HET ZAND YAN MARS „IN over een reis door het wereldruim, die wetenschappelijk verantwoord is. de eerste roman DE S LUIKER VI Te fantastische toekomstdroom of straks werkelijkheid Ruimtestations als kunstmatige satel- lieten rond de aarde. Van Lucianus via Jules Verne naar Arthur C. Clarke. Dinsdag nieuwe West- duitse regering* Nederlandse werven bouwen het goed koopst* Churchill dringt aan op goed keuring E* V* G* FEUILLETON Aflevering 41 Vrij bewerkt naar P. VISSER Jzn HIER Maandag 19 October 1953 ZEEUWSfH DAGBLAD Pagina 4 (Van onze §-redacteur) „Gibson ving zijn eerste glimp van de nederzetting op, toen hij aan de horizon, tegen de donkere achtergrond van de Aurorae Sinus, een klein wit stipje ontwaardde. Toen de grond naar hem omhoog scheen te stijgen, voelde hij een reeks zachte schokken en daarna rolde de machine langzaam uit en stond stil. Hij was op Mars. Hij had bereikt, wat voor mensen in de oudheid een be weeglijk rood licht temidden der sterren was, wat voor de mensen van amper een eeuw geleden een raadselachtige en volkomen on bereikbare wereld was geweest en wat nu de grens der mens heid was". Zo beschrijft Arthur C. Clarke de aankomst van de auteur en journalist Martin Gibson op onze zusterplaneet in zijn roman „In het Zand van Mars" (Uitg. N.V. Pax, Den Haag). Dit verhaal staat niet op zichzelf, maar het is het laatste in een keten van fantasieën over reizen in het heelal, die te volgen is tot in de klas sieke oudheid. Sedert de tijd, dat de mens begon te beseffen, dat de planeten maar geen kleine dwaallichten aan de hemelkoepel zijn, maar werelden als de aarde zelf, hebben schrijvers zich bezig gehouden met fantaseren over de mogelijkheid een bezoek te brengen aan onze naaste buren in het zonnestelsel. De maan, onze satelliet die zich op een in de ruimte te verwaarlozen afstand van 384,000 km van de aarde bevindt, was daarbij het eerste doel. binnen tien jaar mogelijk, als de finan ciën maar aanwezig zouden zjjn. Practisch onmogelijk is het om met een raket een zeer verbeterde uit' gave van de V-2 de maan of Mars te bereiken en weer terug te keren, zelfs al zou men een raket met meer dere trappen gebruiken; een raket dus, die na een zekere tijd zelf weer een kleinere de ruimte instuurt. Men kan niet voldoende brandstof meene men om eerst de aantrekkingskracht van de aarde te overwinnen, daarna de „val" in het zwaartekracht-veld van een planeet af te remmen, opnieuw te starten om tenslotte nog eens een zelfde hoeveelheid energie te ontwik kelen als bij de start om veilig op moe der Aarde te landen. Clarke zoekt de oplossing dan ook in het „ruimtesta' tion", dat de laatste tijd in de kranten nogal eens wordt genoemd. Als men een raket n.l. een aanvangs- snelheid geeft, die haar b.v. op 200 km hoogte brengt zal zjj niet meer naar de aarde terugkeren doch als een kunst matige satelliet steeds een baan om de maan blijven beschrijven. TJit door raketten aangevoerd materiaal willen de deskundigen nu ruimtestations bou wen, die steeds om de aarde blijven cirkelen. Deze kunnen dienen als me teorologische waarnemingsposten, als observatoria maar ook als tussenstation op een reis naar Mars of de maan. Ra ketvliegtuigen zouden een regelmatige verbinding tussen de aarde en het ruim te-station moeten onderhouden en zeer licht gebouwde ruimteschepen zouden hier vandaan de reis naar één der pla neten kunnen aanvaarden. Wie „In het Zand van Mars" leest, ziet op elke bladzijde, dat de auteur al de theoriën uit zijn meer weten schappelijke werk hier in de practijk