Stem van het protestantisme in Europa
moet duidelijker gehoord worden.
l
Notariswet op 't nippertje
aangenomen
Têrhorst
UnmEn
EERSTE LUSTRUM DER
N.A.V.O. HERDACHT
Het goudland gevonden
Te Parijs werd daarom een Werk
gemeenschap voor de Informatie
opgericht.
Knap óp die onogelijke schuur mei
West-Europese Chr. pers kwam bijeen.
Kom, laten we
't proberen!....
Wie overlegt, legt liever linoleum I
Verdeelde K.V.P.-fractie gaf de doorslag
De Gaulle hekelt de politiek
en het E*V* G-verdrag
Alleen inmenging in IndoChina als
daarom verzocht wordt
Radarbescherming
voor Amerika
I Dameshanden
Prof. Kranenburg:
„Geen twijfel over defensief karakter"
Zaterdag 10 April 1954
ZFEIT"SCH DAGBLAD
Pagina 5
(Van onze §-redacteur).
PAKIJS, 6 April. Over de activiteiten van protestantse kerken en groepen
buiten onze landsgrt zen vernemen wjj in Nederland maar weinig. We weten
niet, wat deze doen, hoe zy denken over allerlei belangrijke vraagstukken, die
ook in ons land aan de orde zijn. De grote persbureaux wijden aan deze dingen
weinig aandacht. Dat de rooms-katholieken over de gehele wereld goed zijn
geïnformeerd over hetgeen buiten het eigen land in hun kring omgaat, is te
danken aan de grote activiteit van de goed georganiseerde eigen rJu-informa-
tiediensten. Deze diensten dragen er ook veel toe bij om de roomse visie op
allerlei actuele problemen algemeen bekend te maken. Protestantse journa
listen hebben nu dezer dagen te Parijs een Werkgemeenschap voor Protes
tantse Informatie in Europa opgericht. Zjj willen daarmee bevorderen, dat de
stem van het protestantisme in ons werelddeel duidelijker wordt gehoord. Be
vorderen ook, dat de protestanten in de Europese landen meer zullen horen
over hetgeen zich in protestantse kring balten de eigen landsgrenzen afspeelt.
De wens om tot zo'n werkgemeen
schap te komen werd het eerst geuit
op een lekenconferentie, die in 1951
te Bad Boll in Duitsland gehouden
werd. Deze zaak werd nader bespro
ken in een groep van 12 journalisten
uit vier West-Europese landen, die in
December 1953 te Straatsburg bijeen
kwam. Daar werd toen een voorlopig
dagelijks bestuur gevormd en aan Dr.
F. Lira uit Düsseldorf, perspredikant
voor Rheinland, werd opdracht gege
ven als voorzitter van dit bestuur de
organisatie van een congres van prot.
journalisten uit Europa op zich te ne
men. Dit congres werd nu van 1 t.e.m.
3 April in Parijs gehouden. Ongeveer
80 journalisten namen er aan deel, af
komstig uit Duitsland, Nederland,
België, Frankrijk, Zwitserland, Zwe
den en Engeland.
Dat de behoefte aan een dergelijke
werkgemeenschap vooral in Duitsland
werd gevoeld, bleek wel uit het zeer
grote getal deelnemers uit dit land,
dat omstreeks 45 bedroeg. Uit Neder
land was een 12-tal journalisten aan
wezig. In zijn openingswoord wees dr,
Linz e" nog eens uitdrukkelijk op, dat
het niet de bedoeling was een inter
nationale organisatie van prot. journa
listen te stichten, maar dat het ging
om de vorming van een studiegroep
voor de onderlinge uitwisseling van
materiaal. Ook in de besprekingen
werd de gedachte, dat hier een ver
eniging ti vakgenoten zou worden
ongericht, steeds verre gehouden.
KEFERATEN.
Op de eerste congresdag luisterden
de congressisten naar een tweetal re
feraten. De he;r P. L. Bret te Parijs
sprak over „Het vraagstuk van de
betrouwbare voorlichting" en dr. E.
Diemer te Rotterdam over „De pers
vrijheid en de verantwoordelijkheid
van de journalist". Daarna werd de
vorming van de werkgemeenschap ter
hand genomen. Drie commissies beza
gen daartoe elk een afzonderlijk com
plex van vraagpunten, resp. betrek
king hebbend op de principiële achter
grond van dit werk, op de werkwijze
•n op de interne organisatie en finan
ciering van het te vestigen bureau.
