DEZE WERELD v&ri ö&q tot 75 Professor Einstein, de veelzijde, wordt jaar Aanleg vliegveld in polder Zestienhoven 6&q H Sentimenten V eranderingeu De heer B* Roolvink* Staken is uit den boze" Ook arbeidsconflicten moeten in de weg van het recht beslist worden Man van humor en vriendelijke eenvoud Een nieuwe zware shag* Verdeling in aantal culturele regionen Meer subsidie voor de V.IM Kosten aanleg en inrichting 2 millioen Een nieuwe Kenya-politiek \T Lijdt niet langer SDe ïicuïLO. Vrijdag 12 Maart 1954 ZEEUWSCH DAGBLAD pagina 3 „Hier heeft mijn huis gestaan, hier hebben mijn vader en grootvader ge woond en gewerkt en hier bouw ik mijn huis weer op. Niet een paar honderd meter naar links of naar rechts hier!" Aldus heeft een inwoner van Schouwen-Duiveland aan een dagblad verslaggever verzekerd. En diens com mentaar was: „We zullen zien Daarmee kunnen echter de instan ties, die straks aan de hand van het Reconstructierapport met een plan zul len moeten komen, niet volstaan. Zij zullen moeten beslissen, in deze en in soortgelijke kwesties! En nu ligt hier een tweede misver stand, dat aanleiding is tot veel ver troebeling: men gaat scheiding maken tussen wat men noemt „economische noodzaak" en „plaatselijke sentimen ten". De hierboven gegeven uitspraak zou dan een uiting zijn van die senti menten het opbouwen van dat huis op een andere plaats economische noodzaak. In deze geest liet b.v. de P. v. d. A.-af ge vaardigde Van Oorschot zich in Zierikzee uit en hij lokte daar mee een nieuwe discussie uit. Eerlijk gezegd begrijpen, wij van deze tegenstelling bitter weinig! Want wat bepaalt het economisch handelen van de mens? Uiterlijke omstandighe den alleen? Natuurlijk niet: de inner lijke gesteldheid spreekt een belang rijk woord mee. De „ondergrond" van een mens moet men kennen om te kunnen voorspellen hoe hij op bepaal de uiterlijke omstandigheden zal rea geren. Die kennis is een der pilaren van de economische wetenschap. Trou wens, wie nooit een economisch hand boek heeft ingezien weet dat ook: de man die zich niet zo thuis voelt in een bepaalde omgeving zal niet zoveel presteren als een man van gelijke werkkracht die zich in zijn omgeving voelt als een vis in het water! En zo kan men voor Schouwen- Duiveland wel prachtige plannen bera men, die „uitwendig economisch" be zien volkomen aanvaardbaar zijn die plannen mislukken als de bevol king het er niet voor de volle hon derd procent mee eens is. Wat men als „plaatselijke sentimenten" gelieft aan te duiden is niet iets, waar men zo maar een streep doorheen kan zet ten die gevoelens zijn reëel en men dient ze in zijn economische bereke ningen te betrekken. Anders bedrijft men geen economie maar willekeur! Het dient gezegd, dat de Reconstruc tiecommissie dit duidelijker gezien heeft, dan menig verdediger van de in dit rapport neergelegde plannen denk slechts aan de heer Van Oor schot! Maarde commissie is van oordeel, dat de doorbraak der dijken tevens een doorbraak betekend heeft in de geestesgesteldheid van de eiland bewoners. Wij citeren weer uit hetzelf de hoofdstuk over de jeugd, waaruit wij gisteren een paar zinnen aanhaal den: „Met de doorbraak der dijken kwam ook de doorbraak der verhou dingen. Gedeeltelijk kwam deze nu plotseling onbeschermde jeugd te recht in de maalstroom der evacua tie, gedeeltelijk bleven zij achter op een eiland dat volkomen van aan schijn was veranderd. Schouwen- Duiveland werd één grote werk plaats van het grootbedrijf dijkher stel. Duizenden arbeiders werden in gezet, welke weliswaar allen goed werden betaald, maar die nochtans op dit eiland geen of