ZO
IS ADENAUER
GENEENÏEN
NIEUWE
ZEER ONTEVREDEN OVER
FINANCIËLE REGELING.
de taupe
de man,
die weer een toekomst voor
zijn land opbouwt.
Morgen valt in West-Duitsland de beslissing*
Eerste etappe van vliegeropleiding
in Amerika ten einde*
C.D.U. 36 - S.P.D. 30
pCt der stemmen.
Onbeschaamd.
Amerika's schuld.
Tweemaal ontslagen als burgemeester
de laatste maal door de Engelsen
wegens onbekwaamheid.
Nijverheidsdagen in
dc provincie.
Adres aan de Tweede Kamer
Bijna dc helft der gemeenten kan de be
groting niet meer sluitend krijgen.
Zaterdag 5 September 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
Onder
Het Amerikaanse blad „Chicago Tri
bune", nog berucht uit de tijd van de
R.T.C. om zijn anti-Nederlandse hou
ding, is zich gaan bemoeien met
Nieuw-Guinea. Het heeft een planne
tje voor dit grote land opgesteld, n.l.
dat zowel het Nederlandse als het
Australische de.el behoren te worden
opengesteld voor kolonisatie en ont
wikkeling op grote schaal door Ja
pan. Het blad heeft er twee redenen
voor: het ziet er een middel in om de
Japanse problemen van overbevolking
en het tekort aan landbouwgronden
op te lossen, en in de tweede plaats
wil het zo voorkomen „dat Nederland
en Australië weer de oude imperia
listische weg gaan bewandelen"
In een hoofdartikel schrijft het blad
dan verder:
„Het is kenmerkend voor het im
perialisme, dat Nederland en Austra
lië door de Ver. Staten gered van
onderdrukking voldoende van
hun angst moeten zijn genezen om
weer de oude, imperialistische weg
te gaan bewandelen. Zij staan blijk
baar onverschillig tegenover het feit,
dat hun heerschappij over Nieuw-
Guinea dit potentieel rijke en pro
ductieve gebied steriel maakt. Hun
belang is het te houden wat zij heb
ben, ofschoon dat slechts het voor
recht van een vrek is". En het blad
besluit: „De druk die eens in Japan
leidde tot armoede en oorlog, zou
kunnen worden weggenomen indien
Japan zou worden toegestaan Nieuw-
Guinea te koloniseren en tot ont
wikkeling te brengen. Blijkbaar ge
ven de koloniale eigenaars er de
voorkeur aan stil te zitten in de
verwachting, dat er weer een Ame
rikaanse redding zal komen indien
het tot een uitbarsting komt".
Om vele redenen is dit artikel een
onbeschaamd stuk. Onbeschaamd in de
eerste plaats tegenover de nagedach
tenis van die Amerikanen, die hun
leven gegeven hebben om Nieuw-Gui
nea van de Japanse bezetters te be
vrijden de redenering van de „Chi
cago Tribune" volgend, hebben zij ge
streden voor een onrechtvaardige
zaak
Onbeschaamd ook om de wijze
waarop nu bondgenoten worden ge
kleineerd. Nederland en ook Australië
zijn Amerika grote dank verschuldigd,
Inderdaad. Maar laat men de zaak zui
ver stellen: Amerika vocht in de oor
log niet voor Nederland of voor
Australië, zijn soldaten sneuvelden
niet als „redders van onze gebieden"
Amerika vocht voor zijn eigen be
staan zoals ook Nederland en Austra
lië voor hun eigen bestaan vochten.
Omdat men dezelfde belangen had,
daarom is men samengegaan. De ver
waande toon, die de „Chicago Tribu
ne" nu meent te moeten aanslaan, is
ver bezijden de werkelijkheid.
Het wordt tijd de zaken eens om te
draaien: we zijn aan Amerika veel
dank verschuldigd, maar omgekeerd
heeft Amerika zware schulden jegens
Nederland en jegens de Indonesische
volkeren. Dank zij Amerika, dat men
sen die met de Japanners ook Ame-
rika's vijanden samenspanden, in
het zadel hielp, hebben vele volkeren
van deze archipel hun vrijheidsverian-
gen in rook zien opgaan en zijn de
betrekkingen tussen Nederland en In
donesië dusdanig verslechterd, dat er
voor beide landen niets dan onheil uit
is voortgekomen en waarschijnlijk nog
zal voortkomen. Economisch gaat het
in Indonesië ieder jaar slechter en het
Irian-geschreeuw van Soekarno is niet
meer in staat de ontevredenheid over
de gang van zaken te overstemmen
slechts een groep van profiterende
ambtenaren (geen kleine groep) en de
avonturiers (een nog groter groep)
schreeuwt van harte met de president
mee. En wat Nederland betreft: lang
zaam maar zeker verspeelt het zijn in
dit land geïnvesteerde milliardenkapi-
taal.
