de loupe
ramp in
Roode Kruis bestreed
Zeister bossen.
de
DEZE
WERELD
van ö&g tot öaq
De opvattingen van Hoeksema
en wijlen prof. Schilder
N
Geschiedenis van het Britse Imperium.
41.
Het nut van luchtfoto's
tijdens en na de ramp
Smet op de
democratie
Twee doden door
lawine*
v&n Lonöinium tot Lonöon.
Truman
waarschuwt
Eisenhower*
Blijf baas in eigen huis.
Drie wensendie ingewilligd moeten worden.
Initiatief tot het oprichten van een
internationaal rampenfonds.
Moeilijke taak
van het Westen
V
Door ervaringen geleerd
Op 4 Februari had men de gebieden al in kaart
Dinsdag 1! Mei 1954
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 3
Onder
Als er ooit een Europese Defensie Ge
meenschap tot stand zal komen en
alle pessimisme ten spijt mag men de
kansen hierop toch nog wel hoog aan
slaan! zal de (plechtige?) afkondi
ging hiervan gevolgd worden door het
houden van Europese verkiezingen. De
ministers hebben n.l. afgesproken, dat
dan het ogenblik is aangebroken om
de bevolking van de zes landen die
aan deze gemeenschappen deelnemen,
op te roepen naar de stembus om het
eerste rechtstreeks gekozen Europese
parlement samen te stellen, dat dan
contróle zal gaan uitoefenen op deze
E.D.G., op de Kolen- en Staalgemeen
schap en misschien in de toekomst ook
op de Europese Politieke Gemeen
schap.
Dit besluit is niet helemaal in over
eenstemming met de wensen van het
Nederlandse parlement en toen dan
ook minister Beyen deze beslissing in
de Eerste Kamer, tijdens de behande
ling van zijn begroting, bekend maak
te, heerste er een zekere ontstemming,
vooral omdat de minister er geen twij
fel over liet bestaan, dat dit besluit
tot stand was gekomen onder de druk
van de Franse socialisten. De anti-re-
volutionnaire afgevaardigde Algra
noemde deze beslissing niet slechts
„een beetje griezelig", maar ook staat
kundig onjuist, daar immers deze af
spraak gemaakt is ten behoeve van be
paalde groeperingen, die aarzelend
staan tegenover de E.D.G. En hij be
klaagde zich dat de Staten Generaal
nu hierdoor met handen en voeten ge
bonden zijn. En eenzelfde geluid heb
ben verschillende dagbladen doen ho
ren: zij achtten deze beslissing
smet op de democratie.
Is deze opvatting juist? Heeft het
Franse partijrégime, dat uit een oog
punt van democratie inderdaad niet al
te hoog kan worden aangeslagen, hier
inderdaad weer een lelijke rol ge
speeld? Wij menen toch dit te moeten
betwijfelen! Het wezen van de demo
cratie is toch, dat het volk zijn wen
sen'kan kenbaar maken aan de souve
rein en dat het volk, middels zijn par
lement, mede een beslissende invloed
heeft op de handelingen van die sou-
verein. In Frankrijk nu is het zo, dat
de bevolking lang niet gecharmeerd
op die Europese Defensie Gemeen
schap. Nu heeft een grote bevolkings
groep aan zijn regering te kennen ge
geven, dat het accoord kan gaan met
die gemeenschap mits die onder con
tróle komt van een rechtstreeks geko
zen parlement. De Franse regering
voor dit argument gezwicht en heeft
deze voorwaarde voor aanvaarding tot
de hare gemaakt. En de gezamenlijke
ministers zijn hiermee ten slotte ook
accoord gegaan.