weinig moge lijkheden vonden om zich na zeer zware arbeid te ontspannen. Het eni ge wat men in deze omstandigheden altijd en overal vinden kan is alco hol. Bovendien moeten niet uit het oog worden verloren de gevaren, welke de vrouwelijke jeugd van Schouwen-Duiveland in een derge lijke situatie bedreigen. Zonder eni ge overdrijving zou gesteld mogen worden, dat op Schouwen-Duiveland alle voorwaarden aanwezig zijn voor een ontworteling der jeugd, die de meest ernstige vormen kan aanne men." Zonder enige overdrijving, zo staat er als wij het ook zo stellig willen uitdrukken moeten we zeggen: '„Dit is kletskoek!" En waarom? Omdat men naar onze mening een volkomen ver keerde kijk heeft op het punt waarvan men is uitgegaan: de situatie op Sehou wen vóór de ramp! Daar woonden heus niet maar alleen „dooie dienders", jeugd zonder ruggegraat. Inderdaad, 't verenigingsleven bloeide er niet zo bij zonder, maar is dat elders beter? Waarom is er nu ineens een „ontspo ring" van deke jeugd te vrezen? De fei ten tot dusverre bewijzen dat er geen «prake is van ontsporing! Dat het rap port op dit punt spoken heeft gezien! Uit alles blijkt dat men één ding over het hoofd heeft gezien: dat dit eiland toch altijd nog een „kerkelijke ruggegraat" had. Blijkens de tabellen behoorde rond 70 pet. der bevolking tot de Ned. Herv. Kerk en rond 18 pet. tot een der Geref. Kerken. En hoe weinig gunstig men over het kerkelijk ...1 kan oordelen dit legt toch al tijd nog gewicht in de schaal. Er was op dit eiland heus meer „houvast" dan dit sombere rapport wil doen geloven! Studieconferentie C.N.V. (Van onze §-redacteur.) UTRECHT, 10 Maart. Het Chr. Nationaal Vakverbond heeft na de oorlog het standpunt ingenomen, dat staking niet geoorloofd was nu de lonen grotendeels door de overheid werden vastgesteld. In feite zou een staking dan immers tegen de overheid gericht zijn, omdat de werkgevers de lonen niet naar eigen wil konden verhogen. Nu er meer vrijheid in de loonvorming op komst is en bovendien de P.B.O. voor de deur staat, wordt de vraag, of de arbeiders door stakingen aan hun eisen kracht mogen bijzetten, weer actueel. Deze kwestie was dan ook aan de orde op de jongste studie-conferentie van het C.N.V. te Utrecht, waar de heer B. Roolvink als inleider fungeerde. De inleider schetste eerst, hoe in de Chr. sociale beweging vroeger over de staking werd gedacht. Het Chr. Soci aal Congres van 1891 stelde vast, dat de arbeider het stakingsrecht bezat, doch dit eerst mocht toepassen als alle andere middelen om tot een oplossing te komen waren uitgepunt. Ook zou de staking nooit als politiek instrument of als moedwillige contractbreuk wor den toegepast. Toen later, tegen deze opvatting hier en daar verzet rees, verklaarde de heer K. Kruithof in 1914, dat de werksta king niet in strijd behoeft te zijn met de Chr. beginselen, daar dit voor de arbeider het enige middel kan zijn om de hem door God opgelegde verplich tingen na te komen. In 1918 verklaarde de heer J. S. Ruppert, dat staking niet geoorloofd is voor ambtenaren, politie, militairen en anderen, die de overheid bijstaan in haar uitvoerende taak. De hierboven genoemde beginselen heb ben het standpunt van de Chr. sociale beweging tot 1940 sterk beïnvloed. Daar staking steeds slechts als het uiterste middel werd gezien, droeg het C.N.V. veel bij tot de doorvoering van de reehtsgedachte in de arbeid en kon den veel stakingen ter elfder ure nog worden voorkomen. EN NU? In 1891 werd reeds opgemerkt, dat stakingen overbodig zouden worden, indien werd gestreefd naar herstel van het organisch verband op het terrein