HET ZAND YAN MARS
„IN
over een reis door het wereldruim,
die wetenschappelijk verantwoord is.
de eerste roman
DE S
LUIKER
VI
Te fantastische toekomstdroom of straks werkelijkheid
Ruimtestations als kunstmatige satel-
lieten rond de aarde.
Van Lucianus via Jules
Verne naar
Arthur C. Clarke.
Dinsdag nieuwe West-
duitse regering*
Nederlandse werven
bouwen het goed
koopst*
Churchill dringt aan op goed
keuring E* V* G*
FEUILLETON
Aflevering 41
Vrij bewerkt
naar P. VISSER Jzn
HIER
Maandag 19 October 1953
ZEEUWSfH DAGBLAD
Pagina 4
(Van onze §-redacteur)
„Gibson ving zijn eerste glimp van de nederzetting op, toen hij
aan de horizon, tegen de donkere achtergrond van de Aurorae
Sinus, een klein wit stipje ontwaardde. Toen de grond naar hem
omhoog scheen te stijgen, voelde hij een reeks zachte schokken en
daarna rolde de machine langzaam uit en stond stil. Hij was op
Mars. Hij had bereikt, wat voor mensen in de oudheid een be
weeglijk rood licht temidden der sterren was, wat voor de mensen
van amper een eeuw geleden een raadselachtige en volkomen on
bereikbare wereld was geweest en wat nu de grens der mens
heid was". Zo beschrijft Arthur C. Clarke de aankomst van de
auteur en journalist Martin Gibson op onze zusterplaneet in zijn
roman „In het Zand van Mars" (Uitg. N.V. Pax, Den Haag).
Dit verhaal staat niet op zichzelf, maar het is het laatste in een keten
van fantasieën over reizen in het heelal, die te volgen is tot in de klas
sieke oudheid. Sedert de tijd, dat de mens begon te beseffen, dat de
planeten maar geen kleine dwaallichten aan de hemelkoepel zijn, maar
werelden als de aarde zelf, hebben schrijvers zich bezig gehouden met
fantaseren over de mogelijkheid een bezoek te brengen aan onze naaste
buren in het zonnestelsel. De maan, onze satelliet die zich op een in de
ruimte te verwaarlozen afstand van 384,000 km van de aarde bevindt,
was daarbij het eerste doel.
binnen tien jaar mogelijk, als de finan
ciën maar aanwezig zouden zjjn.
Practisch onmogelijk is het om met
een raket een zeer verbeterde uit'
gave van de V-2 de maan of Mars
te bereiken en weer terug te keren,
zelfs al zou men een raket met meer
dere trappen gebruiken; een raket
dus, die na een zekere tijd zelf weer
een kleinere de ruimte instuurt. Men
kan niet voldoende brandstof meene
men om eerst de aantrekkingskracht
van de aarde te overwinnen, daarna
de „val" in het zwaartekracht-veld van
een planeet af te remmen, opnieuw
te starten om tenslotte nog eens een
zelfde hoeveelheid energie te ontwik
kelen als bij de start om veilig op moe
der Aarde te landen. Clarke zoekt de
oplossing dan ook in het „ruimtesta'
tion", dat de laatste tijd in de kranten
nogal eens wordt genoemd.
Als men een raket n.l. een aanvangs-
snelheid geeft, die haar b.v. op 200 km
hoogte brengt zal zjj niet meer naar
de aarde terugkeren doch als een kunst
matige satelliet steeds een baan om
de maan blijven beschrijven. TJit door
raketten aangevoerd materiaal willen
de deskundigen nu ruimtestations bou
wen, die steeds om de aarde blijven
cirkelen. Deze kunnen dienen als me
teorologische waarnemingsposten, als
observatoria maar ook als tussenstation
op een reis naar Mars of de maan. Ra
ketvliegtuigen zouden een regelmatige
verbinding tussen de aarde en het ruim
te-station moeten onderhouden en zeer
licht gebouwde ruimteschepen zouden
hier vandaan de reis naar één der pla
neten kunnen aanvaarden.
Wie „In het Zand van Mars" leest,
ziet op elke bladzijde, dat de auteur
al de theoriën uit zijn meer weten
schappelijke werk hier in de practijk
brengt.
De reis.
