Wat gebeurt er in Laos en
waarom gebeurt het?
de lekkeréte
Gevallen bevrijders van Nederland herdacht
BANDEN
Westen wil weei
praten*
Indrukwekkende plechtigheid bij Groesbeek.
Canadese ambassadeur: „Laten wij ook kunnen
zeggen: Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb
de loop volbracht, ik heb het geloof behouden."
Herdenking te Den Helder.
LOPEND
FEUILLETON.
W*-Duitsland wil geen
belastingoorlog
in de K* S» G*
Woensdag 6 Mei 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
Communisme o/ nationalisme?
LOEANG PRABANG is de hoofd
stad van het koninkrijk Laos en
het koninkrijk Laos tezamen
met Vietnam en Cambodja vormen
het gebied Indo-China. In vroeger ja
ren was dit deel van achter-Indië een
Franse kolonie na de oorlog zijn
deze drie deelstaten met Frankrijk
verbonden in het kader der Franse
Unie. Vietnam is een keizerrijk on Ier
Bao Dai, de beide andere staten zijn
koninkrijken; de koning van Laos heet
Sisavong Vong.
Tot omstreeks 14 dagen geleden
hadden nog maar weinig mensen ooit
van Loeang Prabang gehoord en de
bewoners van deze stad hadden zich
nog maar weinig van de buitenwereld
aangetrokken. Ze profiteerden van de
gunstige ligging van hun stad: aan de
poort van het binnenland van Azië,
dreven hun handel met Vietnam en
Siam, Cambodja en Birma, tussen
welke gebieden hun land geklemd
ligt, en trokken zich maar weinig van
het strijdgewoel aan, dat toch niet zo
ver van hun grenzen te horen was.
Die strijd speelde zich in hoofdzaak
af in Vietnam: tot voor kort immers
was het op dit gebied dat de Fransen
hun „politionele actie" uitvochten te
gen de troepen van de Vietminh, door
China gesteunde communisten onder
aanvoering van Ho Tsji Minh. Com
munisten? Ho Tsji Minh en zijn vol
gelingen geven zichzelf die naam ze
ker niet! Zij zijn nationalisten en strij
den de naar hun gevoelen rechtvaar
dige strijd tegen het Franse kolonia
lisme, dat wel in naam Indo-China
zelfstandigheid heeft gegeven maar
dat in feite nog de touwtjes in handen
houdt. Naar hun gevoelen dienen zij
op één lijn gesteld te worden met een
Gandhi en een Pandit Nehroe, met 'n
Soekarno en een generaal Romulos,
mensen die al dan niet met de wapens
in de vuist gestreden hebben tegen
Westerse onderdrukking en gezege
vierd hebben. Alleen.... hun strijd
woedt op een zeer ongelegen ogen
blik in het tijdperk van de koude
oorlog tussen Oost en West. Daarom
hebben zij het etiket „Oost" opgedrukt
gekregen, is Ho Tsji Minh als de wet
tige regeerder in Indo-China erkend
door Moskou en Peking en is Bao Dai
erkend door de Westelijke mogendhe
den, Amerika en Engeland als voor-
naamsten. En daarom ook krijgen zij
hulp uit die landen, voornamelijk uit
China al zal het alleen aan de in
gewijden bekend zijn waaruit die hulp
bestaat en hoe groot die van omvang
is. Niemand durft met zekerheid te
zeggen dat er ook Chinezen strijden
onder de vaandels der Vietminh-troe
pen.
Dat alles speelde zich af aan de
Oostkant van Loeang Prabang
maar aan de Westkant was het even
min rustig. Daar liggen Siam Thai
land zo men wil en Birma, even
eens landen die nog maar kort hun
onafhankelijkheid bezitten en waar
eveneens Vietminh-aanhangers de
boel op stelten trachten te zetten. Bir
ma heeft er nog een nare erfenis uit
de jongste oorlog bij: na de burger
oorlog in China, toen de legers van
Mao Tse Toeng het ene succes na het
andere boekten, trokken troepen van
generaal Tsjang kai Sjek de Birmese
grens over en nog altijd handhaven ze
daar hun status als legeronderdelen,
zij het dat ze niet meer onder bevel
en onder verantwoordelijkheid staan
van de heerser van Formosa. Deze
troepen voeren daar een oorlogje
apart, enerzijds tegen de Vietminh en
anderzijds tegen de Birmese troepen.
