Duitsers zijn in Syrië zeer in trek.
PUIN
de loug»
Leger en regering gebruiken
Duitse adviseurs.
Onrendabele oude boomgaarden moeten
gerooid worden.
Maximum-consumptieprijs moet
opgeheven worden*
Bak(k)erpraat*
De vijanden van mijn vijanden
Sprekende cijfers.
Verantwoordelijkheid.
Made in Germany
FEUILLETON
Woensdag 12 November 1952
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
Onder
Wanneer men het regeringscommu
niqué, waarin de verhoging van de
broodprijs wordt aangekondigd, goed
leest, dan is het de schuld van het
geknoei van bakkers en meelfabrikan
ten, dat Ie bakkersrekening in de
meeste gezinnen zal stijgen. Dit geknoei
is de oorzaak dat de regering het
systeem gaat verlaten van subsidiëring
aan de ene zijde en heffing aan de an
dere zijde.
Het ware ons liever geweest, wan
neer men die zinsnede over ''e knoeie
rijen achterwege had gelaten en rond
uit had toegegeven, dat het systeem
niet deugt. Dat men een noodmaatregel
die na de oorlog volkomen verantwoord
was, veel te lang heeft gehandhaafd.
Als men niet maar steeds was blijven
„leiden" tot in het kleinzielige toe, dan
hadden we al geruime tijd geleden 'n
stabiele broodprijs gehad, slechts onder
hevig aan schommelingen van de in
ternationale tarwemarkt. En we had
den zeker niet het kunstmatige ver
schil van volks- en luxe wittebrood
gehad.
En de regering had dan ook niet be
hoeven te trachten recht te praten wat
krom is. Men argumenteert nu dat een
gezin van vier personen 2 ets per week
meer moet betalen. Maardan moet
het ook twee luxe wittebroden per
week eten en steeds verbruikt hebben.
Het is mogelijk, dat dat in sommige
gezinnen het geval is geweest. Maar
wij geloven dat er even zovele gezin
nen zijn, gezinnen niet van vier per
sonen maar van acht en tien, waar
alleen maar het volkswittebrood op
tafel kwam. En juist die gezinnen heb
ben nu een strop. We geloven wel dat
die strop te dragen zal zijn maar
dan moet men ook met de waarheid
voor de dag komen, behoorlijk argu
menteren waarom men het zo doet restaurant van het nieuwe
dit communiqué is niet veel anders dan Cattan s Hotel lcomen vele
(Van onze correspondent Alfred van Sprang)
DAMASCUS. De lichten in de eivolle bioscoop in het centrum
van Damascus doven en vergezeld van schetterende fanfares verschijnt
in grote letters op het doek IT HAPPENED YESTERDAY. Daarna
volgt een greep uit de gebeurtenissen, die de geschiedenis van de laatste
vijftien jaar gevormd hebben. Politieke betogingen, internationale confe
renties, oorlog en vrede. Staatslieden als Churchill, Roosevelt, Mussolini,
Chamberlain en Stalin voeren het woord. Het Syrische publiek bekijkt
de film met aandacht. Dan flitst Adolf Hitier op het scherm en houdt één
van zijn hysterische toespraken tot het Duitse volk. En de hele bioscoop
zaal barst uit in een luid en spontaan applaus.
Een dergelijk voorval is geen uitzondering. Syrië (en het hele Midden-
Oosten trouwens) houdt van Duitsland en de Duitsers en alles wat ermee
verband houdt, inclusief het militairisme uit de dagen van Hitler. En die
liefde demonstreert men overal.
een bak(k)erpraatje!
Duitsers. Men hoeft maar even
door de zaal te lopen en te luiste
ren naar de gesprekken om te
weten hoeveel Duitsers er zitten.
Door de vaste adviescommissie voor I Een collega, die al enige tijd in
bovendien vestigen ze met psycholo
gisch uitgedachte reclame de aandacht
op de Duitse producten. Zo is men bij
voorbeeld buiten de stad bezig met het
schilderen van grote muuradvertenties
in het Arabisch, versierd met de Duitse
adelaar. En men heeft ook veel succes
weten te oogsten met de verspreiding
van vellen papier waarop de hele Ko
ran in miniatuurschrift afgedrukt was.
Een blik in de étalages bewijst, dat
deze methode vruchten afwerpt. Er
verschijnen steeds meer Duitse arti
kelen. Radiotoestellen, technische ap
paraten, landbouwmachines, motor
fietsen, auto's en camera's natuurlijk.