Martin Gibson, de hoofdpersoon uit
deze roman, maakt zijn reis als deze
ontwikkeling al vrij ver is voortge
schreden en zich op Mars reeds een
kolonie van aardbewoners bevindt. Zo
volgen we hem dan op zijn reis per
raket naar het ruimtestation, waar hij
overstapt in het ruimteschip Ares. Hij
beleeft de reeds door Jules Verne be
schreven eigenaardigheden, die ver
bonden zijn aan de situatie, dat men
in een ruimteschip met uitgeschakelde
raketmotoren geen gewicht heeft. Hij
maakt ook nog een tocht in een „ruim-
tepak" buiten het schip. De Ares landt
op Demos, de kleine satelliet van Mars,
die als een natuurlijk ruimtestation
Zo schreef Lucianus uit Samosata
in Syrië in het jaar 160 na Chr. al
twee boeken over een maanreis waar
bij de held in het tweede werk gebruik
maakt van vleugels en start van de
Olympus. Ruim 14 eeuwen later
schrijft Keppler een boek over een
maanreis en omstreeks 1600 komt „De
Man in de Maan" van de Engelse bis
schop Francis Goodwin van de pers.
Dit boek is ook in ons land zeer popu
lair geweest, want er verschenen niet
minder dan vier drukken van de Ne
derlandse vertaling. Cyrano de Ber-
gerac's „Een Maanreis" is een bekend
werk, maar slechts weinigen weten,
dat ook Voltaire zich gewaagd heeft
aan een boek over ruimte-reizen. In
„Le Micromégas" laat hij een reus van
het zonnestelsel Sirius een bezoek aan
de aarde brengen.
Jules Verne.
Al deze auteurs wilden hun werk
alleen beschouwd zien als een speelse
fantasie, maar in de 19e eeuw bracht
de geweldige technische ontwikkeling
een groot optimisme mee. Vooral in de
laatste helft van dit tijdvak schreed
de techniek zo snel voort, dat men
de mogelijkheden van een reis door
het heelal meer serieus ging bekijken.
In deze tijd omstreeks 1865
verschijnt het meest bekende en popu
laire boek op dit gebied, „Een reis naar
de Maan in 28 Dagen en 12 Uren" van
Jules Verne. In dit werk wordt de maan
reis serieus genomen. Evenals in al zijn
toekomstromans legt de schrijver ook
aan deze expeditie naar de maan we
tenschappelijke feiten en formules ten
grondslag. De berekeningen voor de
maanreis liet h(j uitvoeren door zijn
zwager, die professor in de sterrenkun
de was.
Weliswaar weten we nu, dat Verne's
projectiel door de luchtweerstand ver
nietigd zou zijn, nog voor het de loop
vaijj het monsterkanon had verlaten.
We weten ook, dat de bemanning de
ontzaglijke versnelling na het afvuren
van het projectiel, waarbij een mens
duizenden tonnen zou wegen, nooit
kon hebben overleefd. De tocht buiten
het graviteitsveld van de aarde wordt
echter met grote nauwkeurigheid be
schreven en verschillende elementen
hiervan vinden we terug in heden
daagse literatuur over de ruimtevaart.
Dat de man, die de komst van het
vliegtuig, van de onderzeeboot en van
tientallen andere in zijn tijd nog vol
komen onmogelijke zaken heeft voor-
speld, ook over een maanreis schreef
moet ons toch wel wat zeggen.
Arthur C. Clarke.
Het boek van Clarke onderscheidt
zich in één belangrijk opzicht van
al zijn voorgangers. Daar waren
auteurs aan het woord, die zich eni
ge kennis van het heelal en zijn wet
ten hadden eigen gemaakt, hoe ge
brekkig ook, om een verhaal over
een ruimtereis te kunnen schrijven.
Clarke is echter juist de „man van
de practijk", als we dit al zo noe
men mogen, die zijn plannen voor
een reis naar Mars slechts in ro
manvorm goot om ook het grote
publiek hiermee enigszins vertrouwd
te maken. Hij is voorzitter van de
Britse Vereniging voor Ruimtevaart
en een vooraanstaande figuur in de
Internationale Astronautische Fede
ratie, waarbij reeds verenigingen uit
15 landen zijn aangesloten.
