Indrukken uit H.-Guinea 'bemann1ng en toestel voor de christchurch-race
C0EBERGH
SCHENKT
DE SLUIKER
H. ALGRA,
Bemanning en passagiers
vol goede moed.
door
lid van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal.
let offensier van de
dokters.
M'
Dokters
en verpleegsters.
De heer H* J* v. Doorne
doctor honoris causa*
Naamborden langs de
waterwegen*
FEUILLETON
Aflevering 23
Vrij bewerkt naar P. VISSER Jzn
Meer Nederlanders
naar Amerika*
jDe Radio-
ÜAengjb o-tiö
Woensdag 23 September 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
f ANOKWARf is een prachtig ge
legen plaats. De huizen staan op
de helling aan de baai. Het huis, waar
ik nu zit te schrijven (dat is al weer
enkele weken geleden Red. Z.D.)
is gelegen aan een straat, die Panora
ma heet. En werkelijk, het uitzicht is
prachtig. Een baai, waar het water
elke dag een andere kleur heeft, soms
vele kleuren tegelijk, en daarachter
de coulissen van een bergland, dat
hier reikt tot 3000 m. hoogte! 's Mor
gens, als de zon komt, lijkt het, alsof
de blauwe contour wijkt, en er een
groot perspectief in komt van dalen
en kloven en voorgebergten. En elke
morgen is weer anders. Dat zeg ik niet
na drie dagen, dat zegt de vrouw van
de dokter na vele maanden.
Dr Dekker is hier de leider van het
ziekenhuis en zijn vrouw helpt hem
en leeft met hem mee. En 's Zondags
leidt de dokter het zangkoor. We
kwamen aan een bergweg in het huis
van een kolonist, een oude baas. Zijn
ogen waren donker geworden, maar
nu kon hij weer zien, want de dokter
had hem geopereerd. En overal merk
je aan de verhalen, dat de dokter
er is.
Hij staat aan het hoofd van een
ziekenhuis met 70 bedden en zijn
maximale bezetting is dit jaar 107
geweest. Twee Papoeajongetjes of
-meisjes in één bed. Maar het zieken
huis wordt uitgebreid, er komt een
nieuwe kinderafdeling, er komen nog
meer zalen, er komen woningen voor
de verplegers. Alleen weet de dokter
niet wannéér dat allemaal komt. Je
krijgt immers altijd maar een déél
van wat je als strikt noodzakelijk hebt
aangevraagd.
De tweede arts legt zich speciaal
toe op de malariabestrijding. En 't is
verrassend te zien, hoe sterk in twee
jaar deze ziekte is gedaald. Twee jaar
geleden had ongeveer 50 pet. van de
Indische Nederlanders malaria. Als de
helft van de kolonisten aan deze ziek
te lijdt en de andere helft moet ver
plegen, dan komt er van de opbouw
niet veel terecht. Dan is het alleen
maar een wonder, dat er zoveel van
terecht is gekomen. Het voorbehoed
middel en bestrijdingsmiddel is Palu-
drine. Dat geeft een heel stuk bevei
liging. Maar of het onschadelijk is, je
hele leven Paludrine te slikken, moet
nog worden afgewacht. Sommigen be
twijfelen het. En de Papoea-bevolking
in de kampongs durft men er nog
niet gelukkig mee te maken. Ze zou
den het toch niet geregeld blijven
doen, dat pilletje slikken, en hun „na
tuurlijke immuniteit" zou er door
worden gebroken. Althans, men weet
niet, hoe dat allemaal precies zal wer
ken. De malaria is de grote plaag on
der de Papoea's. In de omstreken van
Manokwari sterven 50 pet. der Papoea-
kindertjes, vóór ze één jaar oud zijn,
De malaria is de grote kindermoor
denaar.
En wanneer Lmn ent radicaal wil
bestrijden en niet maar door tabletten
't uitbreken van een epidemie wil on
derdrukken, dan moét er heel wat
gebeuren. Dan moeten er broedplaat
sen van de muskieten worden aange
pakt. Dan zullen er spuitploegen moe
ten komen, die de broedplaatsen zui
veren.