brengt. De reis. Martin Gibson, de hoofdpersoon uit deze roman, maakt zijn reis als deze ontwikkeling al vrij ver is voortge schreden en zich op Mars reeds een kolonie van aardbewoners bevindt. Zo volgen we hem dan op zijn reis per raket naar het ruimtestation, waar hij overstapt in het ruimteschip Ares. Hij beleeft de reeds door Jules Verne be schreven eigenaardigheden, die ver bonden zijn aan de situatie, dat men in een ruimteschip met uitgeschakelde raketmotoren geen gewicht heeft. Hij maakt ook nog een tocht in een „ruim- tepak" buiten het schip. De Ares landt op Demos, de kleine satelliet van Mars, die als een natuurlijk ruimtestation Zo schreef Lucianus uit Samosata in Syrië in het jaar 160 na Chr. al twee boeken over een maanreis waar bij de held in het tweede werk gebruik maakt van vleugels en start van de Olympus. Ruim 14 eeuwen later schrijft Keppler een boek over een maanreis en omstreeks 1600 komt „De Man in de Maan" van de Engelse bis schop Francis Goodwin van de pers. Dit boek is ook in ons land zeer popu lair geweest, want er verschenen niet minder dan vier drukken van de Ne derlandse vertaling. Cyrano de Ber- gerac's „Een Maanreis" is een bekend werk, maar slechts weinigen weten, dat ook Voltaire zich gewaagd heeft aan een boek over ruimte-reizen. In „Le Micromégas" laat hij een reus van het zonnestelsel Sirius een bezoek aan de aarde brengen. Jules Verne. Al deze auteurs wilden hun werk alleen beschouwd zien als een speelse fantasie, maar in de 19e eeuw bracht de geweldige technische ontwikkeling een groot optimisme mee. Vooral in de laatste helft van dit tijdvak schreed de techniek zo snel voort, dat men de mogelijkheden van een reis door het heelal meer serieus ging bekijken. In deze tijd omstreeks 1865 verschijnt het meest bekende en popu laire boek op dit gebied, „Een reis naar de Maan in 28 Dagen en 12 Uren" van Jules Verne. In dit werk wordt de maan reis serieus genomen. Evenals in al zijn toekomstromans legt de schrijver ook aan deze expeditie naar de maan we tenschappelijke feiten en formules ten grondslag. De berekeningen voor de maanreis liet h(j uitvoeren door zijn zwager, die professor in de sterrenkun de was. Weliswaar weten we nu, dat Verne's projectiel door de luchtweerstand ver nietigd zou zijn, nog voor het de loop vaijj het monsterkanon had verlaten. We weten ook, dat de bemanning de ontzaglijke versnelling na het afvuren van het projectiel, waarbij een mens duizenden tonnen zou wegen, nooit kon hebben overleefd. De tocht buiten het graviteitsveld van de aarde wordt echter met grote nauwkeurigheid be schreven en verschillende elementen hiervan vinden we terug in heden daagse literatuur over de ruimtevaart. Dat de man, die de komst van het vliegtuig, van de onderzeeboot en van tientallen andere in zijn tijd nog vol komen onmogelijke zaken heeft voor- speld, ook over een maanreis schreef moet ons toch wel wat zeggen. Arthur C. Clarke. Het boek van Clarke onderscheidt zich in één belangrijk opzicht van al zijn voorgangers. Daar waren auteurs aan het woord, die zich eni ge kennis van het heelal en zijn wet ten hadden eigen gemaakt, hoe ge brekkig ook, om een verhaal over een ruimtereis te kunnen schrijven. Clarke is echter juist de „man van de practijk", als we dit al zo noe men mogen, die zijn plannen voor een reis naar Mars slechts in ro manvorm goot om ook het grote publiek hiermee enigszins vertrouwd te maken. Hij is voorzitter van de Britse Vereniging voor Ruimtevaart en een vooraanstaande figuur in de Internationale Astronautische Fede