VAN VROUWEN VOOR VROUWEN
MAN EN VROUW
DRIE VOORDELEN
IN ÉÉN JAPON
D
EEN PEIGNOIR
r-
Ewu-UMpke, u-a&cUng,
Opvoeding tot het huwelijk is van groter
waarde dan het „dokteren achteraf"
öe voqeLtjes
in zes menu's voor deze week
Een modepraatje
voor jongens en meisjes
-,v s 'u
In het weekblad „De Hervormde
Kerk" wordt een artikel gewijd aan
het boek van een vrouwelijk Ameri
kaans professor, dat tot titel heeft:
„Man en Vrouw". Men begrijpt, daar
„stapte" ik op af, zodra ik de krant
opengeslagen had. Een boek door een
vrouw geschreven en ook handelend
over ons, vrouwen. De Amerikaanse
schrijfster, Margaret Mead vertelt
hoe de omgang der jongelui is en
welke consequenties dat voor het ver
dere en voornamelijk het huwelijks
leven heeft. Men gaat onderling veel
uit. De afspraakjes zijn legio, maar
worden gemaakt voor één avond. Na
tuurlijk kan daar een verloving uit
volgen en dan het huwelijk. Er is een
soort onderlinge wedstrijd tussen de
jongens en de meisjes, v.-le de meeste
afspraakjes kan maken met een ge
vierd persoontje in hun eigen jonge
wereldje. Dan bewijst men dat men
al „iemand" is. Doch al die gezellige
uitgangetjes verbinden tot niets voor
lopig.
Doch denk eens in, wat dit aan
zelfbeheersing kost. O als dit steeds
zo doorgaat. Maar meisjes en jongens
staan daarin als gelijke naast elkaar.
In de loop van de tijd wordt er na
tuurlijk één de uitverkorene. Nu zegt
de schrijfster echter, dat dit jeugd-
spel zijn funeste invloed uitoefent in
het huwelijksleven, want het meisje
dat jarenlang gewend was als speel
kameraad als gelijke naast de jongen
te leven, heeft daardoor vaak de rech
te gesteldheid verloren om te komen
tot de volledige o-ergave, die men
als voorwaarde voor een gelukkig
huwelijk stelt.
Vanzelf komt de schrijfster dan op
het grote probleem van de vele echt
scheidingen. Dat is in Amerika erg.
De schrijfster vindt dit ook een ont
stellend iets, doch het is gelukkig,
dat zij kan constateren, dat een jon
gere en krachtige generatie er aan
werkt het huwelijk veilig te stellen
en veilig te blijven stellen. Ze schrijft:
„De samenleving als geheel is zich
meer bewust geworden van de enorm
hoge eisen, die aan het huwelijk ge
steld moeten worden en van de be
hoefte aan een groot aantal nieuwe
maatregelen, zoals deskundige voor
lichting vóór en in het huwelijk, kleu
terscholen en dergelijke, om de in
spanning te verminderen van elk
jong paar, dat genoodzaakt is om ge
heel alleen een volledige levenswijze
te ontwerpen, die past in de wereld,
waarin zij zich bevinden.
De mevrouw, die in „De Hervormde
Kerk" dit boek behandelt, is het daar
mee geheel eens, want „opvattingen,
waarvan sommigen gelijk zijn aan de
Amerikaanse betreffende het huwelijk
hebben ook in ons werelddeel het
euvel van de echtscheiding doen toe
nemen. Met Margaret Mead, zijn we
van oordeel, dat deskundige hulp en
steun aan gehuwden bij elke moeilijk
heid, die zij te overwinnen hebben,
nood kelijk is".