De Duitsers kennen de exporthandel
door en door. De industrie is bereid
elke opdracht uit te voeren, ook als
het een afwijken van het standaard
product betekent. En ze stelt zich te
vreden met een bescheiden winst
marge.
Duits alstublieft.
Maar dat is niet het enige. Op cul
tureel gebied wint de Duitse invloed
nen, zodat deze hoofdarbeiders in 1956 cus- Zij treffen een vruchtbaar arbeids-1 ook steeds meer terrein. In de binnen
terrein aan. Made in Germany op landse politiek verdwijnen degenen
een of ander artikel is de beste recla- met een Franse opleiding naar de
me, die ze zich wensen kunnen. Maar I achtergrond en de Duitse school komt
de middengroepen van de Katholieke Damascus is, wijst hen een voor een
Volkspartij is een merkwaardig rap- aan.
port uitgebracht, dat enige sprekende „Daar zit de nieuwe Duitse ge-
cijfers bevat. Men heeft geconstateerd zant
dat deze z.g. middengroepen (in hoofd- „In het zwart
zaak de hoofdarbeiders in loondienst „Jamet zjjn secretaris. En
en de beoefenaars van vrije beroepen) twee tafeltjes verder bij het raam
vergeleken bij 1938 een werkelijke sa- ziften drie vertegenwoordigers van
larisverlaging hebben moeten accepte- Duitse fabrieken."
ren van 35 tot 40 pet. Weliswaar zijn „En die man met die ene
ook hun salarissen na de oorlog ge- I arm
stegen natuurlijk, maar niet in die ma
te dat zij zich nog hetzelfde kunnen I
permiteren als in 1938: hun koopkracht
„Ook een Duitser
„Wat doet-ie .1
„Een militair geloof ik. En dan
is met 35 tot 40 pet. gedaald. Deze com- helemaal achteraan die kleine
missie meent dat thans de tijd geko- man alleen aan een tafeltjedat
men is om hieraan een einde te maken I is een Duitse vlieger."
en zij stelt maatregelen voor, die ertoe
Duitse adviseurs helpen bij de
opbouw van het grote Syrische
leger. Nieuwe officieren leggen
op nogal Duitse wijze de eed af.
Practisch elk vliegtuig uit Europa
moeten leiden, dat deze groep jaarlijks I brengt een of meer vertegenwoordi-
plm. 7.5 pet. aan koopkracht zal win- gers van Duitse fabrieken naar Damas-
weer 80 pet. zullen zijn van wat zij in
1938 waren!
Deze sterke achteruitgang van de
„witte-brood-arbeiders" is een ver-1
schijnsel dat iedereen kan waarnemen,
In deze na-oorlogse jaren zijn vooral
de ongeschoolde handarbeiders aan
zienlijk vooruitggaan vergeleken bij de
jaren voor de oorlog; niemand zal ont
kennen dat dat nodig was en niemand
zal het hun misgunnen. De geschoolde
arbeiders zijn er iets minder goed af- I De fruitveilingen in Nederland wor-
gekomen en de hoog gr c hooi de nog den thans overstroomd met minder-
minder, wat vooral zijn oorzaak vindt waardige producten. Het gevolg hier-
Minderwaardige producten drukken de veilingprijzen.
