VRIJWILLIGERS SPRINGEN
BOVEN DIEN BIEN PHOE
Het goudland gevonden
Bevrijding moet op 5 Mei
gevierd worden*
POPENT
Zij
landen onder spervuur van de
communisten
Slechts een halve dag opleiding
Dc Florence Nightingale
van Dien Bien Phoe,
J
Vijf-jarig meisje
ontvoerd
Jongetje van il\2 jaar uit Haarlem
ontvoerd»
Voor bewaren van historisch en nationaal
besef.
Sabotage van
Belg» korporaals»
Zij namen wraak op
een officier.
Vorming van kader
voor de jeugd.
Woensdag 28 April 1954
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina
(Van onze correspondent Alfred van Sprang).
HANOI (Vietnam, April 1954.
Op d« Binnenplaats van een sombere kazerne even buiten Hanoi
staat een Frans bataljon aangetreden voor het ochtendappèl. Als de
sergeant-majoor alles in orde gemeld heeft verschijnt de bataljons
commandant. Hij vertelt dat de toestand in Dien Bien Phoe zodanig is,
dat er ten koste van alles versterkingen heengezonden moeten worden.
Kr kunnen echter geen vliegtuigen meer landen. Derhalve zal men de
mensen in het donker per parachute boven de post moeten neerlaten.
Gelegenheid om hen hiervoor eerst op te leiden is er niet. Er worden
daarom vrijwilligers voor deze riskante actie gevraagd.
„Wie meldt zich hiervoor7"
De commandant kijkt de rijen langs. Twintig, dertig handen gaan
omhoog. Het gebeurt met een spontaniteit alsof er liefhebbers voor
extra-verlof gevraagd worden. En stuk voor stuk doen de mannen hun
best de aandacht van de commandant te trekken uit angst misschien
over het hoofd gezien te worden
hebben zij nu al gesprongen. Een deel
van hen heeft zich misschien al trots
bij hun commandant gemeld en vergast
uit het 'paradijs, dat Hanoi voor deze
hun kameraden op het laatste nieuws
ingesloten mannen moet zijn. Een an
der deel is dood. Of gewond.Het leger
geeft geen gegevens over de verliezen
vrij. De piloten van de vliegtuigen en
de sergeanten, die het commando ge
ven om te springen vertellen echter,
dat er heel wat slachtoffers vallen. De
ene avond meer dan de andere. Maar
er bestaat geen, twijfel aan, dat een
aanzienlijk percentage van degenen,
die vanmiddag zo uitgelaten op Bach-
Mai hebben zitten eten en drinken niet
op de plaats van bestemming aange
komen zijn.
Men laat er geen gras over
groeien. De vrijwilligers worden
meteen met trucks naar de parachu-
tistenschool gebracht. Op een ter
rein in het centrum van de stad
worden ze in de meest elementaire
begrippen van het parachutesprin-
en ingewijd. Ze springen een paar
:«er van een tafel om te leren val
len. Ze gespen een parachute om en
repeteren de verschillende handelin
gen. En ze luisteren met gespannen
aandacht naar elk woord van de in
structeur. In een paar uur is het
allemaal voorbij. Er is geen tijd om
meer te doen. Eén oefensprong kan
er zelfs niet af.
Het dichtst bij de werkelijkheid is
een sprong uit een van de vliegtuig
wrakken, die op het oefenterrein op
gesteld staan. Maar dat is een sprong
van anderhalve meter in een zand
bak. En zonder parachute. Het be
nadert in de verste verte niet wat
hen in Dien Bien Phoe te wachten
staat.
Wijn.
Laat in de middag verzamelen de
vrijwilligers zich op het drukke, mili
taire vliegveld Bach-Mai enkele kilo
meters buiten Hanoi. Daar nemen ze
hun parachutes in ontvangst. Én wach
ten op verdere orders. De stemming ia
opgewekt. Misschien een beetje te op
gewekt om natuurlijk te kunnen zijn.
Er wordt veel gerookt. Men praat druk.
En er klinkt veel gelach.
„Eten halenroept iemand.
Iedereen springt overeind.
„Waar.
