de loupe
LAVRENTI BERIA
fcttthw
verreweg de schranderste spionnageleider der
communisten*
©e tyioie, iWiumcMüu^.
Op het bovendek van de bussen
kijkt men in de slaapkamers*
Nog op rood
Verheugend, maar*»*
Medewerker of gevaarlijke concurrent van Malenkof
(op het oog een goedmoedig en rustig man)
Van Josep Broz - thans maarschalk Tito -
leerde hij de kneepjes van het vak*
Hond nam auto in beslag.
■aiiHiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiiiiau
£te Radia
toengl <mi
Dinsdag 14 April 1953
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
Onder
„Iedere dag langer is te veel!"
stond vorige week in ons blad, toen
het ging over het verblijf der eva-
cué's van Schouwen en Duiveland te
VeenendaaL Niemand zal willen ont
kennen, dat dat volkomen juist is.
Geen moment langer dan strikt nood
zakelijk is mag men de mensen van
huis en hof afhouden.
Dat de medaille echter ook een
keerzijde heeft, hebben de gebeurte
nissen van Zondag wel bewezen:
eigenlijk zonder dat iemand er op
bedacht was braken enkele binnen
dijken door Mj liepen drooggevallen
polders weer onder water. Ditmaal
zonder dat er mensenlevens te be
treuren waren maar het had ook an
ders kunnen ttyn!
Het is nu eenmaal zo, dat tal van
dijken nog uiterst zwak zijn. De
stormvloed in de rampnacht heeft ze
dusdanig geteisterd, dat iedere afwij
king van het normale tijdverloop,
door welke oorzaak ook, een bedrei
ging betekent. Op die andere zijde
van de medaille hoort dan ook deze
waarschuwing te staan: „Iedere dag
dat men de mensen eerder laat terug
komen dan verantwoord is, betekent
spelen met mensenlevens!" Bij tal
van dijken dient het signaal nog op
onveilig te staan en kan er nog geen
sprake zijn van algehele terugkeer.
Het is erg voor wie het treft, maar
een andere les is uit de gebeurtenis
sen van Zondag niet te trekken.
In de maand Maart is het werk
loosheidscijfer aanzienlijk gedaald:
de index liep terug van 39 tot 28
per duizend, in cijfers uitgedrukt een
daling van omstreeks 35.000. Natuur
lijk is dit een zeer verheugend ver
schijnsel, want de werkloosheid is een
kwaad welks demoraliserende invloed
men nooit mag onderschatten.
Er is echter een „maar" bij: waar
aan is de daling van dit cijfer te
danken?
Allereerst, zo wordt in de officiële
toelichting gezegd, aan de gevolgen
van de ramp. De herstelwerkzaam
heden in de noodgebieden geven aan
vele handen werk, niet alleen aan
grond- en dijkwerkers, maar ook aan
tal van andere handwerkers: in de
toelichting wordt gewezen op het her
stel van landbouwmachines.
Een andere oorzaak van de daling
is het ter hand nemen van tal van
openbare werken, vooral in de Noor
delijke provincies. Daardoor werden
de cijfers in Groningen en Friesland
vrijwel gehalveerd.
Dit in versneld tempo uitvoeren
van openbare werken is een nood
zaak. Men dient zich echter wel te
realiseren, dat men daarmee het
werkloosheidsprobleem niet oplost.
Het is een kunstmatige remedie,
die voor een bepaalde tijd soulaas
geeft maar daarna haar nut verliest.
Terwijl het bovendien zeer de vraag
is of men aan de werklozen, die op
deze wijze te werk gesteld worden,
ook inderdaad arbeidsvreugde ver
schaft. Het demoraliserende van het
niets-doen is dan wel weggenomen,
maar komt die vreugde er voor in de
plaats, die men verwerft als men in
zijn dagelijks werk opgaat? Ook zo
bezien is het slechts een lapmiddel!