Eerlijk gezegd zien we niet goed
waar nu de fout zit! In dezelfde rede
voering van de heer Algra kan men
lezen, dat hjj het een lichtstraaltje
vindt, dat de regering zal vasthouden
aan de koppeling van economische en
politieke integratie binnen de politie
ke Gemeenschap. Dat is een wens van
het Nederlandse volk en de regering
is het hiermee van harte eens. Als mi
nister Beyen kans ziet zijn collega':
ervan te overtuigen dat het zo alleen
goed is en dit voorstel wordt overge
nomen door de andere vijf ministers,
dan hebben wij reden tot juichen.
Heeft men dan in andere landen het
recht te zeggen, dat het Nederlandse
partijwezen een smet op de demoera
tie geworpen heeft door deze voor
waarde te stellen? Dat is toch wel heel
ver gezocht!
Na verloop van tijd zal dit voorstel
voor verkiezingen ook in het Neder
landse parlement moeten worden be
handeld. Dan zijn onze volksvertegen
woordigers volkomen vrij om dit te
verwerpen. Riskeert men daarmee dat
dan het Franse volk de E.D.G. zal ver
werpen, dan zal men dubbel voorzich
tig moeten zijn en voor en tegen
nauwkeurig moeten afwegen. Te zeg
gen dat onze Staten Generaal nu met
handen en voeten gezonden zijn, is op
zijn minst wat overdreven. Dit klinkt
zo als de protesten van een kleine jon
gen die met huilende stem toch altijd
doet wat zijn grote broer van hem
verlangt! Als ons parlement zich in
de Europese eenwording in die positie
gedrongen voelt, ja, dan is er inder
daad iets mis. Niet met de democratie
wel echter met ons parlement!
Promotie dr A. C. de Jong
SION, (Zwitserland), 10 Mei. Op de
hellingen van de Rosa Blanche in de
buurt van Sion is Zondagmiddag een
groepje van zeven Zwitserse skiërs door
een lawine meegesleurd. Twee leden van
de groep verloren het leven en vier wer
den zwaar gewond. De zevende skiër, die
ongedeerd bleef, kon zich uit de sneeuw
bevrijden en hulp halen.
De bekende Zwitserse vlieger Her
mann Geiger is er later in geslaagd met
een klein vliegtuig bij de plaats van het
ongeluk te landen. Hy heeft vervolgens
de gewonden weggevoerd en daarna de
verongelukten geborgen.
AMSTERDAM, 8 Mei. Gistermiddag is
aan de Vrije Universiteit gepromoveerd
tot doctor in de theologie ds A. C. de
Jong, geboren te Grand Rapids, Mich. U.
S.A., op een proefschrift getiteld: „The
Well-Meant Gospel Offer: the views of
H. Hoeksema and K. Schilder". Als pro
motor trad op prof. dr G. C. Berkouwer
terwijl als paranymfen fungeerden de he
ren John Vriend en Mr Jordon Spijkman.
Het proefschrift van ds de Jong behan
delt een bij uitstek actuele aangelegen
heid en snijdt de controversen aan met
de theologen Hoeksema in Amerika en
wijlen prof. Schilder in Nederland. Uit
voerig wordt stilgestaan bij de verbonds-
beschouwing van Hoeksema en zijn
merkwaardige conceptie van een subjec
tieve verbonds genade. De promovendus
poogt in zijn dissertatie te bewijzen dat
de verbondsbelofte moet worden gezien
als voorwaardelijk en onvoorwaardelijk
beide. Hoeksema wil van een voorwaar
delijke belofte niet weten wijl dit zou
betekenen een verwaarlozing van de on
macht van de zondaar. Ds de Jong wijst
dit af en laat zien, dat Gods beloften
Zijn gesproken Woord is en dus niet te
scheiden van zijn persoon en derhalve
geladen zijn met zijn kracht. De gecoör
dineerde visie van Hoeksema op uitver
kiezing en verwerping wijst de promo
vendus af met een beroep op Schrift en
belijdenis. Ook de Canones van Dordt
steunen Hoeksema's opvatting niet. God
biedt Zijn beloften aan allen en dan moe
ten wij dus ook spreken van genade die
bewezen wordt aan zondaars die later
verloren gaan.
