ZWERFTOCHT DOOR BERLIJN
wordt de Oost-Berlijner
door de propaganda
Systematisch
vergiftigd
©,e Radio fai&nqt li
In de Westelijke sector heeft men
afgerekend met het communisme
L'
Het Westen arm - het Oosten een hel
Generaal Clay
„de beste Europeaan'
Armoede en angst zijn sterke wapenen
EEN UITKOMST VOOR MAAGLIJDERS
C.R. MAAGTABLETTEN
Aan de vruchten
kent men de boom!
Vriendschapspijp voor
Prins Bernhard
Zaterdag 24 April 1954
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 3
(Van één onzer redacteuren.)
WEST-BERLIJN Als een fakkel der vrijheid ligt deze stad
temidden van een zee van barbarisme. Een wereldstad, ge
havend en verarmd. Slachtoffer van de oorlog, die van haar
uit ontketend is geworden. Maar het is Berlijn waarop nu weer de
ogen der wereld zijn gericht. Het is de stad waar men geconfronteerd
wordt met twee politieke systemen: het vrije Westen en het versowjeti-
seerde Oosten. Groter contrast is nauwelijks denkbaar. En het is naar
deze stad dat vooraanstaande politieke jongeren uit ons-land zijn ge
togen om als christen-democraten te confereren met de Junge Union,
de grote jeugdorganisatie van de C.D.U. de partij van Adenauer. Jonge
anti-revolutionnairen, christelijk-historischen en rooms-katholieken heb
ben de lange reis naar deze stad ondernomen om acht dagen lang
indrukken op te doen, die zij nimmer meer zullen vergeten. Al die tijd
hebben zij deze stad doorkruist, zowel het Wasten en het Oosten en
zij hebben zich door deskundigen laten voorlichten over de situatie in
die delen van Duitsland, die liggen in de Russische invloedssfeer.
Voor de eerste maal in de geschiedenis zijn deze drie politieke jeugd
organisaties tezamen naar het buitenland gegaan om als een Neder
landse équipe van jonge christen-democraten contact op te nemen met
hun Berlijnse vrienden. Een conferentie, die onder auspiciën van de
Arjos tot stand is gekomen. Een gevolg van het vruchtbare contact,
dat deze jeugdorganisatie reeds geruime tijd met de Junge Union onder
houdt. Een contact dat steeds nauwer wordt en dat naar het zich laat
aanzien op de duur zeker vruchten zal afwerpen.
Russen meegemaakt. En wat sinds 1880
niet meer het geval was, is in 1950 ge
beurd: de linkse meerderheid in het
Landesparlement is doorbroken. Naast
61 socialisten zitten 34 C.D.U.-ers en
32 liberalen in deze volksvertegen
woordiging. Van de 42 communis
tische stemmers in 1932 is bijna niets
meer over gebleven. De communisti
sche partij bestaat hoogstens nog uit
enkele functionarissen en agenten,
maar de grote massa weet zij niet meer
te bewegen. Berlijn heeft de Russen
meegemaakt. En dat betekent dat de
communistische partij op de meest de
mocratische wijze geliquideerd is ge
worden.
Nog iedere dag zoekt een stroom
van vluchtelingen uit Oost-Duits-
land de weg naar de vrijheid, die
het Westen kan bieden. De West-
berlijnse autoriteiten weten soms
niet waar zij de mensen laten moe
ten; in lange rijen wachten de on-
gelukkigen tot hun een noodon-
derkomen wordt aangewezen.
Berlijn mag dan beschadig r en
duizenden inwoners mogc-n de
kommervolste omstandigheden leven,
maar zij is wereldstad gebleven. Nog
altijd herbergt deze stad 3.3 millioen
inwoners, waarvan er 2.2 millioen in
het Westen wonen. Niet voor niets
heeft Berlijn een „Generaal Clay Al
lee". Want het is deze generaal ge
weest, die Berlyn heeft gered. Zonder
hem zouden er in 1948 nooit voldoende
tegenmaatregelen tegen de Russische
blokkade zijn genomen. Dit is de vaste
overtuiging van iedere West-Berlijner.
