DEZE
WERELD
v&ri ö&q tot
75
Professor Einstein, de veelzijde, wordt
jaar
Aanleg vliegveld in polder
Zestienhoven
6&q
H
Sentimenten
V eranderingeu
De heer B* Roolvink* Staken
is uit den boze"
Ook arbeidsconflicten moeten in de weg van
het recht beslist worden
Man van humor en vriendelijke eenvoud
Een nieuwe
zware shag*
Verdeling in aantal
culturele regionen
Meer subsidie voor
de V.IM
Kosten aanleg en inrichting 2 millioen
Een nieuwe
Kenya-politiek
\T
Lijdt niet langer
SDe ïicuïLO.
Vrijdag 12 Maart 1954
ZEEUWSCH DAGBLAD
pagina 3
„Hier heeft mijn huis gestaan, hier
hebben mijn vader en grootvader ge
woond en gewerkt en hier bouw ik mijn
huis weer op. Niet een paar honderd
meter naar links of naar rechts
hier!" Aldus heeft een inwoner van
Schouwen-Duiveland aan een dagblad
verslaggever verzekerd. En diens com
mentaar was: „We zullen zien
Daarmee kunnen echter de instan
ties, die straks aan de hand van het
Reconstructierapport met een plan zul
len moeten komen, niet volstaan. Zij
zullen moeten beslissen, in deze en in
soortgelijke kwesties!
En nu ligt hier een tweede misver
stand, dat aanleiding is tot veel ver
troebeling: men gaat scheiding maken
tussen wat men noemt „economische
noodzaak" en „plaatselijke sentimen
ten". De hierboven gegeven uitspraak
zou dan een uiting zijn van die senti
menten het opbouwen van dat huis
op een andere plaats economische
noodzaak. In deze geest liet b.v. de P.
v. d. A.-af ge vaardigde Van Oorschot
zich in Zierikzee uit en hij lokte daar
mee een nieuwe discussie uit.
Eerlijk gezegd begrijpen, wij van
deze tegenstelling bitter weinig! Want
wat bepaalt het economisch handelen
van de mens? Uiterlijke omstandighe
den alleen? Natuurlijk niet: de inner
lijke gesteldheid spreekt een belang
rijk woord mee. De „ondergrond" van
een mens moet men kennen om te
kunnen voorspellen hoe hij op bepaal
de uiterlijke omstandigheden zal rea
geren. Die kennis is een der pilaren
van de economische wetenschap. Trou
wens, wie nooit een economisch hand
boek heeft ingezien weet dat ook: de
man die zich niet zo thuis voelt in
een bepaalde omgeving zal niet zoveel
presteren als een man van gelijke
werkkracht die zich in zijn omgeving
voelt als een vis in het water!
En zo kan men voor Schouwen-
Duiveland wel prachtige plannen bera
men, die „uitwendig economisch" be
zien volkomen aanvaardbaar zijn
die plannen mislukken als de bevol
king het er niet voor de volle hon
derd procent mee eens is. Wat men
als „plaatselijke sentimenten" gelieft
aan te duiden is niet iets, waar men
zo maar een streep doorheen kan zet
ten die gevoelens zijn reëel en men
dient ze in zijn economische bereke
ningen te betrekken. Anders bedrijft
men geen economie maar willekeur!
Het dient gezegd, dat de Reconstruc
tiecommissie dit duidelijker gezien
heeft, dan menig verdediger van de in
dit rapport neergelegde plannen
denk slechts aan de heer Van Oor
schot! Maarde commissie is van
oordeel, dat de doorbraak der dijken
tevens een doorbraak betekend heeft
in de geestesgesteldheid van de eiland
bewoners. Wij citeren weer uit hetzelf
de hoofdstuk over de jeugd, waaruit
wij gisteren een paar zinnen aanhaal
den:
„Met de doorbraak der dijken
kwam ook de doorbraak der verhou
dingen. Gedeeltelijk kwam deze nu
plotseling onbeschermde jeugd te
recht in de maalstroom der evacua
tie, gedeeltelijk bleven zij achter op
een eiland dat volkomen van aan
schijn was veranderd. Schouwen-
Duiveland werd één grote werk
plaats van het grootbedrijf dijkher
stel. Duizenden arbeiders werden in
gezet, welke weliswaar allen goed
werden betaald, maar die nochtans
op dit eiland geen of weinig moge
lijkheden vonden om zich na zeer
zware arbeid te ontspannen. Het eni
ge wat men in deze omstandigheden
altijd en overal vinden kan is alco
hol. Bovendien moeten niet uit het
oog worden verloren de gevaren,
welke de vrouwelijke jeugd van
Schouwen-Duiveland in een derge
lijke situatie bedreigen. Zonder eni
ge overdrijving zou gesteld mogen
worden, dat op Schouwen-Duiveland
alle voorwaarden aanwezig zijn voor
een ontworteling der jeugd, die de
meest ernstige vormen kan aanne
men."