van de arbeid. In de P.B.O. kan dit herstel worden verwezenlijkt. Zoals de heer Ruppert later opmerkte, zal hier door alleen dan de staking overbodig worden, als niet het hart uit de P.B.O. wordt gehaald. Alleen als de C.A.O.'s vervangen kunnen worden door veror deningen van de bedrijfsschappen, is de staking geworden tot een onrecht matige daad. Als de bedrijfsschappen verordenende bevoegdheid krijgen op loongebied, zal bedrijfstak voor be drijfstak de staking moeten verdwijnen op grond van een stakingsverbod door de eigen bedrijfsoverheid. Inleider hield zich vooral bezig met de vraag, wat gebeuren moet in de periode, dat er wel een vrijere loon vorming, maar nog geen „bedrijfs overheid" is. In deze periode zullen z.i. de ge schillen over lonen en arbeidsvoor waarden door arbitrage geregeld moeten worden. In de C.A.O.'s kan een in deze richting gaande en voor beide partijen bindende bepaling worden opgenomen. Arbeidsconflicten komen echter meestal in de onderneming voor en niet in de bedrijfstak. Ook hier zou den geschillen door een onpartijdige, rechtsprekende instantie beslecht moeten worden. In uitzonderingsge vallen wilde spreker hier echter een staking niet geheel uitsluiten. Een wettelijk stakingsverbod acht de heer Roolvink thans niet aan te be velen. Dit zal psychologisch gezien een funeste uitwerking kunnen hebben en bovendien zal zo'n wet vrijwel niet te handhaven zijn. DISCUSSIE. In de discussie richtte de aandacht zich vooral op dit laatste punt. Ener zijds was daar de heer H. Amelink, die opmerkte dat een staking eigenlijk nietr anders is dan een beslissing door het vuistrecht. Bovendien worden sta kingen meesal door de arbeiders ver loren, ook al hebben ze het recht aan hun zijde. Daarom moet er arbitrage komen en later mogelijk het stelsel van verordeningen. De staking is dan niet langer noodzakelijk als laatste middel en een algemeen stakingsver bod is in dat geval op zijn plaats. De heer J. Wind („Unitas") voegde hier bij, dat dit een weldaad voor de ar beiders zou zijn, omdat na iedere sta king de arbeidersgezinnen diep in de ellende ziiten en het bedrijf kapot is. Anderzijds was daar de heer C. van Baren (Chr. Bedrijfgroepencentrale), die ook arbitrage wilde, maar daarbij voegde, dat de arbeider altijd het recht moet houden „neen" te zeggen en dat deze arbitrage niet mag worden opge legd, maar in vrijheid moet worden aanvaard. Het kan zijn, dat de arbeider staken moet, omdat hij als Christen niet anders kan en mag. Hij wees in dit verband op de Productiviteitsnota van enige jaren terug, waarin op uit breiding van het ploegenstelsel en van de Zondagsarbeid werd aangedrongen De heer Roolvink handhaafde zijn practische bezwaren tegen een alge—een stakingsverbod bjj de wet. De voorzit ter zei tenslotte, dat arbitrage ter he- slechting van arbeidsgeschillen altijd moet worden aanvaard. Het 'gaat im mers om het zegevieren, maar de kans hierop Is toch veel en veel groter dan bjj een staking. De staking is een vrese lijk wapen en alle middelen moeten worden aangegrepen om dit wapen als laatste middel tot handhaving van het recht door een beter te vervangen. Prof. dr Albert Einstein, de va der van de Relativiteitsleer en daar naast bekend over de gehele wereld door velerlei andere activiteiten op het gebied van de natuur- en wis kunde, gaat op 14 Maart a.s. zijn 75e verjaardag vieren. De markante figuur, die uiterlijk wel het stem pel van de ouderdom draagt, is door de jaren heen echter altijd dezelfde actieve vorser gebleven, aan wie de wetenschap internationaal veel dank is verschuldigd. 