En nu komt juist een Amerikaan,
die in dit hele Indische drama een
sinistere rol heeft gespeeld, ons ver
wijten dat wij niet voldoende kapitaal
hebben om Nieuw-Guinea tot bloei te
brengen! Allereerst: wat weet deze
Amerikaan van dit „potentieel rijke
en productieve gebied" af? Kent hij
die rijkdommen en weet hij of ze eco
nomisch exploiteerbaar zijn? Vermoe
delijk weet hij er niets van af en praat
hij maar wat in het wilde weg, omdat
het in sommige Amerikaanse kringen
nu eenmaal „bon ton" is om over „im
perialisme" te praten! En als Neder
land niet over de middelen beschikte
om Nieuw-Guinea te exploiteren, hoe
zal Japan dat dan kunnen? Verliezer
van de oorlog die nog niet in staat is
herstelbetalingen te verrichten aan al
diegenen die onder hun oorlogswaan
zin hebben geleden? Als het iets zou
kunnen doen zou het met Amerikaans
kapitaal moeten zijn!
Is dat misschien de bedoeling van
de „Chicago Tribune"? Steekt hier het
„dollarimperialisme" achter? Dan is
dit stuk niet alleen onbeschaamd,
maar ook van een kwaadaardige
h uichelachtigheidl
Zeeuwse cadet zette zijn beste beentje voor.
(Van onze parlementaire redacteur)
Adenauer. De naam van deze 77-jarige Bondskanse
lier zegt de Duitser en de buitenlander wat. Hij is
de man, die direct na zijn verkiezing in 1949 zijn
opwachting moest maken bij de drie geallieerde Hoge
Commissarissen op de Petersberg, in de onmiddellijke
omgeving van Bonn. Men had hem gezegd dat hij niet
op de loper mocht lopen: de overwinnaars hadden dal
bevolen. En nu, nauwelijks vier jaar later, heeft hij het
vertrouwen van Europa gewonnen. Het moge dan zijn,
dat hij de internationale omstandigheden mee had, maar
vast staat, dat de Duitse bondskanselier de eenheid van
Europa niet maar voor de goede vorm voorstaat, maar
dat hij dit doet met zijn gehele hart. Adenauer is een man
met een enorm doorzettingsvermogen en met een enorme
energie. Men kan onmogelijk zeggen, dat hij een oude
man is. Met twee, drie treden tegelijk rent hij de hoge
trap naar zijn huis op. De staatssecretaris dr Lenz, nog
maar 50 jaar oud, kon hem eens onmogelijk bijhouden.
De 77-jarige draaide zich om, schudde het hoofd en zei:
,Is dat nu de jeugd van Duitsland?"
Voor dc „wings" en de
„vink".
SAN ANTONIO, Texas (USIS)
Albert Meerholz uit Vlissingen, Ha
vendorp 776, zal zich in de toekomst
niet meer laten verrassen door de ele
mentaire theorie van de militaire vlie
gerij, want die heeft hij thans onder
de knie. Dezer dagen is hij namelijk
op „Lackland Air Force Base" te San
Antonio in de staat Texas geslaagd
voor het examen, dat de afsluiting
vormt van het eerste gedeelte van zijn
opleiding tot vlieger in de Verenigde
Staten, die in totaal veertien tot zes
tien maanden in beslag zal nemen.
Gedurende de volgende periode van
zijn training zal hij zich in de lucht
moeten bedienen van de theoretische
ervaring, die hij op de grond heeft op
gedaan.
NOG NEGEN MAANDEN.
