IN AMERIKA KENT MEN GEEN „DOMINEES" ZEELAND DOOR WATER EN VUUR en de professoren „domineren", niet. DRIE NIEUWE TAKEN VOOR „KERK EN WERELD". VAN HOUTEN'S Een Christen moet meedoen aan de oorlog Vervoer van passagiers wordt wat minder# EN Aan iedere haar een zweetdruppeltje Door dr A. H. Oussoren Zandlopers heeft men bij de kerkdiensten niet nodig. dominees in de omgeving halen het niet bij hem. En de jeugdo Eén Kolom Vuur van Uw maag tot in Uw koel elkchocoladekorrels 90 pet 250 gram MARNIX D'HONTENISSE ^Zeeland", een nieuwe folder voor de Prov.V.V.V. Lr wordt geen druppel donor- bloed aan het buitenland verkocht. Dinsdag 29 April 1952 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina )G over Jen door het is iers, dat Iers luid- hierbij de eer- Ird, ging Ie R.V.I. fggebeen ren van lurrentie len. De hierom Invoeren, >n bren- besluit waren lof niets Je R.V.I. |rgument zinloos, Jrworpen gevoe- Jij heeft ■lijk ver- persoons. ?an haar Ier geen ekwestie pten wij einde zal nen het Sat G.S. lijkt ons Ichijnlijk (je open litteken, schuld zich te Ie vraag 'erheids- |el maar vijsheid bn heeft Irk ont- terke. het mid- in de (sen Dis- Ie duin- Jhonder- |oor het ke werd on snel lor grote Tiet vuur van de J top tot |meente- brand de fa. len ver- J vertra- Imheden wijten |r. ter ge- Ite Mid- Iworden. lde bur- pofdstad (optocht wordt Tam- a" ten Voort- I N. van neide okhorst aent J. naar (voor I) J. J. feenberg Toorn- Borne Scher- le Bus- L Grif- pdankte Kuy- [pma te Ij. van v. d. Sme- Weele te El- aingen. Fruit: 48— ppelen: leerlan- ltjes 14; 1 han- 16—30: 75; 228 28. HOBOKEN. Sssst! Vinger op de mond! Daar gaat een dominee voorbij. Hoge zwarte zij-en op, witte das, zwarte jas met zwaluwstaartjes, wandelstok 't Is toch zo'n aardige man. Zo neerbuigend vriendelijk. Net als een vorst over een onderdaan. En preken dat ie kanneemaar. Niemand beter dan hij. Die die loopt met hem weg. En iedereen gaat 'n pas opzij als hij er aan komt. Nu moet u niet zeggen dat dit type uitgestorven is. Ik ken er nog heel wat zo. Zo'n gezellig afgodjezo 'n „echte dominee". Want dominee zo- ais u weet betekent „heer". Vroeger werd iedereen „dominee" genoemd, als hij dokter, advocaat, notaris of iets dergelijks was. Maar al die mensen worden sedert 1800 niet meer zo genoemd. Voor één werd een uitzonde ring gemaakt, de man die „dominee" was bij uitstek. Die het langst bleef lopen met zijn pruik, of zijn kuitbroek of zijn zwarte jas en zijn kachelpijp. Misschien is het u bekend, dat de mensen heel wat gevochten hebben over dat dasje en jasje van de domi nee. Eerst spraken ze er schande over toen hij een pruik droeg, net als alle heren in de 16de en 17de eeuw. Foei, wat een „luchte" dominee was dat. Met een pruik op! En toen zo heel schoorvoetend alle dominees een pruik gingen dragen, toen was het net weer tijd dat het ding werd afgeschaft. En toen had je de mensen moeten horen over die „luchte" dominees die zomaar zonder pruik op de preek stoel durfden komen. -Vreselijk, dat was een modepop. En toen de fiet sen uitkwamen: nee maar, een domi nee op een fiets! Vreselijk! Tja, en nu ben ik waar ik wezen wil. In Amerika zijn geen „dominees". Althans ik heb ze nog niet gezien. Dat treft me telkens weer als we bij elkaar zijn. Op de classis kan zomaar een „jong broekje", met enkele jaren pastorale practijk naar een synode worden afge vaardigd. Wat een echt bijbelse geest, waar een jong Timotheüs ook belang rijke functies worden opgedragen. Hier zijn professoren heel doodge