9 Prof. dr Einstein werd op 14 Maart 1879 in Ulm, Duitsland, ge boren. In 1896 ging hij naar de Po lytechnische Hogeschool te Zurich, waar zijn latere medewerker, Her mann Minkowski, een van zijn leer meesters was. In 1905 verwierf Ein stein de doctorstitel. Hij werkte toen reeds van 1903 bij het Federale Instituut voor Patenten en deed zich kennen als een wetenschap pelijk werker van grote intelligen tie en energie. Het was ook in 1905 dat hij door zijn verhandeling „Zur Elektrodynamik bewegter Körper" de grondslag legde tot de z.g. bij zondere Relativiteitstheorie, die hem na vrij korte tijd wereldbe kendheid en later wereldberoemd heid bezorgde. Een der belangrijk ste gevolgtrekkingen uit deze inge wikkelde theorie is, dat daarmede de gelijktijdigheid van twee, niet op dezelfde plaats voorvallende ver schijnselen alleen ten opzichte van een bepaald materieel stelsel kan worden bepaald, doch niet algemeen .Nobelprijswinnaar. geldig is ten opzichte van enig an der stelsel, dat zich ten opzichte van het eerste beweegt. Nog in hetzelfde jaar van de ver schijning van de verhandeling werd Einstein eerst privaat-docent aan de Universiteit te Bern en kort daarop buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit te Zurich. Van 1911 tot 1912 werkte hij als hoogleraar te Praag, van 1912 tot 1914 weer te Zurich en in 1914 werd hjj hoogleraar in de natuurkunde te Berlijn. Einstein was echter van Joodse afkomst en toen de Nationaal Socia listen in 1934 in Duitsland aan de macht kwamen, werd hij uit zijn ambt ontzet, o.m. omdat hij protes ten had laten horen tegen de ver volging van de Joden. Een belang rijke uitbreiding van zijn theorie verscheen in 1916: de verhandeling „Die Grundlagen der Algemeinen Relativitatstheorie". Hierin voerde Einstein het relativiteitsbeginsel tot het uiterste door. Inmiddels hadden zijn stellingen in brede kring ingang gevonden en het verwonderde dan ook niemand toen hem in 1921 de Nobelprijs voor Physica werd toegekend. Van Ein- steins onderzoekingen op andere ge bieden der Natuurkunde zijn voor al die over de Brownse beweging, over de viscositeitstoeneming van vloeistoffen door gesuspendeerde deeltjes en die over de theorie der lichtquanta van belang. Ook de phi- losophie der exacte wetenschappen heeft door Einsteins denkbeelden een principiële wijziging ondergaan. Einstein werkt sinds 1934 in de Verenigde Staten, waar hij tot zijn emeritaat in 1948 verbonden was aan het Institute for Advanced Stu dy te Princeton. Het persoonlijke leven van de geleerde kenmerkt zich door een afkeer van alle vor men van autoriteitsdwang en mili tairisme. Hij is een voorstander van het Zionisme, maar op Godsdienstig gebied een vrijdenker. Zijn vele vrienden waarderen hem ten zeer ste om zijn humor en vriendelijke eenvoud. Ingezonden Mededeling (Adv.) haf iïufscfetujrt&n met OXO JULIENNESOEP, een krachtige, heldere groentesoep, bereid met rijst en de fijnste jonge groenten. „its Ingezonden Mededeling (adv.) Bouw van schouwburgen e.d. 's-GRAVENHAGE, 10 Maart. En kele leden van de Eerste Kamer ma ken de minister van O., K. en W. er op attent, dat men allerwege een leven dige activteit ontwikkelt om in het bezit te komen van schouwburgen, concertzalen, tentoonstellingsruimten e.d. Naar aanleiding hiervan juichen ze de instelling van de Rijkscommissie van Adves voor de Bouw van Schouw burgen en Concertzalen toe. De leden stelden de vraag, welke opdracht aan deze commissie werd verleend en hoe ze is samengesteld. Het komt de leden voor, dat Ne derland moet worden verdeeld in 'n aantal culturele regionen en dat in een typisch centrum van elk