FRANKRIJK DENKT ER NIET AAN
MAROKKO LOS TE LATEN.
Chr. Aannemersbond sluit zich aan bij de Middenstandsbond.
Tweede Kamerleden willen naar
Nieuw-Guinea*
PRINSES OPENDE „MADURODAM"
COGNAC
Russen verantwoorde
lijk voor Katyn.
„We kunnen niet buiten Noord-Afrika."
„Over 30 jaar zijn we
hier nog."
Jeugdige vandalen stalen
dertig maal een auto.
P. v* cL A» beschuldigt„Bestuur nog in de
voormalige koloniale sfeer!"
Beangstigeade vergelijking
met Korea.
Goudvondst in Brazilië.
Vrijdag 4 Juli 1952
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
De Berbers vormen het meest Frans
gezinde deel van de Marokkaanse
bevolkingmaar ondanks de
veertig jaar Westerse invloed hebben
ze hun klederdracht en hun cultuur
zuiver weten te bewaren.
Photo Belin.
reeks onderscheidingen als herinnering
aan hun dienstjaren in het Franse
leger. Ze spreken allen Frans. Zij zijn
de vertegenwoordigers van een grote
groep Marokkanen, die tevreden zijn
met de huidige toestand.
„Goede reis...." wenst de ambte
naar.
„Dank U.
,,En als u over dertig jaar weer
hier komt zult u ons er nog aan
treffenvoegt hij er aan toe.
Het is een boude vorspelling. On
mogelijk is het echter niet. Er zal
dan echter wel het een en ander
veranderd zijn. De meerderheid van
de Fransen beseft, dat het zo niet
kan blijven. De machteloze inheem
se regering van veelal oude mannen
zal plaats moeten maken voor een
orgaan, waarin de Marokkanen
meer zeggenschap hebben over het
bestuur van hun land. De Fransen
beseffen ook, dat men meer aan
dacht zal moeten besteden aan de
ontwikkeling en sociale vooruit-
(Van onze correspondent Alfred van
Sprang).
Rabat (Frans-Marokko),
'Juni 1952.
„We kunnen niet buiten Noord-
Afrika
„En waarom nietV"
„In de eerste plaats vanwege de
investeringen
„En verder
„Er leven meer dan een millioen
Fransen
„En......?"
„De strategische betekenis."
De Franse bestuursambtenaar
spreekt met overtuiging en kennis
van zaken. Hij is in Marokko gebo
ren en kent het land door en door.
Arabisch spreekt hij even vlot als
Frans. In twintig jaar overheids
dienst heeft hij alle problemen en de
oplossing er van van dichtbij kun
nen bestuderen.
Frankrijk denkt er niet over,
Marokko los te laten. Dat staat als
een paal boven water. En alles wijst
er op, dat men van plan is, dat
voornemen met kracht door te zet
ten. In dezelfde tijd, dat de nationa
listen nadrukkelijk de vernietiging
van de protectoraatsovereenkomst
eisen, gaan de Fransen rustig ver
der met het versterken van hun po
sitie.
Politiek.
Een beetje achterover leunend in zijn
stoel om de tocht door de tegenover
elkaar openstaande vensters te kunnen
voelen, kijkt de bestuursambtenaar me
strak aan, als we over de toekomst
van Marokko spreken.
„Frankrijk heeft hier zulke enorme
belangendenkt u maar eens aan
de mijnbouw.... alle soorten indus
trie aan de Fransen, die hier ge
boren en getogen zijn en dit land als
hun vaderland beschouwen".
„Inderdaad.
