Wat gebeurt er in Laos en waarom gebeurt het? de lekkeréte Gevallen bevrijders van Nederland herdacht BANDEN Westen wil weei praten* Indrukwekkende plechtigheid bij Groesbeek. Canadese ambassadeur: „Laten wij ook kunnen zeggen: Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop volbracht, ik heb het geloof behouden." Herdenking te Den Helder. LOPEND FEUILLETON. W*-Duitsland wil geen belastingoorlog in de K* S» G* Woensdag 6 Mei 1953 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 Communisme o/ nationalisme? LOEANG PRABANG is de hoofd stad van het koninkrijk Laos en het koninkrijk Laos tezamen met Vietnam en Cambodja vormen het gebied Indo-China. In vroeger ja ren was dit deel van achter-Indië een Franse kolonie na de oorlog zijn deze drie deelstaten met Frankrijk verbonden in het kader der Franse Unie. Vietnam is een keizerrijk on Ier Bao Dai, de beide andere staten zijn koninkrijken; de koning van Laos heet Sisavong Vong. Tot omstreeks 14 dagen geleden hadden nog maar weinig mensen ooit van Loeang Prabang gehoord en de bewoners van deze stad hadden zich nog maar weinig van de buitenwereld aangetrokken. Ze profiteerden van de gunstige ligging van hun stad: aan de poort van het binnenland van Azië, dreven hun handel met Vietnam en Siam, Cambodja en Birma, tussen welke gebieden hun land geklemd ligt, en trokken zich maar weinig van het strijdgewoel aan, dat toch niet zo ver van hun grenzen te horen was. Die strijd speelde zich in hoofdzaak af in Vietnam: tot voor kort immers was het op dit gebied dat de Fransen hun „politionele actie" uitvochten te gen de troepen van de Vietminh, door China gesteunde communisten onder aanvoering van Ho Tsji Minh. Com munisten? Ho Tsji Minh en zijn vol gelingen geven zichzelf die naam ze ker niet! Zij zijn nationalisten en strij den de naar hun gevoelen rechtvaar dige strijd tegen het Franse kolonia lisme, dat wel in naam Indo-China zelfstandigheid heeft gegeven maar dat in feite nog de touwtjes in handen houdt. Naar hun gevoelen dienen zij op één lijn gesteld te worden met een Gandhi en een Pandit Nehroe, met 'n Soekarno en een generaal Romulos, mensen die al dan niet met de wapens in de vuist gestreden hebben tegen Westerse onderdrukking en gezege vierd hebben. Alleen.... hun strijd woedt op een zeer ongelegen ogen blik in het tijdperk van de koude oorlog tussen Oost en West. Daarom hebben zij het etiket „Oost" opgedrukt gekregen, is Ho Tsji Minh als de wet tige regeerder in Indo-China erkend door Moskou en Peking en is Bao Dai erkend door de Westelijke mogendhe den, Amerika en Engeland als voor- naamsten. En daarom ook krijgen zij hulp uit die landen, voornamelijk uit China al zal het alleen aan de in gewijden bekend zijn waaruit die hulp bestaat en hoe groot die van omvang is. Niemand durft met zekerheid te zeggen dat er ook Chinezen strijden onder de vaandels der Vietminh-troe pen. Dat alles speelde zich af aan de Oostkant van Loeang Prabang maar aan de Westkant was het even min rustig. Daar liggen Siam Thai land zo men wil en Birma, even eens landen die nog maar kort hun onafhankelijkheid bezitten en waar eveneens Vietminh-aanhangers de boel op stelten trachten te zetten. Bir ma heeft er nog een nare erfenis uit de jongste oorlog bij: na de burger oorlog in China, toen de legers van Mao Tse Toeng het ene succes na het andere boekten, trokken troepen van generaal Tsjang kai Sjek de Birmese grens over en nog altijd handhaven ze daar hun status als legeronderdelen, zij het dat ze niet meer onder bevel en onder verantwoordelijkheid staan van de heerser van Formosa. Deze troepen voeren daar een oorlogje apart, enerzijds tegen de Vietminh en anderzijds tegen de Birmese troepen. En dat oorlogje wordt feller nu de „politionele acties" in intensiteit toe nemen. DE BEWONERS van Loeang Pra bang wisten dit alles natuurlijk, maar zij hadden er tot dusverre maar matige belangstelling