Hrs Houghton genoemd
ambassadrice der Y.S.
als
de loupe
Frans dorp werd platgebrand en uitgemoord
„Toen zoende Koningin Juliana
mij op beide wangen."
loods beroep op
Ver» Naties»
Tribunaal besloot: Ook Elzassers
zullen terecht staan.
ZEEUWSCH DAGBLAD
„Deze bourgeois'
Jood**/'
Daden noodzakelijk»
Eisenhower aan de leiband van Amerikaanse vrouwen.
Belasting verlaging»
Bescherm Uw Kinderen
Bedrijfsunie over
werktijdenbesluit»
Het drama van Oradour.
Verlies „Klipfontein
kost ca f 10 millioen»
Nieuwe hoofdbestuur voor
Chr. Metaalbewerkersbond.
Utrecht wil Nederlands
„vergaderstad" blijven»
Digestif Rennies
om Zuurbrand te blussen;
Overeenstemming
tussen regering en
chef-staf Sugeng 1
Wat brengt de radio?
FEUILLETON
dal 9& U w-ifam %a&
Donderdag 15 Januari 1953
Pagina 3
Omtar
Nog maar net is de stem van de
Tsjechische aanklager in het proces
tegen Slansky en zijn medebeklaagden
verstomd of de stem van een andere
aanklager wordt aangekondigd, dit
maal in Moskou. Een andere stem en
da beklaagden zijn andere personen
maar het geluid zal piet veel ver
schillen: „Deze bourgeois-Jood!" zal de
diepste kern van de beschuldiging zijn!
Door de eeuwen heen is het Joodse
volk gehaat geweest al eerder we
zen wij daarop en wij herinnerden
toen aan die vreselijke uitroep: ,,Zjjn
bloed kome over ons en over onze
kinderen!" Maar daarmee alleen is
men niet klaar. Van de menselijke
zijde bezien ligt er nog een ander
facet ten grondslag aan deze Joden
haat. Dat is de haat van de mens, zeg
van de duivel, tegen ieder schepsel
dat zijn vertrouwen op God stelt en
die in dit leven Gods geboden wil be
waren. Want het Joodse geloof kan bij
velen nog zo verwaterd zijn, die trouw
aan de Bondsgod is bij de orthodoxe
Jood niet gestorven. En dat wekt de
haat op van ieder, die de mens als het
hoogst denkbare wezen beschouwt.
Deze Jodenhaat en Jodenvervolging is
in diepste wezen de haat van het hei
dendom tegen God en de poging van
satan om Gods werk te vernielen.
Dit dient men goed te beseffen, als
men over deze nieuwe uitbarstingen
van Jodenvervolging spreekt en denkt.
En het Christendom als geheel is in
deze zeker niet klaar met het betuigen
van medelijden en eventuele pogingen
om de nood van deze slachtoffers te
lenigen. Krachtiger dan ooit moet het
communisme bestreden worden en vu
riger dan ooit dient het onvervalste
heidendom, dat zich hier openbaart,
ontmaskerd te worden. Dit is een gees
telijke strijd, waarin de kerk geen
ogenblik mag verflauwen.
De Westerse mogendheden zullen
met de daad weinig kunnen doen te
gen 'het komende proces in Moskou
zomin als zij iets kunnen doen voor
Slansky en Clementis. En met de daad
zullen de kerken nog minder kunnen
doen voor deze bij voorbaat ter dood
veroordeelden. Maar wat de mogend
heden en de kerken wèl kunnen
waken tegen communistische onder
graving. In diverse staten doet men
dit met grote voortvarendheid, tè grote
voortvarendheid zelfs, zoals men wel
eens moet opmaken uit de Ameri
kaanse communistenjacht.
Maar de kerken? In de Ned. Her
vormde Kerk treft men nog altijd een
dominee Hugo van Dalen waarom
handhaaft men deze man toch, terwijl
zijn communistische sympathieën toch
wel vaststaan, al gaan die schuil ach
ter een z.g. vredesbeweging? En hoe
veel medestanders heeft deze man, het
zij in de Ned. Herv. Kerk, het
zij in andere Kerkgenootschappen? En
hoe staat met het de kerken in andere
landen? Zijn er niet velen van wie
sommigen een eerste viool spelen in
de Wereldraad van Kerken die mis
schien niet met het communisme sym
pathiseren, maar die toch wel bereid
zijn ermee te coquetteren en zeker
geen onverzoenlijke houding wensen
aan te nemen? Zij spelen met vuur,
c.mdat zij trachten een menselijke brug
te slaan tussen de macht van de boze
en Gods Kerk. Laat men de zaken
zuiver zien en dienovereenkomstig
handelen. Met daden!
