ons thuis
ONDERWIJS OPVOEDING CULTUUR
VRIJE TIJDBESTEDING
en BLAASMUZIEK
*5»
-s-g
iSSiS.
-,°£ SaSSV*» LUIM
d,t,„
3
-ft s -
en kl
Een jonge vrind uut Sint Laures
schreef mien verleje weke een brief,
waerdat ik effies op terug mot kom
men. 'k Gelove dat ik 't beste doe om
't maer over te schrieven zoas ie 't
mien schrieft. Ie schrieft mien: Vaak
lees ik uw artikelen in 't Zeeuwsch
Weekend en met hartelijke instem
ming. Ik lees ze niet altijd. Ze lezen
m.i. te moeilijk, hoewel ik 't Walchers
dialect vrij goed kan spreken, geloof
ik toch, dat uw schrijven veel Zuid-
Bevelands en Walchers door mekaar
is. Zo b.v. over Bruinisse. Als 'k 't
verslag van die gemeenteraad daar
niet gelezen had, had ik nooit kunnen
begrijpen welke plaats Bruë was. In
Walcheren zeggen we vaak Brunisse.
Voorts betreur ik met u het besluit
van die Raad. 't Is wel een teken des
tijds. Een: laat ons eten en drinken er.
vrolijk zijn, want morgen sterven wij.
Ja, als de slagen die God ons toebrengt,
niet tot bekering leiden, dan ïs het tot
verharding. Vreselijk. Maar nu de re
den waarom ik schrijf. Weet u dat c-ok
de plattelandsbevolking gemakkelijker
goed Hollands leest dan het geschreven
dialect? Zoudt u dat voortaan niet
willen doen? U zult er ouderen en jon
geren een dienst mee bewijzen. Op dat
plaatje boven uw artikelen lijkt u toch
ook meer op een burgerman dan op
iemand in boerenkleding. Welnu,
schrijf dan voortaan ook op uw bur
gers. Ik geef u de verzekering, ze
worden dan niet minder maar meer
gelezen. Het weekend houdt al meer
rekening met de eisen des tijds. Ik ge
loof dat daar ook bij behoort: schrijven
in de taal die ieder, boer of burger
lezen kan. Overigens heb ik veel waar
dering voor de inhoud van ons
Zeéuwsch Weekend.
Noe, tot zover is 't wat mien vrind
uut Sint Laures mien schrieft.
Wat mot ik er mee an? Ik gelove,
asdat de zaek nie zo eenvoudig leit as-
dat m'n beste vrind mien wil doen ge
loven. In de eerste plekke dat plaetje
boven mien brieven. Noe, de mensen
motte nie dinke asdat dat plaetje een
pertret van mien is. Ik wou wel dat
ik zo'n jonk, glad af gezicht had asdat
daerop staet. Mien neuze staet er bie
lange nae nie zo recht op asdat je op
dat plaetje te zien kriegt en die gladde
wangetjes van dat veintje, die z'n ei
gen beslist met die goeie scheerzepe
inzeept as tie z'n eigen gaet scheren,
waer dat je van in de advertenties in
de krante lezen ken, noe die mooie
wangetjes, die behore bie mien ook al
tot het verleje, laeten we dan mae een
ogenblik annemen asdat ik ooit van
z'n leven zukke gladde wangetjes
'ehad 'ebbe. Me vrouwe 'eit mien al
der is gezeid: jie ken met je rimpelig
gezicht nie an dat vaantje op dat
plaetje tippen. En dan za 'k nog mae
zwiegen over die mooie kuuf van dat
kaereltje. Noe weet ik nie percies of
dat de tekenaer bedoelt 'eit om in dat
aerige jonge vrouwtje, dat je ook op
dat plaetje zien ken, mien vrouwe af
te beelden, mae dan ken ik ook daer-
van wel vertelle asdat ie een 'eel ende
mis is. Mae daer bluuf ik verders lie
ver buten, want ik mot vó' alle dien
gen vrede 'ouwen met me vrouwe, zoas
julder kenne begriepen. Daer dus een
streep onder. Mae noe over wat me
vrind verders zeit. Dat schrieven op
z'n burgers is nog nie zo eenvoudig
asdat ie dinkt. Net zo min asdat ons
gemakkelik in een burgerpakkie ons
bewegen ken, wanneer dat je je leven
lang der an gewend 'ewèst 'eit om op
z'n zeeuws te gaen. Je voel j ezel vers
der onwennig in en je ken je eige nie
meer bewege zoas je dat gewend bin.