voor. Tot dus verre het is plotseling anders ge worden, want op het ogenblik dat wij dit schrijven is de voorhoede der Vietminh-troepen wellicht nog maar enkele kilometers van de stad ver wijderd en zeker in een van deze da gen zal de beslissende slag om Laos' hoofdstad gestreden worden. Inderdaad een beslissende slag. Om allerlei redenen. In de eerste plaats zal deze slag moeten bewijzen, dat de strategie, die de Fransen in Indo-Chi na voeren, de juiste is. Die strategie is gebaseerd op het feit, dat de Fransen niet zo heel veel troepen beschikbaar hebben voor dit uitgestrekte gebied en dat de Indochinese divisies, die de laatste jaren zijn geformeerd, niet zo heel betrouwbaar zijn. Daarom heb ben zij bepaalde „egelstellingen" ont worpen, vestingen die als onoverwin nelijk worden beschouwd en die nooit door de tegenstander mogen worden doorbroken. Zo kon het gebeuren, dat de Vietminh-troepen in enkele dagen tijds 300 km zijn opgerukt in de rich ting van Loeang Prabang maar de stad zelve zullen zij niet mogen ver overen, daar dit zo'n egelstelling is. Loeang Prabang moet tot iedere prijs behouden worden en koning Sisavong Vong heeft dan ook verklaard, dat hij de stad niet zal verlaten. Daartoe werpt Frankrijk het volle gewicht van zijn militaire potentieel hier in de Ingezonden Mededeling (Adv.) schaal: de stafchef van de Franse luchtmacht, generaal Lechères, is per soonlijk naar Loeang Prabang gevlo gen om de „operatie-verhuiswagen", dat is de aanvoer door de lucht met enorme transportvliegtuigen, te leiden. En wat meer nog zegt: een dezer da gen zal Frankrijks beste generaal, maarschalk Juin, op het ogenblik commandant van de N.A.T.O.-strijd- krachten in Centraal-Europa, zijn functie hier in de steek laten en naar Indo-China vertrekken: omdat het va derland hem nodig heeft! En ook Le- tourneau, de minister voor de Over zeese Gebiedsdelen, zal dezer dagen naar het strijdtoneel vertrekken. Zo zet Frankrijk hier zijn gehele prestige op het spel: een der redenen, waarom deze slag een beslissende slag is. Wordt deze verloren, dan is de kans niet gering, dat de toch al niet zo met Frankrijk sympathiserende bevolking helemaal de zijde van de op het ogen blik sterkste zal kiezen en dat de Vietminh hier zal zegevieren zoals ook Mao tse Toeng zegevierde. Nog een andere reden: ik wees er al op, dat de bevolking van Loeang Prabang profiteert van de gunstige ligging van zijn stad: poort naar het binnenland van Azië. Naar Siam en Birma en ook naar Malakka en naar Indonesië. In de strijd tussen Oost en West zou de val van deze stad dan ook van enorme waarde zijn voor het communisme en een pijnlijke handi cap voor de Westelijken. Zj ZIJN DE BEWEEGREDENEN van Ho Tsji Minh zowel als van Parijs duidelijk: het veroveren ener zijds en het behouden anderzijds van een sleutelstelling. Maar twee vragen zijn onbeantwoord geblevenis de Vietminh-opstand een uiting van na tionalisme of is het agressie van het communisme? Enwaarom roept Frankrijk niet de hulp in van de Ver. Naties zodat een situatie kan ontstaan, die gelijk is aan die in Korea? Twee vragen die ten nauwste sa menhangen. Op de eerste vraag kan n.l. niemand een afdoend antwoord geven: ongetwijfeld spelen nationalis tische gevoelens een rol en even zeker is het dat dat nationalisme steun ge zocht heeft bij het communisme. Het gaat er nu maar om welke kant men het zwaarst laat wegen. Stel nu dat Frankrijk deze zaak in de U.N.O. aanhangig zou maken. Dat het de steun van de Noord-Atlantische landen zou krijgen is zeker maar even zeker is het, dat er een sterke oppositie zou ontstaan van de Azia- tisch-Arabische landen, die Ho Tsji Minh als een nationale held zouden voorstellen en zouden eisen dat de Fransen zich geheel en al uit deze ge bieden zouden terugtrekken. Het zou een onverkwikkelijke zaak worden, waarbij de Russen en Chinezen alleen maar garen zouden