O
Strijd voor een Ghr. vakbeweging
in Australië en Canada.
DEZE WERELD
v&n 6&Q tot ö&q
Nederland weer aan de spits als
exporteur van aardappelen
„President Robert" staat
Maandag terecht
G'
-v
RHEUMIN
Guatemala
in 't brandpunt
Wat blijft
(H)
De geschiedenis herhaalt zich.
Christen-werknemers hebben het
moeilijker dan hun grootvaders hier.
Leger op Ambon
geconsigneerd
maar wat doet UP
Wat Amerikaanse ouders
zeggen over jeugd-televisie
Dat is het einde van een avontuurlijke
reis vol pracht en praal
ffie. Radio*
bienql ont
„Geef mij maar,,,,
spinnen"
Raadgevende vergadering eist
afschaffing douanepapieren
voor auto's
Vrijdag 28 Mei 1954
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 3
ngelooflijk zijn de veranderin
gen, die zich hebben voltrok
ken in de levensomstandighe
den gedurende de laatste jaren. Het
lijkt wel, of zelfs de dierenwereld voor
problemen komt te staan. Eenden, die
op kerkhoven gaan broeden; een me
rel hadden we hier, die tot tweemaal
toe het kunstig nest bouwde op een
balk van het fietsenhok, waar op 50
cm. afstand elke dag tientallen jon
gens hun fietsen stalden. De schep
pingsdrang zoekt een uitweg, waar an
dere mogelijkheden worden afgesne
den. De problemen, die hieruit voor
ons, ouderen, voortvloeien met betrek
king tot de opvoeding van onze kinde
ren, zijn niet gering. In ons vorig arti
kel wezen we reeds op de mentaliteit:
„Halen, wat er te halen is! Probeer je
er door te slaan, want we beleven een
rare wereld: je kunt nergens meer
staat op maken!"
Dit alles heeft natuurlijk met opvoe
ding niets te maken. Of men zou als
opvoedingsdoel moeten stellen: geraf
fineerdheid.
We kunnen er ook als machteloos
tegenover gaan staan. Dan gaan
leven bij de feiten, die elk ogenblik
zich wijzigen, zodat we ons onophou
delijk hebben in te stellen op wat
nieuws. Krant en radio, straks televi
sie, staan ons hierbij ten dienste. Maar
dan gaan wij (en ook onze kin
deren) toch wel heel veel gelijken op
een gramofoon, waar het ene ogenblik
een vrolijk deuntje op staat en even
later een andere plaat een treurzang
laat horen. Het ding zelf is dood.
(Van onze §-redacteur)
UTRECHT, 26 Mei. Het is bekend, dat Nederlandse emigranten
uit onze kring in Australië en Canada vaak grote financiële offers bren
gen om een kerk in stand te houden en om Christelijk onderwijs te ver
krijgen voor hun kinderen. Minder bekend is, dat in beide emigratie-
landen niet alleen geofferd, maar gestreden moet worden voor het ver
krijgen van Chr. organisaties op het terrein van de arbeid. Door de
bestaande machtige organisaties in deze landen hebben vele Christen-
werknemers het daar in die strijd soms moeilijker, dan hun grootvaders
het in Nederland hadden toen hier een halve eeuw en meer geleden de
eerste Chr. vakorganisaties ontstonden.
Wat is dan de zin van ons leven?
Waar leven we dan voor? Waartoe
heeft de Here ons dan in deze wereld
geplaatst?
Het zich steeds weer opnieuw in
stellen op wat nieuws, het leven bij
de ieder moment wisselende stroom
van feiten, het ,moet leiden tot een
uitermate oppervlakkig leven, voor
zwakke zenuwen tot aangrijpende
nervositeit.
Het zou toch zo moeten zijn, dat
deze benauwende jacht, waarin
worden meegesleept, met onze kinde
ren, ons bracht tot de bezinning: „Wat
blijft er nu eigenlijk van waarde, door
alle wisseling heen? Zijn er idealen, die
altijd waard zijn nagestreefd te wor-
den?"
Juist, zegt men, geld heb je altijd
nodig, en een huis, eten en drinken,
kleding, een bed om te slapen...
Daarom moeten we in zulke tijden als
de onze proberen om daar genoeg van
te hebben. Men kan nooit weten
Grijp dus de kansen, nu ze geboden
worden, stel je leven daarop in.