Zonder iets kwaads te willen zeg
gen van al die mensen, zeer deskun
dig, die dit zo maar op hun eentje
doen, of dat ze in team op een bu
reau gezamenlijk trachten vele men
sen door hun mc riten heen te hel
pen, ik geloof, dat men toch bij al
deze dingen bij het verkeerde eind
begint, als men doet net .Is de vrou
welijke orof. in Amerika, die denkt
dat de narigheid het gevolg is van
de omgang der jongelui. Het begin,
hetzij goed of kwaad, zit altijd in het
gezin en daar moeten we beginnen.
Als de jonge vrouwen deze wijsheid
nog niet kunnen opbrengen, dan maar
de ouderen voor het front geroepen.
Niet de stokouden, die geen eigen
gezinfltaalr. meer hebben, neen zij die
nog in het volle even staan met hun
opgroeiend kroost. Zij, die de eerste
moeilijkheden al ebben overwonnen,
die moeten doelbewust gaan zien, dat
zij bouwen a 1 de toekomst als ze
eigen huwelijk zo weten te maken,
dat de kinderen, groot geworden,
daarop terugzien, als op iets dat goed
en gaaf was. Daarover hoef je eerst
met de kleine kinderen niet te pra
ten of te preken. Alleen maar het
voorbeeld gev°n. Dat gaat niet van
zelf. Wat gaat er wel vanzelf, dat
goed is en naar Gods gebod? Daar
voor moet altijd gestreden worden.
En dan is ee. rname taak, hier
mee in de opvoeding te rekenen, dat
die kleine hummel van nu, eens de
man van een jonge vrouw zal zijn,
en ons aardig m lisje, de vrouw van
een jonge klant, die met haar samen
een huwelijk zal opbo 'wen. Nog eens
daar over i raten? Hoeft niet te veel.
Misschien als ouder zijn, maar leer
die jongen, dat meisje, in de kleine
dingen van hun eigen leventje, wat
trouw is.
Als ze iets beloofd hebben, moet
dat woord gestand worden gedaan.
Leer, dat ze ook al kost dat wat
narigheid, dat ze vólkómen oprecht
moeten zijn in hun handelen met elk
ander mens. Leer ze, dat ze niet in
de eerste plaats alléén om zich zelf
moet denken. Sla de kinderen eens
goed gade als ze aan tafel zitten en
het hun eens geoorloofd is, zelf hun
portie te nemen van een extra lekker
hapje. Leer ze, zo aan eigen tafel,
om toe te zien, dat ook anderen hun
deel krijgen, dan gaat dat later in
het huwelijk gemakkelijker, dan dat
men van jongensaf gewend is alleen
om zichzelf te denken. Ach het zijn
allemaal van die vanzelf sprekende
dingen, zou men zeggen. Zulke on
nozele kleinigheden. Ja, maar daar
gaan de meeste huwelijken aan kapot,
omdat de late grote conflicten meestal
met zulke zielige nietsjes zijn begon
nen.
Ik las eens, al lang geleden een
artikel van iemand, die door zijn werk
veel te maken had met zulke ge
derailleerde huwelijken. Hij schreef
ove. oen echtpaar, d t het niet met
elkaar kon uithouden, want klaagde
de man, zijn vrouw wilde nou nooit
eens zulke lekkere bonensoep koken
als zijn moeder voor hem deed, om
dat zij die zelf niet lustte en ja
dan waren er later nog meer zulke
dingenEn de vrouw vond, dat
haar man maar altijd om zich zelf
dacht en nooit eens iets deed om haar
het leven gemakkelijk te maken,
want waarom moest hij nou altijd
per se in bad als die kamer net ge
daan was en Je hulp, die dit werk
deed al weer vertrokken, terwijl hij
zeeën van tijd had om het eerder te
doenJe zou om zulke dingen
kunnen lachen, zo futiel zijn ze, maar
daar gaat een gezin aan ten gronde,
omdat natuurlijk deze kleinigheden
niet opzichzelf staan, maar een zijn
van de reeks die door het eerste feit
gekarakteriseerd is. En wie spreekt
er van kleinigheden? Zegt het spreek
woord niet, de gestadige droppel holt
de steen uit. Als je dag aan dag te
zien krijgt, dat je huwelijks
partner het leven precies alleen naar
eigen believen inricht, dan vraag je
je zelf af, wat is dan een huwelijk?