En dat oorlogje wordt feller nu de
„politionele acties" in intensiteit toe
nemen.
DE BEWONERS van Loeang Pra
bang wisten dit alles natuurlijk,
maar zij hadden er tot dusverre maar
matige belangstelling voor. Tot dus
verre het is plotseling anders ge
worden, want op het ogenblik dat wij
dit schrijven is de voorhoede der
Vietminh-troepen wellicht nog maar
enkele kilometers van de stad ver
wijderd en zeker in een van deze da
gen zal de beslissende slag om Laos'
hoofdstad gestreden worden.
Inderdaad een beslissende slag. Om
allerlei redenen. In de eerste plaats
zal deze slag moeten bewijzen, dat de
strategie, die de Fransen in Indo-Chi
na voeren, de juiste is. Die strategie is
gebaseerd op het feit, dat de Fransen
niet zo heel veel troepen beschikbaar
hebben voor dit uitgestrekte gebied en
dat de Indochinese divisies, die de
laatste jaren zijn geformeerd, niet zo
heel betrouwbaar zijn. Daarom heb
ben zij bepaalde „egelstellingen" ont
worpen, vestingen die als onoverwin
nelijk worden beschouwd en die nooit
door de tegenstander mogen worden
doorbroken. Zo kon het gebeuren, dat
de Vietminh-troepen in enkele dagen
tijds 300 km zijn opgerukt in de rich
ting van Loeang Prabang maar de
stad zelve zullen zij niet mogen ver
overen, daar dit zo'n egelstelling is.
Loeang Prabang moet tot iedere prijs
behouden worden en koning Sisavong
Vong heeft dan ook verklaard, dat hij
de stad niet zal verlaten. Daartoe
werpt Frankrijk het volle gewicht van
zijn militaire potentieel hier in de
Ingezonden Mededeling (Adv.)
schaal: de stafchef van de Franse
luchtmacht, generaal Lechères, is per
soonlijk naar Loeang Prabang gevlo
gen om de „operatie-verhuiswagen",
dat is de aanvoer door de lucht met
enorme transportvliegtuigen, te leiden.
En wat meer nog zegt: een dezer da
gen zal Frankrijks beste generaal,
maarschalk Juin, op het ogenblik
commandant van de N.A.T.O.-strijd-
krachten in Centraal-Europa, zijn
functie hier in de steek laten en naar
Indo-China vertrekken: omdat het va
derland hem nodig heeft! En ook Le-
tourneau, de minister voor de Over
zeese Gebiedsdelen, zal dezer dagen
naar het strijdtoneel vertrekken. Zo
zet Frankrijk hier zijn gehele prestige
op het spel: een der redenen, waarom
deze slag een beslissende slag is.
Wordt deze verloren, dan is de kans
niet gering, dat de toch al niet zo met
Frankrijk sympathiserende bevolking
helemaal de zijde van de op het ogen
blik sterkste zal kiezen en dat de
Vietminh hier zal zegevieren zoals ook
Mao tse Toeng zegevierde.
Nog een andere reden: ik wees er
al op, dat de bevolking van Loeang
Prabang profiteert van de gunstige
ligging van zijn stad: poort naar het
binnenland van Azië. Naar Siam en
Birma en ook naar Malakka en naar
Indonesië. In de strijd tussen Oost en
West zou de val van deze stad dan ook
van enorme waarde zijn voor het
communisme en een pijnlijke handi
cap voor de Westelijken.
