'n wenk voor Kerst
Gillette
Stichting wegschap Hulst-de Paal
uitgesteld tot zomerzitting.
VAART DER STILTE
Rotterdam heeft felle critiek op België en
op de Nederlandse Regering.
Men komt er niet door er veel over te
praten en te schrijven!
De Schelde-Rijn-ver binding.
Als het niet anders kan, dan maar „vechttarieven".
KUNST OP DE SCHOLEN.
Een Cadadees komt om een
kunstharf.
Wintevzitting Pvov. Staten.
Het nieuwe stierenreglement zonder
stemming aangenomen.
Ook Zondagsarbeid ter sprake in vergade
ring van Staathuishoudkundigen.
ONS FEUILLETON.
Woensdag 19 December 1951
ZEEUWSCH DAGBLAD
Eacjfna 3
„Als men nu denkt, dat w\j ons rustig in een hoekje laten drukken en ons
maar als Joris Goedbloed alles laten welgevallen, dan vergist men zich. Botter
dam zal pal staan en by iedere gelegenheid weer de Rotterdamse havenbelan-
gen verdedigen. Kan het zonder vechttarieven ot premies voor het Belgische
Industriële verkeer des te beter, maar moet het anders, omdat de regering
ons In de steek laat, dan zal het ook anders. Laat men zich daarover in Den
Haag, Antwerpen en in Brussel generlei illusies maken!''
Met deze felle woorden besloot Maandag de wethouder van financiën en voor
het havenbedrijf van Botterdam, de heer J. van Tilburg, tijdens de behande
ling van de algemene beschouwingen in de Botterdamse raad, zjjn rede naar
aanleiding van de door de raadsleden gemaakte opmerkingen. En zoals deze
slotwoorden waren, zo was de gehele rede: een scherpe aanval op het Belgische
beleid ten aanzien van de Eijnvaart en een bitter re&uisitoir over de houding
van de Nederlandse regering in deze, waarbjj vooral minister Stikker het moest
ontgelden.
De Rotterdamse wethouder begon
met de motie in herinnering te roe
pen, die een jaar geleden door de
Rotterdamse raad is aangenomen naar
aanleiding van de plannen over een
Moerdijkkanaal. In deze motie werd
gezegd, dat iedere beslissing voorbarig
is, zolang niet na de totstandkoming
en onder de volledige medewerking
van de economische unie een diepgaand
onderzoek is ingesteld ten aanzien van
de vraag of de gemeenschappelijke
economische belangen een ingrijpen
in de bestaande structuur der vaar
wegen noodzakelijk maken en de re
sultaten van dit onderzoek in discus
sie is geweest.
In het begin van dit jaar nu is het
rapport van de Belgisch Nederlandse
bijzondere commissie voor de water
wegen gepubliceerd. Spr. bracht hul
de aan de Nederlandse leden van die
commissie die kans hebben gezien de
Belgische argumenten voor een
Schelde-Rijhverbinding „in htm volle
naakte onbeduidendheid in het dag
licht te stellen". Technisch, economi
sch en financieel is er van de Belgi
sche documentatie niets overgebleven.
De wethouder vervolgde: „Waar het
juridische standpunt dus uit de dis
cussie is geëlimenteerd, zou hoogstens
een politieke wenselijkheid als uit
gangspunt kunnen dienen.
En hier wringt nu de schoen: zodra
België zich uit andere hoofde sterk
voelt, zoals in 1919 toen het zich ge
steund wist door de grote geallieerde
broers en na 1945, toen de economi
sche ontreddering van Nederland
stond tegenover de ongelooflijke eco
nomische meevallers van België, o.m.
tengevolge van het spoediger einde
van de oorlog, toen bracht het al
spoedig voordelen wel heel sterk aan
zijn kant.
Indien het Belgische volk inderdaad
zo'n goede buur en vriend was als het
beweert te zijn, dan had het van deze
situatie geen gebruik gemaakt. Het te
gendeel is het geval. Ik moge in het
zelfde verband noemen de eenzijdige
Belgische heffing van uitvoerrechten.
Teleurstellend en erger.
