VAN VROUWEN
HET EERSTE KROONJAAR
GROENTE EN FRUIT ook nu onontbeerlijk!
van de Christelijke Plattelandsvrouwenbond.
BLOUSE en ROK
Federatie van Modevakscholen
trad voor het voetlicht.
JONGE MEISJES.
VROUWEN TOONDEN DOOR EN VOOR
HENZELF GEMAAKTE KLEDINGSTUKKEN
Niet zo succesvol
AiteAt&L
aft eJUk g,eMe.d
o~p eik
AiieAid
Vorige week ben ik er weer op
uit geweest. Ik biecht het maar eer
lijk op, terwijl ik vrees de kwade
kans te lopen, dat ik de naam krijg
van nogal uithuizig te zijn. Maar ik
zou wel eens willen weten, wie niet
bezweken zou zijn voor de verleiding,
die zo vriendelijk werd uitgenodigd
voor zulk een festijn. Natuurlijk had
ik eerst van die echte huisvrouwelijke
bezwaren, doch hoe meer ik het pro
gramma bekeek vöor die feestelijke
viering van het eerste kroonjaar van
de Chr. Plattelandsvrouwenbond, hoe
meer mijn bezwaren verschrompelden
zodat ik, toen de feestmiddag was
aangebroken, er heel monter henen
toog, zonder ook maar een kriezeltje
gedachten te wijden aan alle huis-
vrouwelijke voorjaarsperikelen. De
hele middag, van begin tot eind, ben
ik ter „verjaarvisite" gebleven, dus
weet ik wat ik zeg als ik beweer:
het programma heeft helemaal waar
heid gesproken, het is een echte feest
middag geworden. Fleurig, vrolijk,
fijn. Daarom zo fijn, omdat dit een
feest der dankbaarheid was, zoals de
presidente, Mevrouw Op 't Hof, in
haar openingswoord zeide. Dankbaar
heid aan God, Die dit verenigings
leven mogelijk maakte. Waar dit het
leitmotiv was, is het immers vanzelf
sprekend, dat we zo'n goede middag
hadden, want alleen in Hem is de
echte vreugde te vinden.
Deze dames hebben er wel slag van
je al dadelijk bij het binnentreden
van de zaal, dat gevoel te geven, dat
je weer eens huiselijk bij elkaar bent,
zo maar onder ons. De rangschikking
van de tafeltjes, de bloemetjes en
planten, je kwam er ineens in de
goede stemming voor de verjaarvisite.
Het was wel een omvangrijke visite,
maar het oude spreekwoord, hoe meer
ziel, hoe meer vreugd, ging terdege
op. Natuurlijk zijn er op zo'n jaar
vergadering ook de gebruikelijke
verslagen, maar die werden vlot af
gewerkt. Werd de penningmeesteresse
aangekondigd als de minister van
financiën, zij was zelfs door deze
schrikwekkende naam niet uit het
veld geslagen, maar liet in vlotte
vogelvlucht de hoofdzaken de revue
passeren en toen bleek, dat zij kans
zag, waartoe de heuselijke minister
niet eens in staat is, n.l. om nog, na
een vol jaar het verenigingshuishou
den te bekostigen, geld over te houden.
De secretaresse vertelde van alles
en nog wat uit het leven van de
„jarige", van wie we het eerste kroon
jaar vierden. Ik dacht, dit is wel een
voorspoedige „baby" geweest. Denk
eens in vijf jaar geleden begonnen
met twintig leden en nu zaten we
daar met een zaal vol vrouwen, alle
maal lid, behoudens een paar gasten.
Daar zit wel groei in. Als we weer
eens een kroonjaar mogen vieren,
moet de grootste zaal van Goes wel
worden gezocht.
Het is dus geen wonder dat er de
rechte feeststemming was. We hebben
aan ook braaf gelachen en ook stil
genoten van fijn voorgedragen ver
zen. De keus van deze verzen was
voor een deel mee bepaald door her
inneringen aan wat ons land en voor
al ook ons gewest heeft doorgemaakt
in het vorig jaar. Bij al de weemoed,
die deze herinneringen opriep, was
er toch ook het genieten van deze
goede voorgedragen verzen.
Over die feestrok durf ik hier wel
praten, maar thuis heb ik er veilig
heidshalve niet te veel over gezegd.