dier streken bovengenoemde gebouwen zullen moeten worden gemoderni seerd. Een thans vaak vernomen wens, al dus de leden, is dat van overheidswege fondsen worden gevormd voor de fi nanciering van de cultuur, dus van wetenschap en kunst. In zulk een fondsvorming zien ze een dubbel voor deel, nl. dat de financiering wordt los gemaakt van de jaarlijks vast te stellen begrotingen, zodat een plan voor lang- durge periode kan worden opgezegd, en dat de minister niet wordt genoopt, over afzonderlijke subsidieposten met de Kamer van gedachten te wisselen. DEN HAAG, 10 Maart. Door leden van de Eerste Kamer is de aandacht van de minister gevraagd voor de zwa re financiële moeilijkheden waarin de bijzondere Hogescholen (V.U., Nijme gen, Rotterdam en Tilburg) verkeren tengevolge van onvoldoende subsidië ring. Zij vragen de minister hierin op korte termijn verbetering ce bren gen. Voorstel van B. en W. van Rotterdam ROTTERDAM, 11 Maart. B. en W. van Rotterdam geven de gemeente raad in overweging in beginsel te besluiten tot de aanleg van een vliegveld in de Zestienhovense polder en zij vragen verder machtiging de nodige onderhandelingen voort te zetten. Nadat gebleken was, dat voor de totstandkoming van een luchthaven in de polder Schieveen, ter vervanging van het verloren gegane vliegveld Waalhaven, voorshands niet op de nodige medewerking van de regering kon worden gerekend, zijn B. en W. zich niettemin blijven beijveren om Rotter dam in het bezit van een luchtvaartterrein te stellen. Voor de aanleg van een kleiner vliegveld met een verharde startbaan in de polder Zestienhoven, in 1952 voorgesteld, heeft de regering echter evenmin de vereiste toestemming wil len verlenen. Nu tengevolge van een wijziging in de bestemming van het vliegveld Ypenburg de beide aldaar gevestig de opleidingsinstituten, de Rijks luchtvaartschool en de Nationale Luchtvaartschool, zullen moeten worden verplaatst, hebben B. en W. onder de aandacht van de Minister van Verkeer en Waterstaat gebracht, dat Rotterdam in staat is in Zestien hoven een gunstige vestigingsplaats voor de beide instituten te bieden. De minister heeft zich inmiddels be reid verklaard medewerking te ver lenen aan vestiging van de scholen aldaar, mits voor de nodige investe ringen een aannemelijke basis zal worden gevonden. AANLEG EN INRICHTING. Nader overleg heeft geleid tot het ontwerpen van een plan voor de aan leg van een veld van 800 bij 800 m., met de mogelijkheid van latere uitbrei ding, op een terrein, dat eigendom van de gemeente is. De kosten van de aanleg en inrich ting, die ongerekend de waarde van de grond naar raming f 2.000.000. bedragen, zullen voor rekening van de gemeente komen, waartegenover staat, dat van het rijk een oorlogsschade-uit kering voor het vliegeld Waalhaven OEVEEL mensen, mannen en ook vrouwen en kinde ren, zijn er in de afgelopen twee jaren in Kenya, het land van de Mau Mau, vermoord? Vijfhon derd? Duizend? Tweeduizend? Nie mand zal hierop een afdoende ant woord kunnen geven. Tot April 1953 toe zijn er officiële cijfers ver strekt: toen bedroeg het aantal slachtoffers van de terreur 464 maar in dit cijfer waren niet de gedode opstandelingen begrepen. En als men weet, dat de verschil lende Britse leger- en politieonder delen een soort wedstrijd hielden wie de meeste Mau Mau-ers te pakken kon krijgen, dan zal men ervan overtuigd zijn, dat dit aan tal ook niet laag geweest zal zijn. Haat heeft hier hoogtij gevierd, haat en wraak om het bloed dat vloeide. En verregaande wreed heden zijn bedreven! Op allerlei wijzen heeft men het be staan van de Mau Mau trachten te