„ONZE RECHTEN" lN
'N VERANDERENDE WERELD.
233ESH3EU
©e qAote. u-eULLocMUuf,.
Nieuwe premieregeling voor de
woningbouw*
Zoekend naar een
christelijke samenleving.
Comm. voor herverkaveling
Schouwen etc.
■JjlijJjiliijiiJlillliüllilllI—IMlililJI]tUJlliJI!ïlllJil!J!IIjlimiJililliiiimiiiiiiii!iiJiiiif!tii;iiji[infiB 39
Zaterdag 18 April 1953
LEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
DIT ARTIKEL moet beginnen met
een voorbeeld, een greep uit het
gewone leven van alledag. Er is
een gezin: vader, moeder en drie kin
deren, de oudste een meisje van 12 jaar.
Alles marcheert uitstekend in dat ge
zintot moeder een beetje gaat
sukkelen. Ze is wat overspannen en dat
is geen wonder in deze tijd! De dokter
weet eigenlijk maar één oplossing: ze
moet er eens voor een maand of zo
helemaal uit. Ergens naar toe waar ze
werkelijk rust kan houden en waar ze
een beetje vertroeteld wordt.
Dat is een zware opgave. Er is wel
een vriendin, een heel goede vriendin,
die haar graag een maand bij zich wil
hebbenmaar hoe moet het dan
thuis Er wordt lang en breed over
gepraat. En het is de dochter, die ten
slotte de stoot geeft: „Als het nu toch
goed is voor moeder, dan kunnen wij,
vader en ik dat zaakje toch zeker wel
opknappen! We staan wat vroeger op
en ik laat een paar weken mijn vereni
ging en mijn gymnastiekclub schieten.
En als vader dan 's avonds een handje
helpt, dan kan het toch best!"
Moeder is gegaan, met lood in haar
schoenen natuurlijk! Maar de opgewek
te brieven en het weekend, dat vader
overkwam, hebben haar wel geleerd,
dat het toch wel marcheerde. Zodat ze
toch van haar vacantie heeft kunnen
genieten! Dat heeft offers gevraagd, na.
tuurlijk. Niet het minst van vader en
dochter. Maar omdat ze samen een
werkelijke gemeenschap vormden, zich
verantwoordelijk voelden voor eikaars
welzijn, daarom is hieruit dit goede
resultaat voortgekomen!
Dit is zomaar een greep uit het ge
wone leven, een voorval, zoals er ge
lukkig nog vele voorkomen. Houd dit
voorbeeld even vast, want we moeten
er straks naar teruggrijpen.
OMDAT DRIE JAAR GELEDEN de
wet op de ondernemingsraden is
aangenomen, waarbij werd bepaald, dat
na ten hoogste drie jaar de zgn. on
dernemingsraden in functie zouden moe
ten treden, zullen in de komende maan
den tal van bedrijven hiertoe moeten
overgaan. Wat is eigenlijk een onder
nemingsraad en wat wil men ermee be
reiken? In het kort gezegd komt het
hierop neer, dat in elk bedrijf waar
meer dan 25 personen werken, een aan
tal mannen (eventueel vrouwen) wordt
gekozen, die onder leiding van de di
recteur de ondernemingsraad zullen
vormen. En bezien in het raam van
mijn vorig artikel kan men zeggen, dat
deze raad de stem van de factor arbeid
in de onderneming veregenwoordigt. In
de wet worden hem allerlei bevoegd
heden toegekend, wordt de verhouding
tussen leiding van de onderneming en
raad uiteengezet en wordt het tpezicht
op de werkzaamheden van deze raden
geregeld. Gaat men deze bevoegdheden
na, dan blijkt dat er in eerste instantie
met zoveel verschil bestaat tussen de
ondernemingsraden en de thans nog
bestaande personeelskernen: in de eer
ste vijf punten wordt weinig meer om
schreven dan op welke wijze de raad
dient op te komen voor de belangen
van het personeel. Gelukkig echter is er
nog een zesde punt: de raad krijgt ook
de bevoegdheid te adviseren en voor
stellen te doen omtrent maatregelen,
die tot verbetering van de technische
en economische gang van zaken in de
onderneming kunnen bijdragen. Hier
komt naar mijn gevoelen dan het punt
om de hoek kijken, dat ik in mijn vorig
artikel zo warm heb verdedigd: dat
van de medeverantwoordelijkheid. De
raad is niet klaar met het beschermen
van de arbeiders alleen hij dient ook
naast de leiding te staan en zich mede
verantwoordelijk te voelen voor de eco
nomische gang van zaken. Als het de
baas slecht gaat, gaat het immers de
arbeider ook slecht! Waarom dan niet
proberen samen er iets goeds van te
maken!