„Daar in de loods
Er is van alles. Stokbrood, blikjes
leverpastei, worst-met-veel-knoflook,
bananen en sinaasappels, chocolade en
natuurlijk volop pinard: rode leser-
wijn. Men laat het zich goed smaken.
Het is de laatste royale maaltijd, die
ze waarschijnlijk in een lange tijd zul
len krijgen. En voor sommigen is het
ongetwijfeld de laatste maaltijd van
hun leven. Men praat daar natuurlijk
niet over. Men tracht er zelfs niet aan
te denken. Maar bij velen klopt het
hart toch wat onrustiger dan anders.
Brood mee.
Dan klinkt het verlossende comman
do: „Parachutes aan
Het duurt lang voor iedereen klaar
is. Velen moeten geholpen worden.
Tenslotte is het allemaal nieuw voor
hen. Er wordt dan ook extra opgelet
of alles in orde is.
„Naar de vliegtuigen.
Met moeite hijsen ze zich met hun
wapens en andere uitrusting jn de
wachtende toestellen, waarvan de zil
veren buiken zwart geverfd zijn om
hen in het donker zoveel mogelijk on
zichtbaar te maken. Sommigen van de
vrijwilligers hebben een stokbrood tus
sen de riemen van hun parachute ge
stoken. Eentje heeft zelfs een halfvolle
fles wijn meegenomen. Maar stuk voor
stuk zijn ze veel kalmer dan eerst. Het
gaat nu beginnen. En het is geen oefe-
ling. Dat beseffen ze allemaal. Meer
nog misschien dan toen ze zich van
morgen spontaan voor deze actie op-
Kostbaar.
Het op deze wijze aanvoeren van
versterkingen is uiterst kostbaar. Er is
echter geen andere manier sinds de
communisten het gebruik van 't vlieg
veld onmogelijk gemaakt hebben en er
niet genoeg reserves zijn om te trach
ten de ijzeren ring om Dien Bien Phoe
van buitenaf te doorbreken. Dat er
niettemin geen gebrek aan vrijwilli
gers is pleit voor de buitengewone
kwaliteit en vechtlust van de Franse
militair (en het Vreemdelingenlegioen
dat ook een groot aantal vrijwilligers
levert).
Aan de andere kant werpt het ech
ter een scherp licht op de moeilijke
situatie waarin Dien Bien Phoe ver
keert. Men heeft zich echter langza
merhand al neergelegd bij het feit, dat
generaal Navarra in Dien Bien Phoe
een operatie voert, die in kosten aan
mensenlevens en materiaal geen pre
cedent in Indo-China heeft.
Sprong naar het onbekende
Zo springen thans weer soldaten
utt vliegtuigen boven de vesting
Dien Bien Phoe.
HANOI, 26 April. De enige
vrouw in Dién Bien Phoe is een
jonge Franse verpleegster, die een
tweede Florence Nightingale voor
de bijna duizend gewonden is ge
worden, zo is in Hanoi gezegd.
De naam van de verpleegster,
die een maand geleden, toen
Franse Rode-Kruisvliegtuigen
niet meer bij Dien Bien Phoe
konden landen, moest achter
blijven, is door de censuur uit het
bericht geschrapt.
Zij helpt de drie operatiegroe-
pen, elk bestaande uit een dokter
en 15 Rode-Kruissoldaten, die
gagelijks 25 operaties verrichten
in de ondergrondse verblijven'.
Slechts de ernstigste gevallen
kunnen worden geholpen. De
meeste tijd liggen de gewonden in
het donker, omdat men zuinig
moet zijn met de électriciteit.
Het sterftecijfer onder de ge
wonden bedraagt zes procent,
tweemaal zo hoog als in het mili
taire hospitaal 'ih Hanoi.
In totaal staan 19 dokters ter
beschikking van de bezetting van
het Franse fort.
ingezonden Mededeling (Adv.)
DEVENTER, 26 April. Gisteren
kwam een zoontje van de expediteur
de Zoet te Heeten nabij Raalte thuis
met de dededeling, dat een vreemde
man zijn vijfjarig zusje, met wie hy
wandelde, op de fiets had meegenomen
zonder zich te storen aan het verzet,
dat de jongen daarbij had geboden.