Zonder enige overdrijving, zo staat
er als wij het ook zo stellig willen
uitdrukken moeten we zeggen: '„Dit is
kletskoek!" En waarom? Omdat men
naar onze mening een volkomen ver
keerde kijk heeft op het punt waarvan
men is uitgegaan: de situatie op Sehou
wen vóór de ramp! Daar woonden heus
niet maar alleen „dooie dienders",
jeugd zonder ruggegraat. Inderdaad, 't
verenigingsleven bloeide er niet zo bij
zonder, maar is dat elders beter?
Waarom is er nu ineens een „ontspo
ring" van deke jeugd te vrezen? De fei
ten tot dusverre bewijzen dat er geen
«prake is van ontsporing! Dat het rap
port op dit punt spoken heeft gezien!
Uit alles blijkt dat men één ding
over het hoofd heeft gezien: dat dit
eiland toch altijd nog een „kerkelijke
ruggegraat" had. Blijkens de tabellen
behoorde rond 70 pet. der bevolking
tot de Ned. Herv. Kerk en rond 18 pet.
tot een der Geref. Kerken. En hoe
weinig gunstig men over het kerkelijk
...1 kan oordelen dit legt toch al
tijd nog gewicht in de schaal. Er was
op dit eiland heus meer „houvast" dan
dit sombere rapport wil doen geloven!
Studieconferentie C.N.V.
(Van onze §-redacteur.)
UTRECHT, 10 Maart. Het Chr. Nationaal Vakverbond heeft
na de oorlog het standpunt ingenomen, dat staking niet geoorloofd was
nu de lonen grotendeels door de overheid werden vastgesteld. In feite
zou een staking dan immers tegen de overheid gericht zijn, omdat de
werkgevers de lonen niet naar eigen wil konden verhogen. Nu er meer
vrijheid in de loonvorming op komst is en bovendien de P.B.O. voor
de deur staat, wordt de vraag, of de arbeiders door stakingen aan hun
eisen kracht mogen bijzetten, weer actueel. Deze kwestie was dan ook
aan de orde op de jongste studie-conferentie van het C.N.V. te Utrecht,
waar de heer B. Roolvink als inleider fungeerde.
De inleider schetste eerst, hoe in de
Chr. sociale beweging vroeger over de
staking werd gedacht. Het Chr. Soci
aal Congres van 1891 stelde vast, dat
de arbeider het stakingsrecht bezat,
doch dit eerst mocht toepassen als alle
andere middelen om tot een oplossing
te komen waren uitgepunt. Ook zou
de staking nooit als politiek instrument
of als moedwillige contractbreuk wor
den toegepast.
Toen later, tegen deze opvatting hier
en daar verzet rees, verklaarde de heer
K. Kruithof in 1914, dat de werksta
king niet in strijd behoeft te zijn met
de Chr. beginselen, daar dit voor de
arbeider het enige middel kan zijn om
de hem door God opgelegde verplich
tingen na te komen. In 1918 verklaarde
de heer J. S. Ruppert, dat staking niet
geoorloofd is voor ambtenaren, politie,
militairen en anderen, die de overheid
bijstaan in haar uitvoerende taak. De
hierboven genoemde beginselen heb
ben het standpunt van de Chr. sociale
beweging tot 1940 sterk beïnvloed.
Daar staking steeds slechts als het
uiterste middel werd gezien, droeg het
C.N.V. veel bij tot de doorvoering van
de reehtsgedachte in de arbeid en kon
den veel stakingen ter elfder ure nog
worden voorkomen.
EN NU?