Blijvende arkgelegenheid dat
is het waarnaar gestreefd dient te
worden. Déze op zichzelf verheugen
de daling mag er niet de oorzaak van
zijn, dat men met minder energie dat
doel zou najagen.
lljj ziet eruit als een goedmoedig en rustig man, deze Lavrenti Pavlovltseh
Beria, tot Stalins dood hoofd van de Binnenlandse Veiligheid, thans tevens
minister van Binnenlandse Zaken en eerste vice-voorzitter van de raad van
ministers der Sowjet-Unle. Zijn naaste medewerkers roemen om het hardst
zjjn buitengewone intelligentie, zjjn werklust en zijn rechtvaardigheid des
ondanks is jnist deze rustige man verreweg de bekwaamste spionnageleider der
communisten en dat wil iets zeggen! Dit bljjkt alleen al uit het feit, dat hij
alle zuiveringen heeft overleefd en zelfs kans heeft gezien in de loop der jaren
trede na trede de Sowjet-ladder te beklimmen tot de op één na hoogste post
welke hij thans bekleedt. Zjjn vriendschap met Stalin zal daaraan niet
vreemd geweest zjjn: beiden waren afkomstig uit Georgië en zjj kenden el
kaar sedert de tjjd dat de communistische partjj nog ondergronds moest wer
ken!
De vraag, die de wereld thans bezighoudt, is deze: „Hoe is thans
de verhouding tussen Beria, als chef van de geheime dienst een der
machtigste mensen, en de nieuwe Sowjet-premier Malenkof?" Een
vraag die voor de toekomst van Rusland van grote betekenis kan
zijnen die thans, na de vrijlating der artsen, voor welker arre
statie Beria's dienst immers verantwoordelijk was, wel bijzonder actu
eel is. Algemeen neemt men aan, dat deze geruchtmakende in vrij
heidsstelling een openlijke terechtw ijzing van Malenkof aan Beria is
geweest. De eerste ronde van de strijd om de macht tussen deze
twee is volkomen in het voordeel van de premier (en wellicht van de
gehele wereld) geëindigd. MaarBeria is een niet te onderschatten
tegenstander!
Lavrenti Beria is thans een goede
vijftiger. Zijn vader was een onbe
middelde boer in Georgie, maar toen
de jongen blijk gaf van buitengewone
intelligentie en leergierigheid zag hij
toch kans hem te laten studeren aan
de polytechnische school te Bakoe.
Met lof haalde hij zijn graad als werk
tuigkundig tekenaar.
Al tijdens zijn studie werd hij lid
van de toen nog ondergronds werken
de communistische partij en op 27-
jarige leeftijd hij was toen tech
nisch tekenaar te Bakoe, werd hij door
een Tsaristische krijgsraad ter dood
veroordeeld wegens het maken van
revolutionnaire propaganda in het
Kaukaische leger.
Enkele uren echter, voordat het von
nis aan hem voltrokken zou worden,
wisten zijn vrienden hem te bevrijden.
Hjj begaf zich naar het gebergte, waar
hij door een der daar opererende par-
tisanen-eenheden als een waardevol ka
meraad werd verwelkomd. Daar leerde
hij StaUn kennen en samen bestudeer
den zij de werken van Karl Marx en
Lenin.
De grote en bloedige revolutie van
1917 kwam. Beria stelde zich aan het
hoofd van een groep opstandige ar
beiders en trok op naar de olievelden
van Bakoe. Hij bleek te vroeg begon
nen te zijn de Tsaristische troepen
grepen hardhandig in en slechts een
overhaaste vlucht kon de leider red
den!