Nooit zou een civiele regering er in
geslaagd zijn deze wurgende blokkade
te doorbreken. Het is aan deze gene-
ïaal te danken, dat de West-Berlijner,
die meer van de Russische toestanden
afweet dan alle andere bewoners van
het vrije Westen, tot de overtuiging is
gekomen dat de Amerikaan de beste
Europeaan is. Niet dat ze een generaal
willen verheerlijken. Daarvoor ligt er
te veel puin in deze stad. Maar zij ver
tellen toch met trots dat het Generaal
Clay is geweest, die desnoods met
zware pantserwagens de geblokkeerde
weg wilde vrij maken. Neen, de Ber-
lijners voelen de Amerikaanse, Engel
se en Franse bezetting niet als een
plaag. De overwinnaars zijn bescher
mers geworden. En zo worden zij ge
accepteerd.
Velen zijn werkloos.
Een stad, die midden in de Oostzóne
ligt, heeft haar eigen problemen. Hoe
graag zou West-Berlijn officieel bij de
West-Duitse republiek aangesloten zijn,
want dit zou voor haar enorme voor
delen meebrengen. Maar het zijn nu
eenmaal de vier overwinnaars die de
stad besturen. Van deze „Anschluss"
kan geen sprake zijn. En zolang dit het
geval is zal de levensstandaard in W.
Berlijn laag zijn. Niet minder dan 10
procent van de totale bevolking is
werkloos. De arbeidsproductiviteit is
40 lager dan in 1936 en het aantal
vluchtelingen uit het Oosten neemt
dagelijks toe. Het zijn problemen die
nauwelijks op te lossen zijn. Het vluch
telingenprobleem niet, omdat de situ
atie in het Oosten steeds slechter
wordt. En de economische problemen
vinden hun oorzaak in het feit, dat W.
Berlijn van de rest van de wereld is
afgesloten. Het Westduitse bedrijfs
leven geeft geen orders aan de Ber
lijnse industrie omdat het vreest, dat
de opdrachten niet op tijd uitgevoerd
zullen worden of dat de Russen het
transport zullen tegenhouden. Maar
dit niet alleen: het natuurlijke achter
land is weggevallen. Weliswaar is er
een beperkte Oost-West-handel, maar
toch nooit voldoende om de zwaar ge
troffen Berlijnse industrie weer op
gang te krijgen om dan nog maar te
zwijgen van het opheffen der werk
loosheid.
Morele krachtbron.
Maar ondanks al deze narigheid is
West-Berlfjn een krachtbron, die de
gehele omgeving voorziet van politieke
en morele kracht. Het is voor de Ber-
lijners in de Oostzóne of in de Oost-
sector een verademing te weten, dat
ZÜ de reis naar het Westen nog kunnen
wagen; waar zij normaal kunnen spre
ken en contact kunnen hebben met de
Westerse beschaving. Van Berlijn uit
ontvangen zij regelmatig pakketten,
zodat de Duitsers in het 'Oosten weten,
dat zfj niet vergeten worden. Zou dat
ooit nog het geval kunnen zijn als
Generaal Clay was bezweken voor de
Russische blokkade? Zo zal Berlijn al
tijd zijn een testcase in Europa. Zij
blijft een stad in gevaar. Ook al merkt
men dat niet aan de bevolking, die
rustig haar gang gaat. De Berlijneu
weten wat politiek is. Zij hebben de
Haag'-jders U kunt weer alles gaan
eten.
De echte C, R. MAAGTABLETTEN
zijn weer in Nede-iand verkrijgbaar.
geven direct verlichting en zijn pijn
stillend. Vooraanstaande doktoren en
chirurge-, hier te lande, tellen wij
onder onze cliënten. De chte Ameri
kaanse C. R. MAAC TA JLETTEN zijn
die lichtgele tabletten.
