de loupe NIEUW ONTSLAGRECHT schuldig aan hoogverraad" „Niet DERMA Nieuwe gouverneur van Nieuw- Guinea weet wat hij wiL A.P.R.A. Troost en vertrouwen brengt grote verbeteringen in de arbeidsverhoudingen. Arbeid is geen koopwaar meer! J Sultan Hamid II voor zijn rechters was nodig om de grondwet te beschermen Opdracht tot het doden van sultan van Djocja in dolle bui gegeven FEUILLETON UdoA, teewb Wat dr van Baal van plan is J Vrijdag 27 Februari 1953 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 5 Onder De woorden, die Zeelands Commis saris der Koningin tot de Pro vinciale Staten en in hen tot het gehele Zeeuwse volk heeft gericht, zullen ve len goed gedaan hebben. ,Om twee re denen. In de eerste plaats, cmdat geen poging werd ondernomen de treuren den te troosten met goedkope woorden, maar omdat zonder enige restrictie ge wezen werd op Cod, Die de enige Trooster is in zoveel nood en pijn. Zeeland mag zich gelukig prijzen dat het een Commissaris bezit, die zich deze belijdenis niet schaamt en die in zijn rede ook zo duidelijk uitdrukking gaf aan onze diepe afhankelijkheid van God. Die in het gebeurde een zware beproeving Gods ziet, maar die ook hoopt, dat dit een loutering zal blijken te zijn. De tweede reden, waarom het Zeeuwse volk deze rede op zo hoge prijs zal stellen, is het vertrouwen in de toekomst. Een vertrouwen, dat niet rust in enige menselijke prestatie, maar in het geloof, dat God ons de wijsheid en de kracht zal geven om op te bouwen wat verloren ging. Het is goed, dat dit duidelijk werd gezegd. Reeds nu en straks nog veel meer zul len wij in de gesprekken, die wij voe ren, druk praten over ingenieurs en dijkwerkers, over zandzuigers en zinkstukken, kortom over alles dat op het herstel van onze dijken betrekking heeft. Dat mag niet alleen, maar dat moet! Als wij één ding dan maar niet vergeten, n 1., dat al deze mensen en al deze moderne middelen slechts werktuigen zijn in de hand van God, Die ermee kan doen wat Hij wil. Wij weten, dat in honderden Zeeuwse ge zinnen in en buiten onze provincies het gebed opstijgt tot God, dat Hij allen, die nu zulk een zware verantwoorde lijkheid te draffan hebben, zegene. Zo'n gebed is voor hen, die het in eigen kracht proberen, een lachwekkende dwaasheid, voor anderen een ergernis. Maar voor hen, die iets hebben begre pen van de kracht van het gebed, is het een behoefte en tegelijk een vaste zekerheid, dat het zonder dit gebed niet zal gelukken. De vergadering, waarin de Commis saris der Koningin zijn rede uit sprak, was een waarlijk historische. Iloevele eeuwen hebben de Zeeuwse Staten al niet in deze omgeving, waar alles spreekt van Zeelands glorie hun besprekingen gevoerd en hun beslis singen genomen? Als er rampen wa ren in ons gewest, dan werden hier, in dit hoogste bestuurscollege, de doden herdacht en de maatregelen tot herstel besproken. Zeelands geschiede nis is één voortdurende aaneenschake ling van gevechten tegen de erfvijand, het water. Als er overwinningen wet den behaald, dan was er vreugde en dankbaarheid in de vergadering der Staten. Als er tegenspoed was, dan was er droefheid, maar ook de onver zettelijke wil de zee haar prooi niet te laten. Zoals het in voorbije dagen was, zo is het ook nu. Het antwoord van de fractieleiders in de Provinciale Staten was waardig. Van critiek hield ieder zich verre. Overwegend was de grote waar dering voor hetgeen de Commissaris en met hem de leden van Ged. Staten in de moeilijkste dagen voor Zeeland hebben gedaan. Vanzelfsprekend was het