HIER VOLGT HET
WEERBERICHT...
maar wat gebeurt er
voor het zover is?
Heft «erIe Jen l*eei*l
Werelwijde samenwerking, waarvoor
geen ijzeren gordijn geldt
Duitsers lachen hartelijk om
bombastische gebaren
GEEN OMBUIGING VAN HET
LANDBOUWBELEID
Sebeille moet opnieuw
beginnen
HET DRIE EILANDENPI AN IN KAART.
i Vrij bewerkt door J. Harwood
Vrijdag 11 December 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
Weldra gouden jubileum
(Van onze §-redacteur).
DE BILT, Dec. 1953 Het weer
bericht neemt in de krant elke dag
maar een bescheiden plaatsje in be
slag. Vaak verdrinkt het bijna tus
sen het „grote nieuws" over belang
rijke conferenties, stakingen en on
gelukken. Maar wie zou die paar
regels willen missen? Dikwijls wordt
het weerbericht vast gauw even ge
lezen, lang voor men zich rustig
neerzet om het hoofdartikel op te
slaan. Geen wonder ook, want dit
bericht geeft het gehele jaar door het
antwoord op belangrijke vragen als:
„Krijgen we het hooi morgen droog
binnen? Is het zonnig weer, als we
die vacantie-tocht maken? Is, er kans
op nachtvorst nu de vruchtbomen
net in bloei staan?" Vóór dit be
langrijke nieuws onze redactie be
reikte en in de krant verscheen, is
er heel wat gebeurd. Een vliegtuig
zette koers naar de Noordpool,
waarnemers deden hun werk op de
weerschepen in de oneindigheid van
de oceaan, telex-apparaten ratelden
en weerkundigen bogen zich inge
spannen over hun kaarten vol onbe
grijpelijke hieroglyphen. Over dit
alles, over de achtergrond van dat
kleine weerbericht willen we u iets
vertellen. En natuurlijk richten wij
daarvoor onze schreden naar het
dorp in Nederland, waar „het weer
vandaan komt", naar De Bilt, waar
het Kon. Ned. Meteorologisch In
stituut zich gereed maakt om de vol
gende maand zijn 100ste verjaardag
te vieren
„Op die hoge toren daar in De
Bilt zitten de hele dag knappe men
sen naar het weer te kijken en dan
kunnen ze zeggen, wat voor weer
het morgen wordt". Dit is het kern
achtige verhaal, dat pa tijdens het
langsrijden aan kleine Jantje vertelt
om van het gezeur van deze weet
gierige spruit af te zijn. Wat daar in
werkelijkheid allemaal gebeurt op
en bij die toren in de vijf afdelingen
van het K.N.M.I. kan pa niet zeggen
en wij evenmin, want dat is uiter
mate gecompliceerd. Gelukkig heb
ben we voor ons doel, het weerbe
richt, alleen te maken met de twee
de afdeling, de afdeling Weerdienst
en Luchtvaartmetereologie, waar
over dr. K. R. Postma als directeur
de scepter zwaait.
Dat er op het K.N.M.I. mensen be
roepshalve naar het weer kijken, is
Ïiverigens volkomen juist. Waarnemers
etten n.1. op de hoogte van het wol
kendek, aard en hoeveelheid van de
wolken enz. De meeste waarnemingen
worden echter door instrumenten ge
daan. In metereologische hutten opge
stelde thermometers en barometers re
gistreren de gehele dag door het ver
loop van temperatuur, luchtdruk en
vochtigheidsgraad. De regenmeter geeft
de hoeveelheid neerslag aan en op de
toren worden de windkracht en wind
richting gemeten.
Naast deze gegevens over de situatie
op de grond worden via de radiosonde
ook gegevens verzameld over de hoge
re luchtlagen. Twee keer in ieder et
maal gaat een ballon omhoog, waar-
Het K.N.M.I. met de nieuwe toren, die het bekende open houten bouwsel ver
ving. Op de voorgrond het proefveld met allerlei Instrumenten, waar de invloed
van de weersomstandigheden op de ge wassen kan worden nagegaan.
zender hun bevindingen draadloos
naar beneden uitzenden. Door de
radiosonde in haar vlucht te volgen
via een theodoliet verkrijgt men ook
nog gegevens over de windrichting in
de verschillende luchtlagen.