Krijgt Nederland een Amerikaanse ambassadrice? Mrs Dorothy Cole
Houghton, een bekende society-figuur uit Washington, presidente van de
algemene federatie van Amerikaanse vrouwenclubs èn bovendien een actief
republikeinse, wordt de laatste tijd hardnekkig genoemd als candidate voor
deze functie. De vrouwenbeweging ln het Midden-Westen heeft deze candi-
datuur gelanceerd en gepouseerd met alle middelen van de Amerikaanse
publiciteit zó zelfs, dat een uitblijven van deze benoeming niet alleen
voor mrs Houghton, maar niet minder voor Eisenhower's kabinet een pijn
lijke geschiedenis zou worden....
Het schijnt ernst te zijn met het
voornemen der regering om met nieu
we belastingplannen te komen en dat
die plannen een verlaging zullen be
tekenen wordt duidelijk uit minister
van de Kieft's anjwoord aan de Eerste
Kamer, waarin hij meedeelt, dat hij
nog niet kan zeggen welke conse
quenties dit zal hebben voor de uitga
venzijde der begroting.
Uiteraard is het nog te vroeg om te
juichen, want de plannen zijn nog
niet in concreto uitgewerkt en ter ken
nis gebracht. Wel is er reden om te
juichen dat men het starre standpunt
van prof. Lieftinck verlaten schijnt te
hebben (uit het antwoord blijkt ook,
dat deze bewindsman op de lopende
rekening van 1951 ruim een en een
kwart millioen gulden heeft overge
houden!). Wij hebben reden om aan
te nemen, dat deze koerswijziging voor
e n groot deel het werk is van minis
ter Zijlstra. Sommigen gaan zelfs al
zover, dat zij hem de sterke man uit
dit kabinet noemen! De waarheid hier
van moet uiteraard nog blijken
maar over de koerswijziging die zich
schijnt te voltrekken mag men zich
oker verheugen!
Het Amerikaans-Joodse arbeidscomité,
lat ongeveer 500.000 Joodse leden van de
Amerikaanse vakverbonden C.I.O. en A.
FL. vertegenwoordigt, heeft de Ver. Na
ties verzocht op te treden „tegen Stalin's
jongste daad van genocide tegen de Jo
den", In Maart 1951 heeft het comité
reeds een schrijven over „Sowjet-genoci-
le tegen het Jodendom in Oost-Europa"
an de commissie der V. N. inzake de
bten van d« mens doen toekomen.
Tegenover de New Yorkse corres
pondent van de „Telegraaf" heeft zij
verklaard, dat zjj een benoeming met
de grootste vreugde zal aanvaarden.
Officieel wist zij echter nog van niets.
Dat Nederland wel eens teleurstel
lend zou kunnen reageren op een
dergelijke benoeming, hebben de
vrouwen uit het Midden-Westen niet
kunnen voorzien. Zij konden ook
niet weten, dat men hier een der
gelijke benoeming beschouwen kan
als een aanwijzing dat Amerika ons
landje maar van geringe betekenis
vindt, net als Luxemburg en Dene
marken, waar Truman respectieve
lijk Perle Mesta en Eugenie Ander
son met de functie van ambassadrice
heeft beloond.
Daar staat echter tegenover, dat
niet alle carrière-diplomaten, die naar
het Haagje zijn gezonden aan hoge
verwachtingen hebben beantwoord.
Het gaat hier immers maar om de
persoon.
HARTELIJKE BANDEN.
En wat dat betreft bestaan, aldus de
„Telelgraaf", bijzondere hartelijke
banden tussen het Nederlandse Hof en
mrs Houghton. Toen zij met een 40-
tal leden van vrouwenclubs in 1950
West-Europa bezocht, werd zij door H.
M. de Koningin op Soestdijk ontvan
gen. Bij die ontvangst liet het gezel
schap een gift in contanten achter voor
een van Koningin Juliana's weldadig
heidsfondsen.
„Toen zij dit vernam", aldus mrs
Houghton, „kwam de Koningin ons
achterna, riep mij en zoende mij uit
dankbaarheid op beide wangen".
Via freule Röell bleef het contact
tussen het Hof en mrs Houghton le
vendig. Tijdens het koninklijk bezoek
aan de V. S. in 1952 was mrs Hough
i de gastvrouw van koningin Juliana
in Washington tijdens een receptie van
de -rikaanse vrouwenverenigingen.
Kort daarna overhandigde ambassa
deur Van Royen haar de onderschei
ding van officier in de Orde van
Oranje Nassau.