nog niet mogelijk nu reeds over allerlei concrete zaken van herstel en opbouw te spreken. Er is zelfs nog niet bjj benadering een over-icht te geven van de schade, die particulieren, ge meenten, polders en provincie hebben geleden. Maar er was wel de unanieme toezegging van vertrouwen in het da gelijks bestuur der provincie en van steun bij het herstel. De saamhorigheid en de eendracht van het Zeeuwse volk, die in de afgelopen weken zo duidelijk naar voren zijn gekomen, waren ook aanwezig in de Statenvergadering, waar anders zo vaak de discussies wor den vertroebeld door klein-politieke overwegingen. Deze saamhorigheid, ontstaan in de nood, is waard behou den te worden. Zij is niet alleen nu, nog onder de indruk van het gebeurde, noodzakelijk, maar ook, ja vooral, straks, wanneer beslissingen genomen zullen moeten worden, die naar men selijk oordeel Zeelands gang in de ko mende eeuwen zullen bepalen. T. Na een zwaar juridisch debat heeft de Tweede Kamer verleden week het wetsontwerp aanvaard, dat een wijziging van het ontslag recht beoogt. Een ontwerp, dat voor alle loontrekkenden in ons land van belang is. Het driedaags debat werd een succes voor minis ter Donker, al werd hem slechts door een drievoudige vergissing een motie bespaard, die hij waar schijnlijk niet zou hebben willen inv Verdachten van doodslag op vrije voeten. Naar wij van de Officier van Ju stitie te Utrecht vernemen zijn geen termen aanwezig geacht de twee in dertijd in arrest gestelde inwoners van Woerden, verdacht van doodslag op de Woerdense agent van politie van Eek, nog langer vast te houden. In overleg met het parket zijn de bei de verdachten, de 36-jarige plaatwerker K. V. en de 31-jarige oud-politieman D. van H. op vrije voeten gesteld. Sneltrein BrusselAmsterdam ontspoord. De sneltrein Brussel-Amsterdam is Woensdagmiddag omstreeks half vier in het station te Schaerbeek ontspoord. De locomotief en het voorste wielen- stel van een wagon zijn ontspoord en in het grint vastgelopen. Persoonlijke ongevallen deden zich niet voor doch het treinverkeer werd enigszins ge stoord. Mr. L. A. DUNft.i-.Li liet N.V.V. in de steek.... De belangrijkste maatregelen van dit ontwen waren: 1. Geen ontslag wegens ziekte, voordat men twee jaar ziek is; 2. Geen ontslag wegens militaire dienst. 3. De termijn van opzegging wordt gebonden aan de diensttijd. De maximumopzeggingstermijn be draagt voor de werkgever .13 we ken en voor de werknemer 6 weken; 4. De rechter kan verplichten de dienstbetrekking te "herstellen wan neer het ontslag „kennelijk onrede lijk" is; 5. Wordt de dienstbetrekking toch niet hersteld, dan kan hij een afkoopsom bepalen. Het grote goed van dit ontwerp is ongetwijfeld, dat er een einde wordt gemaakt aan dt mogelykhei-i dat arbeid als koopwaar kan worden beschouwd. Bij „ltennelyk onredelijk" ontslag kan men Immers een beroep doen op de rechter, die in het ontwerp verschil lende bepalingen vindt over de vraag wat precies onder „onredelijk ontslag" moet worden verstaan. Dat is een groot winstpunt. Zo groot, dat er geen en kel Kamerlid was, die zijn bezwaren tegen de verdere gang van zaken zwaar der wilde doen tellen dan de voorde len, die dit ontwerp biedt. WAT TE DOEN MET HET B.B.A.