„Dat kunnen we niet opgever}
De Franse politiek is er dan ook op
gericht de banden met het moederland
zoveel mogelijk te versterken. In de
eerste plaats doet men dat door de
Franse industrie aan te moedigen zich
in Marokko te vestigen. De condities
zijn er gunstig en er zijn nog grote mo
gelijkheden op allerlei gebied, vooral
voor de mijnbouw. Verder tracht de
regering Franse burgers te bewegen
In Marokko te gaan werken. De le
vensstandaard is er hoog en de belas
tingen zijn zeer laag. Dat maakt het
ook voor gepensionneerden en rente
niers aantrekkelijk. Vergroting van de
Franse gemeenschap versterkt vanzelf
de Franse positie en vooral als men in
de toekomst tot een soort gemeen
schappelijk bestuur komt. Bovendien
overweegt men de instelling van een
Marokkaans staatsburgerschap voor
degenen, die een minimum aantal jaren
in Marokko gevestigd zijn. De natio
nalisten beseffen het gevaar van die
politiek en protesteren er dan ook hef
tig tegen.
Vertrouwen.
De Fransen maken zich niet erg on
gerust over de nationalistische bewe
ging.
„Het is een kleine groep van intel
lectuelen betoogt de bestuurs
ambtenaar, „in een stad als Casa
blanca met zijn havenarbeiders hebben
ze een zekere aanhang, maar in andere
steden moet men weer weinig van hen
hebben. En ook op het platteland niet.
Daar vreest men, dat onafhankelijk
heid wel eens zou kunnen leiden tot
het herstel van de machtspositie van
de caids: de bezittende klasse. En ver
geet u verder de Berbers niet: een be
volkingsgroep van enkele millioenen
mensen, die overwegend pro-Frans is"
„De nationalistische beweging is ver
boden, nietwaar
„Officieel wel, maar in de praktijk
wordt ze binnen zekere perken ge
tolereerd
„Er is weinig actie naar buiten.
„De nationalisten behoren meestal
tot de bourgeoisiedie komen niet
op straat om te demonstrerenom
relletjes te veroorzaken en dergelijke
dingen. Dat is het werk voor de pro
letariërs".
Het is een feit. Het verbod speelt
natuurlijk een rol in de beperking van
de activiteit. Uiterlijk is er echter op
vallend weinig van het nationalisme te
merken. Geen slogans. Geen portretten
van leiders. Geen anti-Franse uitbars
tingen. Het officiële orgaan van de na
tionalistische partij Al Istiqlal, wordt
hier en daar verkocht. Dat is alles.
De Fransen zijn heer en meester en ze
geloven niet, dat zij gedwongen zullen
worden hun positie op te geven. De
Verenigde Naties, de Arabische Liga
en Amerika ten spijt.
Zwakke argumenten.
De nationalisten hebben vele argu
menten om de tekortkomingen van het
Franse bestuur te illustreren. De Fran
sen hebben meestal weinig moeite om
die beschuldigingen te ontzenuwen.
„De nationalisten beweren, dat er
veel te weinig scholen zijn
De ambtenaar knikt.
„Er zijn te weinig scholen, maar het
is nog niet zo lang geleden, dat we
de ouders met opsluiting moesten be
dreigen omdat ze hun kinderen niet
naar school wilden sturen. De nationa
listen eisen nu ineens voor elk kind
scholen en die zijn er natuurlijk niet
ineens".
„En de bidonvilles
Het zijn de woonwijken, waar tien
duizenden Marokkanen in krotten en
hutten samenhokken.
„Die vormen inderdaad een uiterst
onbevredigende toestand. Er worden
overal moderne Arabische dorpen ge
bouwd, maar dat kan niet ineens. En
vergeet niet: de terreinen waarop de
bidonvilles staan zijn meestal het eigen
dom van Marokkanen en zfj eisen de
huur van de bewoners".
„En de wegen....?"
De nationalisten betogen, dat de
Fransen met overheidsgelden( waar de
Marokkanen door indirecte belastingen
een belangrijk deel aan bijdragen) we
gen aanleggen waar de Franse minder -
heid eigenlijk alleen profijt van heeft.
„En zijn meer Fransen met luxe
auto's dan Marokkanen, maar men ver
geet, dat er over die wegen ook auto
bussen rijden: het vervoermiddel van
de Marokkanen. En vrachtwagens, die
goederen voor de Marokkaanse ge
meenschap tot in de verste hoeken van
het land brengen".
Indonesië.