De dokter heeft grote plannen. Hij
ziet vooruit. Hij is enthousiast. Hij
heeft het gevoel, dat hij vooruit gaat.
En de tweede arts evenzo. Pracht ke
rels zijn het. Er is een broeder-ver-
pleger, die maar weer eventjes enige
dagreizen door de bergen wandelt, en
in de kampongs injecties geeft tegen
framboesia, en ook in heel wat andere
gevallen hulp biedt.
Maar ze zeggen: denk er om, wij
zijn ten voorhoede, en een voorhoede
heeft alleen zin, als er een leger ach
teraan komt. Anders zal die voorhoe
de eens bezwijken. Misschien wel eer
der, dan velen denken.
Wanneer iemand mij vraagt, wie
allereerst naar Nieuw-Guinea
moeten gaan, dan antwoord ik: dok
ters en verpleegsters. Bekwame en
toegewijde dokters en verpleegsters.
Die wel moeten begrijpen, dat een be
langrijk deel van hun werk buiten het
ziekenhuis ligt. Dat het niet in de eer
ste plaats gaat om het genezen, maar
om het voorkomen van ziekten. Die
ook wel moeten begrijpen, dat zij
practisch op eenzame posten komen
te zitten. Wie b.v. te Seroei dokter
wordt, moet niet denken, dat hij zo
eens even kan overwippen naar zijn
collega in Hollandia, al zitten ze dan
beiden aan de Noordkust van Nieuw-
Guinea. Wie b.v. van Seroei naar Hol
landia wil moet een dag afwachten,
dat er een watervliegtuig van de Ma
rine ergens in een baai neerstrijkt, en
dan zullen ze hem in een prauw twee
uren moeten roeien om hem bij het
vliegtuig te brengen. En als hij daar
na een uur of drie vliegt, is hij wel
in Hollandia.... Neen, als hij dokter
wordt, dan zit hij vrijwel gedurende
zijn contractperiode, dat is drie jaren,
vastgepind op de plaats, waar hij
werkt. En van een verpleegster geldt
hetzelfde. Wie als dokter of verpleeg
ster naar Nieuw-Guinea gaat, die moet
weten, dat hij zich niet gaat vestigen
in plaatsen als Baarn of Voorburg en
zelfs niet op een van de Wadden
eilanden. Hij gaat naar een bruggen
hoofd, dat gevormd is in een wereld
van moerassen en oerwouden.
Maar ik zou zeggen: het gaat toch
niet helemaal om de bekwaamheid
alleen. Ook niet alleen om de geest
drift, om de pioniersgeest. Het gaat
ook nog om iets anders. Ik zou heel
graag willen, dat speciaal Christen
dokters en verpleegsters zich beschik
baar stelden. Niet maar mensen „van
Christelijken huize". Maar mensen, die
in hun leven de Heiland hebben leren
kennen als hun Heer, die niet van
Hem kunnen zwijgen, die van binnen
zo innig blij zijn en zo vol dankbaar
heid, dat Hij hun deel is.
Zijn andere dokters minder be
kwaam, hebben zij minder plichtsbe
sef? Ik zou het niet graag beweren.
Maar ik wil duidelijk zeggen waarom.
De verplegers en verpleegstevs in
het ziekenhuis worden voor het over
grote deel geiecruteerd uit de Pa
poea's. Ze krijgen een vierjarige op
leiding. Maar voordat zij in het zie-
k'r.huis komen om daar te worden
opgeleid, hebben zij op school gegaan.