Indien wij nu inderdaad niet ver
der zien dan de tegenwoordige moei
lijkheden, dan tonen wij de neiging
om te wijken voor Belgische deside
rata en komen wij tot een compromis
als door minister van den Brink aan
vaard: geen Benelux zonder kanaal
en geen kanaal zonder Benelux. Dit
is echter „kortzicht-politiek".
Ik bezig hier bewust deze formu
lering, omdat de hedendaagse moei
lijkheden zeker overwinbaar zullen
blijken en er geen enkele aanwijzing
is dat wij tegenover België voor een
onoverzienbare reeks van jaren de
Op instigatie van een commissie van
leraren bij het V.H.O. en M.O. is Za
terdagmiddag in het gebouw van de
Rijks H.B.S. te Amersfoort een infor
matieve bijeenkomst belegd, waar de
moeilijkheden onder ogen werden ge
zien, die zich voordoen bij het orga
niseren van kunstmiddagen, resp.
avonden voor de leerlingen van het
voortgezet onderwijs. Vooral docen
ten in de provincie en in de provin
ciesteden hebben behoefte aan voor
lichting omtrent datgene wat op
kunstgebied voor hun leerlingen ge
schikt is en wat zij, met de hun ten
dienste staande middelen, kunnen
bereiken.
Besloten is een stichting op te rich
ten, die een informatie- en werkcen
trum zal zijn. Dit centrum zal be
schikken over de nodige gegevens en
tevens coördinerend, activerend en
stimulerend kunnen optreden.
Het bestuur overweegt de mogelijk
heid aan het informatie- en werkcen
trum een documentatiecentrum te
verbinden, waarin zal worden nage
gaan wat op talrijke scholen reeds ge
daan wordt voor de aesthetische vor
ming van de jeugd. Op grond van de
verkregen gegevens zal het mogelijk
zijn op uitgebreider schaal dan tegen
woordig het geval is het kunstleven op
de scholen voor voortgezet onderwijs
te activeren, o.a. door uitwisseling
van de prestaties van leerlingen,
waardoor een belangrijke bijdrage kan
worden geleverd tot de vernieuwing
van ons onderwijs zonder dat hiermede
grote kosten gepaard gaan.
Syriërs beschoten Israëliërs op het
meer van Galilea
Zondagavond zijn drie Israëliërs, die
op het meer van Galilea voeren, van de
Syrische oever beschoten.
Twee van hen werden gedood.
Een derde werd gewond, doch hij
wist het er levend af te brengen door
op de bodem van het vaartuig te gaan
liggen en te wachten tot het invallen
der duisternis.
Israël verzoekt in een scherp gestelde
protestnota aan de Syrisch-Israelische
wapenstilstandscommissie der V.N. de
oimiddellijke bijeenkomst der commis
si voor het bespreken van dit incident.
Regering en Roode Kruis zorgen
voor Kerstfeest der Ambonezen
In alle 48 woonoorden der in ons land
verblijvende Ambonezen zal de kerst
boom branden. Deze wordt, tezamen
met een kerstmaaltijd, vanwege het mi
nisterie van Uniezaken en Overzeese
Lijksdelen geschonken.
Voor alle kinderen tot zes jaar heeft
het Roode Kruis 50 gram breiwol ter
beschikking gesteld. Kinderen en vol
wassenen zullen voorts een zoete kerst-
versnapering ontvangen.
zwakke partner zullen zijn. Waarom
dit defaitisme? Reeds menen velen
een belangrijke conjuncturele wijzi
ging te zien doorbreken; is het zo zo-
ker, dat België uit een omslag zoveel
beter te voorschijn zal komen dan
Nederland?
Maareen eenmaal gegraven ka
naal wordt nooit meer dichtgegooid#
dit zal volgens de wethouder betekenen
een onherstelbare zaak, erger: een fout,
waarop men niet meer zou kunnen te
rugkomen, hoe graag men dit ook in
een bepaalde toekomstige constellatie'
zal wensen. Is het dan niet aangewe
zen hier het voeren van een „langzicht-
politiek'' te vragen?
CRITIEK OP DE BEGERING.