Zo is 't noe krek eender met dat ge-
sehricf op z'n burgers. Ik bin der bang
vo' asdat ik met me penne nie uut de
wege kon as ik dat zou motte gaen
doeë. Ik wil me vrind wel beloven as
dat ik prombere zal zo dudelik as dat
't meugclik is te schrieven. Ik docht
Viooh, cwvit yueJhexi
In mien onnozelheid asdat de naem
Bruë over 'eel Zeeland wel bekend
wasse. 't Is netuurlk mae een kleinig
heid om as je der mae an dinkt in de
plekke van Bruë de goeie naem te
schrieven. En ik 'ope asdat ik me vrind
in Sint Laures daermee tevreje 'a ge
steld. Ik las juust in 't Weekend van
verleje weke van die Amerikaense
briefschriever asdat mien geschrief
zelfs in Amerika nog lezers eit. Noe,
as dat waer is, dan motte ze 't bie ons
in Walcheren toch zeker ook kennen
lezen, docht ik. Waer of nie?
Julder FLIP BRAMSE.
Afldo-'iLLineti
Louis Philippe bezocht Talleyrand in
zijn laatste uren. Talleyrand klaagde:
„Sire, ik lijd helse pijnen!"
„Nu al?", vroeg de Koning.
Fontenelle gaf aan iemand, die hem
een roerend verhaal ophing over de
ellende van zijn gezin, een rijke aal
moes. Toen hij een half ,uur later in
een herberg kwam zag hij daar, tot zijn
diepe verbazing, dezelfde man zitten
achter een grote schotel verse asper
ges. Fontenelle kon niet nalaten hem
heftige verwijten te doen.
Na een korte stilte sprak de man:
„Neemt U mij niet kwalijk, Monsieur.
U hebt schoon gelijk, maar.... als ik
geen geld heb dan kan ik geen asper
ges eten, en als ik wel geld heb dan
mag ik ze niet eten. Maar wanneer,
moet ik dan asperges eten?"
En bidt voor elkander opdat
gij genezing ontvangt.
Jac. 5 16 b
Het woord van Jacobus om voor el
kander te bidden staat wel in een heel
speciaal verband. Alleen wanneer te
genover elkander beleden is wat niet
naar' des Heeren wil is, kan er ook
weer voor elkander gebeden worden.
Niet de Naam des Heeren inroepen te
gen elkander maar die aanroepen ten
bate van elkander, dat is de weg van
de gemeenschap der heiligen. Maar
wat is dan toch de inhoud van dat ge
bed? Want het gaat in het rechtstreeks
verband altijd nog maar over de zie
ken. ZIJ moeten toch de voorbede der
ambtsdragers vragen. En wat is dan
de vraag tot de Heere? „Opdat gij ge
nezing ontvangt". Het is goed erop te
letten, dat hier niet van een belofte
des Heeren sprake is, geen woord van
de Heere tot de zieke. Het is niet zo
dat er staat ZODAT ge genezen wordt.
Het is niet zo dat, wanneer nu maar
de onderlinge verhoudingen weer
goed zijn en er met elkander gebeden
is, nu de genezing gegarandeerd is.
Ofodat q.ip ymtyinq,
ontu-cuiq,t
Zo is het niet. Het is aldus dat Jaco
bus zegt: „Opdat gij misschien gene
zing zoudt mogen ontvangen". Dat is
helemaal niet verzekerd, dat staat nog
volkomen aan de Heere te beoordelen
of Hij dat gebed zal verhoren. Dat ge
bed des geloofs om de zieke te behou
den is dus anders van inhoud dan het
gebed voor elkander om genezing. Dit
niet te onderscheiden heeft vele zie
ken in de grootste moeite gebracht.
Nauwkeurige lezing van de tekst kan
ons echter uit de moeite helpen. Want
voor alles gaat het toch om het her
stel van de verbroken gemeenschap
der heiligen. Samenbidden is al reeds
tot grote steun en troost van de zie
ken.
En dan is de weg geopend om te
bidden om herstel.
