actieve isotopen voor medische en technische doeleinden, die sedert 1953 in samenwerking met N.V. Phi- lips-Roxana geschiedt. Met deze radio actieve isotopen worden onderzoekin gen verricht op velerlei gebied der we tenschappen.' De ministers menen, dat in de toekomst nog belangrijke resul taten hiervan mogen worden ver wacht. In antwoord op vragen, wordt mee gedeeld, dat de samenwerking tussen Noorwegen en Nederland op het gebied van het kernonderzoek zal blijyen be staan. De reactor in Kjeller blijft voor gezamenlijke rekening in bedrijf. Ingezonden Mededeling (adv.) Ned. gemeente in de Presbyterian Church van Australië. 's-GRAVENHAGE, 2 Jtmi. Naar wij vernemen van de zijde der Ned. Herv. predikanten in Australië, is de zer dagen in de vergadering van de Synode van New South Wales de zaak van de Nederlandse gemeente bespro ken. Besloten is een Nederlandse ge meente in de Presbyterian Church te stichten. In het vervolg zal niet meer gesproken worden van „chaplains", maar van „ministers of the Dutch con gregation". Er zal een kerkeraad ge kozen worden, waarin mensen komen uit het gehele gebied. Het Britse conservatieve Lagerhuis- Ud sir John Mellor heeft Woensdag ver klaard, dat hij niet meer de leiding van premier Churchill aanvaardt, uit protest tegen de houding van de regering bij de stemming over verhoging van de ver goeding der Lagerhuisleden. Doordat de conservatieven mochten stemmen zoals zij wilden, werd de vergoeding verhoogd, hoewel de regering te kennen had ge geven tegen die verhoging gekant te zijn. LONDEN, 1 Juni. Er zijn nieuwe moei lijkheden ontstaan bij de regeling van het Brits-Perzische oliegeschil. De onderhan delingen, die sinds enige tjjd te Teheran aan de gang zijn, hebben niet tot over eenstemming kunnen leiden. De Perzische ambassadeur in Londen is gisteren onverwacht naar Genève ge vlogen om een onderhoud te hebben met de Britse minister van Buitenlandse Za ken, Eden. Vermoed wordt, dat Eden per soonlijk zal dienen in te grijpen om de besprekingen overde olie weer in het rechte spoor te krijgen. Ook de Ameri kaanse regering zou bereid zijn, indien nodig in te grijpen. In bevoegde Engelse kringen ver bergt men de indruk niet, dat de toe stand ernstig is, maar men geeft toch te kennen, dat het overdreven zou zijn van een crisis te spreken of van een mogelijk afbreken der onderhandelin gen te Teheran. Op het Engelse mini sterie van Buitenlandse Zaken bewaart men het grootste stilzwijgen over deze kwestie. PARIJS, 2 Juni. De Franse ver pleegster die een maand lang de ge wonden in Dien Bien Phoe heeft ver pleegd en na de val van deze vesting in gevangenschap van de Vietminh ge raakte, Genevieve de Galard, is Dins dag per vliegtuig te Parijs aangeko men. Een grote menigte, die door hon derd politiemannen in bedwang werd gehouden, was ter begroeting van de verpleegster op het vliegveld aanwe zig. Er was een erewacht van ver pleegsters van de luchtmacht. Genevieve de Galard zeide tot ver slaggevers, dat het gebeurde te Dien Bien Phoe haar overtuiging had ver sterkt, dat de oorlog iets verschrikke lijks is. Meer dan ooit verlangde zij naar herstel van de vrede in de we reld. Over de toekomst zeide zij, dat zij, indien haar meerderen haar toestem- Voor de 88ste maal bijeen ming geven en zij niet is getrouwd, misschien naar Hollywood zal gaan voor een film over Dien Bien Phoe. Zij voegde er aan toe: „Als ik niet ge trouwd ben ga ik misschien naar Indo- China terug als luchtmachtverpleeg ster". De Franse luchtmacht heeft Gene vieve de Galard 30 dagen verlof gege ven, die zij deels in Parijs, deels in Bretagne zal doorbrengen. Ingezonden Mededeling (adv Bestrijd UW PIJNEN met: Uitsluitend bij Apothekers en Drogisten Drie Herv. predikanten in de Wieringermeer? GOES, 2 Juni. De mogelijkheid