wone mensen, die geen allergewichtig ste stem op de synode hebben. Een professor op onze classis mocht wat zeggen, maar "„domineerde" niet. Kerkvisitatoren werden zomaar tot roulerende factoren gemaakt: geen kardinalen die jaar in jaar uit „visi teren", maar broeders onder de broe ders Wel verbaast het me dat in deze zo democratische wereld een kerkvi- tator, dus een deputaat met opdracht van de classis, de stoel van de voor zitter van de kerkeraad inneemt.' Hoe is dat mogelijk in een reformatorische kerk. in een democratisch land? LEIDING GEVEN. Telkens frappeert me de prachtige parliamentary procedure. Nooit had ik van deze gang van zaken gehoord tot voor enkele jaren terug toen ik zo maar in Clarens, op de vergadering van de NAE deze methode moest toe passen. Dat de vice-voorzitter ma iedere keer influisterde: „Nu moet u zeggen, „Any questions?" (nog vra gen?), en dan: „All who are in favor vn Mededeling (adv.). en dan die laaiend brandende pijn. Als dit schrikbeeld U voor ogen staat, bij Iedere maaltijd, neem dan Uw toevlucht tot Rennies. 'n Paar Ren- nles, gewoon gesmolten op Uw tong, blussen de hevigste aanval van bran dend maagzuur binnen enkele mi nuten. Een wondermiddel die Rennies en gemakkelijk in te nemen, zonder water of wat ook. En bovendien nog zo smakelijk! say Aye", zal ik nooit vergeten. Aan iedere haar hing een zweetdruppeltje. Het is ook zo geheel anders dan de Europese methode. Doordrijverij en voorzittersinvloed worden hier geëli mineerd. Een voorzitter kan hier geen voor stel doen. Hij heeft geen andere taak dan de vergadering te leiden. Wanneer er een onderwerp besproken wordt, wacht hij tot iemand met een voorstel komt en als hij iets graag voorgesteld wil hebben, vraagt hij: „Any motion? Wat zoveel betekent als: is er ook iemand die een voorstel indient? En als iemand dan zegt: „So move", dan moet die laatste man zeggen wat hij precies voorstelt als het voorstel ten minste door een ander gesteund wordt. Dan wordt over dat voorstel breed voerig gesproken. Als alle kanten be keken zijn vraagt de voorzitter: „Ready for voting", of „Any more discussion"? Eerst dan wordt tot stemming overge gaan. En niet alleen voorstemmers maar ook alle tegenstemmers moeten duidelijk aangeven hoe ze denken over het voorgestelde. Deze methode is inderdaad wel om slachtig, maar nooit kan hier een voorzitter zijn zin dóórzetten. En wat ook heel gelukkig is voor sommige voorzitters: hij kan nooit „jagen". En ook niet „dazen", want een voorzit ter die zelf veel aan het woord is, is ondenkbaar. Hij heeft geen andere taak dan leiding geven aan de ge dachten die uit de vergadering komen. HET AVONDMAAL. Bj) de avondmaalbediening hebben we individuele glazen bekertjes ingevoerd. Als allen een bekertje ln hun handen hebben zegt de liturg: „Neemt, drinkt allen daaruit" enz. Voordat ze rondge deeld worden wordt gezegd: „De drink beker der dankzegging, die we dank zeggende zegenen is de gemeenschap des bloeds van Christus Allen communiceren dan tegelpk. M.i. is dit een methode die veel rustiger is en ook meer indrukwekkend. De diensten duren hier nooit langer dan één uur, dus precies als in de da gen van Calvijn, die ook de mensen niet langer dan één uur in de kerk hield. Zandlopers bij langdradige do minees hebben we hier dus niet nodig. Onmiddellijk na de dienst is er „Young People Society" een club jongens en meisjes en jonge mannen en vrouwen die de Schrift bestuderen. Natuurlijk drinken ze samen „een cup of tea and some pie or cake". Koekjes