Onmiddellijk werd in de gehele omge
ving het politie-apparaat in werking
gesteld voor de opsporing van het
meisje en haar ontvoerder. Dit had des
avonds succes, want de Rijkspolitie te
Kolmschate onder Diepenveen kon
daar de dader, die het kind nog bij
zich had, aanhouden. Het bleek te zijn
de 34-jarige grondwerker W., een man
die afkomstig is uit 'de Rijkswerkin
richting te Avereest.
In een auto meegenomen.
Ouders en politie doen beroep op het publiek.
DEN HAAG, 27 April. Sedert de middag van eerste Paasdag leeft een
gezin in Haarlem tussen hoop en vrees. Die middag namelijk verdween het
vier en een halfjarig zoontje van de familie Klerk: Japie Klerk, een aardis
ventje met donkerblonde krullen boven een levendig gezichtje. Verlegenheid
kent Japie niet, en zo is hij een van die vele kinderen, die meegaan met ie
der, die maar een beetje vriendelijk is of een snoepje belooft
Men heeft gedregd In en rond Haarlem, men is afgegaan op aanwijzingen
van helderzienden en wie zich daarvoor uitgeven, en men heeft iedereen ver
hoord, die het ventje die middag nog gezien heeft. Daaruit heeft de politie
te Haarlem maar één conclusie kannen trekken, en wel dat kleine Japie Klerk
mogelijk ontvoerd zou kunnen zijn. Waarom, waartoe? Daarvoor zijn geen di
recte aanwijzingen te vinden, al geeft het feit, dat zijn vader, die tweede stuur
man ter koopvaardij is, niet onbemiddeld is iets te denken.
N, J. G. en Gere/. Jeugdorganisaties
DEN HAAG, 27 April. De algemeen secretaris van de Nederlandse
Jeugdgemeenschap, de heer J. Peters, en de voorzitter van de Bond van
Gereformeerde jongens en meisjesclubs in Nederland, ds J. C. J. Kuiper,
hebben gisteren tijdens een persconferentie in Den Haag medegedeeld dat
de Nederlandse Jeugdbeweging zal blijven ijveren voor het herstel van de
bevrijdingsviering op 5 Mei.
Zoals bekend werkt het Gereformeerde jeugdwerk, dat niet in de Neder
landse Jeugdgemeenschap is opgenomen, in veie opzichten nauw samen met
de Nederlandse Jeugdgemeenschap. Ds Kuiper was van mening dat de 5 Mei
viering niet beoogt om blijvend de gruweldaden van de vijanden te her
denken. De vijfde Mei dient men zeker om drieërlei redenen te handhaven,
namelijk voor het bewaren van de nationale weerstand tegen onnationaal
optreden, voorts voor cultivering van het historisch besef en in de derde
plaats voor het behoud van het nationale besef.
Ds Kuiper zei het onjuist te achten
de bevrijding op de Koninginnedag té
vieren, omdat deze dag thans toevallig
in de nabijheid van de 5de Mei is ge
legen. De betekenis van beide dagen
wordt volgens- ds Kuiper hierdoor te
kort gedaan.
De heer J, Peters zeide, dat het zo
grote verschil in karakter tussen 30
April en 5 Mei tot gevolg heeft dat
door combinatie aan de betekenis van
beide feesten afbreuk wordt gedaan.
Met het Nederlands cultureel contact
en de kerken wordt gestreefd naar her
stel van de 5de Mei. De heer Peters
deelde bijzonderheden mede over de
bedoeling en het verloop van de vluch
telingen hulpactie die door de Neder
landse Jeugdgemeenschap wordt ge
voerd.
Het is volgens de heer Peters niet
genoeg eenmaal per jaar stil te staan
bij de universele verklaring van de
rechten van de mens. We gaan uit
van de liefde tot de naaste. Er is een
menselijke solidariteit die ons grote
verplichtingen oplegt. Daarom orga
niseerde de Nederlandse Jeugdge
meenschap twee jaar geleden de
hulpactie ten behoeve van de honge
rende mensen in India, en daarom
gaat zij thans de grote vluchtelingen-
actie organiseren.
De heer Peters deelde hierna een en
ander mede over de wijze waarop in
de jeugdorganisaties de hulp aan
vluchtelingen zullen gaan propageren.