Clarke is de auteur van het bekende
werk „The Exploration of Space", dat
onder de titel „Expeditie naar de Pla
neten" ook reeds een Nederlandse ver
taling beleefde. (Uitg. N. V. Pax, Den
Haag). In dit uitvoerig gedocumen-
terde en fraai geïllustreerde boek
geeft hij een overzicht van de huidige
stand van zaken bfj de plannen voor
de ruimtevaart en ontwikkelt hij uit
voerige plannen voor tochten naar de
maan en de overige planeten.
Plannen, die volgens de auteur en
vele andere deskundigen zeker binnen
de komende halve eeuw uitgevoerd zul
len worden. Zuiver technisch gesproken
is een tocht naar de maan volgens hem
■Een ruimteschip van het type, dat volgens Clarke het geschiktst is voor
maanreizen (links) wordt in de omloophaan van brandstof voorzien door
een raketvliegtuig (rechts op de voorgrond) dat zo juist van de aarde is
gearriveerd. Rechts op de achtergrond bevindt zich een ruimtéschip van het
type van de Ares, dat voor een tocht naar Mars wordt gebruikt. De linker-
bol bevat de cabines, de rechterbol het voortstuwingsmechanisme. De klas
sieke stroomlijnvorm heeft geen enkele zin voor een ruimteschip, dat nim
mer met luchtweerstand te maken heeft. Geheel rechts de aarde.
boeken te richten, die de nog fantas
tischer verhalen van sommige buiten
landse bladen tot de ware proporties
terugbrengen.
Slechts één stap
Wie zou menen, dat de mens na een
tocht naar Mars de geheimen van het
heelal had doorgrond, is ver bezijden
de waarheid. Want de ruimtereizen
zullen blijven binnen de grenzen van
ons zonnestelsel met zijn negen plane
ten. En onze zon is slechts een vrij on
beduidende ster aan de rand van
het Melkwegstelsel, dat ongeveer
100.000.000.000 van deze grotere en
kleinere sterren telt waarvan onein
dig vele ongetwijfeld ook het middel
punt van een planetenstelsel vormen.
Met de sterkste telescoop ter wereld,
die op Palomar Mountain, kunnen we
nu 1.000.000.000 lichtjaren ver het heel
al in schouwen en steeds zijn nog weer
nieuwe sterrenstelsels waar te nemen,
van gelijke bouw als dit Melkwegstel
sel. Een milliard lichtjaren, de zetterij
heeft geen nullen genoeg om dit in
kilometers uit te drukken want dat
zou dit enorme getal nog eens verme
nigvuldigd moeten worden met 300.000
x 60 x 60 x 24 x 365. De raadsels, waar
voor de mens komt te staan, nemen toe
naarmate hij dit heelal beter leert ken
nen. En in dit verband gezien
is een tocht naar Mars, hoe fan
tastisch dit ons nu ook schijnt,
slechts een stapje buiten de eigen deur.
Als de reis naar één der verste ster
ren vergeleken wordt bij een reis naar
Australië, dan kan een tocht naar Mars
slechts worden getekend als een „reis"
van uw gemakkelijke stoel naar de
kamerdeur. Wellicht zullen onze klein
kinderen of achterkleinkinderen een
reis naar de maan even normaal vin
den als wij een tocht per straalvlieg
tuig naar Amerika: Iets, waarvan on
ze grootouders weer zouden hebben
geijsd en dat door onze overgroot
ouders als een nooit te verwezenlijken
waandenkbeeld naar het rijk der fa
belen zou zijn verwezen
BONN, 17 October. Uit wel
ingelichte kringen te Bonn is Vrij
dag vernomen, dat bondskanselier
Adenauer waarschijnlijk Dinsdag
middag zijn nieuwe kabinet aan de
Westduitse Bondsdag zal voorstel
len. Daarna zou Adenauer zijn re
geringsprogram, dat hij, naar wordt
aangenomen, Dinsdagmorgen aan
zijn nieuwe ministers ter goedkeu
ring zal voorleggen, aan het parle
ment bekend "maken.
Speciale politieke commissie der
V.N. over Zuid-Afrika.
NEW YORK, 17 Oct. De Indische
afgevaardigde Dayal heeft Vrijdag in de
speciale politieke commissie der V.N. ge
protesteerd tegen de maatregelen van
Zuid-Afrika om de infame apartheids-
leer uit te voeren of protesten er tegen
te smoren.