Hierna nam de heer van Tilburg de
politiek der Nederlandse regering on
der de loupe, en hekelde hij het feit, dat
niet de Rotterdammer Brautigam ais
onderhandelaar is aangewezen, omdat
men van Belgische zijde tegen hem be
zwaar maakte, terwijl men aan de Bel
gische kant de Antwerpenaar als on
derhandelaar heeft. Ook het door de
regering aan de dag gelegde gebrek aan
overleg met Rotterdam was een punt,
dat ernstige critiek te verduren kreeg.
„Thans, nu het spant zo zei de
wethouderheeft men geen tijd tot
voorafgaand overleg. De minister van
Buitenlandse Zaken, de heer Stikker,
niet, noch zijn staatssecretaris, noch
zijn secretaris-generaal, noch een van
de andere „gevolmachtigde ministers"
of hoe de vele hoge functionarissen
van zijn departement mogen worden
genoemd.
Antwerpen heeft niet opgehouden in
Brussel te klagen dat kunnen wij
Antwerpen helemaal niet kwalijk ne
men. Evenmin kan men het een Bel
gische regering euvel dulden, dat zij
het voor haar eerste haven opneemt.
Maar de Nederlandse ministers verge
ten op het critieke ogenblik het meest
voor-de-hand-liggende, n.l. Botterdam,
de grote concurrent die het gelag moet
betalen, te horen.
En dan komt van de zijde van mi
nister Stikker achteraf een onaan
vaardbare verontschuldiging: „Geen
tijd, geen gelegenheid". Al die heren
die ik noemde, aldus spr., noch de
heren van Economische Zaken, en van
Verkeer en Waterstaat, hebben gele
genheid Rotterdam op te bellen en
op korte termijn een afspraak te ma
ken.
Het is verbijsterend in het jaar 1951
en ik hoop, dat hierover ook huiten
Botterdam en vooral in de beide Ka
mers der Staten-Generaal een golf van
verontwaardiging zal opgaan. Veront
waardiging over een zo kennelijk ont
breken van beleid op het juiste ogen
blik.
Maar de Utrechtse professor
weet van niets.
Naar Keuter meldt heeft een man op
leeftijd uit Victoria in Brits Columbia
(Canada) zichzelf aangeboden als men
selijk proefkonijn voor een experiment
met het kunstmatig hart in Nederland.
Hij bereidde zich vandaag voor op zijn
vertrek naar Utrecht waar, naar hij zei,
zijn hart zou worden vervangen door
een door de Utrechtse professor Jan
Jongbloed geconstrueerd kunsthart.
Prof. Jongbloed heeft met zijn uit
vinding geslaagde proeven op dieren ge
daan, maar nog nooit op mensen.
De man, die vroeg, zijn identiteit
niet hekend te maken, zei dat hij een
contract had getekend volgens het
welk de professor vrij van schuld zou
zijn voor het geval de operatie mocht
falen. „Ik zou niet weten waarom ik
het niet zou overleven", aldus de
man. Volgens het contract zullen al
zijn kosten van levensonderhoud ge
durende twee jaar betaald worden,
en mocht hij blijvend invalide wor
den, dan zal er voor ziekenhuisver-
pleging worden gezorgd.
„U moet niet denken dat ik gek
ben", zei de man verder, „of dat ik
me alleen voor de financiële kant van
de zaak interesseer. Ik doe het ge
deeltelijk omdat ik het lot van mijn
zoon indachtig ben, gedeeltelijk om
anderen hoop te geven. Zijn zoon was
in de tweede wereldoorlog gestorven
op een schip op zee, nadat hij was
afgekeurd voor militaire dienst we
gens een te zwak hart.
Naar aanleiding van dit Reuterbe-
richt heeft het A.N.P. inlichtingen in
gewonnen bij prof Jongbloed. Deze ver
klaarde zeer nadrukkelijk, nergens van
te weten.
Maandagmorgen is de uitgifte '51 in
de Noord-Oost-Polder een feit gewor
den. Een lijst met de namen van 129
nieuwe pachters van landbouwbedrijven
is» hekend gemaakt.
(Ingez. mededeling, advert.)
Geef hem een Gillette veiligheidsscheerapparaat
ids 50 jaar u 'n Gillette een neer welkom geschenk.