Het idee mocht eens al te veel zijn
ingeslagen bij het hoofd des gezins,
dat kofferdragen gelijk stelt met een
verkapte moordaanslag. Zo'n feest
rok zou dan wel een feestrok zijn
voor heer gemaal, maar niet voor de
zwaarbeladen draagster van dit inge
nieuze kledingstuk.
Toch hoef je eigenlijk geen zorgen
te maken voor reisbagage, mits men
maar onder goede leiding gaat. Dat
hebben we wel ervaren, die middag.
We gingen precies op tijd weg, kwa
men punctueel weer op de afgespro
ken minuut terug, waren overal ge
weest, waar we wezen wilden, had
den geen cent uitgegeven en niemand
had een koffer getorst. Dat is nog
eens een knap stuk werk.
Het feestelijke van onze middag
kwam ook hierin uit, dat we veel ge
zongen hebben en dat er door een
koortje onder leiding van Mejuffrouw
De Meij ook veel en goed gezongen,
is. De Cantate: „Een dag naar buiten"
gaf enkele werkelijk verrassende mo
menten, van sobere zuiver gezongen
liedekens. Daarvan heb ik echt ge
noten. Maar weet ge, waar ik zo al
feestvierende aan moest denken? Wel
de laatste weken heb ik nogal heel
wat brieven ontvangen, die handelden
over het onderwerp Zeeuwse Kleder
drachten. Bijna allemaal hadden de
draagsters nare ervaringen opgedaan
in hun kledij. Ze werden onheus be
handeld, wat achtergesteld bij anderen,
die niet de dracht droegen, alsof zij
door hun dracht minder waren dan
anderen, schreef men mij. Ik schreef
al, wie een vrouw zo behandelt be
wijst zelf geen greintje beschaving
te bezitten. Maar ik had al die snui
ters en vrouwen, die dom en onbe
schaafd zich gedragen, wel eens op
deze vergadering willen hebben. Dat
zou voor zulke bekrompen zielen wel
een openbaring zijn geweest te zien en
te horen, dat onze „gemutste" Zeeuw
se vrouwen in niets voor hun „onge
mutste" zusteren onderdoen. Alleen
al het kloek en klaar gelezen bon
dige jaarverslag van de secretaresse
in haar mooie Bevelandse kledij, zou
al doen zien, dat een plattelandsvrouw
in dracht in precies dezelfde rij kan
staan als het medelid, die een gewoon
pakje aan heeft. Kregen we met el
kaar maar eens een goed idee om
dat dwaze idee uit sommige wat lege
hoofden weg te vegen. Maar daar
hebben We toen niet over gepiekerd
of gepraat. Dat is geen kost voor een
Verjaardag, vooral als het ook nog
een kroonjaar is. We hebben die mid
dag wel gemerkt, dat de vijfjarige
goed uit de kluiten geschoten is en
ook dat deze jeugd bruisend vol
levensdrift zit. Er zijn plannen te
over. Geen wonder, want er is zo
veel werk aan de winkel. Het hele
leven verandert en ook het leven van
de plattelandsvrouw, ook al woont ze
op de stee midden in de polder, is
niet meer doortrokken van die sta
biele rust, die vroeger spreekwoorde
lijk was voor het boerenleven. Men
moet wel zorgen bij te blijven, wil
men berekend zijn voor de taak
van vrouw en moeder en medewerk
ster in het bedrijf. De Christelijke
Plattelandsvrouwenbond wil voorlich
ting en leiding geven, waar dit maar
mogelijk is en natuurlijk zo, dat de
Bijbel steeds in alles het richtsnoer is.
Daarom moeten in ons gewest ook
alle Christen Plattelandsvrouwen zich
aaneensluiten in deze Christelijke or
ganisatie.
Dat het een heuselijke verjaars
visite was konden we in de pauze
ook goed iherken, want er was een
feestelijke tractatie. En dat zo'n grote
zaal vol. Vrouwen weten toch altijd
wat meer klaar te spelen dan man
nen, dat durf ik natuurlijk zeggen,
omdat ik het zelf niet klaar heb ge
maakt. Maar ik heb respect voor wie
het wel deden. In ieder geval een
goede middag gehad, te meer gewaar
deerd omdat die nu juist in het voor
jaar viel en dat is voor vrouwen
altijd een zeer perikuleuze tijd van
wege de sNee ik noem het woord
nog niet.
Maja.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
V cnji/dcuoii/U ts mucmoqccoi..
Ingezonden Mededeling (adv.)