Dayal opende het debat over de behan
deling van personen van Indische af
komst in Zuid-Afrika.
Hij zeide, dat de Zuidafrikaanse plan
nen betekenen, dat alleen al in Durban,
Johannesburg, Pretoria en Kaapstad ruim
175.000 Indiërs, bijna de helft van de In-
disch-Pakistaanse bevolking in Zuid-
Afrika, gedwongen worden huis en haard
te verlaten. In Kaapstad en Johannesburg
zouden hun verliezen in totaal ongeveer
110 millioen dollar bedragen, aldus de
Indische afgevaardigde.
Uit materialen, die door raketvliegtuigen in de omloopbaan zijn gebracht,
wordt hier een ruimtestation gebouwd. Mannen in ruimtepakken brengen
de gewichtlo.ze en vrij zwevende onderdelen bijeen voor de construe tie. Be
neden in het midden twee raketvliegtuigen, op de achtergrond ziet men de
aarde. Als het station gereed is, kan het tanken hier geschieden en zullen
de ruimteschepen hier hun „haven" krijgen. (Illustraties ontleend aan „Ex
pedities naar de Planeten".)
kan diehen en vandaar gaat de reis
verder wfeer per raketvliegtuig.
Na de in de aanvang beschreien
aankomst op deze planeet, begeeft
Gibson zich naar de kolonie Port Lo
well per „transportvlo". Dat is een
soort jeep met brede banden en een
luchtdichte cabine met kunstmatige
zuurstofvoorziening, zoals straaljagers
hebben. Mars heeft n.l. een zeer ijle
atmosfeer, waarin de mens niet ade
men kan en men kan zich daar alleen
te voet voortbewegen als men voor
zien is van een masker en zuurstof-
cylinders.
Port Lowell is dan ook geheel anders
gebouwd dan een gewone stad. Het
bestaat uit een enorme koepel van
plastic, die omhoog wordt gehouden
door de druk van de zuurstof, die hier
door de mens kunstmatig aan het uit
ijzer-oxyde bestaande zand van Mars
is onttrokken. Van de aarde geïmpor
teerde planten zorgen voor de ver
wijdering van het C02 (koolzuur), dat
ontstaat door de uitademing vkn de
stadsbewoners. Alleen binnen deze
koepel kan de mens zich vrij en zon
der masker bewegen. Zodra hij via de
luchtsluis de stad verlaat, moet het
zuurstofmasker worden opgezet.
Te fantastisch.
We willen Gibson niet volgen bij
zijn avonturen in en buiten deze
stad. Jongelui met een technische
knobbel zullen er echter van smul
len. De vraag of dit boek niet al te
fantastisch is, valt moeilijk te beant
woorden.
Clarke laat het spelen in een tijd,
die zeker een eeuw van de onze ver
wijderd is. Als we terugblikken naar
het jaar 1853 en de technische ont
wikkeling sedert die tijd bezien en
daarbij bedenken dat deze ontwik
keling steeds sneller voortschrijdt,
zullen we niet spoedig meer iets te
fantastisch noemen.
Wie de laatste jaren de berichtge
ving heeft gevolgd over de proeven
met raketten en wie de verslagen
heeft gelezen van de beide laatste
astronautische congressen, waar kop
stukken uit de gehele wereld bijeen
waren, kan zich niet ontworstelen,
aan de indruk, dat de eerste pogingen
om een tocht door ons zonnestelsel te
maken nfet meer zo ver af kunnen
zijn. Als niet een derde wereldoorlog
vernietigend over de wereld gaat en
het bestaan van onze aarde nog enkele
eeuwen zal voortduren, zal de mens
zijn ontdekkingstochten zeker uitstrek
ken tot buiten de grenzen van deze
planeet. En omdat de jongeren onder
ons het begin van deze ontwikkeling
dan zeker nog zullen meemaken, leek
het ons goed de aandacht eens op deze
NEW YORK, 16* Oct. Senator
John Butler, terug van een studiereis
langs de buitenlandse scheepswerven,
heeft verklaard, dat hij de bouwkosten
voor schepen het laagst in Nederland
en het hoogst in Italië heeft bevonden.