JUNIOR ARISTOCRAT één-delig precisie-scheer-
apparaat met een Dispenser, (om snel de mesjes
te kunnen verwisselen) bevattende 10 Blauwe Gillette
sleufmesjes, in aantrekkelijk etui van kunstleer.
Prijs f7.75.
Andere practische geschenken:
Gillette apparaten in prijzen van
f 1^ tot f 20.-., Dispensers met
20 Blauwe Gillette mesjes ook
loa verkrijgbaar a f 3.-.
Nadat de voorzitter jhr mr A. F. C. de Casembroot in de winterzltUng van
de Prov. Staten gistermorgen wijlen de oud-Commissaris der Koningin, jhr mr
J. W. Quarles van Ufford, had herdacht, zijn de Staten aan de afwerking van
de agenda begonnen. Met een meer dan bewonderenswaardige snelheid gingen
bijna alle voorstellen onder de hamer door. Alleen de Stichting van het Weg
schap Hulstde Paal leverde een aardig steekspel op tussen de K.V.P.-fractie-
leider, de heer P. V. M. Vercauteren, en het lid van Ged. Staten, de heer C.
Hamelink. De heer Hamelink moest het loodje leggen, want op voorstel van
de heer Vercauteren besloten de Staten met 18 tegen 16 stemmen de vast
stelling van het ontwerp-beslult, waarbij het wegschap werd opgericht, aan
te houden tot de zomeTzitting.
Gillette S3
Een goeie morgenbegint met Gillette I
Naar productieverhoging.
„Wij eerbiedigen uiteraard de Zondagsheiliging. Nu wordt van confessionele
zijde gesteld, dat economische noodzaak wèl het werken op Zondag toestaat,
maar alleen economische wenselijkheid niet. Nu is het grote probleem
hierbij, dat de grens tussen noodzaak en wenselijkheid uiterst vaag en moeilijk
te trekken is!" Tot deze verzuchting kwam de kabinetschef van minister
Albregts, de heer Pen, Zaterdag toen hij tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van
de Vereniging voor Staathuishoudkunde in debat trad met de beide prae-advi-
seurs over het in deze vergadering aan de orde zijnde onderwerk: „De opvoering
van de productiviteit.
Het was trouwens niet de enige i perkende bepalingen, noch voor de
verzuchting: een der prae-adviseurs, werknemers, daar men geen loon meer
Prof. Ir B. W. Berenschot, had zich naar prestatie kent en er geen of wei-
al eerder afgevraagd of het niet be
ter was al dat gepraat en geschrijf
over productieverhoging nu maar eens
achterwege te laten en die tijd te be
steden aan het werkelijke opvoeren
der productie! Zij het dan misschien
op bescheidener schaal, maar wel met
een onmiddelijk effect! De 17 sprekers
die van de voorzitter, Ir H. L. Keus,
het woord verlangden, waren het over
het algemeen wel met deze opvattin
gen eens. En men was het er ook
over eens, dat productie-opvoering
alleen maar kan slagen als daarvoor
een bepaald „geestelijk klimaat" wordt
geschapen, een soort sfeer, die ieder
bewust maakt, dat de productie om
hoog moet.
„Maar dan moeten er ook prikkels
z(jn om de productie te verhogen!'' zei
een der sprekers. En die zijn er niet,
noch voor de ondernemers, die gebukt
gaan onder zware lasten en allerlei be
nig differentiëring in de lonen is''.
Hierover kwam Prof. Koopmans in
debat met de twee prae-adviseurs, mr
J. A. Berger. Mr Berger had grote
aandacht besteed aan het „prestatie-
loon" en een goed opgebouwd loon
systeem met objectieve prestatiebelo
ning bepleit. Dit achtte de professor
niet goed mogelijk. Een goed opge
bouwd loonsysteem vraagt minimum
lonen. Stijgt de behoefte dan stijgen
ook die lonenen gaan zij, die naar
Deviezenreisregeling en
autotoerisme.
De K.N.A.C. heeft zich in verband
met de bekendmaking van de devie
zenreisregeling voor 1952 tot de direc
tie van de Nederlandsche Bank' ge
richt met het verzoek de toe te ken
nen autovergoeding, welke thans
f 2000 bedraagt en alleen aan de eige
naar van de auto wordt verschaft, in
overeenstemming te brengen met de
zeer sterk gestegen bedrijfskosten.