Ï Wat waren die bezwaren In de eerste plaats (en daar liep het drie daagse debat over) wat is de verhou ding tussen de huidige ontslagregeling, neergelegd in het Buitengewoon Be sluit Arbeidsverhoudingen, en dit ont werp? Krachtens het BJ3.A. (Buiten gewoon Besluit Arbeidsverhoudingen) wordt de ontslagregeling in handen ge legd van de directeur van het Gewes telijk Arbeidsbureau, die werkt met een vergunningssyisteem. Het grote voor deel springt onmiddellijk in het oog. Het GAB. beslist over een ontslag aanvraag op het moment, dat het ont slag nog niet gegeven is. De rechter is altijd genoodzaakt „na te kaarten". Het was geen wonder, dat de Kamer leden er niet voor voelden om het B.B.A. geheel terzijde te schuiven. Practisch was dat ook onmogelijk, om dat de rechter op dit moment nog on voldoende gespecialiseerd is m arbeids zaken. Bovendien neemt de procedure bij de rechter meestal te veel tijd in beslag. Er was dus alle aanleiding om het B.B.A. te laten bestaan. „Maar", zo rijst dan de vraag, „is het wel juist om twee soorten ontslagregelingen naast elkaar te laten voortbestaan? Eén waarin het G.A.B. alles te zeggen heeft en één waarbij de rechter be voegdheden krijgt?" Minister Donker stelde zich op het standpunt, dat de samenloop van deze twee regelingen „zo gek nog niet was". Faalt het G.A.B. dan kan de rechter altijd nog uitspreken, dat een ontslag „kennelijk onredelijk" is. Dit was een stelling, die door de socialistische fractie werd on derschreven. De P.v.cLA. zweert bij het BiA, omdat het door deze regeling mogelijk is de arbeidsmarkt te beheer sen. De confessionele en de liberale fracties waren bevreesd, dat een lan ger ongewijzigd voortbestaan van het B.B.A. een aantasting zou opleveren van de persoonlijke vrijheid van de ar beider, Slechts in hoge uitzonderingen zal het G.AJ3. ontslagen uit overwegin gen van algemeen belang mogen wei geren. Een voorbeeld daarvan is mo menteel het rampgebied. Vandaar dat de meerderheid in de Kamer aan minister Donker vroeg om het B.B.A aan te passen aan dit wets ontwerp. Daardoor zou het goede van het B.BA. (destijds een noodmaatre gel) en het ontwerp gecombineerd kun nen worden. BEDRIJFSRECHTSPRAAK. Er waren echter ook weer afgevaar digden, die van een herziening van het B.B.A., of van het geven van wettelijke status aan dit besluit, niets wilden we ten. Dat waren allereerst de socialis ten. Maar ook de heer Stapelkamp (A.R.) gaf daar blijk van. Niet, zoals de socialisten, omdat hij de Staat op dit terrein een grote verantwoordelijkheid wil geven, maar wel, omdat hij vreesde dat de verwezenlijking van de bedrjjfs- A. ftïAPELKAMP bedrijfsrecht- spraaic rechtspraak daardoor nog verder ach terop zou komen. Het was een goed debat dat door de oud voorzitter van het C.N.V. werd gevoerd met mi nister Donker. De heer Stapel kamp toonde aan, dat de be- drijfsrecht- spraak op mars is. Naar zijn mening ligt de bedrijfsrecht- spraak in het verlengde van de PH.O„ die op zichzelf geen eind paal mag zijn. De heer Stapelkamp die later bij een stemming gesteund werd door zijn partijgenoot van Baal (AJL) en de heer v. d. Feltz (CH.) wist best, dat dit ideaal niet te berei ken Is zonder grondwetswijziging. Want in onze hoogste wet staat dat de rech ter door de Koning wordt aangesteld. Eén der peilers van de bedrijfsreeht- spraak zal echter zijn, dat de organi saties de rechters aantrekken. Verwon derlijker dan het verlangen van de heer Stapelkamp was het optreden van mi nister Donker. Deze socialistische be windman gaf geen antwoord op de vraag of hij bereid was dit vraagstuk aan de grondwetscommissie voor te leg gen en bovendien verklaarde hij nog als minister van Justitie meer prijs te stel len op de rechtspraak door de Over- heidsrechter. Een geluid, dat zijn N.V. V.