Democratie van de kleine man heeft afgedaan de loupe Niet langer wensen de volkeren verantwoor delijkheid te dragen zij willen een „sterke man" volgen en vereren. Een nieuwe koers in deze wereld. Eenheid en eendracht zijn twee verschillende zaken l Uw krant* Het jaar dat voorbij ging. Het jaar dat komt. [Belgische minister van Land- bouw in Nederland. Wij verwachten van U Woensdag 31 December 1952 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 3. Onder Alle mensen, die op enigerlei wijze r aan medewerken, dat IJ iedere dag nstreeks dezelfde tijd Uw krant in iw brievenbus vindt, wensen U in iet nieuwe jaar veel heil en zegen! Is dit een holle frase? Nu wij dit neerschrijven weten wij, dat het niet zo is. En wij hopen dat U evenmin deze gedachte bent toegedaan. Want een krant, die gevuld wordt met holle frasen kan en mag niet Uw krant zijn. Waarom leest U ons Zeeuwsch Dagblad? Om het nieuws, het nieuws lit de wereld en ons land, uit onze provincie en uit Zeelands steden en dorpen. Maar U verwacht meer. U verwacht niet alleen 'n weergave van wat anderen zeggen, maar U verwacht ook een eigen geluid. En dat geluid wordt bepaald door wat er aan de kop van ons blad staat: protestants christe lijk blad voor Zeeland. U verwacht van ons blad, dat het geredigeerd wordt in protestants christelijke zin en dat de redactie en allen, die in ons blad hun stem laten horen, de beginselen van het protestantisme zijn toege daan. Daarom is het Zeeuwsch Dag blad Uw dagblad! Omdat U meent, dat dit geluid in Uw gezin gehoord moet worden en omdat U Uw kin deren volgens diezelfde beginselen wilt opvoeden. En daarom: als wij U veel heil en zegen toewensen, dan doen wij dat met geheel ons hart en onder biddend opzien tot God. Want de zegen kan alleen van God komen! Wij willen in deze rubriek voor ditmaal verder bij ons blad stilstaan. En dan eerst iets over het jaar dat voorbij ging. Op deze dag hebben wij reden tot dankbaarheid. Dankbaar heid jegens God omdat Hij ons de gelegenheid gaf, dit krantenwerk, dat toch ook een belangrijke plant is in Zijn wijngaard, voort te zetten en uit te bouwen. En dankbaarheid daar naast jegens al onze abonnee's. Wij weten het: niemand leest een krant om daarmee een „goed doel" te steu nen. Een krant behoort zijn geld waard te zijn. Wij spannen ons daar toe tot het uiterste in dat U dit blijkt te waarderen betekent voor ons een steun! En een speciaal woord mag hier ge richt worden tot de adverteerders. Ook hier geldt, dat niemand dit doet om „die krantenmensen eens een ple zier te doen". De zakenman wil pro fijt zien van zijn advertenties. Dat zij in steeds groter getale onze kolommen vullen, is eveneens een reden tot dankbaarheid. Er blijkt uit, dat onze abonnee's niet alleen de redactionele inhoud tot zich nemen, maar ook de advertenties en de adverteerders niet vergeten. Zo is en blijft de gang van zaken gezond. Voor het komende jaar hebben we een paar prettige mededelingen. Aller eerst dat besloten is dagelijks met tenminste zes pagina's te verschijnen. Een uitzondering hierop vormt de Maandagmorgen, omdat wij onze zet ters en drukkers graag een vrije Za terdagmiddag gunnen en het werken in de nacht van Zondag op Maandag tot het uiterste willen beperken. Want daardoor komt de Zondagsheili ging in het gedrang. Wij zijn ervan overtuigd, dat wij hiermee handelen in de geest van al onze lezers! Die dagelijkse zes pagina's geven ons, als redactie, grotere mogelijk' heden en wij zullen trachten die zo veel als mogelijk is uit te buiten. Van