We spreken ook over Indonesië. In
debatten over de toestand in Marokko
verschijnen steeds weer vergelijkingen
met de toestanden vroeger in Indone
sië. In vele gevallen is er een spre
kende overeenkomst. Maar er zijn ook
enkele kardinale verschilpunten. De
bestuursambtenaar somt ze één voor
één op.
„Indonesië was zoveel verder van
het moederland
„Dat is waar
„Er waren verhoudingsgewijze veel
minder Nederlanders daar
„Ja...."
„De nationalisten waren er door de
Japanners bewapend...."
„Ook een feit.."
En dan voeg ik er nog een argument
aan toe.
„Nederland is een kleine, machteloze
natie en Frankrijk behoort tot de
grote mogendheden met een vetorecht
in de UNO...."
De man tegenover me glimlacht.
„Het is natuurlijk maar niet simpel
een kwestie van protectoraat of niet.
Er spelen allerlei factoren van inter
nationaal belang een rol in de politiek,
welke wij voeren. En het zijn die in
ternationale omstandigheden welke
onze positie versterken".
Het gesprek is uit.
De ambtenaar staat op van achter
zijn schrijftafel om me uitgeleide te
doen. De deur van zijn kamer staat
open. In de gang zitten een paar in
heemse oppassers op een bank. Op htm
uniformen hebben de meesten een
Topvlucht van het fraitmotje.
Volgens een waarschuwing van
de kring Zeeland der N.F.O., de
Tuinbouwvoorlichtingsdienst en
de Plantenziektekundigedienst is
er de laatste week een topvlucht
van het jruitmotje loaargenomen.
De fruitkwekers wordt thans
aangeraden in de loop van deze
week een bespuiting uit te voe
ren met Parathion. Daarmede
worden dan tevens de Bladrollers
bestreden.
Op bedrijven waar men geen
schade heeft van bladrollers kan
ook van loodarsenaat gebruik
worden gemaakt. Ook D.D.T. is
werkzaam tegen het fruitmotje
zowel als tegen de bladroller.
Dit middel wordt echter in het
algemeen afgeraden omdat het
een sterke spintvermeerdering
tengevolge heeft.
Plezierritjes en aanrijdingen
Een clubje van acht jongens en twee
meisjes uit Den Haag, leeftijden vari
ërende van 15 tot 22 jaar, heeft in een
paar maanden tijd ten minste dertig
auto's van anderen gebruikt voor korte
of lange plezierritjes. Geen van het
tiental had een rijbewijs of kon behoor
lijk rijden. Verschillende malen werden
er brokken gemaakt. Zo werd in Zeven
huizen een auto in het water gereden en
veel moeite om hem er weer uit te
krijgen werd door de schuldigen niet ge
daan. Met een andere wagen werd in
Rotterdam een aanrijding met een bus
veroorzaakt. Daar bleef het niet bij,
want er werden ook verscheidene malen
goederen uit de auto's gestolen.
In vijftien gevallen hebben de eige
naars van de wagens aangifte gedaan
en verder zijn er bij de politie vijftien
gevallen bekend, waarin dit niet is ge
beurd. Wegens de diefstallen zijn nu
drie van de tien jongelui in verzekerde
bewaring gesteld, namelijk de 21-jarige
los werkman J. L. E. en de 17-jarige
kapper F. D. E. P. uit Den Haag en de
22-jarige los werkman J. A. van P. uit
Voorburg.
Nu deze zaak „rond" is zit de Haag
se politie nog met een raadseltje, name
lijk, waarom er toch nog zo veel auto
mobilisten zijn, die door het niet afslui
ten van hun wagen en het laten zitten
van hun contactsleuteltje dergelijke
dingen mogelijk maken.
Ingezonden Mededeling (adv.)
jfmijPrfn ZPnnebruin
SIIIUAAAAI Crème en 0,ie
gang van het volk. En zij zijn ook
bereid dat te doen. Maar Frankrijk
denkt er niet over om Marokko los
te laten. Dat staat vast.
(Nadruk verboden.)
Ingezonden Mededeling (adv,)
Vraag uw winkelier niet
gewoon om bananen,
maar verlang uitdruk
kelijk FYFFES, de beste.