In ruim 400 clubs in geheel het land
wordt gewerkt voor deze actie. De be-
vrijdingsmarkt die op de 5de Mei door
de Hoge Commissie voor de vluchtelin
gen, dr G. J„ van Heuven Goedhart,
wordt geopend op het Binnenhof te
Voor zover men de gang van zaken
heeft kunnen reconstrueren, staat vrij
wel vast, dat Japie .eerste Paasdag
tussen 4 en 6 uur werd meegenomen
in een donkergekleurde personenauto,
waarin alleen de bestuurder zat.
Daarvoor zijn twee aanwijzingen
die van een 4%-jarig meisje, dat even
eens werd meegenomen maar later uit
de auto werd gezet omdat het huilde,
en de verklaringen van de veerman
Acht Thunderjets vernield.
BRUSSEL, 27 April. De beide
korporaals van de Belgische basis voor
straaljagers te Florennes, die Vrjdag
j.l. in arrest werden gesteld, hebben
bekend sabdtage te hebben gepleegd
aan een achttal „Thunderjets". Zij ver
klaarden gehandeld te hebben uit per
soonlijke gevoelens van wraak jegens
een officier, die hen onheus behandeld
zou hebben en beweerden onder geen
enkele invloed van buitenaf te hebben
gestaan. De acht straaljagers zijn alle
op de grond vernield door het inbren
gen van een ijzeren voorwerp in de
aanzuigruimte van lucht in de moto
ren. Enkele motoren ontploften bij de
start. Men vraagt zich af of de beide
korporaals ook niet verantwoordelijk
zijn voor het verongelukken van een
aantal „Thunderjets" van de basis
Florennes tijdens de vlucht.
Slechts door een toeval heeft de po
litie de hand kunnen leggen op beide
militairen. Enkele weken geleden had
den zij verscheidene diefstallen ge
pleegd ten nadele van piloten van het
eskader straaljagers. Zij werden hier
voor in hechtenis gesteld door de com
mandant van het vliegveld, doch slaag
den erin met de Paasdagen te ont
vluchten. Toen men de kledingkist van
een'der korporaals onderzocht, vond
men hierin een brief afkomstig van
zijn moeder, waarin deze schreef: „Ik
begrijp wel waarom je met de Paas
dagen niet naar huis kunt komen. Ze
hebben je zeker in het cachot gestopt,
omdat je weer eens een vliegtuig belet
hebt op te stijgen". Deze zin trok uiter
aard de aandacht van de recherche en
toen de korporaals terugkeerden vielen
zij al spoedig door de mand.
Indien het waar is dat zy slechts ma
teriële schade wilden aanrichten, zoals
zij beweren, dan zijn zij hierin wonder
wel geslaagd, want eik der vernielde
straaljagers kost fr. 18 millioen.
De beide korporaals, 20 en 23 jaar
oud, zullen voor de krijgsraad worden
gebracht wegens poging tot moord. Zij
kunnen tot levenslange gevangenisstraf
worden veroordeeld.
s-Gravenhage, kan als de start van een
groot aantal voorjaarsmarkten in het
gehele land worden beschouwd.
Tenslotte uitte Mr C. Brouwer, ver
tegenwoordiger in ons land van de
Hoge Commissaris van de Verenigde
Naties voor de vluchtelingenhulp zijn
vreugde over het feit dat er in Neder
land thans een sterke opleving waar
neembaar is. in de belangstelling voor
de vluchtelingen in het algemeen, en
in hulpacties ten gunste van hen in
het bijzonder.
Ingezonden Mededeling (Adv.
OOODT R*T EN M<J/S
doos a vQ ct
Chapeau.
Da vliegtuigen taxiën weg.
„Chapeauzegt een Franse paxa-
chutistenkolonel met enkele honder
den sprongen onder allerlei omstandig
heden op zijn naam als hij hen na
staart. En daarmee wil hij zeggen, dat
hij alle bewondering heeft Voor de
moed van deze knapen.
Het ia niet alleen het feit, dat zij
zonder opleiding in de nacht springen.
Dat is in de Tweede Wereldoorlog ge
regeld gedaan. Maar het zijn de bij
komende omstandigheden. De DZ (het
terrein waarop zij landen) is uiterst
jflein. Het is bovendien aan alle kan
ten omgeven door prikkeldraad en
mijnenvelden. En daarachter wachten
de communisten hen op.