Op de school van de zending. Want
alle candidaten voor verpleger en ver
pleegster komen van de vervolgscho-
len van de zending. Heel het onder
wijs langs de Noordkust van Nieuw-
Guinea en op de eilanden als Biak en
Japen wordt door de zending gege
ven. Want de bevolking in deze itre-
ken is practisch gekerstend. Op Ja
pen b.v. is nog slechts één kampong,
die niet gekerstend is. Aan de vervolg-
scholen, waar deze jongens en meisjes
werden opgeleid, zijn internaten van
de zending verbonden. Deze jongelui
zijn gedoopt. Zij hebben geleerd de
Heiland te volgen. Het gaat met val
len en opstaan, net als bij ons. Maar
zij zijn gewend, dat het leven niet
gaat zonder het gebed, dat het Chris
telijk lied aan dat leven glans geeft en
dat elke dag de Bijbel dient te wor
den geopend. Zo hebben zij het ge
leerd en dat betekende voor hen een
nieuwe morgen voor het leven van
hun volk en voor hen persoonlijk.
Nu gaan zij naar het ziekenhuis, een
nieuwe wereld met een nieuwe taak
en een nieuwe discipline. Ik heb zie
kenhuizen gezien, waar de dokter in
heel z'n omgang één blijmoedig ge
tuigenis was van zijn geloof. Hij hield
dagsluiting met het verplegend per
soneel, hij bad met hen, hij leerde hun
Christelijke liederen zingen. Hij was
de voortrekker van een jong legertje
van eenvoudige mensen, die ook in
het ziekenhuis de Heiland wilden die
nen. Ik weet van zusters, die diep in
het binnenland zitten, en die met de
leerlingen elke avond zingen en bid
den.
Ik weet ook dokters, jong en en
thousiast, gewetensvol en trouw, die
het eerlijk zeggen: op dit gebied kan
ik de mensen niets geven, want ik ben
zelf geheel zonder godsdienst. Ik weet
zusters, die bij al haar trouw en acti
viteit nooit één woord over de Hei
land kunnen zeggen, omdat ze beho
ren tot die grote groep Nederlanders,
die „nergens meer aan doen".
Het zal nu wel duidelijk zijn, waar
om ik voor Nieuw-Guinea vraag, niet
maar dokters en verpleegsters van
Christelijke huize dat zegt soms zo
weinig maar mensen, die het mo
gen zeggen: het is feest is mijn ziel,
want de Heiland kwam in.
Deze foto toont de voltallige bemanning van de „Ir Damme", geschaard
om het toestel, dat zij naar Christchurch zullen brengen. Boven van
links naar rechts: J. v. d. Bos, 2de radio-technicus: J. Kiepe, le radio
technicus; J. Noomen, 3de officier; P. J. Aarts, 2de officier; H. A. A.
Kooper, gezagvoerder; J. F. Griffith, le officier; H. v. d. Ham, le
boordwerktuigkundige; J. Boomsma, 2e boordwerktuigkundige en D. A.
Visser, chef vliegtechnisch Bureau, General Operations K.L.M. Mid
den: de ,,Ir Damme". Onder, v.l.n.r.: Mejuffrouw E. M. J. Pinault.
stewardess eerste traject; L. J. M, Hermans, le steward, eerste traject
en J. H. Hoftijzer, 2de steward, eerste traject; Mejuffrouw M. S. J.
Kremer, stewardess laatste traject; M. de Jongh, eerste steward laatste
traject en J. A. van Praagh, 2e steward laatste traject. Laatste groep
van drie: Mejuffr. N. T. B. Jaspers, stewardess tweede traject; J. Stil,
le steward tweede traject en W. J. Jobse, 2e steward tweede traject.
Directeur der D.A.F. promoveerde.
DELFT, 22 September. Aan de Tech
nische Hogeschool te Delft heeft giste
ren de erepromotie plaats gevonden van
de directeur der D.A. Fabrieken te Deur-
ne, de heer H. J. van Doorne. Toen de
D.A.F. op 1 April j.l. 25 jaar bestond is
hem het eredoctoraat aangeboden.
Voor de senaatsvergadering, waarin de
uitreiking van de bul geschiedde, bestond
ook van officiële zijde grote belangstel
ling.
Als promotor trad op prof. ir. J. J. J.