Herkenbaar aan het blau
we etiket op iedere kam.
echt mei blauw etikei op iedere kam
Belangrijk voorlopig verslag.
Minister Peters, de demissionaire minister van Uniezaken en Overzeese Rijks
delen, zal er weinig spijt van hebben als hij de begrotingen van Nieuw Guinea
over 1950, 1951 en 1952 alsmede het ontwerp tot credietverlening niet meer be
hoeft te verdedigen, want de toon, die spreekt uit het voorlopig verslag dat de
Tweede Kamer hierover heeft uitgebracht is op zijn zachtst gezegd weinig wel
willend te noemen. Bijna alle leden zijn het er over eens, dat zij geen behoorlijk
idee gekregen hebben, wat men nu eigenlijk in Nienw Guinea van plan Is en
welke de noden en behoeften van dit land zijn. Zij achten het dan ook zeer
gewenst, dat er op korte termijn een parlementaire commissie in de gelegen
heid wordt gesteld een bezoek ter plaatse te brengen.
De steun aan zending
en missie.
Zeer node zo zeggen vele leden
hebben wij in de memorie van toelich
ting een uiteenzetting van het gevoerde
en voorgenomen beleid gemist. Derhalve
hebben zij de minister een vragenlijstje
voor gelegd, dat de minister nogal wat
hoofdbreken zal kosten. Zij willen weten:
1. Op welke wijze denkt de regering te
streven naar spoedige inschakeling van
de bevolking in het zelfbestuur van dit
gebied?
2. In welke banen denkt de regering
het acculturatie-proces der autochthone
bevolking te leiden?
3. In hoeverre denkt de regering mis
sie en zending positief te steunen, niet bij
wijze van gunst en uit erkenning van het
beginsel van godsdienstvrijheid ln de
ruimste zin, doch op grond van de er
kenning van de absolute noodzakelijkheid
van missie- en zendingsarbeid voor het
belang van de bevolking?
4. Hoe is de opbouw van het onder
wijs voor de autochthone bevolking ge
dacht?
5. Soortgelijke vraag als op het gebied
van het onderwijs moet ook gesteld wor
den ten aanzien van de ziekenzorg.
6. In welk tempo meent de regering de
economische ontwikkeling van Nieuw-
Guinea te moeten bevorderen?
MENING DER P. V. d. A.
Interessant is ook de mening van „veie
andere leden" te lezen, interessant om
dat hier kennelijk de P. v. d. A. aan het
woord is, die in de afwikkeling van de
kwestie Nieuw Guinea ongetwijfeld een
hoofdrol zal spelen. Zij zeggen dit:
Hoewel zij voor en na de mening blij
ven toegedaan, dat dé uiteindelijke status
van Nieuw-Guinea door overleg met In
donesië of eventueel door besprekingen
op internationaal niveau moet worden be
slist, erkenden zij, dat tot aan die beslis
sing een behoorlijk Nederlands bestuur
gevoerd zal dienen te worden.
De toelichtingen geven echter geen ant
woord op de herhaaldelijk geuite beschul
diging dat het bestuur over Nieuw-
Guinea in feite gevoerd zou worden door
een groep ambtenaren uit de voormalige
koloniale sfeer, niet ten bate van de oor
spronkelijke bevolking, doch ten behoeve
van een bestuursapparaat en van groepen
Nederlanders en Indische Nederlanders.
Hoewel deze leden van mening waren,
dat de kolonisatiepogingen met Indische
Nederlanders voortdurend op mislukkin
gen zijn uitgelopen, meenden zij een stre
ven naar dergelijke kolonisaties te blij
ven bespeuren. Zij stelden de vraag wat
nu eigenlijk de bedoeling is: een rijp
maken van de Papoea's voor zelfbestuur
of het vormen van een Nederlandse (In-
disch-Nederlandse) bovenlaag, die de Pa
poea's wil blijven dirigeren. Als men in
derdaad de belangen der Papoea's voor
opstelt, zal men, zo meenden deze leden,
moeten afzien van import op grote schaal
van andere bevolkingsgroepen.