Het apparaat stijgt soms tot bijna 20
km hoogte, maar dan spat de ballon uit
elkaar en daalt het per parachute naar
beneden. Tussen twee haakjes, als
zo'n toestelletje vindt, zend het dan te
rug naar De Bilt. Voor u is het toch
waardeloos en u krijgt nog 15.vin
dersloon ook!
Niet genoeg,
In De Bilt hebben ze nu dus op de
hierboven beschreven wijze een nauw
keurig overzicht van de weerstoestand
ter plaatse, maar wie nu denkt dat
men op grond van die eigen waarne
mingen een weervoorspelling kan doen
heeft het toch helemaal mis. Het weer
van morgen is afhankelijk van de at
mosferische ontwikkeling in een uit
gestrekt gebied. Om een voorspelling
te kunnen doen moet de weerkundige
dan ook beschikken over een aantal
momentopnamen van de weerstoestand
in dat hele gebied. En zo'n moment
opname is opgebouwd uit een groot
aantal waarnemingen, die op vele
plaatsen in dat gebied gelijktijdig zijn
gedaan.
Voor de mannen van de Weer
dienst is die waarnemingenreeks van
De Bilt er dan ook slechts één in
een rij van duizenden uit het gebied
tussen de Oeral en de Stille Oceaan,
de Noordpool en de evenaar, die zij
voor een weervoorspelling nodig
hebben.
Hoe zij aan die duizenden waarne
mingen komen? Wel, het is vanzelf
sprekend, dat ze binnenkomen van de
eigen hoofdwaarnemingsstations van
het K.N.M.I. te Vlissingen, Den Hel
der, vliegveld Eelde en vliegveld Beek
terwijl ook de filialen te Amsterdam
en Rotterdam en de vele andere posten
hun deel bijdragen. Maar dank zij de
buitengewoon goede internationale sa
menwerking op metereologisch gebied
stromen ook de waarnemingen binnen
w Hui.vil DHllldl
aan instrumenten voor het meten van Ivan allerlei buitenlandse stations en
temperatuur, vochtigheid en druk zijn posten, in totaal ongeveer 25.000 per
opgehangen, die via een miniatuur-1 dag
Uit alle windstreken.
In alle streken van de aarde worden
dagelijks ontelbaar veel metereologische
waarnemingen gedaan. Op de verschil
lende Instituten en speciale waarne
mingsposten, op de weerschepen maar
ook aan boord van gewone zeeschepen
Niet minder dan 175 Nederlandse pas
sagiers- en vrachtschepen alleen al ge
ven dagelijks hun gegevens door. Berg-
stations en vliegtuigen geven berichten
over de situatie In de hogere luchtla
gen en de V.S. Iaat dagelijks een vlieg
tuig naar de Noordpool vliegen om in
die Noordelijke streken gegevens over
windkracht en windrichting in hogere
luchtlagen te verzamelen.
Geen enkel instituut ter wereld zou
in staat zijn zelf al deze berichten op
te vangen. De stations zenden hun ge
gevens dan ook weer naar een groter
station, dat op zijn beurt met andere
hoofdstations de waarnemingen weer
naar een centraal punt zendt. Zo zen
den allé stations in Groenland hun ge
gevens naar één station in die streek,
dat ze dan weer doorgeeft naar En
geland waar tevens de berichten uit
IJsland en omgeving binnenkomen.
Dit centrale punt zorgt weer voor dis
tributie van de waarnemingen naar de
verschillende instituten, die deze ge
gevens nodig hebben. Dit verzamelen
en weer uitzenden gaat zo snel, dat
een waarneming uit Groenland toch
binnen 1% uur in De Bilt verwerkt
kan worden.