in de geleide loonpolitiek van na de
van is, dat de prjjzen bijzonder laag en
voor de aanvoer, zoals begrijpelijk, on
oorlog. Maar verreweg het slechtst is 1 bevredigend zijn. Reeds vele jaren heb-
de hoofdarbeider er af gekomen. Dit is ben de bestuurders van de fruitteelt-
allerminst een preek voor eigen paro- I organisaties en voorlichtingsdiensten
chie maar wii hoeven niet ver v-n h"01" berallerl over 014 belangrijke pro
cure, maar wij hoeven met ver v..n I |)leem_ Na verscheldene besprekingen
huis te gaan om een voorbeeld te kun- I 0p hoog niveau is besloten een comité
nen vinden: men moet eens de C.A.O. te vormen, die zich ten doel stelt een
voor dagbladjournalisten leggen naast actie te voeren, boomgaarden, die on-
die voor typografen; dan zal blijken rendab?1 z«n' *e r?oie" en de g™nd
een betere bestemming te geven of na
dat de man die verantwoordelijk is enjge jaren opnieuw in te planten,
voor een stuk van de krant (een niet
Dit comité heeft in een persconfe-
geringe verantwoordelijkheid, want l.ij rentie te Arnhem Maandagmiddag de
beïnvloedt daarmee sterk de publieke plannen uiteengezet,
opinie!) in sommige gevallen met min-I De Rijkstuinbouwconsulent, ir Stui-
der loon genoegen moe* nemen dan venberg merkte op, dat vMe fruitte-
Iers, na de aanplant verzuimd hebben
de bomen, die door ouderdom hiervoor
de zetter of drukker. Die laatste ver
dient het, dit stellen wij zonder enige in aanmerking kwamen, te rooien. Dat
twijfel. Maar de eerste verdient mc r dit achterwege bleef werd o.a. bevor-
te hebben! derd door de zeer aanlokkelijke prij
zen, die men in de na-oorlogse jaren
voor de producten kreeg. Deze perio
de is thans voorbij. Thans is alleen
nog maar behoefte aan edel fruit. De
prijzen, die thans hiervoor worden be-
Men kan van twee standpunten uit
redeneren: men kan een loon naarltaald, zijn~göècl.
prestatie voorstaan en men kan een
loon naar behoefte voorstaan. Een zui
vere scheiding is in onze tijd niet meer vens en intelligentietests is men tot de
mogelijk, maar zij die het prestatie-I conc^usiëekomen, dat juist die mid-
element geheel en al uit de loonbere-1 dengroepen de voor de samenleving
kening willen schrappen, huldigen onmistare dragers en overdragers zijn
naar onze mening een onbijbels stand- van ons wetenschappelijk en cultureel
punt, terwijl zij zich eveneens naast bezit", He* zljn die ^dengroepen die
de economische werkelijkheid stellen.
Een mens is geen volmaakt wezen:
slechts weinigen zullen groter verant-
hun kinderen opvallend meer laten
studeren dan andere groepen. En dat
niet omdat juist zij er het geld voor
woordelijkheid willen aanvaarden als|bebb™,-
daartegenover geen groter beloning
gesteld wordt.
Wanneer men echter dit prestatie
element aanvaardt, dan zal ieder die
niet verblind is door in de klassen
strijd gekweekte haat, moeten toege
ven, dat verbetering der positie van
verantwoordelijkheid dragende hoofd-
dat niet! maar intelligentiestests heb
ben uitgewezen, dat hun kinderen ook
een groter begaafdheid bezitten dan die
uit andere groepen.
Wie meent, dat gerechtigheid de ba
sis moet zijn waarop onze samenleving
rust en wie een open oog heeft voor de
toekomst van ons Nederlandse volk,
die doet er goed aan zich achter dit
arbeiders dringend gewenst is.
En dit klemt temeer als men een|streven van de K'V'P' te steUen-
der argumenten, die in dit studierap
port naar voren worden gebracht be-l De Nederlandse Christelijke Bond
ziet. Met behulp van statistische gege- Ya,n Overheidspersoneel heeft het aan-
8 8 I tal leden van 30.000 overschreden,
De landbouwconsulent, ir Huizinga,
betoogde, dat vele onrendabele boom
gaarden juist op de beste bouwgron
den staan. Als zij gerooid worden en
voor de bouw van suikerbieten, aard
appelen of bonen worden aangewend,
zullen de opbrengsten veel hoger zijn.
Na enige jaren kan deze grond, wan
neer men dit wenst, opnieuw inge-
poot worden met fruitbomen.
Het comité heeft besloten in alle
Nederlandse fruitteeltgebieden actie te
voeren om tot het rooien van onren
dabele boomgaarden over te gaan. De
ze boomgaarden kosten de telers en
het Nederlandse volk zeer veel geld.
De Nederlandse consulaire ver
tegenwoordiging in de Libanon
en Syrië laat nogal iets te wen
sen over. Zowel Nederlandse als
Libanese en Syrische kringen
klagen over het gebrek aan acti
viteit van degenen, die de Neder
landse belangen hier behartigen.
De consul in Beiroet (een Mal-
thees) en de consul in Damascus
een Syriër) zijn zelden of nooit
te bereiken en er gaat weinig
initiatief van hen uit, waar het
de uitbreiding van de Nederland
se handel betreft.
