2
OOK
VOOR
U
oupe
VAN SPEYK, de grootmoedige Aemstel
wees150 jaar geleden geboren.
Franse politiek torpedeert
Europees leger*
1
Bevan voelt niet voor
bezuiniging.
VAART DER STILTE
1802 31 Januari 1952
»Dat nooit - dan maar liever de lucht in",
zei hij vermoedelijk niet.
Dames! Vooral lan
meeF gerekend.
Adenauer in ernstige moeilijkheden.
Kwestie Bertha HeFtogh nog
niet ten einde.
nette werkster
Fordson Bestelwagen
Ijzerwaren
Gereedschappen
Fa J. Boer, Goes
Yiiet aVlzejti
tnaa/i o-o-k
Resolutie tegen Rusland
aangenomen.
Lodcwijk van Deyssel ten
grave gedragen.
Onder
Ned. militaire attaché ia
Singapore gewenst
ONS FEUILLETON.
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
Toen Holland hooploos uitkomst zocht;
En vóór 't geweld haat: kon verlagen
Hebt gij s Volks vlag zo hoog gedragen,
Dat haar geen smet bereiken mocht.
In zijn dichterlijke beschrijving van de Nieuwe Kerk te Amsterdam
neemt ds J. J. L. ten Kate de hierboven geciteerde regels op. wanneer hij
staat voor het graf van Van Speyk.
Begraven in dezelfde kerk als Michiel Adriaanszoon de Ruyter, heeft
an Speyk evenals zijn grote voorganger steeds de bijzondere verering
van ons volk gehad.
Er is alle reden om 150 jaar na zijn geboorte te herinneren aan de held,
die op jeugdige leeftijd (en in een periode welke zeer ten achter stond bij de
eeuw van De Kuyter) zijn leven gaf voor het vaderland.
De Amsterdamse weeskinderen waren I een lont (volgens sommigen een bran-
v oorheen bekender dan alle andere we- dende sigaar) in het kruithuis, met het
zen en wel als gevolg van hun kleder- j bekende gevolg.
Of de jonge held vooraf op het be
vel tot overgave de woorden heeft
geuit: „Dat nooit, dan liever de lucht
(Ingez. mededeling, advert.)
Hamea-Gelei voor Uw handen
In politieke kringen te Bonn is men
van mening, dat de West-Duitse regering
vasthoudt aan de opvatting, dat de Saar-
kwestie tot haar tevredenheid moet wor
den geregeld, voordat West-Duitsland
dracht. Het roodzwarte costuum (de
kleuren van Amsterdam) trok alom de
aandacht. Jan Carel Josephus van
Speyk, die op zijn tiende jaar het wees
huis binnenkwam, heeft dit pakje ook
gedragen. Er bestaat een plaatje waar
op men hem, aldus uitgedost, voor de
weeshuispoort ziet staan, de poort met
het opschrift van Vondel: „Wij groeien
vast, in tol en last", e.d,
Heeft Van Speyk zich in het wees
huis ongelukkig gevoeld Absoluut niet.
in hem leefde allerminst 'n onstuimig
verlangen naar de zee, dat zoveel jon
gens bezielde die later op het ruime sop
hun bestemming hebben gevonden.
KLEERMAKER I
Van Speyk had als ideaal het kleer-1
makersvak voor ogen!
Er hing in de regentenzaal van het I
weeshuis een schilderij van Verwer
voorstellende de overwinning op de
Spaanse vloot op het Slaak (1631). Dit
schilderstuk, dat hij dikwijls moet heb
ben gezien, heeft in Van Speyk aller
minst de begeerte opgewekt om carriè
re te maken op zee.