Het K.N.M.I. ontvangt de waar
nemingen in een eindeloze stroom
op een aantal telex-apparaten en
geeft de eigen waarnemingen ook
langs deze weg door. Men heeft in
De Bilt de beschikking over een
eigen lijn met de centrale posten in
Engeland, Duitsland en Frankrijk en
via deze posten krijgt men de ge
gevens uit een groot deel van de
wereld binnen.
We zagen op één der telex-apparaten
net'een bericht uit IJsland binnenko
men, gevolgd door een reeks waarne
mingen uit de Oostelijke zóne van
Duitsland, want de metereologen ken
nen geen ijzeren gordijn. Deze berich
ten waren echter voor ons volkomen
onverstaanbaar, want ze worden ter
besparing van tijd en ruimte overge
seind in een cijfercode. Een insider kan
echter met één blik uit die cijfercom
binatie aflezen, hoe de temperatuur,
de luchtdruk, de vochtigheid, de wind
richting en nog vele andere weerfac-
toren waren op de plaats van waar
neming.
Een waarnemer volgt de even tevoren opgelaten radiosonde door een theodoliet
om de windrichting in de verschillende luchtlagen te bepalen.
Het leven van Hitler in celluloid
Verbod was beste reclame
BONN, 10 December. De Westduitse re
gering heeft het verbod tot vertoning van
de film over Hitier en zijn derde rijk
-Tot vijf minuten over twaalf' (Bis fünf
Minuten nach Zwölf) opgeheven. De
staat Hamburg was de enige, die verto-
Êig van de film in het openbaar had
gestaan. De vertoning in deze stad ver-
zonder incident; het publiek zweeg
•n lachte af en toe eens hartelijk om de
bombastische gebaren van Hitier en veld-
me was die de producenten van de film
hadden kunnen krijgen. De bioscopen
waar de film draait worden belegerd.
De film, die uit oude archieven is sa-
mengezocht en bestaat uit filmreportages
en privé films van Hitiers schoonzuster
Frau Fegelein (die zich van een behoor
lijk aandeel in de winst heeft verzekerd!)
schijnt een gezonde manier te zijn om de
vroegere nazi's te laten verbleken. Zelfs
de Joodse gemeentes in Duitsland eisen,
dat iedere Duitser deze film moet zien
om eraan te worden herinnerd, welke
wandaden het Hitler-regiem op zijn ge-
maarschalk. uoering. Het is intussen wel I weten heeft. De film is inmiddels al naar
gebleken, dai het verbod de beste recla-J net buitenland uitgevoerd.
De weerkamer.
In de weerkamer worden deze van
alle kanten binnenstromende gegevens
nu verwerkt op kaarten en grafieken,
zodat de eigenlijke weerkundigen ze
zullen kunnen analyseren en gebrui
ken voor hun prognose. Zo zit daar
b.v. een meisje met een kaart van het
gebied rond de Atlantische Oceaan
voor zich, om daarop alle waarnemin
gen over te brengen, die 's morgens
om 10 uur zijn gedaan.
Op de telexstrook voor haar staat
een onbegrijpelijke rij cijfers: de waar
nemingen van een weerschip op de
Atlantische Oceaan. Ogenblikkelijk te
kent ze op de kaart, op de plaats waar
het schip ligt, enkele tekens en cijfers
in rode en blauwe inkt. Zo was de
weerstoestand daar om 10 uur.
De volgende regel op de telexstrook
bevat waarnemingen van een station
ergens in Groenland, die ook op de
kaart worden overgebracht en zo gaat
het door, tot de hele kaart is bedekt
met de waarnemingen van alle mo
gelijke posten. --
Dan gaat ze naar de wetenschappe
lijke metereoloog, die haar grondig
bestudeert. Hij verbindt de plaatsen
met gelijke barometerstand met elkaar
door lijnen, die de naam isobaren dra
gen. Hij vergelijkt deze weerkaart met
vorig kaarten van hetzelfde gebied, let
op de verschuiving van fronten en de
pressies en op allerlei dingen meer.