Wat prof. Schilder betreu mens op
vatting is verre van Hoeksema verwij
derd. Schilder loochent het aanbod niet,
maar hij kwam tot zekere spanningen
omdat hij niet weten wil van een zekere
gunstige gezindheid Gods jegens degenen
die later verloren gaan. Die spanningen
zijn er vooral in betrekking tot het be
grip van Gods lankmoedigheid. Hoewel
Schilder's constructie een andere is gaat
ze toch in Hoeksema's richting. Dit leidt
tot een zekere verschuiving van accent.
Het bezwaar van de promovendus tegen
Schilder is diens verwaarlozen van het
feit dat als God Zijn zaligheid aanbiedt
daarin toch ook een gunstige gezindheid
spreekt, maar nog niet gezind is als Vader
totdat de zondaar in Hem gelooft. Schil
ders verwerping van de algemene genade
leidt tot spanningen vooral met betrek
king tot het aanbod der genade al is hij
op het stuk van het aanbod ver van
Hoeksema verwijderd. In het slot hoofd
stuk accentueert ds de Jong het feit, dat
velen met dezelfde problemen zitten.
Daarom stelt dit hoofdstuk de lezer mid
den in de moderne herleving van de the
ologie.
Turkije verwerpt Russische
nota.
ANKARA, 10 Mei. Radio-Ankara meldt
dat Turkije in een antwoord-nota de
Sowjet-Nota van 18 Maart j.l. waarin
werd gezegd dat het voorgenomen Turks-
Pakistaanse vriendschapsverdrag - dat
inmiddels in April j.l. is getekend - de
veiligheid der staten in het midden-Oos
ten in gevaar zou brengen, heeft verwor
pen. Het Turks-Pakistaanse verdrag
voorziet in vriendschappelijke samen-
werkink door beide landen op militair
en economisch gebied.
ASUNCION, 10 Mei, De Paraguese Na
tionale Vergadering heeft Tomas Romero
Pereira tot président van Paraguay ge
kozen. Hij volgt als zodanig Federico
Chaves op.
■■lillliilllMHM
Edward I, die nu opvolger werd van
Hendrik de Derde, bleek niet alleen een
goed veldheer te zijn, doch ook een bekwaam
regeerder. Tijdens zijn regime wist hij het laatste
Keltische gedeelte van Engeland, het bergachtige
Wales te veroveren.
A n Simon de Montfoort had in 1265 het parle-
XjL. ment ruimere bevoegdheden verleend en
Edward wettigde dit besluit in dien zin, dat niet
slechts de adellijken, de gewone ridders en de
burgers maar ook de zgn. „Yeoman" er zitting in
kregen.
aiiiiiiiiwiii
NEW YORK, 10 Mei. Ter gelegenheid
van een diner, hem aangeboden bij zijn
zeventigste verjaardag, heeft ex-president
Truman in een toespraak een beroep ge
daan op president Eisenhower om zich
als baas in eigen huis te handhaven en
een einde te maken aan de toenemende
hysterie in de Verenigde Staten aan
gaande het communisme.
Zonder rechtstreeks melding te maken
van de behandeling van het geschil tus
sen McCarthy en autoriteiten van het
Amerikaanse leger, wees Truman er op
dat de Verenigde Staten zich gesteld
zien voor de dreiging van een dictatuur
door de wetgevende macht. Hij meende
dat, zonder een krachtig stelling nemen
door de president, de wetgevende macht
zich steeds meer zal gaan bewegen op
terrein, dat uitsluitend aan de uitvoe
rende macht is voorbehouden, met alle
kwade gevolgen van dien als het beïn
vloeden en verwringen van beslissingen
der uitvoerende macht, het beïnvloeden
van bevorderingen en overplaatsingen
en dergelijke.