Rekening houdende met kleine
voorzieningen zou men met dit be
drag hoogstens, bij de sterk gestegen
benzineprijzen, een afstand van on
geveer 2000 km. kunnen afleggen.
Voor hen, die per auto naar Madrid
of Lissabon willen reizen, bedragen
de kortste kilometerafstanden echter
resp. 3266 en 4568 km. Soortgelijke
afstanden gelden ook voor bezoeken
aan Klagenfurt in Oostenrijk, Stock
holm in Zweden of Rome in Italië,
welke dus practisch voor de autotoe
rist onbereikbaar zijn, hoewel deze
landen toch ook in de reisregeling
zijn opgenomen.
Deze situatie is aldus de K.N.A.C.
in scherpe tegenstelling tot de andere
vormen vah toerisme.
prestatie beloond willen worden loon
eisen stellen, want zij willen uiter
aard meer verdienen, dan degenen,
die minder prestaties leveren. En zo
gaat men in een cirkel draaien.
In zijn herdenkingsrede wees de
Commissaris der Koningin op het af
scheid, dat Jhr Quarles van Ufford
op 23 December 1947 van de Staten
nam.
Jhr de Casembroot wees er op hoe
zeer Jhr Quarles de goede verstand
houding met de Zeeuwen op prijs
stelde, wat hem zo herhaaldelijk bij
lief en leed is betoond.
Vooral de hartelijkheid van de be
volking, betoond bij zijn verbanning
naar Brabant, een hartelijkheid'waar
aan zelfs een zeker risico was ver
bonden, werd door hem dubbel op
prijs gesteld.
Wanneer wij een terugblik werpen
op hetgeen tijdens zijn ambtsperiode
tot stand is gebracht, dan is dat in
derdaad een indrukwekkende lijst.
Ik denk hierbij aan de enorme voor
uitgang op het gebied van de wegen
verbetering, provinciale bootdiensten,
de P.Z.E.M., enz.
Het verdroot hem zeer, zo vervolg
de de Commissaris, dat hij het her
stel van zijn door de oorlog zo zwaar
geteisterde provincie, niet geheel heeft
kunnen voltooien, maar wij allen zijn
ervan overtuigd, dat onder zijn be
wind de hechte grondslagen voor dit
herstel werden gelegd.
Hij ontzag zich geen moeite, wan
neer het er om ging om iets voor
Zeeland te bereiken. Ondanks het ge
brek aan verbindingen na de bevrij
ding, was hij daarvoor, in letterlijke
zin, dag en nacht in de weer.
Ik meen zelfs te mogen verklaren,
dat hij hiervoor ten dele zijn gezond
heid heeft opgeofferd, waardoor hij
helaas zo kort van zijn zo welver
diende rust heeft mogen genieten.
Moge de waardering die hij aller-
wege en niet in het minst ook van
uw college voor zijn arbeid heeft mo
gen ondervinden, een troost zijn voor
zijn zo diep bedroefde familie, zo be
sloot Jbr r3" Casembroot.
LOF VOOK DE A.M.Z.
Van de ingekomen stukken werd
o.m. een verzoek van het Middel
burgs Mannenkoor om subsidie in
handen van G.S. gesteld. De wijziging
van het Bezoldigingsbesluit Prov.
ambtenaren werd z.h.s. aangenomen.
Ook het voorstel tot wijziging van de
Verordening tot regeling van de reis-
en verblijfkosten van de leden van G.
S., waardoor een billijker regeling
ontstaat werd z.h.s. aanvaard. De heer
D. W. Lindenbergh (V.V.D.) voorzag
onbillijkheden en verzocht de terug
werkende kracht van het besluit niet
op 1 Januari 1950 te laten ingaan, doch
op 1 Januari 1951. Toen het lid van
O.S., de heer C. Philipse, hem ech
ter verzekerde, dat de onbillijkheden,
die zich zouden voordoen, in onder
ling overleg tussen de betrokken le
den van G.S. uit de weg zouden wor
den geruimd, had ook de V.V.D.-
woordvoerder geen bedenkingen meer.