Zj ZIJN DE BEWEEGREDENEN
van Ho Tsji Minh zowel als van
Parijs duidelijk: het veroveren ener
zijds en het behouden anderzijds van
een sleutelstelling. Maar twee vragen
zijn onbeantwoord geblevenis de
Vietminh-opstand een uiting van na
tionalisme of is het agressie van het
communisme? Enwaarom roept
Frankrijk niet de hulp in van de Ver.
Naties zodat een situatie kan ontstaan,
die gelijk is aan die in Korea?
Twee vragen die ten nauwste sa
menhangen. Op de eerste vraag kan
n.l. niemand een afdoend antwoord
geven: ongetwijfeld spelen nationalis
tische gevoelens een rol en even zeker
is het dat dat nationalisme steun ge
zocht heeft bij het communisme. Het
gaat er nu maar om welke kant men
het zwaarst laat wegen.
Stel nu dat Frankrijk deze zaak in
de U.N.O. aanhangig zou maken. Dat
het de steun van de Noord-Atlantische
landen zou krijgen is zeker maar
even zeker is het, dat er een sterke
oppositie zou ontstaan van de Azia-
tisch-Arabische landen, die Ho Tsji
Minh als een nationale held zouden
voorstellen en zouden eisen dat de
Fransen zich geheel en al uit deze ge
bieden zouden terugtrekken. Het zou
een onverkwikkelijke zaak worden,
waarbij de Russen en Chinezen alleen
maar garen zouden spinnen!
Trouwens, het is de vraag of de
vrijheid, die Frankrijk aan deze lan
den geschonken heeft, wel de toets
van de Amerikaanse critiek b.v. zou
kunnen weerstaan. De Amerikaanse
visie op „vrijheid voor alle volkeren"
is nu eenmaal anders dan de Europe
se. Waarbij naar mijn gevoelen de
Franse wil men: de Europese
visie meestal van heel wat meer wijs
heid getuigt. Het optreden van de
Amerikanen in Indonesië kan als be
wijs hiervoor dienen. Frankrijk is niet
van plan zich op dezelfde wijze te la
ten behandelen als Nederland en het
heeft daarin schoon gelijk. Maar het
worstelt met dezelfde moeilijkheden
als waarmee wij destijds te worstelen
hadden: de militaire macht ontbreekt,
De wil is goed maar men kan die niet
in daden omzetten. Daarom wordt er
zo druk onderhandeld tussen Parijs en
Washington, moeilijke onderhandelin
gen voor Frankrijks minister van Bui
tenlandse Zaken, George Bidault, om
dat de Amerikanen er dikwijls zo wei
nig van begrijpen. Want men wil wel
Amerikaanse wapens maar geen Ame
rikaanse invloed en het is een hele
kunst dat van Washington gedaan te
krijgen!
LOEANG PRABANG kan een
keerpunt betekenen in de strijd
in Indo-China die al zoveel bloe i ge
kost heeft. Het kan betekenen dat het
communisme verder zijn zegetocht
door het Verre Oosten kan maken
het kan ook zijn dat daar een beslis
send halt wordt toegeroepen aan de
aspiraties van Moskou en Peking. In
het laatste geval zou het een dubbele
overwinning voor Frankrijk zijn: een
overwinning op de Vietminh, maar
ook een zege op het verkeerde natio
nalisme in deze Aziatische landen en
op de steun, die dit nationalisme nog
altijd van Washington geniet!
Ingezonden Mededeling (Adv.)
RIJWIEL MOTOR
GROESBEEK, 5 Mei. De jaarlijkse herdenking van de Canade
zen, die gedurende de tweede wereldoorlog in ons land zijn gesneu
veld, is vanmorgen gehouden op de Canadese militaire begraafplaats
te Groesbeek. De plechtigheid werd o.m. bijgewoond door vice-admi-
raal N. A. Rost van Tonningen, die H. M. de Koningin en Z. K. H.
Prins Bernhard vertegenwoordigde, de minister van Oorlog en van
Marine, ir C. Staf en de Canadese ambassadeur in ons land, de heer
Th. A. Stone. Er werden toespraken gehouden door minister Staf en
door ambassadeur Stone.