De „grootmoedige Aemstelwees", zo-
als i en Kate hem bezingt, meende zijn I verder deel kan nemen aan de plannen
toekomst te vinden op de kleermakers- voor Europese eenheid
tafel. Daar heeft hij dan ook vijf jaar De mening overheerst, dat door de
doorgebracht. jongste ontwikkeling de regering Ade-
NAAR ZEE! nauer in de critiekste fase is komen te
verkeren, die zij tot nog toe heeft door-
Toen overviel hem de trek naar zee, I gemaakt. Dr Adenauer is zich ervan be-
u aarschijnlijk omdat een broer van Van wust, dat de Franse stap ook door de
Speyk daar al zijn bestemming had ge- I scherpste Duitse protesten niet meer on-
vonden. I gedaan kan worden gemaakt. Anderzijds
Eenmaal aan boord gekomen (wat I z'Fb voor de moeilijkheid gesteld,
niet meeviel aangezien men de tengere I het plan voor het Europese leger in
niet mee\iei aangezien men ue tengere de nieuwe omstandigheden niet meer
weesjongen aanvankelijk nergens plaat- I verzekerd zou kunnen zijn van een meer
sen wilde), beviel het Van Speyk alles- derheid in de Bondsdag. Mogelijk zal nu
behalve. Hij keerde terug, doch de zee ook de laatste hindernis, die het Schu-
bleek nu vat op hem te hebben. Nadat man-verdrag in Duitsland heeft te ne-
hij in 1822 voor de tweede keer scheep men, de bondsraad moet er morgen
was gegaan, begon de eervolle loopbaan- °v.fr J??.?dsse?' ,meer dan een formali-
eerst gedurende vijf jaar in de Indo-Itelt bUjken te z^lL
An^Cehrnerteren' I De staatssecretaris bü het West-Duitse
p u ministerie van Buitenlandse Zaken, prof.
DAT NOOITHallstein, heeft Dinsdag te Bonn ver-
Op 31 Januari 1831 vierde Van Speyk klaard, dat Saarland langzamerhand ge-
als commandant van een kanonneerboot I maakt wordt tot een onafhankelijke staat
ep de Schelde zgn 29ste verjaardag. Nog
enkele levensdagen waren hem gegund. I ^e^omst. S
Door de sterke wind was Van Speyk's I Hij staafde zijn bewering met de vol-
schip afgedreven. Als gevolg daarvan gende feiten:
viel het in handen van de Belgische op- I 1) Het nieuws, dat Saarland met een
standelingen. De jonge zee-officier, die
wel begreep dat tegen de overmacht, i
welke aan boord was gekomen, niet te Met W eStCFliOÜ WOFut Jlict
vechten viel, had zijn besluit gauw i
in", is niet bekend en niet waar
schijnlijk. Maar in elk geval heeft hij
in deze geest gedacht en gehandeld.
Men vond later zijn lijk en zette dat
bij in de Nieuwe Kerk te Amsterdam,
gelegen op korte afstand van het wees
huis (dat in de jongensafdeling door
een monumentje de herinnering aan de
grote zoon dezes huizes bewaart).
Op de graftombe, dat met zeer veel
symbolen van zeevaart en heldenmoed
versierd is, leest men:
Hij handhaafde
op den 5 Februari 1831
voor Antwerpen
de eer van 's lands vlag
ten koste van zijn leven.
De mast van Van Speyk's kanonneer
boot werd in 1842 opgericht voor het
instituut voor Marine te Willemsoord,
Het is goed om op 31 Januari door
de verjaardag van H.K.H. Prinses Bea
trix toch al een nationale dag te
denken aan de „grootmoedige Aemstel
weesdie anderhalve eeuw geleden
werd geboren en die in zijn optreden
toonde de beste vaderlandse eigenschap
pen te bezitten.
Meningen te Bonn j
klaar.
Onder het voorwendsel de nodige pa- I
perassen voor de overgave in de kajuit
te zullen halen, daalde Van Speyk de
(Van onze correspondent Alfred
van Sprang.)
Met het practisch uitsterven van de
w" I
in Indonesische kringen hier niet langer
"'he^edergek^en^wter'p Van Speykreken?n§ met pogingen van Westerling
6 e j om zich naar dat gebied te begeven.
Lange tijd heeft men zijn bewegingen
in Europa met speciale belangstelling
laten nagaan. De Britten waren daarbij
ook zeer in zijn plannen geïnteresseerd,
daar men hem niet graag voor een
(Van onze correspondent Alfred Itweedb keeb te, S,ingapor^ zoa wmen
van Sprang zien. Toen Westerling zich echter naar
De kwestie Bertha Hertogh houdt Fr?ns grondgebiedinNoord-Afrika be-
nog steeds de gemoederen in de Isla- gaf' ™as het moedyker om gegevens
mietische wereld in beroering. Men ove* hem te krijgen. De Fransen wei-
weigert zich namelijk neer te leggen bij ge£ n namehjk medewerking uit gram-
de beslissing van het gerechtshof, dat schap °Yer defkoadl"g „va? Indonasie
het huwelijk ongeldig verklaard heeft. Imzake de onafhankelijkheid van Ma-
Het gaat nu niet langer om Bertha
rokko.