Deze leden konden zich niet vinden
in de suggestie, door de eerst aan het
woord zijnde leden, zij het in vragende
vorm, geuit, dat de regering missie en
zending positief te steunen heeft op grond
van de erkenning van de absolute nood
zakelijkheid van missie- en zendingsar
beid voor het belang der bevolking. De
verder naar voren gebrachte verlangens
N. C. A. B.-vergadering te Leeuwarden.
Voorzitter Blokt „Aan de invoering van de werkloos
heidsverzekering had werkvermeerdering vooraf
moeten gaan."
In het gebouw van de Christelijke Mlddenstndsbond ontbraken tot Dinsdag
nog twee stenen. Tijdens de algemene vergadering van de Ned. Chr. Aanne
mers- en Bouwvakpatroonsbond te Leeuwarden, voegde deze organisatie zich
in dit gebouw. Niet met algemene stemmen: 139 afdelingen verklaarden zich
vöör aansluiting; 91 waren er tegen. Voornamelijk, omdat ze aansluiting bjj
het Verbond van Prot. Chr. Werkgevers in Nederland reeds voldoende achtten.
De meerderheid van het hoofdbestuur en van de afdelingen was echter van
mening, dat de aansluiting bij de C.M.B. dienstig was, omdat een groot aan
tal leden der N.C.A.B. behoort tot de z,g.n. „ambachtelijke" middenstand.
Niet alleen over deze aansluiting
een voorstel van de Drentse afdeling
maar ook over andere punten werd
levendig gediscussieerd. Dë afdeling
Groningen kwam met een voorstel,
dat er (in enigszins gewijzigde vorm)
op aandrong bij het hoofdbestuur, een
commissie te vormen om in samen
werking met de zusterorganisaties
te geraken tot een verplichte ouder
domsvoorziening in de organisatie.
Een aantal leden verklaarde zich
pertinent tegen verzekeringen in wel
ke vorm dan ook. Het aannemen van
het Groninger voorstel betekende ech
ter niet het doen van een principiële
uitspraak in dit vraagstuk en nadat
gestipuleerd was, dat de bedoelde
commissie rekening zou hebben te'
houden met principiële bezwaren tegen
verplichting van verzekering, ver
klaarden de afdelingen zich met het
voorstel accoord.
OPZET IN OPSPRAAK.
Ook de befaamde opzet kwam ter
sprake. De afdeling Den Haag wist de
vergadering tot een resolutie te bren
gen. Volgens deze resolutie wordt een
N.C.A.B.-Ud geacht zich te melden (bij
bestedingen) en zich te onthouden van
elke vorm van verhoging der inschrjj-
vingscijfers, waardoor zijn consciëntie
als Christen geweld wordt aangedaan,
Verschilende leden toonden leven
dig aan, hoe moeilijk het is, in deze
materie een gedragslijn vast te stel
len. Er wordt dikwijls aanbesteed be
neden de begrotingen en dan moet de
opzet de winst wel brengen. Een aan
tal leden was dan ook van oordeel,
dat het hoofdbestuur niet krachtig ge
noeg is opgetreden, toen de minister
onlangs met maatregelen tegen de op
zet dreigde. Het hoofdbestuur echter
deelde mee, dat een telegram vol
doende is geweest, om de maatregelen
uit te stellen.
DE NIEUWE B.S.B.-REGELING.
Tenslotte was er nog het probleem
van de B.S.B.-regeling, een regeling
ter behartiging van de samenwerking i
in het bouwbedrijf, gesloten tussen
materialenhandel en bouwvakpatroons
en ter bestrijding van beunhazerij.
Sinds vorig jaar is er een nieuwe
B.S.B.-regeling van kracht geworden.
Naar de mening van de N.C.A.B. ver
schaft deze nieuwe regeling niet vol
doende waarborgen tegen beunhazerij.
In een resolutie legde de vergadering
vast, dat zij met deze nieuwe regeling
niet accoord kan gaan, maar dat ze van
mening is dat daardoor de vroegere
regeling op het omstreden, punt nog
van kracht is. Tenslotte dringt deze
resolutie er op aan, dat er in samen
werking met de betrokken instanties
gewerkt wordt aan een nieuwe for
mulering van art. 24, het door de N.C.
