Haile Selassi is een zeer vooruitstrevend
heerser.
gebeurt niets in zijn rijk zonder zijn toestemming.
Het «erlc Jen ltee«*&
Oorzaak van ongevallen
gemis aan karaktereigenschappen*
weer
Ontdekkingstocht door Afrika (XV)
Overwinnende leeuw.
-.Jf
Russische vrouwen zijn
ontevreden
WINTERTIJD
Studietijd l
Vrij bewerkt door Harwood
Zaterdag 21 November 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
Haile Selassi, de eerste uitver
korene van God*', Leeuw van de
stam Juda, Koning der Konin
gen van Ethiopië, dat is de volle
dige titel van de vorst, die over
een gebied driemaal zo groot als
Frankrijk en bevolkt door twaalf-
millioen grotendeels nog primi
tieve mensen regeert.
Maar zo achterlijk als Ethiopië
in vele opzichten nog is, zo voor
uitstrevend is de kleine, tengere
man met de zwarte baard, die
sinds 1930 op de troon van Ethio
pië zit en alles doet, om het land
zo snel mogelijk in moderne geest
tot ontwikkeling te brengen.
(Van onze correspondent Alfred van Sprang)
ADDIS ABEBA (Ethiopië), November 1953.
HET is stampvol in het restaurant op de tweede verdieping van
het Internationale Ras-hotel. Vrijdagavond is de uitgaansavond
in Addis Abeba. Een orkest van leden van de Keizerlijke Lijfwacht
speelt moderne dansmuziek. Op de kleine dansvloer glijden de gasten
in smoking en avondtoilet langs elkaar heen. Anderen zitten aan de
met schemerlampjes verlichte tafeltjes en laten zich door de kellners
in witte jasjes en zwarte pantalons bedienen. Wijn glinstert in de gla
zen. Er wordt gepraat en gelachen. Er heerst een mondaine sfeer. En
dat is ook de bedoeling, want onopvallend in een hoek staat een een
zame figuur te kijken of alles in goede stijl verloopt. Het is een politie
ambtenaar in burger en hij heeft opdracht van keizer Haile Selassi
om onmiddellijk in te grijpen als er iets ongewenst gebeurt. Eveneens
in opdracht van de keizer hangt er beneden in de hal van het hotel
een kaart met in het Ethiopisch, Engels en Frans erop: „Iedere Vrijdag
avond diner-dansant. Smoking of zwart costuum verplicht
En dat is een sprekend bewijs van de grote en algemene invloed
welke keizer Haile Selassi heeft op alles wat zich binnen de grenzen
van Ethiopië afspeelt.
Haile Selassi is bijna almachtig.. Er
is weliswaar een parlement, bestaande
uit twee Kamers, dat elk jaar met veel
vertoon door de keizer geopend wordt.
Ér is wel een kabinet, waarin de mi
nisters van buitenlandse zaken, finan
ciën en onderwijs broers zijn. Maar in
de grondwet staat, dat de persoon van
de keizer en zijn macht onbetwist
baar is. En dat demonstreert de prac-
tijk dagelijks. Niemand durft iets te
beslissen zonder de goedkeuring van
de keizer. Zelfs de minister-president
niet en er gebeurt maar weinig in
het uitgestrekte land waarvan de kei
zer niet op de hoogte is. De keizer be
slist ook over leven en dood.
Toen de Britten Ethiopië in 1941
bevrijd hebben van het Italiaanse
regiem, was er onder de bevolking
een begrijpelijk verlangen om re
vanche- te nemen voor de misdaden
van de bezetters. De keizer verbood
echter elke persoonlijke vergelding
Als gevolg daarvan zijn de in Ethi
opië aanwezige Italianen volkomen
met rust gelaten. Er zijn er nog
steeds. Men heeft hen zelfs in de sa
menleving opgenomen. En men mag
hen veel liever dan de Britse bevrij
ders, die veel meer verantwoordelijk
gehouden worden voor de armoede
waarin Ethiopië nog steeds verkeert
dan de bezetters.