Hertogh maar om het principe of het I In de Maleise Pers heeft men overi-
gerechtshof een Islamietisch huwelijk I Sens ™eldlTng gemaakt van de b«a?n"
ongeldig kan verklaren. Men wil dit I m in Nederland, waarop Westerling
proefproces tot voor de Privy Council ym gramofoonplatenihet woord-gevoerd
in Londen uitvechten. Om de hoge kos- Jieeft._De bladen m de Engelse taal heb-
ten hiervan te bestrijden, heeft een ac- hen dit voorval echter volkomen ge-
tie-comité onder leiding van de hono-1 negeerd.
raire consul van Irak, Al Sayed Ibrahim
ander land niet Frankrijk een so
ciale overeenkomst heeft getekend;
2) Het verbod van de „democratische
partij" in Saarland.
Hij weigerde mede te delen met welke
staat Saarland een overeenkomst had ge
tekend, dit met het oog op een mogelijk
protest van de West-Duitse regering. Ge
noemde ontwikkelingen schonden de af
spraak, die Frankrijk en West-Duitsland
ten tijde van de ondertekening van het
plan-Schuman hadden gemaakt, dat geen
van beide partijen in Saarland iets zou
doen waardoor vooruit zou worden ge
lopen op een toekomstig Duits vredes
verdrag.
Aneurin Bevan, leider van de lin
kervleugel van de Britse Labourpar-
tij, heeft op een vergadering de an
dere fractieleden opgewekt zich te
verzetten tegen de nieuwe bezuini
gingsvoorstellen van de conservatieve
regering door middel van een motie
van afkeuring. Hij betoogde dat het
bewapeningsprogram, indien dat over
vier of vijf jaar (in plaats van drie)
wordt verdeeld, kan worden uitge
voerd zonder bezuiniging op de ge
zondheidsdienst en andere bezuini
gingsmaatregelen.
De socialisten zullen een amende
ment op de voorstellen indienen. Het
wordt waarschijnlijk geacht, dat zij
op een stemming zullen aansturen.
De Labourfractie zal echter niet haar
steun onthouden aan het bewape
ningsprogram, dat van de Labourre-
gering is uitgegaan.
De drastische invoerbeperkingen,
die de Engelse minister van finan
ciën, Butler, heeft aangekondigd, wor
den in ambtelijke kringen te Was
hington als een bemoedigende ont
wikkeling beschouwd. Men gelooft,
dat het sterlinggebied inderdaad in
staat zal zijn in de tweede helft van
1952 zijn betalingsbalans sluitend te
maken.
Int. bijeenkomst van kerkelijke
leiders in Londen.
Internationaal bekende kerkelijke
leiders, geestelijken en leken uit
Frankrijk Griekenland, Groot Brit-
tannië, Noorwegen, Zweden, Zwitser
land, Duitsland, Canada en de Ver
enigde Staten zullen van 4 tot 8 Fe
bruari in Lambeth Palace in Londen
bijeenkomen om de vergadering van
het uitvoerend comité van de Wereld
raad der Kerken bij te wonen.
VERRUKKELIJK
EN IN TWEE TELLEN KLAAR
Ooe egn lepeltje
Nescafe in
een kop.
Giet er kokend
water op.
Voeg suiker en melk
naar smaak toe.
[VT ESCAFË heeft het verrnkkelijke
-L aroma van de vers-gebrande koffie,
welke voor de bereiding is gebruikt.
Met NESCAFÉ maakt U in een handomv
draai een geurige, pittige kop koffie.
GEEN tijdrovend koffie zetten!
GEEN verlies: U maakt in een oogwenk
juist zoveel als U nodig hebt
Vraag vandaag nog Uw kruidenier om de wereld,
beroemde Nescafe a f 3.- per busje-
Onder bet busdekseltje is een speciale afsluiting,
die een garantie betekent voor de inhoud.