Mrs Houghton eind 50, grijzend
door het blonde haar heen, smaakvol
doch niet opvallend gekleed, leven
dige ogen achter brilleglazen is een
bijzonder ontwikkelde vrouw, die aan
de universiteit een graad behaalde in
talen (hoofdvak Duits) en aan wie
drie Amerikaanse universiteiten ere
doctoraten verleenden.
NEDERLANDS LEREN.
„Als Eisenhower inderdaad wil, dat
ik naar Den Haag ga, zal ik onmiddel
lijk Nederlands leren", zei z«. „Mijn
man, bankier in Red Oak (haar woon
plaats in de staat Iowa), zal mij ver-
gszellen. Twee van onze zoons zullen
dan zi.i taak overnemen. Wellicht dat
mijn dochter haar man ook naar
Den Haag reizen".
Op de vraag bij welke vleugel van
de republikeinse partij haar sympa
thieën lagen, antwoordde zij: „Ik ben
voorstander van vrije handel. Dit
klinkt wellicht vreemd, omdat de
r~:es' republikeinen voor invoerrech
ten zijn. Ik vind het schandelijk, dat
er zulke hoge heffingen bestaan op
Nederlandse bloembollen, die in de V.
S. worden geïmporteerd. De steungel
den, die de V. S. in Europa hebben
besteed, zijn zeker niet nutteloos ge
weest. Wellicht was een zuiniger be
heer mogelijk geweest, maar de hoofd
taak: herstel der economieën en het
stuiten der Russen, is toch bereikt".
Ingezonden Mededeling (adv
Bij gevatte kou direct de Uw kind
bedreigende gevaren bestrijden met:.
OHIO WIL TOETREDEN TOT
DE V. S.
Tot grote verbazing van de con
gresleden heeft een republikeinse af
gevaardigde uit Ohio het Ameri
kaanse congres verzocht zijn thuis-
staat toe te laten tot de Unie.
Hij verklaarde zijn opzienbarende
resolutie met de toelichting, dat
overijverige onderzoekers" zojuist
hadden uitgeplozen, dat Ohio nooit
officieel één der 48 staten der V.S.
was geworden. Wel had het congres
in 1802 de grenzen van Ohio vast
gesteld en had een conventie een
staatsgrondwet opgesteld en die in
1803 aan het congres toegezonden,
doch dit had zich verder niet met
de zaak bemoeid, aldus deze afge
vaardigde.
Hij verzocht dus om toelating van
Ohio tot de Unie, en wel met terug
werkende kracht tot 1 Maart 1803.
RUMOER IN DE ITALIAANSE
KAMER VAN AFGEVAAR
DIGDEN.
In de Italiaanse Kamer van afge
vaardigden is het Dinsdag tot heftige
tonelen gekomen, toen een voorstel,
om het debat over de door de regering
voorgestelde kieswet-wijzigingen te be
korten, in stemming werd gebracht.
Communisten sprongen uit hun ban
ken en vormden een muur voor de
stembus. Eén van hen wierp de bus
van de tafel. Afgevaardigden van de
middenpartijen slaagden er echter in,
toch hun stem uit te brengen.
De behandeling van de kieswether
vormingen vordert inmiddels slechts
langzaam. Sinds weken voeren de
links- en rechts georiënteerde oppo
sitiepartijen een felle strijd tegen het
ontwerp, waarop reeds meer dan 2.000
amendementen en tegenamendementen
zijn ingediend. De tegenstanders van
het ontwerp voeren namelijk obstruc
tie door het houden van buitengewoon
lange redevoeringen.
De schoondochter van de vroegere O.
Duitse minister van bevoorrading Ha-
mann, mevrouw Susanne Hamann, is
Dinsdag naar West-Berlijn gevlucht. In
het begin van Januari vluchtte haar
man, Knut, met zijn moeder en drie
kinderen van Oost-Duitsland naar het
Westen. Van de oud-minister zelf en
een dochter is niets meer vernomen na
hun arrestatie in December.
De Bedrijfsunie van de samenwer
kende organisaties van Handels- en
Kantoorbedienden, bedrijfscommissie
détailhandel, heeft bij de Staatssecre
taris van Sociale Zaken geprotesteerd
tegen het feit, dat deze in verband met
de koopavond een algemene vergun
ning heeft afgegeven tot afwijking van
enkele bepalingen van het werktijden
besluit voor winkels.
De bedoelde vergunning is namelijk
afgekondigd, zo zegt de bedrijfsunie,
zonder dat voldaan is aan het voor
schrift van artikel 11, lid 5, van het
werktijdenbesluit. Volgens die bepa
ling hadden in het onderhavige geval
de vakverenigingen van werkgevers en
van werknemers in de gelegenheid
moeten worden gesteld hun mening
over de vergunning kenbaar te maken,
voordat de beschikking werd afgege
ven.