Het is dan ook te verstaan dat de
christelijk-sociale conferentie op snelle
tenuitvoerlegging van deze wet heeft
aangedrongen eneraan toege
voegd heeft, dat zij hoopt dat aan het
overleg in die raden ook inderdaad re-
ëele inhoud zal worden gegeven.
RCëLE INHOUD dat is een niet
zo eenvoudig te omschrijven be
grip! Duidelijk is, dat die inhoud niet
reëel is, als de raad alleen maar let
op die eerste vijf punten, die over de
belangen van het personeel gaan en
zich om het zesde punt niet bekom
mert. En duidelijk is ook, dat die in
houd niet reëel is, als de leiding, de
directeur of zijn plaatsvervanger, de
raad over dat zesde punt maar een
beetje laat praten, niet van plan is een
werkelijk inzicht in de gang van zaken
te geven en toch alles op zijn eigen
houtje doet. Kort gezegd: als men al
leen maar tegen elkaar praat en niet
met elkaar! Als men elkaar zoveel mo
gelijk vliegen probeert af te vangen.
Dan is die hele ondernemingsraad een
nutteloze instelling, ja zelfs een gevaar
voor het welzijn van de ondernemingen,
omdat zij de goede gang van zaken
kan tegenwerken!
Reele inhoud dat vraagt ook iets
anders. Dat vraagt dat ook inderdaad
de stem van alle arbeiders zal worden
gehoord. Dat de samenstelling van de
raad dus van dien aard is, dat hy wer
kelijk representatief genoemd kan wor
den. En daar zitten nu tal van moeilijk
heden, die tot dusverre zeer vertragend
hebben gewerkt.
Daar is in de eerste plaats de eis
der vakverenigingen, dat alleen maar
die mensen zitting in de raden mogen
hebben, die bij een der vakverenigingen
zijn aangesloten. Naar mijn mening een
onrechtvaardige, zelfs een hoovaardige
eis. Natuurlijk schuilt er waarheid in
het argument. De eis is onrechtvaardig,
omdat de vakverenigingen niets met
de ondernemingsraden te maken heb
ben. De ondernemingsraad is een deel
van de onderneming, een onderdeel dat
een sociale zowel als een economische
functie vervult, daar hij immers de
mensen dichter bij hun werk wil bren
gen. En dusdoende bevordert men het
menselijk geluk enerzijds en daardoor
het economisch welzijn anderzijds. Dat
ook de vakverenigingen ditzelfde doel
nastreven is nog geen reden om hen
een stem in het ondernemingskapittel
te geven. Ook de regering beweegt zich
op ditzelfde terrein en met evenveel
recht zou zij dus een plaats in elke on
dernemingsraad kunnen opeisen. Naar
mijn gevoelen is deze eis der vakvereni
gingen dan ook niet vrij van een rood
kleurtje. De gedachte: „Wij arbeiders,
sterk verenigd als we zijn, zullen die
grote bazen wel eens klein krijgen!"
ligt hieraan ten grondslag. Een ge
dachte die volkomen in strijd is met
de idee der medeverantwoordelijkheid.
Het is jammer dat het C.N.V. dit tot
dusverre niet onderkend heeft!
IX.
En een tweede moeilijkheid schuilt
hierin: hoe wordt de stem van het lei
dinggevend personeel gehoord? De wet
zegt dat dat deel van het hoger per
soneel, dat geacht kan worden vertegen
woordigd te zijn door de directie, niet
mag kiezen en niet verkiesbaar is. Een
nare, vage uitdrukking, die al heel wat
wrijving heeft veroorzaakt. Want het
is in vele gevallen nonsens directie en
leidinggevend personeel te vereenzel
vigen de practijk wijst maar al te
vaak uit, dat het anders is. Desondanks
hebben de arbeiders-organisaties zich
aan deze zin vastgegrepen de klasse-
strijdgedaehte van „Alles wat boven je
staat is van nature je vijand" schuilt
weer hierachter. Ook hier ligt naar
mijn mening een taak voor het C.N.V.
