Indrukken uit N.-Guinea
DE SLUIKER
H. ALGRA,
r
ïYUf-ntpeiliek-av-cmd
door
lid van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal.
Havens en schepen»
D
De vrouw»
40 Jaar Evangelisatie door middel
van geschriften*
Herdenking
ds Willem Sluiter»
Vrijdag 2 October 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 11
E TWEEDE WERELDOORLOG
heeft het gezicht van Nieuw-
Guinea veranderd. Een deel van het
eiland ls door de Jappen bezet geweest.
Tot diep ln de jungle is de strijd ge
voerd. Toen het grote Amerikaanse
offensief doorzette, heeft generaal Mac-
Arthur Hollandia, aan de Noordkust
van Nleuw-Gulnea, tot zijn basis ge
maakt. Alles spreekt daar nog van.
Het is een geweldige en machtige
baal, de baai, waaraan de kade van
Hollandia haven is gelegen. Maar de
baai ls nu vrijwel leeg. Er komt een
enkele keer een schip van de K.P.M.,
om te lossen en te laden. Maar de maat
schappij besteedt zo weinig mogelijk
guldens; zij doet haar inkopen, waar zij
met roepia's terecht kan. Er lag een
Japanse vrachtschuit om schroot te
laden, een uitvoerproduct van NieUw-
Guinea, zolang er ln de bossen onein
dige hoeveelheden half verroest, ach
tergelaten oorlogsmateriaal wordt ge
vonden.
Maar ln de oorlogsjaren zijn ln de
baal van Hollandia 1300 schepen bin
nengelopen en de Amerikanen hebben
er wegen aangelegd en haveninrichtin
gen gebouwd. De gouverneur, Dr van
Baal, woont ln het huls, dat MacArthur
voor zich heeft laten bouwen. Het is
een groot en onpractisch en nu bouw
vallig geval, een houten huls, dat naar
Hollandia-stad is overgebracht om als
gouverneurswoning te kunnen dienen.
De baai ls omzoomd door bergen, en
in één richting ziet men het indruk
wekkende C-clopengebergte, een vulka
nische formatie, die niet onschuldig ls
aan de aardschokken, die soms in Hol
landia worden gevoeld.
Soms ligt in de haven ook de tonijn
jager van het gouvernement, een fors
schip, dat bestemd is voor da tonijn
visserij. Maar we moeten afwachten,
of deze visserij levenskansen heeft. Het
is niet voldoende, tonijnen te vangen.
Men moet er ook afzetmogelijkheden
voor hebben in de industrie.
Een prachtige baai, een enorme na
tuurlijke haven, maar leegDaar
mee is meteen een Tan de zwakke pun
ten van Nieuw-Guinea aangewezen. De
verbindingen zijn nog sleoht. Elke plaast
van enige betekenis is een bruggen
hoofd in oerwoud en moeras, en tus
sen die bruggenhoofden zijn maar moei
lijk verbindingen aan te leggen. Wegen
door het binnenland zijn er bijna niet.
Het is ook niet rendabel ze aan te
leggen, behalve ln speciale gevallen.
Ecu vlakte groter dan Nederland met
slechts 20.000 inwoners wat zou een
wegennet daar voor zin hebben?
Twee verbindingsmogelijkheden vra-
;en de aandacht, n.l. te water en door
ie lucht. En daar wordt aan gewerkt.
r zijn nog heel wat airstrips uit de
oorlogstijd, die bruikbaar kunnen wor
den gemaakt en wanneer er dan door
kleine vliegtuigen verbindingen worden
onderhouden, dan heeft het bestuur een
veel beter communicatie en behoeven
velen ook niet meer te klagen, dat ze
slechts eens ln de maand of zelfs om
de twee maanden post krijgen.
Maar behalve die luefatverblndingen
zijn ook die te water van belang. En
daarom ls het een wezenlijke aanwinst,
dat het gouvernement nu beschikt over
enkele coasters, die door een speciale
uitrusting geschikt zijn om personen
en goederen van haven tot haven te
vervoeren.
Zo zien we telkens, dat er wat ge
beurt, dat er vorderingen worden ge
maakt. De verbindingen worden beter.