De Libanon en vooral Syrië
zijn landen, die een grote ontwik
keling beleven. Er is een ruime
en grage markt voor Nederlandse
producten. Van Nederlandse zijde
moet er dan echter voor gezorgd
worden, dat ons land capabele,
bij voorkeur Nederlandse verte
genwoordigers heeft. Anders
gaan de buitengewoon actieve
Duitsers met de orders strijken.
onmiskenbaar naar voren. De Minister
van Buitenlandse Zaken spreekt bij
voorbeeld Duits en eveneens de Mi
nister van Economische Zaken. Ver
scheidene hogere ambtenaren hebben
in Duitsland gestudeerd. Syrische dok
toren en tandartsen, die onder hun naam
Universitat Berlin vermelden
kunnen geen betere aanbeveling wen
sen. De chef-staf van het Syrische
leger en de werkelijke heerser over
het land, kolonel Adib Shishakly, is
eveneens een bewonderaar van de
Duitsers.
Kortgeleden heeft lqj een eenheids
partij opgericht (de enige politieke par
tij, die toegelaten is) en de structuur
daarvan zou veel overeenkomst verto
nen met die van de Duitse Nationaal-
Socialistische Partij. Verscheidene mi
nisteries hebben Duitse adviseurs in
dienst genomen. En dan zjjn er de veel
besproken Duitse militaire deskundi
gen, die sinds enkele jaren medewer
king verlenen aan de opbouw van het
Syrische leger en de Syrische lucht
macht. Gedeeltelijk Frans en gedeelte
lijk Engels in opleiding en uitrusting
drukken nu de Duitsers er op hun
beurt een stempel op.
Kolonel Kriebel.
Op een bescheiden étagewoning in
de nieuwe woonwijk van Damascus
leeft de chef-adviseur van kolonel Shi
shakly,-de Duitse kolonel Kriebel. In
de oorlog heeft hij met Rommel en het
Afrika-korps in de woestijn gevoch
ten. Daarna heeft hij twee en een half
jaar in Amerikaanse krijgsgevangen
schap doorgebracht. Met beide han
den heeft hij toen de kans gegrepen
om zich met vrouw en drie kinderen
in Syrië te vestigen. En met hem
nog tientallen andere Duitse militai
ren.
„Hoe lang bent U hier nu
„Bijna drie jaar
„En bevalt het U
„Ik ben blij, dat ik iets voor mijn
land kan doen".
Met een praktisch-kaal hoofd en een
krap-passend costuum ziet kolonel
Kriebel eruit als een gemoedelijk en
tevreden huisvader. En waarschijnlijk
is hij dat ook. De wereldpers schildert
hem echter graag af als de sterke man
achter de schermen, die grote invloed
op kolonel Shishakly heeft. De kolonel
spreekt dat echter met kracht tegen.
In de eerste plaats is het zuiver mili
tair-technisch werk dat de Duitsers
hier doen, evenals de Zweedse offi
cieren in Ethiopië. En in de tweede
plaats "is Duitsland niet meer in een
positie om politieke invloed uit te
oefenen.
„Maar er is veel speculatie
breng ik naar voren.
„Dat weet ikgeeft de kolonel
toe. Het komt mede door het feit, dat
de Duitsers zich opvallend op de ach
tergrond houden.' Die houding vloeit
is uiteraard op de hoogte van zekere
militaire geheimen. In verband daar
mee acht men het beter niet op aller
lei cocktailpartijen en feesten te ko
men.
„Hoeveel Duitse adviseurs zijn er?"
„Het totaal weet ik werkelijk niet.
Ook op dat gebied wordt er druk
gespeculeerd. Het is een feit, dat er in
en buiten Damascus in allerlei afde
lingen van leger en luchtmacht Duitse
adviseurs werken. Er is echter ook
veel verloop wegens ontevredenheid
over salariëring, alhoewel de Duitsers
ook op dit gebied met een bescheiden
vergoeding tevreden zijn. Behalve ko
lonel Kriebel (die zich in generale-staf
zaken specialiseert) zijn er andere lei
dende officieren werkzaam. Een be
kende kolonel bemoeit zich met pant
sereenheden. Bij de opleiding van vlie
gers geeft een van de helden van de
Luftwaffe advies. En er zijn zelfs
Duitse officieren, die de Syrische na
tionaliteit verworven hebben en ac
tieve dienst doen.
Vriend en vijand.
