Ria tracteerde op school en
het kostte niets
VéGé
De rover )an Catoen hing aan de
galg te Middelburg,
Geen land zo goed voor Nederlanders als
Zuid-Afrika.
Willy Lages krijgt gratie.
Kabouters
Napoleon dwong boeren tot ver
bouw van suikerbieten*
1
KABOUTERS
Aan vervreemding moet een eind komen*
Werkster kon niet met haar huishoudgeld
rondkomen*
Visvcntcr uit Breskens had trek in een borrel.
Levenslang in plaats van de kogel*
Eens ontsnapte hij uit Goes***!
j Zeeuwse Wandelingen
Dc eerste oogsten mislukten vrijwel altijd*
Nagekomen Advertentiën
„doen het"
Haar
Moeder was
echt blij.
VéGé nam
haar zorg
over!
„HEBRON" en „ZON EN SCHILD"
LEERLING - VERPLEGENDEN
FLINKE MANNELIJKE BEDIENDE
Donderdag 25 September 1952
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagïna
Dr R. HE. Gravemeijer
(Van onze speciale verslaggever)
In de te Utrecht gehouden en zeer druk bezochte algemene verga
dering der Federatie van Diaconieën in de Ned. Herv. Kerk heeft dr
K. H. E. Gravemeijer voor het eerst en het laatst de voorzittershamer
gehanteerd. Zoals men weet zal deze predikant op 28 October a.s.
naar Zuid-Afrika vertrekken om daar te arbeiden in het' belang van
de Nederlandse emigranten.
Reeds stond de vergadering te Utrecht in het teken van Zuid-Afrika,
want de inleidende voorzitter hield er een rede over „de diaconia en
Zuid-Afrika". Hierin maakte hij de diakenen duidelijk wat hun taak
is ten opzichte van Zuid-Afrika. Deze moeten namelijk betrokken wor
den in de emigratie.
In zijn dankwoord verklaarde dr Grave-
meyer, dat hij liever een jongere in zijn
plaats had zien vertrekken, maar dat de
aandrang op zijn persoon hem te sterk was
geweest.
Nu hoop ik, zei hij, in Zuid-Afrika de
weg vrij te maken voor anderen, inzonder
heid voor predikanten. Er moeten ook Ne
derlandse dominé's naar Zuid-Afrika en er
moeten Afrikaanse predikanten naar Ne
derland. De banden pissen beide landen
dienen te worden versterkt. En wat de emi
granten zelf betreft: de geschiedenis heeft
bewezen dat de emigranten die met de Bij
bel in de hand naar hun nieuwe vaderland
gingen, de beste emigranten zijn geweest
Daarom moeten de banden met de kerk
hecht blijven.
Ds WESSELDIJK VOORZITTER
Dr Gravemeyer zeide er over verheugd
te zijn dat een der laatste dingen, die hij in
de Ned. Herv. Kerk moch doen, het leiden
van een vergadering van diakenen was.
In zijn plaats koos de Federatie ds
H. J. F. Wesseldijk te Eindhoven tot
haar voorzitter. Ds Wesseldjjk is en
kele jaren praeses van de generale sy
node geweest.
Het jaarverslag van de algemene secre
taris, de heer W. J .Hemmes te Utrecht
werd goedgekeurd. Het diaconaal zakboek
je, zo werd medegedeeld, zal weldra weer
verschijnen. Het ligt in de bedoeling t.z.t.
een diaconaal handboek samen te stellen.
Prof. dr A. A. van Ruler te Utrecht sprak
in de middagsamenkomst over „Fundamen
ten en perspectieven van het diaconaat in
deze tijd".
Ik juich het zeer toe, aldus dr Grave
meyer, als men naar Zuid-Afrika gaat emi
greren. In de grote wereld is geen enkele
plek waar de oude Nederlandse cultuur zó
wordt bewaard als daar.