De bedrijfsunie is voorts van mening,
dat de vergunning slechts zou dienen
te gelden in die gevallen, waarin aan
het personeel een behoorlijke compen
satie wordt gegeven voor de langere
werktijd welke het gevolg is van een
koopavond.
Zij heeft er dan ook bij de Staats
secretaris op aangedrongen alsnog met
de betrokken organisaties van werk
gevers en werknemers in overleg te
treden, teneinde tot een gewijzigde
vergunning te geraken.
it
Schadeposten voor verzekerings
maatschappijen.
Dit jaar is voor de Nederlandse
koopvaardijvloot en daarmee tevens
voor de schadeverzekeringsmaatschap
pijen niet bijster fortuinlijk begonnen.
De „Klipfontein", de „Oranje" en de
.Willem Ruys" vertegenwoordigen n.l.
een behoorlijke waarde.
Het verlies van de „Klipfontein'
komt Nederlandse en buitenlandse as
suradeuren op zo'n slordige tien mil
lioen te staan. Bovendien had het
schip een lading koper aan boord van
1000 ton met een waarde van 2,5 mil
lioen en een partij wol van naar schat
ting f 50.000 tot f 100.000. Het bedrag
is inmiddels aan de rederij uitbetaald.
Sindsdien zijn schip en lading haar
eigendom. Nadere gegevens ontbreken
nog, doch er bestaat een kans, dat het
schip geborgen kan worden. De even
tueel daartoe uit te voeren bergings
werken zullen, naar men aanneemt,
worden opgedragen aan de Salvage
Association in Londen.
Wat de „Willem Ruys" en de „Oran
je" betreft zal de Raad voor de Scheep
vaart uit moeten maken, wie van bei
de schepen eventueel de schade, toege
bracht aan de ander, zal hebben te ver
goeden. De taxatie van deze beide
schepen ligt tussen de 30 en 40 mil
lioen gulden, doch de vervangings
waarde is uiteraard veel hoger. Toen
de „Oranje" in 1935 nieuw in de vaart
kwam had het schip een waarde van
12 millioen. Volgens een der grootste
schadeverzekeringsmaatschappijen hier
te lande zou het wel eens mogelijk
kunnen zijn, dat door de aanvaring
tussen beide schepen de schade 2 tot 3
millioen zou kunnen belopen. Voorts
zijn, zoals bekend, nog enkele klei
nere vaartuigen vergaan, zoals de R.P.
S. met een verzekerde waarde van
f 900.000 en een lading erts van ca.
100.000; de „Frederik" met een waar
de van f 375.000 en de „Stella Maris"
die verzekerd was voor f 750.000.
(Van een verslaggever).
Op de bondsvergadering van de Chr.
Metaalbewerkersbond werd tot vice-
voorzitter van deze organisatie benoemd
de heer H. Bijker, thans reeds hoofdbe
stuurslid. De heer Bijker zal de heer B.
Roolvink opvolgen, die secretaris van het
Chr- Nat. vakverbond werd.
Aan de in Juni te nouden alg. vergade
ring zat worden voorgesteld tot lid van
het hoofdbestuur te benoemen de heer J.
de Graaf, thans chef van de sociaal-eco
nomische afdeling van het bondsbureau,
en de districtsbestuurders, de heren C.
Jaarsma te 's Gravenhage en L. v. d.
Velden te Arnhem. De heer de Graaf
werd reeds met de waarneming van het
secretariaat belast.
(Van een onzer verslaggevers).
„Er zijn steden, die Utrecht zijn positie
als de „vergaderstad" bij uitnemendheid
benijden en deze houding leidt tot daden,
die uit nationaal oogpunt bezien onjuist
genoemd moeten worden". Dit deelde de
burgemeester van de Domstad, jhr mr C.
J. A. de Ranitz mee tijdens een perscon
ferentie, die hij hield enkele uren, nadat
hij in het gevolg van H.M. Koningin
Juliana uit Sankt Anton was terugge
keerd-
Alleen reeds de geografische ligging
maakt Utrecht het meest aantrekkelijk
voor het beleggen van allerlei bijeenkom
sten en de vergaderaccomodatie wordt
steeds beter. Zo zal dit voorjaar ter ge
legenheid van de 60ste Jaarbeurs op het
Croeselaanterrein de grote machinehal m
gebruik worden genomen, die zich ook
uitstekend voor massale bijeenkomsten
leent. Een zeer groot en modern hotel is
in aanbouw om het tekort aan logiesge-
legenheid te verminderen.