En met deze „kleinigheden" hebben
we te maken in de opvoeding van de
kinderen. Ze moeten van heel jong
af daarvoor -.-orden klaargemaakt.
Vaak denk ik aan het verdrietige ge
zicht van een nog jonge vrouw, die
hard moest vechten om van haar
huwelijk iets te maken, en die haar
eigen kroost een voortreffelijke op
voeding gaf. „Met alle kracht, die ik
heb", zei ze, „zal ik proberen te voor
komen, dat schoondochters me ook
later niet vloeken in mijn graf omdat
ik niet die ellendige zelfzucht heb
ontdekt, al wordt die verbloemd ach
ter snoezige maniertjes. Of als ik één
van de jongens of mijn kleine meisjes
niet gevoelig heb gestraft voor hun
liegen".
Natuurlijk kunnen wij met de bes
te opvoeding onze kinderen niet vol
maakt krijgen. Maar toch een juist
inzicht in de moeiten en mogelijk
heden die de opvoeding met zich
brengt en daarbij een gestadig gebed,
daarvan te zamen zullen toch betere
resultaten te zien zijn, dan de zo
goedbedoelde hulp van anderen als
het eigenlijk al te laat is. Daarom is
ons leven, al doen we dan ook geen
daverende dingen, die in de krant
komen, van zo ontzaglijk veel belang.
Maja.
Kleine Jimmy zit voor 't raam
eet zijn boterham,
wie daar op de vensterbank
bij hem zitten kwam?
Sjiep, sjiep, sjilpt de kleine mus
't is hier buiten koud,
'k hoop dat je wat kruimeltjes
voor mij overhoudt,
overal is ijs en sneeuw
en wij hebben niets
geef ons nu jouw kruimeltjes
dan hebben wij ook iets.
Mam kwam bij haar jongen staan
en zei: wat is dat?
dat is voor de vogeltjes,
ik heb genoeg gehad.
Nu zat op de vensterbank
al een hele rij,
Mam gaf toen de stukjes brood,
deed er water bij.
Mam, dat zullen we altijd
in de winter doen.
Jim kreeg van zijn mam daarvoor
op zijn wang een zoen.
A. JAMOEL-HORJUS.
<S#?>®s=S> <955S><&5© <a#n> <3^S><Ssf^<SsS5> <&£S>
Modieus
Warm
Draagbaar
Practische aanleg.
E japon, die bij dit artikel
geschetst is, bezit mijns in
ziens vele goede kwaliteiten.
In de eerste plaats is ze om ver
schillende redenen modieus, daar
naast bijzonder geschikt voor het
Nederlandse klimaat en tenslotte
kan zij door vrouwen van allerlei
leeftijd gedragen "worden, die er in
dat geval zeker van kunnen zijn,
dat zij er keurig verzorgd uitzien.
Nieuw in de zin van modern is dit
jurkje zowel door stof als door coupe.
De stof is licht geajoureerde wollen
tricot, dus kant. Heerlijk warm is die
dubbel geweven wollen jersey van de
beste soort en zij voegt zich prettig
naar het lichaam zonder dat we bang
behoeven te zijn dat zij plaatselijk zal
uitrekken.
Het moderne in de coupe zijn de
ingezette mouwtjes en de plissé-baan
middenvoor. Het ceintuurtje is van
zwart peau-de-suède, voorzien van een
imitatie gouden gespje en uiteinden; de
bolvormige „gouden" knoopjes passen
hier goed bij en geven juist dat cachet,
dat men verwachten mag van een
mooie japon.