Alleen, nooit worde vergeten dat de
Heere vrij is om dit gebed te horen
of niet. Hij geeft nergens in Zijn
Woord de belofte dat de zieken wor
den genezen. Daarom is er ook zoveel
kwaad gesticht door hen die met een
verkeerd beroep op het woord van
Jacobus durven zeggen tot zieken die
niet genezen werden, dat dat zou te
wijten zijn aan hun gebrek aan geloof,
of aan gebrek aan geloof bij degenen
die voor hen baden. Dat is onbarmhar
tig geoordeeld en volkomen in strijd
met de Schrift. De Heere zal steeds
de zieken oprichten in die zin dat Hij
hen versterkt door Zijn kracht. En het
is ook waar dat de zieke steeds weer
behoefte heeft aan de vergeving der
zonden. De Heere zal deze hem op
zijn ootmoedig gebed ook gaarne
schenken. Ik heb tot God geroepen om
gena; 'k Zie in mijn angst en leed:
„Genees mij Heer, die bij U schuldig
sta, en tegen U misdeed.
R.
De Slechte Leiding.
Indien uw electrische lei
ding wordt afgekeurd door
de slechte toestand waarin
deze verkeert, is vernieu
wing voor rekening van de
eigenaar. Weigert hij deze
weer in bruikbare staat te
brengen, dan is er maar één
oplossing: de zaak voor de
kantonrechter brengen.
Want de eigenaar is ver
plicht om te zorgen dat de
huurder van een woning, die
verhuurd is met electrisch
licht, dat electrische licht
ook kan gebruiken.
De Achteringang.
Vast staat dat de buurman
al jaren en jaren het recht
heeft via het erf van lezer
zijn achteringang te berei
ken. Anders kan hij er niet
komen. Dat nu vrienden en
kennissen van die buren ook
deze weg volgen, kan hij o.i.
niet verhinderen. Want dan
zou de waarde van die ach
teruitgang vrij problematisch
worden. Overigens is ons
antwoord onder voorbehoud,
omdat wij de algehele situa
tie natuurlijk niet kennen.
De kwestie van het recht
van overpad e.d., is niet zó
eenvoudig.
De kip.
De hond van een buurman
lust graag kippen. Hij krijgt
ze evenwel nooit van zijn baas
(gek is dat) en gaat dan zelf
op jacht. Hij had succes op
het erf van onze lezer, die hij
tot dank de veren liet. Lezer
kan er niet mee accoord gaan
dat zijn kippen gratis worden
genuttigd en vraagt of de baas
v. d. hond verplicht is 't maal
van diens viervoetige huisge
noot te betalen. Dat is hij in
derdaad. Hij moet die hond dan
maar vastzetten of er iets an
ders op bedenken, eventueel
hem zelf kippen geven.
Geen recht.
Een lezeres vraagt of ze
recht heeft op een deel van de
nalatenschap van haar schoon
moeder die onlangs overleed.
De vraagster is weduwe, zon
der kinderen. Haar man kwam
te overlijden voor zijn moeder
(schoonmoeder dus van leze
res). Nee, in dit geval is ze
niet gereqhtigd tot een deel
van de boedel. Door overlij
den is het huwelijk ontbon
den. Waren er kinderen, dan
zouden die erven in plaats
van hun overleden vader.
Waarheid.
Voor ons ligt een brief van
een lezer, die zich beklaagt
over adverteerders. Ik heb nu
verschillende malen op een
advertentie, die over een be
paalde zaak handelde, ge
schreven. Het betrof iets wat
ik zoek. Maar steeds weer
bleek mij, dat de advertentie
(om het zacht te zeggen) een
veel te mooie voorstelling van
zaken gaf. Hetgeen voor mij
nodeloos tijdverlies en kosten
meebracht. Is het geen eis om
OOK in advertenties eerlijk te
zijn? Inderdaad, wij zijn dat
volkomen eens met onze lezer.
Ook bij het opstellen van een
advertentie dient men de no
dige eerlijkheid te betrachten.
Wanneer men reclame maakt
is het logisch, om de zaken
aanlokkelijk voor te stellen.
Maar het moet wel blijven
binnen de grenzen van de eer
lijkheid. Trouwensis dat
niet zo dan werkt een adver
tentie toch averechts, want
niemand laat zich twee keer
bij de neus nemen.