De Utrechtse burgemeester opperde
het plan, dat de Nederlandse „vergader
steden" overleg zouden plegen om col
lectief in het buitenland propaganda te
maken voor het beleggen van internatio
nale congressen in Nederland zodat men
elkaar hierbij niet in de wielen rijdt.
(Ingez. mededeling, adv.)
óók om zuurbrand te voorkomen
U hoeft niet meer tegen Uw maaltijden
op te zien uit vrees voor zuurbranden
op de maag. Met één of twee Rennies
bij de hand blijft U iedere brand de
baas en blust U de pijn bij voorbaat.
Vraag Rennies bij Uw apotheker of
drogist.
(Van onze Parijse correspondent),
BORDEAUX, Januari 1953. Op 10 Juni 1944, toen een deel van de wereld al
droomde over de bevrijding, werd Oradour, een klein, rustig dorp in het Zuid-
Westen van Frankrijk door een groep Duitse barbaren uitgemoord en verbrand.
Driehonderd zes en negentig volwassenen, waaronder vrouwen, zieken en ouden
van dagen plus tweehonderd vier en zestig schoolkinderen en zuigelingen werden
neergeschoten of levend verbrand. Slechts één vrouw, die uit het raam van de
kerk sprong toen de machinegeweren begonnen te ratelen, twee mannen en één
schooljongen van tien jaar overleefden de massaslachting. Die jongen was Elzasser
van geboorte. Toen hij hoorde, dat de Duitsers in aantocht waren raadde hij zijn
vriendjes aan te ontvluchten. Ze lachten hem uit. Hij zei: „Ik ken de Duitsers,
au revoir". Maar er is geen au revoir geweest. Toen de jongen terugkwam waren
al zijn vriendjes dood.
Toen de bevrijding in zicht kwam riep
Londen de burgerbevolking op tot gewa
pend verzet. De bevolking uit deze hoek
van Frankrijk deed haar plicht. De S.S.
divisie „Das Hecih", die op mars was van
Toiuouse naar Normandie ondervond dit.
Overal ontmoette zij weerstand. Een ba
taljonscommandant, Kempfe, werd ont
voerd en in de omstreken van Oradour
werd een andere officier met zijn chauf
feur gevangen genomen. Het vermoeden
bestond bij de regimentsstaf, dat de beide
officieren in Oradour gevangen werden
gehouden.
HOE HET BEGON.
Vandaar, dat de officier Dieckmann
opdracht kreeg met een compagnie naar
Oradour op te rukken, de gevangenen op
te sporen, verzetslieden te arresteren en
deze uit te wisselen tegen de drie Duit
sers. Dieckmann was voor deze taak niet
berexend. Zelf bad Hij geen frontervaring
en zijn kleine troep, grotendeels bestaan
de uit te jonge Vollcsauitsers" evenmin.
Hij liet het dorp bezetten en nam alle
bewoners gevangen. Zieken werden uit
hun bed gesleurd en de school werd leeg-
gedreven. De volwassen mannen wer
den opgesloten in enige schuren. Vrou
wen, Kinderen en grijsaards werden in
het kernje gedreven uxeckmann beval de
terroristen uit te leveren, de. gevangenen
over te geven en de wapenen in te leve
ren. Toen trad de burgemeester naar vo
ren; „Zoek in ieder huis. in iedere schuur
naar wapenen en indien ge één. geweer
vindt moogt ge mij en mijn gezin doden.
Ik, mijn vrouw en kinderen zullen zich
garant stellen. Laat de anderen in vrede
gaan. Bevrijdt de kinderen. Ze zijn te
jong...."
Daarna bood de illegaliteit aan de drie
Duitsers vrij te laten ln ruil voor de ge
vangen bevolking van Oradour. Hiermee
ging de officier niet accoord, omdat hij
ook verzetslieden moest leveren. „Wijs ze
aan", riep hij de burgemeester toeToen
stapte de arts Dessourteaux met zijn vier
zonen naar voren: „Wij zijn de verzets
lieden van Oradour. Neem ons. Dood ons
en laat de anderen vrij".
Dieckmann had dus zijn opperofficieren
meer kunnen leveren, dan ze geëist had
den en toch verkoos hij zonder enige re
denen dit dorp uit te moorden.
DE MOORD BEGON.