Ook in de taal zit een sterk samenbin
dend element. De vervreemding die tussen
Zuid-Afrika en Nederland is ontstaan
mede tengevolge van onjuiste berichtgeving
aangaande het rassenvraagstuk mag niet
voortduren. Zuid-Afrika is in veel opzich
ten voor Nederland het land van de ver
speelde kansen geworden. Welnu, er ligt
een mogelijkheid om het verlorene in te
halen.
Daarvóór is nodig, dat in elke dia
conie één man zich specialiseert in de
emigratie, inzonderheid ten opzichte
van Zuid-Afrika. Deze man zou niet
alleen de emigranten in spé kunnen bjj-
staan met adviezen maar hij ware ook
in staat om namen en b\jzonderheden
omtrent de emigranten door te geven
naar het bureau, dat ds Gravemeyer in
Pretoria gaat inrichten.
OECUMENISCHE
SAMENWERKING
Er zijn in Zuid-Afrika drie kerken: de
grootste daarvan is de Nederduits Geref.
Kerk; dan volgt Die Geref. Kerk van Suid-
Afrika (gelijk te stellen met de Geref. Ker
ken in Nederland) en tenslotte is er de
Nederduits Hervormde Kerk, welke vol
gend jaar een eeuw bestaat en waarmede
de Ned. Herv. Kerk de meeste banden
heeft.
Naar dr Gravemeyer hoopt, zullen deze
drie kerken in oecumenisch verband gaan
samenwerken op het terrein van de ont
vangst der emigranten.
Want van deze ontvangst hangt, naar de
mens gesproken, alles af voor de toekomst
van de emigrant op geestelijk gebied. Dui
zenden Nederlanders zijn in Zuid-Afrika
verloren gegaan omdat zij aanstonds wer
den meegesleurd in de keiharde materiële
wereld en niemand zich om hen bekom
merde.
Er behoren in de Zuid-Afrikaanse ker
ken Nederlandse ambtsdragers, (liefst weer
diakenen) te komen die speciaal belast wor
den met de zorg voor emigranten. Zo kun
nen de Zuid-Afrikaanse kerken nieuwe ver
sterking ontvangen, want niets is meer af
te keuren dan dat men weer afzonderlijke
Nederlandse kerken gaat vormen.
In Zuid-Afrika behoort nog 96 pet van de
bevolking tot de kerk, al zijn dit niet allen
meelevende mensen. De Nederlanders mo
gen het percentage der onkerkelijken niet
vergroten en zeker behoren ze zich niet te
voegen bij de Engels sprekende kerken. Zij
moeten geen lid van een anglicaanse maar
van een reformatorische kerk worden.
EERSTE OFFER
Nadat dr Gravemeyer uitgesproken was,
nam de erevoorzitter der Federatie, jhr dr
C. G. C. Quarles van Ufford, commissaris
der Koningin in Gelderland het woord.
Deze herinnerde er aan, dat men verleden
jaar dr Gravemeyer tot voorzitter had ge
kozen met grote verwachtingen. De bijzon
dere belangstelling van de gekozene voor
het diaconaat was bekend (toen dr Grave
meyer uit de actieve dienst trad om zich
aan het synodale werk te wijden, werd hij
diaken in Den Haag).
Intussen is ongedacht de roep uit Zuid-
Afrika tot dr Gravemeyer gekomen. Gij
hebt, aldus jhr Quarles van Ufford tot de
voorzitter, van ons als diakenen een offer
gevraagd door in ons werk ook speciaal de
emigratie te betrekken. Het kostbaarste wat
wij bezitten staan wij heden aan Zuid-
Afrika af: dat zij gij. Moge dit eerste offet
de Zuid-Afrikaanse kerk tot zegen zijn.
Insecten immuun voor D.D.T.
„Het schijnt dat vliegen en muggen
bezig zijn hun strijd tegen D.D.T. en
enkele andere nieuwe insecten-dodende
middelen te winnen", aldus Robert Met-
calf, van de universiteit van Californië,
in een door hem gepubliceerd artikel.