Broeze, die de heer van Doorne een uit
zonderlijke figuur noemde, kundig, ener
giek. inventief en ondernemend.
Communisten in Perzië verbannen
TEHERAN, 21 September Gene
raal Zahedi, de Perzische premier
heeft vanavond 150 communisten ver
bannen naar het woeste Westelijke
deel van Perzië. De communisten zijn
onder zware bewaking naar hun bal
lingsoord overgebracht.
A.N.W.B. maakt met plaatsing een
aanvang.
's-GRAVENHAGE, 22 September.
De Toeristenbond A.N.W.B. heeft van
daag een begin gemaakt met het plaatsen
van naamborden bij bruggen en veren,
over de voornaamste vaarwaters in ons
land.
De komende weken zullen 120 borden
worden aangebracht, terwijl het in de
bedoeling ligt dit aantal geleidelijk uit
te breiden.
De uitvoering van deze borden is met
opzet anders gekozen dan die, welke
plaatsnamen aangeven. De door de
A.N.W.B. te plaatsen borden bij water
wegen zijn wit met blauwe letters, en
bovendien geeft een drietal golflijnen
onder het opschrift aan, dat dit op een
rivier of kanaal betrekking heeft.
Door middel van deze naamborden,
die zullen worden aangebracht op punten
waar belangrijke wegen vaarwaters krui
sen, zal het zowel binnen- als buiten
landse toeristen mogelijk zijn, zich op
hun route te oriënteren.
Het eerste bord is vanmorgen bij de
Hoornbrug aan de rijksweg Den Haag-
Rotterdam neergezet; het draagt het op
schrift „Rijn—Schiekanaal".
's-GRAVENHAGE, 22 September. De belangstelling van het publiek voor
de Christchnrchrace, waaraan de K.L.M. meedoet met de DC 6a Liftmaster
„Ir Damme" neemt met de dag toe. Nog twee weken scheiden ons van de start:
op Donderdag 8 October zal de Hertog van Gloucester te half vijf het startschot
lossen. De bemanning van de „Ir Damme" bestaat uit 18 koppen; er gaan 55
emigranten als passagiers mee en 9 vertegenwoordigers van radio en pers. In
totaal zullen 81 personen de race meebeleven.
De mededingers van de K.L.M. in de
LondenCliristchurchrace zijn de Royal
New Zealand Air Force, de British Eu
ropean Airways, Rausch Aviation uit de
V.S. en mrs. G. J. Mckenzie.
Zoals men weet, zijn de deelnemers
aan de race ondergebracht in twee
groepen, de zg. transport handicap sec
tion en de speed section. De K.L.M.
valt in de eerste groep. Het komt er
niet zozeer op aan, dat de snelheid zo
groot mogelijk wordt opgevoerd, als
wel op de verhouding van lading en
snelheid. Voor ieder vliegtuig wordt
rekening houdend met lading, aan
stel een bepaalde vliegtijd vastge-
tal passagiers cn snelheid van het toe-
steld. Het kan dus zijn, dat de B.E.A.
of de R.N.Z.E.F. eerder aankomen dan
de K.L.M., hetgeen niet wil zeggen,
dat zij dan gewonnen hebben. Wie er
wint hangt geheel af van het aantal
uren, dat het toestel op de vastgestel
de tijdsmarge weet uit te sparen.
De „Ir Damme" gaat op 2 October a.s.
al naar Londen Airport. De passagiers
volgen op 7 October met de DC 6 b.
In Londen stapt men over in de Lift
master. Van de aankomst der passagiers
op Londen Airport geeft de B.B.C. een
televisie-reportage.
De route, die gevolgd zal moeten wor
den, is nog niet bekend. De berichten
uit de cockpit worden door de K.L.M.
in code uitgegeven via de verkeerskamer
op Schiphol.
TERUGGETROKKEN.