een Deense firma kochten wij een beeldverhaal, dat op het ogenblik in de pers van de gehele wereld circu leert en dat U op boeiende wijze de geschiedenis van de Ver. Staten van Amerika vertelt. Ook ligt het in onze bedoeling regelmatig puzzles mee te nemen, omdat wij weten hoeveel lezers deze vorm van ontspanning op prijs stellen. Dat zijn de vaste rubrieken. Daar naast staan Zeeuwse, binnenlandse en buitenlandse reportages op het pro gramma, waarmee wij zullen trachten U, in gemakkelijker te lezen vorm dan het nieuws, een beeld te geven, van wat leeft in onze provincie, in ons land, in de wereld. TOEN DIT JAAR, dit aan gebeurtenissen zo rijke jaar, begon, woonde er in Saint-Chamond, een klein stadje ergens in Zuid-Frankrijk, een fabrieksdirecteur, een zekere Monsieur Pinay. Helemaal geen beroemd man, ook al was hij dan burgemeester van zijn dorp en al was hij in die dagen zelfs minister, een van de veertig ministers en staatssecre tarissen uit het kabinet-Faure. Minister zijn in Frankrijk is geen reden om naar Parijs te verhuizen; het kan een paar maanden duren, maar langer toch niet. Trouwens, niemand in de Parijse „haute cercle" zag in die Monsieur Pinay een hoogvlieger in de politiek: wat zou ook zo'n bourgeois uit een van die groezelige Franse dorpen, waar men nog zo hopeloos ouderwets is, waar men zuinig leeft en zelfs spaart, waar men nog in God gelooft en in de kracht van Frankrijk en waar de gedachte aan een Europese eenheid eigenlijk nog maar nauwelijks is doorgedrongen wat zou zo'n conservatief mens in de Franse politiek kunnen betekenen! In de omgeving van Parijs woonde in die dagen een andere man: generaal Eisenhower, door millioenen bewierookt als de overwinnaar in de jongste oorlog en thans opperbevelhebber van het Noord- Atlantisch leger. Een soldaat jamaar als hij uit Parijs vertrok voor een bezoek aan een of ander Europees land, dan gingen alle deuren wijd open: van de stafkwartieren maar ook van de werkkamers der ministers van Defensie en van de premiers; ja zelfs de deuren van vorstenhoven bleven voor hem niet gesloten. Een machtig man, deze generaal! Toen is de tijd gaan draaien: die kleine burgemeester uit de Franse campagne is geroepen tot de hoogste post in zijn land: premier van Frankrijk. Toen premier Auriol hem de opdracht gaf, geloofde niemand dat hij zou slagen maar hij slaagde! Toen hij zijn regerings program bekend maakte: geen belastingontduiking meer, geen eindeloos geklets meer over bezuinigingen en dwingerig gepraat over opslag van lonen, geen politiek steekspel meer over allerlei onbenulligheden, maar regeren volgens de eenvoudige wetten van het nuchtere verstand, waar mee een zakenman zijn zaak opbouwt toen geloofde niemand dat zijn regering een lang leven zou hebben. Hij heeft het langer volgehou den dan de meesten van zijn voorgangers! In datzelfde jaar legde de generaal zijn functie neer om naar de hoogste post, die zijn land kent, te kunnen dingen: president der Ver. Staten. De met oorlogsroem overladen generaal stortte zich in het roezemoezige politieke leven van zijn land. En toen de tijd vorderde daalden zijn kansen, want soms leek het immers of zijn gezonde, nuch tere verstand hem in de steek liet. Nu is het jaar ten einde. Monsieur Pinay is teruggekeerd naar Saint- Chamond en over enkele weken zal Eisenhower het Witte Huis gaan bewonen als de machtigste man van de vrije wereld. En wilt U de conclusie van deze vergelijking? In deze wereld heeft de democratie van de kleine man voorlopig afgedaan. Het volk, dat