ratie, waarbij reeds verenigingen uit 15 landen zijn aangesloten. Clarke is de auteur van het bekende werk „The Exploration of Space", dat onder de titel „Expeditie naar de Pla neten" ook reeds een Nederlandse ver taling beleefde. (Uitg. N. V. Pax, Den Haag). In dit uitvoerig gedocumen- terde en fraai geïllustreerde boek geeft hij een overzicht van de huidige stand van zaken bfj de plannen voor de ruimtevaart en ontwikkelt hij uit voerige plannen voor tochten naar de maan en de overige planeten. Plannen, die volgens de auteur en vele andere deskundigen zeker binnen de komende halve eeuw uitgevoerd zul len worden. Zuiver technisch gesproken is een tocht naar de maan volgens hem ■Een ruimteschip van het type, dat volgens Clarke het geschiktst is voor maanreizen (links) wordt in de omloophaan van brandstof voorzien door een raketvliegtuig (rechts op de voorgrond) dat zo juist van de aarde is gearriveerd. Rechts op de achtergrond bevindt zich een ruimtéschip van het type van de Ares, dat voor een tocht naar Mars wordt gebruikt. De linker- bol bevat de cabines, de rechterbol het voortstuwingsmechanisme. De klas sieke stroomlijnvorm heeft geen enkele zin voor een ruimteschip, dat nim mer met luchtweerstand te maken heeft. Geheel rechts de aarde. boeken te richten, die de nog fantas tischer verhalen van sommige buiten landse bladen tot de ware proporties terugbrengen. Slechts één stap Wie zou menen, dat de mens na een tocht naar Mars de geheimen van het heelal had doorgrond, is ver bezijden de waarheid. Want de ruimtereizen zullen blijven binnen de grenzen van ons zonnestelsel met zijn negen plane ten. En onze zon is slechts een vrij on beduidende ster aan de rand van het Melkwegstelsel, dat ongeveer 100.000.000.000 van deze grotere en kleinere sterren telt waarvan onein dig vele ongetwijfeld ook het middel punt van een planetenstelsel vormen. Met de sterkste telescoop ter wereld, die op Palomar Mountain, kunnen we nu 1.000.000.000 lichtjaren ver het heel al in schouwen en steeds zijn nog weer nieuwe sterrenstelsels waar te nemen, van gelijke bouw als dit Melkwegstel sel. Een milliard lichtjaren, de zetterij heeft geen nullen genoeg om dit in kilometers uit te drukken want dat zou dit enorme getal nog eens verme nigvuldigd moeten worden met 300.000 x 60 x 60 x 24 x 365. De raadsels, waar voor de mens komt te staan, nemen toe naarmate hij dit heelal beter leert ken nen. En in dit verband gezien is een tocht naar Mars, hoe fan tastisch dit ons nu ook schijnt, slechts een stapje buiten de eigen deur. Als de reis naar één der verste ster ren vergeleken wordt bij een reis naar Australië, dan kan een tocht naar Mars slechts worden getekend als een „reis" van uw gemakkelijke stoel naar de kamerdeur. Wellicht zullen onze klein kinderen of achterkleinkinderen een reis naar de maan even normaal vin den als wij een tocht per straalvlieg tuig naar Amerika: Iets, waarvan on ze grootouders weer zouden hebben geijsd en dat door onze overgroot ouders als een nooit te verwezenlijken waandenkbeeld naar het rijk der fa belen zou zijn verwezen BONN, 17 October. Uit wel ingelichte kringen te Bonn is Vrij dag vernomen, dat bondskanselier Adenauer waarschijnlijk Dinsdag middag zijn nieuwe kabinet aan de Westduitse Bondsdag zal voorstel len. Daarna zou Adenauer zijn re geringsprogram, dat hij, naar wordt aangenomen, Dinsdagmorgen aan zijn nieuwe ministers ter goedkeu ring zal voorleggen, aan het parle ment bekend "maken. Speciale politieke commissie der V.N. over Zuid-Afrika. NEW YORK, 17 Oct. De