Nadat de plechtigheid was geopend
met Protestantse en Rooms Katholieke
kerkdiensten alsmede met de gebruike
lijke militaire eerbewijzen, sprak de Ca
nadese ambassadeur in ons land, de
heer Thomas A. Stone, een rede uit.
„Wij beschouwen deze dag niet als de
onze", zo zeide de heer Stone. „Deze
plechtigheid op deze dag en op deze
plaats moet een dag zijn voor al dege
nen die het hoogste goed offerden in de
strijd voor de vrijheid".
Evenmin moeten wij deze dag be
schouwen als één waarop wij, in welk
opzicht ook, oude vijandschappen en
oude haatgevoelens opnieuw tot leven
brengen. Onze kameraden zijn niet
gestorven opdat deze vijandschappen
en haatgevoelens zouden blijven be
staan. Zij zijn gestorven in de overtui
ging dat het kwaad waar zy tegen
vochten een ding was dat overwonnen
kon worden.
Laten wij er voor zorgen altijd te
kunnen zeggen, zoals zij kunnen: Ik
heb de goede strijd gestreden, ik heb
de loop volbracht, ik heb het geloof
behouden.
In de tweede plaats herinnerde de
heer Stone aan de achterblijvenden,
voor wie de gevallenen dierbaar waren.
Sommige hunner zijn vandaag hier. La
ten we in gedachten houden dat het er
niet om gaat hoe lang, maar wel, hoe
men leeft. Mogen de nabestaanden ge
loven, dat elk van hun zonen de eerste
zou zijn te zeggen, dat hij geboren ls om
het allerhoogste offer te brengen.
Mag lk, aldus besloot de heer Stone,
herinneren aan de woorden van troost
die Abraham Lincoln In een brief heeft
geschreven aan de moeder van vijf in de
oorlog gevallen zoons: Ik bid dat onze
hemelse Vader het leed van uw verlies
zal verzachten en u zal laten de koeste
rende herinnering aan de geliefden, als
mede de gerechtvaardigde trots, dat u
een zo kostbaar offer op het altaar van
de vrijheid hebt gelegd.
MINISTER STAF.
Voorts sprak tijdens deze plechtige
herdenkingsbijeenkomst de minister van
Oorlog en van Marine, ir C. Staf.
We komen hier, aldus de minister, om
ons één te voelen met hen, die in Ca
nada zijn achtergebleven. Wanneer wy
langs de graven gaan, realiseren wij ons
het grote verlies, maar wij hebben ook
het gevoel te zijn verrijkt. Het is een
rijk gevoel, een vriend te hebben ver
worven. Deze hooggeachte vriend ls
Canada en zijn kranige bevolking. Ca
nada, het land dat in de tweede wereld
oorlog aan onze zijde is gekomen om
onze vijand te verslaan.
Canada heeft, tezamen met andere
landen, beloofd onze partner te zijn en
het is ook Canada geweest, dat heeft
verklaard te zjjn voorbereid te lijden
voor onze vrijheid. We hebben geleerd
hoe het zelfs voorbereid is geweest het
hoogste offer te brengen: ZU die hier
liggen begraven, hebben dit bewezen.
ARABISCHE CONFERENTIE.
CAIRO, 5 Mei De ministers van
Buitenlandse Zaken van de Arabische
landen zullen Donderdag bijeenkomen,
zo is te Cairo medegedeeld. De tiende
zullen de ministers naar hun hoofdste
den terugkeren, teneinde het bezoek
van hun Amerikaanse ambtenaar af te
wachten. Mogelijk zal de vergadering
tot Vrijdag uitgesteld worden als de
kabinetsformatie in Jordanië en Irak
op zich zou laten wachten.
GEMEENTERAADSVERKIE
ZINGEN IN ENGELAND
BEGONNEN.
LONDEN, 5 Mei De Britse ge
meenteraadsverkiezingen van 1953, die
een week zullen duren, zijn gisteren be
gonnen.
