Mr Smith gaf 'n vliegtuig cadeau.
JRQRBEURS
ZEELAND
DOOR WATER
EN VUUR
Gebrek aan liquide middelen bij
middenstand en ambacht.
r
\cM
Officieel is Bonn niet ongerust over het
nationaal-socialisme.
Productieverhoging (vooral van
veevoer) de enige oplossing*
Maar Adenauers Ministerie van Buitenlandse
Zaken zou voor 85 pCt uit Nazi's bestaan*
Thiessen en Lokollo waren op weg
naar de Molukken*
Pagina 5
Amerika en de Amerikanen
In 1950 beurde „American Airlines" meer
geld van zijn passagiers dan de meeste
grote spoorwegmaatschappijen*
f«T DENK EROM
Onrust in West-Duitsland.
En overal duiken besmettingshaarden op*
[TTARNIX D'HONTENISSE
26-
SPROETEN^m
Aanzienlijke verhoging van het werk-
tuigencrediet voorgesteld*
Tuinbouwveilingen dringen
aan op overleg met Bonn,
Zaterdag 22 Maart 1952
ZEEUWSCH DAGBLAD
Cyrus Rowlett Smith, president van American Airlines Inc. de
firootste luchtvaartmaatschappij in de Verenigde Staten is niet al-
een een zakenman van wat men zou kunnen noemen het klassieke
Amerikaanse typet bij de pinken als geen andere, en een durfal als
fen jongen van zeventien jaar, hij is ook een man, die rijk gezegend
is met een gevoel voor humor.
Zijn concurrenten evenwel kunnen dit gevoel voor humor niet altijd
even goed waarderen. Zoals bijvoorbeeld in het geval met de DC-3s.
t)at gebeurde nu bijna twee jaar geleden, op 31 Maart 1949.
American Airlines had haar hele vloot vernieuwd, vervangen door
Douglas DC-6s voor de lange trajecten en Convairs voor de korte
afstanden. Met een royaal gebaar (en een scherp oog voor publici
teit!) gaf mr Smith zijn laatste DC-3 weg aan een museum. En dat
terwijl zijn concurrenten nog vele toestellen van dit type op hun vaste
lijndiensten gebruikteni
Wonderful vol van
wonderen I
De vice-president in Boston voor „Ame
rican" één der veteranen van de Ame
rikaanse civiele luchtvaart heeft bijna
evenveel plezier om dit verhaal als ik,
wanneer hl) het mij vertelt. „De baas is
een machtig mooie kerel. Als je voor
„American" werkt, dan behoef je niet
bang te zjjn dat je onvoldoende afwisse
ling krijgt. Er is altijd wat nieuws en
meestal iets goeds". En hij besluit zijn
opmerking over de „Boss" met een voor
hem typerende brede lach en zijn lieve
lingsuitdrukking: „Is not it wonderful?"
Inderdaad, het is „wonderful", zoals het
gegaan is met de ontwikkeling van de
Amerikaanse burgerluchtvaart in het al
gemeen en die van „American Airlines"
In het bijzonder. Maar dan niet alleen,
„wonderful" in de gangbare betekenis
van prachtig, maar evenzeer in de letter
lijke vertaling: vol van wonderen.
Twintig jaar geleden American Air
lines moest toen nog geboren worden uit
American Airways hadden nog maar
heel weinig mensen vertrouwen in de
ontwikkeling van de continentale Ame
rikaanse luchtvaart. „Zeker, voor het
overbrengen van post, daar zat iets in,
maar passagiersvluchten, dat werd nooit
wat. Tegen de bussen en spoorwegen
konden de vliegtuigmaatschappijen im
mers nooit op".
En nu? In de Verenigde Staten zien we
thans vier grote maatschappijen Ame
rican, Eastern, United en T.W.A. die
samen verreweg het grootste deel van het
passagiersvervoer door de lucht voor hun
rekening nemen: daarnaast zijn er ver
schillende kleinere, meest regionale
maatschappijen.
Nemen we nu alleen eens „American"
gn een paar cijfers zullen duidelijk aan
tonen hoe groot die ontwikkeling wel is.
48.000 telefoontjes per dag.
