UÓ-c fytMegJUjk
eeiancl
£),e iacui de, uweJh
ONDERWIJS OPVOEDING CULTUUR
Even lachen?
UIT DE WERELD
VAN HET BOEK
Frans woordenboek
OPVOEDKUNDIGE RUBRIEK
■iiiiiiiiniiaiiiiHiWiaiiiiiiiiiiBBai
Bodembescherming
si
I
die ons rechtsgevoel volkomen bevre
digen.
Hier ligt een zeer duidelijke, maar
tot nu toe, ondanks herhaald en drin
gend verzoek, consequent ontweken
taak voor de Christelijke pers. Verant
woordelijke persmensen die dit moch
ten lezenhet is inderdaad de be
doeling dat U zich dit aantrekt!
Er moet hier recht gedaan worden!
Deze Bond heeft nu in de loop van
zijn bestaan veel gedaan en kwam uit
ce aard der zaak veel in aanraking
met de leesbehoefte op Jiet Platteland.
Richtte hij zich bij zijn strijd voor
de Chr. Leeszalen hoofdzakelijk tot de
grotere plaatsen, meer en meer werd
hij geconfronteerd met de behoefte
die ook op het Platteland gevoeld werd
aan een verantwoorde Lectuurvoor
ziening. Hij heeft toen gemeend zich
aan deze nieuwe taak van arbeid niet
te mogen onttrekken.
Naarmate het getal contacten op het
Platteland groeide, werd ingezien dat
hiervoor eigenlijk een afzonderlijke
organisatie noodzakelijk is. Daaruit
werd het initiatief geboren om deze
organisatie ook inderdaad in het leven
te roepen.
Dit zou later worden: de P.C.L.R.!
Zo heeft deze Bond reeds nu een
pracht staat van dienst.
Dat zijn strijd zo moeilijk was en op
veel verzet stuitte is werkelijk niet
zijn schuld. Maarwat meer har
telijk meeleven en daadwerkelijke
steun van ons zou deze Bond deugd
doen!
We voegen er geen commentaar bij.
Laten onze mensen, die ten Platte-;
lande leiding hebben te geven, we
denken aan schoolhoofden, onderwij
zers, jeugdleiders, predikanten, en ver
der zij die van de grote behoefte van
goed geestelijk voedsel voor ons Chris
tenvolk overtuigd zijn, de handen in
een slaan. Er is nu gelegenheid voor!
door C. R. C. Herckenrath, met
medewerking van Albert Dory,
eerste deel, FranschNeder-
landsch. 6e druk. Uitgave: J. B.
Wolters te Groningen.
Dit woordenboek geeft weer vele
aanvullingen, met name van technische
en wetenschappelijke uitdrukking in
verband met de talrijke uitvindingen
der laatste jaren. Het is dus bijge
werkt, up to date. Een belangrijke ver
betering is ook het opnemen van Fran
se werkwoordvormen op hun alphafce-
tische plaats, wanneer ame gelijkheid
is, dat ze door beginners van het Frans
niet worden herkend rf met die van
andere werkwoorden verward kunnen
worden.
Overigens bleek ons bij het door
bladeren van dit woordenboek en het
nemen van verschillende steekproeven,
dat het alleszins beantwoordt aan de
praktijk, zowel voor schoolgebruik als
bij persoonlijke studie en praktijk in
het zakenleven. Een zeer correcte,
nauwkeurige uitgave, die we graag
aanbevelen.
Van ccn vouw,
een baard
en een ossetong
De baard is dan aan
de vouw in de broek ge
lijmd. Dat staat wel een
beetje afgezakt. Maar
een grimeur mag gek
doen. Het publiek wil
bedrogen zijn. Dat geeft
moed om er zelfs nog
een ossetong bij te
plakken.
We willen niet graag
voor een os aangezien
worden, maar een osse
tong hebben we graag
in de mond. Omdat die
zo lekker is. En bij tij
den zo gemakkelijk.
Als Mozes zijn we gauw
zwaar van tong. Niet
als we voor eigen pa
rochie moeter preken.