presente ren kent men hier niet. De doos wordt eenvoudig open op tafel gezet en ieder neemt er zoveel uit als hij wenst. Zo doet men trouwens ook met de suiker en melk. In elk restaurant hier staat een suikerstrooier op het tafeltje en je Een Geref. Maatschappelijk Verbond opgericht Te Zwolle is onder presidium van de heer A. A. Basoski van Apeldoorn een Geref. Maatsch. Verbond opgericht, dat zijn leden trekt uit de Geref. kerken onderhoudende artikel 31 K.O. Het Ver bond zal in twee delen worden gesplitst n.l. een voor werkgevers en een voor werknemers. Van werkgeverszijde wer den tot bestuursleden gekozen de heren Groen te Rotterdam, Klapwijk te Berkel, Meyer te Rotterdam, mr Schilder te As sen en Smilde te Heerenveen en van werknemerszijde de heren Basoski Apel doorn, v. d. Engel te Rotterdam, v. d. ochaaf te Amerstoort, Wezeman te Gro ningen en Wijnands te Wormer. Als voor lopig secretaris van het verbond treedt op de heer Jac. Wijnands te Wormer. Het Geref, Sociaal Economisch Verbond dat ruim 400 leden telt zal dus in het Geref. Maatschappelijk Verbond overgaan. Instituut voor Sociaal Vormingswerk gesticht. (Van onze speciale verslaggever). Het Instituut „Kerk en Wereld" te Driebergen, dat sedert 1945 de opleiding ver zorgt voor werkers in kerkelijke arbeid (wika'sj, heeft zoals onlangs reeds is gemeld een school voor maatschappelijk werk gesticht onder de naam „Instituut voor Sociaal Vormingswerk. Dit Instituut, dat evenals „Kerk en Wereld" op De Horst" te Driebergen gevestigd wordt, zal zich bezig houden met de opleiding tot personeelsfunctionnaris voor het bedrijfsleven; tot sociaal-culturele vormings- Ieid(st)er en ten derde tot vormingsleidster voor gezinsopvoeding. Chr. Geref. Theologische Schooldag te Apeldoorn. De jaarlijkse Schooldag van de Theol. School der Chr. Ger. kerken zal Donder dag na Pinksteren te Apeldoorn worden gehouden. De Schooldag, die ook dit jaar in de Grote kerk gehouden wordt, zal ditmaal staan in het teken van het feit dat het 60 jaar geleden is dat de Chr. Geref. kerk zelfstandig bleef voortbe staan. De Schooldag staat onder leiding van prof. L. H. v. d. Meiden, In de mor genvergadering refereert ds D. Biesma Jr van Amsterdam-Oost over: „In 't goede spoor". De middagvergadering wordt ge opend door de nestor der Chr. Geref. pre dikanten ds R. E. Sluiter, em. predikant te Hillegom, waarna als referent zal op treden ds L. S. den Boer van 's-Graven- hage-West, die spreken zal over: „God delijke correctie op predikers onder een afdak". kunt nemen zoveel als je wenst. Een jong ouderling leidt de meeting die ongeveer anderhalf uur duurt. Die anderhalf uur worden niet „volge praat". Men geeft aan de gezelligheid ook enige tijd. Zo is het ook met ons „choral-society". We komen des Vrij dags om 8 uur bij elkaar, maar er gaat zeker een half uur af voor thee of kof fie drinken. Des morgens drinkt men hier geen koffie. En 's middags geen thee. Veel Hollanders betreuren dat, en sommigen willen zich niet aanpas sen. Zo zjjn er heel wat verschillen. Amerika kent ook geen gang met een kapstok. De jassen worden in een clo set, een hangkast geborgen. Altijd als er Amerikananen komen, kijken ze met verwondering naar die Hollandse verchroomde kapstokken. Maar bij alle verschil is er deze overeenkomst: dat zondaren door het geloof uit genade zalig worden. (Ingezonden Mededeling adv.) n Boterham- belegging die nooit verveelt I Minister Sta! voor de C.H.U. te Utrecht. Federatie C.H.