Meerholz, die op 9 September 1927
is geboren en dus binnenkort zijn 26ste
verjaaardag zal vieren, is op 4 Mei
van dit jaar als reserve-sergeant in
opleiding vlieger bij de Nederlandse
luchtstrijdkrachten per vliegtuig naar
De slagvaardigheid van de bondskan
selier is bekend. Hij is niet een rede
naar zoals vele Duitsers dat plegen te
z(jn en zoals wij ons nog maar al te
goed uit de jaren 19401945 herinne
ren. Integendeel, Adenauer spreekt vrij
langzaam en zelfs eentonig. Hij is niet
de volksredenaar bij uitstek. Maar hij
imponeert zijn gehoor, door hetgeen
dat hij zegt en door zijn onnavolgbare
humor. Eens zeide hij in de Bondsdag,
dat ook de socialisten nog wel iets
verstandigs kunnen zeggen. Een lid
der S.P.D. had dit verkeerd verstaan
en protesteerde heftig. „Dit is een be
lediging van onze hele fractie", zo riep
hjj uit. Maar de rijzige kanselier voel
de zich niet geroepen om het misver
stand uit de weg te helpen. „Ik heb U
ook niet bedoeld", zo luidde het vernie
tigende antwoord.
Adenauer is de man, die de humor
in de Duitse politiek brengt. Toen hij
in 1949 zjjn Kabinet voorstelde aan de
Bondsdag, interrumpeerde de commu
nist Kenner: „Waar biyft de Minister
van Oorlog?" „Wy zyu hier niet in de
Russische zone", zo antwoordde Aden
auer. „Op een goede dag wordt U nog
eens generaal", vervolgde de commu
nist. Adenauer: „Dan moet U eindeiyk
voor my in de houding staan". Op deze
wyze slaat de 77-jarige zich meester
lijk door het debat heen.
Dagindeling.
De Minister-President van West-
Duitsland zit niet om werk verlegen.
Dat is duidelijk. Maar zijn leeftijd belet
hem niet om al dit werk te doen. Iedere
ochtend om 6 uur staat hij op. Dan
leest hy eerst de ochtendbladen en om
7 uur komt de eerste koerier. Na zijn
secretaresse aan het werk gezet te
hebben, komt om half negen zijn auto
voorrijden en begint het dagelijks werk
op het departement. Zijn dag duurt tot
elf uur 's avonds. Mocht hy eerder
thuis zijn, dan laat hij zijn pick up
draaien, die altijd een goed concert
geeft. En heeft hy nog meer tijd, dan
wijdt hy zich aan zyn grootste hobby,
zijn rozentuin, die hijzelf heeft aange
legd en ontworpen.
Adenauer was voor de eerste we
reldoorlog tot 1933 burgemeester van
Keulen. De nazi's maakten hem dat
verder onmogelijk. Het drama wil,
dat hij in 1945, toen hij weer enige
tijd burgemeester van deze grote stad
was, door de Engelse commandant
voor de tweede maal werd afgezet.
Nu niet gelukkig wegens zyn
politieke houding, maar wegens on
bekwaamheid
Op het verkiezingspad.
Ondanks deze minder prettige erva
ring is hij immer de grote verdediger
van de democratie in Duitsland ge
bleven. En nu maakt hij zich op om
zich te laten herkiezen tot Bondskan
selier. Het programma, dat hij daar
voor afwerkt, is reeds een bewijs, dat
hij geen oude man is. Op 15 Aug. een
spreekbeurt in Frankfort, 16 Aug. in
Hildeshelm, 19 Aug. in Bad Godesberg,
20 Aug. Keulen, 22 Aug. Braunschweig,
23 Aug. Dieburg, Erbach en Heppen-
heim, 25 Aug. Wuppertal, 2 Aug. Kiel,
29 Aug. Bremen, 2 Sept. Hagen, s
Sept. Essen en tenslotte op 4 Sept. in
Bonn.
Een zwaarbeladen programma. In
een tijd, waarin de Russen alles doen
om tegenacties te ontketenen, teneinde
de S.P.D. aan de macht te krijgen.
Ook die tegenacties vergen tyd. Maar
op iedere vergadering heeft Audenauer
iets nieuws te vertellen. De Russische
nota's worden practlseh a la minute
gecommentarieerd. Neen, Adenauer
maakt het zichzelf niet gemakkelijk.
Een gehoor van 10 a 20.000 mensen is
voor hem geen zeldzaamheid. Dat kosfc
veel inspanning. Tot felle interrupties
en stormachtige byval komt het tijdens
zyn redevoeringen niet gauw. Daarvoor
spreekt hy te vlak. Maar als hy dan
clndelyk, zonder een zweem van moe
heid, zyn plaats Inneemt, dan duren de
toejuichingen minuten lang.
„Duitsland kiest Adenauer".