-partijgenoten maar matig zullen waarderen! De zo progressieve P. v. d. A liet tijdens deze driedaagse debatten meer dan één steek vallen. Hoe fel werd de heer Burger niet door de heer Romme afgestraft, omdat hij had dur ven beweren, dat iedereen die voor aan passing van het B.B.A. aan het ontwerp was, getuigde van een werkgeversmen taliteit? Een redenering, die nergens naar lijkt. Want van welke mentaliteit het getuigt om de rechtspraak van het G.A.B. te stellen boven de rechtspraak van de onafhankelijke rechter, waar door de combinatie van deze twee on mogelijk wordt gemaakt, is nog dui delijker. De Kamer zou eerst dan van een werkgeversmentaliteit hebben blijk- gegeven wanneer zij zich had verzet tegen de bevoegdheid van de rechter hij „kennelijk onredelijk ontslag". Geen Kamerlid was echter daartoe bereid. Vraaggesprek met dr v. Baal. Zijn taak zal echter niet gemakkelijk zijn. (van onze parlementaire redacteur) In het gebouw van de Tweede Kamer ontmoetten we gisteren de pas benoemde gouverneur van Nieuw-Guinea, <ir 3. v. Baal. De man, die nauweljjks het lang niet prettige klimaat van dit gebiedsdeel had verlaten om het land in een andere functie, als Kamerlid, te gaan dienen. Sinds 14 October van het verleden jaar maakt hij deel uit van de A.R.-Tweede Kamerclub. En hoewel hij nog maar één redevoering heeft uitgesproken is het duidelijk, dat zijn vertrek uit de Kamer van Honderd niet alleen een verlies is voor de A.R.-fractie, maar voor heei het Parlement. Hjj was de enige afgevaardigde! die uit eigen ervaring over Nieuw-Guinea kon spreken en bovendien kon bjj gelden ais een uitnemend kenner van Indonesië, waar hjj eveneens verschillende jaren heeft gewerkt. Des te groter kan echter de waarde ring voor de benoeming zijn. De nieuwe gouverneur is er zich van bewust, dat zijn taak niet gemakkelijk is. Zonder zich te willen uitspreken over zijn plan nen is het duidelijk, dat twee vraag stukken hem. na aan het hart liggen: de lntegratis van het platteland en de voortzetting van de wetenschappelijke exploratie. Wat dit eerste betreft, daar weet de heer v. Baal van mee te pra ten. Hij is ethnoloog van beroep. Zijn belangstelling voor de bevolkingspoli tiek ls daarom niet verwonderlijk. In 1934 promoveerde hjj tot doctor in de letteren en de wijsbegeerte op een proefschrift: „Godsdienst en samen leving in Nederlands-Zuld-Nleuw-Gui- uea". Van 19361938 was hjj contro leur in Merauke en naar aanleiding van zif 'ondervindingen in deze betrekking heeft hif een studie geschreven over de aanpassing van de Inheemse bevolking aan de Westerse wereld. Nadat hij zijD werk als secretaris van de Nederlands- Indonesische Nieuw-Guinea-comiuissle had verricht, bleef hij in Nieuw-Guinea achter als hoofd van het kantoor voor bevolkingszaken. Dit kantoor had een tweeledige taak, het was een advies instantie en moest tevens wetenschap pelijke onderzoekingen doen. .Jielaas van dit laatste is niets terecht gekomen", zo verzachtte dr. v. Baal. „en ik geloof niet, dat ik in deze nieuwe func tie aan deze wetenschappelijke arbeid zal toekomen". Het grote bevolkingsprobleem in Nieuw-Guinea is. zo vervolgde hij, dat de oorspronkelijke bevolking daar leeft in een onwezenlijke wereld. En komen zij in Hollandia met de werkelijke wereld wet in aanraking, dan worden zij eigentijk als koelies gebruikt. Dit is een sociaal vraagstuk van de eerste orde. Maar het .is moeilijk op te lossen. Drie jaar lang heeft Sultan Hamid U van Pontianak, eens minister in het kabinet van de Ver. Staten van Indonesië, gevangen gezeten thans