Natuurlijk is de wollen kant niet
de enige geschikte stof voor dit model:
allerlei wollen stofjes, effen of met
een fijn ingeweven patroontje, liefst
kleur op kleur, kunnen ervoor ge
bruikt worden. Allerlei kleuren die
goed met zwart samengaan, zijn er-
EEN van de eisen, die we aan een
warme maaltijd stellen is, dat er
voldoende eiwitten in voorkomen.
Door de naam zouden we misschien den
ken, dat eiwit speciaal in het wit van een
ei te vinden is, maar dat is niet zo. Deze
voedingsstof komt in het gehele dieren
rijk voor, dus ook in vlees, vis, melk en
kaas: bovendien in de zaden van plan
ten: erwten en bonen, graan en noten.
In iedere maaltijd van onderstaand menu
is een eiwitrijk gerecht opgenomen. Zij ma
ken de maaltijden duurder, maar voedzamer
en smakelijker. Het zal ons lang niet altijd
gelegen komen om een vlees- of kaasgerecht
op tafel te brengen. Dit hindert ook volstrekt
niet, als wij het dan maar niet zonder meer
weglaten. Het is belangrijk dat er voor een
vervanging gezorgd wordt. Gemakkelijk, ge
zond en niet duur zijn de melk- en karne-
melkgerechten. Zij bieden daarbij het voor
deel dat we ze net zo stevig of licht kunnen
maken als we willen. Zijn de menu's ons te
bewerkelijk, te duur of misschien juist niet
uitgebreid genoeg, dan moet U zeker eens
aan een melkgerecht denken.
MENU'S.
1. Griesmeelsoep - carbonaden, aardappelen,
spruitjes, jus appelmoes met vla.
2. Erwtensoep met soepgroenten drie-in-
de-pan.
3. Rest erwtensoep corned beef of ham,
aardappelen, andijviesla.
4. Gebakken haring, aardappelen, winter
peen.
5. Gehakt, zuurkoolstamppot.
6. Rest gehakt, aardappelen, koolraap, jus.
7. Kaaspannekoek, aardappelen, prei, jus.
1. Voor de soep nemen we eens een stukje
schenkel en wat kruiden. Het soepvlees
bewaren we voor de erwtensoep van de
volgende dag en als er bouillon over is,
gaat die er ook door. In dit jaargetijde zal
het bewaren van vlees en bouillon geen
moeilijkheden opleveren. De spruitjes
worden 30 minuten voordat we aan tafel
gaan met een bodem kokend water en
zout opgezet, en op het laatst met een
stukje boter of margarine en desgewenst
nootmuskaat omgeschud.
2. Voor de voedzaamheid doen we een flinke
scheut melk en een stukje boter of marga
rine door de soep en op het laatst een
paar eetlepels fijngesneden selderij - of
peterseliegroen. Na een stevige soep is een
vruchtensla lekker, na een minder dikke
soep een gebakken gerecht.
3. Andijvie dient zeer fijngesneden te wor
den als hij tot sla wordt verwerkt. Een
pittige slasaus met wat aroma, mosterd
of peper smaakt er goed bij. Wie echter
de smaak wil verzachten, kan hangop,
yoghurt of karnemelksaus nemen.
4. De haring kunnen wij in zijn eigen vet
bakken of in een weinig olie.
5. De zuurkoolstamppot kan bereid worden
van rauwe, fijngesneden zuurkool of van
gekookte zuurkool. In het eerste geval
nemen wij op 2 kg aardappelen kg,
in het tweede geval 1 kg zuurkool.
6. Koolraap doen we op in een melksausje
met nootmuskaat.
7. Van prei behoeft alleen het harde, don
kergroene gedeelte weggesneden te wor
den. De kooktijd van prei is 15 minu
ten. Aan prei wordt door veel huis
vrouwen een scheutje azijn toegevoegd.
Kooknat kan in soep worden gebruikt.
Griesmeelsoep.
200 g schenkelvlees, een stukje ui, een
paar takjes peterselie, een laurierblad,
zout, 50 g (4 afgestreken eetlepels)
griesmeel, peterseliegroen.