Indische afgevaardigde Dayal heeft Vrijdag in de speciale politieke commissie der V.N. ge protesteerd tegen de maatregelen van Zuid-Afrika om de infame apartheids- leer uit te voeren of protesten er tegen te smoren. Dayal opende het debat over de behan deling van personen van Indische af komst in Zuid-Afrika. Hij zeide, dat de Zuidafrikaanse plan nen betekenen, dat alleen al in Durban, Johannesburg, Pretoria en Kaapstad ruim 175.000 Indiërs, bijna de helft van de In- disch-Pakistaanse bevolking in Zuid- Afrika, gedwongen worden huis en haard te verlaten. In Kaapstad en Johannesburg zouden hun verliezen in totaal ongeveer 110 millioen dollar bedragen, aldus de Indische afgevaardigde. Uit materialen, die door raketvliegtuigen in de omloopbaan zijn gebracht, wordt hier een ruimtestation gebouwd. Mannen in ruimtepakken brengen de gewichtlo.ze en vrij zwevende onderdelen bijeen voor de construe tie. Be neden in het midden twee raketvliegtuigen, op de achtergrond ziet men de aarde. Als het station gereed is, kan het tanken hier geschieden en zullen de ruimteschepen hier hun „haven" krijgen. (Illustraties ontleend aan „Ex pedities naar de Planeten".) kan diehen en vandaar gaat de reis verder wfeer per raketvliegtuig. Na de in de aanvang beschreien aankomst op deze planeet, begeeft Gibson zich naar de kolonie Port Lo well per „transportvlo". Dat is een soort jeep met brede banden en een luchtdichte cabine met kunstmatige zuurstofvoorziening, zoals straaljagers hebben. Mars heeft n.l. een zeer ijle atmosfeer, waarin de mens niet ade men kan en men kan zich daar alleen te voet voortbewegen als men voor zien is van een masker en zuurstof- cylinders. Port Lowell is dan ook geheel anders gebouwd dan een gewone stad. Het bestaat uit een enorme koepel van plastic, die omhoog wordt gehouden door de druk van de zuurstof, die hier door de mens kunstmatig aan het uit ijzer-oxyde bestaande zand van Mars is onttrokken. Van de aarde geïmpor teerde planten zorgen voor de ver wijdering van het C02 (koolzuur), dat ontstaat door de uitademing vkn de stadsbewoners. Alleen binnen deze koepel kan de mens zich vrij en zon der masker bewegen. Zodra hij via de luchtsluis de stad verlaat, moet het zuurstofmasker worden opgezet. Te fantastisch. We willen Gibson niet volgen bij zijn avonturen in en buiten deze stad. Jongelui met een technische knobbel zullen er echter van smul len. De vraag of dit boek niet al te fantastisch is, valt moeilijk te beant woorden. Clarke laat het spelen in een tijd, die zeker een eeuw van de onze ver wijderd is. Als we terugblikken naar het jaar 1853 en de technische ont wikkeling sedert die tijd bezien en daarbij bedenken dat deze ontwik keling steeds sneller voortschrijdt, zullen we niet spoedig meer iets te fantastisch noemen. Wie de laatste jaren de berichtge ving heeft gevolgd over de proeven met raketten en wie de verslagen heeft gelezen van de beide laatste astronautische congressen, waar kop stukken uit de gehele wereld bijeen waren, kan zich niet ontworstelen, aan de indruk, dat de eerste pogingen om een tocht door ons zonnestelsel te maken nfet meer zo ver af kunnen zijn. Als niet een derde wereldoorlog vernietigend over de wereld gaat en het bestaan van onze aarde nog enkele eeuwen zal voortduren, zal de mens zijn ontdekkingstochten zeker uitstrek ken tot buiten de grenzen van deze planeet. En omdat de jongeren onder ons het begin van deze ontwikkeling dan zeker nog zullen meemaken, leek het ons goed de aandacht eens op deze NEW YORK, 16* Oct. Senator John