De lessen van Tito,
Vanuit Albanië ging Beria naar
Rusland, waar hij onder de valse na
men Vanno Tchehivilli en Garabet
Abamalek het commando voerde over
500 Oostenrijkse deserteurs in de
strijd tegen de Witrussische generaal
Wrangel. In deze periode bleek, dat
Beria de lessen van Tito niet had ver
geten. Hij stuurde enkele zijner ge
trouwen het waren zijn eerste ge
heime agenten als zogenaamde
„overlopers" naar het kamp van de
vijand om daar te spionneren. Na de
Russische revolutie vergat men Beria
in Moskou niet. Lenin stuurde hem in
1920 als ambtenaar van het Oekraini-
sche gezantschap in Tsjecho-Slowakije
naar Praag. Maar in feite was hij spi
on. Hij weefde een politiek spionnage-
net over West- en Midden-Europa.
Met de militaire spionnage hield hij
zich niet bezig, omdat daarmede offi
cieren van het Rode leger waren be
last. Invloedrijke Russische politieke
vluchtelingen werden door zijn hand
langers geschaduwd en velen ver
dwenen.... zonder meer
Gepeoe-chef,
Door zijn aanleg werd hij in 1929
benoemd tot hoofd van de afdeling
West-Europa van de Gepeoe. Hij
bevond zich toen in Parijs, waar hij
boemelde in de bars en de mondaine
amusementsgelegenheden, daarbij
gekleed zijnde in een schitterend
uniform om zijn rol van arrogant
ex-Tsaristisch officier te kunnen
spelen. Hij liet zich aanspreken als
majoor Yenonlidze. Ieder, die naar
hem luisterde vertelde hij, dat hij en
zijn familie tijdens het optreden van
de bolsjewiki alles hadden verloren.
Ijverig zocht de „majoor" derhalve
naar lieden, die in dezelfde omstan
digheden waren als hij.
Op deze wijze wist hij zich spoedig
in te dringen in kringen van Oekraïn-
se fascisten en handlangers van Ja
panse, Italiaanse en Duitse geheime
diensten en wat vooral zijn bedoe
ling was in de vereniging van Wit-
Russen, die. tegen de Sovjet-Unie col
laboreerde. Op deze wijze kwam hij
op de hoogte van de werkwijze der
contra-revolutionnairen, wier kanalen
naar Japan, China, Duitsland, Polen en
de Baltische staten liepen. Het was
dan ook aan Beria te danken en aan
hem alleen, dat op het kritieke mo
ment de contra-revolutie in de Sovjet-
Unie dé kop kon worden ingedrukt.
Door zijn werk konden alle contact
punten der contra-revolutie zonder
enige uitzondering worden opgerold.
Reiziger in passen.
Tussen 1930 en 1937 reisde Beria ter
controle en reorganisatie van het poli
tieke spionnagesysteem gans Europa
af. Op zijn voorstel werden niet-com-
munisten en intellectuelen in het
systeem opgenomen. De Spaanse bur-
A/fprterteHrirr A.dv
geroorlog was een kolfje naar zijn
hand. In nauwe samenwerking met
zijn collega van de Sovjet-Russische
militaire geheime dienst in West-
Europa, Krivitsky in Den Haag, wist
hij een campagne te ontketenen voor
dienstneming in het Spaanse volksle
ger. By duizenden meldden de idealis
tische socialisten, revolutionnairen en
avonturiers zich bij de aanmeldings-
bureaux aan.
Het ging Beria echter alleen om de
voor de Gepeoe zo belangrijke paspoor
ten, die de vrijwilligers mee naar Span
je kregen. Op zijn order moesten deze
hun passen onmiddellijk na aankomst
in Spanje afgeven. Kort daarop bevon
den de passen zich in Moskou en nog
heden ten dage worden deze documen
ten door Sovjet-spionnen gebruikt bij
hun acties in de democratische staten.