bestaat, dat het aantal Hervormde predikanten in de Wieringermeer bin nen niet al te lange tijd van twee op drie gebracht zal worden. Eind vorig jaar vertrok ds J. van Winterswijk uit Grijpskerke naar de Wieringermeer en hij is er sindsdien met zijn vrijzinnige collega ds J. Vink, predikant. Onlangs werd beroepen vicaris W. A. Bos uit Middelburg, die dit beroep aannam. Het is de bedoeling, dat vicaris Bos al» hulpprediker in de Wieringermeer zal werken. Men wil echter binnenkort ko men tot omzetting van dit hulppredi kerschap in een derde predikants plaats. Onverwacht Koninklijk meeleven Beppie van der Wiel (van het poppenhuisschonk potloden voor de Princessen AMSTERDAM, 2 Juni - „Dat is wat, majesteit", zei een oud vrouwtje met van vreugde kleur op de wangen, „dat ik dit nog mag beleven. Het is lang geleden, dat ik U voor het laatst gezien heb". „Ja?" antwoordde de Koningin, „waar was dat dan? In Dordrecht?'* Aarzeling bij het oude vrouwtje. Ze wist het niet meer. „Maar ik was er vroeger altijd als de kippen bij, als de Koningin kwam", zei ze vlug. „En nu ben ik dan eens naar u komen kijken, in plaats van anders om", ging de Koningin voort. „En hoe vindt U het?" informeerde het vrouwtje kwiek. „Geweldig", luidde het antwoord van Koningin Juliana. DE TRACTATIE VOOR IN LUXE DOZEN VAN SO STUKS HAARLEM, 2 Juni. Gisteren is te Haarlem de 88e jaarvergadering begonnen van de Nederlandse Zondagsschoolvereniging. In de morgenuren heeft prof. dr E. L. Smelik gesproken over „Het gebed der kinderen". De heer C. Roodhart hield een inleiding over het Zondagsschoolwerk in wereldverband en de heer Turnweil uit Londen bracht de groeten over namens de Wereldraad. Hij hoopte, dat ons land binnenkort tn grote getale vertegenwoordigd zal zijn op het congres te Wuppertal. In de avonduren gaf de Leidse Oecumenische spelgroep een opvoering van het Pinksterspel van Nijhoff „Des Heilands Tuin". De hoogleraar besprak de moeilijk- In zijn rede over het kindergebed her innerde prof. Smelik er aan, dat vele kinderen in de loop der eeuwen met het gebed groot gebracht zijn. Dat is voor velen reden om te zeggen, dat er van een vraagstuk geen sprake kan zijn. Op het ogenblik vraagt het kinderleven meer de aandacht dan vroeger en het gebed houdt hiermee verband. Getracht moet worden niet zoals vroeger de kinderen gebedjes te leren, die zij nauwelijks kunnen be grijpen. Voor iedere leeftijd moet een an der gebed zijn. Mooier is echter, dat de kinderen bidden met eigen woorden, maar dat is zeer moeilijk. Getracht moet worden vreugde en leed in het gebed te leren. heden, waarmee de leiders en leidsters van de Zondasscholen te maken hebben om de kinderen te leren bidden. Veel hangt ongetwijfeld af van het millieu, zowel binnen- als buitenshuis. Voorko men dient te worden, dat een kind te veel keer per dag moet bidden, waar door bidden een sleur wordt of een s gewoonte. Hij waarschuwde er voor, dat de kinderen niet zelfzuchtig mogen worden. De talrijke deelnemers aan de ver gadering brachten hierna een bezoek aan het gebouw der N.Z.V. aan de Bloem gracht te Amsterdam „en maakten een tocht door de Amsterdamse grachten. Dit gesprek tussen H.M. de Koningin en de 82-jarige invalide wed. P. Ver zijl-van Mourik uit Dordrecht, is te kenend voor het bezoek, dat de Vorstin yandaag bracht aan het hospitaalschip „Kasteel Staverden", dat aan de stei ger achter het Centraal Station te Am sterdam gemeerd lag. Het bezoek kwam geheel onver wachts; slechts enkele ingewijden wa ren op de hoogte. Voor de 72 chro nisch zieke en invalide patiënten uit Dordrecht en omgeving is het een dag geworden, die ze nimmer in hun le ven zullen vergeten. Deze mensen, „vergeten zieken", zoals dr F. Delhez uit Hengelo, voorzitter van de raad voor invaliden van het Rode Kruis hen