Butler, terug van een studiereis langs de buitenlandse scheepswerven, heeft verklaard, dat hij de bouwkosten voor schepen het laagst in Nederland en het hoogst in Italië heeft bevonden. Butler, voorzitter van de speciale subcommissie voor scheepsbouwsubsi- dies van de Senaat, had de mooiste scheepsbouwwerkplaats in Rotterdam gevonden. De toelating van nieuwe leden tot de V.N. NEDERLAND LID DER COMMISSIE VAN GOEDE DIENSTEfr. NEW YORK, 16 Oct. Nederland, Egypte en Peru zijn benoemd tot leden van een commissie van goede diensten, die Donderdag eenstemmig is ingesteld door de speciale politieke commissie van de Alg. Vergadering der Ver. Na ties om te zoeken naar een mogelijk heid om uit de impasse te komen, waarin de kwestie van toelating van nieuwe leden tot de volkerenorgani satie geraakt is. Noord-Koreanen willen Russische mijnenvegers invoeren. MOENSAN, 17 October De Noorde lijken hebben Vrijdag aan de militaire bestandscommissie in Korea meegedeeld, dat zij twee Russische mijnenvegers wil len invoeren, om de mijnen langs de kust en in de Noordkoreaanse havens op te ruimen. Franse socialisten bepalen hun standpunt, Frankrijk wil drie garanties van Engeland* PARIJS, 17 October. De Britse premier Sir Winston Churchill heeft de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Bidault, te verstaan gegeven, dat Engeland verwacht, dat het Franse parlement nog dit jaar het Europese legerverdrag zal aanvaarden. Tegelijkertijd heeft de be kende Franse socialist, Guy Mollet meegedeeld, dat er onderhandelin gen worden gevoerd om tot een nauwe samenwerking te komen tussen Groot-Brittannië en de Europese verdedigingsgemeenschap. Er heb ben zich echter bij de besprekingen op diverse punten moeilijkheden voorgedaan. Moiiet verklaarde, dat de socialisten niet voor het E.V.G. verdrag dienden te stemmen, indien door Engeland niet aan drie voorwaarden is voldaan. Mollet vindt dat de Britse minister van Buitenlandse Zaken of van Defensie alle vergaderingen van de E.V.G.-minister- raad en het commissariaat van de E.V.G. moet bijwonen. Ook moet Engeland vol ledig vertegenwoordigd zijn in het Euro pees parlement. Mollet gaf te verstaan, dat op dit punt al overeenstemming is bereikt. Voorts bepleitte Mollet een samengaan van de Britse strijdkrachten en In het bij zonder van de R.A.F. met de Europese strijdkrachten, als een der voorwaarden. Er zijn besprekingen gaande over een ge meenschappelijk bevel, doch er waren moeilijkheden gerezen over in voorraad brengen en standaardisatie van bewape ning. Een andere voorwaarde, waarover nog besprekingen gaande zijn, doch waarbij zich onopgeloste problemen voordoen, is het verkrijgen van instem ming der Britten om hun verplichtin gen voor de duur van het E.V.G.-ver- Hü voelt dat hij klimtDe diepte vermindertNog enkele ogenblikken en hij is de gevaarlijke kreek door Hij heeft weer vaste grond onder zijn voetenHij vliegt de drassige schor overdraaft nog door een kleine on diepe kreekvaste grondstenen de dijkhelling! Hijisgered! De sluiker van Cadzand valt op de knieën: „Here, U zij dank! U alleen! Gij, Gij alleen hebt mij gered! Help mfj verder, mijn God en laat mij nooit, nooit Uw reddende hand vergeten!" Dan staat hij op, rillend van de kou de en druipend als een natte poedel. Hij zal op het licht af gaan. Daar zal wel een huis, een boerderij zijn... Het licht verdwijnt plotseling. HOOFDSTUK XVII. Een dik half uur lopen van de plaats, waar Zijier is beland, ligt het dorpje. Vóór het dorp wordt bereikt, moet een molen worden gepasseerd. Het is de