<S#a> <a#3> <S#B> <as=5> <&56> <S^S> /ys><&^5> 05=S>
mAke-up massage's
eLectRisch onthARen
><20® <9s*5> <SsfS><Sü*ë> <assë> <S> Os=6> <as=ö><a#5><as=S><2^5> <&&d> e
Hnld verzorgings
instituut
Tel. 3318, Goes
L. Vorststraat 9
De maanden Maart en April zijn
heerlijke maanden in zoverre dat
iedere dag de zomer een stapje
dichterbij komt. En ze zijn heerlijk voor
iemand die van tuinieren houdt, want die
kan nu zijn hart weer gaan ophalen.
Maarer zit heel wat tijd tussen het
ogenblik dat de zaadjes met zorgzame
hand aan cle aarde worden toevertrouwd
en het moment dat men de vruchten kan
plukken, in de meeste gevallen dat men
de spinazie kan snijden.
En groente blijft nu eenmaal onontbeer
lijk. Ter vergroting van de weerstand en
voor een goede spijsvertering mogen groen
ten en fruit niet op het menu ontbreken.
Probeer in deze periode eens de volgende
tips voor goede en gezonde voeding.
MENU
Tomatensoep
Varkenslapjes, aardappelen, witlof, jus
Appelcake.
Aardappelpuree
Groene erwten met winterpeen
Pap van boekweitgrutten
Balkenbrij of zure zult
Aardappelen, rode kool, jus
Griesmeelpudding.
Gebakken lever, aardappelen, schorseneren
Yoghurt met beschuit.
Gestoofde makreel, aardappelen,
Sla van veldsla, rode kool en' appel
Havermoutpap met stroop.
Gebakken ei, rijst, gebakken uien, mosterd
saus, Fruitsla.
Stamppot van aardappelen en koolraap,
Rookworst
Rijst in bessensapsaus.
1. Varkenslapjes zijn in ongeveer 20 minu
ten gaar. Zij kunnen het best eerst vlug
aan weerszijden bruin gebakken worden
en daarna zacht nagestoofd.
Witlof smaakt minder bitter, wanneer uit
het ondereinde van de stronkjes het pitje
wordt geboord. Wordt het lof klein ge
sneden gekookt, dan kan het gehele pitje
worden verwijderd, nadat de stronkjes in
de lengte zijn doorgesneden. Van lofkook-
nat, met water en een scheut melk ver
dund, kan een lekkere soep worden ge
maakt.
2. Wie aan een heelblijvende erwtensoort de
voorkeur geeft, kan b.v. wortelerwten
kiezen.
3. Balkenbrij wordt in dikke plakken ge
sneden, door bloem gewenteld en vlug
bruin gebakken. Zult wordt eveneens :n
dikke plakken, koud opgedaan, desge
wenst met slasaus en een garnering van
peterselie of sla.
Houd een stuk kool achter voor een
slaatje.
4. Bak plakken lever slechts kort, ongeveer
10 minuten.
Het verkleuren van schorseneren kan
voorkomen worden door de stengels bij
stukjes, tegelijk te schrappen en deze on
middellijk in ruim water met 'n scheutje
melk te leggen.
5. Makreel, een vette vissoort, wint aan
smaak wanneer aan het stoofnat een
weinig citroensap, azijn of tomatenpuree
wordt toegevoegd.
Voor de sla worden de kool en appel
fijngesneden, de veldsla alleen goed ge
wassen en uitgeslagen.
6. Kook wat meer rijst dan nodig is voor de
warme maaltijd en houd een deel ervan
achter voor de toespijs van de volgende
dag. Reken per kopje rijst circa 2 kopjes
water.
7. Voor de stamppot kan genomen worden
1 kg koolraap, 2 kg aardappelen en een
flinke scheut melk. Het gerecht afmaken
met een weinig nootmuskaat of peper.
Rookworst in ruim water tegen de kook
aan houden, niet laten koken, niet in-
prikken.
Appelcake.
250 g (3 kopjes) cakemeel of bakmeel,
125 g weke boter of margarine, 150 g
(een kopje) suiker, 2 kleine eieren,
dl ('n half kopje) melk, zout, 2 appelen,
50 g krenten of rozijnen, poedersuiker.