A.B. gewraakte artikel over de bestrij
ding der beunhazerij.
De tweede dag.
Het belangrijkste agendapunt op de
tweede dag van het congres was de
jaarrede van de voorzitter, de heer 3.
Blok, die diverse urgente kwesties aan
roerde.
Een van de eerste dingen, waarover
hij sprak, was het vraagstuk van de
werkgelegenheid. Weliswaar liep de
werkloosheid sedert begin Februari van
dit jaar ln onze bedrijfstak tot de helft-
terug, doch, vergeleken met verleden
jaar, ls de toestand nog allerminst roos
kleurig, aldus spr. Per 31 Mei was ln
het bouwbedrijf nog bijna 15 pet. der
arbeiders werkloos. De oorzaak hiervan
moet voor een belangrijk deel toege
schreven worden aan het gebrek aan
werk in onderhoudsbedrijven en de we
genbouw.
Door het huurbeleid is er een schrik
barende achterstand in het onderhoud
van de woningen ontstaan, hetgeen voor
een gedeelte van ons bedrijfsleven niet
minder dan fnuikend is. Zonder herzie
ning van dit beleid is verdere uitbouw
van de sociale positie van de in het
bouwbedrijf werkzame arbeiders kwa
lijk mogelijk, aldns de heer Blok. Aan
de invoering van de Wachtgeld- en
Werkloosheidsverzekering had een ver
meerdering van werk vooraf moeten
gaan.
HARDER EN LANGER WERKEN.
Nadat de voorzitter als zijn mening
te kennen had gegeven, dat de particu
liere bouw krachtig dient te worden be
vorderd, ging hjj ln op de organisatie
van de bedrijven. Slechte organisatie,
aldus de heer Blok, staat de productivi
teit tegen. Om te behouden wat wij heb
ben, .is harder en langer werken ho
pelijk slechts tijdelijk noodzakelijk.
Daarbij dienen de patroons een voor
beeld voor hun personeel te zijn. Voorts
moeten zij openstaan voor nieuwe Idee-
en en begrijpen, dat er een goede sa
menwerking moet bestaan tussen werk
gevers en werknemers. De werknemers
moeten betrokken worden in het-over
leg en meeprofiteren van de resultaten
van de onderneming.
DE P.B.O.
Een wettelijke regeling van de pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie aan
vaarden wij met vreze en beven, zo ver
volgde spr. Om te komen tot een goede
regeling van het bedrijfsleven ls nood
zakelijk, dat de overheid ln dat bedrijfs
leven vertrouwen stelt. We hebben ech
ter gegronde reden om aan dat vertrou
wen te twijfelen.
Wanneer door justitie en wederopbouw
zonder acht te slaan op de organen in
het bedrijfsleven, huiszoekingen worden
verricht en bedrjjfsgenoten voor de
rechter geleid, dan schaadt dit het ver
trouwen en wordt het zo nodige over
leg onmogelijk gemaakt.
Tot slot van het zakelijke gedeelte
van zijn rede zei de heer Blok: „De ad
ministratieve lasten en beslommeringen
in ons bedrijfsleven worden hopeloos.
De loonlijsten worden dagelijks langer
en ingewikkelder; vereenvoudiging is
zeer noodzakelijk. Onze leus zij: terug
naar één loonlijst."
ORGANISATIE-V ARIA.
De voorzitter van de Bond kon aan
het begin van de vergadering het wel
komstwoord o.m. richten tot de heren
J. de Ruiter van Balk en ds C. v. d.
Zaal van Harlingen, resp. vertegen
woordigers van de C.H.- en A.R.-
kamerfracties.