Alléén verkrijgbaar bij de importeur
LOUIS RIETBERGEN
Nieuwe Binnenweg 400 - Rotterdam.
aagt de ratis brochure zonder
enige verplichting.
AATSTE halte Westsector".
Een typische spoorwegen-
stem schalde door het onder
grondse station Gleidreieck. Nog
enkele minuten en we zouden het
voorportaal van Rusland binnen
rijden. En waarom niet? Berlijnse
vrienden hadden ons verzekerd, dat
van angst geen sprake behoefde te
zijn. Controle bij de sectorgrens
was practisch uitgesloten en een
maal in Oost-Berlijn zijnde, zouden
wij geen last hebben van de Volks-
polizei. Maar nauwelijks was het
besluit gevallen om de reis te wagen
of de waarschuwingen begonnen:
Neem vooral geen Westgeld mee.
Praat in de Oostsector niet te veel.
Haal waardepapieren uit je porte
feuille. Doe je insignes af!" Zo
regende het de ene waarschuwing
na de andere. Maar verder behoef
de men niet bevreesd te zijn
Het waren welgemeende raadgevin
gen die een zekere vrees echter
niet vermochten weg te nemen.
En die ongewisse stemming werd er
niet beter op toen we geconfronteerd
werden met de Duitse spoorwegbeamb
ten in hun Russische uniformen, met
de Volkspolizei en met de Duitse
jeugd, die in naam nog bij deze politie
is, maar die in wezen is ingelijfd in
het communistische Oostduitse leger.
Zouden we daaraan niet gemerkt heb
ben dat we in de Oostsector waren te
recht gekomen, dan zouden de talloze
propagandaleuzen en de protserige
marmeren tegels op het station ons ei-
wel aan herinnerd hebben dat we ir
een ander land waren terecht geko
men. Een land dat niets meer gemee:
heeft met de Westerse beschaving
„Willst Du Frieden auf die Dauer,
sendet fort den Adenauer". Dat wat
de eerste leus, die ons onder de in
druk moest brengen van de nobelheid
der Russische bezetters. En verder
werden wij vriendelijk doch dringend
uitgenodigd om mee te strijden voor
vrede en vrijheid, tegen het fascisme
en voor het socialisme. Maar ach, na
een vijfjarige ervaring in de tweede
wereldoorlog komt men zo'n schrik
wel té boven.
Angstig armoedig.
Zo kwamen wij op een druilerige
avond aan in het hart van Berlijn. Ons
troostende met de gedachte, dat met
slagzinnen nog nooit een oorlog is ge
wonnen. Ook een koude oorlog niet.
Zonder controle betraden wij de Oost
sector. En wij kwamen tot de ontdek
king dat West-Berlijn met zijn lage
levensstandaard vergeleken bij het le
ven in het Oosten nog een welvaarts
staat is. In de ondergrondse was dit
reeds duidelijk geworden. Zolang wij
nog in de Westerse sector vertoefden
voelden wij het leven van een wereld
stad. Oud en jong genoten van een
vrije dag. Maar naar mate de Oost-
sector naderde, naar die mate werd de
trein leger. De overblijvenden waren
vaak mensen met vale gezichten, slecht
gekleed, die met hun dure Oostmarken
nauwelijks in staat waren een behoor
lijk leven te leiden. Het contrast was
volledig. Het hart van Berlijn de
Friedrichstrasse en omgeving lag
stil en verlaten op deze regenachtige
avond. Een enkele Volkspolizist hing
verveeld tegen de uitgang van de on
dergrondse. De Russen, die al slente
rend dienst deden, lokten een vrolijke
uitgangsavond bepaald niet uit. Maar
we waren nu eenmaal in de Oostzóne
en we moesten verder. De Oost-Bérlij-
ner, die de moed nog kon opbrengen
om zijn feestdag buitenshuis te vieren
was terecht gekomen in een van de
weinige restaurants die men in het
centrum van deze wereldstad nog telt.