de drager moet zijn van de „democratie", wat immers „volks-regering" betekent, wenst die verantwoordelijkheid niet langer. Het wil een sterke man, die alle verantwoordelijkheid op zich neemt. Een man, die men vereren kan en die men door dik en dun wil volgen. De democratische dictatuur doet in deze wereld opnieuw haar intrede! Op uitnodiging van minister Mansholt zal de Belgische minister van landbouw, de heer C. H. Heger van 2 tot 3 Januari a.s. in ons land verblijven. Minister Heger, die per auto aankomt, zal aan de grens worden begroet door enige vertegenwoor digers van het ministerie van landbouw, visserij en voedselvoorziening. De aandacht van de Belgische minister gaat voornamelijk uit naar het landbouw kundige onderzoek en de toepassing van de resultaten in de practijk, Hij zal een bezoek brengen aan de instituten voor plantenkundig onderzoek en voor bewa ring en verwerking van tuinbouwproduc ten, belde in Wageningen gevestigd. Aan een lunch in Wageningen zullen o.a. aan zitten de president-curator van de land bouwhogeschool, de heer J. M. van Bom mel van Vloten te Goes, prof. ir W. J. Dewez en de directeuren van genoemd# instituten, dr J. G. den Houten en ir A. K. Zweede. IN ONZE AANHEF hebben we de klei ne Fransman Finay gesteld tegenover de grote generaal Eisenhower het was zo maar een greep, want we hadden ook ge heel andere namen kunnen kiezen. Roep een ogenblik Uw herinnering terug wat in het afgelopen jaar in Griekenland is gebeurd; veel politiek-geharrewar en uit eindelijk is de oorlogsheld Papagos, de man die de communisten bedwong, met overgrote meerderheid tot minister-presi dent gekozen. Overdenk eens de gebeur tenissen in de Arabische landen waar een drietal staatsgrepen evenzovele „sterke mannen" als democratische dictatoren aan de macht heeft gebracht. En volg de lijn der gebeurtenissen in Indonesië, waar de invloed van regering en volksvertegen woordiging steeds geringer wordt en waar de stemmen om alle macht in handen te leggen van Boeng Soenarno steeds lui der opklinken. En nat, is "<>K .1-— —m was in het afgelopen jaar is gescnied in andere landen is al veel eerder deze tendenz merkbaar geweest. Tel eens af hoeveel werkelijke democratieën de wereld nog telt en stel daar eens tegenover het aan tal landen waar een volkomen dictatoriale of seini-dictatoriale macht wordt uitge oefend. Het aantal generaals en maar schalken wordt in de politiek steeds gro ter,- het aantal „kleine mannen" als Pinay, als Truman, als Drees ook, daalt voort durend. En dan, ga eens na hoe de toestand is in die lanaen, waar men nog niet zijn toevlucht tot de „sterke man" heeft ge zocht. Constateer maar gerust, dat er bij na geen land meer is, waar werkelijk het volk, de gewone man nog een redelijke invloed uitoefent, In de meeste van deze landen is ,,de partij", soms ook de „vak beweging" in de plaats gekomen van het volk. En dan zijn het de „sterke mannen" in de partij of beweging, die de koers be palen. Dan zijn zij de mannen die tot de verbeelding spreken, die door hun ora torisch talent dikwijls, hun vasthouden aan het doel van hun groep soms, de mas sa weten te boeien, zoals in andere landen de generaal, de oorlogsheld dat weet te doen. Neem Nederland maar als voor beeld: wie leeft er nog intens mee met de politiek? Welke partij kan wijzen op bloeiende kiesverenigin gen? Welke partijleider kan zeggen, dat hij werkelijk de wensen en ver langens van zijn partijleden kent en vertegenwoordigt? Niemand im mers, want die wensen leven niet men meent wat