De aanvaarding van de door de mi
nister van Verkeer en Waterstaat aan
de N.V. Ned. Spoorwegen voorgestelde
regeling betreffende de liquidatie van
de N.V Spoorweg Mij. „Zuid-Beve
land" leverde de heer J. S. Visscher
(Arb.) stof tot spreken. Hij wees er
op, dat er een en ander hapert aan
de busverbinding GoesHoedekens-
kerke, vooral omdat geen fietsen en
kinderwagens kunnen worden ver
voerd. Hij vroeg te bevorderen, dat de
spoorverbinding tussen beide plaat
sen weer zou worden hersteld.
De heer Philipse zei in zijn antwoord,
dat de minister ongetwijfeld bezwaren
zou hebben tegen de spoorverbinding.
Bovendien zijn er geen motorwagens
meer, die vroeger de spoorwegverbin
ding onderhielden. Hij bracht hulde aan
de A.M.Z. voor de wijze, waarop deze
maatschappij de busverbindingen op
Noord- en Zuid-Beveland onderhoud.
(Ingez. mededpling, advert.)
NN.ALLEMAAL ZUANENBERG'S ROOKWORST..KOLOSSAAL}
NA Her PLL2/ER/0 GLIJDEN
OP GLADDE BAAN.
TRACfESRTMOEVER
OPROOKWORiTVANVE
„MTTEZMfiH"/
„Ik had niet moeten gaan", zei hij.
„Ik maak de hele boel kapot".
Vorstermans kwam naast hem
staan, vergevensgezind. „Wat maak je
kapot?" vroeg hij belangstellend.
„Dat met Marianne", antwoordde
Karei. „Dat briefje, hier...." Hij
reikte het verfrommelde papiertje
over. Los van de aarde, hoog in de
lucht en dan maar met z'n tweeën,
kan een gesprek zo vertrouwelijk
worden.
„Wat!?" riep Vorstermans ver
baasd. „Wat verbeeldt dat ding zich
eigenlijk? Denkt ze soms, dat je om
het simpele feit dat je op haar aar
dige bekje verliefd geworden bent,
geen ballonvaarten meer mag maken?
Wat is dat voor een grap?"
Karei staarde verlegen op het
briefje. „Ik heb het beloofd", erken
de hij. Vorstermans greep hem bij
zijn schouders. „Kijk me aan Karei
Bovenkamp", beval hij. „Wil je daar
mee zeggen, dat je haar op de voor
waarde gekregen hebt?"
't Bleef lang stil. Karei keek hem
niet aan en antwoordde niet. Pas toen
Vorstermans opnieuw bulderde en
het klonk zo hard in de stille lucht
„Zeg op!" knikte hij bedeesd en ver
legen ja.
Vorstermans schaterde. „Die is
goed. Vorstelijk vind ik die mop: Ka-
reltje geeft z'n toekomst voor de
liefde. Man dat is een roman op zich
zelf".
Hjj zag de verwarring van de jonge
ballonvaarder en direct bond hij in.
„Kop op, kerel. Ik kan me best
voorstellen dat je verliefd bent, maar
je had zeker de mogelijkheid uitge
sloten dat zij het ook was? Heus, dat
meisje komt wel bij je terug."
daar verwen je ze mee.... Stil nou
eens even, man, je wilt toch niet be
weren dat je er meer verstand van
hebt, dan ik? Nou dan."
„Ze komt niet terug, 't Is uit!"
hield Karei bokkig vol, maar hij
hoopte anders en was bereid om al
les te geloven wat Vorstermans hem
zou voorspellen. „Je wilt graag mar-
GO VERBURG
27.
„Vast niet", zei Karei. „Je kent
haar niet. Ik had niet moeten gaan".
„Luister nou eens heel eventjes
naar mij: Waarom mag jij niet in die
ballon? Nee, stil maarik begrijp
dat best: Ze is bang. Is het niet zo?"
Karei knikte opnieuw, maar hij
deed-zijn mond open om haar hou
ding te verdedigen. Vorstermans
wenkte dat hij zwijgen moest. „Ik
heb er geen bezwaar tegen dat ze
bang is. Dat gaat wel over, als ze
ziet dat het steeds goed afloopt",
ging hij verder. „Het is in ieder ge
val een bewijs dat ze zuinig op je is.