Gebrek.
Ethiopië heeft een ontstellend tekort
aan capabele leiders. In de eerste plaats
komt dat door de eeuwenlange isolatie
die elke moderne invloed tegen gehou
den heeft. Nu de barrière is verwyderd,
lydt men natuurlijk nog aan de gevol
gen van die politiek.
Bovendien is er tijdens die Italiaanse
bezetting een verschrikkelijke slach
ting gehouden onder de intellectuelen
van het land.
Toen er in 1938 een aanslag op het
leven van Maarschalk Graziani ge-
Sleegd is, heeft het Italiaanse leger op
eestachtige wijze représailles uitge
voerd. In één enkele dag heeft men in
Addis Abeba alleen tussen de tien- en
de zestienduizend mensen in koelen
bloede vermoord. En men heeft zich
daarbij vooral tegen de meer ontwik
kelden gekeerd. Dat is een andere
oorzaak van Ethiopië's gebrek aan
mensen, die het land kunnen leiden.
Weliswaar tracht men die achterstand
In te halen door zeer veel aandacht
aan het onderwijs te besteden, maar
het eist nu eenmaal vele jaren voor
men een nieuwe generatie heeft. Haile
Selassi heeft persoonlijk buitenge
woon grote belangstelling voor het
onderwijs. Hij moedigt het stichten
van scholen overal aan. En hij laat
vele jonge Ethiopiërs voor zijn reke
ning aan universiteiten in het buiten
land studeren.
Schatrijk.
Haile Selassi is schatrijk. Behalve
de twee paleizen in Addis Abeba heeft
hij in practisch elke stad van enige be
tekenis in Ethiopië een groter of klei
ner paleis. Verder bezit hij tientallen
onmetelijke stukken land en andere
onroerende goederen, o.m. een goud
mijn, waarin een groot aantal gevan
genen werken. Maar veel van de op
brengst van zijn bezittingen komt
weer aan het land ten goede. Met
milde hand geeft de keizer geld voor
de meest uiteenlopende doeleinden.
Zo wordt het opknappen van Addis
Abeba gedeeltelijk door hem gefinan
cierd. Honderden nabestaanden van in
de bezettingstijd omgekomen ambte
naren krijgen een maSndelijkse uit
kering van het paleis. En hun kinde
ren studeren vaak op kosten van de
keizer in het buitenland. Zelden wei
gert de keizer een beroep op financiële
steun voor een project, dat de ont
wikkeling van het land in Westerse
geest ten goede komt.
Want dat is het alles beheersende
ideaal van Haile Selassi: Ethiopië zo
spoedig mogelijk in een moderne staat
te herscheppen.
Badhuis.
Alle macht en rijkdom ten spijt leeft
Haile Selassi bescheiden. Het Genata
Leul-paleis aan de buitenkant van
Addis Abeba is verre van pompeus.
Het is in feite niets anders dan een
enigszins uitgebreide villa. Daar leeft
hij met de keizerin Menen, een Ameri
kaanse huishoudster en een Zwitserse
chef-kok en een stuk of vier honden.
In de tuin heeft hij verder nog een
grote volière, een paar zeldzame rode
borstapen en een zeehond, terwijl bui-
Het keizerlijke echtpaar van
Ethiopië.
Het Genata Leul-paleis in Addis
Abeba, waar Prins Bernhard als
gast van keizer Haile Selassi en
keizerin Menen logeerde.
ten het palets in een voor het publiek
toegankelijke miniatuur-dierentuin 'n
aantal leeuwen leven. Behalve van
dieren houdt de keizer van het lezen
van buitenlandse literatuur (in het
Frans) en het luisteren naar klassieke
rhuziek.