-jongeren kwam te Amersfoort bijeen In de verkiezingsactie van de Christelijk Historische Unie vervulde ir C. Staf, minister van Oorlog en van Marine, Zaterdag in het openbare ge deelte van een bijeenkomst van de Kamerkring Utrecht een spreekbeurt. „In deze byzondere tijden van spanning, waarin de wereld verbeert en waarin tussen twee werelden, die tegenover elkaar staan, geen toenadering mogelijk schijnt, is het onmogelijk „de derde weg" te gaan. Maar deze weg leidt niet naar de vrede", aldus minister Staf. Op de vraag: Mag een Christen meedoen aan de oorog en de oorlogsuitrusting?, zeg ik zonder enige aar zeling: „Ja, als het moet". Ook in de Europese samenwer king heeft het kleine Nederland een grote taak. Door constructief daar aan mee te werken kan ons land een zeer belangrijke bijdrage leveren. Er is al veel toenadering gekomen en er wordt met eikaars moeilijkheden rekening gehouden. De Europese samenwerking is op militair terrein het meest voortge schreden. Dit alles kan leiden tot het voeren van een Europese politiek met 55. Ik ben me Zwijg, kaffer, als ik aan 't woord ben! Hij sloeg zijn vuist op tafel. Dan heb je je hele huis rondom in de oranjebloeme- tjas gezet, hé? En in je huis hangen aan alle muren por tretten van dat wijf, dat naar Engeland gevlucht is met jullie goud, hé. Ja, ja, je dacht dat we hier niet alles wisten. Man, we weten méér dan je zélf weet van je! Ha, ha, ha, we hebben onze spionnen tot in je slaapkamer toe. Dacht je, dat je maar doen kon wat je wilde, hé? We zullen het je wel anders inpeperen, stuk communistisch vergif, dat je bent, hé? Opnieuw likte hij zijn lippen. Zijn ogen zagen nu groen als van een panter. De pupillen krompen en groeiden regel matig. Hij bukte zich over het dossier en siste toen op nieuw: Dan ben jij zo'n Jodenvriendje, hé? Dat loopt naar de trein om zo'n smerige Jood demonstratief een handje te drukken en aan het publiek te laten zien: dat durf ik, ik durf wel tegen de Duitsers op! Dappere kerel ben jij, hé? Onthoud het maar goed: wie een Jodenvriend is, is een vijand van de Duitsers en wordt als de Joden behandeld. Schoft, die je bent! Je was waart, dat we jou ook in een concentratiekamp stopten, dan kon je met je luie bast werken, dan zouden we je die oranjeliefde er wel uit- knuppelen. We hebben daar wel middelen voor, heus, daar hebben we wel middelen voor. Zijn tongpunt schoot snel heen en weer tussen zijn lip pen, zijn groene ogen flitsten bij de sadistische visioenen, die zijn gedegeneerde hersens produceerden en zijn dieren- klauw greep rondom de tafelrand, zodat de magere knokels wit doorschenen, alsof hij de gummiknuppel reeds in zijn vingers had. Bovenmenselijke zelfbeheersing was nodig om het ventje "let beet te pakken en over de knie in tweeën te breken. De Wilde zou hem met één klap de nek gebroken hebben. £ar naast hem op tafel lag een revolver en naast De Wilde stond in de stramme militaire houding van de iwr ®®klaat, een bewaker. Het ventje wist zich veilig. Maar De Wilde slaakte toch een zucht van verlichting 'oen de Gestapo-handlanger hem tenslotte zijn persoons bewijs in het gezicht smeet. Het ding viel op de grond en De Wilde bukte zich om het op te rapen. Met een grijs van vergenoeging wenkte de vent de be-( I waker. Het „onderhoud" was afgelopen. De Wilde had geen woord gezegd. Heel de voorstelling was bedoeld als inti midatie. Toen hij de deur uitliep kwam schuchter een Zeeuws boertje met zijn ronde hoedje in de hand, binnen stappen. De Wilde had medelijden met de timide collega. Toen de