En nou die belofte. Dat was natuur
lijk erg dom, dat weet je allang. Je
moet een vrouw nooit te veel beloven,
telaartje spelen, daar zit hem de
kneep. Ze zal er misschien even over
heen moeten komen dat je ook nog
een eigen mening hebt, maar dan
komt ze terug. Let op m'n woorden.
Zo, en nu gaan we ook nog een
beetje plezier van de wedstrijd bele
ven. Van onze collega's is geen spoor
meer te ontdekken, wel?"
Uit de „rote linnen tas van de
mandbekleding, pakte Karei zijn ver
rekijker. Voordat hij de tas opende
woog hij het instrument liefkozend
op z'n hand.
„Zo, heb je een kijker aangeschaft?"
bewonderde Vorstermans.
Trots nam Karei de kijker uit «te
tas. „Hier", zei hij, „van notaris
Wiekheuvel gekregen. Pracht-ding,
hè!"
Hij zocht de horizon af. „Nee hoor,
geen ballon meer te zien. Vreemd is
dat."
Vorstermans lachte zacht. „Mis
schien is het niet zo erg vreemd", zei
hij. „We zijn ineens naar de 1500 me
ter gesprongen, want ik had nog een
extra zak ballast overboord gezet. Ik
was bang dat je anders het sprongetje
nog zou wagen en mij op mijn eentje
laten gaan."
Karei gaf geen antwoord. Het was
niet prettig om aan dat ogenblik te
rug te denken. Hij kon er zich voor
schamen.
Gedachteloos gaf hij de kijker aan
Vorstermans. Ook die keek, maar ner
gens zag hij een ballon. 'tWas trou
wens ook moeilijk, want de zon stond
in het Zuid-Oosten, zodat ze de later
opgestegen ballons niet zien konden
tegen het felle licht. De lucht was
wazig, zodat ook met de kijkers het
zicht beperkt bleef.
Ben beetje over de hand van de
mand hangend keek Vorstermans
naar de aarde. Beneden slingerde
zich het grijs-wit van een beton weg
in wijde bochten. Met de kijker ont
dekte hij daarop stipjes, veel stipjes.
„We hebben heel wat vossenjagers",
vertelde hij. „Zeker omdat wij zo
netjes de weg volgen."
(Wordt vervolgd.)
Nimmer" aldus het lid van G.S.
„bereikten ons klachten. Er wordt,
zo verzekerde hij, naar een oplossing
gezocht om het vervoer van rijwielen
en kinderwagens mogelijk te maken".
Z.h.s. werd het voorstel daarop aan
genomen. Het nieuwe reglement op
de wegen en voetpaden in Zeeland
werd z.h.s. vastgesteld.
HET WEGSCHAP.
De behandeling van de stichting
van het wegschap Hulstde Paal werd
een Oost Zeeuwsch-Vlaamse aange
legenheid De heer Vercauteren ver
zette zich tegen de verdeling der on
derhoudskosten, zoals die in het ont-
werp-besluit was opgenomen. Hij wil
de nader overleg met de lichamen,
die.bijdragen moeten verlenen.
Hij kreeg steun van de heer Poppe
(K.V.P.), die zei, dat er 30 jaar is
onderhandeld eer dit wegschap kon
worden opgericht. Hij wees er voorts
op, dat het gevaarlijkste stuk weg n.l.
Graauwde Paal niet verbeterd
wordt. Ook was hij van mening, dat
met betrekking tot de weg Stoppel
dijkBoskapelle wellicht de oplos
sing van de wegverbetering zou kun
nen worden gezocht in oprichting van
een wegschap. De heer Hamelink, lid
van G.S., voelde niets voor de sug-
gestie-Vercauteren, die in eerste in
stantie het artikel over de onder
houdskosten uit het voorstel gelicht
wilde zien. Hij zei, dat de gemeenten
Graauw en Hulst met betrekking tot
de verbetering van de weg Hulstde
Paal meer hebben gedaan, dan zij
wettelijk verplicht waren. „Over de
verbetëring van de weg Graauwde
Paal", zo zei de heer Hamelink tot de
heer Poppe, „moet U in Graauw gaan
praten!" Er ontspon zich een discus
sie tussen de K.V.P.-fractieleider en
de heer Hamelink, die resulteerde in
het voorstel van eerstgenoemde om
de oprichting van het wegschap aan
te houden tot de zomerzitting.