De verkiezingen voor de meeste plaat
selijke raden worden om de, drie jaar
gehouden, zodat jaarlijks een derde van
het aantal raden wordt gekozen.
In totaal beheersen de anti-socialis
ten, die door de socialisten onder de
naam „conservatieven" worden samen
gevat, 1.370 van 1700 raden.
In 1950, toen voor dezelfde raden werd
gestemd als thans, wonnen de socialis
ten 1.970 zetels.
Bij de verkiezingen van vorig jaar
wonnen de socialisten 66 raden op de
conservatieven.
De grootste overwinning behaalden
de socialisten in de raad van het graaf
schap Londen. Zij verkregen een meer
derheid van 55 zetels tegen tevorei
een meerderheid van 1 zetel.
Dit jaar worden verkiezingen gehou
den voor de 28 stedelijke gemeenteraden
van Londen, waarvan de socialisten ei
op het ogenblik zeventien beheersen.
WASHINGTON, 5 Mei. - Vol
gens diplomatieke kringen in Was
hington hebben de Verenigde Sta
ten en Frankrijk het Britse voorsta
aanvaard om opnieuw te trachten
met de Sowjet-Unie tot overeen
stemming te komen over een Oos
tenrijks vredesverdrag.
Engeland zal in de naaste toekomst
de Sowjet-Unie officieel verzoeken, een
vertegenwoordiger naar Londen te zen
den teneinde de besprekingen van de
plaatsvervangers der ministers van
Buitenlandse Zaken van de „Grote
Vier" over de Oostenrijkse kwestie te
kunnen hervatten.
Bij het monument „Voor hen die vielen" te Den Helder werd Maandag een
plechtige bijeenkomst gehouden ter nagedachtenis aan allen, die tijdens de
tweede wereldoorlog het leven lieten In de strijd tegen de vjjand. Familieleden
legden bloemen aan de voet van het monument.
gAate u-eAw-acMiny.
door J. BRANDENBURG.
53
De Hogepriester begrijpt nauwelijks iets van dit profetisch getuigenis.
Aangesteld door Herodes, een puur modern Sadduceër, acht hij de
woorden van Benaja, de taal van een verziekte, fanatieke geest, van een
revolutionair, die het domme volk wil opzetten tegen zijn wettige over
heden.
Met bijna algemene stemmen wordt het schuldig over de man uitge
sproken en Benaja wordt veroordeeld tot de geselpaal en gevangenis
straf. Verdiend heeft hij de dood, maar zover reikt de bevoegdheid van
het College niet meer. En daarmee is het incident gesloten en gaat het
Sanhedrin over tot de orde van de dag.
Benaja ligt met een door haken opengereten rug bewusteloos in een
ondergrondse cel. Het kerkerhol zal de rest wel doen.
Zó waakt het College der kerkelijke hiërarchie voor de rust van de
tempeldienst in dezê dagen van welvaart en vooruitgang.
Maar terwijl Jeruzalem feest, versombert al meer de geest van koning
Herodes. De uitspattingen in zijn paleis geven niet de verstrooiing, die
hij zoekt. In zijn angstdromen verschijnt hem Mariamne als aan fantoom
van wraak, schoon en majestieus als gehouwen marmer, maar even medo-
genloos en hard.
Zijn lijfartsen geven hem de raad Jeruzalem te verlaten en in andere
omgeving afleiding te zoeken.
In een draagstoel verlaat hij de stad en laat zich voeren naar zijn
burcht te Samaria. Hij komt er zwaar ziek aan. Een ernstige halsont
steking en slopende koortsen putten hem uit.
En in zijn dromen blijft de geest van Mariamne hem vervolgen.
Hij schreeuwt met schorre stem haar naam en gebiedt zijn bedienden
haar te laten komen. Slechts een gesprek met héar kan hem beter maken,
suggereert hij zich. Hij wil zich met haar verzoenen, een nieuw leven
beginnen. De toestand wordt zo ernstig, dat de medicijnmeesters gaan
vrezen voor zijn leven.