Op de laatste dag der bijeenkomst
.'-on een concept-statuut met alge
mene stemmen worden aanvaard, zij
het dan dat het. slechts een jaar gel
dig zal zijn. In dat jaar zal getracht
worden nog andere landen en met
name de Scandinavische in het werk
te betrekken. Ook deze eventuele
nieuwe medewerkers zullen dan op
de vaststelling van het definitieve
statuut hun invloed kunnen uitoe
fenen.
NIET ZO EENVOUDIG,
Zo heel eenvoudig was het echter
niet, om tot overeenstemming te gera
ken over het statuut. Immers, zelfs
over de doelstelling van de Werkge
meenschap deden zich vrij diepgaande
meningsverschillen voor. Dit was trou
wens reeds gebleken op een voorver
gadering van Nederlandse geïnteres
seerden, die enkele weken geleden te
Utrecht werd gehouden. Met name van
Duitse zijde werd sterk het accent ge
legd op het element der bezinning.
Dr Linz, die te Utrecht over de arbeid
van het op te richten orgaan sprak,
vertolkte naar achteraf bleek zeker
het gevoelen van de meeste zijner
landgenoten, toen hij deze arbeid voor
al schetste als een onderling beraad
van Chr. journalisten en publicisten
over hun taak en verantwoordelijkheid
jegens elkander, hun lezers, de kerk
en de wereld. De gehele Nederlandse
groep, hoe verschillend ook van samen
stelling, heeft van het begin af gepleit
voor een orgaan, waarbij het accent
vooral zbu liggen op het verschaffen
van informatie. Hoewel het houden
van referaten op het congres over on-
dewerpen, die bij uitstek in deze be-
■'.t ningssfeer liggen, als een tegemoet
koming aan de Duitse verlangens uit
gelegd zou kunnen worden, is tijdens
ie besprekingen over het statuut toch
vel vooraf op de informatieve taak
van da Werkgemeenschap de nadruk
gelegd. Dit blijkt ook uit de opzet van
de gemeenschap, die tenslotte uit de
bus kwam.
Stond in Straatsburg nog voorop
„het persoonlijk contact tussen Chr,
journalisten", het statuut zegt in het
eerste artikel: „Protestantse Chris
tenen in Europa, die als journalist
bij pers of radio, film of televisie
werkzaam zijn, sluiten zich aaneen
in een Werkgroep voor Protestantse
Informatie in Europa om elkander
door het verschaffen van informa
ties door persoonlijk contact in öun
hun werk te helpen".
"deling (adv
Zn redeneerden sommigen, die
d." hten dat het organiseren van
instituut voor Schriftelijk
Onderwijs een eenvoudige zaak
wasVertrouw liever op
Resa-Hllversum, - want Res a
heeft meer dan ZS jaar bewé
zen, het te kunnen. En hoe!
Resa, hel Instituut met de
meeste geslaagden, leidt op
voor Practykeaamens Boek
houden en Handelscorrespon
dentie en Hoofdcorrespondent
Frans, Duits en Engels, Bpaans
voor beginners en gevorderden,
Middenstandsdiplomaeto. Z5
jaar ervaring ZS jaar suoces
dat segt iets!
EEN BUREAU.
Verder wordt dan vastgesteld, dat
(in Straatsburg) een bureau zal wor
den opgericht, waar de informaties
over belangrijke onderwerpen in de
verschillende landen verzameld zullen
worden om vandaar aan de leden en
aan bepaalde geïnteresseerden verzon
den te worden in de vorm van een
maandelijks bulletin. Die „geïnteres
seerden" zullen natuurlijk in de eer
ste plaats de persorganen zijn. In het
bureau zal ook een archief worden
aangelegd. Leden en anderen kunnen
zich met vragen over allerlei zaken,
die het protestantse leven raken, tot
het bureau wenden.
De ledenvergadering, die elk voor
jaar bijeenkomt, kiest een Raad van
Beheer, die uit 16 personen bestaat.