Maardan komt de grote stap
van waarneming naar voorspelling.
Op grond van de voor hem liggende
weerkaarten en met behulp van zijn
grondige kennis van en ervaring met
de weersveranderingen tekent hij nu
isobaren op een nieuwe weerkaart,
maar dat is een kaart met het weer
van morgen. De weerkaart, zoals hij
er morgen vermoedelijk zal uitzien,
maar de kaart, die hij vandaag al
nodig heeft om nu vast te kunnen
zeggen, hoe het weer morgen zal
zijn.
Want natuurlijk wordt speciaal ge
let op de positie, die ons land op deze
voorspellingskaart inneemt ten opzich
te van gebieden van hoge en lage druk
enz. Met deze kaart als basis wordt
dan met pijnlijke nauwgezetheid, ieder
woord wikkend en wegend, het weer
bericht opgesteld, dat u vanavond in
de krant hebt gelezen.
Per telex en per telefoon gaat het
nieuwe weerbericht nam- Hilversum,
ten behoeve van het radio-nieuws en
naar het A.N.P., dat het weer per
telex aan alle dagbladen doorgeeft.
In een hoek van de weerkamer is
een geluiddichte omroepcel -gebouwd.
Van daaruit wordt door eigen perso
neel 's zomers om kwart voor zes en
's winters om zes uur 40 het eerste
weerbericht en het weerpraatje voor
de landbouw omgeroepen. De studio's
in Hilversum zijn dan nog in diepe rust,
maar vooral in de zomer wil de boer
graag weten of hij die dag kan be
ginnen met hooien en of hij de aard
appels al dan niet moet spuiten. Het
K.N.M.I. is al op en doet voor hen zijn
plicht.
Niet altijd raak
Zo veel komt er nu voor kijken en zo
veel mensen zijn er in touw vóór u het
weerbericht in de krant kunt lezen
Een machtige organisatie met vertak
kingen over de gehele aarde is er voor
aan het werk geweest. En nog klopt de
voorspelling niet altijd, want ondanks
alle accuratesse blijft het een voorspel
ling en blijft het weer onberekenbaar.
Of zich b.v. al dan niet mist zal vormen
in een bepaald gedeelte van het land
hangt van zoveel kleine factoren af, dat
het nooit met zekerheid te zeggen is.
En als is voorspeld, dat het in het
Noorden overwegend droog zal zijn,
kan het natuurlijk voorkomen dat juist
bij u in Oosternijkerk of in Zoutkamp
een flinke bui valt. Zo kan er in Goes
de hele dag geen stukje blauwe lucht
te zien zijn, al zegt het weerbericht
opklaringen in het Zuid-Westen des
lands. Dat kunt u het K.N.M.I. heus
niet verwijten; zijn bericht kan dan
trouwens over het geheel volkomen
juist zijn geweest. Maar zelfs al is het
weerbericht er een heel enkele keer
eens helemaal naast, dan moet u nog
niet al te boos naar de hard werkende
mannen in De Bilt kijken. Wie ziet,
wat voor een nietig gebied Nederland
uitmaakt op de weerkaart met zijn
vele lijnen kan er zich slechts over
verwonderen, dat de gevolgen van be
paalde ontwikkelingen voor dit stukje
land over het algemeen met zo grote
nauwkeurigheid kunnen worden voor
speld. En dan denken we nog niet eens
aan het prachtige werk, dat het K.N.
M.I. verricht als veiligheidsdienst voor
onze scheepvaart en luchtvaart, voor
het verkeer en voor land- en tuin
bouw.
Nee, we zouden deze honderd
jarige niet graag missen. Het is een
onmisbare instelling geworden in
deze moderne tijd, waarin de al
manak hopeloos tekort zou schieten.
De keus tussen Enkhuizen en De
Bilt kan dan ook niet moeilijk zijn.
Daarom zal de volgende maand on
getwijfeld heel Nederland bereid
zijn om „zijn" K.N.M.I. ook voor
de volgende honderd jaar „een zon
nig spoor en goede wacht" toe te
wensen.