spinnen! Trouwens, het is de vraag of de vrijheid, die Frankrijk aan deze lan den geschonken heeft, wel de toets van de Amerikaanse critiek b.v. zou kunnen weerstaan. De Amerikaanse visie op „vrijheid voor alle volkeren" is nu eenmaal anders dan de Europe se. Waarbij naar mijn gevoelen de Franse wil men: de Europese visie meestal van heel wat meer wijs heid getuigt. Het optreden van de Amerikanen in Indonesië kan als be wijs hiervoor dienen. Frankrijk is niet van plan zich op dezelfde wijze te la ten behandelen als Nederland en het heeft daarin schoon gelijk. Maar het worstelt met dezelfde moeilijkheden als waarmee wij destijds te worstelen hadden: de militaire macht ontbreekt, De wil is goed maar men kan die niet in daden omzetten. Daarom wordt er zo druk onderhandeld tussen Parijs en Washington, moeilijke onderhandelin gen voor Frankrijks minister van Bui tenlandse Zaken, George Bidault, om dat de Amerikanen er dikwijls zo wei nig van begrijpen. Want men wil wel Amerikaanse wapens maar geen Ame rikaanse invloed en het is een hele kunst dat van Washington gedaan te krijgen! LOEANG PRABANG kan een keerpunt betekenen in de strijd in Indo-China die al zoveel bloe i ge kost heeft. Het kan betekenen dat het communisme verder zijn zegetocht door het Verre Oosten kan maken het kan ook zijn dat daar een beslis send halt wordt toegeroepen aan de aspiraties van Moskou en Peking. In het laatste geval zou het een dubbele overwinning voor Frankrijk zijn: een overwinning op de Vietminh, maar ook een zege op het verkeerde natio nalisme in deze Aziatische landen en op de steun, die dit nationalisme nog altijd van Washington geniet! Ingezonden Mededeling (Adv.) RIJWIEL MOTOR GROESBEEK, 5 Mei. De jaarlijkse herdenking van de Canade zen, die gedurende de tweede wereldoorlog in ons land zijn gesneu veld, is vanmorgen gehouden op de Canadese militaire begraafplaats te Groesbeek. De plechtigheid werd o.m. bijgewoond door vice-admi- raal N. A. Rost van Tonningen, die H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Bernhard vertegenwoordigde, de minister van Oorlog en van Marine, ir C. Staf en de Canadese ambassadeur in ons land, de heer Th. A. Stone. Er werden toespraken gehouden door minister Staf en door ambassadeur Stone. Nadat de plechtigheid was geopend met Protestantse en Rooms Katholieke kerkdiensten alsmede met de gebruike lijke militaire eerbewijzen, sprak de Ca nadese ambassadeur in ons land, de heer Thomas A. Stone, een rede uit. „Wij beschouwen deze dag niet als de onze", zo zeide de heer Stone. „Deze plechtigheid op deze dag en op deze plaats moet een dag zijn voor al dege nen die het hoogste goed offerden in de strijd voor de vrijheid". Evenmin moeten wij deze dag be schouwen als één waarop wij, in welk opzicht ook, oude vijandschappen en oude haatgevoelens opnieuw tot leven brengen. Onze kameraden zijn niet gestorven opdat deze vijandschappen en haatgevoelens zouden blijven be staan. Zij zijn gestorven in de overtui ging dat het kwaad waar zy tegen vochten een ding was dat overwonnen kon worden. Laten wij er voor zorgen altijd te kunnen zeggen, zoals zij kunnen: Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop volbracht, ik heb het geloof behouden. In de tweede plaats herinnerde de heer Stone aan de achterblijvenden, voor wie de gevallenen dierbaar waren. Sommige hunner zijn vandaag hier. La ten we in gedachten houden dat het er niet om gaat hoe lang, maar wel, hoe men leeft. Mogen de nabestaanden ge loven, dat elk van hun zonen de eerste zou zijn te zeggen, dat hij geboren ls om het allerhoogste offer te brengen. Mag lk, aldus besloot de heer Stone, herinneren aan de woorden van troost die Abraham Lincoln In een brief heeft geschreven aan de moeder van vijf in de oorlog gevallen zoons: Ik bid dat onze hemelse Vader het leed van uw verlies zal verzachten en u zal laten de koeste rende herinnering aan de geliefden, als