is eindelijk het proces tegen hem begonnen. Een proces waarvan de strengste straf wel de inzet moet vormen, want het gaat om niets minder dan hoogverraad. Sultan Hamid wordt ervan beschuldigd tezamen met kapitein Westerling een aanval te hebben gepleegd op de eenheid van de strijdmacht van de republiek Indonesia, die gestationneerd was in Bandoeng en dat hij getracht heeft, als commandant van de AJJRA. (de strijdmacht van Westerling) de stad Bandoeng en/of het parlement te bezetten. Het tweede punt van beschuldiging is, dat hij Westerling en diens helper Najoan tijdens een bespreking zon hebben overgehaald het Indo nesisch parlementsgebouw te overvallen tijdens de zitting van 34 Januari 1950, de ministers gevangen te nemen en daarbij de sultan van Djocja, de stafchef van het leger generaal-majoor Simatoepang en de secretaris-generaal van Defensie All Boediardjo te doden. De soldaten van Westerling hadden hemzelf in de voet moeten schieten opdat er geen verdenking op hem zou kunnen vallen. Ten slotte zou hij gepoogd hebben de gegevens te verkrijgen welke voor de opstand nodig waren. De drie gevangenisjaren waren de sul- van het Hooggerechtshof te Djakarta be- J. U li Knrfnlm'rl r\ enn nnfi lr/4 tïo« rj n mill. tan niet aan te zien toen hij het gebouw (Ingez. mededeling, adv.) SPECIAAL VOOR DE HANDEN Prijzen sterk verlaagd! Grote tube thans 95 ct. trad, begeleid door een lid van de mili taire politie. Achter de U-vormige tafel zaten de drie rechters en de griffier. Aan klager is mr Husein Tirtaatmidjaja, ver dediger van de sultan is mr Surjadi. De publieke tribune was geheel bezet men kon slechts binnenkomen als men een speciale kaart had. Achter de pers tafel zaten uitsluitend vertegenwoordi gers van de in Djakarta verschijnende Indonesische, Nederlandse en Chinese bladen en van de persbureaux Aneta en Antara. De correspondenten van Neder landse bladen en van wereldpersbureaux hadden geen toegangskaarten gekregen. 11 O— Ais Nel naar boven is gaat Hans nog even rustig met moeder praten. Moeder vraagt hem wie dat meisje is dat zijn bruid zal worden en dan ver telt hij moeder, dat hij hoopt dat Nel dit wordt, want al lijkt het gauw, hij houdt van haar en gelooft ook hierin in Gods leiding. Hij vraagt of moeder denkt, dat Nel iets voor hem voelt, maar moeder heeft haar blozen ge zien en begrepen, dat ze stil is gewor den na het gesprek over Hans bruid. De volgende dag is Nel erg down en ziet bleek, als mevrouw onder het ont bijt naar de reden vraagt vertelt ze die nacht heel weinig geslapen te hebben, daarom voelt ze zich erg moe. Hans kijkt haar eens aan en gelijk vliegt die akelige blos weer over haar wan gen. Ze is blij van tafel te kunnen op staan en druk aan 'twerk te kunnen gaan en onderwijl het eten te koken. Wat is het toch een voorrecht je werk te mogen doen, .je kunt je daarin tegen alles verzetten. Hans gaat de hele morgen weg, hij heeft allerlei bood schappen te doen en gaat tevens zijn oude patroon een bezoek brengen, daar deze vóór hij naar Indonesië ging bij het afscheid gezegd heeft: „Mocht het je daar niet bevallen en je naar hier terug komen, dan valt er met mij al tijd te praten jongen, daar ik weet wat ik aan je heb." Nel kan onder haar werk door de gedachte aan Hans maar niet van zich afzetten, enfin denkt ze, als hij eerst maar een goede baan heeft zal hij wel spoedig trouwen en als dat eerst maar achter de rug is, zal ik wel rustiger worden, gek anders dat zij, die nog nooit echt van iemand gehouden heeft, nu zo spoedig uit baar