Met het toezicht op het Bureau en de
behandeling van de lopende zaken
wordt een uit vijf personen bestaand
Directorium belast. De vrees, dat niet
de beroepsjournalisten, maar de do
minees in de Werkgemeenschap de
boventoon zouden gaan voeren het
aantal predikanten in de Duitse groep
was legio vond haar weerslag ook
in het statuut. Bepaald werd n.L dat
in de beide genoemde bestuurslicha
men de meerderheid uit niet-theologen
moet bestaan.
Naast leden kent de Werkgroep ook
.vrienden" met een raadgevende stem.
In deze categorie zullen de talrijke
predikanten ondergebracht kunnen
worden, die wel regelmatig in de ker
kelijke pers publiceren en die dus ook
informaties nodig hebben, zonder ech
ter journalist genoemd te kunnen wor
den.
Nadat de werkgemeenschap zich
aldus in principe had gevormd, ver
klaarde het congres zich tot ledenver
gadering van de groep en konden dus
verkiezingen worden gehouden.
DRIE NEDERLANDERS,
Xn de Raad van Beheer werden drie
Nederlanders gekozen, n.l. dr. E. Die
mer, hoofdredacteur van „De Rotter-
dammer"-bladen, de heer N. G. J. van
Schouwenburg, directeur van het Pers
bureau van de Ned. Herv. Kerk en de
heer L. van Bruggen, hoofdredacteur
van de Regionale Dagbladpers. De
heer Van Schouwenburg zal als voor
zitter van de Raad van Beheer op
treden.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Een prachtige vloerbedek
king, in meer dan honderd
kleuren en dessins
Linoleum
is practisch
onverslijtbaar;
mot kleuren
door on door
V hoeft er haast niets aan te
doen. Een droge doet is meestal
voldoende en nu en dan een
vleugje Linoleum-was Krom
menie. Dal is allesl
Linoleum
is 2 meter breed
Prijzen vanaf
f. 6,4} per
vierkante meter
L i n o Ie 11
1.3,95
Benauwde overwinning pan minister Donker
(Van onze parlementaire redacteur).
DEN HAAG, 9 April De langverwachte ontknoping is gekomen. Na een
middag vol spanning drie amendementen werd met 3910 stemmen ver-
wordpen is de notariswet van minister Donker aangenomen met 11 tegen
38 stemmen. Het was dus een dubbeltje op z'n kant. De socialisten, acht katho
lieken, de C.H. en de communist Haken hebben voorkomen dat rfe bewindsman
van Justitie op de laatste dag voor het Paasreces een pijnlijke nederlaag leed,
al zal men deze wurgoverwinning moeilijk eervol kunnen noemen. Het resultaat
van al deze stemmingen is, dat het standpunt van de ministers zoals dat
in de derde Nota van Wijzigingen is uiteen gezet heeft gezegevierd. Maar
daarbij moet men niet vergeten, dat deze nota reeds zeer belangrijke concessies
aan de Kamer bevatte.
Ingezonden Mededeling (adv.)
Voor
MEISJES- EN
JONGENSKLEDING
Kremerstraat 11, Bergen op Zoom
Frankrijk staat niet op beide voeten
Sfï>
PARIJS, 8 April. Generaal de Gaulle heeft gisteren op een persconferentie
èn de Franse buitenlandse politiek èn het E.V.G. verdrag gehekeld. H\j zei, dat
als er een echte Franse politiek bestond, het voornaamste doel daarvan zou moeten
zijn het zoeken naar een ontspanning tussen de twee tegenover elkaar staande
blokken van grote mogendheden. Om echter een dergelijke rol te spelen, moest
Frankrijk op zijn eigen voeten staan, een eigen beleid volgen, een verdedigings-
stelsel hebben in verhouding tot zijn hulpbronnen, verhonden zijn met de gealli
eerden, doch onafhankelijk en evenwichtig.
Het ligt slechts aan onszelf, aldus de
Gaulle of wij een mogendheid op atoom
gebied zullen worden.
E.V.G.-VERDRAG.
Bekrachtiging van het verdrag voor een
Europees leger zou Frankrijk voor de
duur van 50 jaar en ongetwijfeld altijd
het zelfbeschikkingsrecht ontnemen. De
goedkeuring zou Frankrijk beroven van
zijn leger, het land afsnijden van zijn
overzeese gebieden en alle toegang tot het
terrein van atoomwapens verhinderen.
Het Amerikaanse opperbevel zou, volgens
de generaal, beslissen op welke manier
Frankrijk diende te worden verdedigd en
of het verdedigd moest worden.