„American" beurde in 1950 van de be
talende passagier meer geld dan het ge
val was met New York Central en bijna
evenveel als de Pennsylvania Railroads,
de twee machtigste spoorwegmaatschap
pijen in Amerika. Het reisschema van
„American" voorziet In 300 passagiers-
vluchten per dag, sommigen waarvan
zich uitstrekken tot in Canada en Mexico.
De maatschappij heeft op het ogenblik
in dienst 79 Convairs, 66 toesteilen van
het type D.C.-6B en 14 D.C.-4S voor het
Vrachtvervoer. Bij Douglas wordt hard
gewerkt aan een order van 30 D.C.-6Bs,
een order die op 35 millioen dollar komt.
Elke dag komen op de reserverings
kantoren van „American" 48.000 telefoon
bes binnen. Op het vliegveld „La Guar-
Oia" van New York alleen al werken bij
„Reservations" van „American" 345 men-
Sin om de dagelijkse stroom van meer
an 8000 aanvragen te behandelen. Geen
wonder, dat er op die manier wel eens
fouten gemaakt worden.
Hoe kunnen ze nu bij zulk een grote
stroom, van minuut tot minuut in de ga
ten houden hoe het precies staat met de
plaatsruimte?
„American" gelooft binnenkort een op
lossing voor dit probleem te hebben ge-
Vonden. En wel door de ingebruikneming
van een zeer vernuftig electrisch appa
raat, de Reservisor, aan de totstandko
ming waarvan Charles Amman van
„American" jaren heeft gewerkt in sa
menwerking met de Teleregister Corp.
Men moet mij maar niet vragen hoe
dit apparaat werkt, ik weet alleen dat
het een wonder van vernuft is. (Iemand,
die er wel verstand van heeft, vertelde
mij: Als je het principe door hebt is het
eigenlijk heel eenvoudig; bijna net zo
eenvoudig als een stopcontact. Het zal
Wei waar zijn, van een stopcontact be
grijp ik ook practisch niets). Het effect
is in elk geval als volgt: Een employé
voor plaatsbespreking behoeft alleen
maar gebruik te maken van een heel
simpel toetsenbord om in een minimum
van tijd gewaar te worden hoe het staat
met de situatie der plaatsen in enig vlieg
tuig, voor welke dag ook. En dan doet
het er niets toe of die employé dicht bij
de Reservisor is, of in een bijkantoor
duizenden kilometers verwijderd van de
plaats, waar dit wonderlijke apparaat is
opgesteld.
Het geheim van mr Smith.
Men zal zich afvragen waarin nu het
geheim zit van deze wonderbaarlijke ont
wikkeling. Hoe het juist „American" was,
die zich aan de top wist te stellen van
alle Amerikaanse luchtvaartmaatschap
pijen. Waarom juist „American" op het
ogenblik meer vliegtuigen heeft, meer
mijlen aflegt, meer passagiers vervoert,
meer geld beurt en ook na aftrek van
belastingen meer winst overhoudt dan
enige andere maatschappij.
Voor directeur Smith is dit geheim niet
zo groot: Houd je concurrenten bezig,
wees ze voor en geef je passagiers een
betere service. Altijd bïter.
Smith heeft heel wat keren op het aam
beeld moeten slaan, voor hij kon bewij
zen dat hij gelijk had, maarhij
smeedde het ijzer telkens wanneer het
heet was en op den langen duur heeft
hij gelijk gekregen.
Niet weinige zijn de verbeteringen
door „American" ingevoerd, aanvankelijk
door iedereen als dwaas betiteld en nu
algemeen in gebruik bij alle maatschap
pijen. In 1935 waren dat de credit-cares.
Elke klant kan op crediet reizen, hij re
kent dar. éénmaal per maand af. Thans
is dit systeem alom ingevoerd en is het
De vice-president van American
Airlines in Boston heeft een
naam, die bij vele Amerikanen
op de lachspieren werktHij heet
namelijk William Nelson Bump.
Het werkwoord „to bump" bete
kent stoten en als je een vlucht
hebt gehad bij slecht weer, met
veel stoten dus, dan noem je dat
„a bumpy ride".