MAAR GOED, we nemen aan, dat
de ondernemingsraad tot stand is
gekomen en uitstekend functionneert:
de gedachte van medeverantwoordelijk
heid beheerst het overleg. Welke conse
quenties heeft dat?
En nu kom ik tot een eigenaardige
conclusie die bij mijn weten nooit te
voren door iemand is getrokken: dat
tal van „rechten", die de arbeidende
massa zich in de loop der jaren en soms
na harde strijd verworven heeft, opzij
geschoven zullen moeten worden. Om
te beginnen de collectieve arbeidsover
eenkomst, althans bepaalde delen hier
van, en verder een deel van de arbeids
inspectie en zoveel andere bepalingen,
die tot dusverre de arbeider „beschermd"
hebben.
Theoretisch redenerend komt men al
tot deze slotsom: wantrouwen en uit
wantrouwen geboren beschermende
maatregelen kunnen niet bestaan op
het veel mooiere fundament van eer
lijke en openhartige samenwerking.
Laat ik het met een voorbeeld verdui
delijken:
Een bedrijf staat er niet zo best
voor. Leiding en arbeid doen in nau
we samenwerking alles wat mogelijk
is om de zaak drijvende te houden
en in de ondernemingsraad wordt een
voortdurend en intensief overleg ge
pleegd. Op een goede dag deelt de
directie mee, dat zij er in geslaagd is
een dusdanige order in de wacht te
slepen, dat het mogelijk lijkt de zaak
een hechter economische basis te ge
ven. Alleen... die order zal snel dienen
te worden uitgevoerd en de prijs zal
zo laag mogelijk gehouden dienen te
worden. Kan men dat niet, dan zal
een groot bedrijf, waar men nu een
maal over meer mogelijkheden be
schikt, de order in de wacht slepen. De
arbeiders beseffen, dat de verantwoor
delijkheid voor het bestaan van het
bedrijf, hun bedrijf, nu op hun ar
beidskracht rust en zij besluiten
dat zij twee maanden lang iedere
avond zullen overwerken en als het
nodig mocht zijn ook 's ochtends nog
wat vroeger zullen beginnen. En ook
gaan zij ermee accoord, dat de over
uren als gewone uren berekend zul
len worden, dus zonder de normale
toeslagen. Zij besluitenach ar
me, zij hebben niets te besluiten! De
bepalingen van hun C.A.O. en die
van de arbeidsinspectie beletten, dat
zij de verantwoordelijkheid, die zij te
recht op zich voelden rusten, ook in
daden kunnen omzetten. Natuurlijk
kan er dispensatie gevraagd worden,
maar afgezien van de vraag of die'
wel ooit gegeven zal worden, zal daar
zoveel tijd mee heengaan, dat de or
der allang aan een ander is gegund!
NU ZAL DUIDELIJK ZIJN, waarom
ik met een voorbeeld begonnen
ben: diezelfde geest, die in het gezin
heerst en die de sfeer van het gezin
bepaalt, dient ook tot leven gebracht te
worden in de onderneming, dat grote
gezin waarin zo'n belangrijk deel van
het menselijk leven zich afspeelt. En
dat wordt door alle mogelijke bepalin
gen, die dateren uit de „strijdperiode",
onmogelijk maakt.
Laat men dat in werkgevers- en
werknemerskring toch goed gaan be
seffen: we leven in een tijdperk van
overgang tussen twee sociale systemen.
Het tijdperk van strijd, een strijd die
dringend nodig was, is langzamerhand
voorbij. Moet voorbij zijn, omdat strijd
alleen mogelijk was in massaliteit en
omdat het individu, de persoonlijkheid,
[-1-1 Het Engelse parlement besloot de Amerikaan-
J se koloniën een „zegelbelasting" te laten beta
len, d.w.z. een recht op documenten, dagbladen enz.
De kolonisten wilden deze belasting niet betalen, om
dat ze niet in het parlement vertegenwoordigd moch
ten worden. De verstuurde plakzegels werden onder
schept en verbrand. De belasting werd daarna opge
heven.