evenwicht is, maar Hans is ook een bijzondere jon gen! Ais ze het werk en het eten klaar heeft en de tafel dekt, zegt mevrouw, dat ze na het eten een poos wil rus- „Als die witte zijde van je bruid is ten, ze is dit zo gewend,, ze kan er niet buiten. Hans is juist thuis gekomen. Nel hoort hem in de gang, ze kan het eten dus opdoen. Als ze allen smakelijk zitten te eten prijst Hans: „Ik bewonder je kookkunst Nel, alles is even heerlijk", en me vrouw vindt ook dat ze het hierin met haar getroffen hebben. door A. JAMOEL—HORJUS. Na tafel gaat mevrouw naar boven om te rusten en Nel ruimt vlug de kamer op onderwijl met Hans pratend. Hij vertelt haar evenals hij moeder a] heeft gedaan, dat hij waarschijnlijk bij zijn oude patroon terug komt. „Nel", zegt Hans, „weet je wat ik nog steeds niet begrijp, dat jij van al die mooie dingen die ik uit Indonesië mee bracht niets wou kiezen, waarom deed je dit niet?" Nel bloost maar zegt niets, wat moet ze zeggen. Hans gaat naar boven en komt met z'n souvenirs terug, hij legt alles nog eens op tafel en zegt: „Kom nu eens hier Nel, zo, haal jij er nu eens uit wat je het mooiste vindt, maar dan moet je de zijde die voor anderen be stemd is weg leggen" en ze begint met de zwarte zijde van moeder, maar de witte zijde laat hij er bij liggen. Nel komt naast hem staan en zegt: „Ik weet werkelijk niet wat ik moet kiezen." „Weet je het echt niet, Nel? Zullen we het dan samen doen" en Hans kómt heel dicht naast haar. weggelegd kan ik het wel", zegt ze met een kleur. „Waarom kun je het niet als de zijde er bij ligt?" „Omdat ik dan, als ik het mooiste eruit mag kiezen, de witte zijde van je bruid nemen zou.' „En wat zou jij van die zijde willen maken?" „Ik zou het laten liggen tot ik de bruid werd", zegt ze en alweer die akelige blos. Hans ziet het, kijkt haar veelbetekenend aan, slaat z'n arm om haar heen en vraagt: „Mag Ik je dan die zijde geven, en wil jij dan mijn bruid worden Nel?' „Maar Hansik dacht dat je al een meisje had." „Neen Nel, dat heb ik niet, maar het is me steeds duidelijker geworden dat jij dit worden moet. Maar ik heb nog geen antwoord op mijn vraag, wil j- mijn bruid worden?" En Nel zei met een gelukkige blik: „Ja, Hans, niets liever dan dat Ze is rijk met dit dubbele geschenk, nu zal haar geluk nog volkomener wor den. Wat heeft de Heere het óók voor hen goed gemaakt. Als moeder na het rusten beneden komt zijn Hans en Nel verdwenen Moeder, die een poosje later voor het raam staat, kan haar ogen haast niet geloven, twee jonge mensen die ze beiden liefheeft hebben zich aan elkaar gegeven in jonge spontane lief de en hebben elkander trouw beloofd, ze ziet hen daar aankomen, de armen om ekaar heenen in moeders hart is een danktoon. Als ze binnenkomen vertelt Hans het blijde nieuws aan moeder en moeder.... ze omhelst hen beiden, wat is ze blij dat haar jongen zo'n meisje heeft ge kregen en dat Nel nu ook heel écht haar dochter is. EINDE. Na voorlezing van de acte van beschul diging (wat 12 minuten In beslag nam) stelde de president aan de sultan de vraag of hij het ten laste gelegde beken de. Het antwoord luidde: „Neen!" Uit zondering maakte sultan Hamid slechts voor het ene punt: hij bekende opdracht te bebben gegeven de ministers te arres teren en sommigen van hen te doden. DE RELATIES MET WESTERLING. De sultan gaf toe met Westerling in contact te hebben gestaan. Of bij hem reeds van vroeger kende, vroeg de pre sident. „Ik kende hem uit de gebeurtenis sen op Zuid-Celebes", luidde het ant woord. „Wat deed