Butler, voorzitter van de speciale
subcommissie voor scheepsbouwsubsi-
dies van de Senaat, had de mooiste
scheepsbouwwerkplaats in Rotterdam
gevonden.
De toelating van nieuwe leden
tot de V.N.
NEDERLAND LID DER
COMMISSIE VAN GOEDE
DIENSTEfr.
NEW YORK, 16 Oct. Nederland,
Egypte en Peru zijn benoemd tot leden
van een commissie van goede diensten,
die Donderdag eenstemmig is ingesteld
door de speciale politieke commissie
van de Alg. Vergadering der Ver. Na
ties om te zoeken naar een mogelijk
heid om uit de impasse te komen,
waarin de kwestie van toelating van
nieuwe leden tot de volkerenorgani
satie geraakt is.
Noord-Koreanen willen Russische
mijnenvegers invoeren.
MOENSAN, 17 October De Noorde
lijken hebben Vrijdag aan de militaire
bestandscommissie in Korea meegedeeld,
dat zij twee Russische mijnenvegers wil
len invoeren, om de mijnen langs de
kust en in de Noordkoreaanse havens op
te ruimen.
Franse socialisten bepalen hun standpunt,
Frankrijk wil drie garanties van Engeland*
PARIJS, 17 October. De Britse premier Sir Winston Churchill
heeft de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Bidault, te verstaan
gegeven, dat Engeland verwacht, dat het Franse parlement nog dit jaar
het Europese legerverdrag zal aanvaarden. Tegelijkertijd heeft de be
kende Franse socialist, Guy Mollet meegedeeld, dat er onderhandelin
gen worden gevoerd om tot een nauwe samenwerking te komen tussen
Groot-Brittannië en de Europese verdedigingsgemeenschap. Er heb
ben zich echter bij de besprekingen op diverse punten moeilijkheden
voorgedaan.
Moiiet verklaarde, dat de socialisten
niet voor het E.V.G. verdrag dienden te
stemmen, indien door Engeland niet aan
drie voorwaarden is voldaan.
Mollet vindt dat de Britse minister van
Buitenlandse Zaken of van Defensie alle
vergaderingen van de E.V.G.-minister-
raad en het commissariaat van de E.V.G.
moet bijwonen. Ook moet Engeland vol
ledig vertegenwoordigd zijn in het Euro
pees parlement. Mollet gaf te verstaan,
dat op dit punt al overeenstemming is
bereikt.
Voorts bepleitte Mollet een samengaan
van de Britse strijdkrachten en In het bij
zonder van de R.A.F. met de Europese
strijdkrachten, als een der voorwaarden.
Er zijn besprekingen gaande over een ge
meenschappelijk bevel, doch er waren
moeilijkheden gerezen over in voorraad
brengen en standaardisatie van bewape
ning.
Een andere voorwaarde, waarover
nog besprekingen gaande zijn, doch
waarbij zich onopgeloste problemen
voordoen, is het verkrijgen van instem
ming der Britten om hun verplichtin
gen voor de duur van het E.V.G.-ver-
Hü voelt dat hij klimtDe diepte
vermindertNog enkele ogenblikken
en hij is de gevaarlijke kreek door
Hij heeft weer vaste grond onder zijn
voetenHij vliegt de drassige schor
overdraaft nog door een kleine on
diepe kreekvaste grondstenen
de dijkhelling!
Hijisgered!
De sluiker van Cadzand valt op de
knieën: „Here, U zij dank! U alleen!
Gij, Gij alleen hebt mij gered! Help mfj
verder, mijn God en laat mij nooit, nooit
Uw reddende hand vergeten!"
Dan staat hij op, rillend van de kou
de en druipend als een natte poedel.
Hij zal op het licht af gaan. Daar
zal wel een huis, een boerderij zijn...
Het licht verdwijnt plotseling.
HOOFDSTUK XVII.
Een dik half uur lopen van de plaats,
waar Zijier is beland, ligt het dorpje.
Vóór het dorp wordt bereikt, moet een
molen worden gepasseerd. Het is de
molen van Freek Wenberg, die met zijn
zoon Dirk het bedrijf beheert. In de
molenwoning leeft ook n'og grootmoeder-
Wenberg, die bijna zeventig jaar is, een
krasse vrouw nog. Met het gezin van
haar zoon gebruikt zij alleen de maal
tijden; voor de rest woont zij op zich
zelf in het grote huis.