Misschien kan dan gevraagd worden,
waarom ook de Zondag, als het zo ligt,
dan niet besteed wordt aan het jagen
naar dit „blijvend" goed. Maar dan zal
men antwoorden, dat het 's Zaterdags
avonds tegen twaalven tijd wordt even
te stoppen. De mens heeft ook ver
plichtingen tegenover God; die moeten
evengoed worden nagekomen. Hij
heeft een ziel en daarvoor moet ook
worden gezorgd. Daar hebben we de
kerk voor, en de Bijbel, en de Zondag.
Het blijvende-hier: materiële wel
vaart; het blijvende bij het sterven: de
gerustheid, dat we toch ook nog enkele
godsdienstige verplichtingen hebben
nageleefd.
Hier hebben we nu juist hetgeen on
ze jonge mensen in ons, ouderen, ver
oordelen: het eten van twee walletjes.
Wat u misschien tot op zekere hoogte
nog ernst is, dat is bij hen een lege,
nietszeggende vorm, die ze voor het
minste en geringste loslaten, omdat
voor hen daarin toch geen waarde ligt.
Ze lachen hartelijk, wanneer ze u
Zondags naar de kerk zien gaan, wel
wetend, hoe u in de dagen-zes hele
maal geen blijk geeft dat de dingen,
waarmede u zich in de kerk gaat be
zig houden, u ook maar iets interesse-
Hoe denken we zelf over een man,
die buitenshuis niets er van laat blij
ken, dat h(j thuis vrouw en kinderen
heeft? Wat van een vrouw, die buiten
haar gezin het moeder-zijn verloo
chent?
In onze tijd hebben we, bij onder
wijs en opvoeding, maar ook in het
kerkelijk leven, het maatschappelijk
en politiek leven, vooral te letten op
de waarden, die blijven. En we hebben
-d te beseffen als ouderen, dat
waarden tot onze jongens en
meisjes komen in de personen, met
wie ze omgaan.
De waarde van het leven, wat dit
leven waard maakt om geleefd te wor
den, in alle tijden, onder alle omstan
digheden, ligt niet in het genot, in het
prettige, in het geld, in eer, macht,
aanzien, of wat ook. Zelfs niet in een
mooie baan, een goed huwelijk. Het
doel van het leven kan niet liggen in
datgene, dat elk ogenblik kan worden
weggenomen, afgesneden, weggevaagd.
Dat kan het blijvende niet zijn. Daar
toe moet dit leven, in welke omstan
digheden ook, steeds worden gezien in
het licht der eeuwigheid.
„Daer is hier in het vleysch,
daer is geen rechte vreught,
Als in Godts eygen werck,
en in de ware deught." (Cats.)
Ondanks protesten van verschillende
kanten, heeft de socialistische regering
van de belangrijkste Australische staat
New South Wales (Sydney) besloten,
dat het lidmaatschap van de vakbewe
ging verplicht gesteld wordt voor alle
onder „State awards" werkende ar
beiders. Daar alle immigranten een
dergelijke .werkvergunning nodig 'heb
ben, worden zij direct door deze bepa
ling getroffen.
De eenheidsvakbeweging, waarover
het hier gaat, draagt een sterk socia
listische signatuur en is nauw verwant
met de socialistische Labour-partij zo
dat zelfs de partijkas mede door de
vakverenigingscontributie wordt ge
vuld. De kerkeraden van de Reformed
Churches in New South Wales hebben
nu naar aanleiding van deze kwestie
een schrijven gericht naar de regering
va deze staat. Daarin wordt gezegd,
dat dit verplicht lidmaatschap wel zeer
in strijd is met de geestelijke traditie,
die de immigranten uit Nederland
hebben meegekregen, waar mede dank
zij een sterk Calvinisme een vrij orga
nisatieleven opbloeide, ook op maat
schappelijk terrein. Er wordt op ge
wezen, dat als gevolg hiervan de klas
senstrijdsgedachte sterk werd terugge
drongen en dat men het als een grote
teruggang voelt in het nieuwe vader
land door de overheid gedwongen te
worden zich aan te sluiten bij een
vakbond, welks leiders deze klassen
strijd verheerlijken. Bovendien wordt
gesteld, dat de overheid door deze
mac' gel buiten de haar van God ge
geven roeping treedt.