Er zijn Amerikanen die in het uithui
ten van de vrees voor het communisme
een gemakkelijke methode zien om de
kiezers te beïnvloeden.
(Van onze §-redacteur).
ZEIST, 10 Mei. Vrijdagavond om half 9 geraakte een verkeersvliegtuig
met 40 passagiers aan boord in moeilijkheden boven de bossen van Woud-
schoten onder Zeist. De brandstoftanks werden afgeworpen en ze kwamen
helaas terecht op een blokhut, waarin 40 padvinders kampeerden. In een
oogwenk stond het houten gebouw in lichter laaie. Even later stortte het
vliegtuig brandend neer. Twee zware branden in een kurkdroog bos en b3
doden en gewonden, die zo spoedig mogelijk geborgen moesten worden.
Het Harvard-lestoestel, dat precies op tijd boven het terrein verscheen,
bootste op bedriegelijke wijze een in nood verkerend vliegtuig na. Fel rode
Bengaalse vuren lichtten op bij blokhut en van te voren gedeponeerd vlieg
tuigwrak. Het was een luguber schouwspel, geen van de toeschouwers kon
zich geheel aan de ïljusie onttrekken dat hij zich werkelijk tegenover een
ramp van ernstige omvang zag geplaatst.
Binnen weinige minuten versche
nen de brandweerauto's met loeiende
sirenes op het terrein van de strijd. De
commandant verdeelde zijn materiaal
over de beide branden, slangen werden
uitgerold over een grote afstand, want
water is hier schaars. Aanjagers voer
den de waterdruk op en weldra scho
ten de eerste stralen sissend op de
vlammen af. Brandweermannen brach
ten intussen de vele gewonden voor
lopig in veiligheid.
Vlak daarop verschenen de wagens
van de Roode Hrulscolonneg en het
schouwspel, dat zich toen voor ons oog
ontrolde was werkelijk indrukwekkend.
De wagens werden door de eigen gemo
toriseerde verkeersbrigade naar een
open heideveldje gedirigeerd, geünifor
meerde mannen en vrouwen sprongen er
uit en binnen twintig minuten was dat
veld veranderd in een op volle kracht
werkend veldlazaret.
Commandotent, materiaaltent, keu
kentent en verzorgingstenten rezen als
bij toverslag uit de grond. De motoren
van de lichtaggregaten sloegen dreu
nend aan en weldra joegen felle elec-
trische lampen zowel in de tenten als
op het terrein de duisternis op de
vlucht. In de keukentent loeiden de
grote gascomforen onder pannen met
warm water voor de dokters en onder
ketels met warme dranken voor de
patiënten. Het was alsof een volmaakt
lopend uurwerk met één zetje tegen
de slinger op gang was gebracht.
DE SLACHTOFFERS.
Onmiddellijk na de aankomst van de
colonnes waren intussen de dragers
met hun brancards uitgezwermd om de
gewonden te zoeken, die door de
brandweer inderhaast buiten het be
reik van de vlammen waren gebracht.
Elke gewonde werd voorlopig verbon
den de kwetsuren en klachten wa
ren op labels aan de kleding van de
pseudo-slachtoffers vermeld en
daarna zo snel mogelijk naar het kam
pement vervoerd.
Daar passeerde elke brancard het
sorteringscentrum, waar naam en adres
van het slachtoffer werden genoteerd
en op grond van een voorlopige diag-
IET lang na het bekend wor
den van de val van Dien
Bien Phoe. de Franse strate'
gische vesting, heeft George Bi
dault het politieke steekspel in
Genève geopend. En dit heeft hi
niet gedaan als een overwonne
maar als een man, die na een zwa
re tegenslag nog weet waar hij
staat. Dien Bien Phoe is gevallen
en de Franse publieke opinie heeft
deze schok doorleefd, één in ver
ontwaardiging. Het verheugende
heeft zich voorgedaan, dat de posi
tie van de Franse Regering door
deze schok eerder versterkt dan
verzwakt is.