de leiding meent, omdat men niet de interesse kan opbrengen zelf te denken! Zie naar België waar een minimale meerderheid het land kan regeren dank zij een sterke partijdiscipline. En steunt Engelands regeermacht eigenlijk niet voor een groot deel op de enorme populariteit en, ook dat moet gezegd, de zeer grote bekwaamheid van de „oorlogsheld" Chur chill? Kan men in Duitsland, in Italië, in Japan van werkelijke democratie spre ken? Voert niet in elk van deze landen een bepaalde groep een opportuniteitspoli- tiek, die door de oppositie niet doorbro ken kan worden, omdat zij er eigenlijk niets beters tegenover weet te stellen? Maar regeren in overeenstemming met de volkswildat is toch heel wat anders? met graagte los, omdat het hem alles te moeilijk valt. Dat is in strijd met Gods ordinantie. Hoort ge het. Christen? Dat is in strijd met Gods ordinantie! Als ge U onttrekt aan het leven van staat en maatschappij, als ge „die anderen maar laat kletsen", omdat ge „zelf wel wat beters te doen hebt dan naar al die vergaderingetjes te gaan", dan onttrekt ge U aan de verant woordelijkheid, die Christus, Wiens naam gij draagt, U op de schouders gelegd heeftl Dat is de ene zijde, er is nog een an- waardeloos. Ieder mens zal daarmee be zig moeten zijn, zal er zijn gedachten over moeten laten gaan, zal zelfs een oordeel moeten vormen. Zo goed als men er niet komt met het vage gevoel van „Ik moet mijn naaste liefhebben", maar men dat in concrete vormen moet uit denken, zo moet men ook niet volstaan met een „Europees gevoel", maar intense belangstelling tonen voor de wijze, waar op men die eenheid tracht te concretise ren. Daarvoor zijn juist in de afgelopen weken plannen gemaakt en men voor spelt de mogelijkheid dat er binnen twee jaar gestemd zal moeien worden voor een Europees parlement. Als het net zo gaat als op het ogenblik bij de verkiezingen voor de nationale parlementen, n.l. dat men eigenlijk niet weet, waarom men Iemand kiest of dat men maar gedachten- Een gevaar? DIT ALLES te moeten constate ren doet mij pijn. Omdat ik geloof dat deze ontwikkeling een stap terug be tekent en daarom de mensheid on waardig is. De mens is door God als een koning geschapen: God stelde hem in de hof om die te bouwen en te be waren en God bracht alle dieren tot Adam opdat hij hen een naam zou geven. Adam was koning en op hem rustte de /verantwoordelijkheid. En juist deze verantwoordelijkheid blijkt de mens van. heden niet meer te wil len dragen. Hij onttrekt zich liever daaraan, laat die liever aan een an der over. De mogelijkheid om via het parlement, zijn vertegenwoordiging, mede te regeren laat hij los, laat hij Dit alles zal alleen mogelijk zijn als U ons blijft steunen. Met Uw abonne ment in de eerste plaats (en als 't wer kelijk helemaal niet anders kan: met Uw medelezerschap) maar daarnaast door Uw (eventuele) critiek op ons en Uw (op zijn tijd gesproken) „goed woord je" bij anderen, die nog geen abonnee zijn op ons blad. Slechts als we samen bouwen, kunnen we in Zeeland een protestants christelijk blad hebben, dat aan alle concurrentie van neu trale kranten het hoofd kan bieden. En als we samen in eendracht bou wen, zal God ons Zijn zegen zeker niet onthouden! HEEL DE WERELD heeft in Januari van het afgelopen jaar, toen stormen de scheepvaart teis terden, meegeleefd met het lot van kapitein Kurt Carlsen, de Deen, die zijn schip niet wilde verlaten, ook toen het gevaarlijk slagzij maakte. Ondanks de po gingen van de „Turmoil" ging Carlsens „Flying Enterprise" ten