De vergadering stemde verder van
harte in met het kundige jaarverslag
van de secretaris, de heer G. J. Stapel
kamp van Utrecht, waaruit onder an
deren bleek, dat de Bond thans 102
afdelingen omvat en 2019 leden telt
(vorig jaar 2037; voor het eerst sinds
jaren een lichte teruggang). Ook finan
cieel staat de Bond er goed voor. Bij
de verkiezingen werd de heer Blok
en het dagelijks bestuurslid de heer
J. de Ruiter van Heemstede met grote
meerderheid van stemmen herkozen.
iaar indirecte steun aan missie en zen
ding als zodanig deden hen vrezen, lat
hier niet de beschavingsarbeid dier or
ganisaties naar zijn maatschappelijk be
lang, maar de eigenlijke Christianisatie
uit de publieke kas zou worden bevor
derd.
tv*«^zonden Mededeling (adv
In Amerika is men overtuigd
De speciale commissie uit het Ameri
kaanse Huis van Afgevaardigden, die
een onderzoek heeft ingesteld naar de
massamoord in de bossen van Katyn
in 1940, is tot de slotsom gekomen, dat
de Sowjet-Unie verantwoordelijk moet
worden geacht voor de dood van 15.000
Poolse officieren.
De afgevaardigde O' Konsk deelde
mee, dat de commissie eenstemmig tot
deze uitspraak is gekomen. Er werden
meer dan 150 getuigen gehoord. Vol
gens de commissie ls de massamoord
ln het voorjaar van 1940 gepleegd.
Maanden later deelden Russische func
tionarissen de Poolse autoriteiten mee,
dat de Poolse officieren uit de Russi
sche krijgsgevangenenkampen waren
vrijgelaten om toe te kunnen treden tot
een Pools leger tegen de Duitsers. In
1943 ontdekten de Duitsers in de bos
sen van Katyn massagraven, waarin
zich de stoffelijke resten van duizenden
Polen bevonden. Zij beschuldigden de
Russen van deze massamoord, waarop
de Russische regering verklaarde, dat
de Duitsers de moord op hun geweten
hadden. Volgens de commissie bevinden
zich de stoffelijke resten van 5000 S.
6000 Polen nahij Charkof, terwijl de rest
van de Poolse officieren hun einde in
de Witte Zee zouden hebben gevonden.
In het rapport wordt voorts gezegd,
dat de communisten te Panmoendjon
op dezelfde wjjze als indertijd tegenover
de Poolse autoriteiten reageren, wan
neer de Verenigde Naties bijzonderheden
vragen over de verblijfplaats van de mi.
litairen der V.N., die zich in handen
van de Noordelijken bevinden.
Volgens O' Konsk onderzoekt de com
missie nog beschuldigingen, dat Ame
rikaanse functionarissen indertijd offi
ciële rapporten, waarin de Russen voor
de massamoord verantwoordelijk wer
den gesteld, hebben achtergehouden ten
einde moeilijkheden met hun Russische
bondgenoten te vermijden.
Aan de loop van de Rio Jario, aan de
grens tussen Brazilië en Frans-Guyana,
heeft men de laatste dagen 15 kg. goud
gevonden. Gehele gezinnen van land
bouwers en mijnbonwers verlaten hun
woonplaats en vertrekken op volgeladen
boten naar Rio Jario.
Aneta verneemt, dat de financieel-eco-
nomische raad van het Indonesische ka
binet in zijn laatste vergadering heeft
besloten de regering te adviseren de B.
P. M. in de gelegenheid te stellen haar
oliebedrijven in Noord-Sumatra te reha
biliteren op voorwaarden, die nader met
de belanghebbenden zullen worden be
sproken.
Prinses Beatrix heeft Woens
dagmiddag in Den Haag het mi
niatuurstad] e „Madurodam" offi
cieel geopend.
Rechts: de loco-burgemeester
der „stad", de 16-jarige Renny van
Beuge, leerling van het Vrijzinnig
Chr. Lyceum te Den Haag, hangt
de Prinses als teken van haar
waardigheid de ambtsketen om.
Links: Prinses Beatrix wandelt
als burgemeester door haar
„stad", vergezeld door Prinses
Irene en de leden van de ge
meenteraad. Zij passeert haar
„ambtswoning", welke haar bij
zondere aandacht heeft.