Want wat gebeurde op voorstel van
Beria? Met grote nauwkeurigheid
ging men in Moskou na, welke eige
naren van passen sneuvelden. Van
iedere gesneuvelde werden naam en
woonplaats genoteerd en per koerier
overgebracht naar de ambassade in het
land, waaruit de gesneuvelde militair
afkomstig was. Eén der ambtenaren
van de ambassade kreeg dan opdracht
zoveel mogelijk gegevens over de ge
sneuvelde te verzamelen. Dit werd
veelal gedaan door communisten uit
de plaats, waar de gesneuvelde had
gewoond. De gegevens werden naar
Moskou gezonden, waar een Gepeoe-
agent uit hetzelfde land als de gesneu
velde zich geheel in de omstandighe
den van de omgekomene begon in te
leven. Wanneer de spion alle familie
betrekkingen, leveranciers en de op
het paspoort vermelde bijzonderheden
uit zijn hoofd kon opnoemen, beschik
te de Soujet-Unie wederom over een
allergevaarlijkste penetratie-agent. Het
is mede op deze door Beria uitgedach
te wijze dat honderden Sovjet-spion
nen in vrijwel alle landen der wereld
konden worden gepenetreerd.
Krim-evacuatie.
Het is eveneens Beria geweest, die
tijdens de jongste oorlog het giganti
sche werk heeft voltooid, de gehele
bevolking van het Krim-schiereiland
binnen ongelofelijk korte tijd naar
Aziatisch Rusland over te brengen.
Daarbij propageerde hij de gedachten-
gang, dat het een rustig gevoel was
voor de hard vechtende, doch voorlo
pig terugtrekkende Sovjet-soldaat dat
zo weinig mogelijk burgers in handen
vielen van de gehate Duitsers. Een
ariër deel van zijn omvangrijke ar
beid, bëstond uit het doen functionne-
ren van de arbeidsdienst. Zijn kantoor
is verlucht met foto's van arbeiders
kampen. Hierop staan mannen, die
„vreugdevol" aan het werk zijn, ter
wijl een muziekkorps van Beria's ge
heime politie, volkshymnes blaast.
Momenteel bevinden zich nog duizen
den Duitse en Japanse krijgsgevange
nen in deze kampen.
Lavrenti Pavlovitsch Beria is de in-
lichtingendiensten van de democratische
mogendheden op velerlei gebied voor,
alleen al doordat de Sovjet-Unie in vele
landen duizenden aanhangers en be
taalde spionnen heeft. Het is voorna
melijk het werk van Beria dat de de
mocratische mogendheden op hun beurt
niet over even zovele duizenden in de
landen achter het IJzeren Gordijn kun
nen beschikken en mochten zjj er ge
weest zjjn, dan is het wederom door het
optreden van Beria, dat zjj zich voor
het overgrote deel in de concentratie
kampen bevinden
Het gebeurde in Maastricht. Een con
troleur van de Raad van Arbeid
bracht een controlebezoek aan een
verzekerde, die in de ongevallenwet
was beland. De controleur behoefde
maar even binnen te wippen en liet
het portier van z'n auto openstaan.
Wie beschrijft 's mans verbazing
toen hij bij terugkomst een grote en
gevaarlijk grommende bouvier op de
plaats van de bestuurder zag zitten.
De hond was blijkbaar van mening,
dat hij de auto nauwgezet diende te
bewaken en liet van tijd tot tijd op
schrikaanjagende wijze zijn tanden
zien. Controleur noch omstanders ble
ken bij machte het „plichtsgetrouwe"
beest van gedachten te doen verande
ren. Toen het dier een agent van po
litie zag naderen leek z'n geprikkelde
gemoedstoestand eerder toe dan af te
nemen. De hond hield onverzettelijk
de wacht bij het stuur en de situatie
werd waarlijk pijnlijk, zo niet hope
loos.
Een inmiddels naderbij gekomen
jongeman, ter plaatse geboren en ge
togen, bracht de oplossing. Hij her
kende het goed gedresseerde en opge
voede dier en tuaarschutude ijlings de
meesteres van de „autowachter", die
nog steeds van geen wijken tuist. Me
vrouw arriveerde met grote spoed ter
plaatse en haar wagen stond nauwe
lijks stil of de hond verliet kalm z'n
ten onrechte ingenomen plaats achter
het stuur. Het bleek dat hij de auto
van de controleur had aangezien voor
de wagen van het „vrouwtje". Zij
hadden beiden een Opel.