Deze verontwaardiging is niet tot
Frankrijk beperkt gebleven. In hun
streven om zoveel mogelijk succes te
behalen heeft het communisme zijn
hardheid en koude berekening, waar
bij mensenlevens geen rol spelen, voor
het oog van de gehele wereld bloot
gegeven. Juist door het feit, dat zij
de vesting hebben veroverd, zonder
eerst de Fransen de gelegenheid te
hebben gegeven de vele gewonden en
doden af te voeren, hebben de com
munisten wel een heel slechte beurt
gemaakt voor het forum van de we
reld. Bij het begin van het steekspel
zijn de communisten uitgefloten.
Zo is de eigenlijke ontmoeting in
Genève voor het Westen dan ook on
der meer gunstige omstandigheden be
gonnen, dan aanvankelijk verwacht
werd. Bidault heeft een krachtige rede
gehouden, die grote indruk heeft ge
maakt. Zijn voorstel kwam in het kort
hierop neer dat de ledenstaten van de
conferentie van Genève een eventuele
wapenstilstand in Indo-China zouden
garanderen en bij schending dan ook
onmiddellijk overleg zouden plegen.
De Amerikaanse delegatie heeft van
dit standpunt afstand genomen. Ze
vreest, dat Peking of Rood-China wei
nig enthousiast zullen zijn voor een
dergelijk overleg, wanneer de Viet-
minh van een bestandsschending wor
den beschuldigd.
Een ander bezwaar tegen het Fran
se standpunt is, naar het ons voor
komt, dat op deze wijze de Verenigde
Naties een belangrijke taak wordt ont
nomen en dit lichaam langzaam maar
zeker de nek wordt omgedraaid. Eerst
was het Korea, dat in Genève aan de
sfeer van de Verenigde Naties werd
onttrokken en nu wordt Indo-China
geheel buiten de V.N. om behandeld.
Het is waar, dat de noodzaak van het
houden van een conferentie in Genève
aanwezig was. Maar waarom wordt
niet voorgesteld het toezicht van een
wapenstilstand in Indo-China op te
dragen aan een commissie van de Ver.
Naties (het systeem heeft in Korea
toch ook goed gewerkt), waarvan de
communisten toch ook lid zijn? Dit
Franse voorstel kan de gehele V. N.
tot een farce maken en dan zal de hele
kwestie van de toelating van Peking
niet meer actueel zijn. Dat wil zeggen,
dat Moskou wel heel onverwacht zijn
zin heeft gekregen.
Afgezien dan van de gereserveerde
houding van de Amerikaanse delegatie
(men wacht op nieuwe instructies)
staat het Westen als één man achter
Frankrijk. Zo heeft men de communis
tische eisen tot uitbreiding van de con
ferentie met vertegenwoordigers van
de communistische verzetsgroepen uit
Laos en Cambodja, van de gefanta
seerde staten Patet Lao en Khmer, als
hoogst belachelijk van de hand gewe
zen. Het was ook verregaand. Eerst
geeft men de communisten toe, dat de
Vietminh regering op de conferentie
wordt toegelaten en nu komen de
communisten met twee spookstaten
op de proppen.
De kwestie liep zo hoog, dat ge
vreesd werd, dat de conferentie niet
meer zou worden voortgezet. Maar
Molotof en Eden begrepen hun taak
als bemiddelaar en wisten door af te
spreken, dat zij samen de zaak zouden
doorpraten, de conferentie te redden,
Dit is een teken dat de communisten
toch verder willen praten. Verwacht
kan dan ook worden dat de commu
nisten hun onredelijke eisen zullen la
ten varen.