bewaker een ander slachtoffer naar de Gestapo-agent had meegenomen, wenkte hij de Zeeuwse boer en fluis terde: Die kerel gaat wel erg te keer, maar wees niet bang, hij doet je niets. Je houdt je mond maar en je laat de stortvloed maar over je heen gaan als een bui hagel. Het boertje begon verlegen te lachen: Blaffende honden biete niet, zulle we maè zegge.... zei hij. Juist. De Wilde was blij toen hij de blauwe Zeeuwse lucht weer zag. Hij snoof de zeewind diep in en zette zijn borst uit. De vergiftigde lucht in dat Gestapokamertje perste hij uit iedere vezel van zijn longen. In de trein reisde hij met een marechaussee. Een goede bekende. Hij vertelde het geval en vroeg: Maar hoe kan die kerel zo goed Hollands spreken? De politieman vertelde, dat die kerel als zes jaar in ons land gewoond had vóór de Duitsers hier binnenvielen. Hij had een betrekking gehad op het Duitse consulaat in Am sterdam. Natuurlijk een Hitlerspion. Die lui komen uit de onderste lagen van het Duitse volk. Onder een normale regering in een rechtstaat, zijn ze de bandieten, die langs illegale weg aan de kost komen. De Nederlandse politieman had een goede kijk op de Hitlermethoden. Ik moet er niets van hebben, zei hij. Ze beginnen ons corps ook al te vergiftigen. Er is een politieschool, waar ze je leren hoe je onschuldige mensen moet neer knuppelen, hoe je bij een huiszoeking te werk moet gaan om de bewoners te intimideren, hoe je iemand aan het spreken moet krijgen en al dat fraais meer. Maar wij Hollanders zijn daar niet voor geschikt, mijnheer, daar moet je een Mof voor wezen, zei de politieman, met de knop van het portier in zijn vingers. Hij salueerde. De trein was in Goes. De Wilde werd alleen gelaten met zijn gedachten ge durende het laatste gedeelte van de rit. (Wordt vervolgd) als gevolg een Europese integratie op militair, economisch en financieel terrein. Het Nederlandse volk is po sitief, wil de realiteit onder de ogen zien en verantwoordelijk nemen. Ne derland is niet militairistisch, doch door de harde overtuiging gedrongen, wel militair. Ik zal zoveel als mogelijk is doen om aan het houden van eigen oefe ningen op Zondag te ontkomen, doch als het noodzakeijk is oefeningen op Zondag te houden, zullen we het ook moeten doen. FEDERATIE C.-H. JONGEREN. In Amersfoort kwam Zaterdag middag de federatie van Christelijk- Historische Jongeren in algemene vergadering bijeen onder voorzitter schap van de heer T. Rademaker. Eerst sprak de minister van Justitie mr H. Mulderije over de Grondwets herziening. Met grote waardering sprak de minister voor de uiterst deskundige wijze, waarop de openbare behan deling der wetsontwerpen wordt voorbereid. Dit eist zeer veel van de persoon van het Kamerlid, dat naast zijn belangrijke taak als lid van de Kamer ook gesublimeerd moet blij ven in het maatschappelijk leven. We moeten dankbaar zijn, besloot spreker, voor onze grondwet. Hoge waarden zijn daarin vastgelegd, waar uit zeker nog wel het Christelijk ka rakter van onze natie blijkt. Ook overigens zijn er in spijt van bewe ringen, als zou het anders zijn, nog tal van symptomen, die er op wij zen, dat we nog wei degelijk een Christelijke natie zijn. Na de minister sprak de voor zitter van de Christelijk-Historische Unie, de heer H. W. Tilanus, een opwekkend woord. Tenslotte refe reerde de heer W. Nauta te Sneek, lid van het hoofdbestuur der C.H.U. over gezag en vrijheid. Waarom heeft het directorium van „Kerk en Wereld" deze nieuwe taken op zich genomen? Hierop gal ds F. J. Pop