Een kleine koersafwijking, een se
conde te laat uit het toestel en in het
allergunstigste geval zijn zij krijgsge
vangenen. Maar dat is nog niet alles.
De communisten kunnen de vliegtui-
gen niet alleen horen maar ook zien.
Vooral als er maar een klein beetje
maan is. Zij kunnen de parachutisten
van driehonderd meter hoogte zien da
len. Zij verkeren dan ook in een ideale
ositie om op de langzaam uit de lucht
akkende machteloze mannen te schie-
Minstens veertig seconden lang.
En dat doen ze dan ook met alles wat
ze hebben.
Ik rijd naar Hanoi terug.
Als ik wat later in het perskamp aan
tafel zit scheert een vliegtuig laag over
het huis. Meteen moet ik weer aan die
vrijwilligers denken. Waarschijnlijk
45
De volgende morgen gaat hij naar
's Graven Haghe. Hij heeft de zak ge
opend en er iets uit genomen. Bij een
zilversmid gaat hij binnen. Een rinkel
bel klatert aan de bovendorpel van de
deur, de zilversmid treedt naar voren
en kijkt met onleesbaar gezicht naar
de stoere zeeman. Hij kent het slag.
Soms brengen ze iets kostbaars, waar
van ze de waarde niet kennen, soms
komen ze met waardeloze prullen,
waarop zelfs de Lombard geen duit
voorschot geeft.
Joris haalt een gouden dierfiguurtje
te voorschijn, een prachtig bewerkte
eend. De smid bekijkt het met onver
schillig gezicht, maar zijn verraste eer
ste opkijk heeft hem al verraden. Hij
zag dadelijk, dat het een bijzonder
kunstwerk is. Lichaam, hals en kop
zijn kunstig gevormd, alle veertjes
stuk voor stuk bewerkt, twee schitte
rende diamanten vormen de ogen,
tussen de veren van vleugels en staart
glanzen kleine edelstenen van zeld
zame kleur.
„Wat kunt u mij hiervoor geven?'
vraagt Joris.
De smid doet twijfelmoedig, haalt
zijn schouders op en noemt tenslotte
een mooi bedrag, doch minder dan een
vierde van de waarde.
Joris, door ervaring niet geheel ont-
zilver in zijn gordel, de zilversmid
glundert om de zoete winst, die de
jonge dag zo vroeg reeds binnen bracht.
Joris stelt een som ter hand aan zijn
moeder. Ze glimlacht en zegt: „Het is
eigenlijk niet van node".
Daar kijkt Joris van op. „Komt nog
altijd dat schip met bundeltjes voor
Onkel Freerikf"
„Wat praat je van een schip met
bundelkes?" -
„Een schip laat een vlot zakken en
is moeder. Zoiets heeft ze nooit gezien, bijvertrek. Daar wordt de boel ver-
Ook Onkel is verbaasd. Hij zoekt
verband tussen deze kostbare buit en
de zeldzame sieraden, hem gezonden
door zijn broeder. Vanwaar dezê over
vloed? Is de wereld zo rijk geworden?
En hij zit hier, eenzaam, in een arm
zalige hut.De oude lust komt weer
boven. Weelde! Sieraad, pracht en
overvloed van geld! Begeerlijke din
gen! Wat las hij in het sermoen ten
huize van de boekverkoper? De wereld
FEUILLETON
bloot van wereldwijsheid, veinst grote
verbazing. „Niet meer dan dat? roept
hij en grijpt naar het gouden kleinood,
om het bij zich te steken. Maar de
smid houdt het stevig vast en be/ijkt
het opnieuw. Tenslotte worden ze het
eens voor het dubbele van het eerste
bod. Joris stapt de deur uit met het
zachte geluid van gemunt goud en
door K. JONKHEID
een man geeft bundelkes aan Onkel".
„Hoe weet jij dat?"
„Dat heb ik gezien, vroeger, voor ik
ging varen".
Moeder is verbaasd. Maar Joris ver
volgt: „Van wie komt dat alles? Van
een kasteelheer uit ïrankrijk, een
broer van Onkell"
Moeder springt op. „Zwijg! Praat er
niet van met Qpkel".