Het vlees wassen en opzetten met tuirn
een liter water, zout, de groenten en het
laurierblad. Het geheel aan de kook brengen
en zachtjes 3 uur laten trekken. De soep
zeven, het vlees van het been nemen en in
stukjes snijden. Een deel van het vlees in
de bouillon terugleggen. Het griesmeel in
een pannetje voorzichtig lichtbruin rooste
ren, onder roeren met een vork. De gries
meel aan de bouillon toevoegen en in rfc 10
minuten gaarkoken. De soep afmaken met
zeer fijngesneden peterselie.
Kaaspannekoek.
200 g bloem of bakmeel, 1 melk,
150 g belegen kaas, zout, boter, mar
garine of vet.
De kaas raspen. De bloem of het bakmeel
met de helft van de melk tot een glad deeg
roeren en verdunnen met de rest van de
melk. 100 g kaas en zo nodig een weinig
zout er door roeren. Van het beslag panne
koeken bakken in hete boter, margarine of
vet. De koeken pas keren, wanneer zij aan
de bovenkant opgedroogd zijn. De panne
koeken op elkaar stapelen met geraspte kaas
er tussen. De koeken warm opdienen en in
punten snijden.
voor aan te raden: oud-rose, zacht
(niet te licht) blauw, de nieuwe oker-
kleur cognac, enz.
Wilt u er overdag mee uitgaan, kies
er dan een eenvoudig, rechtlijnig zwart
hoedje bij en halflange zwarte glacé
handschoenen. De rug van het japon-
In Zeeland verdwijnen de klederdrachten. Men kan dit betreuren
(en het is te betreuren!), maar men kan de klok niet terugzetten. Nu
komt dus het gewone jurkje ervoor in de plaats kleding die aan
mode onderhevig is en die van jaar tot jaar een ander accent krijgt.
Ook de Zeeuwse vrouw zal zich daaraan niet kunnen onttrekken. Dit
betekent natuurlijk niet, dat men maar domweg moet aanlopen achter
datgene, wat „modekoningen" als mooi en goed voorschrijven al
tijd zal iedere vrouw die mode aan zichzelf moeten aanpassen, daarbij
overwegend wat haar staat of niet staat en wat men al dan niet in de
Zeeuwse gemeenschap dragen kan.
Hierbij is voorlichting wel onontbeerlijk en op onze vrouwenpagina
verdient die zeker een plaats. Wij hebben hiervoor een medewerkster
gevonden, een geboren Zeeuwse, maar een die volledig op de hoogte is
van alles wat in de modecentra gebeurt. Van tijd tot tijd zult U op
deze plaats artikelen van haar hand aantreffen. En wie vragen heeft
kan via de redactie van ons blad ook bij haar terecht.
=J
netje is, dit tussen haakjes, helemaal
glad.
Plissé en kant.
In het begin van dit artikel heb ik
geschreven dat zowel plissé als kant
zeer modern zijn. Daarom geef ik nog
'n paar ideeën voor modellen, waarin
fijne, geplisseerde stof is verwerkt.
Omstreeks de jaarwisseling kwam het
Parijse modehuis Lanvin-Castillo met
een geklede japon van zandkleurige,
wollen foulard. De rok is rondom van
naar onder toe wijder uitlopende plis
sé vervaardigd. Beneden de taille die
zo strak mogelijk gehouden is, springt
dit gezellig uit. Het helemaal gladde
lijfje met lange, ingezette, nauwe mou
wen is langs de ruim uitgesneden, ron
de hals versierd met een rand borduur
sel van gouden pailletjes en glazen
steentjes. De mannequin, die deze jurk
op een show toonde, droeg er een vlot
klein baretje en dito mofje van ocelot
bij, terwijl tamelijk lange, zwart suède
handschoenen het geheel completeer
den. Lijfje en rok waren gescheiden
door een pl.m. 4 cm brede ceintuur
die vrijwel gefingeerd was, d.w.z. zij
was zo glad en onopvallend mogelijk
op het lijfje genaaid.
f
Castillo, de Spanjaard.