Hij schrijft verder dat geleerden vijf
of zes jaar geleden hébben bemerkt,
dat een aantal insectensoorten immuun
begon te worden voor D.D.T.
Amerikaanse ambassadeurs in
West-Europa beraadslagen.
De Amerikaanse ambassadeurs in
West-Europa hebben Woensdag te
Londen besprekingen geopend over
Europese aangelegenheden, de ontwik
keling van het Atlantisch verdrag en
de stand van zaken in de „koude oor
log".
Waarschijnlijk zal ook worden ge
sproken over de Amerikaans-Russische
betrekkingen en over financiële en
economische vraagstukken der Euro
pese staten.
Men verwacht dat de besprekingen
vier dagen zullen duren.
Politierechter Middelburg
Een 25-jarige visventer uit Breskens ging dikwijls op bezoek bij de alleen
wonende M. D. Op een avond in April had hij in een onbewaakt ogenblik
kans gezien uit de portefeuille van D. een bedrag van ruim ƒ200.weg te
nemen. D. had het echter in de gaten en kon de visventer zo ver krijgen,
dat hij het geld terug gaf. Hij gaf twee briefjes van 100.terug, maar toen
hij buiten kwam merkte hij, dat hij nog een biljet van 20.in zijn zak
had. Nog dezelfde avond zette hij dit geld in drank om.
De Belgische professor Augusto Pic-
card heeft in Milaan verklaard, dat hij
van plan is volgend jaar bij Napels met
een nieuwe „Bathyscape" af te dalen
tot op een diepte van 3.000 m. Hij
verklaarde voorts, dat zijn broer Jean,
die op het ogenblik in de Verenigde
Staten verblijft, van plan is met een
ballon op te stijgen tot een hoogte van
30.000 meter.
Verd. gaf tijdens de zitting van de
politierechter te Middelburg toe en de
uitspraak luidde: zes maanden gevan
genisstraf voorwaardelijk met drie jaar
proeftijd.
P. uit Wolphaartsdijk. had zich te
verantwoorden wegens diefstal van
ƒ475 ten nadele van haar werkgever
P. uit Goes. Als werkster wist zij waar
de beurs met afrekeningsgelden van
de kolen lag. Als ze haar kans schoon
zag nam ze van tijd tot tijd enige
bankbiljetten weg. P. bemerkte dit wel,
maar had slechts een vermoeden. Hij
schreef tenslotte al de nummers van
de bankbiljetten op. Toen hij op ze
kere dag weer een biljet miste waar
schuwde hij de politie, die haar in de
kraag greep en het vermiste bankbil
jet te voorschijn haalde. Ter zitting
verklaarde verd. dat zij moeilijk met
haar huishoudgeld kon rondkomen.
Zij had er veel spijt van en ze had
reeds 300 terugbetaald. Het vonnis
luidde drie maanden voorwaardelijk.
INBRAAK IN FRITESKRAAM.
Op een nacht in Juli zag een be
woner van de Oude Vismarkt te Goes,
dat iemand een kraakje pleegde in een
friteskraam aldaar. De politie kreeg
de inbreker te pakken. Hij had een
groot aantal stukken chocolade, rollen
drop en pepermunt bij zich..
De verd., de havenarbeider J. C. de
P. uit Goes zei, dat hij die avond nogal
wat gedronken had en eigenlijk niet
goed wist hoe hij tot de diefstal is ge
komen. Toen hij bij de kraam kwam
kreeg hij honger. Hij werd veroor
deeld tot maanden voorw. met twee
jaar proeftijd en onder toeziehtstelling.
Mevr. de J. miste de laatste tijd ge
regeld geld uit haar portemonnaie, die
De minister van Justitie deelt mede,
dat hij K. B. de aan W. P. F. Lages op
gelegde doodstraf bij wijze van gratie is
veranderd in levenslange gevangenisstraf.