Een ding heeft het begin van de
conferentie geleerd. Dat is dat de com
munisten brutaal zijn en nemen wat
zij kunnen krijgen. Het gevaar is aan
wezig dat Genève voor het Westen een
grote fiasco zal worden. Dit kan voor
komen worden als de houding van het
Westen krachtig en eensgezind zal
zijn. De kloof tussen Oosten en Wes
ten lijkt thans onoverbrugbaar. Voor
lopig zit in Genève geen enkele mu
ziek. Maar dit neemt niet weg, dat het
Westen als het op recht en billijkheid
aankomt, onbuigzaam moet zijn. Wel
licht kunnen de communisten zo tot
reden gedwongen worden? Misschien
dat dan toch de houding van de Ame
rikaanse delegatie een voorbeeld kan
zijn. i
nose werd beslist, naar welke tent de
gewonde vervoerd moest worden. Zo
gingen de shock-patiënten naar speci
ale tenten, waar een dokter, een gedi
plomeerd verpleegster en een aantal
helpsters gereed staan om onmiddellijk
een bloedtransfusie toe te dienen. In
andere tenten werden gebroken lede
maten gespalkt, wonden definitief ver
bonden enz.
Zo veranderde het terrein van de
ramp in korte tijd van een cliaos in een
goed geordend geheel en toen de bran
den waren geblust, lagen vrijwel alle
patiënten reeds goed verzorgd in de ten
ten en bon met de afvoer naar het zie
kenhuis begonnen worden. Voorwaar
een opmerkelijke prestatie.
Deze grootscheepse oefening werd
gehouden ter gelegenheid van de In
ternationale Roode Kruisdag, die jaar
lijks wordt gehouden op de 8ste Mei.
Dat is nl. de geboortedag van Henri
Dunant, de stichter van het Roode
Kruis.
DRIE WENSEN.
De hulpverlening bij rampen is nog
maar één van de zestig taken, die het
Ter gelegenheid van de Internationale
Rode-Kruisdag, tevens de 126e her
denking van de verjaardag van Henri
Dunant, de stichter van het Rode
Kruis, is op het Rode-Kruis Centrum
te Woudschoten voor het standbeeld
van Henri Dunant een krans gelegd
door luitenant-generaal A. G. J. M. F.
v. d. Kroon, kringcommissaris uit
Noord-Brabant en lid van het Hoofd
bestuur van het Nederl. Rode Kruis,
Roode Kruis te vervullen heeft. Van
de overigen noemen we slechts de
moedermelkcentrale, de inrichting van
hulpposten langs de wegen, de bloed
transfusiedienst, het welfarewerk in
ziekenhuizen, de hoornvliesoverbren
ging, de beentransplantatie en de
radio-medische hulp aan schepen. Een
organisatie, die „het volk ten baat" zo
veel belangrijk werk doet, heeft zeker
recht op aller belangstelling en steun.
Als zo'n organisatie drie wensen doet,
moeten die als het enigszins kan ook
worden ingewilligd. Daarom geven we
hier de drie wensen weer, die op de
bijeenkomst in het Henri Dunanthuis
werden geuit door de directeur van
het Nederlandsche Roode Kruis, de
heer A. van Emden.
Het Roode Kruis telde in 1937 onge
veer 17000 leden en in 1946, ongetwij
feld mede onder invloed van de be
roemde Zweedse- wittebrood-actie in
de hongerwinter, niet minder dan
600.000. In 1951 was het ledental ge
daald tot 450.000, maar na de ramp
is het weer gestegen tot 500.000. De
eerste en o.i. billijke wens is dus, dat
alle „afvalligen" zullen terugkeren in
de gelederen en het ledental van
600.000 weer wordt bereikt.
Dan vraagt het Roode Kruis dit jaar
1.500.000, omdat enkele belangrijke
taken uitbreiding behoeven. Naast een
groeiend ledental is dus ook een stij
ging van het aantal giften nodig. Zo
zijn er nog te weinig rampenctepóis, nl.