Maar wel, als we voor
iets of iemand anders
moeten pleiten. Oor
zaak: we lopen niet
warm voor de zaak,
waarvoor we gevraagd
worden: collecteren,
huisbezoek doen enz.
En als God nu in
Deuterontfmium (het
eerste en belangrijkste
opvoedkundeboek!) 6
na het grote gebod, de
liefde tot God, ons op
draagt: „gij zult het uw
kinderen inprenten en
daarover spreken, dan
hebben we ook bezwa
ren. Oorzaak: als boven.
Gold bovenstaande
opdracht alleen voor
de Israëlieten? De op
dracht van Jezus luidt
niet anders: „Predikt
het Evangelie aan alle
schepselen". Moeten we
dan niet in eigen gezin
beginnen? Naast de
godsdienstige sfeer,
waarop gebed en lied
zo gunstig kunnen in
werken, moet het on
derwijs uit de Bijbel,
1e evangelieverkondi
ging komen.
De Heilige Geest
bracht het Evangelie
in de eigen taal van de
toehoorder. Dus wij
moeten verkondigen in
de kindertaal: vertellen,
kinderbijbels. Derhalve
is nodig: Bijbel- en kin
derkennis. Schrikt nu
niet! We behoeven
geen theoloog of psy
choloog van professie te
zijn. Maar we moeten
het vertelde of gelezene
toch zelf begrijpen en in
kinderlijke vorm en
geest brengen. In elk
gezin daarom een Bij-
belhandlelding, Kinder
bijbel, opvoedkundige
lectuur. Gelukkig gaan
we in dit opzicht hard
vooruit. We geven dan
geen verkeerde voor
stelling van een Bijbel
se gebeurtenis en laten
dus een opgewonden
Jood zijn mooi opper
kleed niet in 1000 lap
jes scheuren (hoewel er
ergere, bijna noodlotti
ge dingen uit de Bijbel
gepeurd worden!) En
dan vertellen wij óók
over Doop, Avondmaal,
wat niet moeilijk be
hoeft te zijn.
Vertellen dus. Getui
gen. Kerk en school
hebben ook hun schone
taak. Maar niet om ons
te ontlasten. Vertellen,
getuigen is geen last,
maar vreugde. Ook de
verteluurtjes zijn met
de gebeds- en zangtij
den de beste ogenblik
ken in huis. Alweer:
alle begin is moeilijk.
Het loon echter groot.
Deze „last" van Jezus is
eveneens licht Leer ons
getuigen.
Terwijl wij dit schrijven is het knap
winter. De bloemen zijn haast niet
van de ramen te stoken. De krachtige
Noordooster doet mens en dier ineen
krimpen en de natuur verstijven.
De inwerking van de vorst op de
grond is duidelijk zichtbaar. De jonge
tarwescheuten schijnen dood in de
grond terug te willen kruipen. De
grond is grijs en drooggevroren. Lopen
we over zo'n bevroren perceel, dan
zien we dat de vrij lichte aanraking
van onze voet, de scherpe randjes der
kluiten doet verpoeieren, en dat ter
wijl in de herfst deze kluiten met een
zware eg haast niet te verkruimelen
zijn.
Wat is daarvan de reden?
Tijdens het bevriezen van het, in de
kluit aanwezige, water, zet dit uit,
waardoor de kluit naar alle kanten
scheurt. De aanhoudende vorst en de
scherpe, droge wind zijn oorzaak dat
het ijs verdwijnt, m.a.w. de kluit vriest
droog. Dit droogvriezen wordt nog
eens duidelijk geïllustreerd door het
grote gevaar voor bosbranden, waar
voor de radio ons de laatste dagen
waarschuwt. Begrijpelijk is dan ook
dat deze kluit in kleine partikeltjes
uiteenvalt als wij erop trappen.
Houdt de winter lang aan, dan kan
de grond gaan stuiven van de droogte.
Hier en daar is dit verschijnsel reeds
in geringe mate aanwezig.
Het zo juist geschetste wordt „ero
sie" genoemd, in dit geval wind-erosie.