Uit deze gratieverlening mag niet wor
den afgeleid, dat de aan Lages opge
legde doodstraf niet als ten volle gerecht
vaardigd is aangemerkt. Integendeel moet
Lages als een der zwaarste oorlogsmis
dadigers worden beschouwd, die tijdens
de Duitse bezetting hier te lande oorlogs
misdrijven en misdrijven tegen de men
selijkheid hebben gepleegd.
Ook is noch in de persoon van Lages,
noch in de omstandigheden, waaronder
hij zijn misdaden heeft begaan, noch in
zijn verder optreden grond voor gratie
verlening gevonden. Aandrang van Duit
se zijde is uiteraard geheel buiten de
gratie-overwegingen gehouden.
Bij de beslissing om in het onderha
vige geval van tenuitvoerlegging van de
doodstraf af te zien kon niet buiten be
schouwing worden gehouden het feit, dat
nu reeds 7% jaar verlopen zijn sinds ons
land van de Duitse overheersing is be
vrijd en de laatste misdrijven, waarvoor
Lages is veroordeeld, zijn gepleegd.
Zwaarder echter heeft gewogen de om
standigheid, dat na het onherroepelijk
worden van de uitspraak, waarbij Lages
ter dood is veroordeeld, nu reeds meer
dan twee jaar verstreken zijn, geduren
de welke men de veroordeelde in onze
kerheid heeft gelaten omtrent zijn lot.
Doordat de afdoening van deze zaak zo
lang op zich heeft laten wachten, moes
ten deze factoren in de overweging van
het gratieverzoek worden betrokken. Het
is uiteraard te betreuren, dat de rege
ring thans voor de noodzakelijkheid is
geplaatst geworden met het voorgaande
rekening te houden, doch het zou in
strijd zijn met een behoorlijke rechtstoe-
passing, waaraan een natie als de onze
terecht de grootste waarde hecht,, indien
onder deze omstandigheden nog tot ten
uitvoerlegging van de doodstraf zou zijn
overgegaan, aldus de minister van Jus
titie.
Lages werd op 20 September 1949 bij
sententie van het Bijz. Gerechtshof te
Amsterdam ter dood veroordeeld. De
Bijz. Raad van Cassatie heeft het tegen
deze sententie ingestelde beroep in cas
satie verworpen bij arrest van 12 Juli
1950.
Een naam, die een begrip werd. (II)
In het vorige artikel hebben we gezien, dat de bende van Jan Catoen heel
wat mans was en omstreeks 1800 Zeeland uitkoos als plaats der roverijen.
Zijn bende bestaat hier uit 4 a 5 personen.
Niet altijd gaat het hun voor de wind. Bij Johannes de Loof onder Kort-
gene werd de buitendeur opengelopen en de deur van de slaapkamer met
en bijl opengehakt. Maar de Loof was ook niet van gisteren: bij een wor
steling wist hij hunbijl te pakken te krijgen en de troep op de vlucht te
drijven.
Hun meest bekende aanval was die op de
hofstede Tekelenburg bij Kapelle, waar
Willem v. Dijke woonde. De hofstede lag
wat afgelegen, een prachtgelegenheid
dus voor de inbraak. Om-binnen te ko
men passen ze hun gewone methode
toe: ze nemen .een boomstammetje en
rammeien de deur open.
Als Van Dijke zich verweren wil,
schieten ze twee schoten door eeïi bin
nendeur, waardoor hij aan de arm ver
wond wordt. Daardoor kan hij gemak
kelijk gegrepen worden, ze brengen
■hem naar buiten en binden hem met een
bij Wemeldinge gestolen touw aan han
den en voeten. Zijn vrouw en kinderen
ondergaan hetzelfde lot. Nu hebben de
inbrekers vrij spel. Het hele huis wordt
doorzocht, geld, sieraden, kleren en
eten worden meegenomen en een eind
verder in een boomgaard onder de ro
vers verdeeld.