EEN NESTLÉ PRODUCT
Ii:il|[!l[ll[l[[|l[|[||llllllili]||]l!l[ll!il!ll!l!!llll[||||l!llll[]l!l|j|[]||]lijli|[ll!llil[lllllilUII]ll]lll[!ll!l!!l!|[]llili]l[liil
De Vereniging „Kinderzorg"
Veersesingel 148, Middel
burg, vraagt een
van goede getuigen voor
zien, 5% dag per week.
Aanmelden bij de directeur
van bovengenoemde vereni
ging.
TE KOOP:
in prima staat zijnde
bouwjaar 1950, 1% jaar oud.
250 kg laadvermogen. 43000
km gelopen. Zonder gebre
ken. Wegens aanschaffing
van grotere wagen. Prijs
2600.Van particulier.
P. M. TREURNIET, Markt
306, St.-Maartensdijk.
Voor
en
Ganzepoortstr. 24, Tel. 2513
de oplage bepaalt de
publiciteitswaarde
van een blad,
het verlangen om
van de inhoud
dadelijk kennis te
nemen!
Na debat van 3 dagen.
De politieke commissie van de V.
N. heeft Dinsdag met 24 tegen 9 stem
men bij 25 onthoudingen een resolu
tie goedgekeurd, die de Sowj et-Unie
in gebreke stelt wat betreft de nako
ming van een verdrag van vriend
schap en bondgenootschap met China,
De resolutie stelt verder, dat de Sow-
j et-Unie de Chinese nationalisten
heeft belet hun gezag in Mansjoerije
na de Japanse capitulatie opnieuw te
vestigen en de Chinese communisten
heeft gesteund in hun strijd tegen de
nationalisten. Onder de vele onthou
ders hadden sommigen betoogd, dat
de V.N. de klok niet terug kunnen
zetten en dat de politieke commissie
niet gerechtigd is een oordeel te vel
len over de wettigheid van interna
tionale verdragen. Aan de stemming
ging een debat van drie dagen vooraf.
Met het verscheiden van Lodewijk
van Deyssel is een historisch tijdperk
in de Nederlandse letterkunde afge
sloten.
Hierop wees prof. Anton van Duin
kerken in zijn toespraak bij de baar,
waarop het stoffelijk overschot van
dr K. J. L. Alberdingk Thijm in de
aula van Westerveld stond opgebaard.
Spreker noemde van Deyssel een
mens, wiens levenskracht naar li
chaam en ziel onvermoeibaar was tot
het uiterste. In de glorie van de be
weging van tachtig is de overledene
de meest glorieuze geweest. Deze glo
rie blijft gefixeerd ook na de dag,
waarop de laatste tachtiger de on
sterfelijkheid ingaat, aldus spreker.
Nadat de organist het koraal „Wenn
ich einmal soil scheiden" uit de Mat-
thaus-passion van Bach ten gehore
had gebracht, werd de kist naar het
graf in de duinen gedragen, waar de
zoon van de overledene voor de be
langstelling dank zegde.
De Belgische wegenwacht telt thans,
drie en een half jaar na haar oprichting,
105.000 leden. De afdeling „automobilis
ten" van de Belgische Touringclub telt
60,
.000 leden.
VRAGEN OVER DE FRUIT
PULP EN DE WHISKY -VATEN
Het Tweede Kamerlid Beernink
(C.H.) heeft aan de ministers van
Economische Zaken en van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening
schriftelijk de volgende vragen ge
steld:
1. Is het de ministers bekend, dat
de Nederlandse fruitverwerkersindus-
trie voor de inmaak van tot fruitpulp
verwerkte producten vrijwel uitslui
tend is aangewezen op Amerikaanse
whisky-vaten, zulks in verband met
de houdbaarheid van de producten?
2. Is het juist, dat de bestelling in
de Verenigde Staten van Noord-Ame
rika van de noodzakelijke aanvulling
voor het jaar 1952, welke na nauw
keurig onderzoek door deskundigen
is vastgesteld op 60.000 vaten, nog
niet heeft kunnen plaats vinden, om
dat de regering heeft geweigerd een
deviezenvergunning voor het hiervoor
benodigde bedrag van circa 200.000
dollar te verstrekken?