Optreden van erosie betekent on
dergang van de landbouw; daarom is
het goed hier eens aandacht aan te
besteden.
Voor Zeeland is deze ruïneuze erosie
gelukkig nog van weinig betekenis, af
gezien van de duinzand gronden en
enkele erg zanderige percelen. Erosie
is echter een niet te onderschatten ge
vaar voor onze cultuurgrond.
Een landbouwstelsel b.v. dat tot het
optreden van erosie in grote mate
aanleiding heeft gegeven is de roof
bouw, in vroeger jaren veel toege
past. Maar niet alleen deze roofbouw,
ook ander onjuist bodemgebruik kan
tot uitputting der bodem leiden en zo
doende de erosie bevorderen.
De meeste cultuurgronden zijn uit
natuurgronden, zoals bós en steppe,
ontgonnen. Onder de oorspronkelijke
begroeiing heeft de grond eigenschap
pen verkregen, die de vruchtbaarheid
bevorderen, zoals gunstige waterhuis
houding, voldoende organische stof,
enz. Tevens vormde de begroeiing een
bescherming tegen zware regenval, hoge
temperaturen, sterke afkoeling. Zodra
de vegetatie is vernietigd, is de grond
blootgesteld aan inwerking van zon,
wind en regen en is gevoelig voor
erosie geworden.
Palestina, eens een land, bloeiende
van melk en honing, veranderde in een
woestijngebied, waar slechts cactussen
zich in hun sober bestaan konden hand
haven. De laatste jaren komt hierin
weer verandering, dank zij de Joodse
kolonisten.
Grote gebieden in Noord- en Zuid
Amerika, Afrika en Australië verke
ren door ontsluiting en ontbossing op
de rand van de ondergang.
De schade door de erosie nam in de
Verenigde Staten o.m. een dergelijke
omvang aan, dat ter bestrijding hier
van een speciale dienst in het leven
werd geroepen! de Soil Conservatioi
Service.
Ook ons eigen contingent lijdt onder
de knagende tand der erosie. Vooral
Frankrijk met zijn uitgestrekte gebie
den, geeft een troosteloze aanblik.
De noodklok luidt echter ook reeds
in ons eigen land, ondanks haar vlak
ke ligging en het goedaardige klimaat
Dikwijls zien we, na een zware re
genbui, het water in de sloten geel
grijs gekleurd. Weggespoelde bouw-
voor; erosie! Op vele zandgronden
heerst een ware zandstorm in een
winderig en droog voorjaar: erosie
M.a.w. De erosie bedreigt ook onze
landbouw reeds! En zal nog steeds
meer voedsel vinden voor zijn alles
vernietigend werk. De kleiner wor
dende veebezetting op onze akker-
bouwbedrijven betekent minder orga
nische mest en derhalve een meer en
meer teruglopen van het humusgehal-
te van de bouwvoor. Daardoor struc
tuur verval en erosie.
Dit laatste kan men duidelijk con
stateren op Schouwen-Duiveland. De
verzilte en drooggevallen grond ver
toont uiteraard een sterk structuur-
verval. Door de straffe wind en de
hevige vorst is deze grond kurkdroog
geworden met het gevolg dat deze
gronden nu erg stuiven.
Op de zandgronden verdwijnen
steeds meer de houtwallen. Deze, voor
genoemde gronden karakteristieke af
scheidingen, hebben zeer zeker hun
nadelen. Het grote voordeel echter,
voor de losse zandgronden van emi
nent belang is de windbreking, waar
door erosiewerking wordt tegenge
gaan. Overal waar de houtwallen zijn
verdwenen striemen verblindende
zandstormen.
Structuurbehoud en structuurverbe
tering kunnen nooit teveel aandacht
krijgen. De op het oog grote uitgaven
voor klaverzaden valt in het niet bij
de kosten, welke gemaakt moeten
worden om een kapotte structuur op
te knappen. Groenbemesting is drin
gende noodzaak, ook op de Zeeuwse
gronden. De thans heersende welvaart
moet behouden blijven en de ruïneuze
erosie geweerd. Laat de stuivende
gronden een waarschuwing zijn en be
denk dat een gewaarschuwd man voor
twee telt. W. J. L.