onder. Hijzelf werd als een held gehuldigd in Engeland en Amerika. IKE WINS! Het belangrijkste feit, naar menselijke berekening althans, van het afgelopen jaar was de verkiezing van generaal Eisenhower tot president van de Ver. Staten van Amerika. Er was een heftig duel, eerst met senator Taft en later met de democratische candidaat, Adlai Stevenson, aan voorafgegaan. Zijn verkiezing werd, vooral in Europa, met een zekere gereserveerdheid ontvangen. Het ziet er echter naar uit, dat die reserve spoedig zal verdwijnen, nu Elsenhower zich toch niet in de ultra-republikeinse hoek laat dringen! dere. Want de vraag komt op of deze ont wikkeling niet een vreselijk gevaar in zich bergt voor deze wereld. Want die genen, op wier schouders men de verant woordelijkheid afwentelt, die generaals of die partijleiders, zijn ook maar men sen. In het allergunstigste geval kennen en erkennen zij die verantwoordelijkheid en handelen zij slechts onder biddend op zien tot God. Maar is de kans niet veel groter dat zij onder die last bezwijken, dat zij hun macht gaan aanwenden voor verkeerde doeleinden, idealen gaan na streven,' waarvan zij zelf de draagwijdte niet kunnen overzien en dat zij dus doende hun volk en de mensheid in het verderf storten? Wij stellen onze verwachtingen op mensen als Eisenhower en Churchill- Wij hopen dat Eisenhower er in zal slagen de vrede op Korea te herstellen en wij zien uit naar Churchill of hij nog niet een plan heeft om de ontwrichte wereld economie, de gesel der mensheid ook in het afgelopen jaar. te herstellen. En het is gelukkig, dat er zulke mensen zijn, die door grote' wijsheid en brede visie de mensheid willen helpen. Maar beter was het als wij allen, elk volk langs de weg van zijn parlement, werkten aan de vrede op Korea en aan een betere wereldhuis houding. Is dat onmogelijk? Zoals de toestand nu is, Inderdaad. Omdat wij de gewone nuch tere wijsheid van de kleine man met een glimlach terzijde stellen: „Wat weet je ervan! Hoe kun jij iets oplossen, waar mee zovele groten geen raad weten!" Zo als de kleine man Finay, die Frankrijks bankroet wilde voorkomen op dezelfde wijze als hij een bankroet in zijn eigen huishouden zou vermijden, terzijde werd werd geschoven. Heel gewoon, nuchter denken is dwaasheid in deze wereld! „Meer eenheid" een oplossing? „Laten we toch zoeken naar meer een heid!" dat is ook een van de leuzen die in het afgelopen jaar opgeld hebben ge daan. En zo streeft men naar een Euro pese eenheid, naar een Atlantische een heid, naar een wereldeenheid. De leuze is mooi en het doel is mooi, want inderdaad kan door meer eenheid het levensgeluk der mensheid ten zeerste gediend worden. Maar laat men toch be seffen, dat niet eenheid, maar eendracht macht' maakt! Anders gezegd: dat men niets heeft aan een kunstmatige eenheid, tot stand gebracht door ministers van Bui tenlandse Zaken en een leger deskundi gen. Slechts uit een eendrachtige wil tot samenwerken, van alle mensen en van al le volkeren kan een werkelijke eenheid tot stand komen. En dan nogmaals en hier belooft mijn verhaal eentonig te worden die wil tot samenwerken moet maar niet 10 een vaag gevoel zijn, een Delfts of Bols- warda referendum: „Bont U voor een Europese eenheid?want dan nog is het loos achter bepaalde voormannen aan loopt, dan krijgen we misschien wel een Europese Federatie, maar eenheid, een zich allen voelen, de een verantwoordelijk voor de ander neen, dat kan men op deze wijze niet bereiken! Dit zoeken naar eenheid is misschien wei nuttig in de hoge