Nu is het meestal niet prettig
om voor de gek gehouden te
worden met je naamen daar
wilde ik ook rekening mee hou
den toen ik mr Bump ging op
zoeken. Het geval was echter dat
het. weer inderdaad slecht was
geweest en dat ik werkelijk een
„bumpy ride" had gehad. Toen
dan ook de heer Bump mij naar
mijn ervaringen in de lucht
vroeg, zat ik wat met de mond
vol tanden. Hoe moest ik dat nu
uitleggen, zonder een schijnbaar
goedkoop mopje te maken. Ik
stotterde dus wat en toen was
het mr Bump zelf die mij uit de
nood hield: „Ja, het weer is niet
zo best. You must have had quite
a bumpy ride!"
J)
zelfs zo dat je met een credit-card van
„American" even goed per Eastern of
United kunt reizen als met de vliegtui
gen van „American".
En In 1949 voegde Smith daaraan toe
het „gezinsplan". De statistieken we
zen uit dat het vervoer van Maandag
tot en met Woensdag het minst druk
was. Op die dagen is het nu mogelijk
dat 'n vaste klant zijn gezin meeneemt
tegen de halve prijs. Deze methode, die
door velen aanvankelijk voor een dwa-
ze stunt werd aangezien, is ook al door
de andere maatschappijen overgeno
men.
Verder was „American" een pionier op
het gebied van de toeristenklasse. Hoe
populair dit soort vluchten wel is
„American" zorgde er, in tegenstelling tot
sommige van haar concurrenten, steeds
vor dat de passagiers niet als schapen
werden opgepakt of ouderwetse vliegtui
gen kregen bewijst wel het feit dat de
toeristenvluchten steeds voor ruim 90
procent zijn volgeboekt.
Het nieuwste van het nieuwste is een
samenwerking met enkele andere regio
nale maatschappijen. Deze samenwerking
maakt het mogelijk dat een passagier van
San Francisco, ova.- Dallas en New Or
leans, naar Miami, steeds hetzelfde vlieg-
(Ingezonden Mededeling advert.)
K
EEN DAG TE RESERVEREN Y00R DE
UTRECHT 25 HAART Vm 3 APRIL
Minister Mansholt sprak tot jonge boeren.
Het centraal comité voor uitwisseling
van jonge boeren en tuinders heeft, on
tredend ais contactorgaan, in 1949, 1950
en 1951 de uitzending verzorgd van een
drietal groepen jonge boeren naar de
Ver. Staten. De uitzending geschiedde in
samenwerking met de E.C.A., het minis
terie van Landbouw, het bureau Hirsch-
feld en de commissie opvoering productie
(C.O.P.). In een te Utrecht gehouden bij
eenkomst waren de drie groepen in
totaal honderd man samen gekomen
en hielden de leiders dezer groepen refe
raten over de uitgebrachte rapporten.
Op deze bijeenkomst heeft minister
Mansholt een rede gehouden over de
noodzaak en de betekenis van de produc
tieverhoging in het algemeen en de bij
drage van de boeren in het bijzonder.
Minister Mansholt begon zijn rede met
de verwachting uit te spreken, dat de
uitzending van de groepen jonge boeren,
die in Amerika kennis gemaakt hebben
met de vorderingen die daar in de land
bouw gemaakt zijn, bevruchtend zal wer
ken op de Nederlandse landbouw. Hij
wekte het centraal comité op, de gelegde
banden vast te houden en te verstevigen.
Minister Mansholt besprak eerst de
noodzaak en de betekenis van productie
verhoging voor de gehele wereld. Ook in
ons land is iedere productieverhoging
ten hoogste gewenst. Ze betekent een di
rect voordeel voor onze boeren, Deze pro
ductieverhoging is te bereiken door be
tere rassenkeuze, grondverbetering en be
tuig houdt, hoewel hij met niet minder tere bewaring van de producten. Spre-
dan drie verschillende maatschappijen I kende over de import van krachtvoer, zei
vliegt. Hs. I de heer Mansholt dat door grote impor-
Nauwelijks is de vroegere majoor Otto Ernst Remer in Brunswijk
tot gevangenisstraf veroordeeld omdat hij de plegers van de aanslag
op Hitier als landverraders had gebrandmerkt, of er verschijnen In
de straten van Celle, de oliestad halverwege Hamburg en Hannover,
plakkaten» „En landverraders zijn het toch". De nieuwe nationaal-
socialistlsche partijen roeren zich heftiger sedert de regering te Bonn
de juridische strijd tegen haar heeft aangebonden.