Neen, „AKKERTJE
Een officiële Iraakse woordvoerder
heeft te Bagdad berichten tegengespro
ken volgens welke de jonge koning
Feisal de Tweede van Irak in het hu
welijk zou treden met een dochter van
de heerser van Koeweit.
FEUILLETON.
mmmmmmÊÊHKÊÊÊm
door J. BRANDENBURG.
35
In de Noordwest-hoek van de stad verrijst het machtige paleis van
Herodes. Twee muren ervan dienen tevens als stadsmuur, waarvan de
hoogte ruim vijftien meter bedraagt. Van deze muur af heeft men een
onbelemmerd uitzicht over het gehele tempelcomplex. Drie ontzaglijke
torens vergroten de sterkte. Het paleis is een exponent van oosterse
weelde en comfort, met vele ruime zalen, binnenplaatsen en ruimten,
die als parken en tuinen zijn ingericht, fonkelende fonteinen; vloeren van
het kostbaarst marmer, ingelegd met de zeldzaamste steensoorten tot
een schoon mozaiëk.
Maar op het ogenblik, dat Jacob op weg is naar zijn zwager Ozias,
wie hij bij diens toenemende drukte vaak gaat helpen, is dit alles nog
slechts in wording, zo goed als de nieuwe woningen in het rijke deel
der stad, hetwelk nog maar in aanbouw is. Echter, de duizenden werk
lieden, die hier arbeiden brengen hun eigen vertier en behoeften mede.
De markt is drukker dan ooit en de winkels hebben een rijke klandizie.
Nog slechts enkele jaren en de rampen van de oorlog zullen, met de
laatste lidtekens, weggevaagd zijn.
En ook de werkplaats van Ozias heeft haar aandeel dezer bedrijvig
heid.Hij werkt al met enkele werklieden en vaak moet hij op de markt
losse arbeiders er bij halen om het bestelde werk op tijd gereed te kunnen
hebben.
Bovendien heeft de ondernemende Ozias zijn bedrijf uitgebreid; be
halve het verven van de wol, laat hij ook spinnen en hij heeft een
voller in zijn dienst, die het goed voor het gebruik gereed maakt, zodat
'iet Pr°duct rechtstreeks aan de markt kan brengen.
Hij maakt purperen wol, met de verfstof, welke de purperslak levert
een helderrode kleur aan het goed verleent. Deze kleur wordt uitsluitend
door ue rijke mensen gedragen, die daar grote bedragen voor over heb
ben. De scharlaken en karmozijn-kleuren verkrijgt hij uit de eieren van
de schildluis, welke door dit insect gelegd worden op de eikenbladeren
van de eiken bij Mamré. Hij maakt hemelsblauwe stoffen en hei-gele, wel
ke de vrouwen zo gaarne dragen en zyn kleuren staan bekend, als niet
snel verblekend. Na het weven gaat het goed een tijdlang in het water
en wanneer het doorweekt is, gaat een arbeider het bewerken met een
stevige knuppel en stampt er op met de blote voeten, waardoor de stof
zo krimpt, dat het bijna tot de helft mindert. Wie een lap ongevolde
stof op een oud kleed zou gaan naaien, zou bij het krimpen van de stof
slechts een erger scheur maken, en dat moet voorkomen worden. Deze
laatste bewerking laat Ozias in het veld des Vollers, waar hij een vaste
plaats gehuurd heeft, aan zijn stoffen ondergaan.
Judith helpt haar man dapper. Het kleine huishoudentje kost haar
weinig tijd. Wanneer de baby, 's morgens in de lange doek van zes
meter is ingewikkeld, de armpjes stijf tegen het lichaampje aan, dan
heeft ze er verder niet veel omkijken naar. En daarom helpt ze met het
weven. Ze zit plat op de grond, onder het weefgetouw en met een spoel
haalt ze met snelle bewegingen de dwarsdraad door de lengtedraden,
Zo handig is ze in dit werk geworden, dat ze per dag tien meter stof
van een halve meter breedte gereed kan krijgen.