Nee.
Indien lezer zijn zoon op
geeft als kostwinner, heeft dat
niets te maken met de uitke
ring van de noodwet ouder
domsvoorziening. Bijdragen
van kinderen blijven buiten
beschouwing. Wat dus die
zoon-kostwinnaar bijdraagt,
kan niet leiden tot verminde
ring van de uitkering. Overi
gens, uw andere zoon werd
door de kantonrechter tot ali
mentatie veroordeeld. Sociale
Zaken zal die procedure wel
aanhangig hebben gemaakt.
Hij kan nu wel met u praten
om er af te komen, doch dat
zal alleen lukken, indien u
afziet van bijsteun. Hetgeen
wij u niet zouden aanraden.
Mag dat?
Na een scheiding, waarbij
aan haar de kinderen werden
toegewezen, hertrouwde de
moeder. Met haar tweede
Vraag het even -j
Onze abonné's kunnen
iedere moeilykheicl aan
onze medewerker voor
leggen. ZU krygen des
gewenst steeds antwoord
in een persoonlijk schrij
ven. Brieven moeten wor
den gericht aan de redac
tie en links in de hoek
v. d. enveloppe moet wor
den geschreven Raads
man. Op uw briefpapier
gaarne uw naam en adres
in blokletters. Voor de
antwoorden wordt niets
in rekening gebracht.
Over de volgende onder
werpen kunt u (onder
meer) vragen stellen: ju
ridische aangelegenheden,
sociale verzekeringen, as
suranties, erfeniskwes
ties, woning-aangelegen
heden, alles wat ligt op
het terrein van het maat
schappelijk werk, per
soonlijke moeilijkheden,
huishoudelijke vraagstuk
ken (recepten, bloemen-
verzorging etc.), opvoe
dingsmoeilijkheden en al
wat aanleiding kan geven
voor zorgen of moeilijk
heden. Alle brieven wor
den strikt vertrouwelijk
behandeld.
echtgenoot en de kinderen
gaat ze nu emigreren. Kan de
eigen vader van de kinderen
(die toeziende voogd is) dat
niet verhinderen, nu hem geen
toestemming werd gevraagd?
Dat geloven wij niet. De moe
der is voogdes en heeft als zo
danig het recht inzake de kin
deren te beslissen. Toestem
ming van de toeziende voogd
is niet nodig. De eigen vader
van de kinderen heeft ook een
nieuw gezin en het zou toch
met ons gevoel van recht strij
dig zijn, als hij nu een soort
gezag over twee gezinnen kon
uitoefenen.
dan maar een maand
kaart voor de bus.
Maar hoe het nu aan
de meester te zeggen? En
1 April nadert! Vóór ik er
Zaterdagmiddag in de
tuin onder 't werk over
begon, heb ik meer op de
aanloop gezweet dan van
het hakken.
„Kan het ook zijn, eh,
meester, dat eh ze in de
stadMeester moet
wel gezien hebben, dat ik
al een klein half uur op
dezelfde kluit stond te
hakken. Vóór ik er een
zin uitgestotterd had,
richtte hij zich met de'
schrepel in de hand op en
zei olijk: „Moet ik Kees
tegen Maandag of tegen
1 April afschrijven?"
Ik kon nog wat uit
brengen van dat ik het
nou niet zó bedoelde,
maar hij liet me niet meer
aan het woord: „Kijk
eens, Draaier, als jij hier
op het dorp voor je zelf
begint, moet ik dan toch
in de stad de pillen gaan
kopen? Zijn ze daar be
ter? Kwam het afgeven
van verkeerde pillen al
leen in de dorpen voor?
Hoogstens kan je zeggen,
dat de winkel daar groter
is en meer oogt en je
met meer man gemakke
lijker werkt Alleen ais
de pillen hier niet deu
gen, ga ik naar de stad.
Als ze daar tenminste wèl
goed zijn. In ieder geval
zijn ze er door het ver
voer duurder. Dus je zegt
het maar
Gelukkig gaat onze
keukendeur open: of Pap
pie komt eten.
's Avonds vinden we
dat op en neer reizen, het
overblijven in de stad,
het late thuiskomen voor
zo'n jochie en de twaalf
gulden voor de maand-
kaart toch ook niet alles.