Een jaar geleden, als ds F. Ooienbran
der dan van Hoilandia-Haven naar Ifar
ging om catechisatie te houden, was hij
voor de rest van de dag een verloren
man, zó slecht was de weg. Nu is de
weg redelijk en met een luxe wagen te
berijden. En wat van de weinige wegen
geldt, dat geldt ook van de noodzake
lijke scheepvaartverbindingen en de
luchtlijnen: het is nog gebrekkig, maar
wie vergelijkt met een jaar terug, of
wie nagaat, wat er voor het volgende
jaar is geprojecteerd, die komt tot een
positieve conclusie. Het gaat vooruit
en wij hopen, dat het niet lang meer
zal duren, of er ls meer beweging ln
de prachtige baaien van Hollandia en
van Manokwari, de schoonste natuur
lijke havens van het Zuidelijk halfrond.
TOEN WIJ op het vliegveld Sentanl
afscheid namen van Dr van Baal
en mevrouw Van Baal, heeft mevrouw
Van Baal een boodschap meegegeven,
die Ik hier overbreng.
Zij heeft gezegd: er zijn honderden
mannen op Nieuw-Guinea, die hard
moeten werken en die daartoe ook be
reid zijn, maar hun arbeidsvreugde en
hun moed worden geknakt door zorgen
om hun vrouw.
Vooral in plaatsen als Hollandia
staan de vrouwen voor een bjjna on
mogelijke taak.
Daarbij moeten we niet vergeten, dat
we te maken hebben met een tropisch
gebied. Wij hebben middagen meege
maakt, dat de temperatuur steeg tot
95 graden Fahrenheit in da schaduw.
En daarbij doet de lucht vochtig aan;
het vochtigheidsgehalte is zeer hoog.
Het ls zwaar werken bij zo'n hitte.
En de meeste vrouwen staan alleen
of vrijwel alleen voor haar taak. Vaak
zijn het moeders met kleine kinderen.
En heel haar taak, haar zorg en haar
Inspanning worden beheerst door de
dagelijkse zorg voor de was. Wanneer
iemand in overweging geeft, te bevor
deren, dat er ln zo'n plaats een wasserij
komt, dan geeft hg daarmee blijk, het
elgenigke probleem niet te kennen.
Bg ons komt de wasserij eenmaal per
week aan de deur. In plaatsen als Hol
landia zou het dagelijks moeten gebeu
ren. Elke dag stapelt de witte was zich
op. .Elke dag heeft vader doorweekte
witte pakken, die gewassen en gestre
ken moeten worden. Elke dag is er een
stapel doorweekt ondergoed.
Als er een wasserg was, dan zou voor
zulk een onderneming het eigenlijke
WEG....!
Gespannen volgde Pieter
de bewegingen van de mi
nister van oorlog aan de
overkant op het dak. De
man voerde een opgewon
den telefoongesprek. Hg
maakte zich steeds kwader
en kwader en daaruit kon
de jongen opmaken dat de
sigaar blikbaar nooit by de
Minister-President was te
rechtgekomen. „Waarom
lukt het nu Ineens niet meer?" vroeg hij zich somber af, stak zuchtend zijn handen
diep in zijn broekzakken enverschoot zó van kleur dat Generaal Franje hem
bezorgd by zijn mouw pakte." het eihet gouden eihakkelde onze
vriend. „Wat is er mee, zeg vlug!" drong Franje aan. „Wegzei Pieter. „Ik
heb het niet meerDe minister op het dak had ondertussen de brandweer, de
politie, de geneeskundige dienst en de Burgerwacht opgeroepen. De politie en de
Burgerwacht zetten de straat af. de brandweer hield een springzeil op en de ge
neeskundige dienst hield een draagbaar gereed. Toen sprong de minister naar
beneden en plofte behouden in het zeil. Een paar minuten later reeds trad een
grote agent op de Generaal toe. „U is mijn gevangene!" zei hij bars en rukte in één
greep alle ridderorden van Franje zijn borst.
probleem zijn het dagelijkse transport
van de hulzen naar de wasserij en om
gekeerd. Er ls geen rooster van te ma
ken, zoals een wasserg in Nederland
doet, die de auto elke dag langs een
andere route laat rijden. En er ls een
berekening gemaakt, wat verzorging en
transport van de was zou moeten kos
ten om een wasserij rendabel te maken.
Het wordt zo duur, dat een normaal
gezin het onmogelijk kan betalen.