Het was daar vol. Ondanks het feit,
dat de spijskaart bepaald geen boek
werk is en dat de wijnlijst zo beperkt
is, dat iedere Berlijner zich wel zeer
ongelukkig moet voelen. De wijn uit
het Westen, slechts enkele honderden
meters verder, is voor velen te duur.
Maar Oost-Berlijn is nu eenmaal niet
op het Westen georiënteerd. Verschil
lende wijnsoorten uit de satelietlanden
zijn daar in tel. Slecht waren ze zeker
niet, maar we konden ze niet drinken
zonder het oog te slaan op de vele
machtige spreuken, die ons moesten
doen beseffen dat we' in net Paradijs
waren terecht gekomen. „In het jaar
van de grote initiatieven moet de
Duitse eenheid tot stand komen", zo
was er te lezen in ons restaurant op
het eenmaal beroemde Unter den Lin
den. „Prosit!", zei mijn begeleider en
hij knipoogde met een welbetekende
blik. Het jaar der grote initiatieven.
„Daar is de Europese Defensie Ge
meenschap bepaald niet mee bedoeld",
zo merkte hij op met zijn typische
Berlijnse humor. Maar goed, slagzinnen
of niet, het eten en de wijn smaakten
voortreffelijk!
Tot het moment ilat het volle res
taurant werd opgeschrikt door de komst
van een lange slungel. Zwarte broek,
zwart jak, getooid met liet insigne van
de Freie Deutsche Jugend, de commu
nistische jeugdorganisatie. Twintig len
tes zal hij geteld hebben, maar hij zag
kans om de situatie in dit volksrestau
rant volkomen te beheersen. Hij scheen
gewend te zijn aan de kille blikken die
de etende en drinkende schare hem toe
voegden. Zij begrepen het reeds. Na
tuurlijk moest er weer een handteke
ning gezet worden op een protestiijst
tegen de E.D.G. Op een ander volksfeest
zou dan weer eens namens duizenden
Beriijners geprotesteerd kunnen worden
tegen de fascistische oorlogsophitsing.
En waarom zouden zjj geen handteke
ning plaatsen?
Zij zetten hun handtekening, omdat
zij moeilijkheden vrezen. Niet alleen
voor henzelf, maar ook voor hun fa
milieleden in de Oostzóne. Voor niets
kwamen zij er ditmaal niet af. De
zwartjak wenste geld te hebben voor
het F.D.J.-feest, dat op Pinksteren in
Berlijn wordt gehouden. Tafeltje na
tafeltje werkte hij af. Er was niemand
die weigerde. Hier een halve Mark,
daar een hele Mark. Zo betaalden de
Duitsers mee aan dit komende com
munistische Pinksterfestijn. De grauwe
omstandigheden, de uitzichtloosheid,
de angst voor het systeem en de fa
milieleden: al deze factoren werken er
aan mee, dat zij niet de moed hebben
om constant een lijdelijk verzet te ple
gen door en masse dergelijke acties te
torpederen. De jonge communist mocht
niet ontevreden zijn. Zijn tocht was
niet tevergeefs. En diep in zijn hart
zal misschien de overtuiging hebben
geleefd, dat de „democratische krach
ten" in Berlijn sterk ontwikkeld zijn..
Handel en propaganda.
Het waren niet alleen de Oost-Ber-
lijners, die voor deze F. D. J.-jongen
door de knieën zakten. De West-Ber-
lijners bleven daarbij zeker niet ach
ter. Zij zijn het die de restaurants in
Oost-Berlijn avond aan avond bevol
ken, om de doodeenvoudige reden dat
zij dan goedkoop uit kunnen gaan. Een
mentaliteit, die de exil-Duitsers, zo
verzekerde mijn begeleider, maar ma
tig kunnen waarderen.