Jacob loopt langs de werkplaats en wil, vóór hij aan het werk gaat,
zijn opperkleed in het huiskamertje neerleggen.
Hij stapt de deur binnen en maakt de gesp van zijn kleed los, en
eerst wanneer zijn ogen aan het halfduister gewend zijn en hij zijn kleed
reeds in de hand heeft, ontdekt hij, dat hij niet alleen in het vertrekje is.
Een meisje staat in de hoek bij de baby. Zij heeft zich uit haar ge
bukte houding opgericht en slaakt een kreet van schrik. Haar hoofddoek
slaat zij als een sluier voor het aangezicht.
Jacob kijkt met ogen, groot van verbazing naar het vreemde meisje.
Hij heeft niet veel van het gelaat kunnen zien. Daarvoor zijn z'n ogen
nog niet voldoende gewend aan de schemer van het vertrekje, maar
toch heeft hij reeds in een paar ogen geblikt, die hij zijn leven lang niet
meer vergeten zal.
Hij voelt zich onhandig en stamelt een paar woorden van excuus.
Hij krijgt echter geen woord terug en hij weet niet beter te doen, dan
het huisje te verlaten.
Wanneer hij bij het weefgetouw komt, waar zijn zuster werkt, vraagt
hij: Heb je een gast, Judith?
Ja, een nichtje van Ozias uit Jutta. Zij is enkele dagen bij ons.
Hoe vind je ze?
Jacob krijgt een kleur. Hij is niet gewend over meisjes te spreken.
Hij denkt na over de vraag, hoe hij ze vindt. Wat moet hij zeggen?
Ik heb ze niet gezien, ze hield haar sluier voor het gelaat, toen ik
binnenkwam.
Zoals het een goed meisje betaamt, zegt Judith. Hier in Jeruzalem
vergeet men dat. De meisjes dragen hier geen sluier meer, maar het
zijn er dan ook vaak meisjes naar.
Ingezonden Mededeling (Adv.)
WB K
VERWONDINGEN
DIE IN HET GEZIN
KUNNEN VOORKOMEN
MONUMENT
VOOR STIJKELGROEP.
De burgemeester van 's-Gravenhage,
rar F. M. A. Schokking, zal op 4 Mei a.s.
op de algemene begraafplaats Westduin
te Loosduinen een op het eregraf van de
Stijkelgroep opgericht monument, ver
vaardigd door de beeldhouwster Marian
Gobius, onthullen. Voor de onthulling
zal het woord gevoerd worden door de
presidente van de stichting „Eregraf-
Stijkelgroep", mevrouw W. A. Renkema-
Snoek Henkemans. De plechtigheid zal
worden gesloten door ds J. A. Kwint,
predikant van de Duinoordkerk.
Indiening aangiftebiljetten
inkomstenbelasting.
Morgen sluit de termijn voor de In
levering v»n de aangiftebiljetten voor de
inkomstenbelasting over het jaar 1953 en
voor de vermogensbelasting voor het be
lastingjaar 1952. Voor deze datum moe
ten de aangiftebiljetten dus bij de in
specteur der belastingen zUn terugbe
zorgd.
Degeen echter, die tijdig een voorlo
pig aangiftebiljet hebben ingeleverd,
hebben nog tot 15 Juli 1953 tijd voor de
inzending van 't volledige aangiftebiljet.
Het voorlopige aangiftebiljet is nodig
voor een tijdige vaststelling van de voor
lopige aanslag. Daarin wordt dan ook
alleen opgaaf gevraagd van het geschatte
inkomen over 1953.
Problemen in Londen
Maar dc Engelsen hangen geen gordijnen op.