noemde, maken momenteel met dit schip een boottocht over de wateren van ons land. ONTVANGST, Het begon al bij de ontvangst. De jongste patient aan boord, de 12-jarige Jaapje Ballegooijer pit Dordrecht, die uit zijn bedje was gedragen en voor deze gelegenheid in een stoel gereed 9 Ze komt 's avonds weer met haar ouders naar huis terug. Ze kan wee- gemist worden, nu grootmoeder Sta pelkamp het tijdelijke met het eeuwige heeft verwisseld. Albert is dan al naar bed gegaan. Dit bevreemdt Diena niet weinig. Hun laatste zo abrupt afgebroken samen zijn ligt nog vers in haar geheugen, is zelfs onder alle wederwaardigheden van ziekte en dood geen moment uit haar gedachten geweest. De heimelijke hoop op een spoedige hereniging met Albert en een nadere verklaring van zijn gsx oelens jegens haar, bond haar in de afgelopen dagen vleugelen aan de voeten en maakte haar nog liever en vriendelijker voor ieder in haar omgeving, dan ze uiteraard al is. On derweg babbelde ze opgewekt, naar de smaak van haar moeder wat al te monter, voor iemand, die net bij een sterfbed vandaan komt. Die van vreugde tintelende opwin ding klapt als een zeepbel ineen bij de ontnuchterende ontdekking, dat Albert er blijkbaar niet de noodzaak van heeft ingezien, noch de innerlijke drang heeft gevoeld, haar terugkomst af te wachten, om nog even een war me blik van verstandhouding en een paar woorden met haar te wisselen. Zou ze zich dan toch vergist hebben, die bewuste avond? Heeft ze Iets ach ter hun gezellig gesprek en vooral zijn liefkozend gebaar gezocht, wat er niet lag? Diena kan het niet geloven. Misschien voelde Albert zich niet lek ker, maakte ze zich zelf wijs en met die troostende gedachte valt ze in slaap. Maar de volgende morgen glijden zijn blikken met zo'n beledigende (op zettelijke?) onverschilligheid over haar heen, dat het Diena wel duidelijk moet worden, dat, wat in haar het verlan gen en de verwachting wekte naar en van geluk, voor hem slechts luchtig en vluchtig spel is geweest. Het heeft er zelfs alle schijn van, dat hij haar ont loopt. Zonder een blik van verwijt, maar onherstelbaar gekwetst, bevrijdt ze hem voortaan van haar kwellende Diena schept het met een lepel terug in een schone jampot. „Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als een kastelen, zou onze Aal in haar tijd gezegd hebben!" licht ze toe. Gees is aan het aardappelschillen Ze kijkt op. In haar ogen ligt iets van hunkerende afgunst. „Onze Aal! Wat klinkt dat aardig! Net, of ze er bij hoorde!" „Dat deed ze ook! Net zo goed als FEUILLETON door FOKA VAN LOON tegenwoordigheid. Oppervlakkig beschouwd, gaat het leven van haar en hem zijn gewone gang, doch een bacil met een fataler uitwerking dan die enige jaren geleden haar longen aantastte, vreet voortaan aan Diena's hart en verteert haar in nerlijke levensvreugde, hoewel ze uit wendig de schijn zoveel mogelijk tracht te bewaren. Niemand bemerkt dan ook iets van de verandering, die in haar zich plaats greep, behalve vrouw Stapelkamp. Het moederoog ziet nu eenmaal scherp. HOOFDSTUK IV. „Ho, dat gaat een beetje te hard!" De vplledige inhoud van de bus met schuurpoeier sneeuwt in de gootsteen. jij nu bij ons hoort!" Diena schenkt haar een warme blik. „Ze heeft zes jaar lang bij ons ge- diendl Dat is lang genoeg om je aan elkaar te hechten of een gloeiende he kel aan iemand te krijgen". „Zo is 't net!" stemt Gees toe. 't Wordt in haar hart één groot feest om wat Diena zoëven zei. Och, natuur lijk, ze weet wel, dat ze hier helemaal als lid van 't gezin wordt beschouwd, maar 't is toch leuk en verwarmend, om 't haar als iets concreets te horen uitspreken. Wel ja, ze heeft het op perbest getroffen. Schoof de boerin haar daar straks niet eigenhandig een warme stoof onder de voeten? 