Verder heeft hij een zwak voor luxe
auto's, waarvan er tientallen in zijn'
garages staan, van deftige Rolls Roy-
ces en Daimlers tot meer spectaculaire
Cadillacs en Mercedes. En voor palei
zen. Zo heeft hij een luxueus badhuis
laten bouw.en, op de plaats waar warm,
zwavelhoudend bronwater uit de bo
dem borrelt.
Het is een stijlvol gebouw geworden
met een zwembad, verscheidene bad
kamers in geel, blauw en rose porce-
lein, prachtige suites, ...kamers voor
massage en elèctrotherapie, dat tusseh
de anderhalf en twee mi'llioen gulden
gekost heeft. Toen het klaar was, was
de keizer er echter niet tevreden mee
Hij heeft er nooit gebruik van gemaakt
en nu heeft men het in een noodlijdend
hotel herschapen. Er is besloten een
nieuw paleis in moderne stijl te bou
wen in de plaats van het kleine pa
leis waarin de keizer woont. Maar zo
als het met zoveel andere projecten in
Ethiopië is men ook daarmee nog niet
verder dan de plannen.
Naga.
Ethiopië moet nog veel leren. Eén
van de allerbelangrijkste dingen, wel
ke men bijvoorbeeld moet leren is
werken. Als men ooit nog eens een
spreuk in het nationale wapen zou
willen aanbrengen zou men geen be
tere kunnen kiezen dan „isji naga'
'Dat is Ethiopisch voor: „ja, morgen'
twee woorden, die de handelingen van
duizenden mensen beheersen. Maar
niet die van keizer Haile Selassi.
Het is een publiek geheim, dat de
keizer buitengewoon hard werkt. On
danks zijn een en zestig jaar staat hij
vroeg op en na het vervullen van zijn
godsdienstplichten, in een kleine kapei
in het paleis, en een licht ontbijt, be
geeft hij zich naar zijn werkkamer om
staatsstukken te behandelen en tien
tallen bezoekers te woord te staan.
Zijn belangstelling gaat naar alles uit,
En heel dikwijls bemoeit hij zich met
de kleinste détails. Daar de keizer
weet hoe weinig capabele mensen er
zijn, laat hij slechts in uiterste nood
zaak iets aan anderen over. Dat bete
kent echter, dat hij dikwijls tot laat in
de avond nog in zijn werkkamer zit
om zijn krachten te geven aan het wel
zijn van het land en het volk in welks
dienst hij zich gesteld heeft.
Haile Selassi is één van de laatste
vertegenwoordigers van een uitsterven
de kaste: die der absolute monarchen
Hij is echter tegelijkertijd een vooruit
strevend vorst, die zijn macht voor de
snelle ontwikkeling van zijn volk aan
wendt. Daarbij ontmoet h|j veel tegen
werking. De kerk en de pasja's zijn het
allerminst eens met zijn moderne
opvattingen. Als grootgrondbezitters
zien zjj veel liever het oude feodalisme
blijven bestaan. En in het binnenland
bestaat dat ook nog algemeen. Evenals
slavernij trouwens, hoewel Haile Se
lassi die dertien jaar geleden afgeschaft
heeft.
Maar Haile Selassi laat zich door
de tegenstanders van de vooruit
gang niet van de wijs brengen. Het
doel van zijn leven staat hem klaar
en krachtig voor ogen: Ethiopië in
zo kort mogelijke tijd een plaats
bezorgen onder de beschaafde en
ontwikkelde landen van de wereld.
Dat is echter een uiterst zware
taak. Zelfs voor de overwinnende
leeuw van de Stam van Juda.
(NADRUK VERBODEN)
Verkeer sonderwijsdag.