Zojuist had ik het over het mode
huis Lanvin-Castillo. U weet mis
schien, dat de vrouw, die dit modehuis
in het leven heeft geroepen en tot aan
zijn heeft gebracht, Jeanne Lanvin, als
naaimeisje op een atelier begonnen is.
Door haar grote talent is ze rijk ge
worden en bijna tot haar laatste le
vensjaar (ze is onlangs op 80-jarige
leeftijd overleden) .heeft ze zich met
ontwerpen bezig gehouden. Haar doch
ter, getrouwd met een markies, heeft
niet het talent van haar moeder en zo
zwaait thans de Spanjaard Castillo de
scepter in dit modehuis. En op een
meesterlijke wijze, zij het dat zijn cre
aties meer geschikt zijn voor de don
kerharige Zuideuropese vrouw en voor
het felle Zuidelijke zonlicht, dan voor
ons, Noorderlingen. Zo bedacht hij de
ze charmante combinaties: zeer wijde,
vrij lange en cirkelvormig geknipte
rokken van dun vilt in heel warme
kleuren blauw of rood, op regelmatige
afstanden versierd met 'n baan plissé
die in de taille als een bundeltje bij
elkaar genomen is en onderaan dus
uitwaaiert. Daarboven draagt men een
strak zwart truitje of een gladde witte
blouse met korte of lange mouwen. Als
afscheiding dient een ceintuur die de
kleur van de rok herhaalt en die bo
vendien versierd is met goud of zilver.
Voor het Nederlandse jonge meisje of
de slanke vrouw zitten hier toch zeker
ook mogelijkheden in. Maar de kleu
rencombinaties dienen dan iets gema
tigder te zijn zoals smaragdgroen met
zwart, honinggeel met bruin, enz., en
dan een ceintuur die o.a. de kleur van
de rok vertoont.
BERNARDA.
MAAR weinig kinderen hebben de gewoonte om zich direct al na
het opstaan aan te kleden. Liever scharrelen ze nog wat rond
in pyama of nachtpon, kruipen nog eens even bij mamma in
bed en rennen dan weer weg om nog even met een geliefd stuk speel
goed te kunnen spelen. Dat is niet erg, als men er maar aan denkt, dat
het jonge lichaam beschermd moet worden tegen de overgang van het
warme bed naar de koude van slaapkamers en gangen. Het vreemde
is, dat de meeste ouders wel voor pantoffeltjes zorgen, maar het on
misbare kledingstuk, het peignoirtje, vergeten. Terwijl juist de kinderen
zich zo prettig voelen in zo'n warme lange jas.
Het hierbij afgebeelde model is zowel voor jongens als voor meisjes
geschikt. Voor een jongen kunt U het beste effen of gestreepte stof
nemen, de meisjes krijgen natuurlijk een bloemetjespatroon. Het patroon
is gemakkelijk, zodat ook de minder ^ervaren naaisters zich hier best
aan kunnen wagen. Het is verkrijgbaa'r in de maten 60 70 80
90 en 38. De kosten bedragen 75 ct.
Wijze van bestellen
Adresseer een briefkaart aan de redactie van het Zeeuwsch Dag
blad, afd. knippatronen, Lange Vorststraat 90 te Goes. Op de adres-
zijde plakt U de verschuldigde 75 ets aan postzegels. Aan de andere
zijde vermeldt U met duidelijke letters Uw naam, adres en woonplaats
en verder maat en nummer van het gewenste model (C 795).
Plak op een briefkaart nooit meer dan ƒ1.— aan postzegels extra,
want wat meer geplakt wordt, is waardeloos. Patronen kunnen niet
worden geruild, bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd.
Tlaitoon
u-cut
de
w-eeJb