„Ik zal zwjjgen", belooft Joris.
Maar het raadsel is niet opgelost.
Nu denkt hij weer aan dat andere.
Het raadsel rondom zijn vader.
Die avond begint hij zijn leren zak
leeg te pakken. Het meest verwonderd
gaat voorbij en haar begeerlijkheden.
Het vuur in zijn ogen verdoft, ze wor
den weer schemerig en diep.
„Ik zal alles in de spinde bergen",
zegt moeder.
„Is dat vejlig?" vraagt Joris.
Onkel antwoordt met bedenkelijk
hoofdschudden. „Begraven in de grond
is beter".
„Ja", antwoordt Joris gretig. Toch
moet hij even peinzen. In de grond.
Heeft Onkel zijn bundelkes ook in de
grond geborgen?
Ze praten nog wat voor ze gaan
slapen. De volgende morgen zoeken ze
geschikte plekken in de hut en in het
stopt. Niet alles bij elkaar, niet op één
plek, dit is secuurder.
Nu gaan de dagen rustig voort.
Joris dwaalt door de oude wildernis.
Landwaarts naar binnen is niets ver
anderd, kuilen en diepe duinpannen
zijn er nog, sommige dichter begroeid,
andere kaal geschoren door het vuur
van ingeslagen bliksem. Het volk zegt.
dat een duivel uit de hel als een bran
dende flambouw in rook en stank van
sulfer in boze nachten rondraast en in
boosaardig woeden het vuur ontsteekt
en aanblaast.
Joris weet niet wat hij hiervan ge
loven moet, want in boze nachten is
hij altijd veilig binnenshuis gebleven
en zijn voornemen is, zulks te blijven
doen.
Ligt hier ergens het graf van vader?
Hij kijkt rond, maar kan niets ont
dekken.
Slenterend zakt hij af naar het vlek
Sceveling. Schoorvoetend betreedt hij
het paadje tussen de vormloze bouw
sels. Er lopen kinderen, die hem be
kijken. Ze kennen hem niet, hij is een
vreemde, ze beginnen te gooien met
uit de grond gerukte distelbossen,
waar een kluit nat zand aanklit. Hun
kwaadaardig spel trekt aandacht en
vindt navolging, een stuk halfverrot
drijfhout suist langs zijn oor, een sme
rig cadaver kletst neer voor zijn voe
ten. Uit een der hutten treedt een man
naar buiten. Hij kijkt naar Joris en
schreeuwt een barse bedreiging naar
de kwajongens, dia hun baldadig spel
staken en op een afstand blijven stil
staan. Ze kjjken toe en beiden hun tijd
en hun kans.
(Wordt vervolgd)
van het veer over de Ringvaart nabij
de Cruquius onder Haarlem, die be
doelde auto waarschijnlijk heeft over
gevaren.
De veerman van het veer, een forse
Groninger, die weet wat hij zegt, is
positief in zijn verklaringen. Hij heeft
die middag ongeveer tien auto's over
gezet en daar het overzetgeld mede
afhankelijk is van het aantal inzitten
den, pleegt hij een blik te werpen in
elke auto. In één van de auto's bleek
behalve de bestuurder een klein jon
getje te zitten.
De bestuurder was iemand van naar
schatting 30 tot 35 jaar oud, bloots
hoofds, met donkerblond hoogopge-
kamd haar. Hij droeg vermoedelijk een
bril met hoornen montuur. Hij was
gekleed in een donkerblauw costuum
met een heel smal licht streepje.
SIGNALEMENT.
Zoals gezegd is Japie een ventje van
41/s jaar, een knap kereltje met diep
blauwe ogen en donkerblonde krullen
boven een levendig gezichtje. Hij was
gekleed in een marineblauwe „monty
coat" (een zgn. houtje-touwtje-jas)
met dito capuchon, rood-bruin kort
broekje, grijze sportkousen en lage
bruine schoenen.
Hoewel Japie lichamelijk normaal
ontwikkeld is, heeft hij opvallend dun
ne beentjes. Op zijn linkerwang be
vindt zich een klein litteken.