't Is voor 't zelfde geld", zei ze, toen Gees protesterend beweerde, dat ze nog geen oud wijf was. Naast deze onderverwarming schijnt het winterzonnetje haar in het gezicht en roostert het fornuis haar rug. Er blijft haar niets te wensen meer over, dan dat ze niet levend verbranden mag Het aardappeljassen gaat haar vlot van de hand. AJs levende, op de rug don kerder gekleurde regenwormen kron kelen de schillen onder haar vlijm scherpe mes vandaan. „Waarom ging Aal hier eigenlijk midden in 't jaar weg, als 't toch van weerskanten zo goed beviel?" infor meert ze éls aanloopje tot een gezellig praatje. Ze heeft wel eens gedacht, dat er iets minder prettigs achter dit plotse ling vertrek stak, daarom wou ze er nooit rechtstreeks naar vragen. Nu Diena echter met zoveel sympathie over Aal spreekt, vreest ze geen on- discretie of onaangename onthullingen meer. Diena schuurt de zinken plaat van het aanrecht tot die blinkt a's zil ver. Ze staat met de rug naar Gees toegekeerd. Terwijl ze zich met haar waarlijk succesvolle arbeid bezig houdt geeft ze tekst er uitleg. „Dat zit zo: een zuster van Aal kwam deze zomer plotseling te sterven. Haar zwager bleef zitten met een hok vol kinderen, ik geloof, dat het er zo'n stuk of tien, elf zijn. Hij heeft 't eerst, zoals dat dan gaat, met een huishoud ster geprobeerd, maar dat was niets gedaan. Dat mens, dat hij eerst had, kwam uit een rustig gedoetje, bij een paar oude mensen vandaan, pardoes in die vliegende drukte, 't Hoofd liep haar met een goede week al helemaal om en haar handen gingen van schrik verkeerd aan 't lijf staan. (Wordt vervolgd). was gezet, bood de Koningin een bos prachtige rose anjers aan. Hij was daar voor uitgekozen, omdat hij ook de an dere patiënten zo fijn bezighoudt met zijn mondi.-.rmonicamuziek. bent niet alleen de beschermvrou we van het Rode Kruis", zo zei dr Del hez in zijn begroetingswoord, nadat hij het personeel aan de Koningin had voorgesteld, „maar bovendien vinden wij Uw bezoek zo prettig, omdat U hier tevens gekomen bent als een Hollandse rouw, die zelf getrouwd is, kinderen neeft n in een gezin leeft. In ieder gezin bestaan natuurlijk span ningen. Ook U zult die wel een onder vinden. Daarom zult U ook kunnen begrijpen onder welke spanningen de gezinnen van leze zieken leven. In die gezinnen is definitief iets gebroken en kapot, is iets gestoord in het dagelijkse evenwicht". KONDGANG. Een uur lang heeft de Koningin gewandeld langs de bedden. Ze sprak woorden van troost en bemoediging, luisterde naar enthousiaste woorden van oude vrouwtjes, van jonge man nen en van een enkel kind. Voor ieder had ze belangstelling, met ieder leefde ze mee. Op de boven zaal sprak de Vorstin nog met een speciale patiente: de thans 19-jarige Beppie van der Wiel uit Giessen- dam, het meisje, dat bekendheid heeft gekregen door het poppenhuis, dat ze Johan Bodegraven schonk voor de haak-in-actie. Ook nu zat Beppie niet met lege handen op de Koningin te wachten. Vier doosjes gaf ze de Vorstin. Er zaten dames- potloodjes met kwastjes van 't Ro de Kruis in. Bestemd voor de Prin sessen. Veel te snel naar de zin der pa- tienten was het bezoek ten einde. Maar uitgepraat hierover zullen ze tijdens hun reis zeker niet komen. Waar zijn onze schepen' GROTE VAART. AMSTELDIJK 31 New Orleans-Antw. BOSCHFONTEIN 2 rede Tanga. EEMDIJK 1 Galveston-Antwerpen. INDRAPOERA 5 te Rotterdam verw. KOTA INTEN 4 te Rotterdam verw. SCHIEDIJK 1 te Antwerpen. SIBAJAK 2 Dover-Sydney. WESTERDAM 1 te New York. WILLEM RUYS 2 te Rotterdam. AALSDIJK 1 Vlissingen-Galveston. APPINGEDIJK 1 Norfolk-New York. NIEUW AMSTERDAM 2 te Le Havre. OUWERKERK 1 Rotterdam-Sydney. BREDA 1 Finisterre-Madeira. JOHAN VAN OLDENBARNEVELT 1 Perim-Port Said. ORANJE 4 te Priok verw. -

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1954 | | pagina 5