ONTVLUCHT UIT GOES
Jan Catoen heeft ook het „beroep"
van zakkenroller uitgeoefend. Op een
toondag in Goes is hij met deze sport
bezig, als hij gegrepen wordt. Plotse
ling krijgt hij een aanval van vallende
ziekte, tenminste hij doet alsof. Zo wil
deze simulant medelijden opwekken.
Misschien is het hem wel gelukt, in
ieder geval wordt hij niet al te stevig
opgesloten, 's Nachts weet hij te ont-
j********************************
snappen en de volgende morgen kunnen
de Goesenaars op de Ganzepoort zijn
afscheidsgedicht lezen:
„Die wil stelen en niet wil hangen,
Ga naar Goes en laat zich vangen;
Want de Heren van Ter Goes,
zijn zo zacht als appelmoes."
De tralies van zijn cel zijn waar
schijnlijk ook erg zacht geweest!
GEVANGEN
OP EEN MEEKRAPVELD.
Volgens de overlevering is de overval
op Tekelenburg noodlottig voor hen ge
worden.
Jan Catoen had ook een bijbeltje met
gouden slot meegenomen met de initia
len M. v. D. er in. Dit is in Zierikzee
bij een opkoper achterhaald, het ene
woord bracht het andere voort, zodat
de politie er achter kwam dat de ar
beider Jan Coenraads te Hoedekens-
kerke de beruchte Jan Catoen was.
Op een dag in September (1802) is
hij bezig met meekrapdelven, als hij
enkele gendarmen ziet aankomen. „Dat
is om mij te doen", flitst het door zijn
brein. Hij laat zijn werk in de steek
en vlucht de schorren op in de hoop dat
er dichtbij een schip langs zal komen,
dat hem wil opnemen en veilig weg
brengen. Geen scheepje te zien, maar
wel steeds hoger rollende golven van
de opkomende vloed. De politie heeft
hem aan de landzijde ingesloten, er is
geen ontkomen meer mogelijk. Zijn
vriend Mertens wordt in een logement
gegrepen.
VEROORDEELD
TOT DE GALG.
Op de rechtszitting van 20 September
1802 worden beide veroordeeld op de
Markt te Middelburg voor de pui van
het stadhuis „aan de galg te worden op
gehangen en gestraft, dat er de dood
na volgt", zoals het vonnis luidt.
De medeplichtige Modestus van de
Perre wordt in verband met zijn jeug
dige leeftijd veroordeeld om gegeseld
en gebrandmerkt te worden en daarna
voor 50 jaar in het tuchthuis.
Nadat de lichamen van Jan Catoen
en Francis Mertens een paar uur aan
de galg hadden gehangen, werden ze
naar het eind van de Middelburgse ha
ven gebracht „om aldaar door de in-
juriën der lucht en de vogelen des he
mels" te worden verteerd. Deze plaats
heet nog altijd de „Galgenpolder" en
ligt in de buurt van de molen van Nw.-
en St. Joosland.
De lijken van deze twee boeven zijn
de laatste geweest, die op deze manier
als een afschrikwekkend voorbeeld met
een ijzeren keten om de hals langzaam
tot vertering overgingen.
Later zijn er nog heel wat doodvon
nissen voltrokken, maar toen werden
de lijken begraven op het bolwerk ach
ter het tegenwoordige ziekenhuis.
Het laatste doodvonnis in Middelburg
is voltrokken in 1850 aan Jean Baptiste
de Loeil, heelmeester te Koewacht, die
zijn vrouw mishandeld had en lang
zaam had laten verhongeren.
In 1870 is de doodstraf afgeschaft.
De planken van het schavot werden ge
deeltelijk gebruikt voor het oprichten
van de muziektent op het Molenwater.