Waarom de Russen op deze wijze
bevoordelen, terwijl enkele kilome
ters verder andere landgenoten in
de moeilijkste omstandigheden ver
keren? Dat is de mening van die
genen, die iedere handel met het
Oosten laken, omdat men mee werkt
aan zijn eigen liquidatie. Waarom de
staatsrestaurants in de Oostzóne be
zoeken, terwijl de Oostduitsers de
naar verhouding hoge prijzen am
per kunnen betalen? Waarom zich
extra te goed te doen als men weet,
dat de Oostduitsers een standaard
rantsoen hebben van 380 gram vlees,
950 gram vet en 1200 gram suiker
voor dertig dagen? De arme man
moet het hiermee doen. De rijken
krijgen extra kaarten, afhankelijk
van hun inkomen. En dan nog zeg
gen dat Rusland, het paradijs der ar
beiders is.
Oost-Berlijn is een hel. De Oost-Ber-
lijncrs zijn diep te beklagen. Zij wonen
niet meer in het Westen. De atmosfeer
is er vergiftigd. Het grote probleem is
de jeugd te behouden. Of dit zal lukken?
Een bezoek aan een bioscoop zal dan
contrabande moeten worden. Want de
propaganda die de Kussen daar voeren
is zonder meer geraffineerd. Enerzijds
zagen we prachtige cultuurfilms, staal
tjes van Russisch kunnen op dit gebied,
maar zjj worden afgewisseld door jour
naals, die de heilstaat Rusland op ver
derfelijke u ij/e prediken.
En zoals bij iedere dictatuur nood
zakelijk is neemt de sport in het jour
naal de grootste plaats in. Schaken,
voetballen, handballen en touwtrek
ken, men kan deze sporten niet goed
beoefenen als men geen „democraat"
is. En de reuzenzwaai aan de rekstok
gaat het beste als men werkt met als
achtergrond een groot schild „voor
vrede en vrijheid". Het zijn geen slech
te films die Russen maken, de propa
ganda ligt er meestal niet te dik op.
Maar de duizenden Duitsers, die de
bioscoop niet kunnen laten voor wat
doze is, slikken deze propaganda. Ie
dere week opnieuw. Ook al weten zij,
dat er beelden uit het Westen worden
vertoond Westduitse agenten ranse
len het Duitse publiek af die be
slist niet waar zijn.
Ingezonden Mededeling (adv.)
Aan de talioze geslaagden kent
men de Schriftelijke Cursus
Resa.Hilversum! Duizenden en
duizenden danken hun slagen,
hun succes aan de uitstekende
lessende goede zorgen van
Resa. Reeds meer dan 25 jaar
een naam met een goedewel
luidende klank in Nederland.
Resa leidt U op, tot U succes
behaalto.a. voor de .examens
Frans, Duits, Engels L.O. en
M.O. A, Nederlands M.O. A en
Wiskunde M.O.Boekhouden
M.O., Staatsexamen, enz.
Vraag prospectus aan dit be
faamde Instituut.
PURMEREND, 23 April. Aan vijf
Nederlanders en een Amerikaan, n.l.
Z.K.H. Prins Bernhard, kardinaal de
Jong, minister Kernkamp, mr G. J.
van Heuven Goedhart, de winnaar van
de Christchureh-race, gezagvoerder
G. Kooper en aan de voorzitter van de
internationale associatie van pijpro
kers, Carl. A. Piercy, zijn gisteravond
tijdens een bijeenkomst van de Purme-
render pijprokersclub „De gesellighe
dampkring" vriendschapspijpen toe
gekend. De club heeft deze pijpen met
de inscriptie „Wereldpijprookdag 1954"
ter beschikking gesteld in verband
met de wereldpijprookdag op Zaterdag
24 April a.s. De voorzitter van „De
gesellighe dampkring", de heer N. G.
Klijzing, is tot erelid benoemd van de
Mohawk Pipe Club in Schenectady en
krijgt van de Amerikaanse pers een
gratis reis aangeboden naar het in Au
gustus te New York te houden inter
nationale congres van pijprokers.
Winnaar van de vanavond gehouden
journalistenpijprookwedstrijd is de
heer M. Oortwijn te Purmerend. Hij
kreeg de wisselpijp, die drie achter
eenvolgende jaren moet worden ge
wonnen.
Ingezonden Mededeling (Adv
Fl LIRA-
FILTER MO
MONDSTUK 85 CT.