De moordzaak te Lurs
DIGNE, 10 Dec. Nu de oude boer Gas
ton Dominici zijn bekentenis de moord
op de Drummonds te hebben gepleegd,
heeft ingetrokken, is de aandacht op
nieuw gevestigd op de activiteit van com
missaris Sebeille.
Deze is thans in feite belast met een
nieuwe opdracht van de rechter van in
structie, die blijkbaar, voor hij Dominici
voor een tweede keer ondervraagt, graag
zou weten of de mogelijkheid bestaat, dat
er een medeplichtige bestaat of zelfs, of
iemand anders ook de hand in de moor
den gehad heeft.
Gaston Dominici heeft namelijk ver
klaard het dochtertje van de Drummonds,
Elizabeth, met een enkele kolfslag op
het hoofd te hebben gedood.
Maar daar het meisje blijkbaar vier
kolfslagen heeft gekregen, vraagt men
zich af, of, als de oude Dominici de waar
heid spreekt, een ander persoon Domini-
cis werk voltooid.
Het uitzoeken van het antwoord op
deze vraag is thans het werk van com
missaris Sebeille.
De gouverneur van Nieuw Guinea dr
J. van Baal, wordt 18 December in Ne
derland verwacht. Hij zal enkele weken
in Nederland vertoeven, o.a. voor een be
spreking van de begrotingen van Nieuw
Guinea van 1953 en 1954. Dr van Baal
wordt vergezeld door de directeur van
financiën van Nieuw Guinea, de heer
Roozenboom.
Minister Mansholts
Streven naar rationele productie
DEN HAAG, 10 December. Minister Manshoit ontkent ten stelligste dat van
een ombuiging van het landbouwbeleid gesproken kan worden. De doelstellingen
van zijn agrarische politiek zijn in hoofdzaak dezelfde gebleven en ook de manier,
waarop ze worden nagestreefd. In zijn uitvoerige Memorie van Antwoord over de
begroting van landbouw 1954 zegt de bewindsman voorts, dat men permanent zal
moeten streven naar rationele productie en ook naar verlaging van de productie
kosten.
Geen ombuiging van het landbouwbe
leid, al kan de uitspraak, dat hij zich niet
bij voorbaat kan. binden aan minimum
prijzen voor elk der basisproducten, de
indruk wekken, dat aan de landbouw ge
geven zekerheden worden teruggenomen.
De minister verklaart dan ook, dat de
kostprijs, waarin als kostenfactor een ze
ker bedrag als vergoeding voor de arbeid
van de boer als bedrijfsleider is opgeno-
In deze kaart geven wij een overzicht van het z.g. Drie eilandenpian. Naar
de mogelijkheid van de uitvoering van dit plan wordt een onderzoek Inge
steld in opdracht van de minister van Verkeer en Waterstaat. Het is de be
doeling, het water tussen Noord- en Zuid Beveland en Walcheren geheel in
te polderen. Op deze manier zal een belangrijke landaanwinning worden
verkregen, terwijl bovendien het verkeer op de Zeeuwse eilanden aanmerke
lijk zal worden versneld. Gezien het feit, dat een gedeelte van de droogval
lende gronden niet speciaal voor landbouwdoeleinden geschikt zal zijn, be
staat tevens de mogelijkheid een vliegveld te projecteren. In 1948 werd ten
Zuiden van de spoorweg, die in 1871 werd gesloten, reeds een deel van het
Sloe ingepolderd. Het Drie eilandenplan zal los staan van de plannen tot
afsluiting van de zeegaten.
men, richtlijn voor de te voeren prijspo
litiek moet zijn. Dit betekent evenwel
niet, dat voor de producten van de land
en tuinbouw nu ook in alle gevallen deze
kostprijs moet zijn gewaarborgd.
Andere mededelingen van de minister
zijn, dat over de voortzetting van de pre
mieverlening aan de kleine boerenbedrij
ven, na uitputting van de hiervoor be
schikbaar gestelde gelden van de z.g.n.
tegenwaarde rekening nog geen beslis
sing is gekomen.