De reden voor de Syrische voor
liefde voor Duitsers ligt voor een
belangrijk deel opgesloten in het
oude, Arabische spreekwoord: De
vijanden van mijn vijanden zijn mijn
vrienden. Er is geen ander land, dat
beter aan deze voorwaarden voldoet
dan Duitsland. In de eerste plaats
hebben de Duitsers de oorlog ver
loren van Engeland en Frankrijk,
twee naties, die allesbehalve populair
zijn in Syrië. Verder heeft Duitsland
zich de grootste Jodenhater van de
wereld getoond en de Joden zijn de
aartsvijanden van Syrië. Daar komt
nog bij, dat de Duitsers sinds de eer
ste Wereldoorlog een goede naam
in deze streken hebben. En tenslotte:
Syrië heeft nog altijd diepe bewonde
ring voor het Duitse militarisme.
(Nadruk verboden).
Ingezonden Mededeling (adv.).
HARINGLOGGERS VERLOREN
NETTEN.
De Nederlandse loggervloot ligt op
het ogenblik vlak bij de Engelse wal
in het Engelse Kanaal om daar
jacht te maken op verse haring.
Het slechte weer van de laatste da
gen heeft zware schade aangericht aan
het vistuig. Dientengevolge hebben
enkele schepen nog slechts 30 a 40 net
ten over van de 200, waarmede ze zijn
vertrokken. Ook de Poolse vloot, die
onder de Engelse wal vist, heeft het
zwaar te verduren.
Unie van Chr. Onderwijzers.
De 66e algem. vergadering van de
Unie van Chr. onderw. en onderw.es»
sen in Nederland zal Dinsdag 30 Dec.
a.s. te Utrecht in hotel „Noord Bra
bant" worden gehouden. In de mor
genvergadering komen de huishoude
lijke zaken aan de orde en in de mid
dagvergadering zal als referent op
treden ds G. v. Leeuwen, Ned. Herv.
jeugdpredikant te 's-Gravenhage, met
het onderwerp: „Het conflict tussen
de generaties". Het ledental van da
Unie steeg van 1 Oct. 19511 Oct 1952
van 1206 op 1241.
Stichting voor de Landbouw.
Verplichte levering van melk is niet billijk.
De Stichting voor de Landbouw heeft een schrijven gericht aan de
leden van de Tweede Kamer naar aanleiding van de behandeling van
de Begroting. In dit schrijven geeft de Stichting een uiteenzetting over
de moeilijkheden, die zich voordoen in de consumptiemelkvoorziening
in het bijzonder in het Westen van het land:
De vraag naar consumptiemelk is
toegenomen om twee redenen: Het
verbruik is, vergeleken met voor de
oorlog, gestegen met 50 pCt per hoofd
der bevolking en de bevolking
sindsdien met anderhalf millioen toe
genomen. De totale behoefte is het
meest gestegen in het Westelijk ge
deelte van Nederland, dat het dichtst
bevolkt is. Na de oorlog is de prijs
van het krachtvoer aanzienlijk geste
gen en is mede door het gebrek aan
dollars de invoer sterk beperkt. Dit
heeft tot gevolg gehad, dat vooral in
de wintermaanden, wanneer de koeien
op stal staan, de melkproductie veel
lager is dan voor de oorlog. Om deze
reden moet gedurende een groot deel
van het jaar, maar vooral gedurende
de winter, een grote hoeveelheid aan-
vullingsmelk uit andere gebieden van
Nederland naar het Westelijke con-
sumptiegebied worden gebracht. Ge
middeld over het gehele jaar genomen
moet in het Westen 40 pCt van de con
sumptiemelk uit andere gebieden wor
den aangevoerd. Niet alleen dus, dat
de productiekosten van de melk in
het algemeen gestegen zijn, ook de
hogere kosten van een grotere hoeveel
heid aanvullingsmelk uit andere ge
bieden, hebben de kosten van de con
sumptiemelk in het Westen nog eens
extra verhoogd
De moeilijkheden van de consumptie
melkvoorziening zjjn nog aanmerkelijk
verzwaard door het handhaven van een
maximum-consumentenprijs, die ligt op
een peil, dat sedert 1945 vrijwel niet
veranderd is en dat veel lager ligt dan
de marktwaarde van de melk. Dit
voort uit de aard van het werk. Men bracht met zich mee, dat de .verplich-
Ingezonden Mededeling (Adv.)
8/ VUFIIUÓTIF*
oheCe*c afdoende/
Verkrijgbaar in Apotheken en Drogisterijen
27 o—
Eindelijk, na zes en veertig dagen
op een woelige zee, liepen ze de ha
ven van New York binnen.