In 1891 werd reeds opgemerkt, dat
stakingen overbodig zouden worden,
indien werd gestreefd naar herstel van
het organisch verband op het terrein
van de arbeid. In de P.B.O. kan dit
herstel worden verwezenlijkt. Zoals de
heer Ruppert later opmerkte, zal hier
door alleen dan de staking overbodig
worden, als niet het hart uit de P.B.O.
wordt gehaald. Alleen als de C.A.O.'s
vervangen kunnen worden door veror
deningen van de bedrijfsschappen, is
de staking geworden tot een onrecht
matige daad. Als de bedrijfsschappen
verordenende bevoegdheid krijgen op
loongebied, zal bedrijfstak voor be
drijfstak de staking moeten verdwijnen
op grond van een stakingsverbod door
de eigen bedrijfsoverheid.
Inleider hield zich vooral bezig met
de vraag, wat gebeuren moet in de
periode, dat er wel een vrijere loon
vorming, maar nog geen „bedrijfs
overheid" is.
In deze periode zullen z.i. de ge
schillen over lonen en arbeidsvoor
waarden door arbitrage geregeld
moeten worden. In de C.A.O.'s kan
een in deze richting gaande en voor
beide partijen bindende bepaling
worden opgenomen.
Arbeidsconflicten komen echter
meestal in de onderneming voor en
niet in de bedrijfstak. Ook hier zou
den geschillen door een onpartijdige,
rechtsprekende instantie beslecht
moeten worden. In uitzonderingsge
vallen wilde spreker hier echter een
staking niet geheel uitsluiten.
Een wettelijk stakingsverbod acht de
heer Roolvink thans niet aan te be
velen. Dit zal psychologisch gezien een
funeste uitwerking kunnen hebben en
bovendien zal zo'n wet vrijwel niet te
handhaven zijn.
DISCUSSIE.
In de discussie richtte de aandacht
zich vooral op dit laatste punt. Ener
zijds was daar de heer H. Amelink,
die opmerkte dat een staking eigenlijk
nietr anders is dan een beslissing door
het vuistrecht. Bovendien worden sta
kingen meesal door de arbeiders ver
loren, ook al hebben ze het recht aan
hun zijde. Daarom moet er arbitrage
komen en later mogelijk het stelsel
van verordeningen. De staking is dan
niet langer noodzakelijk als laatste
middel en een algemeen stakingsver
bod is in dat geval op zijn plaats. De
heer J. Wind („Unitas") voegde hier
bij, dat dit een weldaad voor de ar
beiders zou zijn, omdat na iedere sta
king de arbeidersgezinnen diep in de
ellende ziiten en het bedrijf kapot is.
Anderzijds was daar de heer C. van
Baren (Chr. Bedrijfgroepencentrale),
die ook arbitrage wilde, maar daarbij
voegde, dat de arbeider altijd het recht
moet houden „neen" te zeggen en dat
deze arbitrage niet mag worden opge
legd, maar in vrijheid moet worden
aanvaard. Het kan zijn, dat de arbeider
staken moet, omdat hij als Christen
niet anders kan en mag. Hij wees in
dit verband op de Productiviteitsnota
van enige jaren terug, waarin op uit
breiding van het ploegenstelsel en van
de Zondagsarbeid werd aangedrongen
De heer Roolvink handhaafde zijn
practische bezwaren tegen een alge—een
stakingsverbod bjj de wet. De voorzit
ter zei tenslotte, dat arbitrage ter he-
slechting van arbeidsgeschillen altijd
moet worden aanvaard. Het 'gaat im
mers om het zegevieren, maar de kans
hierop Is toch veel en veel groter dan
bjj een staking. De staking is een vrese
lijk wapen en alle middelen moeten
worden aangegrepen om dit wapen als
laatste middel tot handhaving van het
recht door een beter te vervangen.
Prof. dr Albert Einstein, de va
der van de Relativiteitsleer en daar
naast bekend over de gehele wereld
door velerlei andere activiteiten op
het gebied van de natuur- en wis
kunde, gaat op 14 Maart a.s. zijn
75e verjaardag vieren. De markante
figuur, die uiterlijk wel het stem
pel van de ouderdom draagt, is door
de jaren heen echter altijd dezelfde
actieve vorser gebleven, aan wie de
wetenschap internationaal veel
dank is verschuldigd.