Officieel voelt men zich In Bonn in
de laatste tijd minder bevreesd over de
gevaren van een rechts extremisme.
Staatssecretaris professor Hallsteln
heeft in Washington nog eens ver
klaard, dat reële gevaren van deze zijde
niet te duchten zijn. Ook de resultaten
van de verkiezingen, die de laatste tijd
hier en daar in de Bondsrepubliek zijn
gehouden, hebben officiële woordvoer
ders doen constateren, dat het met de
doorwoekering van het politieke leven
door oude en nieuwe nazi'B niet zo'n
vaart zou lopen als ln het buitenland
soms wordt gevreesd.
De cijfers spreken.
De cyfers hebben echter aangetoond,
dat er toch ook in het Zuiden haarden
van nationaal-socialistische besmetting
zijn, die naar het oordeel van buiten
landse waarnemers in Bonn een voort
durende belangstelling verdienen. Zo
heeft deze nazi-party, die in dit deel
van Duitsland debuteerde, het in en
rond de universiteitsstad Heidelberg tot
een stemmental van ruim tien procent
kunnen brengen. Er zijn zelfs plaatsen,
waar vijftien procent der kiezers weer
voor een herstel van een nationaal-soci-
alistisch bewind in het strijdperk zijn
Maar dat zal ze nooit lukken, zei Wim grimmig. Ze
blazen natuurlijk de Moerdijkbruggen op, dat is nog al
logisch en dan moeten ze maar zien hoe ze over de Moer
dijk |fomen
Maar uit nog latere berichten bleek wel, dat de brug
gen niet opgeblazen waren-
Dat is verraad! zei Wim van zijn stoel opspringend.
Dat is verraad, anders had hét onmogelijk kunnen
gebeuren.
De berichten waren verder verward. Antwerpen en
Brussel waren gebombardeerd en voor Luik werd hard
gevochten. Ook op het eiland van Dordrecht woedde de
ïtrijd fel.
Ontmoedigd ging men de nacht in.
Mevrouw De Wilde sloop nog even de kamer in van
haar zoon. Hij lag in een diepe, vaste slaap.
Dinsdagmorgen om zeven uur was Henk gereed om naar
Walcheren te vertrekken. Zijn gelaat stond strak, maar
zijn ogen waren rustig geworden.
Ik ben er van bekomen, zei hij, toen hij afscheid nam.
Zijn vader had hem met de auto willen wegbrengen,
maar dat wees hij van de hand.
Veel te gevaarlijk. Alle auto's, die ze maar zien,
kunnen ze requireren. Bovendien ga ik veel liever op de
fiets, die kan ik bij me houden en wie weet hoe goed me
die nog te pas kan komen.
Zijn moeder had zijn ransel vol gepakt met eetwaren
voor wel drie dagen en zijn vader had voor sigaren gezorgd.
Ze waren allemaal sterk bij het afscheid. Wim en Theo
zouden een eind meefietsen.
Tot ziens, jongen! zei De Wilde.
Hij kuste zijn moeder en juist toen hij op de fiets wilde
springen verscheen de Franse officier aan de deur om hem
nog de hand te drukken.
Bon courage! Vive La France et La Holland^!
lachte hij.
Henk salueerde en daarop zijn hand omlaag slaande riep
hij: A bas les Allemandes!
En wéér zwaaiden vader en moeder De Wilde hun vaar
wel tot ze hem niet meer zagen. Nu in Westelijke richting.
Om acht uur luisterden ze gespannen naar de nieuws
berichten van het A.N.P. Een vreemde stem begon met een
woord te spreken dat als „stichtelijk" was aangekondigd.
Hij had het over liefde tot onze vijanden en het geduldig
dragen van het lot, dat ons beschoren was-
Laat die vent stikken, barstte Wim los.