Ieder in het dorp noemt haar Moeder
Wenberg. Zij is er een zeer geziene fi
guur. Men zou haar ook kunnen noe
men een „moeder in Israël", want zij
is niet alleen een diep-gelovige vrouw,
maar is ook vriendelijk voor en mee
levend met iedereen. Zieken weten haar
te waarderen, want zij bezoekt hen re'-
gelmatig. Wie raad nodig heeft, kan
bij haar terecht. En niemand, die ver
driet heeft, keert ongetroost van* baar
terug.
In het dorp is nóg een dominerende
liguur. Maar die is van andere makelij.
Hij is een originele vent, dokter Stel-
laard, maar vele dorpelingen noemen
hem een heiden, al doet hij in stilte
veel goed en al is hij eeh kundig ge
neesheer, die dag en nacht voor de men
sen klaar staat. In wijde omtrek kent
men zijn koetsje, dat getrokken wordt
door Jans, het paard van de dokter,
dat niet oud schijnt te worden, aange
zien hij er sinds jaar en dag mee rjjdt.
Als Frits Zijler van de knieën is op-
gestaan, loopt hij, rillend van de koudej na"'
„Ik ben doornat en koud en zou
gaarne mij wat drogen aan de haard,
of als dat niet kan, een droog plekje
in de schuur", smeekt Jacob Heilman
met bibberende stem. Hij staat inder
daad te klappertanden
„Ik laat in mijn huis niet iedere va
gebond toe en zeker niet in de nacht.
Weet ik, wie je bent. En een schuur
heb ik niet. Ik ben geen boer, maar
een arme dagloner. Zie, dat je in het
dorp komt, ik hou er geen herberg op
over de dijk in de richting van waar
het licht brandde, dat plotseling is uit
gegaan. De bewoners van de boerderij
zijn zeker naar bed gegaan. Plotseling
beseft hij: dat is een goede beschikking
Gods geweest; als het licht tien minu
ten eerder was uitgegaan, zou hij de
dijk niet levend hebben bereikt
Met moed gaat hij voorwaarts. Als
hij nu voor deze nacht maar onder dak
kan komen en zijn natte plunje voor
droge verwisselen, hoe dankbaar zou
hij dan zijn!
Iets donkers daagt op. Dat moet de
hoeve zijn, waar het licht uitstraalde.
Het blijkt slechts een klein huis te zijn,
niet bepaald een boerderij.
Aanvankelijk vruchteloos klopt hij op
de deur. Dan nog eens herhaald. En
nog eens. Eindelijk vraagt daarbinnen
een barse stem, wie hem de nachtrust
storen komt.
„Och, man, doe open alsjeblieft",
smeekt Zijler". Ik kom te voet van de
overkant en ben nauwelijks de dood
ontkomen. Hier sta ik nu, doornat en
geheel verkleumd. Ik zal u voor uw
moeite ruimschoots betalen".
„Betalen? Ja, ja, dat moet je gelo
ven! En jij zou bij dit weer de Schelde
zijn doorgekomen? Vent, maak dat je
grootje wijs, als je die hebt. Nee, loop
maar verder, hoor. Ik doe niet open".
Binnen wordt dan nog wat gemom
peld. En schreden verwijderen zich. In
de kou, voor de gesloten deur, terwijl
de sneeuw neerdwarrelt, staat de vluch
teling, aan de wanhoop ten prooi. In
een onbekende 'streek, niet eens we
tend, welk dorp in de buurt ligt en hoe
ver het is.
Dit is de eerste keer, dat hem hulp
geweigerd wordt. Moet dat dienen, zo
flitst het door hem heen, om van
alle menselijke hulp af te zien en zijn
betrouwen alleen op God te stellen?
„Help Gij mij dan, Here", smeekt
hij. „Gij hebt mij tot nu toe geleid en
wonderbaarlijk gered. Doe het nu ook
verder. Gij weet, hoezeer ik Uw hulp
nodig heb".
Dit gebed verkwikt hem. En nu gaat
hij verder, de lange weg op. Maar zijn
benen wegen als dieplood. Hij beseft,
dat zij weldra alle dienst zullen weige
ren. Hij is door en door vermoeid.