ons een ant woord. Wij zien dit als een deel van het apostolaat der kerk, zei hij. Wij willen in gemeenschap met de andere kerken ernst maken met het dragen van de ver antwoordelijkheid die wij nebben ten aan zien van het hele volk. Aan de oplei dingen, welke thans van ons Instituut zulten uitgaan, bestond grote behoefte. Op de reeds bestaande christelijke scho len voor maatschappelijk werk wordt aan deze taken niet gewerkt. Aangaande de opleiding lot personeels functionnaris lichtte dr J. C. C. Rupp ons voor. De heer Rupp, die deel uitmaakt van het directorium van „Kerk en We reld", is voorzitter van de Commissie van Opleiding van bet nieuwe Instituut. DE MENSELIJKE FACET. Wat in fabrieKen en bedrijven steeds meer opvalt is het verdwijnen van de menselijke facet in het bedrijfsleven. Op allerlei gebied en in zeer uiteenlopende kring binnen het bedrijf blijkt de achter uitgang van de sociale verhoudingen. Wij hadden jarenlang nauw contact met deskundigen uit het bedrijfsleven, zei dr Rupp. Bovendien is er een uitgebreide literatuur over deze kwestie. Het vraag stuk van de „human relations" bleef al lerminst onbesproken. Maar hoeveel er ook over werd getheoretiseerd, in de practijk kon nog niet veel worden uit gericht. Het verloren gaan van de per soonlijkheid, het niet meer beseffen van de verantwoordelijkheid welke men als werker in een bedrijf ten opzichte van het bedrijf zelf en van de bedrijfsgenoten heeft, doet schade. Nu heeft het bedrijfsleven zen uun ai het een en ander gedaan om hierin ver betering te brengen. Ook in de vakbewe ging wordt op dit terrein wel iets ge daan. Wij menen echter, aldus de heer Rupp, dat de protestantse kerken hier eveneens verantwoordelijk zijn en daar om zijn we er toe overgegaan het Insti tuut voor Sociaal Vormingswerk op te richten en er wettelijke erkenning voor te vragen. Wij stellen ons voor de tot personeelsfunctionnaris te verdelen over een tijdperk van drie jaar. Zij die opge leid zijn, kunnen worden aangesteld bij een personeelsafdeling, bij de bedrijfs- kadertraining of bij een dergelijke dienst. GEZINSNOOD PLATTELAND. Over de twee andere taken vertelde de heer E. M. van Diffelen, eveneens lid van het directorium van „Kerk en We reld" ons iets. Deze taken zijn wel ver want aan de eerstgenoemde opleiding. Het teloorgaan van de persoonlijkheid is niet alleen beperkt gebleven tot het bedrijf maar is ook doorgedrongen in de gezinnen. Dit blijkt vooral op het platte land, hoewel men het in de steden ook tegen komt. Koreavrijwilligers op Koninginne- thuis. Gewonden een dag eerder per vliegtuig. Onvoorziene omstandigheden voorbe houden zal het detachement Korea-vrü- willigers, dat op 31 Maart 1951 onder commando van eerste luitenant T. J. W. Meyer naar Korea vertrok, morgen in Nederland terugkeren. Het detachement, dat vandaag in Liverpool arriveert, ver trekt op 30 April met de „Koningin Em ma" van de Stoomvaartmij. Zeeland naar Nederland en wordt om plus minus 19.00 uur in Hoek van Holland verwacht. De debarkatie te Hoek van Holland is voor lopig vastgesteld morgenavond om 20.00 uur. Alle opvarenden zullen nog dezelfde dag naar huis worden vervoerd. Onvoorziene omstandigheden voorbe houden zullen hedennamiddag veertien gewonde militairen van het Nederlandse Detachement V.N. uit Korea op het vlieg veld Valkenburg arriveren. Zuster Hoek- veen uit Maasdijk, die op 31 Maart 1951 naar Korea vertrok, komt als verpleeg ster mee. Generaal Eisenhower heeft vandaag b(j zijn vertrek naar Bucksburg (Duitsland) verklaard, dat hij „omstreeks één Juni" naar de Ver. Staten terug denkt te keren. „De datum is echter nog niet precies vastgesteld", aldus de generaal. De Prov. V.V.V. heeft een keurig verzorgde folder over Zeiand uitge geven in de Nederlandse en de Franse taal, die in duizenden exemplaren in binnen- en buitenland zal worden verspreid. Het vouwblad, in rood-zwarte uit voering, bevat vele mooie foto's uit de gehele provincie, terwijl de tekst goed verzorgd is. Aan de binnenzijde is, rondom een kaartje van Zeeland, waarop de verkeersverbindingen zijn aangegeven, een zeer groot aantal adressen opgenomen van hotels, res taurants, souvenirwinkels, boekhan dels enz. uit alle Zeeuwse plaatsen, die bij het vreemdelingenverkeer be lang hebben. Een opgave van de mooi ste bezienswaardigheden completeert het geheel. Wij kunnen slechts ho pen, dat dit vouwblad, waarop aan de voorkant een fraaie foto van een boerenmeisje prijkt, zijn werk zal doen voor onze provincie. In elke folder is een inlegvel ge sloten met een aanbeveling van de tentoonstelling „Oost-Vlaanderen vlagt in Middelburg". Het gezin bestaat uit een aantal per sonen, die volkomen los naast elkaar le ven. Geestelijk verkeer, niet alleen in godsdienstige zin, is uitgesloten. Hier moet ook ingegrepen worden. Maar dat is wel zeer moeilijk. Hoe zal men de jeugd, welke afkomstig is uit de totaal vervallen gezinnen (want zo moet men de gezinnen wel noemen, die naar buiten normaal maar naar binnen vol komen zinloos zijn; kunnen ieren wat werkelijk de bedoeling van huwelijks- en gezinsleven is? Het instituut houdt zich met deze vraagstukKen bezig en hoopt jongelui aan te trekken, die op dit ter- rem willen arbeiden. Nauw hieraan verbonden is sociaal-cul turele opleiding. Hoe staat de mens te genover de cultuur? De massa weet niet noe zij zal deelnemen aan het culturele leven. Met elkaar spreken over dingen van waarde in het leven, inzonderheid over dingen die het geestelijke leven aan gaan, heeft men niet geleerd. In veel ge zinnen is de radio een plaag geworden, in tal van mensenlevens heelt de bioscoop een overmatige plaats gekregen. Men laat zich leiden doop willekeur, ja men is eigenlijk slaat van die cultuurverschijn selen geworden. Ook hier blijkt hoe groot de behoefte is aan personen, die vormend kunnen werken en die het jonge geslacht leren hoe het op de juiste wijze tegenovei de cultuur dient te staan. Ziehier de bedoeling van het Instituut met haar drie taken. Ieder die een van deze drie taken zou willen vervullen, kan op „De Horst" terecht, ook als men geee lid is van de Ned. Herv. Kerk. Het Rode Kruis schrijft ons: Belangrijke dingen kunnen soms van kleinigheden afhangen. Op dit ogenblik hangen byvoorbeeld mensenlevens af van een misverstand, dat ook in sommige kringen in Zeeland bestaat. Er wordt n.l. beweerd, dat Nederlands bloed naar het buitenland verkocht zou worden, om er deviezen voor te maken. Dit is niet waar; nn niet en nooit! Hei oioed dat ae donor ucocnikbaar stelt voor de Bloedtransfusiedienst van het Nederlandsche Roode Kruis wordt gebruikt in Nederlandse ziekenhuizen door Nederlandse doktoren. Nooit wordt ook maar één druppel ervan verkocht; in nei buitenland met en in Nederland ook niet. Hoe dat misverstand in de wereld is gekomen is niet precies na te gaan. Mis schien is het een gevolg van een artikel dat twee jaar geleden m de. „Spaarpost" verscheen. In dit artikel betoogde de mi nister van Sociale Zaken, dat het doel van het Rode Kruis „sparen" is: het