Overigens vestigt de politie er de
aandacht op, dat kleding en haardracht
of haarkleur door ontvoerders gewij
zigd kunnen zijn door middel van
knippen, verven enz.
Mocht iemand de kleine man ergens
menen te ontdekken, dan kan men hem
vragen stellen over zijn zusje van tien
maanden, dat José'tje heet en over een
oom en een tante, die Frans en Truuk
genoemd worden.
Tot heden heeft men alle mogelijke-
moeite gedaan om het kind op te spo
ren. Alle mogelijke plaatsen werden
afgedregd, en de ouders zijn zelfs naar
Aken geweest om de aanwijzingen van
een „helderziende" te controleren. De
politie te Haarlem verzoekt thans drin
gend om inlichtingen, hoe vaag ook,
mondeling, schriftelijk of telefonisch
op K 2500—15350.
GROTE RAZZIA IN
NAIROBI.
NAIROBI, 27 April. Duizenden
militairen, politiemannen en burger
wachten zjjn Zaterdagochtend een
grootscheepse razzia begonnen in de
inheemse wijk van Nairobi. De auto
riteiten hopen de hand te kunnen leg
gen op circa 5000 Mau-Mau-aanhangers
en verscheidene leiders, die zich in de
ze stadswijk schuil houden.
Bij het invallen van de duisternis
waren 5873 Kikoejoes, Emboes en Me-
roes aan een streng onderzoek onder
worpen geweest. Van hen zijn er 3410
naar een kamp aan de rand van Nai
robi gevoerd.
Bond van Geref. Jeugd
organisaties.
DEN HAAG, 26 April. In de Zaterdag
in de Haagse Dierentuin voortgezette
bondsdag van de Bond voor Geref. Jeugd
organisatie heeft de vice-voorzitter, ds P.
N. Kruyswijk van Ouderkerk a. d. Amstel
die 's morgens de leiding had onder
dankbare herinnering voor wat bereikt
werd een korte uiteenzetting gegeven van
wensen inzake de vorming van leiders en
leidsters voor de clubs. Deze wensen heb
ben deels betrekking op de kadervorming
van de drie Geref. jeugdbonden, geza
menlijk deels op de taak van de bond
speciaal. Spr. noemde vier van zulke
wensen: planmatige hogere studie van al
wat met de taak van het jeugdwerk sa
menhangt. Academisch onderwijs daarin
met verder op hoog peil staande oplei
dingsmogelijkheden, opvoering van het
getal „vrijgestelde" instructeurs; aanzien
lijke opvoering van het getal instructeurs
die aan dit werk zich af en toe kunnen
geven, als ook regelmatige cursussen van
langere duur.
Op het referaat van ds J. C. J. Kuiper
over „Het eigen karakter van ons jeugd
werk" volgde een, geanimeerde discussie.
Vervolgens heeft mevr. prof. dr G. H.
J. v. d. Molen van Aerdenhout gesproken
over; „Jeugd in vreemde landen". Spr.
constateerde dat door de tegenwoordige
Geref. jeugdbeweging een frisse wind
waait. T.a.v. de jeugd in vreemde landen
wilde spr. slechts de vensters openwer
pen. We. leven, aldus spr. op een gezegend
stukje grond en hebben een bijzondere
taak op onze schouders zien gelegd. Wij
moeten belangstelling hebben voor ande
ren minder gezegend dan wij. De wereld
van vandaag is er een in nood en onder
drukking en tyrannie vieren in vele lan
den hoogtij.
De liefde die de vervulling der wet is
moet ons dringen tot daden. Daarbij ver-
gete men niet dat het Calvinisme ex
portartikel en een zuurdesem is. De be-
wogendheid van de Heiland strale van
ons uit, opdat de jeugd daarvan iets ge-
voele.
In de middagvergadering hebben jon
gens- en meisjesclubs uit 's-Gravenhage-
Moerwijk en Rijswijk vervolgens een
spel opgevoerd in negen taferelen geti
teld: „Eén gulden 57", dat het werk van
de jeugdclubs nader uitbeeldde.
Ten besluite van deze drukbezochte
42e jaarvergadering heeft ds C. Gilhuis,
Geref. predikant te "s-Gravenhage-Oost
een opwekkend slotwoord gesproken.