Deze geruchten dringen door tot Jeruzalem en bereiken ook Alexandra,
Ze acht haar tijd gekomen om voor de toekomst van de troon te zorgen.
Met de beide commandanten van Jeruzalem bespreekt zij de situatie en
tracht hen over te halen maatregelen te treffen, dat bij het overlijden van
Herodes één der beide zonen van Mariamne op de troon komt. De beide
jongelieden moeten worden teruggehaald uit Rome, eer het te laat is.
Ze ziet er de laatste kans in, het Makkabeën-bloed, zij het gemengd met
dat van de gevloekte Idumeër, nog op de troon van Israël te brengen.
Maar één der beide commandanten brengt deze intrige over aan He
rodes en dat bezegelt ook haar lot. Onmiddellijk geeft Herodes opdracht
Alexandra te doden. Zij is de laatste dochter uit het Makkabeën-geslacht
Ezau gaat triumferen over Jacob en de zegen door de bedrogen blinde
grijsaard, Izaak aan Ezau geschonken gaat in vervulling: „Op uw zwaard
zult gij levenen als gij heersen zult, dan zult gij uws broeders juk
van uw hals afwerpen
Herodes ijlt in zijn. koortsdromen en grijpt naar de droomgestalte van
Mariamne en schreeuwt met hese stem om haar liefde.
En in het kostbare praalgraf te Jeruzalem ligt het gebalsemde lijk van
de koningin. Het gouden diadeem siert haar blanke voorhoofd. Vier
gouden lampen branden dag en nacht aan de hoeken van de marmeren
kist. Een lijfwacht van stramme Idumeërs bewaakt het graf.
Mariamnezij was al dood, lang vóór zij gestorven was.
HOOFDSTUK 6.
Op het Tempelplein, voor de ingang van de Voorhof der Priesters
ontmoet Anna, de Profetes, de Hogepriester en zij onderneemt het hem
staande' te houden.
Mag ik u even spreken, o Hogepriester? vraagt ze.
Jawel vrouw, volgt u mij, is het antwoord, dat uit de hoogte ge
geven wordt.
Iedere andere vrouw zou het door deze hoogwaardigheidsbekleder zijn
euvel geduid, hem zomaar in het publiek aan te spreken, maar Anna de
Profetes mag iets meer doen dan een andere vrouw. Ze staat bij het volk
in hoog aanzien om haar godvruchtige levenswandel en haar dagelijks
verkeer bij de Tempeldienst,
De Hogepriester gaat Anna voor naar één der overdekte waranda's,
op zij van het plein.
Wat bezwaart uw hart? vraagt hij.
Geef mij een schriftelijke vergunning, welke mij toegang geeft tot
de gevangenis van Benaja, zegt zij.
De Hogepriester fronst de zware wenkbrauwen en maakt een af
werende beweging met de rechterhand, die uit de wijde mouw uitsteekt.
BONN, 5 Mei Het Westduitse mi
nisterie voor Economische Zaken heeft
er gisteren nadrukkelijk op gewezen, dat
West-Duitsland er geen belang by heeft
een „belastingoorlog" binnen de Euro
pese Kolen- en Staalgemeenschap te
veroorzaken. Het ministerie verzekert
met betrekking tot het resultaat van
de belastingstrpd tussen de landen der
K.S.G., dat een verhoging van de com
pensatieheffing voor staal vanzelf
sprekend in zeer nauw overleg met de
hoge autoriteit van de K.S.G. zou wor
den ingevoerd, wanneer deze ter be
scherming van de Duitse staalindustrie
noodzakeiyk zou worden.
De achtergrond van deze kwestie
is de betekenis van de omzetbelasting
bij het berekenen van de prijzen in
de Gemeenschap. De omzetbelasting
is een belasting die op de leveringen
in het binnenland drukt.