De deuren van het kerkgebouw wer»
den geopend." Machinegeweren werden
opgesteld. De moeders met hun babies in
de arm, de gijzelaars, manken, blinden en
ongelukkigen en alle schoolkinderen met
hun onderwijzeres werden bijeengedre
ven. Toen commandeerde deze beestmens
vuur. De mittrailleurs ratelden. Vluchte-
ten- Hun standpunt was, dat de Elzasser»
gedwongen waren tot dienstname en tij
dens de massaslachting opzettelijk te hoog
hebben geschoten.
Ondanks de bezwaren dezer Elzassers,
ondanks de verontwaardiging in geheel de
Elzas, heeft de rechtbank besloten, het
proces niet „In tweeën te breken". Du»
de Elzassers zullen terecht staan gelijk
met de Duitse verdachten.
De verdediger der Elzassers, André
Schmidt, hield een hartstochtelijk plei
dooi, waarin hij, met een beroep op de
dertigduizend Elzassers, die in de oorlog
het leven lieten voor Frankrijk, verklaar
de; „Wij hebben het recht niet om thans
deze Elzassers onder een met bloed be
smeurde Duitse vlag te plaatsen en aan
te klagen".
De in rode toga geklede rechter onder
brak hem echter; „Met stijgende emotie
heb ik u aangehoord, maar wélke rol de
ze lieden ook gespeeld mogen hebben in
Oradour, ik zie thans voor mij een
andere Elzasser. Ik zie voor mij Alphonse
Adam, de eerste Elzasser, die door de
Duitsers gefusilleerd werd, omdat hij
weigerde, hun uniform aan te trekken".
lingen werden door scherpschutters neer
geschoten. Gelijkertijd vond een zelfde
slachting plaats in de schuren, waar de
mannen zaten opgesloten. Stelselmatig
werden vervolgens de behuizingen van
het dode dorp ondermijnd, de lijken wer
den bedekt met stro en overgoten met
benzine. Toen gaf Dieckmann nogmaals
orders en zo verdween een dorp. Dat is
het drama van Oradour. Aan zijn bevel
hebber meldde Dieckmann, dat hij in Ora
dour verzet had ontmoet en het dorp had
moeten belegeren. Hij had de gewapende
mannen standrechterlijk laten neerschie
ten. De rest verzweeg hij.
Toen de commandant het geval onder
zocht en de vreselijke slachting aan het
licht kwam, werd Dieckmann opgespoord.
Hq zou voor een Duitse militaire recht
bank moeten verschijnen, docb voor men
het monster kon grijpen, was hij in Nor-
mandië gesneuveld- De meeste zijner sol
daten sneuvelden eveneens in Norman-
dië, zodat thans slechts 21 overlevenden,
onderofficieren en soldaten terecht kun
nen staan. Hieronder bevinden zich bo
vendien 12 bewoners uit de Elzas, toen
tot dienstname gedwongen, thans weer
Franse staatsburgers.
Rond de ruïnes van Oradour werd later
een muur gebouwd
BEVEL IS BEVEL
Maandag is een proces over deze slach
ting te Bordeaux begonnen. De belang
stelling was zeer groot. Men gelooft, dat
de zittingen drie weken zullen duren. Er
zijn vele Duitse waarnemers, o.a. vier
Duitse advocaten, die door de regering
te Bonn zijn aangewezen voor de ver
dediging der negen Duitse verdachten.
De Franse advocaten, die pleiten voor de
Elzassers, trachtten de zaak te splitsen en
hun cliënten afzonderlijk te laten bereeh-
De Indonesische minister van voor
lichting, de heer Mononutu, heeft na
afloop van de Dinsdagavond gehou
den vergadering van het kabinet aan
de pers meegedeeld, dat met ingang
van Dinsdag minister-president Wilopo
vice-premier Prawoto vervangt als
minister van Defensie a.i. Prawoto is
opgetreden als minister van Defensie
a.i., toen hij als vice-premier mr Wück
po verving tijdens diens afwezigheid
wegens ziekte.
Minister Mononutu zei voorts, dat
het kabinet geen aangelegenheden be
treffende de 17 October-affaire had
besproken. Waarnemers beschouwen
dit als een teken, dat in dit opzicht
reeds overeenstemming is bereikt met
de fungerende chef-staf van de land
macht, kolonel Bambang Sugeng. Van
officiële zijde zijn echter hierover nog
geen mededelingen gedaan.
Elf doden bij vliegtuigongeval.
Een viermotorig vliegtuig van de
Amerikaanse luchtmacht is Dinsdag,
volgens te Marysville in de Ameri
kaanse staat Californië ontvangen be
richten, dertig km ten Noorden van
deze plaats neergestort. Alle elf in
zittenden kwamen om het leven.
74 -o—
Toen hij die avond terugkwam stond
Rabbers weer op de oever, net zicht
baar in de gloed van zijn lantaarn.