De dubbeldekbussen in Bonden blijken voor de vreemdelingendie de stad
bezoeken een zo grote attractie te zijn, dat de London Passenger Transport
Board speciale avondritten heeft ingelegd langs de door de schijnwerpers
verlichte gebouwen. Het moet een hele sensatie zijn om het gewriemel van-
het Londense verkeer gade te slaan op het bovendek van zo'n Londense
autobus. Dit is één attractie, maar we willen niet insinueren het is
algemeen bekend, dat men op het bovendek van de bus zomaar in de slaap
kamers van de huizen kan zien. Gordijnen houden de Engelsen er niet op na.
Want het is in Engeland min of meer een ongeschreven wet, dat men niet
bij andere mensen door de ramen naar binnen kijkt. Dit is een ongeschre
ven wet, waar de Engelsen zich misschien wel aan houden. Maar juist
's avonds zitten er vreemdelingen op de bovendekken van de autobussen. We
zeggen niets geen kwaads van deze vreemdelingen. Maar er doen zich wel
eens moeilijkheden voor
Zo moest de rechtbank in het Lon
dense district Kensington in Mei 1949
de zaak behandelen van een heer, die
pas getrouwd was met een aardig, om
niet te zeggen, lieftallig vrouwtje. Het
gelukkige paar had een woning toege
wezen gekregen precies voor de bus
halte van lijn 74. De bus stond soms
wel vijf minuten stil bij de halte en de
passagiers konden dan op hun gemak
bekijken, hoe, vooral in de vroege
ochtenduren, het bed van de jonge
echtelieden niet was opgemaakt.
Ja, het was een lastig probleem die
bushalte, want er hingen geen gordij
nen voor de ramen. En sommige pas
sagiers maar kijken. Het begon het
echtpaar werkelijk te vervelen en mr
Jones en zijn vrouw besloten bescher
ming bij de wet te gaan zoeken.
Tijdens de rechtzitting stelde de rech
ter voor, dat mr Jones gordijnen voor
zijn raam zou hangen. Zoiets had mr Jo
nes nog nooit eerder gehoord en ver
wonderd vroeg hij. „Waarom zou ik dat
eigenlijk doen?" Ja, dat wist de rechter
ook niet.
Het proces sleepte zich een tijdje voort
en het slot van het liedje was, dat de
rechter de busmaatschappij in casu de
machtige Londen Passenger Transport
Board veroordeelde de bushalte 50 meter
verder te verplaatsen. Er bestond immers
nog zoiets als „Peeping Tom Act".
Die „Peeping Tom Act", is immers het
fijne puntje waar het dikwijls in Enge
land om draait.
Het moet in de veertiende eeuw ge
beurd zijn, dat een wonderschone dame,
lady Godiva, van haar echtgenoot een
bullebak van een kerel helemaal bloot
per paard door de straten van het Engel
se plaatsje Coventry moest rijden. Mis
schien dat die juffrouw het er wel naar
gemaakt had, maar de bewoners van het
dorp vonden het geen werk. Tenminste
dat zeiden ze. Men kwam overeen, dat
iedereen binnen zou blijven, als de blote
juffrouw in de straten zou verschijnen.
Zo protesteerde het dorp gezamenlijk te
gen de hondse houding van die vent, die
zijn vrouw in weer en wind niet ontzag.
Maar een zekere Tom kon het niet na
laten zijn voordeur op een kier te zetten.
Dat was heel slecht. Daar stond hij te
gluren achter de kier van de deur.
Toen hoorde hü de hoefslagen van het
paard al. Hij kijken, maar hü zag niets.
Tom was met blindheid geslagen. Maar
zijn naam komt onsterfelijk voor in de
zg. „Peeping Tom Act", welke wet soms
nog erg actueel wordt hij de Engelse
rechtspraak, wanneer het probleem aan
de orde komt of getuigenverklaringen
van mensen, die Iets door een venster
hebben gezien, wel rechtsgeldig zijn.
Het staat in Engeland als een
paal boven water, dat het vanzelf
spreekt, dat men niet bij anderen
naar binnen kijkt en dat het niet
vanzelf spreekt, dat men gordijnen
voor de slaapkamerramen hangt.