Wortel van het kwaad ligt dikwijls in het gezin»
UTRECHT, 20 NOVEMBER. Op de Vcrkeersonderwijsdag, die gisteren in
Utrecht werd gehouden, is uitvoerig gesproken over het ontstellend aantal ver
keersongelukken. Minister Cals, die een indrukwekkende rede hield voor de aan
wezige onderwijzers, onderwjjsautoriteiten, politiemannen en burgemeesters, zei,
dat er krachtig gestreefd moet worden om de vorming van de weggebruiker uit
te breiden tot het onderwijs na de lagere school, tot de kwcekscbool en het plat
teland. De Haagse lioofdcomm. van politie ging nog verder. Zijn practijk had hem
geleerd, dat de ouders vooral de kleuters moeten wijzen op de gevaren. Dat is
beter dan de bangmakerij: „Ais je niet zoet bent, geel ik je aan die agent mee".
De Commissaris der Koningin in de
provincie Utrecht, de heer M. A. Reinal-
da zag de wortel van het kwaad reeds in
het gezin liggen. De ouders juist hebben
de eerste taak om verkeersonderwijs te
geven. Maar helaas moeten zij zeil ook
nog in deze richting worden opgevoed.
STOCKHOLM, 19 Nov. De Rus
sische vrouwen willen glamour, ele
gantere kleding, verfijnder parfums en
meer bekorende schoonheidsmiddelen,
aldus blijkt uit brieven aan de bladen.
Aansluitend op de door de regering
gepropageerde politiek van meer en
betere gebruiksgoederen vragen zij
aantrekkelijker modellen van kleding,
zoals afgebeeld in de modetijdschrif
ten, en betere kwaliteit in plaats van
de als een zak om het lichaam han
gende kleren, de krimpende stoffen en
vloekende schelle kleuren.
Sommige vrouwen beklagen zich
over het werk van de staatskleerma-
kers en over de vaak door boeren-
motieven geïnspireerde patronen. De
lijn moet chicer en gecultiveerder zijn,
aldus lezeressen van een modeblad.
De schoonheidsmiddelen zijn van
goede kwaliteit, maar er is te weinig
variatie voor de moderne Russische
vrouw. Zij wil nieuwe poeder en i
gevarieerder lippenstifttinten om mee
te kunnen doen aan de nieuwe elegan
te lijn, die in de modetijdschriften naar
voren wordt gebracht.
Verder vragen zij accessoires, zoals
handtassen en paraplu's, die er min
der officieel, dus vrouwelijker uitzien.
Ook zijn in de laatste tijd talrijke sug
gesties gedaan ter verbetering van de
kwaliteit en aantrekkelijkheid van on-
derkleding.
De heer J. Machielsen, inspecteur
van het lager onderwijs te Leiden
toornde over het feit, dat er nog vele
scholen zijn, die weinig of niets aan
het verkeersonderwijs doen. Met een
leidraad van het verbond van veilig
verkeer in zijn hand behoeft geen on
derwijzer er tegen op te zien om een
verkeersles te geven. Ook begint het
verkeersonderwijs pas in de hoogste
klas van het lagere school. Vijf jaren
lang worden de kinderen dan in on
wetendheid gelaten.
De kosten voor dit onderwijs behoe
ven niet hoog te zijn. De heer Machielsen
gaf de gemeentebesturen in overweging
voor dit onderwijs credieten toe te staan.
De Haagse hoofdcommissaris van poli
tie, de heer J. H. A. K. Gualtherie van
Wezel had er niets tegen dat de politie
man als medeopvoeder van het kind op
treedt; maar dan niet rechtstreeks. In de
eerste plaats ligt hier een taak voor de
ouders en de school. De hoofdcommissaris
pleitte er voor, dat het verkeersonderwijs
als verplicht vak op de kweekschool
wordt ingevoerd. In onderwijskringen
heeft men hiertegen wel bezwaar omdat
niet t' vaktechnisch onderwijs hier op de
eerste pldats de oplossing zou brengen,
maar een mentaliteitsverandering.
Hij vroeg zich af of de oorzaak van de
vele ongelukken niet in de eerste plaats
een gebrek is aan kennis van de ver
keersregels, maar juist het gemis van be
paalde karaktereigenschappen
Ingezonden Mededeling (adv.)
Keizer Haile Selassi heeft grote
belangstelling voor het onderwijs.