En toch moet er wat gedaan wor
den, zal het leven voor de vrouwen dra
gelijk worden. Of een subsidie voor een
Nederlandse ondernemer, die zich b.v.
ln Hollandia wil vestigen, óf het bevor
deren van de aanwerving van vrouwe
lijke hulp. Het laatste is vrijwel uitge
sloten en dus ls de enige oplossing, die
practlsch uitvoerbaar schijnt, dat er een
wasserij in een plaats als Hollandia
komt, die steun en faciliteiten van het
gouvernement ontvangt. Anders fiksen
de vrouwen het op de duur niet, wor
den gezinnen neergedrukt ln allerlei
moeilijkheden en kunnen de mannen
het werk niet meer doen. Ook hier ls
het weer de oude waarheid, dat de man
zoveel waard is als zgn vrouw van hem
maakt.
Voor de strijd in Indo-China.
PARIJS, 30 Sept. De Franse en
Amerikaanse regeringen hebben een
overeenkomst gesloten, welke voor
ziet in het voor 31 December 1954 door
de Verenigde Staten beschikbaar stel
len van een bedrag van ten hoogste
385.000.000 dollar voor hulpverlening
aan de Franse-uniestrijdkrachten in
Indo-China, opdat deze de strijd tegen
de Vietminh krachtiger kunnen voe
ren.
Ver. tot Verspreiding der Heilige Schrift jubileert.
250.000 dagkalenders voor 1954 liggen gereed.
(Van onze Utrechtse redacteur.)
AMSTERDAM, 1 October. In ieder huis is wel een tekst, een
Evangelie of een kalender te vinden met het bekende opschrift: „Uit
gave van de Ver. tot Verspreiding der Heilige Schrift. Verkoop ver
boden". Dat kan ook haast niet anders, want deze organisatie heeft
gedurende de 40 jaar van haar bestaan enorme aantallen Bijbel
gedeelten en ander evangelisatie-materiaal gratis doen verspreiden. Op
14 October a.s. zal het 40-jarig jubileum worden herdacht tijdens een
bijeenkomst in Krasnapolsky te Amsterdam. De voorzitter, ds L. S.
den Boer, zal hier een herdenkingswoord spreken, waarna er gelegen
heid is het bestuur geluk te wensen.
Tijdens een persconferentie in het
gebouw van de vereniging aan de
Keizersgracht in de hoofdstad, heeft
de secretaris-penningmeester, de heer
M. J. Heule, ons iets over de geschie
denis van de jubilerende vereniging
verteld. De heer Heule maakte tijdens
een verblijf van een paar jaar te
Londen kennis met het evangelisatie
werk in deze wereldstad. Hg zag welk
een zegenrijke arbeid kon worden
verricht door gedeelten van de Hei
lige Schrift in aantrekkelijke vorm
te verspreiden om daardoor de men
sen weer tot het lezen van de gehele
Bijbel te brengen.
Om dit werk in Nederland ook ter
hand te kunnen nemen werd op 27
De haven van Hollandia, hoofd
plaats van Nieww-Óuinea, is een
geweldige en maehtige baai. Maar
het is een lege haven en daarmee
is een van de zwakke plekken
van dit land aangewezen.
Op die mening gaat zij niet in.
„Ik zou het graag geven voer zijn
behoud, ïïet heeft ons al wat ellende
bezorgd! Had hij maar naar mg geluis
terdt Sin tóch was hg niet als die an
deren, neen, niet als die andeicn. Ten
slotte kreeg hij er ook genoeg van. Het
was de laatste maal, dat hg ging slui-
ken en toenGod, o, Here, help
hem!"
Rijkelijk gaan de tranen vloeien. En
dat doet haar goed, haar neef, die haar
stilzwijgend laat begaan, bemerkt aat.
„Luister nu eens, Hanna", zegt hg
iets later, als zg wat bedaard is, „wat
vader en Ik bedaent hebben. Je weet
tenslotte niet, nog niet, waar Frits ls
en of je hem volgen kunt. Dat kan
nog lang duren. En j« moet werk heb
ban, je moet mee je kinderen leven.
Nu willen we op het dorp een huis
voor je huren en daar een winkeltje
ln kruidenierswaren en zo voor je op
zetten. Enkele weldenkende mensen
in Sluis hebben een paar honderd
francs bij elkaar gebracht, om je te
helpen. Maar je hebt tenslotte deze
som, die veel en veel groter is. Je kunt
je zelf helpen. Ik zal volgende week
naar Brugge gaan, om daar voor jou
zo voordelig mogelijk inkopen te
doen. Ik ben daar wel bekend, want
kom daar voor mijn zaak nog wel
eens. Je zult in je winkeltje geen vet
pot hebben, maar we denken, dat je
wel zoveel kunt verdienen, dat je
geen gebrek behoeft te lijden. Met het
geld van je man kun je voorlopig
vooruit. Hoe denk je over een en an
der?"