mede de gerechtvaardigde trots, dat u een zo kostbaar offer op het altaar van de vrijheid hebt gelegd. MINISTER STAF. Voorts sprak tijdens deze plechtige herdenkingsbijeenkomst de minister van Oorlog en van Marine, ir C. Staf. We komen hier, aldus de minister, om ons één te voelen met hen, die in Ca nada zijn achtergebleven. Wanneer wy langs de graven gaan, realiseren wij ons het grote verlies, maar wij hebben ook het gevoel te zijn verrijkt. Het is een rijk gevoel, een vriend te hebben ver worven. Deze hooggeachte vriend ls Canada en zijn kranige bevolking. Ca nada, het land dat in de tweede wereld oorlog aan onze zijde is gekomen om onze vijand te verslaan. Canada heeft, tezamen met andere landen, beloofd onze partner te zijn en het is ook Canada geweest, dat heeft verklaard te zjjn voorbereid te lijden voor onze vrijheid. We hebben geleerd hoe het zelfs voorbereid is geweest het hoogste offer te brengen: ZU die hier liggen begraven, hebben dit bewezen. ARABISCHE CONFERENTIE. CAIRO, 5 Mei De ministers van Buitenlandse Zaken van de Arabische landen zullen Donderdag bijeenkomen, zo is te Cairo medegedeeld. De tiende zullen de ministers naar hun hoofdste den terugkeren, teneinde het bezoek van hun Amerikaanse ambtenaar af te wachten. Mogelijk zal de vergadering tot Vrijdag uitgesteld worden als de kabinetsformatie in Jordanië en Irak op zich zou laten wachten. GEMEENTERAADSVERKIE ZINGEN IN ENGELAND BEGONNEN. LONDEN, 5 Mei De Britse ge meenteraadsverkiezingen van 1953, die een week zullen duren, zijn gisteren be gonnen. De verkiezingen voor de meeste plaat selijke raden worden om de, drie jaar gehouden, zodat jaarlijks een derde van het aantal raden wordt gekozen. In totaal beheersen de anti-socialis ten, die door de socialisten onder de naam „conservatieven" worden samen gevat, 1.370 van 1700 raden. In 1950, toen voor dezelfde raden werd gestemd als thans, wonnen de socialis ten 1.970 zetels. Bij de verkiezingen van vorig jaar wonnen de socialisten 66 raden op de conservatieven. De grootste overwinning behaalden de socialisten in de raad van het graaf schap Londen. Zij verkregen een meer derheid van 55 zetels tegen tevorei een meerderheid van 1 zetel. Dit jaar worden verkiezingen gehou den voor de 28 stedelijke gemeenteraden van Londen, waarvan de socialisten ei op het ogenblik zeventien beheersen. WASHINGTON, 5 Mei. - Vol gens diplomatieke kringen in Was hington hebben de Verenigde Sta ten en Frankrijk het Britse voorsta aanvaard om opnieuw te trachten met de Sowjet-Unie tot overeen stemming te komen over een Oos tenrijks vredesverdrag. Engeland zal in de naaste toekomst de Sowjet-Unie officieel verzoeken, een vertegenwoordiger naar Londen te zen den teneinde de besprekingen van de plaatsvervangers der ministers van Buitenlandse Zaken van de „Grote Vier" over de Oostenrijkse kwestie te kunnen hervatten. Bij het monument „Voor hen die vielen" te Den Helder werd Maandag een plechtige bijeenkomst gehouden ter nagedachtenis aan allen, die tijdens de tweede wereldoorlog het leven lieten In de strijd tegen de vjjand. Familieleden legden bloemen aan de voet van het monument. gAate u-eAw-acMiny. door J. BRANDENBURG. 53 De Hogepriester begrijpt nauwelijks iets van dit profetisch getuigenis. Aangesteld door Herodes, een puur modern Sadduceër, acht hij de woorden van Benaja, de taal van een verziekte, fanatieke geest, van een revolutionair, die het domme volk wil opzetten tegen zijn wettige over heden. Met bijna algemene stemmen wordt het schuldig over de man uitge sproken en Benaja wordt veroordeeld tot de geselpaal en gevangenis straf. Verdiend heeft hij de dood, maar zover reikt de bevoegdheid van het College niet meer. En daarmee is het incident gesloten en gaat het Sanhedrin over tot de orde van de dag. Benaja ligt met een door haken opengereten rug bewusteloos in een ondergrondse cel. Het kerkerhol zal de rest