En hoe het dan met die vreemde
lingen moet op het bovendek van
de Londense autobussen weet men
nog niet. Maar och, zo'n groot pro
bleem is het nu ook weer niet.
Dubbeldekbussen op een druk
punt in Londen. Op het boven
dek zitten vreemdelingen te
genieten.
V- -O
WOENSDAG 15 APRIL 1953.
HILVERSUM I. (402 m.) NCRV: 7.00
Nieuws. 7.13 Gewijde muziek. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weer-
ber. 8.15 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 „Dood spoor",
hoorspel. 12.00 Sopraan en piano. 12.30
Land- en tuinbouwmed. 12.33 Gev. muz.
12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Pro
testants Interkerkelijk Thuisfront. 13.20
Metropole ork. en solist. 14.05 „Carmen",
opera (acte I, gr.) 14.45 Voor de meisjes.
15.00 Amus. muz. 15.30 Pianokwartet.
16.00 Voor de jeugd. 17.20 Orgelconcert.
17.50 Mil. caus. 18.00 Gram. 18.15 Geeste
lijke liederen. 18.30 R.V.U.: Dr J. J.
Smith: „Voorjaar in de natuur." 19.00
Nieuws en weerber. 19.10 Boekbespr.
19.25 Gram. 19.30 Buitenl. overz. 19.50
Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Omroep-
ork. 21.15 „Nederl. Staatslieden van de
19e eeuw.," caus. 21.35 Lichte muz. 22.00
Gram. 22.05 Twee piano's. 22.30 Intern.
Evangelisch comment. 22.40 Gram. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en
S.O.S.-berichten. 23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II. (298 m.) VARA: 7.00
Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
7.33 Operettemuz. 8.00 Nieuws en weer
ber. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw.
9.00 Gram. 9.35 Idem. VPRO: 10.00 School
radio. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Gram. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en
tuinb. med. 12.33 Voor 't platteland. 12.38
Gram. 13.00 Nieuws en comm. 13.20 Lich
te muz. 13.50 Gram. 14.00 „De weg om
hoog", caus. 14.15 Jeugdconcert. 15.00
Voor de jeugd. 15.30 Hoorspel voor de
jeugd. 16.00 Pianorecital. 16.10 Voor de
jeugd. 16.45 Voor de zieken. 17.15 Gram.
17.30 Instr. kwartet. 17.50 Reg.uitz.: R.
Stephan: ,,Nieuw-Guinea's eilanden in de
Geelvinkbaai". 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-
varia. 18.20 Act. 18.30 Lichte muz. 19.00
„Aan weerszijden van de Atlas", klankb.
19.20 Gram. VPRO; 19.30 Voor de jeugd.
VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Pol. comm.
20.15 Metropole-Ork. en solist. 20.45 „De
regen kwamhoorspel. 21.40 Omr.
ork. en soliste. 22.20 „Gaan we 'n nieuwe
ijstijd tegemoet?", caus. 22.35 Instr. sextet.
23.00 Nieuws. 23.15 Socialistisch nieuws
in Esperanto. 23.20 Jazzmuz. met comm.
23.35—24.00 Gram.
BRUSSEL. Vlaams (324 m.) 12.00 Om
roeporkest. 12.30 Weerber. 12.34 Gram.
(Om 12.50 Koersen.) 13.00 Nieuws. 13.15
Gram. 14.00, 14.35, 15.15 en 15.40 Idem.
15.45 Kamerorkest en solist. 17.00 Nieuws.
17.10 Gram. 17.30 Causerie. 17.40 Gram.
17.45 Boekbespr. 18.00 Litterair-muzikaal
programma. 18.30 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws en persoverzicht. 19.40 Cello en
piano. 20.00 Hoorspel. 20.45 Gram. 21.15
Idem. 22.00 Nieuws. 22.15 Litterair-muzi
kaal programma. 22.5523.00 Nieuws.