Tenslotte schrijven de kerken, dat
zij hun leden het volgend advies heb
ben gegeven: 1. Aansluiten bij de
Unions wordt ontraden en geadviseerd
wordt ontheffin van de verplichtin
gen aan te vragen. 2. Alle leden wor
den opgeroepen God te bidden om de
doorwerking van Zijn Geest, ook in de
verhouding werkgever-werknemer en
om, als de tijd daar is, van heler harte
mee te werken aan de oprichting van
een Chr. vakbeweging, die Christus
erkent als de Heer der wereld en dus
ook van het maatschappelijk leven.
De ontheffing, waarover gesproken
wordt, kan worden verleend als de
Ingezonden Mededeling (adv.)
Het RODE KRUIS
helpt U wel...
werknemer op een formulier zijn ge
wetensbezwaren tegen het verplichte
lidmaatschap vermeldt en daarna voor
de rechter met de hand op de Bijbel
zweert, dat deze verklaring waarheid
bevat. Wordt ontheffing gegeven, dan
moet het bedrag, dat anders als con
tributie aan de Union verschuldigd is,
nu aan een staatsinstantie worden af
gedragen. Dat betekent dus dubbele
contributie-betaling, als men ooit een
Chr. organisatie zou kunnen oprichten,
In hun brief schrijven de kerkera
den, dat wellicht ontheffing zal wor
den verleend, m-iar dat zij te zeer in
de zaak der vakbeweging zijn geïnte
resseerd om alleen maar te verlangen
terzijde te mogen blijven staan.
IN CANADA
Wij schreven reeds eerder over het
pionierswerk van de heer F. P. Fuyk-
schot, die in Canada een Chr. vakbe
weging oprichtte. Deze Chr. Labour
Association of Canada telt thans reeds
ruim 1500 leden in 32 plaatsen.
De grote moeilijkheid voor het ont
plooien van activiteit is het Ameri
kaanse systeem, waarbij een vakbond
alleen een contract mag afsluiten met
een bepaalde onderneming als de
grootste helft van de werknemers in
die onderneming zich daarvoor uit
spreekt. En de bond kan pas om een
uitspraak vragen als hij 30% van de
werknemers heeft georganiseerd. Zo
doende is de C.L.A. al op enkele kleine
ondernemingen aangewezen.
Nu deed zich weer een nieuwe moei
lijkheid voor, toen de C.L.A. bij de
Raad voor Arbeidszaken voor Ontario
het verzoek indiende het eerste co-,
tract in deze staat te mogen afsluit,
Het ging hier om een contract met de
firma Bosch en Keuning te Hau .Jtoi
waar 10 leden van de C.L.A. werkzaam
zijn.
De Raad maakte hiertegen oezwaar
op grond van de overweging, dat
wet geen vakbond erkent, die discn
minatie om redenen van geloofsover
tuiging toestaat. Dit op grond van het
statuut van de C.L.A., waarin als basis
wordt genoemd: „de Chr. oegmselen
van sociale rechtvaardigheid en naas
tenliefde, zoals de Bijbel deze leert".
Dezelfde basis dus, naar Fuykschot op
merkt, die uiteindelijk binnen de lan
den van het Britse Gemenebest nog
steeds aan de staat ten grondslag ligt.
Als hierin discriminatie schuilt, dan
geldt dat ook voor de grote erkende
vakbonden, die zich baseren op „de de
mocratische beginselen en de geliefde
tradities van het land". Hierdoor wor
den immers ook communisten, lieden
met totalitaire neigingen en leden van
de Ku Klux Klan buitengesloten.
De Raad heeft zijn beslissing opge
schorst. Als zij afwijzend mocht uit
vallen, betekent dat een nieuwe en
enorme hinderpaal op de toch al zo
zware weg vai? de jonge Chr. vakbe
weging in Canada.
Soekarno: „Islam en Christen
dom zyn van God".
DJAKARTA, 25 Mei. „In Ambon
liet leger geconsigneerd om onge
wenste gebeurtenissen te voorkomen. De
toestand daar Is gespannen tengevolge
van de toespraak van de tweede vice-
voorzitter van de Masjumi, mr fiasman,
aldus meldt „Suluh Indonesia". Hasman
werd verboden het eiland te verlaten in
verband met een rede, die hy in Ambon
heeft gehouden.
60 belangrijke vredestaken...
Kent U ze...?