molen van Freek Wenberg, die met zijn zoon Dirk het bedrijf beheert. In de molenwoning leeft ook n'og grootmoeder- Wenberg, die bijna zeventig jaar is, een krasse vrouw nog. Met het gezin van haar zoon gebruikt zij alleen de maal tijden; voor de rest woont zij op zich zelf in het grote huis. Ieder in het dorp noemt haar Moeder Wenberg. Zij is er een zeer geziene fi guur. Men zou haar ook kunnen noe men een „moeder in Israël", want zij is niet alleen een diep-gelovige vrouw, maar is ook vriendelijk voor en mee levend met iedereen. Zieken weten haar te waarderen, want zij bezoekt hen re'- gelmatig. Wie raad nodig heeft, kan bij haar terecht. En niemand, die ver driet heeft, keert ongetroost van* baar terug. In het dorp is nóg een dominerende liguur. Maar die is van andere makelij. Hij is een originele vent, dokter Stel- laard, maar vele dorpelingen noemen hem een heiden, al doet hij in stilte veel goed en al is hij eeh kundig ge neesheer, die dag en nacht voor de men sen klaar staat. In wijde omtrek kent men zijn koetsje, dat getrokken wordt door Jans, het paard van de dokter, dat niet oud schijnt te worden, aange zien hij er sinds jaar en dag mee rjjdt. Als Frits Zijler van de knieën is op- gestaan, loopt hij, rillend van de koudej na"' „Ik ben doornat en koud en zou gaarne mij wat drogen aan de haard, of als dat niet kan, een droog plekje in de schuur", smeekt Jacob Heilman met bibberende stem. Hij staat inder daad te klappertanden „Ik laat in mijn huis niet iedere va gebond toe en zeker niet in de nacht. Weet ik, wie je bent. En een schuur heb ik niet. Ik ben geen boer, maar een arme dagloner. Zie, dat je in het dorp komt, ik hou er geen herberg op over de dijk in de richting van waar het licht brandde, dat plotseling is uit gegaan. De bewoners van de boerderij zijn zeker naar bed gegaan. Plotseling beseft hij: dat is een goede beschikking Gods geweest; als het licht tien minu ten eerder was uitgegaan, zou hij de dijk niet levend hebben bereikt Met moed gaat hij voorwaarts. Als hij nu voor deze nacht maar onder dak kan komen en zijn natte plunje voor droge verwisselen, hoe dankbaar zou hij dan zijn! Iets donkers daagt op. Dat moet de hoeve zijn, waar het licht uitstraalde. Het blijkt slechts een klein huis te zijn, niet bepaald een boerderij. Aanvankelijk vruchteloos klopt hij op de deur. Dan nog eens herhaald. En nog eens. Eindelijk vraagt daarbinnen een barse stem, wie hem de nachtrust storen komt. „Och, man, doe open alsjeblieft", smeekt Zijler". Ik kom te voet van de overkant en ben nauwelijks de dood ontkomen. Hier sta ik nu, doornat en geheel verkleumd. Ik zal u voor uw moeite ruimschoots betalen". „Betalen? Ja, ja, dat moet je gelo ven! En jij zou bij dit weer de Schelde zijn doorgekomen? Vent, maak dat je grootje wijs, als je die hebt. Nee, loop maar verder, hoor. Ik doe niet open". Binnen wordt dan nog wat gemom peld. En schreden verwijderen zich. In de kou, voor de gesloten deur, terwijl de sneeuw neerdwarrelt, staat de vluch teling, aan de wanhoop ten prooi. In een onbekende 'streek, niet eens we tend, welk dorp in de buurt ligt en hoe ver het is. Dit is de eerste keer, dat hem hulp geweigerd wordt. Moet dat dienen, zo flitst het door hem heen, om van alle menselijke hulp af te zien en zijn betrouwen alleen op God te stellen? „Help Gij mij dan, Here", smeekt hij. „Gij hebt mij tot nu toe geleid en wonderbaarlijk gered. Doe het nu ook verder. Gij weet, hoezeer ik Uw hulp nodig heb". Dit gebed verkwikt hem. En nu gaat hij verder, de lange weg op. Maar zijn