HIJ HAD ERVARING.
Moeder is met Jantje naar de foto
graaf gegaan om een portret van hem
te laten maken. Zo gauw de man met
het toestel begint te werken zet het
kereltje een keel op van je welste.
„Kom, Jantje", probeert moeder te
troosten, „mijnheer doet je toch geen
pijn. Wees nou stil, het is gedaan, voor
je het weet, als je maar eventjes stil
wilt zijn".
„Ja", snikt Jantje, „dat hebt U vo
rige week bij de tandarts ook gezegd".
38
j.'.;
s=
BS
J.V
W:
f.
SS
Si
Geachte redactie,
We kunnen aan de Oostsingel behalve het zonnetje in het water ook
best het zonnetje op het ijs zien schijnen. Maar waarom al dat lawaai
van die muziek er steeds bij? En dan welk 'n muziek. Schreeuwerige
en schorre jazz en indianengekrijs. Moest dat in het zo kerkelijke en
orthodoxe Goes ook al op Zondag? En dan voorafgaande aan de dag
waarop we de ramp van een jaar geleden met elkaar herdachten? Wat
is dat voor herdenken, wanneer we uit onze jool en pret plotseling één
dag of avond uitbreken om onze doden te herdenken en dan de volgende
dag maar weer volop lawaai over heel de stad? Bovendien: er wonen
mensen aan de Singel die heus niet chicaneurig zijn en wel wat kunnen
verdragen, maar die toch op de duur heus wel wat te veel van dat
onophoudelijk lawaai en gekrijs door die luidsprekers krijgen. Denkt
men er wel eens aan, dat er ernstige zieken, misschien stervenden op
en nabij de Singel kunnen liggen? Dat er mensen kunnen wonen die
voor zwaar en intens geestelijke arbeid zitten en absoluut niets kunnen
doen. Gaat het niet 'n beetje op „huisvredebreuk" lijken? Dat ec eens
een middagje wat muziek bijkomt, nu ja, maar waarom kunnen wij,
nerveuze mensen van tegenwoordig, niet meer de edele ijssport be
oefenen, zonder dat er dansmuziek en negergehuil aan te pas komt?
Is dat cultureel, verhoogt dat het kunstgevoel? Ons is bekend dat de
burgemeester verzocht is daar een eind aan te maken. Echter tot heden
te vergeefs,. Is daar nu heus niets aan te doen? Veel zou al gewonnen
zijn wanneer het geluidvolume van de luidsprekers althans tot de helft
beperkt werd. Een bewoner van de Oostsingel.
Dit onderschrift behoeft weinig commentaar. De burgemeester van
Goes geniet algemene bekendheid wegens zijn warm-kloppend burger
vaderlijk hart en warm medegevoel met alles wat lijdt of onrechtvaardig
behandeld wordt. Laten de belanghebbenden, desnoods gezamenlijk nog
eens een beroep doen op dat hart. We weten haast wel zeker, dat zij een
willig, begrijpend en instemmend oor zullen treffen.
REDACTIE.
Sv:.
Verleje weke schreef ik as dat ik nog
een brief te beantwoorde 'a van een vrint
uut Wolf erts dieke, die me in-z'n brief onder
meer ook wat schreef wat de mensen van
de krant anbelangt en waerdat ik verder
buten staen. Ik bin daerom zo vrie gewest
om dat gedeelte an de heren van de krante
deur te stieren. Ik denke dat die der an-
dacht daer wel an geven zalle. Mae daer
staet ook nog wat in waerdat ie mien me
ning over vraegt en daer wil ik dan ook
wel wat over zeggen. Ie is naementlik bang
asdat we teveul onder de roomse invloed
kommen en dat dat somtieds ook wel is
uutkomt in de krante. Noe ik bin met z'n
seens asdat ons vorzichtig motte wezen met
diengen over te nemen, meschien somtieds
wel omdat ter wat an verdiend ken wor
den, waervan we toch eigenlik in ons arte
zeggen motte, dat 't nie deur de beugel ken.