Denk eens aan hulp bij rampen,
bloedtransfusie,
hoornvliesoverbrenging voor blinden,
moedermelk voor zwakke baby's;
beentransplantatie,
boottochten voor invaliden,
welfare-werk in ziekenhuizen
en thuis, lectuur voor patiënten,
hulpposten langs de wegen..
Dit zijn slechts enkele van de
meer dan 60 manieren
waarop Uw Rode Kruis helpt.
U hebt die hulp nog nooit
nodig gehad? Wees blijl
Maar dan reden te meer
Uw Rode Kruis bij te staan;
te geven! Zoveel U missen kunt...
DEN HAAG, 26 Mei. De Nationale raad
van Christelijke Kerken in de Ver. Sta
ten heeft gedurende enkele jaren een
enquête gehouden onder een aantal
ouders over de vraag wat zij dachten van
de televisie-programma's voor kinderen.
Een veel voorkomend antwoord was,
dat „het hen bezig hield en hen bewaar
de voor kattekwaad". Ongeveer 69% van
de ouders verklaarde zich voor de tele
visie-programma's. Anderen evenwel -
vooral onder de meer intellectuele gezin
nen - hadden ernstige bezwaren. Zij zijn
er niet zo zeker van, dat de programma's
hun kinderen bewaren voor ander
kwaad.
„Het leven heeft geen waarde in deze
uitzendingen", zo klaagde een der ouders.
„Er wordt veel te veel gemoord en ge
schoten".
Anderen zouden graag meer leerzame
uitzendingen zien en dan op betere tij
den van-de dag. „Wij hebben de grootste
moeite om de kinderen gedurende het
eten aan tafel te houden.
In een rede, die hij Maandagavond
ter gelegenheid van het vierjarig be
staan van de Bond van Invaliden heeft
gehouden, heeft ook Soekarno deze
kwestie aangeroerd. Over de redevoe
ring van Kasman zei de president:
„Volgens de kranten is er iemand, die
verklaard heeft, dat de Pantjasila
door mensen is samengesteld en dat
het Christendom van mensen afkom
stig is en dat alleen de Islam van God
komt. Indien die verslagen juist zijn
betreur ik deze woorden. Zowel de Is
lam, als het Christendom komen van
God. De uitlatingen van die persoon
indien de verslagen juist zijn zijn
niet verstandig, omdat zij de Christe
lijke gemeenschap kwetsen. Dergelijke
gebeurtenissen veroorzaken verdeeld
heid onder het volk", aldus Soekarno.
Ingezonden Mededeling (adv.)
J?0 tabletten 65 ct. Aefyt/
Niets van veiligheid te merken
MAASTRICHT, 26 Mei. De byna 31-jarig-e vertegenwoordiger R. L. beter bekend
als „President Robert" uit 's-Gravenhage, die, Maandag a.s. voor de Maastrichtse
rechtbank terecht zal staan, heeft zich dan te verantwoorden ter zake van twee
hem ten laste gelegde oplichtingen, n.l. vanj de leraar A. L. H. R., thans wonende
in 's-Gravenhage, voor bedragen van in totaal f 56.000.— van de oom van verdachte,
de manufacturer J. H. L. eveneens uit 's-Gravenhage, voor een totaal bedrag van
f 65.000.—.
ZATERDAG 29 MEI 1954.
HILVERSUM I. (402 m.) KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit.
kalender. 8.00 Nws en weerber. 8.15
Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Wa-
terst. 9.40 Radio Rally. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Amus. ork. 10.45 Gram.
10.55 Radio Rally. 11.00 Voor de zieken.
11.45 Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
(12.30—12.33 Land- en tuinb. med. 12.33
12.40 Radio Rally). 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nws en kath. nws. 13.20 Radio Rally.
13.25 Promenade ork. 14.00 Boekbespr.
14.10 Gram. 14.15 Radio Rally. 14.20 Eng.
les. 14.40 Verz. progr. en Radio Rally.
16.30 De schoonheid van het Gregoriaans.
17.00 Voor de jeugd. 18.00 Gram. 18.15
Plechtigheden t.g.v. de Heiligverklaring
van Z.H. Paus Pius X. 19.15 Nws. 19.25
Regeringsuitz.: Atlantisch allerlei. Een
en ander over de veertien landen van het
Atlantisch Pact. 19.45 Gram. 20.25 Inlei
ding Indische Missieweek. 20.30 Lichtba
ken. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. progr. 21.50
Act. 22.00 Een mens kan wat meemaken.