De piloot N. J. Davidson, die aan de
race zou deelnemen in zijn C.C.W.5
„Executive" heeft zich moeten terug
trekken. Dit is gebeurd op grond van
de omstandigheid, dat zijn toestel nog
niet het vereiste aantal vlieguren heeft
gemaakt. Uit de speed section hebben
zich teruggetrokken majoor H. J. Hill en
mr. J. L. Dyer uit de Ver. Staten, die
met een North American B 45 Tornado
zouden vliegen. De Vickers Armstrong
Valiant B 1, waarmee de R.A.F. deel
neemt is het tweede prototype, dat in
1952 op de S.B.A.C.-show te zien is ge
weest. De stopplaatsen van dit toestel
zijn bekend: Karachi en de Cocoseilan
den. De totale afstand bedraagt 12.376
mijlen, af te leggen in drie etappes van
resp. 4192, 3255 en 4929 mijlen.
Ingezonden Mededeling (adv.)
„Alleen uit zelfverdediging, mijn
heer de Maire. Mijn hoed had men
mij al van het hoofd geslagen en
men probeerde mij onder de voet te
krijgen. En omdat te voorkomen,
zwaaide ik met mijn stok en hield
mij de lui van het lijf. Uw politieman
scheen zo van mijn onschuld over
tuigd, dat hij aanbood mij voor vijf
francs buiten het gedrang te bren
gen. Dat heb ik niet gegeven. Ik ben
onschuldig en vertrouwde op uw
rechtvaardigheidsgevoel. Of ik daar
aan mijn langdurig, niet gemoti
veerde opsluiting te danken heb, weet
ik niet. Dat blijft voor verantwoor
ding van uw poltieman".
„Ah zo", antwoordt de Maire, die
lichtelijk kleurt. „Nu ik zal de zaak
niet verder onderzoeken. Het sop is
de kool niet waard. Je wordt onmid
dellijk op vrije voeten gesteld. Ik heb
te laat van je zaak kennis gekregen,
om ze eerder te behandelen. Laat mij
je echter deze raad geven: wees als
Protestant onder onze Katholieke be
volking een weinig voorzichtiger. Ons
volk is niet kwaadgezind jegens een
vreemdeling, zelfs gastvrij, maar op
het stuk van de godsdienst is het
wat kittelorig. Me dunkt, als veehan
delaar had je daarmee wat rekening
moeten houden. En hiermede houden
wij de zaak voor afgedaan".
Jacques Huijsser bedankte de Maire
vriendelijk en verlicht, na zijn stok
weer in ontvangst te hebben geno
men.
Intussen is het weer te laat om
Brugge te bereiken, terwijl hij zich
bovendien uitermate vermoeid ge
voelt en zijn maag rammelt van de
honger. Weshalve hij besluit in een
herberg te gaan eten en logies voor
de nacht te nemen. Na een flinke
slaap en tevig uitgerust te zijn, kan
hij dan morgen weer monter op stap
gaan.
Dit program wordt uitgevoerd. De
maaltijd smaakt uitstekend. De
avond is heel rustig. Hij maakt een
kleine wandeling door het dorp en de
naaste omgeving en vergeet bijna,
dat hij een voortvluchtige is naar
wie naarstig wordt gezocht.
Maar de ontgoocheling komt na
een gezonde slaap, die hem weer vol
ledig fit heeft gemaakt, bij het ont
bijt. Nauwelijks is hp aan het eten
of dat miezerige kereltje van een
een Engelse spion of een moorde
naar?"
„Neen, man. Veel ernstiger. Een
sluiker, die bovendien gewapend ver
zet heeft gepleegd. Hij is ontsnapt
uit de gevangenis in Sluis en wordt
overal gezocht. Een gevaarlijk sujet,
die de strop verdient. Gister is door
een koerier het bericht hier gebracht,
maar door het feest wordt er pas
vandaag uitvoering aan gegeven. Je
wilt het papier hier wel ophangen?"
champetter komt binnen, die hem Onder het spreken heeft de politie-
niet groet, alleen met een vuile blik
aankijkt. Vermoedelijk, denkt Zijier,
heeft hij een schrobbering gekregen,
van de Maire inzake die vijf francs^
Intussen trekt hij zich van het ma-
gere, onnozele kereltje niets aan en
eet bedaard verder.