De rozijnen wassen en drogen. Een spring
vorm invetten. De boter of margarine zacht
roeren, de suiker op een paar lepels na toe
voegen en het geheel enige tijd roeren, tot
dat de suiker niet meer knarst. De eieren
één voor één door de massa kloppen. De
bloem zeven met een weinig zout en gelei
delijk toevoegen. Het deeg met de melk
slapper maken en de rozijnen er door men
gen.
De appelen schillen en in dunne partjes
snijden. De helft van het cakedeeg in de
vorm overdoen en bedekken met de heltt
van de appelpartjes. Deze met suiker be
strooien. De rest van het deeg er over uit
spreiden en een tweede laag appelpartjes
dakpansgewijs er óp aanbrengen. De cake
in een matig warme oven in ongeveer V/s
üur bruin en gaar bakken.
De cake laten afkoelen, uit de vorm nemen
en desgewenst de bovenkant met poeder
suiker bestrooien.
Rijst in bessensapsaus.
Ongeveer 2 kopjes gekookte rijst, 3 dl
(een flesje) bessensap, een half flesje
water, 90 g (6 eetlepels) suiker, 20 g
(2 eetlepels) aardappelmeel, kaneel.
De rijst losroeren met een vork. Het bessen
sap aan de kook brengen. Het aardappelmeel
aanmengen met het water en het sap onder
roeren ermee binden. De saus op smaak af
maken met de suiker en desgewenst met ka
neel. De rijst door de saus mengen en het
gerecht warm of koud opdienen.
voor
Een wijde rok met een leuk, luch
tig blousje -dat is een ideale
dracht voor een jong meisje.
Geen hinder van de kleding bij
sport en spel of op de fiets en de
zon krijgt alle gelegenheid haar
„gezonde" uitwerking te doen ge
voelen! Het hiernaast afgebeelde
model voldoet ten volle aan deze
eisen. De rok is wijd klokkend en
voorzien van een paar flinke zak
ken. In het voorpand van het blous
je is ruimte aangebracht (waardoor
een tenger figuurtje wat voller lijkt),
de mouwen zijn aangeknipt en de
hals is met een patje afgewerkt, dat
met twee knopen wordt gesloten.
Het patroon is verkrijgbaar in de
maten 36, 38, 42, 44 en 46. Voor het
blousje betaalt men 50 cent, voor de
rok 65 cent, voor beide patronen samen
een gulden.
Wijze van bestellen.
Plak aan de adreszijde van een brief
kaart, naast en buiten het frankeer
zegel, het verschuldigde bedrag aan
geldige postzegels en adresseer die aan
de Redactie van het Zeeuwsch Dag
blad, afd. Knippatronen, Lange Vorst
straat 90 te Goes. Aan de andere zijde
vermeldt U naam, adres en woonplaats
en maat en nummer van het gewenste
model (C 798A, C 798 B of G 798 A en
B). Plak nooit meer dan voor een gul
den aan postzegels extra op een brief
kaart, want wat meer geplakt is is
waardeloos. Bestellingen onder rem
bours worden niet uitgevoerd, patro
nen worden niet geruild.
Modeshow voor dilettant/es.
TiaUcKPtt
man de
w-eek
C 798*
(Van een medewerkster).
Twee jaar geleden sloten 13 modevakschoolbonden in Nederland,
die samen ruim 1000 scholen omvatten, zich aaneen in een
Federatie. Dit orgaan trad Zaterdag te Utrecht voor het voetlicht
met een wel zeer ongewone modeshow. Vrouwen uit alle delen van ons
land traden hier op als mannequin en zij toonden de kledingstukken, die
zij voor zichzelf op één der scholen hadden vervaardigd. De bedoeling
was hierdoor aan te tonen, dat een vrouw er zeer elegant gekleed kan
uitzien in een zelf gemaakte japon of mantel. Helaas echter zou men
geneigd zijn na beschouwing van de grootste helft der modellen het
tegendeel te geloven! Verder wilde men de aandacht vestigen op de
mogelijkheid, die de modevakscholen onze meisjes biedt, om zich op het
specifiek vrouwelijke terrein van de damesmaatkleding een betrekking
als coupeuse of lerares te veroveren.
Dat de show op zichzelf niet zo'n
geweldig succes was, lag eigenlijk een
beetje voor de hand. Dit 500 aanbie
dingen om te komen „showen" hadden
de organisatrices er ongeveer 200 ge
kozen, zonder echter de gemaakte
werkstukken gezien te hebben. Dat
was natuurlijk een groot waagstuk.