Westerling daar?" luidde de volgende vraag. Sultan Hamid: „Hij heeft daar mensen gedood. Als ik me niet vergis 49.0001" Uitvoerig werd daarna gevraagd over de verhouding tussen de sultan en de strijdmacht van Westerling, de AP.R.A Drie voorwaarden blijkt de sultan ge steld te hebben alvorens hij het opper bevel over deze strijdmacht op zich wil de nemen. Deze voorwaarden waren dat de strijdmacht uitsluitend uit Indonesiërs zou bestaan, dat hij volledig zou worden ingelicht over sterkte, etc. van die strijd macht en dat Westerling hem zou ver tellen hoe hij dit alles financierde. Deze voorwaarden werden door Westerling in gewilligd, maar voordat eraan voldaan was, was de zaak ai mislukt. „Wist li waarvoor deze strijdmacht moest dienen?" vroeg hierna de presi dent. Sultan Hamid antwoordde dat des tijds de republiek federaal van opzet was. Naar mijn mening waren er in die tijd tendenzen te bespeuren om de deel staten op niet grondwettelijke wijze op te heffen. Als minister achtte ik me ver plicht dit tegen te gaan, daar ik dit stre ven in strijd achtte met de grondwet. En aangezien waarschijnlijk wapengeweld zon worden toegepast, meende ik dat het nodig zou zijn dit streven met wapen geweld te keren. „IN EEN DOLLE BUI". De opdracht om de ministerraad te overvallen en enkele mensen te doen doden bad hij „in een dolle bui" gege ven, naar hij verklaarde. Toen die bui over was had hij al het mogelijke ge daan om de aanval te verhinderen. Hier voor had hij in Nederland een getuige. Toen Westerling hem kwam vertellen, dat hij Bandoeng had aangevalen, was de sulltan kwaad geworden en had hij de kapitein een half uur lang uitgeschol den omdat hij met deze aanval niet kon instemmen. Ook verklaarde bij, dat hij in een vroeger stadium vice-president Hatta reeds voor Westerling had gewaar schuwd. Na de ondervraging werd de zitting tot Zaterdag verdaagd. Na afloop kreeg de sultan gelegenheid met zijn vrouw te spreken in de bezoekkamer van het ge rechtsgebouw. In een glanzende limou sine werd hij daarna naar de gevangenis teruggebracht. OOSTENRIJKSE REGERING AFGETREDEN. De Oostenrijkse regering is, naar een officiële woordvoerder heeft mee gedeeld, Woensdagochtend afgetreden. De kanselier en vice-kanselier, Figl en Schaerf, bezochten Woensdagoch tend president Koerner om hem op de hoogte te stellen met het besluit van het kabinet niet af te treden voordat het officiële rapport van de verkie zingscommissie was ontvangen. President Koerner gaf echter uiting aan zijn verlangen dat het kabinet on middellijk zou aftreden. Figl diende daarop het ontslag in. De president verzocht Figl en Schaerf de regei.'.g te blijven waar nemen tot een nieuwe regering zou zijn gevormd. Het kabinet, ec in coalitie van de Ka tholieke Volkspa 1 .ij en de socialisten, was in 1945" get |,rmd. In zijn rededie dr van Baal 16 December j.l. in de Tweede Kamer hield, heeft hij er vooral op gewezen dat een deugdelijke inventarisatie van arbeidskrachten op Nieuw- Guinea noodzakelijk is. Verder is het hard nodig dat een arbeidsin spectie wordt ingesteldOok de medische zorg van de arbeiders is van groot belang. Het is nodig dat een fonds wordt gesticht waaruil de proefboerderijen en het wetenschappelijk werk wordt gefinancierd. "De mijnbouw biedt mogelijkheden. De cacao heeft kansen en de rijst bouw in het bijzonder in het Zui den. Jongelui van Indo-Europese af komst hebben kansen in de mijn bouw. Waar een bevolkingsbeleid in de eerste plaats gericht moet zijn op de schepping van nieuwe levensvormen