De voornaamste belemmeringen in het
handelsverkeer, de quantitatieve invoer
beperkingen en de hoge invoerrechten
zijn nog niet opgeheven en de vooruit
zichten zijn niet bijster gunstig.
Na de verklaring dat de Nederlandse
regering blijft streven naar een oplossing
waarbij de diverse landen een gemeen
schappelijk beleid aanvaarden bespreekt
de minister het landbouwschap. Hij acht
een tijdelijke verlenging van de wer
kingsduur der bedrijfsschappen nodig. Er
komt geen regeling tegen verwaarlozen
van landbouwgronden.
Broductiebeheersing in de tuinbouw
acht de bewindsman voorshands nog ge
wenst. Er kan geen ontheffing worden
gegeven voor aardappelmoeheidsvoor-
schriften, ook niet voor landarbeiders en
de verhoging van het vetgehalte van dó
consumptiemelk wordt niet verantwoord
geacht. Tenslotte zegt de minister, dat de
sociaal-economische toestand in de visse
rij bevredigend geacht kan worden.
Te Chicago hebben rechercheurs van
het Amerikaanse bureau van onderzoek
een voormalige medewerker van de be
ruchte gangster Al Capone, Arthur John
ston, aangehouden, in wiens huis voor
een waarde van een millioen dollar aan
gestolen goederen was opgeslagen.
Aangezien de toestand in het gebied
van Oost-Atjeh reeds veilig en rustig kan
worden genoemd, is met ingang van 1
December de militaire bijstand voor het
regentschap Oost-Atjeh opgeheven.
20.
al?"
„O, bedoelt u dat?" zei Ernst opgelucht. „Weet u het ook
.Natuurlijk. Thorn heeft mij gewaarschuwd. Bird is er
heen voor de lijkschouwing.- Een vreselijke geschiedenis.
Wie kan dat nu gedaan hebben! Maare, hoe is het hier?"
Al pratend waren zij in de kamer heiand, waar de baro
nes antwoord op de vraag gaf.
„Mijn dochter maakt het goed, dokter. Zij heeft naar
haar man gevraagd".
„Is u er nog niet geweest?" lachte Mason. „Dat valt mij
mee. Nu, ik zal eens even zien. Misschien kan het nog vóór
de kerkdienst."
Hij verdween in de slaapkamer en kwam na enkele
minuten terug.
„Patenter dan ik had verwacht", zeide hij, opgewekt. „U
kunt wel een ogenblik met haar praten. Niet te lang, hoor.
Nog zwak, nog heel zwak; Maar zij heeft geslapen, dat is
heel wat waard. Als het niet nodig is, kom ik vandaag niet
meer."
Behoedzaam liep Ernst naar de kamer, waar Alice, vol
ongeduld, hem wachtte.
„Ifrouwtje", zei hij met gesmoorde stem, haar omhelzend:
,Gode zij dank, ben je voor mij behouden."
,En voor Maria", glimlachte zij. „Heb je haar al gezien,
Ernst? O, 't is een schat. Ga eens kijken."
„Ja, ja, ik heb aan ons meisje nog niet gedacht, moet
ik 'eerlijk bekennen. Alleen aan jou. Ik was zo ongerust."
„God heeft mij willen sparen. Ik dacht, dat Hij mij weg
nemen zou. Dat was ook góed geweest. Wat Hij doet, is
alleen goed. Maar ik bleef liever leven. Is dat verkeerd?
„Weineen, kindje. Een jonge man of een jonge vrouw
verlangt naar het leven. Ik
Hij liep op het rose wiegje toe, dat in de hoek van de
kamer stond en zag de kleine pop, nog met een roodaan-
gelopen gezichtje.
„Op wie lijkt het?" vroeg zij.
„Ik weet het niet. Ik zou zeggen: op jou!"
,'o, neen, op jou, jongen! Zie je dat niet? Geef mij haar
even", smeekte zij.