wel doen. Zó waakt het College der kerkelijke hiërarchie voor de rust van de tempeldienst in dezê dagen van welvaart en vooruitgang. Maar terwijl Jeruzalem feest, versombert al meer de geest van koning Herodes. De uitspattingen in zijn paleis geven niet de verstrooiing, die hij zoekt. In zijn angstdromen verschijnt hem Mariamne als aan fantoom van wraak, schoon en majestieus als gehouwen marmer, maar even medo- genloos en hard. Zijn lijfartsen geven hem de raad Jeruzalem te verlaten en in andere omgeving afleiding te zoeken. In een draagstoel verlaat hij de stad en laat zich voeren naar zijn burcht te Samaria. Hij komt er zwaar ziek aan. Een ernstige halsont steking en slopende koortsen putten hem uit. En in zijn dromen blijft de geest van Mariamne hem vervolgen. Hij schreeuwt met schorre stem haar naam en gebiedt zijn bedienden haar te laten komen. Slechts een gesprek met héar kan hem beter maken, suggereert hij zich. Hij wil zich met haar verzoenen, een nieuw leven beginnen. De toestand wordt zo ernstig, dat de medicijnmeesters gaan vrezen voor zijn leven. Deze geruchten dringen door tot Jeruzalem en bereiken ook Alexandra, Ze acht haar tijd gekomen om voor de toekomst van de troon te zorgen. Met de beide commandanten van Jeruzalem bespreekt zij de situatie en tracht hen over te halen maatregelen te treffen, dat bij het overlijden van Herodes één der beide zonen van Mariamne op de troon komt. De beide jongelieden moeten worden teruggehaald uit Rome, eer het te laat is. Ze ziet er de laatste kans in, het Makkabeën-bloed, zij het gemengd met dat van de gevloekte Idumeër, nog op de troon van Israël te brengen. Maar één der beide commandanten brengt deze intrige over aan He rodes en dat bezegelt ook haar lot. Onmiddellijk geeft Herodes opdracht Alexandra te doden. Zij is de laatste dochter uit het Makkabeën-geslacht Ezau gaat triumferen over Jacob en de zegen door de bedrogen blinde grijsaard, Izaak aan Ezau geschonken gaat in vervulling: „Op uw zwaard zult gij levenen als gij heersen zult, dan zult gij uws broeders juk van uw hals afwerpen Herodes ijlt in zijn. koortsdromen en grijpt naar de droomgestalte van Mariamne en schreeuwt met hese stem om haar liefde. En in het kostbare praalgraf te Jeruzalem ligt het gebalsemde lijk van de koningin. Het gouden diadeem siert haar blanke voorhoofd. Vier gouden lampen branden dag en nacht aan de hoeken van de marmeren kist. Een lijfwacht van stramme Idumeërs bewaakt het graf. Mariamnezij was al dood, lang vóór zij gestorven was. HOOFDSTUK 6. Op het Tempelplein, voor de ingang van de Voorhof der Priesters ontmoet Anna, de Profetes, de Hogepriester en zij onderneemt het hem staande' te houden. Mag ik u even spreken, o Hogepriester? vraagt ze. Jawel vrouw, volgt u mij, is het antwoord, dat uit de hoogte ge geven wordt. Iedere andere vrouw zou het door deze hoogwaardigheidsbekleder zijn euvel geduid, hem zomaar in het publiek aan te spreken, maar Anna de Profetes mag iets meer doen dan een andere vrouw. Ze staat bij het volk in hoog aanzien om haar godvruchtige levenswandel en haar dagelijks verkeer bij de Tempeldienst, De Hogepriester gaat Anna voor naar één der overdekte waranda's, op zij van het plein. Wat bezwaart uw hart? vraagt hij. Geef mij een schriftelijke vergunning, welke mij toegang geeft tot de gevangenis van Benaja, zegt zij. De Hogepriester fronst de zware wenkbrauwen en maakt een af werende beweging met de rechterhand, die uit de wijde mouw uitsteekt. BONN, 5 Mei Het Westduitse mi nisterie voor Economische Zaken heeft er gisteren nadrukkelijk op gewezen, dat West-Duitsland er geen belang by heeft een „belastingoorlog" binnen de Euro pese Kolen- en Staalgemeenschap te veroorzaken. Het ministerie verzekert met betrekking tot het resultaat van de belastingstrpd tussen de landen der K.S.G., dat een verhoging van de com pensatieheffing voor staal vanzelf sprekend