CQ Kort daarna werd er belasting geheven op
JO. verschillende waren, die uit Engeland inge
voerd werden, o.a. thee, maar de kolonisten weiger
den de Engelse thee uit West Indië te kopen. Om
smokkelhandel te verhinderen werden er Engelse
troepen naar de belangrijkste havensteden gezonden.
De militairen werden door de bevolking gehaat en er
ontstonden onlusten.
■llHiltllHllilHffHViillllllllinillHI
in die massaliteit dreigt onder te gaan.
Een nieuw tijdperk breekt aan, het
tijdperk van samenwerking tussen hen
die vroeger tegenover elkaar stonden.
Dat vraagt van twee kanten offers: de
leiding zal een deel van zijn souvereini-
teit moeten prijs geven geen offer,
want zij krijgt er iets veel beters voor
terug: mensen die door dik en dun ach
ter het bedrijf staan. En de arbeiders
zullen een deel van hun „rechten" moe
ten prijs geven evenmin een groot
offer omdat die rechten nu een van
zelfsprekendheid zijn geworden en zij
er aan de andere kant arbeidsvreugde
(en dat is levensvreugde) door terug
winnen.
Daarbij rest nog één vraag: wie heeft
uiteindelijk de beslissende stem? En
als er geen overeenstemming bereikt
kan worden, mag dan nog naar het mid
del van staking gegrepen worden? Het
is het onderwerp voor het volgende
artikel. Tr.
Naamsverandering van de
middelbare technische scholen.
Het algemeen bestuur van het Neder
lands instituut van middelbare en hogere
technici (N.I.M.H.T.), waarvan zowel de
confessionele als de algemene verenigingen
van middelbare en hogere technici deel uit
maken, heeft zich in een schrijven tot de
minister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen gericht, waarin met aandrang een
beroep op de minister wordt gedaan de wij
ziging van de benaming „Middelbare Tech
nische School" in „Hogere Technische
School" te willen bevorderen.
Onder de aandacht van de minister wordt
gebracht, dat sedert een eerder gedaan ver
zoek aan de ambtsvoorganger van de be
windsman, in December 1950 de behoefte
aan de gevraagde naamswijziging onom
stotelijk is komen vast te staan.
Maximuminhoud nu 500 kub. meter.
Aanvragers moeten enige maanden wachten.
De nieuwe premieregeling voor de woningbouw is by K.B. afgekondigd en
treedt 24 April in werking.
Tot de belangrykste wijzigingen in vergelijking tot de oude regeling behoort
de vaststelling, dat de maximum-inhoud van woningen, waarvoor premie wordt
verleend, verhoogd wordt van 375 tot 500 kubieke meter. De inhoud van garages
zal niet meer worden medegerekend.
De hoogte van de premie zal afhankelijk biyven van het aantal personen, dat
in de woning kan worden gehuisvest. Voorts zullen toeslagen voor funderings-
kosten en voor grondkosten worden gegeven, afhankelijk echter van een der drie
groepen, waarin de minister de gemeente heeft geclassificeerd.
Nieuw is een regeling voor het bou
wen van eigen eengezinshuizen voor ar
beiders of daarmee gelijk te stellen per
sonen, houdende, dat boven de premie
gedurende tien achtereenvolgende jaren
een bijdrage van 2.5 procent van de toe
gekende premie kan worden ontvangen.
De aanvrager moet dan echter niet ouder
dan 50 jaar zijn.
Minister Ir H. B. J. Witte, die de nieu
we regeling voor journalisten toelichtte,
zeide, dat de gemiddelde premie in feite
niet hoger wordt. De premie wordt be
rekend over het verschil in bouwkosten
tussen een minimum woning van een be
paalde bezettingsgraad van voor de oor
log en een minimumwoning van heden.
Van dit verschil wordt een percentage
toegekend. De nieuwe regeling zal naar
zijn smaak een betere verdeling geven.
Wellicht zal de middenstandsbouw, mede
door de aangekondigde huurverhoging,
thans een betere kans krijgen.
De minister zei, dat op grond van het
programma van 25.000 premiewoningen
voor dit jaar slechts ongeveer 2.000 goed
keuringen per maand kunnen worden af
gegeven. Waar door de bouwstop van
1952 reeds een achterstand in het afdoen
der aanvragen ontstond, moet iedere aan
vrager enige maanden wachten, voordat
goedkeuring kan worden gegeven en
voordat gunning vrijgelaten kan worden.