Een 77-jarige man, die voorzitter is
van een der grote partijen in Duitsland,
die Bondskanselier is en tegelijk het
departement van Buitenlandse Zaken
op grootse wijze onder zyn leiding heeft,
het is nauwelijks te geloven. Hij is een
man, scherp als een mes. De tegenstan
ders weten dat. Maar een groot deel
van het Duitse volk voelt, dat hij bijna
het ongelooflijke heeft gepresteerd:
Duitsland is uit het puin herrezen. Dat
is zijn werk. Of we het prettig vinden
of niet. Zijn reis naar Amerika is een
doorslaggevend succes geworden.
Vriend en vyand is er zeker van,
dat als de verkiezingen vlak na deze
reis zouden zijn gehouden, dat dan de
C.D.U. in het geheel geen angst be
hoefde te hebben. Maar ook nu moet
hy het zyn, die de C.D.U. de overwin
ning brengt. Vandaar de propaganda:
Duitsland kiest Adenauer. Het is een
naam, die spreekt.
In 1949 werd hy met slechts één
stem meerderheid tot Bondskanselier
gekozen. Er is geen twyfel aan of zijn
aanhang is thans beduidend groter.
Volgens regelmatige publieke opinie
onderzoeken verklaarden in Juli 1953
49 pet. van de ondervraagden zich met
Adenauers politiek te kunnen vereni
gen, terwijl dit percentage in Decem
ber 1952 slechts 30 pet. zou bedragen.
In ieder geval staat het vast, dat Aden
auer de grootste troefkaart der C.D.U.
is.
Nog eenmaal Schumacher.
De grote tegenstander, de S.P.D.,
kan daar niet tegen op. Het doet
droevig aan als men op de socialis
tische verkiezingsblljetten het por
tret van Schumacher tegenkomt met
de waarschuwing: „Schumacher
maant: stemt S.P.D." Zo wordt nog
eenmaal de grote socialistische poli
ticus, te vroeg overleden, ten tonele
gevoerd.
Maar grote Indruk kan dat niet ma
ken. De S.P.D. heeft geen Adenauer.
Zy heeft slechts de traditie op de hand.
De S.P.D. is een oude partij; de C.D.U.
is een jonge partij. De oude party heeft
reeds in het verleden een grote rol in
Duitslands politiek gespeeld; de C.D.U.
leeft bij de gratie van Adenauer. Hij is
de man, die protestanten en rooms-ka-
tholieken in één party bij elkaar weet
te houden. En zolang dat lukt, blijft de
C.D.U. kansen houden. Maar zodra de
"tleko ver!—""t-rihg tus.-cn belde
confessies komt, dan is de S.P.D. on
getwijfeld weer de leidende party.
Betrouwbaar stuurman.
Van Adenauer wordt veel stuurmans
kunst gevraagd. Niet alleen ln de bui
tenlandse politiek, maar ook ln de par
tijpolitiek. Want, zoals het vaak gaat,
men heeft rechter- en linkervleugels
en men heeft ook mensen zij het
dat het er weinig zijn die de party
willen delen ln twee confessies.
Maar Adenauer heeft het roer ste
vig in handen. En overigens zal hij
de komende weken beslist goed sla
pen. Hij is een laconiek man. Na de
vorige verkiezingen is hij tamelijk
vroeg naar bed gegaan. Toen de jour
nalisten hem vroegen waar hij de ver
kiezingsuitslagen had gehoord, ant
woordde hij, dat hij niets had gehoord.
„Waarom zal ik mij opwinden voor
iets, dat ik 's ochtends in de kranten
kan lezen?"
Dit is Adenauer ten voeten uit. Een
kalm, rustig man, die niet van zijn stuk
te brengen is. En zo'n man heeft Duits
land nodig. Vooral omdat de democra
tie bij hem in goede handen is.
Gallup meent:
BONN, 4 Sept. Gallup-on-
derzoekingen die hier overi
gens met de nodige voorzichtig
heid worden beschouwd geven
dr Adenauers partij de kans om
bij de morgen te houden ver
kiezingen ongeveer 36 procent
der stemmen te verwerven. De
sociaal-democraten zouden vol
gens deze cijfers op 30 procent
kunnen rekenen. Als derde par
tij zou zich de liberale kunnen
handhaven met ongeveer 10 pro
cent, gevolgd door de vluchte-
lingenpartij met zeven en de
Duitse partij met vijf procent.