Hoe tymotfy
colt het teven.
Het Virusprobleem III
De landbouwers onder ons kennen
de virusziekten van zeer nabij. Bij on
ze huisdieren hebben we vooral te ma
ken met het mond- en klauwzeer, de
hoenderpest en de influenza. Bijna da
gelijks lezen we over de gesignaleerde
gevallen en over de getroffen maat
regelen ter bestrijding en ter voorko
ming van verdere uitbreiding dezer
uiterst besmettelijke en gevaarlijke
ziekten.
Wij kunnen de ziekte slechts con
stateren, de dierenarts is voor de rest
onmisbaar.
Anders is het met de virusziekten
van onze landbouwgewassen Normaal
gesproken wordt een zieke plant niet
meer beter en behoeven maatregelen
ter genezing dus niet te worden ge
troffen. Wat hier dus onze aandacht
vraagt is de beperking van de ziekte.
Hier is het dus de landbouwer zelf die
moet weten wat hem te doen staat. Zo
dra de ziekte zich toont dienen de aan
getaste planten te worden verwijderd en
vernietigd. Daarnaast dienen verdere
besmettingsmogelijkheden te worden
voorkomen, waarbij de bladluisbestrij-
ding een grote plaats inneemt. De luis
immers, neemt sap op van zieke plan
ten, en bezoekt vervolgens gezonde
planten, die worden besmet.
Hoe kan de landbouwer de zieke
planten onderkennen? In het algemeen
geldt dat een zieke plant een afwijken
de vorm of een iets gewijzigd uiterlijk
krijgt. De virusziekten doen zich ech
ter in de meest uiteenlopende vormen
voor. Onderkennen van de aard der
afwijking is dan ook moeilijk en vraagt
een zeer grondige kennis van het ge
was en de voorkomende mogelijkhe
den.
Zo onderscheiden wij:
a) Mozaïkzieke planten, geken
merkt door donkere en lichtere blad
gedeelten. Deze mozaïktekening ver
schilt weer voor iedere plantensoort.
b) Ringvlekkenziekten, waarbij de
licht- tot donkerbruine ringen en bo
gen kenmerkend zijn.
c) Necrotische ziekten, met de
meest uiteenlopende afstervingsver
schijnselen.
d) Rozetziekten: het ontstaan van
gedrongen, misvormde planten.
e) Chlorosen- of vergelingsziekten,
waarbij de optredende verkleuringen
meer gelijkmatig over het blad zijn
verdeeld.
f) Woekeringen: abnormaal sterke
groei van bepaalde weefsels, met als
gevolg het ontstaan van gallen e.d.
(naar „Virusziekten" Min. L.V.V. 1952).
Denkt u nu niet dat deze kenmerken
erg in het oog lopend zijn. Vaak is
slechts een specialist in staat de aan
getaste planten uit te zoeken. Een gro
te moeilijkheid naast de vaagheid der
symptomen is het grote aantal varia
ties in de kenmerken.
Bjj welke gewassen treden virus
ziekten op? Hierop antwoord geven be-,
tekent onmiddellijk ons aardappelge
was te noemen.
Aardappels ondervinden zeer veel
virusoverlast. De belangrijkste ziekten
zijn: Bladrol-, A-, Y-, stippelstreep-,
X virus Acubabont en stengelbont.
Deze virusziekten komen niet bij
alle aardappelrassen voor. Bintje en
Record zijn b.v. onvatbaar voor het A-
virus. De Zeeuwse Blauwe ondervindt
geen hinder van het stippelstreepvirus,
maar is wel smetstofdrager hiervan.
Hetzelfde geldt voor het ras Eersteling
en het X-virus. Verder kan eenzelfde
virus, al naar gelang van het ras mo-
zaïk-, krinkel- of stippelstreepver-
schijnselen te voorschijn roepen. En om
de zaak nog onoverzichtelijker te ma
ken kan één bepaald ziekteverschijn
sel door verschillende ziekten worden
veroorzaakt.
Mozaïk bij de Eigenheimer kan b.v.
wel door vijf verschillende viren wor
den teweeggebracht. Tenslotte komen
van de meeste viren weer verschillen
de stammen voor, die hierin verschillen
dat zij bij een en dezelfde plantensoort
of ras weer uiteenlopende ziekte
symptomen te voorschijn kunnen roe
pen.