Daarop werd mededeling gedaan, dat oud-minister Colijn
niet zou spreken zoals de vorige dag was aangekondigd.
Dat is vreemd, zei De Wilde verwonderd en ongerust.
Ik geloof nooit, dat de radio van Hilversum nog in
onze handen is, merkte Wim nerveus op.
Daarop kwam toch weer een van de drie „vertrouwde
stemmen" voor de microfoon.
Gelukkig! zei mevrouw, her-ademend.
Wie zal zeggen, of hij niet gedwongen wordt met het
pistool op de borst? vroeg Wim,
De berichten waren verpletterend.
De Koningin en de regering waren uitgeweken naar
Londen.
Nu zijn we verloren, zuchtte De Wilde.
Als ze het tenminste niet staan te liegen, zei Wim ver
beten.
Maar de bulletins brachten die morgen de ene Jobs
tijding na de andere-
De regering verklaarde, dat zij had moeten uitwijken om
in staat te zijn naar behoren haar taak te kunnen blijven
vervullen.
De spanning klom die dag tot de hoogste graad.
Dinsdagavond kwam het bericht, dat aan alle hoop een
einde maakte: de vesting Holland had gecapituleerd. Alleen
de vesting Zeeland zou blijven doorvechten. De vertrouwde
stem bleef ook nu spreken voor de microfoon.
Zie je wel, dat ze hem gedwongen hebben? Als hij
een kerel was geweest had hij zich moeten laten dood
schieten! schreeuwde Wim schor van woede. Hij stamp
voette en liep de kamer uit, de deur achter zich dicht
smijtend.
Theo bleef bevend en doodsbleek bij de anderen in de
kamer. Ze zaten, versuft door de, alle hoop vernietigende
feiten, zwijgend bijeen.
Toen ze naar bed zouden gaan en De Wilde het avond
gebed wilde doen, zei zijn vrouw tegen Dina:
„Roep jij Wim even, hij behoort er ook bij te zijn. Dina
ging.
(Wordt vervolgd
getreden.
Ribbentrop-kliek.
Het Noorden van Duitsland blijft ove
rigens de bakermat van de nationaal-
socialistische herleving. Naarmate offi
ciële instanties in Bonn zeggen zich min
der ongerust te maken over het gevaar
van de opmars der neo-nazi's, wordt het
moeilijker het heroptreden van de oude
nazi's op belangrijke sleutelposten te
verklaren. De sedert lang geuite be
schuldigingen aan het adres der rege
ring, dat zij zou hebben toegelaten dat
zich in het nieuwe ministerie van Bui
tenlandse Zaken een oude Ribbentrop-
kliek nestelde, zijn thans we! op een
hoogtepunt gekomen. Een parlementair
onderzoek is gaande. Daarnaast heeft
dr Adenauer persoonlijk een Keulse
rechter opgedragen na te gaan, wat er
waar is van de beschuldigingen, die te
gen een groot aantal van zijn naaste
medewerkers zijn ingebracht.
Nadat sedert geruime tijd niets meer
over deze onderzoekingen was verno
men, heeft de Beierse radio weer eens
opnieuw een knuppel in het bruine hoen
derhok geworpen. Zy heeft do samen
stelling van dr Adenauers ministerie
van Buitenlandse Zaken „het grootste
schandaal in onze na-oorlogse ontwik
keling" genoemd. Het ministerie is vol
gens de omroep een bnrcht van voor
malige handlangers van Ribbentrop ge
worden. 85 procent van de leidende be
ambten van het ministerie zyn volgens
deze geruchtmakende publicaties voor
malige „PG", partygenoten van Hitier.
„Dat is meer dan zelfs in Hitler's' tyd",
zo werd eraan toegevoegd.
Uit een onderzoek, dat een Duitse
journalist in de documenten van Neu
renberg heeft ingesteld, zou zijn geble
ken, dat drie der vijf bouwmeesters van
het ministerie nazi's zijn geweest, die
een gehele kliek zouden hebben meege-
loodst.
Verdachte personen.