Onhandig pakte hij het tere wezentje, dat onbestemde
geluiden gaf, op en legde het in haar armen.
„Ons kindje, Ernst."
Hij voelde zich aangetrokken tot het kleine ding; begon
de reheimzinnige schakels der vaderliefde te begrijpen.
„Zie je wei, het is goed, dat ik eens kom kijken", zei de
barones, binnenkomend. „Daar gebeuren hier dingen, die
niet mogen. Hoe komt dat kind bij Alice?"
Haar stem moest boos klinken, maar haar ogen pret-
lachten.
„Ik heb het Ernst gevraagd, mama."
„Ja, ja, maar je bent een deugniet. Per gratie mocht Ernst
even bij je komen. Maar je moogt je niet inspannen, kind."
Nog heel even bleven zij praten en het kind bewonderen.
Maar dan maakte de grootmoeder er resoluut een eind aan.
Zij pakte de jonggeborene op en legde die weer in de wieg.
„En nu gaan rusten, Alice."
„En ik ga naar de kerk. Over een kwartier begint da
dienst", zeide Ernst.
Hij kuste zijn vrouw: „Tot vanmiddag, kind."
Dan liep hij de kamer uit, schier wankelend. Hij voelde
zich door en door vermoeid, dacht er zelfs aan, om niet te
preken, maar verwierp die gedachte onmiddellijk. Men
mocht niets merkenHoe het verder moest, wist hij nog
niet. Alleen was het zeker, dat de moord op Marie Brandon
een wijziging in zijn toestand had gebracht. Als er verder
niets meer uitlekte, dan.... neen, niet over denken....
„O, God, wat ben ik een onwaardig dienaar van U! Wat
moet ik toch doen?!"
Hij verliet de pastorie en begaf zich naar de sacristy van
de kerk, waar hij zijn toga aantrok.
Opeens, dat was waar ook, bedacht hij, dat vandaag de
eerste huwelijksafkondiging van Rob Martin en Kitty Flet
cher zou plaats vinden. Nog tweemaal moest dat gebeuren
en een paar dagen daarna zouden zij in het huwelijk
treden.
Hij benijdde het paar: op dit huwelijk zou geen vlek
rusten, zoals op het zijneEn dan te weten, dat die
arme, lieve Alice, zijn oogappel, er totaal onschuldig aan
was
Hoe kwam hij toch uit de perikelen?Want al was
Marie Brandon dood.hij had een zoon....
HOOFDSTUK VIII.
Als een lopend vuurtje waren de twee nieuwtjes door
de beide dorpen gegaan: op de pastorie was een dochter
geboren en in het bos was een vrouw vermoord. Haar
lichaam lag in het lijkenhuisje en zou daar blijven tót het
gerechtelijk onderzoek was afgelopen.
Over het eerste nieuwtje, dat uiteraard niet onverwachts
gekomen was, had men zich verblijd, want de dominee en
zijp vrouw waren beiden r zien en geliefd. Het tweede
nieuwtje bracht alom een kreet van afgrijzen: dat was een
smaad voor Wynsdale. Nog nooit was er zoiets voorgevallen.
De bewoners leefden tevreden en rustig. Daadwerkelijke
ruzie was er nooit. De politie had er een gemakkelijke
taak. En de vrederechter, dat was baron Glenby, eveneens.
Alleen werd er in de twee dorpen wel eens misbruik van
sterke drank gemaakt, maar dat leidde toch nooit tot hand
tastelijkheden of iets van die aard.
Er was slechts één lichtpuntje in het oog der dorpe
lingen: niemand kende de vrouw, zij was dus een vreem
delinge; de kans was groot, dat de dader ook een vreemde
was.
De kerk liep vol. Er was heel wat pratensstof
Vóór de dienst kwamen baron Glenby, zijn schoonvader,
en freule Isabella, zijn schoonzuster, in de sacristy Ernst
gelukwensen met de geboorte van de kleine en naar de
toestand van Alice informeren.
„Ik 1 m gauw eens kijken", zei de freule, hartelijker dan
zij gewoon was.