22.30 „Ziedaar Uw Moeder", klankb.
Hierna: Avondgebed en lit. kal. 23.00
Nws. 23.15 Nws in Esperanto. 23.25 Uit
slag Radio Rally. 23.3b24.00 Kamerork.
HILVERSUM II. (298 m.) VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram.
8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Orgelspel. 8.55
Voor de vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw.
9.10 Gram. VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitge
schakeld". caus. 10.05 Morgenwijding. VA
RA: 10.20 Voor de arbeiders in de con
tinubedrijven. 11.35 Pianorecital. 12.00
Gram. 12.30 Land- en tuinb. med. 12.33
Gram. 13.00 Nws. 13.15 VARA-Varia, 13.20
Orgel en zang. 13.45 Sportpraatje. 14.00
Gram. 14.30 Zaanse streekuitz. 14.55 Cel
lo en clavecimbel. 15.15 „Van de wieg
tot het graf", caus. 15.30 Gram. 16.00
Boekbespr. 16.15 Kamerork. 17.00 Radio-
weekjournaal. 17.30 Topsongs v. Mei 1954.
18.00 Nws en comm. 18.20 Gram. 19.00
Artistieke Staalkaart. VPRO: 19.30 „Pas
separtout", caus. 19.40 „Het Boek Hande
lingen", caus. 19.55 „Deze week", caus.
VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gram. 20.30 Het
hangt aan de muur en het tikt." 20.50
Dansmuz. 21.15 Cabaret. 21.45 „Klein#
Naties in de UNO", caus. 22.00 We en se
muz. 22.30 Interv. met gram. 23.00 Nws.
23.15 Sport. 23.25—24.00 Gram.
BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 11.45 Gram.
12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Radio-almanak. 14.30 Koorconc.
14.45 Gram. 15.00 Koorconc. 15.15 Gram.
15.45 Accordeonmuz. 16.00 Gram. 16.15
Accordeonmuz. 16.30 Gram. 16.45 Eng.
les. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.20 Litur
gische gezangen. 17.30 Orgelconc. 18.30
Voor de soldaten. 19.00 Nws, 19.40 Gram.
20.00 Gevar. progr. 20.45 Gram. 21.00 Ge-
var. progr. 21.30 Gram. 22.00 Nws. 22.15
Verz. progr. 23.05 Dansmuz. 23.4524.00
Gram.
„Robert" zou deze bedragen van ge
noemde personen hebben gekregen „door
een samenweefsel van verdichtselen en
beweringen", dat zij zich op een luxe
jacht, de „President Rober" in veiligheid
zouden kunnen stellen tegen het gevaar
van een dreigende oorlog met Rusland.
Verdachte zou daarbij hebben verteld,
dat hij president was van een „Conseil
Consulaire Secret Diplomatique", een
internationale veiligheidsdienst, waartoe
verder ook behoorde Eugene Black, de
president van een intern, bank van her
stel en ontwikkeling in Washington, ver
der o.a. Winston Churchill en Lord Not
tingham.
De leraar en de oom zijn ingegaan op
déze praatjes, hebben hun geld, afkom
stig uit te gelde gemaakte bezittingen,
afgestaan voor de combinatie waarin
„President Robert" op protserige wijze
leiding gaf aan boord van het luxe jacht,
dat een reis langs de kusten van West-
Europa maakte. Deze zwerfreis eindigde
na een tweetal maanden in Engeland,
waar het luxe jacht in een dok terecht
kwam en later is verkocht omdat de deel
nemers aan deze zwerftocht tenslotte niet
argwaan het avontuur vol pracht en
praal hadden opgegeven.
Als president van 'de rechtbank, die
deze zaak Maandagmorgen zal behande
len, treedt op mr H. Schillings. Officier
van justitie is jhr mr F. van Rijckevors-
sel. Verdachte zal worden verdedigd door
mr Jos Stroom uit Maastricht.
Getuigen in deze zaak zijn behalve'en
kele politie-functionarissen uit Heerlen,
de Haagse Leraar R, de manufacturier J.
H.L. en zijn echtgenote en een zoon van
de leraar R.
Ingez. Mededeling (advertentie) j
Angst voor Zuurbranden
na een heerlijk maal?