en zending en missie hierbij ten nauwste betrokken zijn, ligt het voor de hand dat dit beleid wordt vastge steld in overleg met deze corpora ties. Dit geldt niet alleen voor het onderwijs en de ziekenzorg, maar vooral voor de economische ontslui ting van het platteland. Het voortzetten van de wetenschap pelijke exploratie ziet de heer v. Baal als een tweede belangrijke taak. Dit zal echter met beleid moeten gebeuren. Het aanleggen van proefbedrijven in de landbouw dient overwogen te worden. Op grote schaal kan dat moeilijk ge schieden, omdat het aan ervaring ont breekt. „Wat weten we bijv. van de plantenziekten in verschillende gebie den „Ervaring en kalmpjes aan" zijn dé richtlijnen voor het beleid van de nieu we gouverneur. Gestreefd zal worden naar samenwerking met de Nederland se Universiteiten en Hogescholen, ook op het gebied van de landbouw. Het 1» onmogelijk om grootse projecten aan te kondigen, want de heer van Baal is nuchter genoeg te beseffen, dat er eerst grote problemen overwonnen moeten worden. Op bijna geen enkel terrein ls de ervaring voldoende en de moeilijk heden met vervoer en verbindingen moeten niet gering' geacht worden. „Honderden taken vliegen op je af." Maar de nieuwe gouverneur weet wat hij wil. Daarvoor kent hij het gebied te goed. Hjj lacht om de beweringen,' dat men op dit moment millloenen gul dens ln Nieuw-Guinea moet investeren. Het is een nuchter feit, zo zeide hjj, dat het nog nooit mogelijk ls gebleken om de begroting op te maken. Er zijn nu eenmaal niet vaak genoeg mensen om alle voorgewende gelden te kunnen besteden. IN HET HUIS VAN MAC ARTHUR. De nieuwe gouverneur, die omstreeks half April hoopt te vertrekken, gaat met goede moed zijn moeilijke functie beginnen. De beslissing ls hem zwaar gevallen. Sinds korte tijd kent hij weer een normaal gezinsleven. Anderhalf jaar lang heeft hij alleen ln Nieuw- Guinea gewoond. Nu gaan zijn vrouw en Twee kinderen met hem mee. Maar zijn oudste zoon, die op het Lyceum is, moet hy achterlaten. Hij zal gaan wo nen in Hollandia, in het huls van Mao Arthur. Van bulten ziet het er bouw vallig uit. Binnen gaat het beter, al zal er spoedig een nieuw huis-moeten ko men. Het ls een voordeel, dat de wo ning atr-conditlonned ls, want het kli maat in Hollandia schijnt niet van het allerprettigste soort te zijn. Na vier jaar op Nieuw-Guinea te hebben gewerkt, vertrekt dr v. Baal weer naar dit voor velen nog onbekende land. Hij zal daar wer ken in stilte, want naar zijn mening is er momenteel sprake van een overbelichting op Nieuw-Guinea. Zijn eerste plannen zijn om zo spoe dig mogelijk een rondreis te maken. Juist in die streken waar hij nog nooit is geweest. En dan zal de be stuurlijke taak hem volop opeisen. Aan ervaring op dit gebied heeft de 41-jarige gouverneur geen ge brek. Hij is o.a. assistent-resident op Bali en Lombok geweest en heeft in de Nederlands-Indische dienst op bestuursterrein nog tal van andere functies bekleed. Ingezonden Mededeling (Adv.l Fabrikante: Fa. Gebr. Tjailema, Sneek Minimumexportprijs voor appels verhoogd. Met ingang van heden is de mini mumexportprijs voor appels naar W. Duitsland verhoogd van 15 tot 22'/£ cent per kg. Appels welke beneden deze prijs zijn gekocht op de veilingen, mogen niet naar Duitsland geëxpor teerd worden. Bovendien is bepaald dat ook appels beneden 70 mm niet geëxporteerd mogen worden. Hiervan zijn uitgezonderd de rassen Golden Delicious, Jonathan en Laxton.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1953 | | pagina 5