Zijn hoofd bonst. Hoewel hij alle
moeite doet, zich warm te houden door
zo snel mogelijk te gaan of zijn handen
en armen met kracht tegen het lijf te
slaan, het gelukt hem niet. Eerst heeft
hij van inspanning en angst sterk ge
zweet, nu doet zijn eigen natte kleding
hem huiveren. Tot op het hemd is hij
doornat.
O, waar een bed te vinden, waarop
hij zijn verkleumde leden kan uitstrek
ken? Hij bespeurt niets dan de weg,
waarop hij loopt en waarop de sneeuw
valt. En links en rechts bouw- of wei
land.
En hoe ver is het naaste dorp? Hij
weet het niet. En zou men hem, door
weekt en beslijkt, wel ergens binnen
laten? De tijden zijn er niet naar, om
ieder, die er om vraagt, gastvrijheid te
verlenen, en zeker niet in het holst van
de nacht. Heeft hij dat niet pas erva
ren? Het was hem wel duidelijk aan
het verstand gebracht. En de man
had niet helemaal ongelijk ook.
Nog altijd snerpt de wind over de
vlakte en jaagt de sneeuw hoog op.
Naar zijn schatting is hij nu een
half uur voortgestrompeld. Maar het
gaan wordt al moeilijker. Hij kan niet
meer. Zijn borst hijgt. Zijn polsen ja
gen.
(Wordt vervolgd).
drag, dat is voor 50 jaar, te laten gel
den in plaats van voor kortere duur,
n.l. 20 jaar, te rekenen vanaf 1949.
Mollet geloofde, dat Engeland op dit
punt tot toegeven bereid is, indien Frank
rijk zijn standpunt maar met genoeg
kracht verdedigt. Groot-Brittannië, zo
besloot Mollet, heeft dezelfde belangen
als Frankrijk bij een zekere mate van
controle over de Duitse strijdkrachten,
indien deze er eenmaal zullen komen.
Jo Vincent erelid der Handel-
vereniging.
NAARDEN, 16 Oct. Na afloop van
de uitvoering van de Messias van
"Handel in de Grote Kerk te Naarden,
een uitvoering die werd bijgewoond
door Konihgin Juliana en Prinses Wil-
helmina, is de zangeres Jo Vincent in
de burgerzaal van het Naardense raad
huis gehuldigd ïn verband met haar
afscheid van haar artistieke loopbaan.
Zij werd benoemd tot erelid der Han-
delvereniging.
en over de grenzen
Tweeduizend Duitsers en personen
van andere nationaliteit, die zeggen
slavenarbeiders bij de I.G.-Farben on
der het Nazi-regiem te zijn geweest, ei
sen schadevergoeding van deze firma.
De regering van Oost-Duitsland heeft
bekend gemaakt, dat zij per 1 Novem
ber voor bijna 80 procent van de wer
kende bevolking de inkomstenbelasting
zal verlagen.
De Egyptische ministerraad, die voor
het eerst sedert diens ziekte werd ge
leid door generaal Naguib, heeft be
sloten tot oprichting van een nationale
garde, waarvan alle Egyptenaren van
17 tot 40 jaar lid kunnen worden.
In Githoengoeri (Kenia) zijn twaalf
Kikoejoes door ophanging ter dood ge
bracht, wegens hun aandeel in de mas
samoord te Lari in Maart van dit jaar.
Er zijn nu 109 doodvonnissen voltrok
ken.
De conferentie van ministers van
Buitenlandse Zaken van de landen der
Europese Politieke Gemeenschap zal
in Den Haag beginnen op 26 Navem-
ber.
Tot 12 October hebben zich in het
regentschap Zuid-Atjeh 180 bende
leden overgegeven. Een aantal hun
ner werd gevangen genomen. In het
gebied Koetaradja is de Lamnjong-
brug door benden opgeblazen.
De Apeldoornse politie heeft de 541
jarige kleermaker H. W. gearresteerd,
verdacht van het stelen van een re
genmantel uit de openbare leeszaal.
De man zoekt het blijkbaar wel in zijn
eigen branche, want in Venlo stal hij
dames- en herenkleding. Ook verduis
terde hij een fiets.