De beschuldigingen zijn in de eerste
plaats gericht tegen de huidige perso
neelschef van het ministerie, Dïtt-
mann. Diens medewerker Melchers
zou onder andere het contact onder
houden hebben met de Groot Moefti
van Jeruzalem en daardoor hebben
voorkomen, dat Joodse kinderen naar
Palestina in veiligheid gebracht wer
den. Zijn andere medewerker Von
Keiler zou de rechterhand zijn ge
weest van de in Neurenberg veroor
deelde Jodenvervolger Woermann.
Van de huidige Duitse Ambassadeur
in Athene, Werner von Grundherr, staat
in de documenten, dat hij de correspon
dentie over de concentratiekampen voor
Ribbentrop moest voeren.
De voormalige vertegenwoordiger van
Ribbentrop in Brussel, gezant von Bar-
gen, zou ook in deportaties en moord
plannen gemengd zijn geweest. Hij zetelt
thans in het ministerie in Bonn.
De radio-omroep, die al deze beschul-
digigen ln de lucht heeft gebracht, heeft
nog vijf andere ambtenaren met name
genoemd. De politieke zuivering van al
dezen is volgens de publicatie door
vriendendiensten en meineed verkregen.
De meesten hebben zich aangediend ais
verzetsman, doch het gold hier, volgens
het onderzoek van de Keulse rechter,
slechts het „onzichtbare" verzet.
Door Nederlandse militairen ontdekt en teruggestuurd*
De Nederlander Joh. Thiessen, de vroegere medewerker van ex-kapitein Wes
terling, heeft samen met P. Lokollo, een Ambonnees van Nederlandse nationali
teit getracht vanuit Australië met een sloep contact te maken met de strijd
krachten van de Republiek Zuid-Molukken. Bij het eilandje Misoel aan de West
punt van Nieuw-Guinea werden zy ontdekt door Nederlandse militairen en po
litie. Thiessen en zijn reisgenoten, zes in totaal, werden gedeeltelik door een
korvet geëscorteerd naar Darwin teruggestuurd vanwaar zy vertrokken waren.
soonlijk eigendom waren van een der op
varenden.
Joh. Thiessen en Lokollo kwamen on
langs als toeristen naar Australië en
huurden in Port Darwin de sloep en na
men een inwoner van Darwin, R. Ed
wards genaamd, in dienst. De sloep arri
veerde op 15 Februari ter hoogte van Mi
soel.
De minister zei, dat het bezoek aan
Nederlands Nieuw-Guinea geen overtre
ding inhield. De eigenaar van de sloep
zal echter vervolgd worden want hij
heeft de Australische quarantaine- en
douanewetten overtreden.
URANIUM.
Lokollo deelde in Port Darwin aan
Reuter mede, dat hij minister voor voed
selvoorziening en bevoorrading in de re
gering van de Republiek Zuid-Molukken
was en dat hij het enige lid der regering
was, dat wist te ontsnappen, toen de In
donesische strijdkrachten in 1950 Ambon
veroverden. Hij zeide, dat de Zuid-Mo-
lukkers christenen zijn en onafhankelijk
heid en erkenning door de Verenigde Na
ties wensen in ruil waarvoor zij het Wes
ten lucht- en marinebases en „grote lagen
uranium" aanboden. Ons land is anti
communistisch en wij willen samenwer
ken bij de vorming van een anti-commu
nistisch front van Japan naar Australië",
zo besloot hij.
Deze mededeling heeft, zo meldt Reu
ter, de Australische minister Robert Ca
sey, gedaan. Het was een Australische
sloep en het doel van de reis was om de
Republiek der Zuid-Molukken van een
radio-installatie te voorzien.
GEEN WAPENS.
Nadat de sloep op 30 Januari uit Dar
win was vertrokken deden geruchten de
ronde, dat verscheidene personen zouden
trachten wapens naar de Zuid-Molukken
te vervoeren. Dit bleek echter onjuist te
zijn. In de sloep werden geen wapens
gevonden, behalve een gladloops geweer,
een buks en twee pistolen, die het per
ten een groot risico op onze landbouw
komt te rusten.
We dienen ons te richten op de verho
ging van de productie van veevoederge
wassen. Na de aangekondigde verlaging
van de veevoertoewyzing zal de import
nog 700.000 ton of 8 procent van het aan
bod bedragen. Vermindering van de vee
stapel zou een onmiddeiiyke daling van
het welvaartspeil van de hoer en van de
gehele landbouw tot gevolg hebben.