9
Prof. dr Einstein werd op 14
Maart 1879 in Ulm, Duitsland, ge
boren. In 1896 ging hij naar de Po
lytechnische Hogeschool te Zurich,
waar zijn latere medewerker, Her
mann Minkowski, een van zijn leer
meesters was. In 1905 verwierf Ein
stein de doctorstitel. Hij werkte
toen reeds van 1903 bij het Federale
Instituut voor Patenten en deed
zich kennen als een wetenschap
pelijk werker van grote intelligen
tie en energie. Het was ook in 1905
dat hij door zijn verhandeling „Zur
Elektrodynamik bewegter Körper"
de grondslag legde tot de z.g. bij
zondere Relativiteitstheorie, die
hem na vrij korte tijd wereldbe
kendheid en later wereldberoemd
heid bezorgde. Een der belangrijk
ste gevolgtrekkingen uit deze inge
wikkelde theorie is, dat daarmede
de gelijktijdigheid van twee, niet op
dezelfde plaats voorvallende ver
schijnselen alleen ten opzichte van
een bepaald materieel stelsel kan
worden bepaald, doch niet algemeen
.Nobelprijswinnaar.
geldig is ten opzichte van enig an
der stelsel, dat zich ten opzichte van
het eerste beweegt.
Nog in hetzelfde jaar van de ver
schijning van de verhandeling werd
Einstein eerst privaat-docent aan de
Universiteit te Bern en kort
daarop buitengewoon hoogleraar
aan de Universiteit te Zurich.
Van 1911 tot 1912 werkte hij als
hoogleraar te Praag, van 1912 tot
1914 weer te Zurich en in 1914 werd
hjj hoogleraar in de natuurkunde te
Berlijn.
Einstein was echter van Joodse
afkomst en toen de Nationaal Socia
listen in 1934 in Duitsland aan de
macht kwamen, werd hij uit zijn
ambt ontzet, o.m. omdat hij protes
ten had laten horen tegen de ver
volging van de Joden. Een belang
rijke uitbreiding van zijn theorie
verscheen in 1916: de verhandeling
„Die Grundlagen der Algemeinen
Relativitatstheorie". Hierin voerde
Einstein het relativiteitsbeginsel tot
het uiterste door.
Inmiddels hadden zijn stellingen
in brede kring ingang gevonden en
het verwonderde dan ook niemand
toen hem in 1921 de Nobelprijs voor
Physica werd toegekend. Van Ein-
steins onderzoekingen op andere ge
bieden der Natuurkunde zijn voor
al die over de Brownse beweging,
over de viscositeitstoeneming van
vloeistoffen door gesuspendeerde
deeltjes en die over de theorie der
lichtquanta van belang. Ook de phi-
losophie der exacte wetenschappen
heeft door Einsteins denkbeelden
een principiële wijziging ondergaan.
Einstein werkt sinds 1934 in de
Verenigde Staten, waar hij tot zijn
emeritaat in 1948 verbonden was
aan het Institute for Advanced Stu
dy te Princeton. Het persoonlijke
leven van de geleerde kenmerkt
zich door een afkeer van alle vor
men van autoriteitsdwang en mili
tairisme. Hij is een voorstander van
het Zionisme, maar op Godsdienstig
gebied een vrijdenker. Zijn vele
vrienden waarderen hem ten zeer
ste om zijn humor en vriendelijke
eenvoud.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
haf iïufscfetujrt&n
met OXO JULIENNESOEP, een krachtige,
heldere groentesoep, bereid met rijst en
de fijnste jonge groenten.
„its
Ingezonden Mededeling (adv.)
Bouw van schouwburgen e.d.
's-GRAVENHAGE, 10 Maart. En
kele leden van de Eerste Kamer ma
ken de minister van O., K. en W. er op
attent, dat men allerwege een leven
dige activteit ontwikkelt om in het
bezit te komen van schouwburgen,
concertzalen, tentoonstellingsruimten
e.d. Naar aanleiding hiervan juichen
ze de instelling van de Rijkscommissie
van Adves voor de Bouw van Schouw
burgen en Concertzalen toe.
De leden stelden de vraag, welke
opdracht aan deze commissie werd
verleend en hoe ze is samengesteld.