Zulks mede ln verband met de spreiding
van de bouwactiviteit. Bovendien moet
men rekening blijven houden met het
toegestane bouwvolume aan iedere ge
meente.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
Het dagelijks bestuur van de
Zeeuwse Landbouwmaatschappij
heeft besloten een commissie voor
herverkaveling in te stellen voor
Schouwen en Duiveland, Tholen en
andere te verkavelen gebieden. In
deze commissie zijn benoemd de
heren A, W. Cevaal, D. Kodde,
M. Terwoert, ir Post, ir Ubbink en
een vertegenwoordiger van Schou»
wen-Duiveland en Tholen.
ir.,*
FEUILLETON.
■MiniM
door j. BRANDENBURG.
Tenslotte komt hij toch met een prijs voor de dag, maar dan schudt
Jacob bedroefd het hoofd. Hij misprijst het sieraad en maakt aanstalten
weg te gaan. Barachu legt hoofdschuddend het voorwerp weer op zijn
plaats. Het scheelt weinig, of hij barst in tranen uit over zoveel hals
starrigheid, en miskenning van de goede zorgen van Barachu.
Maar wanneer Jacob zich verwijderd heeft, klinkt zijn schor geroep:
Kom terug, gij zoon van Isboseth, gij ongelukkige, die de goede
daden van Barachu miskent en het uitnemend sieraad van uw bruid
verlaagt tot een verachtelijk voorwerp van koophandel.
Jacob keert terug en het loven en bieden begint van voren af aan.
Barachu weegt het sieraad opnieuw in de hand en het fascineert Jacob,
Zulk een siersel droeg Eliëzar de knecht van onze vader Abraham
met zich, toen hij voor vader Izaak een vrouw zocht. Zulk een siersel
droeg Rachel toen haar vader Jacob ontmoette, zulk een siersel droeg
de Sunamitische, die de liefde van koning Salomo opwekte. Met zulk
een hoofdsieraad tooide de schone Cleopatra zich, toen zij Caesar ver
schalkte en vandaag dragen de schone dochters van Griekenland zulke
siersels, wanneer zij zich mooi maken voor de beroemde gladiatoren van
het amphitheater te Athene
Zwijg mij van deze afgoden-dienaars! roept Jacob. Wat heb ik of
mijn bruid met dezen te maken? Foei, zullen wij de onbesnedenen gaan
nadoen? Is ons eigen volk niet meer in staat zijn eigen tooisels te kiezen?
Foei toch, Barachu!
Barachu is een moment verslagen. Dergelijke reacties hoort hij niet
vaak bij het aanprijzen van zijn koopwaar. Hij haalt de schouders op en
zegt
Ben ik niet begonnen met te zeggen, dat onze eigen moeders ze
net eerst gedragen hebben? Hebben de onbesnedenen het niet van onze
moeders afgezien en hebben de onbesnedenen onze gewoonten en onze
smaak niet overgenomen? Zullen wij dus onze eigen schone keuze niet
meer mooi mogen roemen, omdat de onbesnedenen het ook mooi gaan
vinden? Foei, Jacob-ben-Isboseth. Waar is de rijpheid van uw oordeel
gebleven? Is uw blik vertroebeld, doordat uw hart niet meer vrij is in
zijn oordeel?
Barachu verstaat de kunst van pareren en Jacob doet er het zwijgen
aan toe. Het loven en bieden begint opnieuw en Jacob gaat tenslotte
heen, met een zak in zijn gordel, die zo goed als ledig is. Vele weken
loon laat hij in Be hand van Barachu.
Maar ook moeder Hulda brengt haar aandeel in het geschenk. Ze
legt een door haar zèlf geweven kleed voor Jacob neder en haar hand
glijdt liefkozend over de fijne, wollen stof, die met het duurste purper
uit de werkplaats van Ozias is rood geverfd. En vader Isboseth heeft
een mooie gesp met edelstenen aan de doek gehecht. Dat zal het geschenk
der ouders zijn, die doen wat zij kunnen om de zoon te verheugen.
En dan begint de reis.