Het was alleraardigst om te zien, hoe
de uitverkorenen zich als mannequin
gedroegen. Sommigen hyperverlegen
en houterig stijf, anderen met een
kennelijk voor de spiegel ingestudeer
de en van „echte" collega's afgekeken
zwier eh élegance. Het was wel een
voordeel de modellen nu eens te kun
nen zien op gewone, dagelijkse figuren,
lang en kort, dik en dun, in plaats, van
op de ietwat gestandaardiseerde figu
ren van beroepsmannequins.
Maar, we zeiden het al, we kregen
veel te zien wat verre van fraai was.
Het is werkelijk bedroevend zo'n
slechte smaak als sommige vrouwen
hebben. En hebben ze nu niet naar
hun leraressen geluisterd, of gaven
die deskundigen ze echt zulke slech
te adviezen, zo vragen we ons af.
De vrouw, die zelf een japon of
mantel maakt, moet toch bedenken
dat niet elk model, dat er in een mode
blad alleraardigst uitziet, ook voor
haar geschikt is. Ook moet ze weten,
dat een lap van een op zichzelf snoe
zige kleur, wellicht haar helemaal
niet kleuren zal. Voor de lerares ligt
hier de taak om haar leerlingen smaak
en zelfcritiek bij te brengen.
Ook anderen.
Gelukkig waren er echter ook vrou
wen, die er allercharmantst uitzagen
in het werk hunner handen. Zo zagen
we een heel aardig en heel eenvoudig
wit linnen jurkje met applicatie op
zak en mouwen. Ook bij de strand-
jurkjes waren zeer geslaagde exem
plaren, waaronder een jurkje met pel-
lerinekraag een eervolle vermelding
verdient.
Talrijke mantelcostuums werden ge
toond, zowel in het klassieke als in
het sportieve genre. Overduidelijk
kwam daarbij naar voren, dat vooral
bjj het mantelpak gelet dient te wor
den op een goede coupe en een minu
tieuze afwerking. Ook viel onmiddel
lijk op welke modellen goed geperst
waren, want deze belangrijke „finishing
touch" was door verschillende deel
neemsters wel wat verwaarloosd. Bjj
de mantel": zagen we een aardig model
in grijs met bijpassende rok en stola.
Cocktailjurken waren er in rijke
verscheidenheid en ook de avondjur
ken ontbraken niet. Opvallend was
een zijden robe, waarvan het lijfje met
gouden pailletten was bewerkt terwijl
de wijd uitwaaierende rok van een
dubbele tulen overrok was voorzien.
Een brede tulen stola completeerde
het geheel. Ook deze show werd be
sloten door de bruidstoiletten. Be
wondering wekte daarbij een zuiver
zijden japon met prachtig borduur
werk, waaraan 360 arbeidsuren waren
besteed.
Een waar monnikenwerk, met liefde
en geduld verricht ten behoeve van
die ene grote dag in een vrouwenleven.
De Federatie-voorzijter verklaarde
in zijn openingswoord, dat deze show
een experiment was, waarvan men
hoopte te leren. Hij vroeg ons drin
gend om onze critiek. We hebben die
daarom gegeven, hoewel we zeer goed
weten, dat de critiek gemakkelijk,
maar de kunst moeilijk is. Want het
idee om een show als deze te organi
seren is zeker origineel en waard om
in de toekomst nog eens herhaald te
worden.
.tk.
HET SCHEEPJE.
Kijk wat Jantje heeft gemaakt
van een klomp, een scheepje
met een echt zeil aan de mast
van een lap met streepje,
ook een roer er achteraan
waar je mee kunt sturen,
„wat heb je dat mooi gedaan",
zegt Kees van de buren.
„Pas op, kleine Janneman
wou jij naar het slootje?
Laat het hiér maar varen, Jan,
in het watergootje".
Maar Jan vindt dat veel te klein
voor zijn grote botter,
't moeten échte golven zijn
dan gaat 't varen vlotter.
Jan knielt bij de waterkant
en hij bukt zich zover
tot zijn schip glijdt uit zijn hand
en hij valt voorover.
„Help, help", roept nu kleine Jan,
,,'k zal nooit meer gaan varen",
mama brengt haar broekeman
spoedig tot bedaren.
Vader zegt: „jij gaat voor straf
héél vroeg naar je bedje",
maar Jan kreeg allang zijn straf;
varen is geen pretje!
A. JamoeiHorjus.