Het komt de leden voor, dat Ne
derland moet worden verdeeld in 'n
aantal culturele regionen en dat in
een typisch centrum van elk dier
streken bovengenoemde gebouwen
zullen moeten worden gemoderni
seerd.
Een thans vaak vernomen wens, al
dus de leden, is dat van overheidswege
fondsen worden gevormd voor de fi
nanciering van de cultuur, dus van
wetenschap en kunst. In zulk een
fondsvorming zien ze een dubbel voor
deel, nl. dat de financiering wordt los
gemaakt van de jaarlijks vast te stellen
begrotingen, zodat een plan voor lang-
durge periode kan worden opgezegd,
en dat de minister niet wordt genoopt,
over afzonderlijke subsidieposten met
de Kamer van gedachten te wisselen.
DEN HAAG, 10 Maart. Door leden
van de Eerste Kamer is de aandacht
van de minister gevraagd voor de zwa
re financiële moeilijkheden waarin de
bijzondere Hogescholen (V.U., Nijme
gen, Rotterdam en Tilburg) verkeren
tengevolge van onvoldoende subsidië
ring. Zij vragen de minister hierin
op korte termijn verbetering ce bren
gen.
Voorstel van B. en W. van Rotterdam
ROTTERDAM, 11 Maart. B. en W. van Rotterdam geven de gemeente
raad in overweging in beginsel te besluiten tot de aanleg van een vliegveld
in de Zestienhovense polder en zij vragen verder machtiging de nodige
onderhandelingen voort te zetten.
Nadat gebleken was, dat voor de totstandkoming van een luchthaven in
de polder Schieveen, ter vervanging van het verloren gegane vliegveld
Waalhaven, voorshands niet op de nodige medewerking van de regering kon
worden gerekend, zijn B. en W. zich niettemin blijven beijveren om Rotter
dam in het bezit van een luchtvaartterrein te stellen.
Voor de aanleg van een kleiner
vliegveld met een verharde startbaan
in de polder Zestienhoven, in 1952
voorgesteld, heeft de regering echter
evenmin de vereiste toestemming wil
len verlenen.
Nu tengevolge van een wijziging
in de bestemming van het vliegveld
Ypenburg de beide aldaar gevestig
de opleidingsinstituten, de Rijks
luchtvaartschool en de Nationale
Luchtvaartschool, zullen moeten
worden verplaatst, hebben B. en W.
onder de aandacht van de Minister
van Verkeer en Waterstaat gebracht,
dat Rotterdam in staat is in Zestien
hoven een gunstige vestigingsplaats
voor de beide instituten te bieden.
De minister heeft zich inmiddels be
reid verklaard medewerking te ver
lenen aan vestiging van de scholen
aldaar, mits voor de nodige investe
ringen een aannemelijke basis zal
worden gevonden.
AANLEG EN INRICHTING.
Nader overleg heeft geleid tot het
ontwerpen van een plan voor de aan
leg van een veld van 800 bij 800 m.,
met de mogelijkheid van latere uitbrei
ding, op een terrein, dat eigendom van
de gemeente is.
De kosten van de aanleg en inrich
ting, die ongerekend de waarde van
de grond naar raming f 2.000.000.
bedragen, zullen voor rekening van de
gemeente komen, waartegenover staat,
dat van het rijk een oorlogsschade-uit
kering voor het vliegeld Waalhaven
OEVEEL mensen, mannen
en ook vrouwen en kinde
ren, zijn er in de afgelopen
twee jaren in Kenya, het land van
de Mau Mau, vermoord? Vijfhon
derd? Duizend? Tweeduizend? Nie
mand zal hierop een afdoende ant
woord kunnen geven. Tot April
1953 toe zijn er officiële cijfers ver
strekt: toen bedroeg het aantal
slachtoffers van de terreur 464
maar in dit cijfer waren niet de
gedode opstandelingen begrepen.
En als men weet, dat de verschil
lende Britse leger- en politieonder
delen een soort wedstrijd hielden
wie de meeste Mau Mau-ers te
pakken kon krijgen, dan zal men
ervan overtuigd zijn, dat dit aan
tal ook niet laag geweest zal zijn.
Haat heeft hier hoogtij gevierd,
haat en wraak om het bloed dat
vloeide. En verregaande wreed
heden zijn bedreven!