Het lijkt hem toe, dat zij aan niets
denkt. Zij antwoordt niet en opnieuw
springen de ogen vol tranen.
Maar dan vraagt hij op ernstige en
besliste toon, of het wel goed is, of
het wel mag, dat zij aan haar droef
heid zo de vrije teugel geeft; dat zy
-ich niet aan haar omgeving stoort;
zelfs niet aan haar kinderen. Is het
niet beter, God te danken, die haar
en haar man tot nu toe zo uitnemend
geholpen heeft.
Het is, of een schok door haar ziel
gaat en zy tot bezinning komt. Zij
richt zich opeens energiek op.
„Ja, neef, je hebt gelijk. Dat is zo.
Ik ben een ondankbaar schepsel en
ben het niet waard, dat je mijn zaken
zo behartigt. Ik doe niet goed. Vertel
my nu nog eens duidelijk, wat je zo
even zei. Alles is mij niet duidelijk."
sterk verdacht de hand ln de ont
vluchting te hebben gehad. Een na
der onderzoek bracht aan het licht, dat
het Slot der deur en de sleutel, die
hy in bezit had, met olie waren in
gesmeerd en dat zijn eigen ladder was
gebruikt. Het werd duidelijk, dat de
vluchteling niet over de muur, maar
door de poort was gegaan.
Hy was verhoord door de kapitein,
die woedend was geweest, maar hij
had een brutale hduding aangenomen
en zijn vader was tussenbeide geko-
FEUILLETON
Aflevering
Vrij bewerkt naar P. VISSER Jxn
„Zie zo, nu ben je weer de oude
Hanna, zoals ik je altijd heb gekend."
En geduldig doet hy het voorstel
opnieuw. Zg kan hem nu geheel vol
gen en beseft, hoe zijn vader en hy
in liefde aan haar zyn bigven den
ken en haar verder willen helpen. Zij
beseft meer: in dit meeleven, in dit
helpen, in dit plannen maken is de
hand van haar Here en God te be
speuren. Die haar de weg wijst, om
in haar onderhoud te voorzien. Zy is
nu volkomen weer zichzelf en kan de
zaken met kalmte en beradenheid
volgen.
De opgewekte toon, waarop haar
neef spreekt, draagt daar ook niet
weinig toe bij.
Verder pratend, merkt hy op, dat
hy het niet eerder heeft gewaagd, haar
te bezoeken, want er schijnt iets uit
gelekt te zyn, hoe dan ook. Hij wordt
men, die, verontwaardigd naar bewij
zen had gevraagd en de kapitein had
gedreigd, de Prefect in kennis te zul
len stellen van de laakbare handelin
gen van de commandant. Enfin, die
had wat ingebonden en hem tenslotte
laten gaan. Maar natuurlijk bleef de
verdenking op hem rusten.
Met opzet blijft Verwolde tot de
avond vallen gaat: hoe minder hij ge
zien wordt, hoe beter....
Dus praten die twee nog heel wat
af. Op verzoek van Hanna neemt hij
elf honderd francs mee; de rest houdt
zij. En zij spreken af, dat hy zo spoe
dig mogelijk naar Brugge zal gaan om
voor haar in te kopen. De volgende
week kan zg de woning in het dorp
betrekken. Hij maakt dat straks nog
even in orde.
Dan blijft Hanna alleen. Zij voelt
zich op onverklaarbare wijze opeens
een andere vrouw. Zij kan het leven
weer aan. Morgen moeten haar kinde
ren terug komen. Zij dient voor hen
vader en moeder te zijn, zolang Frits.
Opnieuw wordt deze het voorwerp
van haar gedachten: haar neef heeft
haar verzekerd, dat hij niet gevat is,
de arme. Moge de Here met hem zyn!
Moge Hij vooral geven, dat Frits, door
de beproeving, nader tot Hem komt
en waarlijk Zijn kind wordt.
Zij valt in de eenzaamheid op de
knieën en gelooft: nog nooit heb ik
zulk een innig gebed opgezonden. Zy
pleit voor haar man. Zij pleit niet
eens voor zijn lichamelijk behoud, hoe
na haar dat aan het hart ligt, zy
smeekt om het behoud van zyn ziel..
Bemoedigd en versterkt gaat zy ter
ruste en geniet zulk een gezonde, vas
te slaap, dat zy de andere morgen
vroeg kan opstaan en het leven weer
kan tegenblikken.