ZONDAG 25 APRIL 1954.
HILVERSUM I. (402 m.) KRO: 8.00
Nws. 8.15 Kamerork. en solist. 8.25 Hoog
mis. NCRV: 9.30 Nws en waterst. 9.45
Orgelconc. 10.00 Chr. Geref. Kerkdienst.
11.30 Gram. 11.45 Alt-blokfluit, hobo en
orgel. KRO: 12.15 Gram. 12.20 Apologie.
12.40 Hammondorgel en piano. 12.55 Zon
newijzer. 13.00 Nws en Kath. nws. 13.10
Verz. progr. 13.40 Boekbespr. 13.55 Gram.
14.00 „Zalig prijzen zullen mij alle ge
slachten", de Lof aan Maria in de loop
der eeuwen. IKOR: 17.00 Oecumenische
Jeugddienst. 18.00 Paaszangdienst. 18.45
Pastorale rubriek. NCRV: 19.00 Nws uit
de Kerken. 19.05 Gewijde muz. 19.30 „Weg
en werk der Kerkhervormers", caus. KR
O: 19.45 Nws. 20.00 Gram. 20.25 De gewone
man. 20.30 Kon. Militaire Kapel. 21.30
Gram. 22.35 Act. 22.45 Avondgebed en lit.
kalender. 23.00 Nws. 23.15 Maastrichts
Sted. ork. 23.3524.00 Fluit, hobo, fagot
en ciavecimbel.
HILVERSUM II. (298 m.) VARA: 8.00
Nws en weerber. 8.18 Gram. 8.55 Sport'
med. en postduivenber. 9.00 „Langs om
gebaande wegen" .caus. 9.15 Gram. 9.30
„Geestelijk leven", toespr. 9.45 Gram. 9.30
zonder omslag. 10.15 „Am Abend aber
desselbigen Sabbats", cantate. 10.45 „Het
spoorwegongeluk", hoorsp. 11.05 Omr. ork.
De opstand die in de zomer van het vorige jaar in Oost-Berlijn uitbraak, ligt de Beriijners nog vers in het ge
heugen. Vooral in het Westelijk deel van de stad was het medeleven met de slachtoffers en hun nabestaanden
groot. Men herinnere zich nog deze foto: meer dan 10.000 burgers waren bijeengekomen voor het met zwarte
doeken beklede Westberlijnse regeringsgebouw om deel te nemen aan de rouwplechtigheid. De kisten van de zes
in Westberlijnse ziekenhuizen overledenen stonden opgebaard op een hoge katafalk. De man op het spreekgestoel
te it Dr. Adenauer, de Bondskanselier, Tydens zijn rede lag het werk in geheel West-Berlijn stil.
AVRO: 12.00 Sportspiegel. 12.05 Lichte
muz. 12.35 „Even afrekenen, Heren!" 12.45
Gram. 13.00 Nws. 13.05 Med. of gram.
13.10 „De B.B. spreekt". 13.20 Verz. progr.
v. d. mil. 14.00 Boekbespr. 14.20 Strijk-
kwart. 15.00 Filmpraatje. 15.15 Orgelconc.
15.40 „De Strijd om Troje", hoorsp. 16.05
Dansmuz. 16.30 Sportrevue. VARA: 17.00
Instr. sext. 17.30 Voor de jeugd. 17.50
Sportjourn. 18.15 Nws en sportuitsl. VP
RO: 18.30 Korte Ned. Herv. Kerkd. IKOR:
19.00 Voor de jeugd. 19.35 „Gesprekken
orii de Bijbel". AVRO: 20.00 Nws. 20.05
„Puzzle-Parade". 21.05 Act. 21.15 Voorbe
schouwing Conferentie der grote Vijf.
21.20 Gram. 21.45 „De man van Hatton
Garden", hoorsp. 22.05 Volksliederen.
22.30 Omr. ork. en solist. 23.00 Nws. 23.15-
24.00 Afspraak met Mitch Miller.
MAANDAG 26 APRIL 1954.