Mae, ik vo mien geloof toch nie dat daer
de kneep zit. Der bin 'eel wat mense die
goed weten waerdat ze teugen bin en die
op alles en nog wat cretiek 'a, mae die
daermee ook uutgepraet bin. Noe zal ik de
laeste wezen om me vrint uut Wolfersdieke
daervan te betichten. Ik 'a de indruk uut
z'n schrieven dat ie eel goed weet waerdat
ie vo' is. Mae in 't algemeen bin der toch
een 'oop mensen, die wel anti en contra bin,
mae die as ter opan komt niet te vertellen
weten waerdat ze noe is perries vo' bin. Ik
Dat humeurtje.
Jantje heeft al heel wat door
onze rubrieken gewandeld. Hier
is hij weer. Een erg humeurig
Jantje, volgen* zijn moeder. Wat
ze ook probeert. Jantje blijft er
lekker de pé in hebben als hij
zin heeft Flink optreden, gaf
oma als advies, maar Jantje
wordt dan nog erger.# Jantje is
al op de grote school en daar
schijnt hij er toch niet zo veel
last van te hebben. Wat te
doen? Jantje is, nemen wij aan,
een stevige boy. Een gezonde
kerel, anders zou u de oorzaak
daar moeten zoeken. Maar is dat
niet zo, dan doodeenvoudig he
lemaal niets van aantrekken. Als
Jantje merkt dat niemand, maar
dan ook niemand naar hem
tuurt, wel dan is het niet leuk
meer. Zo stiekum weg kunt U
hem dan toch wel een handje
helpen om uit zijn slakken-ho
rentje te komen, hoor.
Schep ongemerkt een voldoe
ning schenkende bezigheid of
een prettige afleiding. Pas als
hij weer gewoon is, kunt u eens
over die humeurige bui praten,
op uw gemak. Niet te gewich
tig, niet boos, maar onpartijdig,
vergevensgezind en met begrip.
Jantje krijgt wel eens door wat
de oorzaak is en dan gaat het
vanzelf over.
Harden?
Een Indische jongedame kan
niet wennen aan de felle koude
von de laatste dagen. Ze is ja
loers op jongelui die zelfs nu
met hun blote hoofd rondwande
len. Of ze daar ooit aan wennen
zal en hoe te harden. Allereerst:
wij wennen er ook niet aan al
zijn wij middenin zo'n felle kou
geboren. En dat lopen met het
blote hoofd in deze koude pe
riode staat wel stoer, maar iede
re dokter zal u vertellen dat het
niet goed is. Het is mode.
Nu kunt u wel gaan harden
ook zonder baden te nemen in
een bijt in het ijs. Maar overleg
dat liever met uw huisarts, want
van de lichamelijke gesteldheid
hangt ook een hardings-methode
af. Er is helemaal geen reden
om u te schamen, kijk maar om
u heen, niemand komt er uit die
niet moet. Tenzij schaatsenlief-
hebbers, doch tijdens schaatsen
voelt men geen koude, indien
goed gekleed.
Wel uitkering?
Ongeveer een half jaar na
zijn huwelijk kwam een jonge
man door een ongeval om het
leven. Aangezien hij in loon
dienst was, volgt hieruit dat hij
recht op een uitkering had want
het was een bedrijfsongeval. Nu
krijgt de jonge weduwe geen
weduwen-rente. Is dat, vraagt
een broer, omdat ze nog geen
jaar getrouwd waren? Nee, dat
is het zeker niet, want al was hij
een dag getrouwd, dan zou zij
weduwenrente kunnen krijgen.
U moet dus maar eens informe
ren bij het uitvoeringsorgaan, de
Raad van Arbeid. Indien ze
werkelijk geen uitkering krijgt
vragen wij ons af of het wel
een bedrijfsongeval was.
Al gebeurde het ongeval op
het fabrieksterrein, dan behoeft
het nog niet persé een bedrijfs
ongeval te zijn.