3. Is het de ministers bekend, dat
jaarlijks voor een waarde van circa
f 20.000.000, waarvan f 3.000.000 dol
larexporten, aan fruitpulp wordt ge
ëxporteerd en dat thans in de krin
gen van de fabrikanten-exporteurs
van fruitpulp en van de telers van
het z.g. kleine fruit ernstige onge
rustheid bestaat omtrent de gang van
zaken in het komende seizoen?
Commandant van de „Jacob van
Heemskerck" naar Den Haag.
Kapitein-luitenant ter zee W. H. de
Graaff te Vlissingen, commandant
van Hr. Ms. luchtverdedigingskruiser
...Jacob van Heemskerck", is met in
gang van 1 Februari a.s. overgeplaatst
naar Den Haag, waar hij belast wordt
met het bevel over de Marinekazerne
Den Haag (de vroegere Alexander-
kazerne). De commandant Maritieme
Middelen te Vlissingen, kapitein ter
zee J. C. Broekhuysen, neemt het
commando van de „Jacob van Heems
kerck" over.
De Nederlandse ambassadeur in India,
de heer A. M. L. Winkelman, heeft gis
teren meer dan tweehonderd ton levens
middelen, in Nederland bijeengebracht
door de actie „Nederland helpt India",
overgedragen aan de Indische minister
van volksgezondheid, Rajkumari Amrit
Kaur.
Saqqaf, gelden bijeengebracht. Hetzelf- I
de comité heeft zich ook het lot aan
getrokken van zes Aziaten, die ter dood
veroordeeld zijn wegens moord op een I
Brits militair. Men noemt dit een voor
beeld van ernstige discriminatie. Men
vreest, dat het aanleiding zal geven tot
nieuwe agitatie in de Oosterse wereld.
(Ingez. mededeling, adv.)
VAN ROSSEM'S
'FIFS^
i:
--■#-"v
1CLL r
(Van onze correspondent Alfred
van Sprang.)
Met het overlijden van de Nederland-
Maar Karei keek hem recht aan.
„Nee", zei hij, „er is er heus niet één,
die uit wraak mijn ballon kapot zou
se militaire attaché in Bangkok is de I laten snijden". Nu hij zich het geval be-
kwestie van het stationneren van een ter indacht leek het hem steeds vreem-
expert op militair gebied in Singapore der dat een dame zo'n opdracht geven
weer ter sprake gekomen. kon. Wat kon ze daarmee voor hebben
In buitenlandse kringen is men het En welke Nederlandse dame zou hier
er over eens, dat Singapore één van anders zijn danHij durfde de naam
de belangrijkste militair-politiek centra Marianne er niet achter denken. Het
in dit deel van de wereld is en voort- leek hem al te gek in dit geval, dat zij
durend nog in betekenis toeneemt. Dat daarmee te maken zou hebben,
blijkt ook wel uit het feit, dat de Ver. Van de tafel keek hij weer op naar
Staten hier een zeer groot consulaat monsieur Le Petit en hij zei eerlijk: „Ik
hebben met een consul-generaal, die de zal u helpen om dit op te lossen, als ik
persoonlijke titel van gezant heeft om kan, maar ik begrijp er tot nu toe hele-
het belang van zijn positie te accentu-1 maal niets van. Onder mijn kennissen
eren. heb ik niemand die ik daartoe in staat
Het schijnt dat Nederland niet in acht en vijanden heb ik niet voor zo-
staat is ook in Singapore een marine-1 ver ik weet".
attaché te stationneren en evenmin be- „Was er ook niemand die er bezwaar
reid is de vertegenwoordigers in Mei- tegen hebben kon dat u met deze bal-
bourne of Tokio over te plaatsen. Met lion opsteeg?" probeerde de rechercheur
de benoeming van een nieuwe militaire I nog één keer.
attaché in de plaats van majoor Cramer Weer schudde Karei zijn hoofd. „Nie-
zou men echter een stap in de goede mand heeft daar iets mee te maken",
richting kunnen doen door hem Singa- legde hij uit. „Ik ben helemaal eigen
Pore als standplaats aan te wijzen. Van baas. Als ik varen wil met een ballon,
daar kan hij even gemakkelijk Siam, dan doe ik dat".