Hier bezoekt hij het laboratorium
van een H.B.S. in Addis Abeba.
En waar zou U beter en
voordeliger studeren*
dan bijeeeeeeeeee
Vraagt dus zo spoedig
mogelijk ons gratis
prospectus.
HILVERSUM
Bekende Schriftelijke Cursus
Identiteitsbewijs voor
auto-radio's
DEN HAAG, 20 Nov. Het blijkt
dat vele automobilisten in wier auto
een radio is gemonteerd, verzuimen 'n
identiteitsbewijs voor het toestel aan
te vragen.
Daarom acht de K.N.A.C. het van
belang nog eens onder de aandacht
van deze automobilisten te brengen,
dat voor een ingebouwde autoradio bij
het passeren van de grens, een identi
teitsbewijs moet kunnen worden over
gelegd. Het bewijs is kosteloos ver
krijgbaar bij iedere post van ambtena
ren van invoerrechten aan de grens
zowel als in het binnenland. Er moet
een aanvraagformulier voor worden
ingevuld, terwijl het toestel moet wor
den getoond.
Men denke overigens ook aan da
luistervergunning.
PARIJS, 19 Nov. De Franse pre
mier, Joseph Laniel, vertrekt op 2 De
cember met zijn minister van Buiten
landse Zaken, Georges Bidault, per
vliegtuig naar Bermuda om aldaar de
conferentie met Eisenhower en "Win
ston Churchill bij te wonen, aldus is
te Parijs bekendgemaakt.
4.
HOOFDSTUK II.
Het kerspel, dat Peyton te bedienen had, bestond feitelijk
uit twee dorpen: Wynsdale en Glenby. Het hoofddorp, waar
de kerk stond, was Wynsdale. Het kasteel was even buiten
Glenby gelegen. De noordelijke vleugel er van was nog
een stuk van het oude slot uit de dertiende eeuw. De andere
helft, in Gotische kerkstijl, was er later aangebouwd.
De baron was trots op het kasteel en zijn geslacht, dat
al zeer oud was. Door koning Eduard I was één zijner
voorvaderen in de adelstand verheven voor op het slag
veld bewezen diensten en bij die gelegenheid was Glenby
ook in de familie gekomen.
Voor een honderd jaar terug was één der Glenby's een
aartsverkwister geweest, die een behoorlijk deel van het
grote fortuin er door gebracht had. Tengevolge daarvan
was de tegenwoordige baron Glenby niet rijk in de zin,
die het volk aan dat begrip hechtte. Dat was ook de reden,
dat hij zelf een grote boerderij .beheerde.
Langs de weg was het van Wynsdale naar Glenby onge
veer een half uur lopen. Maar er was een veel kortere weg
door een bos, die door velen gevolgd werd, zodat er, dwars
door het wilde struikgewas, een natuurlijk pad was ont
staan.
De kerk en de pastorie stonden in Wynsdale, maar verre
weg de meeste notabelen woonden in Glenby. Ook dokter
Mason en zijn jonge, ongetrouwde assistent, dokter Bird.
Ongeveer tien uur, de andere morgen, verliet dominee
Peyton de pastorie, om gevolg te geven aan het schriftelijk
verzoek van de barones. Zijn woning stond ongeveer aan
het eind van het dorp, de kerk aan het andere eind, het
dichtst naar Glenby toe. De toegang tot het bos was midden
in het dorp Wynsdale.
Ernst Peyton volgde de hoofdstraat, die vrijwel verlaten
lag. Zo vroeg op de morgen waren er geen wandelaars of
winkelende dorpelingen.
De stilte werd plotseling verbroken door het geluid uit
de smidse van Rob Martin, die een stuk gloeiend ijzer op
het aambeeld begon te bewerken.
Dominee Peyton glimlachte.
„Ik kon nog wel eens even bij Rob aanlopen", dacht hij.