Sprekende over de afzetmogelijkheden,
zei de minister dat er in West-Europa
nog een groot tekort is. Kostprijs en kwa
liteit moeten echter op hetzelfde goede
niveau gehandhaafd blijven. Ondanks de
protectionistische maatregelen in een
aantal landen zal naar sprekers mening
het vrije ruilverkeer zich op den duur
-n Medcde1!ng advert.)
komen vroeg in't voorjaar
Koop tijdig SPRUTOL
Donderdagmorgen zijn Britse solda
ten begonnen het gebied ten Noorden
van het zoetwaterkanaal te Ismailia,
dat zij sedert half Januari bezet hou-
den, te ontruimen. De geëvacueerde
gunstig ontwikkelen omdat dit het alge- I Egyptische gezinnen mogen naar hun
mene welvaartspeil verhoogt. 1 woningen terugkeren.
De hand in eigen boezem.
De rapport-commissie is er van uitgegaan dat by het streven naar verbete
ring van de liquiditeit in het ambacht de hand in eigen boezem gestoken moet
worden. Immers, meer gegevens betreffende het ambacht en de kleine nijver
heid zouden zeer gewenst zyn en verhelderend kunnen werken. Want zonder
deze gegevens is een deugdelijke bestudering van de problemen en het aan
geven van de juiste middelen voor hun oplossing niet mogeiyk.
Evenwel is men er van overtuigd, dat het ambacht een duurzame ver
betering uit eigen kracht niet zal kunnen tot stand brengen. Overheidsmaat
regelen zyn mede noodzakelijk om verbetering te doen Intreden.
In het rapport wordt er met klem op
aangedrongen de credietverlening aan
de klant tot een minimum te beperken.
By eventuele afbetalingsregelingen ln
het ambacht doen de betrokkenen er
goed aan een zelfde samenwerking in
het leven te roepen als in sommige
plaatsen bij de detailhandel bestaat.
Aangedrongen wordt op een fonds
vorming ln het ambacht, waaraan de
gedachte van een aanvullende staats
garantie verbonden moet worden om de
werkingssfeer van dit fonds verder te
kunnen uitbreiden.
In het rapport wordt op aanzienlijke
verhoging van het werktuigencrediet
aangedrongen. Het verdient tevens aan
bevoling by de bindende loonregelingen
meer ruimte te laten voor het belonen
van een grotere mate van vakbekwaam
heid en betere arbeidsprestaties.
De druk van de belastingen is voor
ambacht en kleine nijverheid wel zeer
zwaar. De belastingdruk heeft geleid tot
een belemmering van de mogelijkheid
om met eigen kapitaal door middel van
besparingen te vergroten.
Detailhandel.
Niet alleen in de textielbranche, maar
ook in de branches van duurzame ge
bruiksgoederen is de liquiditeitspositie
voortdurend moeilyker geworden. De
kruideniersbranche geeft een minder on
gunstig beeld en ln andere takken van
de levensmiddelenbranche is de liquidi
teitspositie uitgesproken ongunstig.
Om de liquiditeitsmoeilijkheden te
overwinnen is in de eerste plaats nodig
een fiscale politiek, welke er op gericht
moet zijn by de bepaling van de belast
bare winst sclujnwinsten te elimineren.
Verder moet bij de toepassing van de
regeling voor bijzondere credieten, waars-
op de détailhandel in hoofdzaak is aan
gewezen, niet dermate strakke normen
bq de beoordeling van de aanvragen
worden aangelegd, dat verhoudingsge-
wys slechts weinig credieten tot stand
komen.
Maar bovenal moeten de middenstan
ders zelf aan de sanering van het be-
drijf medewerken door een doelmatig
Kamerlid stelt vragen.
Minderjarige jongen voor
vreemdelingenlegioen
geronseld.