Huiswerk
Daar is Jantje weer. Niet die
Jantje van zo net, maar een an
dere. Een die lak heeft aan
huiswerk. Is dat wel zo, met dat
huiswerk? Wij lezen zo na het
avondeten wel eens een boek, of
proberen dat. Maar onze sprui
ten achten het de meest ge
schikte tijd voor luidruchtighe
den. (Wij ook toen wij nog pril
begonnen). Leest u dan eens?
Hoe zijn de omstandigheden
waarbij en waaronder dit Jantje
geacht wordt zich te kunnen
concentreren? In de huidige pe
riode van woningnood kan het
niet altijd ideaal zijn. Maar wel
bestaat de plicht, ook bij vader
of moeder, om een zekere pe
riode alle rust in acht te nemen,
om Jantje de gelegenheid te ge
ven zich bij zijn moeilijke bezig
heid te kunnen bepalen. Als re
gel snakt een jongen daar toch
al niet naar, omdat hij de nood
zaak daarvan nu niet direct ziet.
Dat komt later wel.
„Ik doe wat ik doe", zei Jo-
han de Witt en Jantje wil toch
ook een jongen van Jan de Witt
worden? Ennehelp hem een
handje met een goed woord, als
u er zelf nog iets van weet
help hem door de dingen aange
naam voor te stellen. Heus, bij
de jonge kindereri is het vaak
mis door gebrek aan steun en
belangstelling thuis.
Opvoeding is primair een taak
van An ouders: Huiswerk be
hoort ar ook bij, hulp bij huis
werk. Men leert zelf weer.
Veldwachter-incasseerder
Het feit dat die veldwachter
zich bemoeide met een civiele
kwestie over een onbetaalde
rekening, zegt niets. De man
doet dit vermoedelijk om een
dienst te bewijzen in de hoop
dat de invloed van de uniform
de beurs opent. Maar, zodanige
actie kan niets uitwerken als de
schuldenaar zich daar niet ver
schrokken van toont.
Als regel worden politieman
nen niet betaald om te trachten
rekeningen te innen. Maar ze
willen het wel eens doen, om
vriendelijk te zijn. Uiteindelijk
is de deurwaarder de man en die
kan dan vonnis vragen aan de
kantonrechter enz. Zulks, even-
Wel, kost geld. Nogal veel geld.
In dit antwoord bemoeien wij
ons niet met de kwestie of er
betaald moet worden. Want
daar hebben wij zo geen weet
van omdat lezer geen bijzonder
heden opgeeft.
Vraag het even j
Onze abonné's kunnen
iedere moeilijkheid aan
onze medewerker voor-
legggen. Zy krijgen des
gewenst steeds antwoord
in een persoonlijk schrij
ven. Brieven moeten wor
den gericht aan de redac
tie en links in de hoek
van de enveloppe moet
worden geschreven: Raads
man. Op uw briefpapier
gaarne uw naam en adres
in blokletters. Voor de
antwoorden wordt niets
in rekening gebracht.
Over de volgende onder
werpen kunt u (onder
meer) vragen stellen: ju
ridische aangelegenheden,
sociale verzekeringen, as
suranties, erfeniskwes
ties, woning-aangelegen
heden, alles wat ligt op
het terrein van het maat
schappelijk werk, per
soonlijke moeilijkheden,
huishoudelijke vraagstuk
ken (recepten, bloemen-
verzorging etc.), opvoe
dingsmoeilijkheden en al
wat aanleiding kan geven
voor zorgen of moeilijk
heden. Alle brieven wor
den strikt vertrouwelijk
behandeld.
bedoel daermee, dat cms gemakkelik teuge
de roomsen kennen waerschouwen en zeg
gen: dat mot niet en dat is verkeerd en
daer doen ons niet an mee. Mae dan krie-
gen we 'n soort antipapisme, waerdat geen
mens wat an eit en dat de roomsen geen
schaei doet. Ik gelove asdat ons de wortel
veul dieper motte zoeken. Wanneer onze
vaders in de stried teugen de roomsen in de
tachentjaerige oorlog nie aeres geweten
'adde asdat de roomsen verkeerd waeren,
zou ons nooit van z'n leven een vrie volk
geworden wezen en dan waren we nog
rooms. Er mot nog wat aeres an te pas
komme om onder de zegen des Heren de
stried teugen de roomse dwaelleer te kennen
teugen kommen. Daerom vind ik vo' mien
dat woord protestants ook zo'n weinig
zeggend woord. Protestant ken tenslotte
ieder wezen die nie rooms is. Zelfs een
Turk ken z'n eigen protestant noemen.