„Voor het bezoek aan het kasteel is het toch eigenlijk nog
wat vroeg, al heeft de barones geen uur genoemd."
Haar briefje had hem niet verontrust. Het gebeurde wel
eens een enkele maal meer, dat hem gevraagd werd, te
komen, als hij sinds enige tijd niet, eigener beweging, was
geweest. Meestal had de baron of de barones iets te be
spreken over een gemeentelid of de een of andere kerke
lijke aangelegenheid.
De idee, dat het briefje iets met Alice uitstaande had,
was niet bij hem opgekomen.
Wanneer hij aan de freule dacht, klopte zijn hart on
stuimig. De liefde voor Alice was er reeds sinds enige tijd.
Vaak had hij haar ontmoet, behalve de enkele malen op
het kasteel, bij ziekenbezoek en bij het kerkewerk. Hij
hoorde niets dan goeds van haar. Maar meer toenadering
dan de beleefdheid toeliet, had hij niet durven zoeken. Tot
hij, met een schok, meende te bespeuren, dat hij haar ook
niet onwelgevallig was. Daarom had hij meer bewust toe
nadering gezocht en gister (het v.'as door een toevallige
samenloop van omstandigheden) had hij, toen zij samen
door het bos liepen en vertrouwelijk spraken, haar zijn
liefde bekend, die zij had beantwoord.
Afgesproken was, dat hij, zo spoedig dat mogelijk was,
op het kasteel belet zou vragen, om met de baron te
praten.
Daar zag hij wel wat tegen op: zou baron Glenby zon
der meer de hand zijner dochter aan hém schenken? Voor
zichtig had hij Alice eens gepolst, maar die had zijn be
zwaren weggewuifd. Doch.... zeker van zijn zaak was
hij niet.
Dan was er nog iets waar hij tegenop zag. Zeker, hij
was volkomen vrij man. Marie Brandon, die zijn wettige
vrouw was geweest, was overleden. Automatisch bestond
zijn huwelijk niet meer. Maar eerlijkheidshalve meende hy
verplicht te zijn, Alice op de hoogte te brengen van de
onbezonnenheid en de misstap in zijn twintigerjaren. Hij
zag er tegenop als tegen een berg. Hoe zou het lieve, reine
meisje dat opvatten? Maar het moest gebeuren, hij nam
het zich stellig voor.
Intussen was de predikant bij de smidse aangeland, waar
Rob Martin bij zijn binnenkomst de hamer rusten liet en
hem vriendelijk begroette.
Die twee waren dikke vrienden. Toen Peyton in Wyns
dale kwam, was het met Rob niet best gesteld. Hij was
een flinke, opgewekte jongeman, „een werkezel ook, die de
smederij, nadat zijn vader overleden was, goed beheerde,
maar hij had een ontzaggelijk groot gebrek: door zijn hups
heid had hij veel vrienden, die hem gemakkelijk tot uitgaan
overhaalden.
En zo gebeurde het langzamerhand, dat hij avond aan
avond in de herberg te vinden was en een minnaar van
de drank werd. Op het dorp werd er over hem gepraat
en dominee Peyton, die er van vernam, was er van over
tuigd, dat dit op de duur mis zou lopen. De voorbeelden
er van waren immers legio? Dat werd geleidelijk een ver
waarlozen van het werk en een verlopen van de smidse.
In die geest sprak ook zijn moeder, die met Rob in het
huisje naast de smederij woonde en die Peyton meer
malen bezocht, ook al met het oog op Rob. Zij had veel
verdriet van haar jongen, die toch zo goed was voor haar.
Als dat éne er maar niet was: dat uitgaan en drinken.
Meermalen per week kwam hij des nachts behoorlijk dron
ken thuis en dan was er de volgende morgen geen land
met hem te bezeilen. In de loop van de dag beloofde hij
zijn schreiende moeder dan wel beterschap, en dat meende
hij ook en enkele dagen ging het goed, maar dan liet hij
zich weer overhalen.