spa ren van mensenlevens en het sparen vail mensengeluk door het bestrijden van nood en narigheid. Van de ideële doel stelling van het Rode Kruis uitgaande, noemde Zijne Excellentie enige practi- sche voorbeelden welke de materiële zij de van ons volksbestaan raken. O.a, het volgende: „In het Centraal Laboratorium van de Bloedtransfusiedienstworde» uit het menselijk bloed vele noodza kelijke geneesmiddelen bereid, welk# anders tegen hoge bedragen aan devie zen (dollars!) zouden moeten worden geïmporteerd". Een andere oorzaak voor het misver stand kunnen de transporten van bloed en plasma zijn, welke regelmatig tussen België en Nederland door de lucht wer den verzonden. Dit betrof bloed dat in België door Belgen was gegeven en dat in het Centraal Laboratorium van de Bloedtransfusiedienst van het Nederland sche Roode Kruis te Amsterdam tot plas ma werd verwerkt. In België was dat in de afgelopen jaren nog niet mogelijk, maar het Nederlandse Laboratorium heeft België daarmee toen geholpen. Wat ook de oorzaak van het misver stand moge zijn, de gevolgen zijn heel onaangenaam; want vele mensen lieten zich weerhouden om hun bloed af ta staan ten bate van patiënten, wier ge zondheid en wier leven van een bloed transfusie afhankelijk is. 1938 1949 1950 1951 1952 41.305 167.021 200.000 251.931 279.039 16.952 36.030 38.136 55.820 55.437 16.558 216.314 227.448 254.216 250.486 9.218 21.636 25.163 27.422 25.380 28.184 58.284 58.340 62.187 61.876 4.032 12.151 10.965 12.911 11.715 116.249 511.436 560.052 664.496 683.933 De cijfers der Prov. Stoombootdiensten over het le kwartaal 1952. Autovervoer neemt nog steeds toe. Uit de vervoerscijfers van de Prov. Stoombootdiensten over het eerste kwar taal van 1952 biykt, dat het aantal vervoerde passagiers op alle lijnen, met uit zondering van de lijn YlissingenBreslcens, enigszins is achteruitgegaan. Het aantal vervoerde auto's is op alle pnen weer toegenomen. De dalende tendens wat de passagiers betreft was in Maart alleen op alle lijnen merkbaar. Maar het aantal vervoerde auto's nam over de gehele linie toe in deze maand. De cyfers over het kwartaal zijn als volgt: Aantal vervoerde passagiers: VlissingenBreskens TerneuzenHoedekensk. KruiningenPerkpolder ZierikzeeKatseveer KortgeneW olfaartsdijk VeereKamperland VlissingenBreskens TerneuzenHoedekensk. KruiningenPerkpolder ZierikzeeKatseveer KortgeneWolfaartsdijk Totaal Het vervoer over Maart alleen geeft de volgende cijfers te zien: Passagiersvervoer Maart: VlissingenBreskens TerneuzenHoedekensk. KruiningenPerkpolder ZierikzeeKatseveer KortgeneW olf aartsdij k VeereKamperland Autovervoer Maart: 1938 VlissingenBreskens 3.042 TerneuzenHoedekensk. 548 KruiningenPerkpolder 1.341 ZierikzeeKatseveer 353 KortgeneWolfaartsdijk 1.570 Totaal 6.854 1938 1949 1950 1951 1952 8.095 24.017 40.338 34.033 36.890 1.470 1.510 2.311 3.136 3.309 3.564 51.860 55.692 59.367 61.601 1.043 2.777 4.263 4.715 5.331 4.864 10.013 11.847 14.223 15.184 19.036 90.177 114.451 115.474 122.315 1938 1949 1950 1951 1952 15.161 57.103 73.666 122.620 96.020 6.150 12.320 14.623 23.833 19.061 5.994 76.974 77.941 93.889 91.440 2.870 7.253 9.368 11.031 8.863 8.881 19.796 20.900 - 23.727 20.300 1.740 4.288 4.124 5.021 4.468 40.796 177.734 200.622 280.121 240.152 1949 1950 1951 1952 8.551 14.998 14.774 13.315 594 922 1.032 1.146 18.547 19.734 20.049 21.370 1.026 1.552 1.682 1.855 3.633 4.539 4.949 5.223 32.351 41.745 42.436 42.909

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1952 | | pagina 3