Met een of twee hem..es bij de hand
geen angst voor zuurbranden. Eet ge
rust alles waar de maag naar vraagt.
Sommige mensen nemen Rennies bij
voorbaat als een goede gewoonte,
smakelijk en fris. ij onverwacht op
komend zuurbranden zijn Rennies een
ware uitkomst. Houdt ze da.-rom altijd
bij de hand. Gewoon laten smelten op
de tong en 't zuurbranden behoort
weer tot het verleden.
De „Chicago Tribune" schrijft in een
bericht uit Tegucigalpa (Honduras),
dat een oorlog tussen Honduras en
Guatemala op handen schijnt.
DEN HAAG, 25 Mei. Uit thans vrijwel volledige cijfers over 1953 en over het
oogstjaar 19531954 blijkt, dat Nederland opnieuw aan de spits staat als exporteur
van consumptie- en pootaardappelen. In 1953 werd ruim 212.000 ton consumptie
aardappelen - voor bijna 31 millioen gulden - uitgevoerd en 278.000 ton poters -
voor ruim 70 millioen gulden.
In vergelijking met de V.S., Canada en
Frankrijk, de drie grootste concurrenten,
blijkt, dat ons land gedurende de laatste
LONDEN, 24 Mei. Een gezin in Hythe,
Kent, heeft zijn huis van vliegenzwer-
men bevrijd met de hulp van spinnen.
De spinnen zijn gekocht bij een plaatselij
ke geleerde. Het gezinshoofd zei: „Nie
mand van de familie heeft bezwaren te
gen de spinnen. Zij zijn zindelijk en ver
oorzaken geen last. Zij zijn in ons huis
als geëerde en geëerbiedigde gasten".
UATEMALA, een kleine staat
in centraal-Amerika, komt
weinig in het nieuws voor
Het ziet er naar uit. dat men de za
ken in dit land echter in de komende
weken nauwlettend zal gadeslaan,
want er konden daar wel eens din
gen gebeuren, die nu niet bepaald
prettig zijn.
Het was reeds bekend, dat Gua
temala een linkse zo niet com
munistisch getinte regering heeft.
Daarover is op de onlangs gehou
den pan-Amerikaanse conferentie te
Caracas genoeg gesproken. Er zijn
nu echter twee dingen, die plotse'
ling dit kleine land in het middel
punt van de belangstelling hebben
geplaatst:
1. De ontdekking van een uitge-
breide wapensmokkel van achter
het ijzeren gordijn naar een Guate-
malaanse haven en
2. De mededeling van het State
Department te Washington, dat
Amerika de "buurlanden van Guate
mala, Honduras en Nicaraqua, waj
pens zal zenden.
Hoe erpstig deze dingen wel zijn is
door de Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken, Foster Dulles,
wel benadrukt op zijn wekelijkse pers
conferentie. Dulles zei, dat de wapen-
zendingen van achter het ijzeren gor
dijn wellicht beogen het vestigen van
een door communisten beheerst bas
tion in de nabijheid van het Panama-
kanaal. Dulles wees er ook op, dat de
regering van Guatemala door de laat
ste wapenzendingen de mogelijkheid
heeft gekregen om centraal-Amerika
militair te overheersen. Het land zou
thans de zwaarst bewapende staat in
Centraal-Amerika zijn en een militair
apparaat hebben opgebouwd, dat drie
tot vier keer zo groot is als dat van
de buurstaten, zoals Nicaraqua, Hon
duras en El Salvador. Dat het hier niet
om een kleine partij onbelangrijke wa
pens gaat, blijkt ook uit de mededeling
van Dulles, dat de jongste wapenver
scheping uit Stettin een waarde ver
tegenwoordigde van tien millioen dol
lar!
e
Voor Amerika staan hier ontegen
zeggelijk grote belangen op het spel.
Het is geen geheim meer, dat de com
munisten pogen in centraal- en wel
licht ook in Zuid-Amerika voet aan de
grond te krijgen. Het ligt trouwens wel
voor de hand, dat de Sowjet-Unie zoekt
naar mogelijkheden om Amerika in
dien het er op aan mocht komen, van
zo dichtbij mogelijk naar de keel te
grijpen.