Bij bieten is de vergelingsziekte in
de virusgroep zeer bekend en veel
voorkomend. Vooral de bladluis
speelt bij de verspreiding van de smet
stof een zeer grote rol. Vandaar dat
regelmatig gehamerd wordt op het tij
dig opruimen van voederbietenkuilen,
waarin veelal grote aantallen blad
luizen overwinteren, straks uitvliegen
en de vergelingsziekte over grote op
pervlakten verspreiden. Men doet ver
standig deze waarschuwingen niet in
de wind te slaan. Mozaïkziekte komt
ook bij bieten voor.
Bonen lijden onder Phaseolus virus
I en II. De eerste geeft rolmozaïkver-
schijnselen, de tweede het scherp-
mozaïk. Ook komt voor het steen-
grauw, zwarte vaatziekte en stippel-
streep.
De uienteelt ondervindt schade door
het mozaïkvirus, dat de zgn. „krul-
bosjes" veroorzaakt.
W. J. L.
-&
DOOI
In de ijsgang van dit leven,
Is de Liefde smeltend vuur.
Koude harten zullen beven,
En versmelten op den duur.
En alles vloeit weer terug tot God.
Zo heeft 't leven: ,,'n batig slof'l
Een harde ^^^tiirbracht^ns
van meerdere 6 van de arbeids
volk door ui?veelheid vrije tijd.
tijd een zekere hoev ,stond echter
Gelijktijdig hiermede fijd het
ook het probleem hoe aie v
beste ^^^een actueel probleem
jaren is dit zeil geworden, een
ona en
gen is gebleken dat haar werk
dende bevolking m verondersteld
d0et. Van deze 50kan ^dsbesteding
worden dat zij dagelijks werk
iets doet dat met haar nag^ Uf andere
verband houdt of d^P^ gen radl0-
wijze aanvult Z zijn vak heeft
monteur die held iets dergelijks
in zijn vrije tijd n Waar hij m
knutselen, ProeJ®L yid of gelegenheid
zijn werkuren ge resterende helft
voor heeft enz. belangstelling voor
had 30 weinig belang had een
het dagelijkse werk enwerk dat
uitgesproken hekel a n om den
hij/zij in zijn/haar w dus naar
brode moet doen. ZO iet door
iets anders in deuren dat z^
hun ^erk gebonden J m Qoede
£Te «d.EuS£?kk werelden ope-
e" ^„anHjkdom en vreugde
zijn. Daar staat dtoe^met Verkeerde
vrije tijdsbesteding q{ Qp verkeer-
vrienden of vriend ten verder
de plaatsen jonge mens aderen
ve kan voere^ gezmnen en ti^
diep ongelukkig maken ken Het
zen en gevangenissen u? Vraag
loopt zo'n v^raan huisbezoekers van
dat maar eens aan reciassermgs-
het Leger des Heils, iyken en aan
ambtenaren, aan ge geVolgen van
'n
ven of stimuleren diepe be-
ding de voortdurende envdhP.di £r
langstelling van kerk niet weten
zijn nog vele "}fd doeltreffend te ge-
hoe hun vrije tijd doel leegte
bruiken, die deze J veling ver-
vorm van vrije tijd^esteainB
ons land zoveel aa^angers. men
de sport, want u j ,aren mee„
slechts een beper echter
doen. Muziekbeoefenm|en 1Q 80
open voor een reder zegt ge,
jaar. „Ik deug daar n Qch kom,
^,want ik ben metglechts 2
dat is immers uitgesproken onmuzi-
van ons volk is uitge P iet bl]?
kaal. Daar behoort ga men Zelfs
"'k He'bofofncelïo En'bovendien duurt
geen viool of een daarop vol-
het veel te kmg ren mijzelf be-
doende kan pres
vrediging te scherton^Dit^
lemaal waar, althans aan_
meen, maar zek r woordje mee.
leg en milieu hier met een
Maar waarom het rd? wist ge,
blaasinstrument gep Q00 man
dat in ons land me en meisjes
nen en vrouwen, l°Pge/r„Delen? Dat
een Maarinrtnwumt 0f
daarvan meer dan ve^enigingsverband
meerdere malen m levensvreugde
oefenen en daan lde muziekbe-
vinden? Juist degeregeiaevan
oefening m veremgmgs nis om-
grote maatschappelijke o ti.dsbe_
dat door de.zend°h^DSbandcn worden
steding vriendsahapsba
gelegd en verster tQ, over de
eigen omgevmg m Bovendien
samenwerking ook grote invloed op de
karaktervorming der leden. Ieder moet
zich richten naar een ander, de eigen
prestatie wordt tot een deel van het
geheel en alle leden moeten zich aan
dezelfde leiding onderwerpen.