Birma en Indo-China bestrijken als uit Monsieur Le Petit stond op. „Vrou-
Bangkok. Hij heeft daarbij het voordeel wen zijn soms rare wezens", stelde hij
veel dichter bij het centrum der mili-1 vast. „Ik ben er nog niet achter of we
taire beslissingen te zijn. hier met misdaad of zorg te maken
hebben, maar in ieder geval zullen we
toch uit moeten zoeken wie de op
drachtgeefster is, want ballonnen ka
pot maken mag niet, welke reden er
dan ook voor mag zijn. Hij hier zal het
er ook niet bij laten zitten, want als je
meedoet met zoiets denk je natuurlijk
altijd dat je de eerste prijs wel gewon
nen zou hebben. Het treft nu ook wel
den, kwamen ze uit het kamertje
Eigenlijk was Karei Bovenkamp toen de
ballontocht vergeten en was hij met al
z'n gedachten bij die onbekende dame,
die zo vreemd van haar belangstelling
had doen blijken door te proberen zijn
ballon onklaar te maken.
Terug in de zaal werd hij met gejuich
ontvangen, maar de eer interesseerde
GO VERBURG
58.
bijzonder, dat u die prijs hebt. Hij was
woedend en dacht dat u persoonlijk op
dracht gegeven had".
„Ik meende dat al", gaf Karei toe,
„hij keek niet erg vriendelijk zo even".
Voordat Karei terug mocht gaan naar
de grote zaal vroeg monsieur Le Petit:
,Waar kan ik u vinden als ik u nodig
heb?"
„Ik logeer in Grand-Hotel de Luxe",
antwoordde Karei, „maarToen
zweeg hij, alsof een geheimzinnige
macht hem het spreken verbood. „Het
gaat je verder niets aan wat ik ga
doen", bedacht hij opstandig. De ander
schonk daar vreemd genoeg geen aan
dacht aan. Als twee vrienden, allebei
met hetzelfde doel: de schuldige te vin-
hem vandaag niets. Verwonderd keek
hij naar zijn nieuwe buurtje, die de
plaats van de voorzitter had ingenomen.
Een donkere Frangaise was het, die hij
vandaag al eens meer ontmoet had, om
dat ze de dochter van één der jury
leden was.
„U heeft wat in te halen", zei ze
hartelijk, „daarom ben ik hier gekomen
om U te verzorgen. Was het bezoek erg
vervelend?"
„Erg vriendelijk van U", antwoordde
Karei en hij meende het, want het
meisje was vriendelijk. „Nee, dat be
zoek viel erg mee en nu U me komt
helpen om het te vergeten, zal het een
aangename herinnering worden".
verwacht teveel van mij, heus",
deed ze bedeesd. „Ik kom alleen maar
toekijken, dat U zichzelf niet tekort
doet, nu U zo laat aan het diner ver
schijnt. Ik ben werkelijk niet zo'n goe
de gastvrouw als U van mij verwacht".
„Toch wel", plaagde Karei, „In Ne
derland kunnen we ons nooit een betere
tafeldame wensen, dan haar, die zorgt,
dat we genoeg te eten krijgen".
Hij kreeg plezier in dit mooie
meisje. Haar vlot-zijn en toch ver
legen doen herinnerde hem aan Ma
rianne en hij bedacht dat dat Hol
landse meisje meer met haar Franse
zusters gemeen had dan alleen haar
naam.
„Vertel me van Uw land", vleide
Thérése. „Ik heb er al zoveel van
gehoord! Het lijkt me een heerlijk
land".
Karei probeerde juist een kippen
boutje te ontleden. Zuchtend legde
hij zijn mes en vork neer en hij
keerde zich op zijn stoel naar haar
toe. „Goed", zei hij dramatisch, „ik
zal U vertellen, want al weet U nog
zoveel over dit kleine landje, er is
altijd nog wel meer van te zeggen".
„Maar eet U terwijl toch door",
drong ze bezorgd aan, „daarom ben
ik immers juist bij U komen zitten?"
,Maar dat gaat zo moeilijk", wierp
hij tegen. „Ik kan niet van die lange
verhalen vertellen en tegelijk die las
tige kip uit elkaar pluizen".