Vijftien procent der stemmen
zouden volgens de schattingen
ten deel vallen aan de extremis
tische en neutralistische partijen,
waarvan slechts de partij van
Heinemann een kans op zetels
gegeven wordt. Deze schattingen
zijn gebaseerd op cijfers, die be
gin Augustus verzameld zijn, toen
de verkiezingsstrijd in feite nog
beginnen moest. Veruit de mees
te kiezers bleken toen hun keu
ze echter reeds te hebben ge
maakt en slechts vijf procent
bleek nog in twijfel te verkeren.
de Verenigde Staten vertrokken om
er, in het kader van het Programma
voor Wederzijdse Militaire Bijstand
(M.D.A.P.) tot volwaardig vlieger te
worden opgeleid.
Wanneer de Zeeuwsecadet mid
den 1954 zijn brevet met de daarbij
behorende zilveren „wings" van de
Amerikaanse luchtmacht en de be
geerde „vink" der Nederlandse
luchtstrijdkrachten in ontvangst zal
nemen, zal hij, behalve zyn thans
beëindigde „preflight" training
op de vliegbasis „Lackland", ook zijn
„primary"- van ongeveer drie en
zijn „basic"-opleiding van zes maan
den op andere bases in de Verenig
de Staten achter de rug hebben.
Daarna zal hij elders in Amerika
nog deelnemen aan meer gespeciali
seerde, enige maanden durende ge
vechtsoefeningen om ten slotte als
volleerd vlieger de terugreis naaf
Nederland te aanvaarden.
Ingezonden Mededeling (adv.)
DEN HAAG, 4 Sept. In de loop van Ce-
ze herfst zullen op initiatief van de con
tactgroep opvoering productiviteit en met
instemming en ruime medewerking valt
een groot aantal provinciale organisaties
in verschillende delen van Nederland
een vijftal z.g. nijverheidsdagen worden
gehouden.
De bedoeling van deze nijverheids
dagen is een groep van leiders uit mid
delgrote en kleinere bedrijven onder het
motto „twee weten meer dan een" ia
eigen sfeer en met een minimum aan
tijdverlies de gelegenheid te geven vatt
een aantal recente practijkervaringen en
nieuwe moeilijkheden kennis te nemen,
die voor het efficiënt beheer van hun
onderneming van waarde kunnen blijken.
Tijdens deze aanstaande conferentie,
die als regel door de commissaris van de
koningin in de gastvrijheid verlenende
provincie worden geopend, zal de aan
dacht worden gevestigd op onderwerpen
als „problemen en voordelen van combi
natievorming voor middelgrote en kiel-
nere bedrijven", „wetenschappelijk speur,
werk voor een groep van bedrijven" en
„hoe blijven wij bij met de vaklitera
tuur".
In de middaguren wordt een causerie
gewijd aan de waarde van een goed opge
zette boekhouding o.a. in verband met
credietwaardigheid en een juiste kost
prijsberekening, terwijl aan het slot de
commerciële problemen van het bedrijf
worden aangesneden in een voordracht
onder de titel, „wat kan de handel doen
(en niet doen) voor het middelgrote en
kleinere bedrijf".
Eisenhower heeft een nieuwe „raad ter
coördinering van operaties" ingesteld ter
versterking van de beveiligingsprogram
ma's van de V.S. in de wereldstryd.
HET BUNDESHAUS, de zetel van de Bondsdag is een gebouwencomplex
waaraan de typisch Duitse protserigheid van vroeger vreemd is. Een nieu
we architectuur, beeld van wat zich heden ten dage in Duitsland voltrekt.
In het gebouw op de achtergrond vergaderen de Kamers, vóór de bureau-
ruimten.
DEN HAAG, 3 September. De Tweede Kamer heeft op het ogenblik
een wetsontwerp in studie, waarbij de financiële verhouding tussen het Rijk
en de gemeenten voor de jaren 1953 tot 1955 geregeld wordt. Op dit ont
werp heeft de Vereniging van Nederlandse Gemeenten in een adres aan
de Kamer thans haar visie gegeven. Het is een zeer groot stuk met vele
technische details de conclusie is echter dat er vrijwel geen goeds in dit
ontwerp te bespeuren is. „Wij zouden graag met een nieuw ontwerp geko
men zijn aldus heet het in het adres maar de vereniging ziet in dat
een zodanig ingewikkelde en moeilijk te volbrengen werkzaamheid niet op
korte termijn tot stand te brengen is, temeer daar ook de commissie-Oud
er niet in geslaagd is haar eigen idealen op korte termijn te verwezenlijken.
Noodgedwongen nemen wij dan ook maar het ontwerp als uitgangspunt,
maar wij blijven ervan overtuigd dat binnen afzienbare tijd voorstellen moe
ten worden gedaan, welke een einde maken aan de zeer onbevredigende
situatie van thans."