Het bespelen van een blaasinstru
ment is ook bij uitstek geschikt voor
muziekbeoefening in de huiselijke
kring. Ik hoorde daarover enkele we
ken geleden nog een aardig staaltje
dat overigens absoluut niet op zichzelf
staat. Ik sprak toevallig een jonge
vrouw, nu ruim twee jaren gehuwd,
die ik op een concours eens een com
plimentje had gemaakt voor een uit
stekend gespeeld solootje op een alt-
saxophoon. Ze vertelde me dat ze twee
kinderen had. „En nu is het zeker uit
met de muziekmakeri.i?" was mijn
vraag. „Neen, waarachtig niet, mijn
heer", we oefenen eike week, soms
tweemaal per week, een hele avond bij
mij thuis. Mijn man, die ik bij de mu
ziekvereniging leerde kennen, speelt
tenor-sax., mijn jonger zusje speelt
clarinet er, onze buurman tuba. Nu
hebben we een aardig kwartet dat ons
allen veel voldoening geett. Ik zou
dat niet graag in mijn leven willen
missen".
En de kinderen? „Die slapen er
doorheen hoor, vanaf de eerste maand
na hun geboorte zijn ze er aan gewend.
En als ze wat groter zijn ga ik ook
weer in onze harmonie meespelen".
Hier was dus het bespelen van een
blaasinstrument niet alleen oorzaak tot
het vormen van een gezin, maar het is
ook een
gezinsverband van grote waarde.
Hoe diep de liefde voor een instru
ment als belangrijkste onderdeel van
muziekmaken zelfs onbewust kan gaan,
hebben we bij de Februariramp ge
zien. Men haalde toen een meisje van
ruim 20 jaar van het dak van een huis
waar zij tien uren gezeten had met
haar clarinet als het enige geredde
stuk onder de arm. Zelfs toen zij in de
roeiboot bewusteloos werd zag nie
mand kans haar geliefd instrument uit
haar vingers te krijgen.
De blaasmuziek is weer in opkomst,
zij is bezig uit haar isolement te tre
den, de tijd is voorbij dat men deze
prachtige vorm van vrije tijdsbesteding,
deze volkskunst bij uitnemendheid,
links liet liggen. Op de Rijksbegroting
voor Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen komt voor 1954 voor het eerst
een bedrag voor (groot ƒ30.000.dat
besteed kan worden aan de arbeid van
de Nederlandse Harmonie- en Fanfare
corpsen.
In verband daarmede heeft de mi
nister dezer dagen een commissie in
gesteld, welke gevormd wordt door de
vertegenwoordigers van de organisa
ties op dit gebied: de Nederlandse Fe
deratie van Harmonie- en Fanfare
gezelschappen, de Algemene Neder
landse Unie van Muziekverenigingen,
de Rooms-Katholieke Federatie van
Diocesane Muziekbonden en de Neder
landse Federatie van Christelijke Mu
ziekbonden.
Aan deze commissie is opgedragen
een voorstel uit te werken inzake de
vorm en de taak van een college, dat
zal kunnen adviseren over muziek-
technische en organisatorische vraag
stukken, betrekking hebbende op het
harmonie- en fanfarewezen in Neder
land.
Allemaal redenen om als vrije tijds
besteding eens te denken over een
blaasinstrument. Zeker, ze zijn ook
duur, maar toch bij benadering niet
zo duur als een piano, of een goed
strijkinstrument. Meestal zijn ook wel
goede tweedehands exemplaren te
krijgen en als men lid van een mu
ziekvereniging wordt krijgt men het
gewoonlijk zelfs gratis in bruikleen.
Gaat u het proberen?