politiek en het zal misschien Europa wat meer invloed schenken in het wereldgebeuren maar het zal dan niet Europa zijn, maar be paalde Europese mensen, die de verant woordelijkheid dragen voor een massa, die zelf die verantwoordelijkheid schuwt! Het belangrijkste. Sommigen zullen over dit buitenlandse jaaroverzicht ontevreden zijn. Zij hadden Crematie Generaal H. G. Winkelman. Dinsdagmorgen heeft een klein aan tal vrienden en belangstellenden het stoffelijk overschot van de oud-opper bevelhebber van land- en zeemacht, generaal H. G. Winkelman, naar het crematorium te Velsen uitgeleide ge daan. Aanwezig waren o.m. admiraal C. E. L. Helfrich en de generaals Th. Mathot en J. D. Schepers en een de putatie van de stichting nationaal le- germonument Grebbeberg. Nadat de met de Nederlandse drie kleur en vele o.a. een krans van witte chrysanten van H. M. de Konin gin en Z.K.H. de Prins der Neder landen bedekte kist was opge baard, heeft de dochter van de over ledene woorden van afscheid gespro ken. Zij tekende haar vader als een mens In wiens hart een grote liefde voor het vaderland leefde, een man, die stond als een rots, en de ver antwoordelijkheid heeft gedragen voos eon heel volk. Nadat de kist ondes orgelspel van het Wilhelmus was ge daald, heeft zij de aanwezigen dank gezegd voor de getoonde belangstel ling. PIRATEN BIJ BORNEO IN ACTIE. Van Brits Noord-Bornéo wordt gemeld, dat vreemde zeelieden, naar men aanneemt piraten, aan de Oostkust van genoemd ge bied zijn geland en daar valse Amerikaan se dollarbiljetten hebben achtergelaten. Men meent, dat de zeelieden afkomstig waren van de Sulu-eilanden, die Philip- pijns gebied vormen. Zij landden met kleine zeilschepen onder leiding van een motorboot. Volgens een ander bericht zag men op een andere plaats zeelieden landen in kleine bootjes, afkomstig van een on derzeeër. Het vorige jaar werd de klein# kustplaats Kuala Penyu overvallen. misschien verwacht, dat ik in grote lijnen in de grote politiek zou aangeven; het communisme enerzijds en de Westerse de mocratieën anderzijds. En daartussen een opkomend Arabisch blok en een eenheid zoekend Aziatisch blok. Dat alles is belangrijk, ik weet hetl Maar belangrijker acht ik de lijn, dia ik nu getrokken heb. Omdat deze lijn, dit afschuiven van verantwoordelijk heid, direct afvoert van God en van Zijn geboden. Omdat deze ontwikke ling, hoewel zij niet noodzakelijk naar een catastrofe behoeft te leiden God kan immers de leiders der wereld da haast bovenmenselijke kracht geven om zich van hun grote verantwoor delijkheid te kwijten omdat deza ontwikkeling het evenwicht in de we reld wel zeer labiel maakt. Naar da mens gesproken kan één ondoordachta daad van een van deze „sterke man1 nen" een wereldbrand veroorzaken. Dan mogen we God bidden dat Hij ons daarvoor beware maar door een bewuster meeleven en meewerken zul-\ len we aan dat gebed ook de daad moeten voegen. En dat past zeker da Christen in deze wereld! DAGEN VAN ROUW. Op 6 Februari van het afgelopen jaar ging de droeve tijding door Engeland en door gans de wereld: de Koning is dood. Het aan vankelijk herstel waarin Koning George VI zich mocht verheugen, was plots doorbroken. Millioenen brachten hem de laatste eer toen zijn stoffelijk over schot lag opgebaard in Westminster Hall en toen het daarna door London naar zijn laatste rustplaats werd overgebracht. Prinses Elizabeth volgde hem op; in het komende jaar zullen de kroningsfeesten plaats vinden.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1952 | | pagina 3