Op allerlei wijzen heeft men het be
staan van de Mau Mau trachten te
verklaren. Louter blinde rassenhaat
was een van die verklaringen en die
zal er niet ver naast zijn, ook al komt
men er hiermee niet helemaal. Want
de terreurbenden hebben heel wat
meer slachtoffers gemaakt onder hun
eigen stamgenoten dan onder de blan
ken was het louter rassenhaat dan
zou de verhouding toch wel anders ge
legen hebben. Dan is natuurlijk ook
het grote woord „nationalisme" op de
proppen gekomen en dan worden deze
negers dus „vrijheidsstrijders" zoals
men overal aantreft in de vroegere ko
loniale gebieden. Ook hierin schuilt
wellicht een beetje waarheid niet,
al te veel naar ons idee! En dan zijn
er die de Mau Mau louter en alleen
zien als een troep misdadigers, lieden
die moorden alleen uit bloeddorst.
Al naar gelang men aanhanger is
van een van deze verklaringen, beveelt
men maatregelen aan om dit ernstige
kwaad de wereld uit te helpen. En zo
komt men ook in Engeland, dat ver
antwoordelijk is voor de rust en orde
in Kenya, allerlei meningen tegen. De
groep van de houwdegens, de echte
„kolonialen", die men ook in Engeland
nog veelvuldig aantreft, kent maar één
middel: die hele Mau Mau te vuur en
te zwaard van de aarde verdelgen. Op
typisch Britse manier heeft men dit
geprobeerd: eerst zou men met een
handjevol politiemannen en soldaten,
„die negers wel even klein krijgen".
Maar dat lukte niet en Engeland begon
onrustig te worden, want dit misluk
ken van het handhaven van recht en
orde liet niet na indruk te maken op
de andere stammen in dit reusachtige
stuk donker Afrika. Men voelde dat er
iets moest gebeuren en zo werd een
„legercommando Oost-Afrika" inge
steld onder aanvoering van generaal
Sir George Erskine. Hij kreeg alle
hulptroepen en de gehele koloniale
hulppolitie tot zijn beschikking en zijn
opdracht luidde, dat hij volledig moest
afrekenen met de terreur van de Mau
Mau. Sinds dat ogenblik zijn er geen
dodencijfers meer verstrektWel
heeft men sindsdien berichten kunnen
lezen dat allerlei „generaals" met de
meest romantische namen gevangen
zijn genomen en men heeft de indruk
gekregen, dat de Mau Mau langzaam
maar zeker door de knieën ging.
Dat is doorgegaan tot in het begin
van dit jaar een parlementaire com
missie naar Kenya is geweest en daar
over een politiek rapport heeft opge
steld. Dat rapport was niet mals: men
verweet de mannen van generaal Ers
kine, dat zij dezelfde wreedheden uit
haalden als de Mau Mau terroristen en
men verweet het bestuur van het land,
dat het er niet in was geslaagd de mas
sa van de Kikoejoe's aan de zijde van
recht en orde te brengen. De conclusie
was, dat deze wijze van optreden, het
beantwoorden van terreur met terreur
dus, een falikant verkeerde oplossing
was.
En nu gaat men het dan weer an
ders proberen, meer het recept van
„toegeven aan het nationalisme". Het
dreigen van de Arabische landen om
de hele zaak voor de Ver. Naties te
brengen en het stoken van Rusland dat
hier „het zelfbeschikkingsrecht der
volkeren" geweld wordt aangedaan,
zullen hieraan niet vreemd zijn. Want
Engeland weet ook wel dat de leden
der Ver. Naties op dit punt vaak
vreemde opvattingen huldigen! Maar
ook dit is een hellend vlak, want nu al
moppert men, dat er maar één Afri
kaan in de regering zit. Gezien het la
conieke antwoord van de Britse minis
ter van Koloniën op dit gemopper, is
de helling echter nog maar gering.
„Mijne heren" zo luidde zijn ant
woord op dit gemopper „het spijt
mij zeer, maar er is niets aan te doen!"
mag worden verwacht. Als vergoeding
voor het gebruik van het veld zouderï
de tot dusverre op Ypenburg geldends
tarieven f 1.000.per vliegtuig per
jaar voor de Rijksluchtvaartschool en.
f 80.per vliegtuig per maand voor
de Nationale Luchtvaartschool kun
nen worden aangehouden.
MOGELIJKHEDEN.