verklaren. Louter blinde rassenhaat was een van die verklaringen en die zal er niet ver naast zijn, ook al komt men er hiermee niet helemaal. Want de terreurbenden hebben heel wat meer slachtoffers gemaakt onder hun eigen stamgenoten dan onder de blan ken was het louter rassenhaat dan zou de verhouding toch wel anders ge legen hebben. Dan is natuurlijk ook het grote woord „nationalisme" op de proppen gekomen en dan worden deze negers dus „vrijheidsstrijders" zoals men overal aantreft in de vroegere ko loniale gebieden. Ook hierin schuilt wellicht een beetje waarheid niet, al te veel naar ons idee! En dan zijn er die de Mau Mau louter en alleen zien als een troep misdadigers, lieden die moorden alleen uit bloeddorst. Al naar gelang men aanhanger is van een van deze verklaringen, beveelt men maatregelen aan om dit ernstige kwaad de wereld uit te helpen. En zo komt men ook in Engeland, dat ver antwoordelijk is voor de rust en orde in Kenya, allerlei meningen tegen. De groep van de houwdegens, de echte „kolonialen", die men ook in Engeland nog veelvuldig aantreft, kent maar één middel: die hele Mau Mau te vuur en te zwaard van de aarde verdelgen. Op typisch Britse manier heeft men dit geprobeerd: eerst zou men met een handjevol politiemannen en soldaten, „die negers wel even klein krijgen". Maar dat lukte niet en Engeland begon onrustig te worden, want dit misluk ken van het handhaven van recht en orde liet niet na indruk te maken op de andere stammen in dit reusachtige stuk donker Afrika. Men voelde dat er iets moest gebeuren en zo werd een „legercommando Oost-Afrika" inge steld onder aanvoering van generaal Sir George Erskine. Hij kreeg alle hulptroepen en de gehele koloniale hulppolitie tot zijn beschikking en zijn opdracht luidde, dat hij volledig moest afrekenen met de terreur van de Mau Mau. Sinds dat ogenblik zijn er geen dodencijfers meer verstrektWel heeft men sindsdien berichten kunnen lezen dat allerlei „generaals" met de meest romantische namen gevangen zijn genomen en men heeft de indruk gekregen, dat de Mau Mau langzaam maar zeker door de knieën ging. Dat is doorgegaan tot in het begin van dit jaar een parlementaire com missie naar Kenya is geweest en daar over een politiek rapport heeft opge steld. Dat rapport was niet mals: men verweet de mannen van generaal Ers kine, dat zij dezelfde wreedheden uit haalden als de Mau Mau terroristen en men verweet het bestuur van het land, dat het er niet in was geslaagd de mas sa van de Kikoejoe's aan de zijde van recht en orde te brengen. De conclusie was, dat deze wijze van optreden, het beantwoorden van terreur met terreur dus, een falikant verkeerde oplossing was. En nu gaat men het dan weer an ders proberen, meer het recept van „toegeven aan het nationalisme". Het dreigen van de Arabische landen om de hele zaak voor de Ver. Naties te brengen en het stoken van Rusland dat hier „het zelfbeschikkingsrecht der volkeren" geweld wordt aangedaan, zullen hieraan niet vreemd zijn. Want Engeland weet ook wel dat de leden der Ver. Naties op dit punt vaak vreemde opvattingen huldigen! Maar ook dit is een hellend vlak, want nu al moppert men, dat er maar één Afri kaan in de regering zit. Gezien het la conieke antwoord van de Britse minis ter van Koloniën op dit gemopper, is de helling echter nog maar gering. „Mijne heren" zo luidde zijn ant woord op dit gemopper „het spijt mij zeer, maar er is niets aan te doen!" mag worden verwacht. Als vergoeding voor het gebruik van het veld zouderï de tot dusverre op Ypenburg geldends tarieven f 1.000.per vliegtuig per jaar voor de Rijksluchtvaartschool