L. v. W.
in de kast in de keuken lag. Een
nauwkeurig onderzoek wees uit, dat
de landbouwersknecht M. K. uit Burgh
zich hieraan schuldig maakte. Bij on
dervraging viel hij dan ook door de
mand. Hij was op een zekere dag door
mevr. de J. uitgenodigd voor een kop
je koffie. In de kast zag hij de porte
monnaie liggen. En op een avond, toen
het gezin in de woonkamer zat, sloeg
hij zijn slag. Hij werd veroordeeld tot
een maand voorw. met twee jaar
proeftijd.
DRONKEN CHAUFFEUR.
De huis- en decoratieschilder de H.
uit Breda was op een nacht in de
Voorstad te Goes zo raar met zyn wa
gen aan het manoeuvreren, dat het de
aandacht van een agent trok. Hij hield
hem aan en bemerkte spoedig, dat de
ze verdachte behoorlijk wat sterke
drank naar binnen had gewerkt. Hij
kon niet behoorlijk lopen en geen
verklaring afleggen. Later kwam vast
te staan, dat hij samen met een zaken
relatie een café in Bergen op Zoom
had bezocht. Hij wilde toen naar Bre
da terug, maar was zo dronken, dat
h(j niet in de gaten had, dat hij in de
richting Goes reed. Dit ontdekte hij
pas, toen hij op het politiebureau te
Goes zijn roes had uitgeslapen. Hij
werd veroordeeld tot een maand ge
vangenisstraf voorw. met twee jaar
proeftijd en ontzegging van de be
voegdheid motorrijtuigen te besturen
voor de tijd van vier maanden voorw.
met twee jaar proeftijd.
Eens verwenst, na gewenst
WE MOETEN Napoleon eigenlijk danken voor zijn dwinglandij en
mr P. Pous uit Serooskerke voor zijn ijver. Zij hebben namelijk de
suikerbiet in Zeeland gebracht.
Hebt ge er wel eens over nagedacht? Deze week is de bietencam
pagne weer begonnen en zullen de zware moppen weer in hoge stapels
voor de fabrieken komen te liggen. Dat is allemaal heel gewoon ge
worden. Doch ééns verwenste men de teelt.
Op grond van de landhervormings-
wetten van Generaal Naguib zullen
Prins Faroek, zijn zusters en zijn moe
der de volgende maand twaalfduizend
-hectare landbouwgrond aan de Egypti
sche staat afstaan.
Het was Napoleon, die de landbouwers
dwong om mangelwortels te verbouwen,
waaruit suiker gefabriceerd kon worden.
Door zijn continentaal stelsel in 1806 had
hij de handel met Engeland onmogelijk
gemaakt, met het gevolg, dat de invoer
van rietsuiker eveneens ophield.
In Silezië was men reeds tot de ont
dekking gekomen, dat uit de mangels
suiker kon worden bereid, al was het
percentage dan nog maar zeer laag en
toen ons land bij Frankrijk werd inge
lijfd eiste Napoleon, dat ook in ons land
mangels of suikerbieten zouden worden
verbouwd.
Hij bepaalde, hoeveel ha. land in elk
gewest met bieten verbouwd moest wor
den en elke gemeente kreeg daarvan een
aantal hectare's toegewezen. De boeren
voelden er echter niets voor, want ze
kenden de bieten nog niet en de granen
brachten goede prijzen op.
OOGST VIEL TEGEN.
Er was er echter één, die zich voor
het nieuwe gewas interesseerde. Dat was
de hierboven genoemde Mr Pous. Hij
woonde destijds op de buitenplaats ,,'t
Huis ter Mee" bij Serooskerke en had
zijn aanzienlijk vermogen grotendeels in
land belegd, dat hij uitstekend beheerde.
Zijn nabijgelegen hofstede Ter Linde was
een modelhoeve waar hij tal van proef-
veldjes had laten aanleggen tot verbete
ring van de veldgewassen.