Tenslotte merken B. en W. nog op,
dat de totstandkoming van bedoeld
vliegveld tevens de mogelijkheid zal
bieden tot het aantrekken van op
luchtvaartgebied werkzame onderne
mingen, omtrent welker vestiging on
derhandelingen nog gaande zijn.
Voorts zal, nu Rotterdam in het heli-
copterluchtverkeer is opgenomen, het
veld als uitwijkplaats voor deze toe
stellen kunnen dienen en gelegenheid
voor stalling en onderhoud kunnen
bieden. Ook in dit opzicht achten zij
de aanleg van het veld voor de ge
meente van groot belang.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt regelmatig
Togal, dat verdrijft in al die gevallen
snel en afdoende de pijnen. Togal baai
waar andere middelen falen. Zuivert
door de nieren, is onschadelijk voor
hart en maag. Bij apoth. en drog. 0.93
(foengt o-tió
ZATERDAG 13 MAART 1954.
HILVERSUM I. (402 m.) VARA: 7.00
Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram.
8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor
de vrouw. 9.10 Gram. (9.30-9.33 Waterst.).
VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld",
caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Voor de arbeiders in de continubedrijven.
11.40 Clavecimbel. 12.00 Gram. 12.30 Land
en tuinb. med. 12.33 Gram. 13.00 Nws.
13.15 VARA-Varia. 13.20 Dansmuz. 13.43
Sportpraatje. 14.00 Gram. 14.25 Drents
programma. 14.50 Volksdansen. 15.15 „Van
de wieg tot het graf", caus. 15.30 Poiitie-
kapel. 16.00 Concertgebouwork. en solist,
17.00 Weekjourn. 17.30 Jazzmuz. 18.00 Nws
en comm. 18.20 Lichte muz. 18.40 Rege-
ringsuitz. Atlantisch allerlei. 19.00 Artis
tieke Staalkaart. VPRO: 19.30 „Passé par-
tout", caus. 19.40 „Het Boek Handelin
gen", caus. 19.55 „Deze week", caus. VA
RA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00
Socialistisch comm. 22.15 Roemeens ork.
22.40 „Onder de pannen", hoorsp. 23.00
Nws. 23.1524.00 Gram.
HILVERSUM n. (298 m.) KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Koorzang.
7.45 Morgengebed en lit. kalender. 8.00
Nws en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor da
vrouw. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Pianospel. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
12.30 Land- en tuinbouw mededelingen.
12.33 Gramofoon. 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20
Amus. ork. 14.00 Boekbespr. 14.10 Voor
de jeugd. 14.20 Engelse les. 14.40 Gemengd
koor. 15.00 Kroniek v. Letteren en Kun
sten. 15.40 Fanfare ork. 16.00 Omr. ork.
16.20 „De Vliegende Hollander", caus.
16.30 De schoonheid van het Gregoriaans.
17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sportber. 18.00
Gevar. liedjes. 18.15 Radio Onderwijs Con
gres. 18.30 Gram. 18.45 Buitenl. correspon
denties. 19.00 Nws. 19.10 Gram. 19.20 Slui
ting van het Radio Onderwijs Congres.
19.30 Gram. (Intermezzo: 19.50 „Vader
doet de vaat"). 20.25 De gewone man. 20.30
„Lichtbaken", caus. 20.50 Gram. 21.00
„Werkers van het elfde uur", hoorsp. 21.50
Act. 22.00 Gram. 22.30 Wij luiden de Zon
dag in! 23.00 Nws. 23.15 Nws in Esperanto.
23.2224.00 Koorzang.
BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 11.45 Gram.
12.15 Idem. 12.30 Weerber. 12.34 Sopr., ba
riton en piano. 13.00 Nws. 13.15 Gram.
14.15 Gevar. muz. 15.10 Gram. 16.00 Ac-
cordeonspel. 16.15 Gram. 16.30 Accordeon-
spel. 16.45 Engelse les. 17.00 Nws. 17.10
Gram. 17.30 Orgelrecital. 18.30 Voor de
sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.45 „Om
roep Ommeganck". 21.15 Gram. 21.30 Pra-
ter-ork. 22.00 Nws. 22.15 Verz. progr. 23.00
Nws. 23.05 Dansmuz. 23.35—24.00 Zigeu-
nermuz.