Het adres op de voet te volgen is
nutteloos, daar het onmogelijk is in
kort bestek deze materie helder uit
een te zetten en de verlangens der ge
meenten recht te doen wedervaren.
Sprekend is echter, wanneer in het
adres de verhoudingen tussen inkom
sten en uitgaven van Rijk en gemeen
ten vóór en na de oorlog naast elkaar
worden gezet.
In de jaren 1937/1939 beliepen de
gemeentelijke uitgaven 15 tot 17 pet.
van het nationale inkomen (tegen
marktprijzen), terwijl de Rijksuitga
ven 12 tot 13 pet. beliepen. In 1948
(het laatste jaar waarvan rekenings-
cljfers ter beschikking staan) gaven de
gemeenten 7.8 pet. uit tegen het Rijk
18.2 pet.!
Nu is men er zich wel van bewust
dat de defensie-uitgaven en dergelijke
de Rijksuitgaven aanzienlijk hebben
doen toenemen en dat de gemeente
uitgaven op sommige punten zijn ge
daald: in de plattelandsgemeenten ko
men de politie-uitgaven b.v. niet meer
geheel ten koste van de gemeentelijke
budgetten de heel voorzichtig ge
formuleerde conclusie bijft echter, dat
„deze gegevens het vermoeden schep
ten achter zijn gebleven en als gevolg
daarvan tevens de uitgaven."
Interessant is ook de mededeling,
dat de vereniging in het najaar van
1952 een eenvoudige enquête heeft
ingesteld, waarbij bleek dat van de
rond 700 gemeenten bijna 300 geen
kans zagen de begroting 1953 slui
tend te krijgen, zelfs niet bij ver
hoogde uitkering van 116 pet. van
de nieuwe algemene uitkering. Uit
de gegevens bleek dat vooral op het
gebied van de openbare werken
(straten, bruggen, riolering), het
onderwijs en de maatschappelijke
voorzorg de oorzaken van deze te
korten zijn gelegen.
Met grote bezorgdheid vraagt men
zich ook af hoe men de voorgestelde
salarisherzieningen van het overheids
personeel zal moeten financieren. De
in uitzicht gestelde geringe verhoging
der uitkeringen zou alleen al daardoor
teniet gedaan worden.
DE WENSEN.
Voor insiders geven wij volledig
heidshalve de 10 wensen die aan het
slot van dit adres naar voren worden
gebracht.
1. De huidige regeling, die door het
'pen, dat de gemeentelijke inkomsten wetsontwerp weer met twee jaar wordt
verlengd, voldoet niet meer aan de re
delijke eisen; aan deze onbevredigen
de situatie dient zo spoedig mogeijlt
een einde te komen.
2. In de wet wordt volgens een be
paalde rekening een bedrag per inwo
ner uitgerekend dat de gemeente ont
vangt in het gemeentefonds. Dit be
drag is aan bepaalde grenzen gebon
den en gevraagd wordt nu deze gren
zen te verhogen.
3. Voor de gemeenten met minder
dan 5000 inwoners dient een regeling
in het leven te worden geroepen, dip
voorziet in een extra-uitkering, welke
verband houdt met de hoogte van de
jaarwedden.
4. In de wet wordt de mogelijkheid
geopend in bijzondere gevallen de
uitkering aan een gemeente te verho
gen; aangedrongen wordt van deze mo
gelijkheid een ruim gebruik te maken.
5. De wet opent de mogelijkheid tot
een na-uitkering, die echter dit in
tegenstelling tot de voor stellen van
de commissie-Oud op 3.3 pet. is be
paald. Voorgesteld wordt deze op 5
pet. te stellen.
6. Verschillende gemeenten hebben
gebruik gemaakt van de mogelijkheid
tot herclassificatie in de personele be
lasting, zonder te weten, dat zij zich
zelf hierdoor van inkomsten beroof
den. In het adres wordt nu aangedron
gen deze nadelige gevolgen wég te ne
men.
7. Gevraagd wordt een verbetering
van de grondslag der belastinguitke
ring.
8. De compensatiemaatregelen we
gens afschaffing van de ondernemings
belasting dienen herzien te Worden.
9. De Rijkscommissie van advies
voor de gemeentefinanciën dient te
worden veranderd in een raad van
advies met grotere bevoegdheden.
10. Het aantal van het gemeente
fonds in de opbrengst van de daartoe
aangewezen Rijksbelasting dient te
worden verhoogd.