De waard komt in de gelagkamer,
luidruchtig door de champetter be
groet: „Ha, Klaaske, er is een aardig
sommetje te verdienen, man, Als je
enig naricht kunt geven omtrent
iemand of hem aan het Gerecht
kunt overleveren, dan kun je op vijf
tig pond rekenen. Hoor even...."
Hij haalt een papier voor de dag
en leest luide het signalement van de
gezochte voor: het volledige signale
ment van Frits Zijier.
Vijftig pond! Dat is nog al wat!"
roept de waard verbaasd uit. „Zeker
man scherp op de veekoopman gelet
en zijn stekende oogjes hebben be
speurd, dat deze verbleekte en zich
nauwelijks „gewoon" kon houden.
Wat goed gezien is: het bericht valt
hem zo rauwelings op het lijf, dat
Huijsser haast niet meer eten kan en
zo bleek wordt als een lijkMaar
op hetzelfde moment gevoelt hij: zó
niet; ik moet mij goed houden.
Waarna hij weer een onverschillige
houding aanneemt. Het is evenwel te
laat. De champetter richt zich recht
streeks tot hem.
„Mijn waarde heer, jij komt ook
uit Sluis, heb ik gehoord. Weet jij
iets van die zaak af? Je lijkt spre
kend op die sluiker!"
„Vriend, ik bemoei mij niet met
jouw zaken, met de mijne heb je niet
nodig. Als je weten wilt, wié ik ben,
kan de Maire je volledig inlichten",
geeft Zijier hem brutaal terug.
„Nou nou man, een toontje lager
alsjeblieft. Je spreekt tot een dienaar
der wet en als zodanig moet ik mij
overtuigen of je signalement ook
overeenkomt met dat van de ge
zochte sluiker".
Met zijn kleine, stekende ogen
taxeert hij de veekoopman van het
hoofd tot de voeten. Zijier heeft aan
vechting hem een kaakslag te ge
ven, maar ziet het onzinnige er van
in. Dus volstaat hij met de cham
petter even brutaal aan te kijken en
te vragen: „Wil je mijn paspoort
soms zien?"
„Dank je, man. Ik heb er genoeg
van".
Dan herhaalt hij zijn vraag aan de
waard: „Wil je dit papier ophangen,
Klaaske? Ik moet verder".
„En ik moet ook met spoed ver
dwijnen", denkt Zijier.
Hij betaalt het gelag, verlaat de
herberg en slaat de weg naar Brugge
in.
HOOFDSTUK X.
Hij mag dan een onogelijk kereltje
zijn, dat champettertje van Damme,
hij is meer pienter dan hij wel lijkt!
Peinzend vervolgt hij zijn weg langs
de herbergen, om de papieren te be
zorgen, die een beloning uitioven ten
einde Frits Zijier in handen te krij
gen.
„Als mijn vermoeden eens juist
bleek", mompelde hij, „dat zou eens
een buitenkansje zijn! En mijn kop er
af, als die veekoopman en die sluiker
niet één en dezelfde persoon zijn! Hij
lijkt er als twee druppels water op.
Behalve dan de baard. Maar die
heeft hij natuurlijk weggeschoren.
Tijd genoeg voor gehad. Die vent
schrok zich een ongeluk, toen ik dat
papier voorlas. Hij is het, afgelopen!"
(Wordt vervolgd).
Senator Watkins in ons land.
's-GRAVENHAGE, 22 Septem
ber. Na een onderhoud te heb
ben gehad met minister Suurhoff,
heeft de Amerikaanse senator Wat
kins, die in ons land vertoeft als
waarnemer voor het vluchtelingen
vraagstuk mededelingen gedaan
over de emigratie van Nederlanders
naar Amerika.