Want protesteren dat betekent niks aeres
asdat we iewers teugen bin. Ik a vroeger
is een kaerel ontmoet, die uut de stad
kwam, en die me vo' de een of aere zaek
is kwam opzoeken. Mae ie vloekte nog al
is 'n keer en toen ik 'm daer opmerkzaem
op maekte, zee ie: pardon, ik wou jie nie
beledigen, ik docht er nie an, dat ik vloekte,
mae ik dink ter krek as jie over, ik bin
naementlik ook protestant. Noe wordt daer
mae is veul wiesder van. Ik wil der mae
mee gezeid 'a asdat het ter op an komt, dat
ons nie allenig weten waerdat ons teuge
bin, mae dat 't ter vo alles op an komt dat
ons weten waerdat ons vo' bin. En as je 't
noe mien vraegt, dan geloof ik asdat ier
ons grote mankement lelt. Ons beleven een
oppervlakkige tied. Der is geen tied meer
vo een 'oop diengen waerdat onze vaeders
vo' deur vier gegaen bin. Ik zou willen, dat
onze keinders weer is grondig lerende wat
dat de stried teugen het roomse Spanje
eigentlik inhield. Datte ze de catechismus
weer is behoorlijk lerende en dat ter in de
gezinnen over d'n Biebel gesproken wier
en dat die ieleke dag minstens twee of drie-
mael hardop deur vader wier vo' gelezen,
zoas onze vaeders dat gewend wasse. Ik
vo' mien oor onze doomnie nogal is klaege
en de onderwiesders in de schole klaegen
der ook wel is over, datter van thuus zo
weinig medewerking is, juust as ter over
gaet de keinders die dingen bie te bringen
welke van 't hoagste belang bin. Veul
ouwers bin der bezurgd over datter kein
ders strakkies geen behoorlike plekke krie-
gen in de maetschappie en de keinders wor
den volgestampt met geleerdheid, mae veul
gaet dat ten koste van wat vo' de zaligheid
en vo' het welwezen van de kerke ken die
mankement lelt. Laet ons onze keinders een
nen. Kiek, ik geloaf asdat daer 't grote
opvoeding geven, waerdat nummer één is,
dat nummer één mot wezen. Laet ze de Bie
bel leren, en de catechismus, en de belie-
denis van ons geloof. Laet ze in der jeugd
leren wat dat de kerke is, laet ze de kerk
geschiedenis leren. Wat weten ze der van
af as je ter is met ter over 'a? 't Is vaek
bedroevend wat dat je dan te horen of ook
nie te horen kriegt. Kiek, ik zou willen as
dat daer noe is verandering in kwam. En
dat mot van huus uut beginnen. Daar leit 't
fondament van de hele saemenleving. As 't
daer goed gaet dan komt 't in 't openbaere
leven vanzelf ook terecht, mae as 't in de
gezinnen mis gaet, dan gaet 't overal mis.
't Is nie de vraeg ofdat de roomsen an in
vloed winnen. Dat is mae uuterlik. Waer
dat 't op 'an komt is ofdat ons en onze kein
ders nog weten wat dat de ouwe beproefde
gereformeerde waerheid is en niet vortge-
dreven worden deur allerlei wind van leer,
omdat ze zeivers niks meer weten en geen
kennis meer 'a an de Schriften. De Biebel
zeit: Mien volk gaet verloren omdat 't geen
kennis heeft. Dat woord geldt vo' vandaeg
meschien meer as vo' welke aere tied ook.
Ik dink dat me vrint uut Wolfersdieke 't
daer toch wel met seens ken wezen. Waer
of nie?
Julder FLIP BRAMSB.