De Gaulie zei er niets van te geloven,
dat Amerika, indien het Franse parle
ment het E.V.G.-verdrag niet zou goed
keuren, zijn politiek diepgaand zou
wijzigen, zoals Foster Dulles destijds
in Parijs heeft meegedeeld. De gene
raal veroordeelde het verdrag als een
„monster".
kwestie juin.
Generaal de Gaulie sprak ook over het
geval-Juin. Hij meende, dat de maar
schalk nooit voorstander is geweest van
het E.V.G.-verdrag. Het scheen volgens
hem, alsof de maarschalk volledig over
de inhoud van het verdrag was geraad
pleegd, doch zijn mening was slechts in
direct gevraagd over technische kwesties.
Dat verwondde zijn geweten als man en
soldaat, aldus de Gaulie, en hij reageerde
daarop in volmaakt passende termen.
De Gaulie wilde wel vasthouden aan
het Atlantisch Pact, doch wenste daarin
wijziging te zien gebracht. Bovendien zei
hij, dat Frankrijk atoomwapens nodig
heeft, omdat het land dan in staat is terug
te slaan en tevens het gezag hebben om
controle op atoomenergie voor te stellen.
Tenslotte zei De Gaulie, dat er geen
inmenging in Indo-China mag zijn, tenzij
Frankrijk dit nadrukkelijk verzoekt.
Minister Donker kwam in zoverre
aan de wensen van de Kamer tegemoet,
dat er geen pensioenfonds zal worden
opgericht, zonder dat de belangheb
benden zich duidelijk daarvoor hebben
uitgesproken. Daarvoor moet een be
langrijke meerderheid zijn. De minis
ter mag de grootte van die meerder
heid bepalen. Deze enquête zal gehou
den worden onder de notarissen en de
candidaatnotarissen. Dit artikel is nu
aangenomen. De heer v. Rijckevorsel
(K.V.P.) poogde een afzonderlijke
stemming te hóuden onder de nota
rissen en de candidaat-notarissen, die
naar zijn mening twee verschillende
groepen, met verschillende belangen
vertegenwoordigen. Hoe men het keert
of wendt, een notaris is werkgever en
een candidaatnotaris is werknemer. De
70-jarige notaris ziet zijn belang ge
heel anders dan de 40-jarige candidaat
notaris. Minister Donker wilde deze
splitsing niet, want als men splitst
moet men dit minstens in vieren doen:
oude en jonge notarissen en candidaat
notarissen. Slechts een stemming kon
uitkomst brengen. Hetresultaat was 39
voor en 40 tegen het amendement van
Rijckevorsel (K.V.P.). De K.V.P.-afge-
vaardigde werd gesteund door zijn
eigen fractie, de A.R. en door de K.N.
P. Een stemverhouding, die men deze
middag meer heeft aangetroffen.
MEER POGINGEN.
De tweede poging van de heer van
Rijckevorsel heeft geen succes gehad.
Minister Donker wenste te bepalen, dat
notarissen en candidaat-notarissen, die
niet aan dë stemming deelnemen of
blanco stemmen, worden geacht zich
voor de oprichting van het pensioen
fonds uit te spreken.
Neen, zei de heer van Rijckevorsel
(K.V.P.) en dat was zijn tweede
amendement de blanco stemmen
tellen niet voor de vaststelling van
de meerderheid. Weer werd het 39
40 en weer kon minister Donker ver
licht ademhalen.
Willen de notarissen geen pensioen
fonds dan zullen de bepalingen van de
ze wet die op de leeftijdsgrens slaan
zonder meer in werking treden. Maar
ook daar was de heer van Rijckevorsel
(K.V.P.) op tegen. Het derde amende
ment, dat hij indiende had de bedoeling
om een pensioenvoorziening te treffen
voor die notarissen die de „dupe van
deze wet worden".
Deze wet is voor de notarissen van
70 jaar en ouder niet plezierig, zo luid
de de stelling van de heer van Rijcke
vorsel. Zij zijn voor hun leven benoemd
en moeten nu min of meer plotseling
hun ambt neerleggen. Dat is een der
ving van inkomen en daarom moet er
voor deze groep een pensioei.svoorzie-
ning komen. De vraag hoe deze voor
ziening er uit moet zien en wie haar
moet betalen liet hij in het midden. De
staat betaalt in ieder geval niet, aldus
de minister, die er ernstige bezwaren
tegen had, dat op zo'n manier het refe-
rumdurn in de lucht komt te hangen.