HAMERSTUKKEN.
Met een sneltreinvaart werkte men
zich door de agenda heen. Er werd
subsidie verleend aan de Commissie
ter bestudering van de sloot en grond
waterstanden, de subsidieregeling op
leiding gezinsverzorgster werd goed
gekeurd evenals het verlenen van een
subsidie aan de Stichting „Vrienden
van het Ned. Costuummuseum" ta
Amsterdam. De bijdragen in de kosten
van herstel van monumenten van ge
schiedenis en kunst werden voet
stoots verleend. Het voorstel tot af
wijzing van het verzoek om subsidie
van de afd. Zeeland van de Ver. voor
Ned. Gemeenten werd ingetrokken,
daar een brief van de afd. was inge
komen, waarin van het subsidiever
zoek werd afgezien, omdat gebleken
was, dat kosten, die moeten worden
gemaakt voor het geven van advies
aan G.S., kunnen worden gedeclareerd
ter Griffie. Tot aller verwondering
tenslotte werd het nieuwe Zeeuwse
Stierenreglement z.h.s aangenomen.
De vergadering werd daarna ver
daagd, waarna in de middaguren de
begrotingen werden behandeld. Daar
wegens de dikke mist de veerdienst
VlissingenBreskens gestremd was,
ontbraken de Statenleden uit West-
Zeeuwsch-Vlaanderen. Ook de heer
D. Kodde (S.G.P.), die lange tijd ziek
is geweest, doch nu weer uit het zie
kenhuis in zijn woning is terugge
keerd, ontbrak. Hilariteit verwekte
nog de mededeling van de voorzitter
(dit naar aanleiding van opmerkin
gen over het afrekenen van de koffie
na de Statenzitting) dat voor ditmaal
was besloten, dat G.S. de Statenleden
de koffie aanboden!
Ambtenaren mogen geen lid zijn
van de C.P.N.
De regering is overgegaan tot de sa
menstelling van een nieuwe lijst van
voor ambtenaren verboden verenigingen.
Deze lijst omvat: de Communistische
Partij Nederland, de Arbeidersbond
voor Cultuur, het Algemeen Neder
lands Jeugdverbond, de Nederlandse
Vrouwen Beweging, de Eenheidsvak
centrale en de daarbij aangesloten be-
drijfsbonden. De regering heeft boven
dien besloten de colleges van Gedepu
teerde Staten en de colleges van B. en
W. in overweging te geven de plaatse
lijke verordeningen in deze, met het
rijksambtenarenreglement in overeen
stemming te brengen.
KORTE BERICHTEN
De A.N.W.B.-wegenwachten zullen op
Eerste Kerstdag en op Nieuwjaarsdag
niet op de weg zijn. Evenals andere ja
ren, zullen ook ditmaal de „pechbevrij-
ders" in staat worden gesteld, deze
feestdagen in de huiselijke kring te
vieren.
Tot burgemeester van de gemeente
Vlodorp en van de gemeente Melick en
Herkenbosch, beide in Limburg gelegen,
is met ingang van 1 Januari a.s. be
noemd mr E. G. G. M. Rutten, thans
werkzaam bij het E.T.I. in Limburg.
In een chemische fabriek in de bin
nenstad van Amsterdam, was Maandag
een ketel, waarin zich hixachoo-gas be
vond, gebarsten. Een 24-jarige chef be
gaf zich, voorzien van een gasmasker
en met een touw om het middel in de
ketel om de schade op te nemen. De
eerste twee malen verbleef hij zeven
minuten in de ketel. De derde maal dat
hij in de ketel ging deed hjj het touw
af. Na korte tijd bemerkte een toezicht
houdende arbeider dat de man niet
meer bewoog. Twee arbeiders haalden
hem uit de ketel, maar hij bleek reeds
te zijn overleden. De beide arbeiders
geraakten zelf ook buiten bewustzijn en
moesten naar het Wilhelmina Gasthuis
worden vervoerd.