HILVERSUM L (402 m.) NCRV: 7.00
Nws. 7.13 Gram. 7.30 Gewijde muz. 7.45
Een woord voor de dag. 8.00 Nws en
weerber. 8.15 Tulpenrally. 8.25 Gram. 8.30
Tot Uw dienst. 8.35 Gram. 9.00 Voor da
zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Waterst.
9.40 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00
Gram. 11.15 Gevar. muz. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinb. med.
12.33 Gram. 12.45 Rep. 12.59 Klokgelui.
13.00 Nws. 13.15 Vocaal dubbelkwartet.
13.45 Gram. 14.00 Voor de kinderen. 14.30
Gram. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Amuj.
muz. 15.40 Vocaal ens. 16.00 Bijbellezing.
16.30 Amus. muz. 17.00 Voor de kleuters
17.15 Koorzang. 17.30 Voor de jeugd. 17.45
Regeringsuitz.: Nederland en de wereld:
Nederland en Afrika, door mr A. H.
Croin. 18.00 Mannenkoor. 18.20 Tulpen
rally. 18.30 Koper-ens. 18.45 Eng. les. 19.00
Nws en weerber. 19.10 Muz. uit de 12e tot
16e eeuw. 19.30 „Volk en Staat", caus.
19.45 Huismuz. 20.00 Radiokrant. 20.20
Amus. muz. 20.45 „De tolken bij de Ver.
Naties". 20.55 Gr. 21.00 Nederlandse Bij
belgenootschap. 21.05 Amus. muz. 21.30
„De vijf Admiralen", hoorsp. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nws en SOS-ber, 23.15
Evanfelisatie-uitz. in de Hong. taal. 23.30
Gro Z' -wrpiiv. ?d nn Sluiting.
v (.00
Nws. ï.iu Gram. 7.1a Gym. 7.30 Gram.
7.50 Quatre mains. 8.00 Nws. 8.18 Gram.
8.40 Lichte muz. 9.00 Gym. voor de vrouw.
9.10 „Onder de pannen", hoorsp. 9.30
Gram. VPRO: 10.00 „Voor de oude dag",
caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Vioolconc. 10.40 Voor de zieken. 11.40
voordr. 12.00 Gram. 12.07 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb. med. 12.33 Voor het plat
teland. 12.38 Ronde van Nederland. 12.45
Accordeonork. en sol. 13.00 Nws. 13.15
Voor de Middenstand. 13.20 Lichte muz.
13.50 Gram. 14.00 Voor d» vrouw. 14.15
Pianorecital. 14.45 Gram. 15.00 Gevar. pro
gr. 16.00 Gram. 16.20 Koor, ork. en sol.
16.45 Voor de jeugd. 17.15 Gram. 17.50
Rep. 18.00 Nws en comm. 18.20 De Glenn
Miller-story. 18.45 Pari, overz. 19.00 Voor
de kinderen. 19.10 Ronde van Nederland.
19.25 Koorzang. 19.45 Regeringsuitz.: Mr
A. H. Croin: „Nederland en Afrika". 20.00
Nws. 20.05 Rep. 20.15 „In Holland staat
een huis", hoorsp. 20.45 Aetherforum.
21.25 Rep. 21.30 Concertgebouwork. In de
pauze: „Kopenhagen, Parijs van het Noor
den", klankb. 23.00 Nws. 23.15 Orgelspel.
23.35—24.00 Gram
BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 11.45 Gram.
12.30 Weerber. 12.34 Voor de landb. 12.42
Gram. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 13.30 Gram.
14.00 Symph. ork. 15.00 Voor de zieken.
16.00 Gram. 17.00 Nws. 17.10 Lichte muz.
18.00 Franse les. 18.15 Gram. 18.25 Financ.
kron. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nws.
19.40 Gram. 19.50 Kamermuz. 21.00 Kunst-
kaleidoscoop. 21.15 Omr. ork. 22.00 Nws.
22.15 Gram. 22.55—23.00 Nws.