Hij was de eerste bij wie men bieten
zaal kon kopen. De boeren namen hem
zijn ijveren voor de nieuwe teelt zeer
kwalijk en dienden hem zelfs 'n keer een
pak slaag toe. Geen wonder ook, dat de
eerste bietenoogsten beneden de verwach
ting bleven. Toen de Franse overheersing
ten einde was, was het meteen met de
suikerbietenteelt gedaan.
Later gingen echter de graanprijzen
aan het kelderen, zodat de boeren zich
genoodzaakt zagën zich meer op de vee
teelt toe te leggen. Toen gingen zij dra
over op de verbouw van mangels als
voedergewas en het was weer de heer
Pous, die hen van advies diende.
JONGE INDUSTRIE
In het buitenland ging men zich ech
ter weer toeleggen op het verbouwen
van suikerbieten, want men had door
veredeling het suikergehalte belangrijk
weten te verhogen. In België werden dan
ook suikerbieten geteeld voor de fabriek.
Spoedig begon men in Oostelijk Zeeuws-
Vlaanderen voor Belgische rekening met
het verbouwen van suikerbieten. Toen
ook in Noord-Brabant de teelt toenam,
verrees in 1858 te Zevenbergen de eers-
ste suikerfabriek van Nederland. Daar de
meekrapcultuur later zo goed als ver
dwenen was, spreidde de suikerbieten
teelt van Brabant zich uit, eerst over
Tholen, later over Schouwen en Zuid-
Beveland.
De landeigenaars zagen echter niet
gaarne, dat de pachters suikerbieten ver
bouwden, daar deze meer dan mangel
wortels b.v. de grond uitzogen. Vaak
kwam dan ook in pachtcontracten de be
paling voor, dat in de laatste twee jaren
geen suikerbietenteelt mocht plaats heb
ben. De gunstige uitwerking van Peru-
guano, de eerste kunstmest, kenden de
boeren nog niet algemeen. Ook hadden
velen er een voorooreel tegen. Ja zelfs op
de algemene vergadering van de Z.L.M,
te Hulst op 13 Juni 1865 werd nog een
afkeurend oordeel uitgesproken over de
suikerbietencultuur. Toen er met de
kunstmest geknoeid werd, hield het ge
bruik er van zo goed als op. Door de
oprichting van het Rijkslandbouwproef
station te Wageningen in 1876 kwam aan
het geknoei met kunstmest een einde.
Het duurde echter nog verscheidene ja
ren voor ook op Walcheren suikerbieten
werden verbouwd. De hoge waterstand
in het najaar en de veie slijkwegen wa
ren een belemmering. Eerst toen vele
wegen verhard waren en er tramwegen
kwamen en vooral de waterafvoer wat
verbeterde, nam de suikerbietenteelt al
gemeen toe en verminderde de tarwe-
teelt als gevolg daarvan.
Vooral in Zeeuwsch-Vlaanderen wer
den veel bieten verbouwd. In 1900 werd
de eerste Nederlandse Coöperatieve biet-
wortelsuikerfabriek te Sas van Gent ge
sticht.
Over de verdere ontwikkeling van de
verbouw van suikerbieten zullen wij niet
schrijven. Voor de meeste boeren is zij
thans een tweede oogst geworden, vooral
nadat ingezien werd, dat de koppen en
de bladeren als veevoeder van grote be
tekenis zijn. Op 't ogenblik levert Zee
land dan ook de meeste suikerbieten van
geheel Nederland.
R. d. M.
Prins Bernhard vergadert met de
Mijnraad.
Prins Bernhard heeft als buitenge
woon lid van de mijnraad een vergade
ring van deze raad in Den Haag bijge
woond.
De vergadering werd gepresideerd
door mr dr L. F. H. Regout.
Heden overleed na een kort
stondig lijden onze zeer geliefde
Vrouw, Moeder en Dochter
ANNA ANTONIA WOLFERT,
geboren van de Poll,
in de. leeftijd van 32 jaar.