Toen de gemeenschappelijke kolen-
markt werd opengesteld, bleek, dat
de Duitse producenten, omdat de om
zetbelasting bij de prijs was inbe
grepen, 4 pCt kregen terugbetaald
bij hun uitvoer. Deze 4 pCt werd toch
aan hun buitenlandse afnemers in
rekening gebracht. Deze handelwijze
komt hierop neer, dat de Duitsers
vtoor hun uitvoer meer betaald kregen
dan voor hun binnenlandse afzet.
(Red.)
Opening Philips gezondheidscentrum
EINDHOVEN, 5 Mei. Donderdag a.s.,
zal de geheel opnieuw gebouwde Poli
kliniek van de Philips Medische Dienst
officieel worden geeopend door de minis
ter van Sociale Zaken, J. G. Suurhoff,
Tevens zal dan het feit herdacht worden,
dat vijfentwintig jaar geleden bij dit be
drijf een begin werd gemaakt met de
beoefening van de bedrijfsgeneeskunde.
Wat brengt de radio?
DONDERDAG 7 MEI 195S.
HILVERSUM L <402 m.) KRO: 7.00
Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en
lit. kalender. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Schoolradio. NCRV: 10.00 Gewijde muz.
10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor de
zieken. 11.45 Gram. 11.50 Als de ziele
luistert, caus. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch-
conc. <12.30-12.33 Land- en tuinb. med.)
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws, en Kath.
nieuws. 13.20 Sopr. en piano. 13.50 Gram.
NCRV: 14.00 Metropole ork. 14.45 Voor
de vrouw. 15.15 Gram. 15.25 Kamermuz.
16.00 Bijbellezing. 16.30 Viool en piano.
17.00 Voor de jeugd. 17.30 Lichte muz.
17.40 Voordr. 18.00 Salonork. 18.30 „Een
goed woord voor een goede zaak", caus.
18.35 „Op de stelling". 18.45 Gram. 19.00
Nieuws en weerber. 19.10 1 evensvragen
van allerlei aard. 19.30 Grt.m. 20.00 Ra
diokrant. 20.20 Gev. prog. 21.45 Inter
views. 22.15 Zang en piano. 22.35 Gram.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. en
S.O.S.-ber. 23.15-24.00 Gram.
HILVERSUM n. (298 m.) AVRO: 7.00
Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopen. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Gram. 8.45 Idem. 9.00 Morgenwijding.
9.15 Liederen. 9.25 Voor de vrouw. 9.30
Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gev.
muz. 12.00 Lichte muz. 12.25 In 't spion
netje. 12.30 Land- en tuinb. med. 12.33
Pianoduo. 12.50 Uit het bedrijfsleven.
13.00 Nieuws. 13.15 Med. of gram. 13.20
Dansmuz. 14.00 „Désirée", hoorspel. 14.55
Gram. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Tussen
vier en vijf. 16.45 Voor de jeugd. 17.30
Mil. caus. 17.40 Gram. 17.45 Regerings-
uitz.: E. J. Baron Lewe van Aduard: „De
Europese defensie gemeenschap." 18.00
Nieuws. 18.15 Sportproblemen. 18.25 Re
portage of gram. 18.30 Amus. muz. 19.00
Gesproken brief uit Londen. 19.05 Jazz-
muz. 19.45 Orgelspel. 20.00 Nieuws. 20.05
„Wilhelm Teil" opera. (21.15—21.30
Voordr.) 23.00 Nieuws. 23.15 Sportact.
23.3024.00 Gram.
BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 12.00 Omr.
ork. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. (Om 12.50
Koersen.) 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 13.30
Klarinet en piano. 14.00 Engelse les. 14.15
Gram. 14.30 Franse les. 15.15, 15.30 en
10.15 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram.
17.15-Voor de kinderen. 18.15 Gram. 19.00
Nieuws en persoverz. 19.40 Gram. 19.50
Vrije politieke tribune. 20.00 Gram. 20.10
Klankb. 20.30 Verz. prog. 21.00 Voor de
vrouw. 21.45 Verz. prog. 22.00 Nieuws.
22.15 Jonge componisten. 22.53-23.00 Nwj.