Anton riep hem. Maar het water
overstemde hem. Zelfs toen ze naast
elkaar stonden moesten ze roepen om
elkaar te horen.
Daar gaat hij!" zei Rabbers en had
geen oog van de stroom af. Want de
dam hield het al niet m'eer. Met een
plons tuimelde de molen in het woe
dende water. Latten en balken botsten
tegen, elkaar in 't schuim.
„Zo", zei Rabbers na een ogenblik
van spanning. „We zullen opnieuw
moeten beginnen."
,Wilt u het werkelijk weer probe
ren?" vroeg Anton.
Rabbers draaide zich met een ruk
om.
„Weer proberen? Natuurlijk! We
moeten een molen hebben en wie zal
hem anders bouwen?" en hij voegde
er kalmer aan toe: „Maar ik zal moe
ten zien meer geld te krijgen."
De volgende avond waren Anton
en Mina samen. Hij vertelde haar
van de tweede teleurstelling met de
molen.
„En nu help je Rabbers toch zeker
niet weer?" vroeg ze toen hij haar
van Rabbers' plannen vertelde.
„Ik weet het niet", antwoordde hij
peinzend.
„Zo gek ben je toch niet, Anton!
Ga naar de stadik bedoel naar
een grote stad als Grand Rapids, of
Allegan. Als ik zie hoe moeder moet
ploeteren moet ik niets van dit oord
hebben. Het leven in de stad is veel
leuker, Anton. Je hebt er zoveel ge
makken en je kunt eens uitgaan. Er
is van alles te beleven."
Anton staarde in de rivier, naar
water, dat met een vaart langs hun
voeten stroomde terwijl ze samen op
een boomstam zaten. Hij zweeg.
„Ik woon veel liever in de stad",
ging Mina door en keek van opzij
naar zijn gezicht. „Jij vast ook".
Cen tcmd,
door Marian Schoolland
Anton keek de andere kant uit,
langs de rivier. Een paar mijlen voor
bij die bocht was Jan Rabbers al aan
de slag om te redden wat er te red
den viel. Hij had niet alleen plan
nen voor een nieuwe houtzaagmolen,
maar voor een korenmolen bovendien.
Anton had vannacht en vanmorgen
geholpen met het bij elkaar zoeken
van brokstukken. De toekomst van de
kolonie hing uitsluitend af van man
nen als Rabbers, die persoonlijke ver
liezen en teleurstellingen niet toe
lieten hen van hun doel en ideaal af
te houden.
Mina keek naar zijn achterhoofd en
raakte voorzichtig zijn dichte, don
kere haar aan.
Anton, weet je wel, wat de men
sen zeggen van jouw dommee? Ze zeg
gen, dat hij een paus is en de leden
van de kerkeraad zijn zijn kardina
len. Hy wilde deze kolonie stichten
om een koninkrijkje...."
Anton draaide zijn hoofd om en
schudde haar hand van zich af.
„Zoiets moet je niet geloven, Mina",
zei hij streng. Van Raalte is een voor
treffelijk leidsman. Zonder hem zou
de kolonie allang mislukt zijn. En hij
is geen paus. Wij hebben immers onze
volksvergaderingen, waar we onze
besluiten nemen door stemming."
Mina lachte spottend. „Maar jullie
nemen de besluiten zoals hij wil. Zijn
woord is wet. Dat weet jij ook wel.
Weet je nog van die arme man, die
twee hectare land kocht om er 'n brou
werij te beginnen? Van Raalte wilde
het niet en het ging over."
„Dat was ook een besluit van de
bevolking, Mina", antwoordde Anton
scherp. „We willen niet, dat er in
onze kolonie bier gemaakt en ver
kocht wordt."
Mina haalde de sehpuders op.
„Jij zit ook al onder zijn invloed",
zei ze. „Als je hier maar eerst van
daan was."
„Ik ben weg geweest. Ik hield
niet van de stad en....".
Anton stond op.
„Kom, we gaan", zei hij. Haar be
schuldigingen aan het adres van Van
Raalte deden hem zeer.
Hij liep voorop. Maar toen ze af
scheid namen in de grijze schemering,
nam ze zijn beide handen. „Het doet
er ook niet toe, Anton", zei ze en
keek hem vragend aan. „Je bent niet
boos, op me, wel?"
„Nee", antwoordde Anton kortaf.
Maar zij hield zijn handen vast en
keek hem in de ogen totdat een ver
anderde uitdrukking haar verzekerde,
dat hij het meende. Maar ze kreeg
geen kus. Hij had haar trouwens niet
weer gekust na die eerste keer.