De tijdelijke verlichting in de
Amerikaanse immigratiewetgeving
maakt het mogelijk, dat binnen drie
jaar uit Nederland 2000 personen,
die familieleden in de V.S. hebben,
naar dat land vertrekken. Boven
dien zullen 15.000 Nederlanders, die
als vluchtelingen beschouwd kun
nen worden, naar Amerika mogen
verhuizen. Daartoe zijn vooral
scherpe voorwaarden gesteld op
politiek gebied.
Op vragen, die gesteld werden tij
dens de persconferentie, waar de se
nator deze mededelingen deed, ant
woordde hij, dat de getroffenen door
de watersnood ook als vluchtelingen
kunnen worden beschouwd, zelfs al
zijn zij voorlopig wee- aan werk en
onderdak geholpen.
Eveneens ten aanzien van de In
dische Nederlanders, die thans in ons
land verblijven, geldt deze regeling.
DONDERDAG 24 SEPTEMBER.
HILVERSUM I (402 m.). KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws.
en weerber. 8.15 Hoogmis. 9.30 School
radio. NCRV: 10.00 Gewijde muz. 10.30
Morgendienst. KRO: 11.00 V. d. zieken.
11.45 Schoolradio. 12.00 Angelus. 12.03
Lunchconc. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 „Het klinkt gekmaar ook hqt
dier maakt U nog gezonder", caus. 12.4jï
Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en
Kath. nws. 13.20 Sopr. en cello. 13.50'
Gram. NCRV: 14.00 Gram. 14.45 V.
vrouw. 15.15 Hawaiian-ens. 15.30 Gram,
16.00 Bijbellezing. 16.30 Omr.ork. en sol.
17.00 V. d. jeugd. 17.20 Marinierskapel.
17.30 Gram. 17.40 Voordr. 18.00 Gram.
18.15 Vocaal ens. 18.35 „Op de stelling".
18.45 Leger des Heiiskwartier. 19.00 Nws.
en weerber. 19.10 Levensvragen van al
lerlei aard. 19.30 Gram. 20.00 Radiokrant.
20.20 Gram. 20.50 Ra. ra, hoe zit dat?
21.05 Orgelconc. 21.40 Promenade-ork. en
solist. 22.30 Altviool en piano. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nws. en SOS-
ber. 23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II (298 m.). AVRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. VPRO: 7.50 Dagopening.
AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Mor
genwijding. 9.15 Omr.koor en orgel. 9.30
V. d. huisvr. 9.35 Waterst. 9.40 Gram.
10.50 V. d. kleuters. 11.00 Gram. 11.10 Ca
baret. (Intermezzo: Hé. zijn die ge
trouwd?) 11.30 Gram. 11.45 „Van de hak
op de tak, in en om de tuin", caus. 12.00
Zang en piano. 12.25 In 't spionnetje.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.50 Uit het bedrijfsleven. 13.00 Nws.
13.15 Meded. en gram. 13.25 Musette ork.
13.55 „Beroemde Engelse Rechtzaken",
hoorsp. 14.30 Fluit en piano. 15.00 V. d.
zieken. 16.00 „Drie in één", het leven
onzer Vaderen omstreeks het jaar 1900.
16,45 V. d. jeugd. 17.30 Mil. caus. 17.40
Gram. 17.45 Regeringsuitz.: Mr. J. J.
Oyevaar: „Tramp en tanker onder de
driekleur". 18.00 Nws. 18.15 Sportprobl.
18.25 Jazz-Album. 19.00 V. d. kind. 19.05
Gesproken brief uit Londen. 19.10 Gev.
muz. 19.30 Pianorecital. 20.00 Nws. 20.05
„Dr. Ir. C. Lely de Ingenieur-Staats
man", caus. 20.15 Lichte muz. 20.50 „Het
schandaal", hoorsp. 21.05 „Der Rosen-
kavalier", opera (3e acte). 22.15 Klank
beeld 322ste Squadron. 22.35 Dansmuz.
23.00 Nws. 23.15 Sportaet. 23.30—24.00
Gram.