Toen Van Raalte over de railing
leunde terwijl zij wachtten op de ont
scheping realiseerde hij zich plotseling
scherp hoe jammerlijk de toestand ge
weest zou zijn als zijn kudde hier zon
der herder aan land had gestaan. Wat
een herrie! Wat een gieren en gedraaf!
Wat een druk geroep in een vreemde
taal! En zodra ze aan wal stapten
klampten overvriendelijke mannen hen
aan: mensen die verbazingwekkende
dingen wisten te vertellen en verlei
dehjke aanbiedingen deden. Van
Raalte hield zijn groep secuur onder
zijn hoede.
Christien stond te trillen van emo
tie. Haar kinderen hingen aan haar
rokken; de oudste was nog geen tien.
Nieuwsgierig keek ze toe hoe een
man van middelbare leeftijd zich een
weg baande door de menigte en Van
Raalte bij de schouders pakte. Van
Raalte's ogen lichtten op en meteen
keerde hij zich om, om de man aan
haar voor te stellen. Het was dominee
Thomas de Witt. Hij was gekomen om
hen te begroeten. Zijn komst was het
eerste resultaat van de brief, gericht
aan „De gelovigen in de Verenigde
Staten". Er waren grote hulpacties op
touw gezet, deelde hij hun mee. Hij
was uitgezonden om hen te begroeten
en verder te begeleiden. Dat was schit
terend nieuws!
Veilig aangekomen aan boord van
een schip van de Great Westerner,
stoomden ze de Hudson op naar Al
bany, waar zoveel namen en zoveel
gebouwen de herinnering aan de
vroegste Nederlandse bewoners van
deze streek levendig houden. Daar
zouden ze dominee Wyckoff ontmoet
ten.
Ze voeren op een groot schip met
drie dekken, dat comfortabel was in
gericht. En het uitzicht op het heu
vellandschap langs de oevers was over
weldigend. Was het niet zo bitter koud
geweest, dan hadden de opvarenden
zeker de hele dag aan dek doorge-
£&n tcuidj - -
dat §Jk li w-ifyeti yat
door Marian Schoolland
bracht om te kijken naar de wondere
schoonheid van hun nieuwe land.
Van Raalte zocht met zijn ogen de
oever af toen ze Albany binnenvoeren
en kreeg dadelijk een lange, waardige
man in zwart pak in het vizier. Al
spoedig drukten de beide predikanten,
Van Raalte en Wyckoff, elkaar de
hand en meteen ontstond er een we
derzijds vertrouwen. Her en der in de
stad was gezorgd voor onderdak. Het
gezin Van Raalte was te gast bij do
minee Wyckoff, waar het zijn eerste
ervaring met het leven in een Ame
rikaans huishouden opdeed.
Van Albany naar Buffalo reisden ze
per trein. Het was koud in de wagon
en het regenwater lekte door het dak,
de baby huilde voortdurend en Chris
tien verlangde naar het einde van de
reis. Maar kilometers en kilometers
bouwland en bebost heuvelland gleden
voorbij in een wisselend panorama.
In Buffalo kwam opnieuw de herrie
van overstappen. Wat een last was het
geen woord te verstaan van de taal
van die haastige Amerikanen. Maar
Van Raalte maakte een goed gebruik
van zijn mondvol Engels en zijn aan
geboren overwicht en spoedig zaten
ze alweer op een schip met bestem
ming Detroit. Nu nog eenmaal over
stappen! Van Detroit zouden ze met
een boot om Michigan heen naar Win-
consin varen. Het einde kwam nader
bij, al was het langzame tempo een
beproeving.
Detroit was een drukke stad. In die
tijd waren de Grote Meren de voor
naamste verbinding tussen de Atlan
tische Oceaan en de in het midden van
Amerika gelegen staten. In de haven
was het een druk komen en gaan van
schepen en tientallen lagen er voor
anker. Het waren meest kleine stoom
schepen, die met hout gestookt werden
en die geladen waren met pakken en
kisten van emigranten uit alle landen.
De landverhuizers hingen over de rai
ling er viel zo veel te zien
Toen Van Raalte zijn ogen liet gaan
over de menigte op de kade viel zijn
oog weer op een kwieke man van zo'n
veertig jaar, die er onmiskenbaar uit
zag als een dominee. Van Raalte liep
de loopplank over met kleine Dirk
op zijn arm, Christien met de andere
kinderen onder haar hoede en de rest
van zijn groep. En de dominee haastte
zich om hen te begroeten. Het bleek
dominee Duffield te zjjn. Hij had een
introductiebrief van dominee Wyckoff
bfj zich en heette hen allen hartelijk
welkom.