benen wegen als dieplood. Hij beseft, dat zij weldra alle dienst zullen weige ren. Hij is door en door vermoeid. Zijn hoofd bonst. Hoewel hij alle moeite doet, zich warm te houden door zo snel mogelijk te gaan of zijn handen en armen met kracht tegen het lijf te slaan, het gelukt hem niet. Eerst heeft hij van inspanning en angst sterk ge zweet, nu doet zijn eigen natte kleding hem huiveren. Tot op het hemd is hij doornat. O, waar een bed te vinden, waarop hij zijn verkleumde leden kan uitstrek ken? Hij bespeurt niets dan de weg, waarop hij loopt en waarop de sneeuw valt. En links en rechts bouw- of wei land. En hoe ver is het naaste dorp? Hij weet het niet. En zou men hem, door weekt en beslijkt, wel ergens binnen laten? De tijden zijn er niet naar, om ieder, die er om vraagt, gastvrijheid te verlenen, en zeker niet in het holst van de nacht. Heeft hij dat niet pas erva ren? Het was hem wel duidelijk aan het verstand gebracht. En de man had niet helemaal ongelijk ook. Nog altijd snerpt de wind over de vlakte en jaagt de sneeuw hoog op. Naar zijn schatting is hij nu een half uur voortgestrompeld. Maar het gaan wordt al moeilijker. Hij kan niet meer. Zijn borst hijgt. Zijn polsen ja gen. (Wordt vervolgd). drag, dat is voor 50 jaar, te laten gel den in plaats van voor kortere duur, n.l. 20 jaar, te rekenen vanaf 1949. Mollet geloofde, dat Engeland op dit punt tot toegeven bereid is, indien Frank rijk zijn standpunt maar met genoeg kracht verdedigt. Groot-Brittannië, zo besloot Mollet, heeft dezelfde belangen als Frankrijk bij een zekere mate van controle over de Duitse strijdkrachten, indien deze er eenmaal zullen komen. Jo Vincent erelid der Handel- vereniging. NAARDEN, 16 Oct. Na afloop van de uitvoering van de Messias van "Handel in de Grote Kerk te Naarden, een uitvoering die werd bijgewoond door Konihgin Juliana en Prinses Wil- helmina, is de zangeres Jo Vincent in de burgerzaal van het Naardense raad huis gehuldigd ïn verband met haar afscheid van haar artistieke loopbaan. Zij werd benoemd tot erelid der Han- delvereniging. en over de grenzen Tweeduizend Duitsers en personen van andere nationaliteit, die zeggen slavenarbeiders bij de I.G.-Farben on der het Nazi-regiem te zijn geweest, ei sen schadevergoeding van deze firma. De regering van Oost-Duitsland heeft bekend gemaakt, dat zij per 1 Novem ber voor bijna 80 procent van de wer kende bevolking de inkomstenbelasting zal verlagen. De Egyptische ministerraad, die voor het eerst sedert diens ziekte werd ge leid door generaal Naguib, heeft be sloten tot oprichting van een nationale garde, waarvan alle Egyptenaren van 17 tot 40 jaar lid kunnen worden. In Githoengoeri (Kenia) zijn twaalf Kikoejoes door ophanging ter dood ge bracht, wegens hun aandeel in de mas samoord te Lari in Maart van dit jaar. Er zijn nu 109 doodvonnissen voltrok ken. De conferentie van ministers van Buitenlandse Zaken van de landen der Europese Politieke Gemeenschap zal in Den Haag beginnen op 26 Navem- ber. Tot 12 October hebben zich in het regentschap Zuid-Atjeh 180 bende leden overgegeven. Een aantal hun ner werd gevangen genomen. In het gebied Koetaradja is de Lamnjong- brug door benden opgeblazen. De Apeldoornse politie heeft de 541 jarige kleermaker H. W. gearresteerd, verdacht van het stelen van een re genmantel uit de openbare leeszaal. De man zoekt het blijkbaar wel in zijn eigen branche, want in Venlo stal hij dames- en herenkleding. Ook verduis terde hij een fiets.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1953 | | pagina 4