Na het afscheid van, moeder Hulda, die bij de ingang van het huis.
terwijl het nog nauwelijks schemer is, vader en zoon vaarwel zegt, gaan
beiden, dwars door de bovenstad en langs de Tempel, door de Zions-
poort naar buiten en vervolgens nederwaarts, de berghelling af, langs
de geweldige steile muur van de stad, de weg op naar Bethlehem. Vader
Isboseth is op de ezel gaan zitten en Jacob loopt naast hem, een lange
staf in de hand. Nu het warm begint te worden, legt hij zijn opperkleed
op het achterdeel van het dier en hij schort zijn tunica hoog op boven
de gordel, zodat zijn knieën bloot komen. De weg is niet gemakkelijk.
De zon straalt hen recht in het gelaat en belemmert het uitzicht en het
pad is hobbelig, vol stenen, die de akkerlieden uit hun tuinen over de
muren op het pad geworpen hebben. Wanneer zij verder komen, wordt
het gebergte van Juda kaal en grauw. Op de steenachtige bodem groeit
zo goed als niets en bij het klimmen van de zon, straalt de warmte van
de bodem uit, en maakt Jacob dorstig. Maar wanneer Bethlehem, dat
door de Profeet „klein genoemd is onder de vorsten van Juda", in het
gezicht komt, verandert het tafereel. De plaats ligt op twee verbonden
bergruggen en is omringd door vruchtbare tuinen en wijngaarden. De
beide mannen komen door een bosje van olijfbomen bij de beroemde
Davidsbron, de bornput, die eertijds in Bethlehems poort was en waar
uit de drie helden van David water voor hun koning gingen putten,
onder het oog hunner vijanden. Vlak bij is het graf van Rachel
Vader Isboseth komt van de ezel en staat een poos eerbiedig stil bij
de heilige plaats. Jacob volgt zijn voorbeeld en beiden buigen het hoofd.
Zij spreken geen woord, maar een beklemming sluit zich om het hart
van Jacob en zijn ademhaling wordt moeilijk. Een vreemd gevoel ver
sombert een ogenblik zijn gemoed. Hij kent de geschiedenis van Rachel
zo goed.
Wat brengt de radio?
ZONDAG 19 APRIL 1953.
HILVERSUM I. (402 m.) NCRV. 8.00
Nieuws en weerber. 8.15 Gram. IKOR:
8.30 Vroegdienst. 9.15 Kerkzang en kerk-
muz. KRO: 9.30 Nieuws en waterst. 9.45
„Gabriëldag", caus. 9.50 Gram. 9.55 Hoog
mis. 11.30 Voor de zieken. 12.00 Radio
Philh. ork„ gemengd koor en voordr.
12.30 Lunchconc. 13.00 Nieuws en Kath.
nieuws. 13.10 Lunchconc. 13.30 Voor de
jeugd. 14.15 Gram. 15.35 „Eeuwfeest Ker
kelijke Hiërarchie", caus. 16.05 Gram.
16.30 Vespers. NCRV: 17.00 Chr. Geref.
Kerkdienst. 18.30 Gram. 19.00 Samenzang.
19.30 „Gelooft U dat?" caus. KRO; Nws.
20.00 De gewone man zegt er 't zijne van.
20.05 Gev. muz. 21.50 „Nachtelijk ver
hoor", hoorspel. 22.45 Avondgebed en
lit. kalender. 23.00 Nieuws. 23.1524.00
Gram.
HILVERSUM H. (298 m.) VARA: 8.00
Nieuws, weerber. en postduivenber. 8.20
Gram. 8.25 Voor het platteland. 8.35 Or
gel, harp, viool en zang. 8.55 Postduiven
ber. 9.00 Gram. 9.45 „Geestelijk leven",
caus. VPRO: 10.00 Voor de jeugd. IKOR:
10.30 Kerkdienst. AVRO: 12.00 Evt. Post
duivenber. en Amus. muz. 12.35 Toneel-
besch. 12.45 Habanera-ork. 13.00 Nieuws.
13.05 Med. of gram. 13.10 Amus. muz.
13.50 Boekbespr. 14.10 Gram. 14.25 Voet
balwedstrijd Nederl.België. 16.15 Gram.