De standpunten kwamen niet bij el
kaar en voor de derde maal werd een
amendement van Rijckevorsel met 39
-40 stemmen verworpen.
Toen steeg de spanning ten top. De
heer van Rijckevorsel had reeds laten
doorschemeren dat het lot van het ge
hele ontwerp op spel gezet zou worden
als dit laatste amendement zou wor
den verworpen. De fractie is verdeeld,
zo deeldh\j mede en een zucht van
verlichting ging er bij de P.v.d.A. op.
Zo'n vaart zou het niet lopen.
Maar toen de heer Roosjen (A.R.)
nog kwam verklaren na de verworpen
amendementen tegen het ontwerp te
zullen stemmen, maakten de socialisten
zich wel zorgen. Wane ook ce
(V.V.D.) zou tegenstemmen. Dat was
iedereen duidelijk. Hij had kennelijk
plezier in de gang van zaken, maar hij
lachtte te vroeg. Het ontwerp werd
aangenomen 4138 stemmen. Ditmaal
viel de K.V.P. uiteen en dat beteken
de de redding van minister Donker.
De K.V.P.-ers die voor het ontwerp
stemden waren: Maenen, Koersen, v.
Meel, v. d. Ploeg, Droesen, Groen, de
Graaf en Kortenhorst.
Ingezonden Mededeling (adv.)
IN 11 FLEURIGE
TINTEN. MAT
EN GLANZEND
WASHINGTON, 9 April. De Ver.
Staten zullen de keten van radar
stations boven het Noordelijk deel van
de Atlantische Oceaan en de Stille
Oceaan uitbreiden, aangezien het even
belangrijk is om de aanvliegroutes
naar Noord-Amerika van het Noord
westen en het Noordoosten uit een
een vroegtijdige waarschuwing tegen
mogelijke luchtaanvallen te krijgen als
op de ronte over de Noordpool en Ca
nada, aldus heeft de Amerikaanse mi
nister van Defensie, Wilson, bekend
gemaakt.
Hierbij zal, naar hij te verstaan gaf,
o.m. gebruik worden gemaakt van ra
darapparaten in grote vliegtuigen, dia
urenlang op grote afstand van hun ba
ses kunnen patrouilleren.
Voorts deelde de minister mede, dat
onderzoekingen voor een nieuwe Ame-
rikaans-Canadese keten van waar-
schuwingsposten aan de rand van N.
Amerika, ten Noorden van de keten
van stations waaraan men vier jaar
geleden begon te werken, „reeds goed
gevorderd" is.
De waarschuwingsketens in het hoge
Noorden hebben tot taak vliegtuigen
die via de Noordpool naar Canada en
de Ver. Staten trachten te vliegen, op
te sporen.
Britse verklaring betreffende
E.V.G. voor Pasen.
LONDEN, 8 April. Anthony Eden
heeft Woensdagmiddag in het Britsa
Lagerhuis aangekondigd, dat hij voor
Pasen een verklaring zal afleggen over
de bijdrage van Groot-Brittannië tot
de E.V.G. Deze verklaring zal worden
afgelegd, nadat Engeland en de rege
ringen van de ledenlanden van da
E.V.G. tot overeenstemming zijn geko
men, aldus Eden.
Ingezonden Mededeling (adv.)
vragen
Bijeenkomst in Den Haag
's-GRAVENHAGE, 9 April. Gisteravond is tijdens een bijeenkomst in da
vergaderzaal der Tweede Kamer door de Atlantische commissie, die is samen
gesteld uit leden vau de Nederlandse raad der Europese beweging en de vereniging
voor internationale rechtsorde, het eerste lustrum van de N.A.V.O. herdacht. Do
voorzitter der Atlantische commissie, prof mr R. Kranenburg, heeft bij deze ge
legenheid gezegd, dat de kwaliteit in de laatste Russische nota, als zou de N.A.V.O.
een agressief karakter hebben, voor de Nederlanders eenvoudig onbegrijpelijk is.
„Dat wij zouden deelnemen aan een agressief verbond is in de meest roekeloze
fantasie niet opgekomen", aldus prof. Kranenburg.