in zeer nauw overleg met de hoge autoriteit van de K.S.G. zou wor den ingevoerd, wanneer deze ter be scherming van de Duitse staalindustrie noodzakeiyk zou worden. De achtergrond van deze kwestie is de betekenis van de omzetbelasting bij het berekenen van de prijzen in de Gemeenschap. De omzetbelasting is een belasting die op de leveringen in het binnenland drukt. Toen de gemeenschappelijke kolen- markt werd opengesteld, bleek, dat de Duitse producenten, omdat de om zetbelasting bij de prijs was inbe grepen, 4 pCt kregen terugbetaald bij hun uitvoer. Deze 4 pCt werd toch aan hun buitenlandse afnemers in rekening gebracht. Deze handelwijze komt hierop neer, dat de Duitsers vtoor hun uitvoer meer betaald kregen dan voor hun binnenlandse afzet. (Red.) Opening Philips gezondheidscentrum EINDHOVEN, 5 Mei. Donderdag a.s., zal de geheel opnieuw gebouwde Poli kliniek van de Philips Medische Dienst officieel worden geeopend door de minis ter van Sociale Zaken, J. G. Suurhoff, Tevens zal dan het feit herdacht worden, dat vijfentwintig jaar geleden bij dit be drijf een begin werd gemaakt met de beoefening van de bedrijfsgeneeskunde. Wat brengt de radio? DONDERDAG 7 MEI 195S. HILVERSUM L <402 m.) KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit. kalender. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gewijde muz. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 11.50 Als de ziele luistert, caus. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch- conc. <12.30-12.33 Land- en tuinb. med.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws, en Kath. nieuws. 13.20 Sopr. en piano. 13.50 Gram. NCRV: 14.00 Metropole ork. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.25 Kamermuz. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Viool en piano. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Lichte muz. 17.40 Voordr. 18.00 Salonork. 18.30 „Een goed woord voor een goede zaak", caus. 18.35 „Op de stelling". 18.45 Gram. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 1 evensvragen van allerlei aard. 19.30 Grt.m. 20.00 Ra diokrant. 20.20 Gev. prog. 21.45 Inter views. 22.15 Zang en piano. 22.35 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. en S.O.S.-ber. 23.15-24.00 Gram. HILVERSUM n. (298 m.) AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. VPRO: 7.50 Dagopen. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.45 Idem. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Liederen. 9.25 Voor de vrouw. 9.30 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gev. muz. 12.00 Lichte muz. 12.25 In 't spion netje. 12.30 Land- en tuinb. med. 12.33 Pianoduo. 12.50 Uit het bedrijfsleven. 13.00 Nieuws. 13.15 Med. of gram. 13.20 Dansmuz. 14.00 „Désirée", hoorspel. 14.55 Gram. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Tussen vier en vijf. 16.45 Voor de jeugd. 17.30 Mil. caus. 17.40 Gram. 17.45 Regerings- uitz.: E. J. Baron Lewe van Aduard: „De Europese defensie gemeenschap." 18.00 Nieuws. 18.15 Sportproblemen. 18.25 Re portage of gram. 18.30 Amus. muz. 19.00 Gesproken brief uit Londen. 19.05 Jazz- muz. 19.45 Orgelspel. 20.00 Nieuws. 20.05 „Wilhelm Teil" opera. (21.15—21.30 Voordr.) 23.00 Nieuws. 23.15 Sportact. 23.3024.00 Gram. BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 12.00 Omr. ork. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. (Om 12.50 Koersen.) 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 13.30 Klarinet en piano. 14.00 Engelse les. 14.15 Gram. 14.30 Franse les. 15.15, 15.30 en 10.15 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.15-Voor de kinderen. 18.15 Gram. 19.00 Nieuws en persoverz. 19.40 Gram. 19.50 Vrije politieke tribune. 20.00 Gram. 20.10 Klankb. 20.30 Verz. prog. 21.00 Voor de vrouw. 21.45 Verz. prog. 22.00 Nieuws. 22.15 Jonge componisten. 22.53-23.00 Nwj.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1953 | | pagina 3