54 in plaats van de benodigde 80. Het
welfare-werk onder de patiënten moet
worden uitgebreid en het aantal lec-
tuurhuisjes moet van 200 op 250
den gebracht omdat nog niet alle pa
tiënten van lectuur voorzien kunnen
worden. Het Informatiebureau moet
zijn werk kunnen voortzetten, want er
komen maandelijks nog 1000 vragen
binnen om inlichtingen over vermiste
personen, graven van verwanten e.d.
Het werk op Nieuw Guinea moet
krachtig worden aangevat eïl tenslotte
zal het aantal diensten met één wor
den uitgebreid. Zoals ons Roode Kruis
voorop ging bij de instelling van een
moedermelkcentrale, een beenderbank
en een dienst voor hoornvliestrans
plantatie, zo zal het nu ook de eerste
nationale organisatie ter wereld zijn,
die voor de dag komt met een Throm-
bosedienst.
RAMPENFONDS.
Ook op internationaal niveau wil ons
Roode Kruis een nieuw initiatief nemen.
Het hoofdbestuur zal n.l. in Genève de
instelling van een Internationaal Ram
penfonds voorstellen. Een fonds, dat
niet uit regeringssubsidies of giften van
de V.N. maar uit vrijwillige giften moet
worden opgebouwd. Gedacht wordt b.v.
aan een storting van 5 van elke in
ternationale inzameling, die voor een
bepaalde ramp gehouden is.
Als dit fonds er eenmaal is, kan by
een eventuele grote ramp veel sneller
hulp op grote scbaal worden verleend,
dan wanneer de inzamelingen nog be
ginnen moeten.
UTRECHT, 8 Mei.
Het gebruik van
luchtopnamen bij het
herstel der rampgebie
den is onderwerp van
beschouwing geweest
tijdens een vergadering
van de bouw- en wa
terbouwkundigen van
het Koninklijk Insti
tuut van Ingenieurs in
samenwerking met de
Ned. Vereniging voor
Photogrammetrie.
Ir H. H. Ferguson,
hoofdingenieur van de
Rijkswaterstaat, vertel
de dat al op 2 Febru
ari luchtopnamen wa
ren gemaakt door een
toestel van de foto
dienst Gilze Rijen.
Schouwen-Duiveland
werd in deze eerste
vlucht niet betrokken.
Op 4 Februari was
men zover, dat de mees
te opnamen in kaart
waren gebracht, waar
voor gebruik werd ge
maakt van topografi
sche kaarten.
Dank zij deze snelle
werkwijze is het op
sommige plaatsen ge
lukt erger te voorko
men; zo is b.v. het gat
bij de sluis van het
waterschap Poortvliet,
dat door de autoritei
ten als eerste herstel
lingsobject was aange
wezen op grond van de
luchtfoto's, al in de
eerste week gedicht.
Op andere plaatsen is
dit niet gelukt, omdat
de mogelijkheid tot
snel ingrijpen niet aan
wezig was.
Een ernstige leemte
is geweest het uitblij
ven van goede opna
men van de binnen
dijken in de eerste tijd.
Achteraf bezien zou
men zeer gebaat zijn
geweest met duidelijke,
vanaf geringe hoogte
genomen foto's van de
z.g. vierde dijk op Tho-
len en van de binnen
dijk tussen Waarde en
Kruiningen.
Ir F. Gerritsen van
de Rijkswaterstaat gaf
een uiteenzetting van
het gebruik van lucht
foto's bij het herstel
van Schouwen-Duive
land. Zeer regelmatig
werden daar luchtfoto's
gemaakt van de plaat
sen des onheils en van
de herstelwerkzaam
heden. Vooral de uit
breiding van de geulen
vorming was hierop
duidelijk af te lezen
en uit vergelijking met
vroegere foto's kon men
afleiden met welke
snelheid de geulen zich
uitbreidden. Voor de
peilploegen waren deze
gegevens dan ook van
het grootste belang en
uit de gegevens van
deze twee diensten,
werden belangrijke
kaartjes samengesteld.