Prot Kranenburg merkte verder op,
dat de methoden van de N.AV.O. en van
de Ver. Naties wel geheel verschillend
moeten zijn en ten dele zelfs tegengesteld.
Een coalitie van staten in een defen
sieve alliantie heeft als eerste zorg, dat
de weermacht van elk der deelnemen
de landen zo sterk mogelijk is. De re
geringen en wetgevende organen der
betrokken staten trachten naar ver
mogen daaraan te voldoen, niet met
33
„Misschien leeft hij nog. Hoewel",
vervolgt hij langzaam, „hoewel vijf
jaar een lange tijd is".
Freerik heeft zwijgend geluisterd.
Nu zwijgen ook de anderen. De mon
nik staat op en kijkt weer naar Free
rik, nadenkend, alsof hij een plan
overweegt. „Ik zal u een eind op weg
brengen. Het onweer is nog wild", zegt
Freerik.
„Dit apprecieer ik zeer", antwoordt
de monnik beleefd.
Ze lopen naast elkaar. Freerik over
denkt zijn dag. Hij ziet weer dezelfde
beelden, de schemerige kerk vol bange
gezichten, het dreigende hoofd van de
boetprediker, de onverstoorbaar kalme
rust van de boekverkoper, de luchtige
jool in de taveernen, de demonische
tormentatie van zee en winden, zand
en schuim en zwierende vogels en de
geheimzinnige dreiging overal. En nu
nu.Wat nu weer?
De monnik neemt het woord. Hij
vertelt met wat meer woorden hetzelfde
dat h(j reeds verteld heeft. Dan zwijgt
hij even, het biechtgeheim mag hij niet
schenden. Bedachtzaam, maar zeer na
drukkelijk gaat hij verder„Hebt u
wel eens iets vernomen aangaande
een geheim, dat mij óók verteld is.
Het betreft een adellijk zeerover, een
misdadig edelheer, die zijn straf ont
vluchtte, wegvoer in de slaapstee bij
een zeevaarder en nu weggekropen in
het duinland, heimelijk voortleeft als
eenvoudig huisman?"
Onkel Freerik is op zijn hoede én
antwoordt zonder enige belangstelling:
„Zulk een verhaal heb ik nog nooit
gehoord".
Joris' moeder zit nog op haar sche
mel. Haar hoofd rust in haar hand,
haar andere hand drukt ze op haar
hart, ze ademt diep. Ze zit verbijsterd.
Vijf jaar heeft ze geleefd in de zeker
heid dat Joris dood is en ze heeft er
in berust. Nu is er weer onzekerheid
en angst. Waar is Joris nu? Leeft hij
nog? Of heeft hij, evenals zijn vader,
zijn drift niet bedwongen en zich daar
door gevangenschap of zelfs de dood
op zijn onbedachtzame hals gehaald?
Ze weet het niet.
zingen, aangaande paden en wegen,
die hij aanduidt als meest verkieslijk
en het best begaanbaar.
Cortez, niet minder geslepen en bo
vendien onverzettelijk en onversaagd,
laat met rustige regelmaat alle hinder
nissen wegruimen, marcheert recht af
op zijn doel en vermijdt de zijpaden,
waar de Azteken in hinderlaag liggen.
Maar nu is toch een afdeling in een
val gelopen. Een aantal Tlascala en
niet minder dan veertig Spanjaarden
zijn gevangen. Hun lot is bezegeld.
FEUILLETON
door K. JONKHEID
XII. PIZARRO.
Als Joris in het kamp terug komt,
heerst daar grote opschudding. Ver
slagenheid ligt op menig gezicht.
Groepjes mannen klitten bijeen en
praten geagiteerd.
Het is bekend, dat koning Monte
zuma een onbetrouwbaar en verrader
lijk heer is, die aan alle kanten hin
derlagen legt, waarin hij de Span
jaarden tracht te lokken met mooie
woorden van trouw en vriendschap en
door het leggen van boomstammen
dwars over de wegen, die volgens hem
niet bruikbaar zijn. Ook door aanwij-
Hun hart wordt geofferd aan de goden,
hun schedel zal een tempel sieren,
wangen en ledematen op het overwin
ningsfestijn worden opgegeten en de
rest voor de honden geworpen. De
melding, dat vier dagen geleden deze
slag viel, kwam vanmorgen 'binnen. Te
laat. Redding is niet meer mogelijk.