(Wordt vervolgd).
ting voor het overgrote deel van da
veehouders en de zuivelbedrijven in het
Westen van het land tot het leveren van
consumptiemelk, welke verplichting nog
stamt uit de oorlogsjaren, tot heden
toe is gehandhaafd, hoewel de veehou
ders in het overige gedeelte van Ne
derland reeds enkele jaren geleden vrij
heid van bestemming voor hun melk
hebben gekregen. Deze verplichting
wordt algemeen ais onrechtvaardig be
schouwd.
Het heeft voorts tot gevolg, dat jaar
lijks uit het landbouw-egalisatiefonds
een subsidie van 7 tot 10 millioen
moet worden versterkt tot dekking
van de transportkosten e.d. van de
aanvullingsmelk, en een subsidie van
ongeveer 70 millioen voor alle con
sumptiemelk. Daarnaast geven de
melkveehouders van Nederland door
middel van het zuivelfonds nog een
subsidie, welke de laatste twee jaren
jaren rond 70 millioen per jaar be
droeg.
Het tweeslachtige karakter van het
beleid voor consumptiemelk ge
dwongen bestemming en vaste prijs,
voor de overige melk vrije bestem
ming en vrije prijsvorming levert
zodanige bezwaren op, dat zowel de
Stichting voor de Landbouw als het
bedrijfschap voor Zuivel van oordeel
zijn, dat het huidige systeem niet meer
te handhaven is. Daarom heeft de
Stichting in haar voorstel aan de Over
heid over het melkprijzenbeleid dan
ook ten sterkste aangedrongen op deze
vrijheid van bestemming en op het
opheffen van de maximum-consumen
tenprijs uiterlijk tegen het einde van
deze winter.
Dit behoeft geenszins te betekenen
dat de straatprijs voor de consumptie
melk met één slag zodanig verhoogd
wordt als overeen zon komen met het
prijsniveau van de overige melk, welke
tot zuivelproducten verwerkt wordt.
Om het grote verschil geleidelijk te
overbruggen is het noodzakelijk uit het
landbouw-egalisatiefonds en uit het
zuivelfonds nog een zekere subsidie te
handhaven.
GROEI BIJ OPENBAAR-
STERKER DAN BIJ BIJZONDER
ONDERWIJS.
Uit door het Centraal Bureau voor
de Statistiek gepubliceerde cijfers blijkt,
dat het aantal leerlingen bij het gewoon
en voortgezet gewoon lager onderwija
op 16 September j.l. vergeleken met
16 Januari j.l. met 53.400 was gestegen
tot 1.324.200, dit is dus met 4,2 pCt.
Deze stijging werd veroorzaakt door
het uitzonderlijk hoge geboortecijfer
in 1946, dat in een aanzienlijk hoger
toelatingscijfer voor 1952 dan voor 1951
resulteerde (resp. 235.600 en 211.600
leerlingen).
De groei bij het openbaar (5,3 pet)
was sterker dan bij het Prot. Christe
lijk (3,8 pet.), het Rooms-Katholieke
(3,7 pet) en het neutraal bijzonder on
derwijs (4,7 pet).
Op 16 Sept. 1952 volgde 27,8 pet. van
alle leerlingen openbaar onderwijs te
gen 27,6 pet. op 16 Januari 1952. Voor
het Prot. Christelijk, het Rooms-Katho-
liek en neutraal bijzonder onderwijs
bedroegen de percentages op eerstge
noemde datum resp. 26,9, 43,4 en 1,9
tegen resp. 27, 43,6 en 1,8 op laatstge
noemde datum.
De percentages voor het eerst tot
het lager onderwijs in 1952 toegelaten
leerlingen bedroegen voor die genoem
de categorieën resp. 29,6, 27,5, 41 en
1,9 tegen resp. 28,9, 27,5, 41,8 en 1,9
in 1951.
In de burgerzaal van het stadhuis
heeft de burgemeester van Rotterdam,
mr G. E. van Walsum, Maandagmiddag
het hem aangeboden ere-voorzitter-
schap van de afdeling van de bewe
ging van Europese Federalisten aan
vaard.