(Wordt vervolgd).
VRIJDAG 16 JANUARI 1953-
HILVERSUM I (402 m.) VARA: 7.00
Nieuws; 7.13 Gram.; 8.00 Nieuws en weer-
ber.; 8.18 Gram.; 8-50 Voor de huisvrouw;
9.05 Gram.; 9.35 Waterst.; 9.40 Voor da
kleuters; VPRO: 10 00 „Thuis", causerie;
10.05 Morgenw.; VARA: 10.20 Gram.;
10.30 Schoolradio; 10.50 Orgelspel; 11.25
Radiofeuilleton; 11.45 Vocaal dubbelkw-;
AVRO: 12.00 Zigeunermuziek; 12.30 Land
en tuinbouwmed.; 12.33 Sport en progno
se; 12.48 Gram.; 13.00 Nieuws; 1315 Med.
of gram.; 13.20 Dansmuziek; 14.00 Voor
de huisvrouw; 14.20 Cello en piano; 14.50
Voordracht; 15-10 Knapenkoor; 15.30 Me-
tropole orkest; VARA: 16,00 Gram.; 16.30
Voor de jeugd; 17.00 Gram.; 17.20 Muzi
kale causerie; 18,00 Nieuws; 18.15 Felici
taties; 18-45 V-oordracht; 19.00 Meisjes
koor; 19.15 Causerie over consumenten
belangen; VPRO: 19.30 „Vreugde en ver
driet", causerie; 19.50 Bericliten; 20.00
Nieuws; 20.05 Boekbespr.; 20,10 Pianotrio;
20.30 Beneiux; 20-40 „Aanpassing", cau
serie; VARA: 21.00 „Fidelio", opera (frag
menten); 22.05 Buitenl. weekoverz.; 22.20
Dansmuziek; VPRO: 22.40 „Vandaag",
causerie; 22.45 Avondw-; VARA: 23.00
„In huwelijk en gezin", causerie;' 23.30
24.00 Gram.
HILVERSUM II (298 m.) KRO: 7.00
Nieuws; 7.10 Gram.; 7-15 Ochtendgymn.;
7.30 Gram.; 7.45 Morgengebed en liturg,
kalender; 8.00 Nieuws en weerber.; 815
Gram.; 9.00 Voor de huisvrouw; 9.35
Gram.; 9.45 Schoolradio; 10.00 Maastrichts
Stedelijk orkest; 10-50 Gram.; 11.00 Voor
de zieken; 11,40 Gram.; 12.00 Angelus;
1203 Lunchconcert; (12.3012.33 Land
en tuinbouwmed.); 12.55 Zonnewijzer;
13.00 Nieuws en Kath. nieuws; 13.20 Ac
tualiteiten; 13.25 Pianoduo; 13.45 Voor da
vrouw; 14.00 Solistenconcert; (14.2014.40
Gram.; 15.00 Schoolradio; 15.30 Pianoreci
tal; 16.00 Voor de zieken; 17.00 Voor de
jeugd; 17.15 Kinderkoor; 17.35 Viool en
piano; 18.00 Mil. causerie; 18.10 Amuse
mentsmuziek; 18.30 Lichte muziek; 18-52
Actualiteiten; 19.00 Nieuws; 19.10 Rege-
ringsuitz.: Verklaring en toelichting; 19.30
Gram.; 20.25 De gewone man; 20.30 Om
roeporkest; 21-10 Brabants progr.; 21.40
Politiekapel; 22.05 „Om de toekomst van
Nederland", klankbeeld; 22.25 Kamer
koor;; 22.45 „Ik geloof in ene, heilige
Kath. kerk", causerie; 23.00 Nieuws; 23.15
24.00 Gram.
BRUSSEL (Vlaams 324 m.) 11.45 Gram.;
12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00 Nieuws;
13.15 Orgelspel; 14.00 Schoolradio; 15.30
Gram.; 1600 Lyrisch progr.; 16.40 Gram,;
17,00 Nieuws; 17.10 Dansmuziek; 18.00
Kamermuziek; 18 30 Voor de soldaten;
19.00 Nieuws; 19.40 Gram.; 20.15 Orkest
concert; (In de pauze: Kunstkaleidos-
coop); 22.00 Nieuws; 22.10 Staten-gene-
raal der Oudstrijders; 22.15 Intern, radio
universiteit; 22.45 Gram.; 22.5523.00
Nieuws.
NCRV TELEVISIE-UITZENDING-
20.1521.45 1. Journaal; 2. Zang en pia
no; 3. Weerpraatje; Pauze; 4. Artis-vissen
als televisie-acteur; 5- Dagsluiting,