16.50 Sportrevue. VPRO: 17.00 „Gesprek
ken met luisteraars". 17.20 „Van het Ker
kelijk Erf", caus. VARA: 17.30 Voor de
jeugd. 17.50 Sportjourn. 18.15 Nieuws en
sportuitsl. 18.30 Gram. 18.45 Volkszang en
woordenspel. 19.30 Radiolympus. AVRO:
20.00 Nieuws. 20.05 Gev. muz. 21.05 „Dési-
rée", hoorspel. 21.55 Med. 22.00 Amus.
muz. 22.30 Pianovoordr. 23.00 Nieuws.
23.15 Report. 23.3024.00 Dansmuz.
MAANDAG 20 APRIL 1953.
HILVERSUM L (402 m.) NCRV: 7.00
Nieuws. 7.13 Gew. muz. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nieuws en weerber. 8.10
Sportuitsl. 8.20 Gram. 9.00 Voor de zie.-
ken. 9.30 Voor de huisvrouw. 9.35 Water
standen. 9.40 Gram. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram. 11.15 Gev. prog. 12.25 Voor
boer en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouw
med. 12.33 Orgelconc. 12.59 Klokgelui.
13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muz. 13.45
Hammondorgelspel. 14.00 Schoolradio.
14.30 Gram. 14.45 Voor de vrouw. 15.15
Lichte muz. 15.35 Gram. 16.00 Bijbelle
zing. 16.30 Vocaal ensemble en sol. 16.50
Gram. 17.00 Voor de kleuters. 17.45 Re-
geringsuitz.: Dr J. I. S. Zonneveld: „Wat
levert Suriname's bodem?" 18.00 Man
nenkoor. 18.20 Sport. 18.30 „Europese sa
menwerking voor jongeren", caus. 18.45
Engelse les. 19.00 Nieuws en weerber.
19.10 Hobo's en althobo. 19.30 „Volk en
Staat", caus. 19.45 Harprecital. 20.00 Ra
diokrant. 20.20 Gev. muz. 20.45 „Dood
Spoor", hoorspel. 21.35 Gram. 22.00 Strijk-
ork. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws.
en S.O.S.-ber. 23.15 „Man en Vrouw",
caus. 23.3024.00 Gram.
HILVERSUM II. (298 m.) AVRO: 7.00
Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gram. 7.30 Gram.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram 9.00 Morgenw.
9.15 Liederen. 9.25 Voor de vrouw. 9.30
Gram 11.00 „Van de hak op de tak, in en
om de tuin", caus. 11.15 Kamerork. 12.00
Orgel en zang. 12.30 Land- en tuinbouw
med. 12.33 In 't spionnetje. 12.38 Piano
spel. 13.00 Nieuws. 13.15 Med. en gram.
13.30 Metropole-ork. 14.00 „Wat gaat er
om in de wereld", caus. 14.20 Gram. 14 30
Voordr. 14.45 Pianovoordr. 15.15 Voor de
vrouw. 16.15 Gram. 17.30 Voor de pad
vinders. 17.45 Gram. 17.50 Mil. comment.
18.00 Nieuws. 18.15 Lichte muz. 18.30 Ac
cord muz. 19.00 Muz. caus. 19.15 Report,
cord. muz. 19.25 Cabaret. 19.45 Regerings-
uitz.: Prof. Dr L. Seekler: „De bestrij
ding van de kopziekte". 20.00 Nieuws.
20.05 Omr. ork. 21.05 Voordr. 21.20 Gev.
progr. 22.00 Med. 22.05 Muz. caus. 22.45
Gram. 23.00 Nieuws. 23.15 Filmprog. 23.45
—24.00 Gram.
BRUSSEL (Vlaams 324 m.) 11.45 Gram.
12.30 Weerber. 12.34 Voor de landbou
wers. 12.42 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15
Zang en piano. 13.30 Gram. 13.45 Zang en
piar.c. 14.00, 15.00 en 15.10 Gram. 16.00
Viaamse liederen. 16.15 en 16.45 Gram.
17.00 Nieuws. 17.10 Lichte muziek. 18.00
Franse les. 18.15 Gram. 18.25 Finan. kron.
18.30 Voor de sold. 19.00 Nieuws. 19.40 en
19.50 Gram. 20.00 Kamerorkest en solist.
21.30 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Orgel
spel. 22.55—23.00 Nieuws.