In dit licht bezien krijgt de pan-
Amerikaanse conferentie te Caracas
van enkele maanden geleden, een veel
grotere betekenis, dan er wellicht des
tijds aan gehecht is. Men achtte het
communistische gevaar in de centraal-
Amerikaanse landen niet zo groot en
vond al dat gepraat over dreiging van
de zijde der communisten eigenlijk eén
beetje overbodig. Maar dat dit gevaar
reëel dreigt en zich in ernstiger mate
openbaart, dan men had verwacht,
komt voor velen als een verrassing.
Op de conferentie van Caracas is
door Dulles een resolutie ingediend om
de communistische dreiging het hoofd
te bieden. Daarin wordt gezegd, dat
het overheersen van de politieke in
stellingen van een Amerikaanse staat
door het internationale communisme
een bedreiging van de souvereiniteit en
de politieke onafhankelijkheid van de
Amerikaanse staten zou betekenen. Ie
dereen was het daar direct en van har
te mee eens, zij het, dat men deze re
solutie niet als hoogstnoodzakelijk be
schouwde. Alle deelnemende staten
hechtten er hun goedkeuring aan, maar
Guatemala bleek er tegen te zijn, toen
het op stemmen aankwam.
Dat het communisme voedingsbodem
vindt in dit deel van de wereld is niet
zo onbegrijpelijk als het wel schijnt.
Het gaat er in deze Amerikaanse lan
den niet zo toe als wij in West-Europa
Wel gewend zijn. Er heerst vaak onge
rustheid, de sociale toestanden zijn er
niet direct om over te roemen, en er
heerst nogal eens ontevredenheid. Al
rtiet al er gebeuren zo heel dikwijls
dingen, die koren op de communisti
sche molen zijn.
Het zijn meestal kleine groepen die
hun wil opleggen aan de bevolking,
totdat er weer een andere kleine groep
komt, die de eerste verdrijft en na enig
bloedvergieten, de macht in handen
neemt. Daarin zien de communisten
hun kans en zij hebben in Guatemala
blijkbaar een dankbaar object voor in-
infiltratie gevonden.
Zo is Amerika thans begonnen door
het zyiden van wapens de buurstaten
te bewapenen en op militair gebied een
evenwichtstoestand te scheppen. Af
gewacht zal dienen te worden, hoe de
regering van Guatemala hierop zal
reageren.
vier jaar regelmatig het grootste percen
tage van de wereldexport bezat. De vast#
klanten, zoals Ceylon, Malakka en de Ca-
raibische eilanden kochten weer flink,
hoewel de concurrentie van Japan, Italië
en de hierboven genoemde landen groot
was.
Ons land besteedt echter grote zorg
aan gekoeld vervoer per schip, waardoor
de aardappelen in goede staat bij de tro
pische afnemers aan wal komen.
Dat de overzeese kopers daarna d#
aardappelen en de poters nu niet altijd
behandelen zoals het behoort is een pro
bleem dat de Nederlandse exporteurs ter-
wille van de goede naam van het pro
duct trachten te verbeteren door voor
lichting te geven.
Van de oogst 1953, die 400.000 ton po
ters, voornamelijk in de gewilde kleine
maten aan de markt bracht, werd 90.000
ton in eigen land en 275.000 ton (in
oogstjaarcijfers) naar het buitenland ver
kocht. Ongeveer 30.000 ton werd door het
pootgoedegalisatiefonds voor een bedrag
van f 4 millioen overgenomen en voor
andere bestemmingen, als veevoer e.d.,
verkocht.
Werden in 1951 en 1952 resp. 155.000 en
160.000 ha bouwland met aardappelen be
plant, in 1953 was dit 149.784 ha. Geraamd
wordt, dat het beteelde oppervlak dit
jaar ongeveer hetzelfde zal zijn.
Raad van Europa
STRAATSBURG, 25 Mei De
Raadgevende vergadering van de Raad
van Europa heeft in haar eerste zit
ting, waarin de Nederlander mr A.
Struijcken tot plaatsvervangend se
cretaris-generaal werd gekozen, een
aanval gedaan op de grensformalitei-
ten voor automobilisten.
Er werd een resolutie aangenomen,
waarin van de ministers verlangd
wordt, dat deze een conferentie bij
een zullen roepen om zo snel moge
lijk te trachten tot opheffing te komen
van de douanepapieren. Nationale
autopapieren moeten voldoende zijn.
Voorts drong men er op aan, dat het
nationale rijbewijs als internationaal
wordt aanvaard. Internationale rijbe
wijzen acht men een overbodige luxe.