(Wordt vervolgd.)
V GRAAG GEZIENE
BLINDHEID.
Aan de oever van het water stond
een man. Het was heet, zo heet als
het in een tropisch klimaat maar zijn
kan. De man had niets liever willen
doen dan in dat water springen. Be
grijpelijk want hij was de uitputting
nabij. De hitte plaagde hem en bo
vendien plaagden hem de muskieten,
die steeds maar op hem aanvielen.
In het water zou hij van die plagen
verlost zijn, maar.in dat water
leefden krokodillen. Hij wist dat en
als hij het niet geweten had, had hij
het kunnen zien.
Die man stond aan de oever en
dacht na. „Het is een misdaad aan de
rechten van de mens zo dacht hij
dat ik hier ten prooi ben aan deze
moordende hitte en die niets ontzien
de muggen. Ik hoorde me nu in dat
water te kunnen verkoelen!" Toen
heeft hij zich de kleren van het lijf
gerukt en is hij in dat water gespron
gen. enige dagen later heeft men
zijn door de krokodillen verminkte en
door het ongedierte weggevreten li
chaam gevonden!
Een domme manNiet dommer dan
velen in Nederland, die denken zoals
de briefschrijver, een gewezen lienst-
plichtig korporaal, die reageerde op
onze hoofdartikelen betreffende het
leger in ons blad van 16 en 19 Januari
j.l. Die korporaal schreef dit:
„Zolang er mensen zonder werk
lopen; zolang er collectes worden
gehouden voor oorlogsinvaliden;
zolang er rebusprijsvragen voor de
bouw van een Diaconessenhuis wor
den uitgeschreven; zolang er in de
bioscopen collectes voor een vacan-
tie-oord worden gehouden en zo
lang de ziekenhuizen zonder ver
pleegsters zitten, omdat ze niet ge
noeg kunnen verdienen, is zulk een
militaire krachtsinspanning als
Nederland thans moet opbrengen),
een misdaad aan de rechten van de
mens!"
Zie, dat is de man, die wel weet,
dat er krokodillen in het water zijn,
maar die er toch. inspringt „omdat
hij als mens recht heeft op een mens
waardig bestaan"! De men die elke
cent, aan het leger besteed, onverant
woord vindt, omdat er nog zoveel an
dere, hogere doeleinden mee gediend
kunnen worden. Met al dat geld, dat
nu aan de militaire krachtsinspanning
in geheel de wereld wordt uitgege
ven, zou een soort heilstaat in stand
kunnen worden gehouden! Ach ja,
het zou kunnen maar het kan niet
Daar in het water loert de krokodil
en daar in het Oosten loert de Rus
sische beer op zijn prooi. Hoe zwak
ker die prooi is, hoe gemakkelijker
het wordt! En door zijn ogen te slui
ten voor het feit, dat die beer er is
en zich maar te beroepen op de „rech
ten van de mens", wordt die prooi
wakker. En op het ogenblik, dat de
mens meent dat aan zijn rechten is
voldaan, slaat de beer toe en dan is
er geen recht meer. Dan is er geen
werkloosheid meer, want in Siberië
kan men altijd nog meer mensen ge
bruiken; dan zijn er geen oorlogs
invaliden mer, want wie invalide is,
waardeloos voor de staat: een
spuitje en het lijden is uit; dan zijn
er geen diaconessenhuizen meer no
dig en geen vacantie-ooraen, want dat
zal de almachtige staat wel eens even
in orde brengen; en verpleegsters zijn
er dan genoeg: niet goedschiks, dan
kwaadschiks!
Tja, een dergelijke blindheid ziet
vadertje Stalin graag van zijn Wes
terse vijanden. Zulke vijanden zijn
soms meer waard dan vrienden.'
De Hoogeveense trommelslager.
De nieuwe Hoogeveense trommel
slager, de heer Obe Lemstra, zal aan
staande Zondag omstreeks half ne
gen voor het eerst de kerkgangers
„optrommelen". Daarmee wordt een
oude traditie hersteld, die enige tijd
moest worden afgebroken omdat er
geen trommelslager was. Inmiddels is
de trommel in Utrecht opgeknapt.