Namens de familie,
D. C. WOLFERT.
Axel, 24 September 1952.
Buitenweg 6.
A
iIn.
©,aé uWidt u-alt
een u-eA£ou-atg,l-
freAieht
in ons blad van morger
De Ringen kopen ze
dan natuurlijk bij
jM&e/vij, de fanye
Lange Kerkstr. 30 - Goes
TE KOOP:
4 KALFVAARZEN, 3 inge
schreven witte verklaring, aan
de rekening en 2 wit geb.
Zwanen br. '52. P. LOUWER-
SE, Oostkapelle, Middenhof.
Winterjas z.g.a.n. f45.
Sportjack z.g.a.n. f22.leef
tijd 18 j. Br. pak f 15.17 j.,
Winterjas f20.19 j. Mid
delburgsestraat 82, Souburg.
9-jarige Stamboekmerrie.
Spaartweg 2, Kapelle.
WAT EEN VéGé-KRUIDENIER al niet
hoort. Nü weer over Ria. 'n Schat
van een meisje. Pas op school.
Toen ze jarig werd, wilde ze na
tuurlijk tracteren. Haar Moeder
zat een beetje in over de extra
kosten, die zo'n verjaardag mee
brengt. Enfin, van dat tracteren
was misschien niet veel gekomen,
als ze die week niet alles bij VéGé
had gekocht. En toen ging het wél!
Ria tracteerde door de
VéGé-Geld-Zegels
Moeder kreeg bij al haar
boodschappen waardevol
le geld-zegelsZóveel,
dat ze gemakkelijk alle
snoep voor de hele klas
kon hopenDat was even,j
een bof!
Moeder was dolblij voor haar melske'.
Laat dat U tot voorbeeld zijn!
WORD OOK VéGé-KLANT. Er is ook bij U
een VéGé-kruidenier in de buurt. Kom
daar eens kijken. Superieure kwaliteiten.
Lage pr(jzen. Dat komt omdat de hon
derden VéGé-winkellers alles tezamen
kopen. Daardoor is VéGé zo gul met
geld-zegels
Duizenden guldens korting I
daardoor geeft Uw VéGé-kruidenier ellt
jaar duizenden guldens korting aan zjjn
klanten. Laat üw guldens niet liggen.
Word VéGé-klant. Als U dat niet doet.
geeft U te veel geld uit voor UW
kruidenierswarenVoorkom geldver
spilling. Word nü klant bij VéGé.
Spaar tien procent uitl
neem de proef met VéGé-koffle. U
betaalt de prijs, die U ook nu betaalt.
Maar VéGé geeft er 41 geld-zegels bij!
Tien procent korting!
Word ook VéGé-klant!
Profiteer toch ook!
GULLER MET ZEGELS GULLER MET GUL0ENS
Er zijn 1200 VéGé-kruidenicrs
Ned. Herv. Inr. voor Zenuw- en Geesteszieken
te Amersfoort vragen
van Chr. beginselen (ongehuwd m. en v.), ter
opleiding voor het B.-diploma. Salaris gedurende
de opleiding 1310.tot 1561.p. jaar (plus
de verhoging per Maart 1951), onder aftrek van
700.voor kost en inwoning. 3 weken vacantie
per jaar. Diploma's niet vereist. Voor de eerste
aanschaf van uniformkleding wordt gezorgd.
Sollicitaties aan de Geneesheer-Directeur.
t
SIMON DE WIT N.V.
heeft in haar filiaal te Middelburg
en te Goes plaats voor een
(1823 jaar).
Voor een goedwillende, ijverige jongen bestaat de
gelegenheid het kruideniersvak grondig te leren
en is in de toekomst opklimming tot filiaalchef
mogelijk. Zij, die hiervoor interesse hebben en
meer willen weten over werk en mogelijkheden,
worden verzocht te schrijven naar Simon de Wit
Personeelsafdeling, Postbus 2 te Zaandam.
N.V.,