en. f 80.per vliegtuig per maand voor de Nationale Luchtvaartschool kun nen worden aangehouden. MOGELIJKHEDEN. Tenslotte merken B. en W. nog op, dat de totstandkoming van bedoeld vliegveld tevens de mogelijkheid zal bieden tot het aantrekken van op luchtvaartgebied werkzame onderne mingen, omtrent welker vestiging on derhandelingen nog gaande zijn. Voorts zal, nu Rotterdam in het heli- copterluchtverkeer is opgenomen, het veld als uitwijkplaats voor deze toe stellen kunnen dienen en gelegenheid voor stalling en onderhoud kunnen bieden. Ook in dit opzicht achten zij de aanleg van het veld voor de ge meente van groot belang. Ingezonden Mededeling (Adv.) door rheumatiek, spit, ischias, hoofd en zenuwpijnen. Neemt regelmatig Togal, dat verdrijft in al die gevallen snel en afdoende de pijnen. Togal baai waar andere middelen falen. Zuivert door de nieren, is onschadelijk voor hart en maag. Bij apoth. en drog. 0.93 (foengt o-tió ZATERDAG 13 MAART 1954. HILVERSUM I. (402 m.) VARA: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. (9.30-9.33 Waterst.). VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11.40 Clavecimbel. 12.00 Gram. 12.30 Land en tuinb. med. 12.33 Gram. 13.00 Nws. 13.15 VARA-Varia. 13.20 Dansmuz. 13.43 Sportpraatje. 14.00 Gram. 14.25 Drents programma. 14.50 Volksdansen. 15.15 „Van de wieg tot het graf", caus. 15.30 Poiitie- kapel. 16.00 Concertgebouwork. en solist, 17.00 Weekjourn. 17.30 Jazzmuz. 18.00 Nws en comm. 18.20 Lichte muz. 18.40 Rege- ringsuitz. Atlantisch allerlei. 19.00 Artis tieke Staalkaart. VPRO: 19.30 „Passé par- tout", caus. 19.40 „Het Boek Handelin gen", caus. 19.55 „Deze week", caus. VA RA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 Socialistisch comm. 22.15 Roemeens ork. 22.40 „Onder de pannen", hoorsp. 23.00 Nws. 23.1524.00 Gram. HILVERSUM n. (298 m.) KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Koorzang. 7.45 Morgengebed en lit. kalender. 8.00 Nws en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor da vrouw. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Pianospel. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinbouw mededelingen. 12.33 Gramofoon. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Amus. ork. 14.00 Boekbespr. 14.10 Voor de jeugd. 14.20 Engelse les. 14.40 Gemengd koor. 15.00 Kroniek v. Letteren en Kun sten. 15.40 Fanfare ork. 16.00 Omr. ork. 16.20 „De Vliegende Hollander", caus. 16.30 De schoonheid van het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sportber. 18.00 Gevar. liedjes. 18.15 Radio Onderwijs Con gres. 18.30 Gram. 18.45 Buitenl. correspon denties. 19.00 Nws. 19.10 Gram. 19.20 Slui ting van het Radio Onderwijs Congres. 19.30 Gram. (Intermezzo: 19.50 „Vader doet de vaat"). 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken", caus. 20.50 Gram. 21.00 „Werkers van het elfde uur", hoorsp. 21.50 Act. 22.00 Gram. 22.30 Wij luiden de Zon dag in! 23.00 Nws. 23.15 Nws in Esperanto. 23.2224.00 Koorzang. BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 11.45 Gram. 12.15 Idem. 12.30 Weerber. 12.34 Sopr., ba riton en piano. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.15 Gevar. muz. 15.10 Gram. 16.00 Ac- cordeonspel. 16.15 Gram. 16.30 Accordeon- spel. 16.45 Engelse les. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.30 Orgelrecital. 18.30 Voor de sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.45 „Om roep Ommeganck". 21.15 Gram. 21.30 Pra- ter-ork. 22.00 Nws. 22.15 Verz. progr. 23.00 Nws. 23.05 Dansmuz. 23.35—24.00 Zigeu- nermuz.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1954 | | pagina 3