„Die in de schuilplaats des Aller-
hoogsten is gezeten", gaat het door
haar ziel, „zal vernachten in de scha
duw des Almachtigen".
HOOFDSTUK XIII,
Gijsbert Kordes staat achter de tap
kast van „Het Grijze Paard" de ge
lagkamer is leeg als de deur wordt
opengeduwd en een reiziger binnen
stapt. Hij kijkt op en glimlachend loopt
hy op de bezoeker toe, de hand uit
stekend.
„Ha, sinjeur Verwolde; in lang niet
hier geweest."
„Bonjour, Kordes. Ja, man, het is
lang geleden, maar nu moest het weer
eens. 'k Heb wat zaken in Brugge te
doen."
„Wat nieuws?"
„Niet dat ik weet. Hier ook niet?"
„Neen. Alleen wordt het verlangen
om die vermaledijde Fransen weg te
jagen, steeds groter.'.'
September 1913 de bekende Vereni
ging opgericht met ds R. J. van der
Meulen als de eerste voorzitter en een
geleend beginkapitaal van 10.000. In
het eerste jaar van haar bestaan won
de vereniging 1000 leden en gaf zij
voor een bedrag van ruim f1100 aan
lectuur uit. De groei van het werk
blijkt duidelijk uit de cijfers over 1952
toen 110.000 leden en begunstigers de
vereniging in staat stelden meer dan
f156.000 te besteden voor de gratis
verspreiding van wandteksten, een
kinderbijbel, geïllustreerde Evangeliën,
kalenders e.d.
GROTE GETALLEN.
Dit jaar werden aan kerken en
evangelisatie-verenigingen geheel
gratis 150.000 Evangeliën in tijd-
schriftvorm" geschonken voor huis
aan huis-verspreiding en er liggen
al weer 250.000 dagkalenders Voor
het jaar 1954 klaar. Meer dan 30
predikanten van allerlei kerkelijke
richting werkten mee aan de sa
menstelling van deze kalender.
Voor het eerst zullen 125.000 kin
derkalenders worden verspreid met
een aantrekkelijk verhaal op de
achterzijde van de blaadjes.
Ieder emigrantenschip, dat vertrekt,
heeft grote aantallen Evangeliën aan
boord voor de verspreiding onder de
passagiers. Het is n.l. steeds het stre
ven van de vereniging geweest geen
stichtelijke lectuur te geven, maar de
Bijbel zelf te laten spreken.
Vaak worden door het bestuur brie
ven ontvangen van mensen, die door
de lezing van deze lectuur de weg
naar de By bel en de kerk hebben
teruggevonden. Een van de ontroe
rendste was wel een schrijven uit een
melaatsenkolonie in Suriname, waar
in stond, dat boven de krib van iedere
zieke steeds de kalender van de ver
eniging hing.
Als er een ding mag worden ge
noemd, waarnaar deze organisatie
moet streven, dan is dat wel de
modernisering van het uiterlijk der
verspreide lectuur. Sommige uitga
ven bleven in deze 40 jaar vrijwel
onveranderd en anderen zijn wel
licht niet altijd in staat door een
goed verzorgd en pakkend schild
of omslag de onkerkelijke lezer te
boeien. Het bestuur bleek voor deze
ter conferentie gemaakte opmerkin
gen echter een open oog te hebben.
Als Christen-kunstenaars hun mede
werking aan dit streven niet ont
houden zal het resultaat aan het
gestelde doel zeker ten goede
komen.
Ds J. Overduin, Geref. predikant
te Veenendaal, ontving van zyn ker-
keraad verlof om in 1955 een reis te
maken naar. Zuid-Afrika, waar hy
voordrachten zal houden over de me
thodiek van de Evangelisatie.
A.s. Zondag zal te Eibergen
worden herdacht dat het 300 jaar ge
leden is dat de bekende predikant-
dichter, ds Willem Sluiter, als predi
kant aldaar werd bevestigd.