Het Tweede Kamerlid, mevr. Lips-
Odinet heeft de ministers van Buiten
landse Zaken en Justitie gevraagd, of zij
bereid zyn maatregelen te nemen, opdat
pogingen in het werk worden gesteld de
minderjarige jongen Ferrie Jacobs uit
Haarlem, die zich als soldaat in het
Franse vreemdelingen-legioen bevindt,
weer in het ouderlyk huis terug te voe
ren.
Ferrie Jacobs is een z.g. kinderrechter
pupil, die tot omstreeks Pasen 1950 in
het Ryksopvoedingsgesticht te Doetin-
chem verbleef, vanwaar hij naar West-
Duitsland is gevlucht. Hier werd hij voor
het Franse vreemdelingen-legioen geron
seld.
De ouders van deze jongen hebben
reeds verscheidene pogingen in het werk
gesteld om hun enige zoon terug te kry-
gen.
Mevr. Lips vroeg ook of het juist was
dat d.d. 6 Februari j.l. aan de ouders van
genoemde Ferrie Jacobs is geschreven:
Er blijft uw zoon derhalve niets anders
over dan de tijd, waarvoor hy zijn dienst
verband heelt aangenomen, uit te dienen.
En zij voert daarbij' aan, dat het dienst
verband in het vreemdelingen-legioen
geen enkele rechtsgeldigheid bezit.
Op het verzoek van de minis
ter zonder portefeuille, prof. dr
Albregts, hebben de commissies
uit het ambacht en uit de detail
handel het liquiditeitsvraagstuk
bestudeerd en gezocht naar mo
gelijkheden om de op dit punt
bestaande moeilijkheden zoveel
mogelijk uit de weg te ruimen.
De resultaten van deze studie zijn
in overleg en met instemming
van de Christelijke, de Katholieke
en de Koninklijke Middenstands
bond, van de bedrijfsgroep detail
handel en van de hoofdgroep am
bacht neergelegd in twee rap por
ten. Deze rapporten zijn onlangs
minister Albregts aangeboden.
Vertegenwoordigers van de ge
noemde instellingen hebben over
de inhoud van deze rapporten
met de minister van gedachten
gewisseld.
bedrijfsbeheer te voeren. Met alle kracht
moeten de middenstanders er naar stre
ven om de omzetsnelheld belangrijk bo
ven het vooroorlogse niveau te houden.
Noodzakelijk is een doelbewuste en
effectieve middenstandspolittek, gericht
op de verheffing en de verbetering van
de efficiency van het middenstandsbe-
drijf. Een zakelijke en maatschappelijke
ontwikkeling van het bedryfsleven moet
bevorderd worden.
Redelyke vormen van concurrentie
strijd moeten mogelyk blyven, maar aan
een ongebreidelde concurrentiestrijd en
aan deloyale vormen van concurrentie
dient een halt te worden toegeroepen.
Weerstandsfonds voor de
tuinbouw.
Tijdens de jaarvergadering van het
Centraal Bureau van de Tuinbouwvei
lingen te Utrecht is door de aangeslo
ten veilingen bij de regering aange
drongen op een zo spoedig mogelijk
overleg met Bonn inzake de hoge
Duitse invoertarieven op groenten en
fruit.
Indien, zo zegt men in dit telegram,
deze invoertarieven niet verlaagd
worden, dan zal hiervan zeker een
ernstige terugslag op de uitvoer van
tuinbouwproducten naar Duitsland
het gevolg zijn.
De vergadering besloot de minimum-
prijzenfondsen voor tal van tuin
bouwproducten te handhaven^
Teneinde de credietvoorschriften
aan kopers op veilingen onvermin
derd te handhaven, besloot de verga
dering het voorschrift van contante
betalingen aan de veilingen vast te
houden. In uitzonderingsgevallen, bij
voorbeeld bij de trage transfer van
gelden uit het buitenland, zal, bij vol
doende dekking, van één tot zeven
dagen crediet kunnen worden ver
leend. Het bestuur kreeg opdracht
deze materie via een raad van advies
nader te bestuderen.
Besloten werd de statuaire veilplicht
voor tal van tuinbouwproducten in te
voeren en voorts het streven naar het
vormen van een weerstandskas voor
de tuinbouw te steunen-
Contractteelt van producten (als bo
nen en spinazie) zullen slechts bij hoge
uitzondering getolereerd worden.