Bovendien dreigt nu nog een heel
ander gevaar. De Gouverneur van
Cuba, die Cortez heeft aangesteld,
heeft een ander in diens plaats be
noemd en deze met twee schepen en
een paar honderd man uitgezonden,
om Cortez gevangen te nemen en ge
boeid op te zenden naar Cuba.
Cortez roept zijn mannen samen en
spreekt hen toe in bewogen taal. Met
meesterlijk talent en in meeslepende
bewoordingen schildert hij de toestand
op zodanige wijze als hem voor zijn
bedoeling het meest gelegen komt. De
Heilige kerk en het machtige Spanje
worden er bij te pas gebracht. De
Spaanse koning heeft recht op een
vijfde deel van de buit. Dit deel moet
hem dadelijk gezonden worden en
heel de expositie rechtstreeks gesteld
onder zijn machtige bescherming.
Want Kareltje, het kleine Graafje,
is in enkele jaren een groot en mach
tig Vorst geworden, Koning van het
Verenigde Spanje en keizer van het in
bondgenootschap aaneengesloten Duits
land. Bekwaamheid en bedachtzaam
heid sieren zijn jeugd.
Cortez beweegt zijn mensen, hun
aandeel in de buit af te staan aan de
koning en zelf voorlopig tevreden te
zijn met niemendal. Dan zal hij hen
dadelijk verlossen van de dreigende
belagers, die gekomen zijn om te oog
sten, wat zij, zijn trouwe mannen, met
hun dapperheid en het bloed van hun
kameraden hebben gezaaid en opge
kweekt. Nu zal de machtige koning
aller beschermheer wezen en de vol
gende buit zal groter, veel groter zijn
dan tot heden. Het volk juicht hem
toe en geeft zich gewonnen.
Nu moeten de invallers verslagen
worden en hun Commandant gevan
gen. Dit is geen geringe taak, want de
troep is goed bewapend, beschikt over
enige kanonnen en heeft zich genes
teld in een versterkt kamp in het duin
gebied.
vreugde, soms met gefronst voorhoofd
en steeds met critiek.
De V.N. hebben om het doel, de on
derdrukking der tussenstaatse eigen rich
ting, te bereiken, ervoor te zorgen, dat de
weermachten der leden-staten zo klein en
weinig gevaarlijk als mogelijk zijn.
MR VIXSEBOXSE.
Gesproken werd voorts door mr G.
Vixseboxse, lid van de Eerste Kamer en
vice-president van de gemeenschappelijke
vergadering van de Europese gemeen
schap voor kolen en staal.
Hij merkte op, dat de N.A.V.O. een ei
gen karakter heeft en onder de inter
nationale overeenkomsten een eigen
plaats inneemt.
Hij wees er op, dat ook in de N.A.V.O.
- hoewel geen supranationale organisatie
als K.S.G. en Raad van Europa - gewij
zigde opvattingen aangaande de interna
tionale politiek aanwijsbaar zijn.
De voorzitter van de Tweede Kamer,
mr L. G. Kortenhorst, hield de slotrede.
Belangrijker dan de kracht van het mili
taire potentieel noemde hij de economi
sche krachtbronnen der vrjje wereld.
Hij verdeelde de wereld in drie groe
pen, t.w. de N.A.V.O. landen; Rusland en
de satellieten, -er daarbij van uitgaand,
dat de Sowjets bij een oorlog onvoor
waardelijk op deze landen kan rekenen;
en de rest van de wereld, waarvan een
groot deel zich mag verheugen in een
kerngezonde economie en die in het uur
van gevaar schouder aan schouder met
de N.A.V.O. landen de vrijheid zuilen ver
dedigen.
Nederlandse delegatie naar de
Korea-conferentie te Genève.
's-GRAVENHAGE, 8 April. De
Nederlandse delegatie naar de Korea-
conferentie, die op 26 April a.s. te
Genève zai aanvangen, zal onder lei
ding staan van de minister zonder
portefeuille, mr J. M. A. H. Luns.
Voorts zullen van de delegatie deel
uitmaken mr A. W. C. baron Bentinck,
buitengewoon gezant en gevolmachtigd
minister te Bern en dr C. L. Patjjn,
chef der directie internationale orga
nisaties van het ministerie van Bui
tenlandse Zaken.