Willem Sluiter werd in 1627 te
Neede geboren en ging op 22-jarige
leeftijd naar de Utrechtse Academie
waar de beroemde Geref. theo
loog, Voetius, een grot. invloed op
hem had. Van 1652 tot aan zijn dood
was hij predikant te Sibergen, welk
dorp hij bijkans nooit verlief. Zijn
streven was, dat de bewoners van de
Achterhoek, die voor een groot deel
nog analphabeten waren, gedichten
van buiten zouden leren. Na zijn
korte huwelijk, dat slechts twee jaar
duurde, leefde hij veel in de eenzaam
heid. Hij zorgde voor zichzelf en be
woonde een eenvoudig huisje. Zijn
twee kinderen werden door familie
leden opgevoed. Hij bewerkte be
paalde Schriftgedeelten zoals bijv. da
Klaagliederen van Jeremia en gaf
enkele dichtbundels uit, o.a. Buyten-
leven en Eybergsche Sanglust, die her
haaldelijk werden herdrukt. Ds Slui
ter, die de bijnaam van „Eibergsa
kluizenaar" had, heeft voor het gees
telijk leven van Gelderland grote be-
tekeni gehad. Men noemde hem wel
de Gelderse Cats. Zowel in 1665 als in
1672 moest hij zijn woonplaats ver
laten wegens oorlogsgevaar. Zo is hij
dan ook in Zwolle overleden.
Het feit dat Sluiter 300 jaar ge
leden in Eibergen werd bevestigd,
zal niet onopgemerkt voorbij gaan.
Er heeft zich een commissie gevormd
om de viering voor te bereiden. A.s.
Zondagavond zal in de Ned. Herv.
Kerk een gedachtenissamenkomst ge
houden worden waarin het woord
zullen voeren de heren ds J. H. do
Groot, Ned. Herv. predikant te Eiber
gen, over: „Willem Sluiter als mens";
ds H. van Minnen, Geref. predikant
ter plaatse, onderwerp: „Willem Slui
ter als dominee" en J. Hoekstra,
evangelist te Eibergen, onderwerp:
„Willem Sluiter als dichter". In deza
bijeenkomst zullen liederen van Slui
ter gezongen worden op bekende
psalmwijzen.
Maandagavond 12 Oct. zal in da
Ned. Herv. Kerk een meer weten
schappelijke samenkomst worden ge
houden waarin prof. Heeroma (Muus
Jacobse) spreken zal over de dichter
Willem Sluiter. Een koortje zal en
kele Sluiter-liederen zingen. In da
kerk zal een blijvend aandenken
worden aangebracht, terwijl een ten
toonstelling gehouden wordt van
dichtbundels, brieven en andere be
scheiden van of betrekking hebbend
op deze vrome dichter-zanger. Het is
de bedoeling dat Prot. Eibergen een
bedrag van duizend gulden zal bijeen
brengen om de herdenking van Wil
lem Sluiter, waaraan alle groepen
medewerken, te financieren.
Nieuwe Geref. Kerk van Klundert.
's-GRAVENHAGE, 30 Sept. De
situatie van het kerkgebouw van de
Geref. Kerk van Klundert is na de
watersnood van dien aard, dat de
kerkeraad de voorkeur geeft aan de
bouw van een nieuwe kerk, die dui
zend zitplaatsen tellen zal. Daarmede
is een bedrag van f 300.000.gemoeid,
waarvoor de kerkeraad f 100.000.
lenen wil, wijl daarvan de rente ge
garandeerd kan worden opgebracht.
Het resterend bedrag moet op andere
wijze bijeengebracht worden.
Geref. Gemeente te St. Annaland
gesplitst.
SINT ANNALAND, 1 October. Sinds de
splitsing in de Geref. Gemeente alhier
een feit is, worden er des Zondags door
de beide groepen kerkdiensten gehouden.
Het grootste aantal leden staat achter de
Synode en vergadert in het bestaande
kerkgebouw, het andere deel komt sa
men in een gebouw aan de Westelijke
Achterweg (Onder de Molen). Vandaag
hoopt ds F. Malan van Bruinisse in dit
gebouw een huwelijk in te zegenen; 's
avond om 7 uur hoopt hy voor te gaan
in de bediening des Woords.
Zoals wij reeds in „Zeeuwsch Dagblad" hebben medegedeeld, wordt
op MAANDAG 5 OCTOBER a.s. een samenkomst gehouden, uit
gaande van „Zeeuwsch Dagblad". In deze samenkomst hoopt drs
M. W. Rombout een causerie te houden over het Intern. Calvinisten
congres, dat in Juli van dit jaar in Montpellier is gehouden. De heer
Rombout heeft dit congres namens „Zeeuwsch Dagblad" bijgewoond
en daarover in ons blad verschillende artikelen geschreven.
Wij wekken U gaarne op deze avond bij te wonen. De samenkomst
is voor een ieder vrij toegankelijk en wordt gehouden in één der zalen
van het Schuttershof te Goes. Aanvang des avonds om 8 uur.
Na de causerie is er gelegenheid om van gedachten te wisselen over
al hetgeen op dit congres werd behandeld.
