ABdIjsirooP
de verkoop en opheffing van de
spoorlijnen op Zuid-Beveland*
WAT DOEN DE VER. NATIES VOOR
HET KIND?
/T
Morgen wordt in Engeland
de verkiezingsslag geleverd
de (oupe
©ie
VANDAAG IS HEI UNO-DAG.
480 millioen kinderen in deze wereld lijden nog gebrek;
hen te helpen is het doel van de Unicef*
Het kind heeft rechten.
De zwevende stemmen zullen de
doorslag geven.
Hoe kan Uw maag „graag" zijn-
„MfrezwAAN"!
ONS FEUILLETON.
yLcfafyelfa ov eAwinb
i)
Woensdag 24 October 1951
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
Ergens in een klein dorpje in Italië woont Bernardo. Bernardo is een
jongetje van vijf jaar. Hij heeft een mager snoetje met grote bruine ogen.
Zijn blouse is sjofel, zijn broek versleten. Onder zijn blote voetjes zit een
dikke eeltlaag. Over zijn ene teen loopt een schram. Die voetjes hebben zich
's zomers gebrand aan het gloeiende zand en hebben zich 's winters gekromd
van de koude der straatstenen. Want Bernardo heeft nooit schoenen ge
dragen. Hij uieet niet eens, dat die ook voor kinderen bestaan. Op een mor
gen moet hij bij de burgemeester komen. In het gemeentehuis zien zijn ver
baasde kinderogen een hele berg schoe~nen. Een juffrouw neemt hem mee
en trekt hem een paar aan. Hij mag ze houden. Een poosje later zit hij op
een stoep naast een kameraadje, dat even verrukt is als hij, zijn nieuwe
schatten te bewonderen.
Werk van Unicef!
Een kampong in Indonesië. Armzalige hutten bedekt met palmbladen.
Mensen tot op hun been vermagerd door malaria. Mannen met koortsachtige
schitterogen van de t.b.c. Kinderen met opgezette hongerbuikjes. Moeders,
die zich nauwelijks meer op de been kunnen houden. Baby's, die voortdurend
schreien om voedsel. Opeens een karavaan, beladen met kisten. Mannen in
witte jassen. Zusters in verpleegstersuniform. Een tent wordt geïmprovi
seerd. De malaria-patiënten krijgen medicijnen. De t.b.c.-lijders ontvangen
injecties. Er wordt rijst gekookt voor de kinderen. Er wordt melk bereid uit
melkpoeder voor de moeders en de baby's.
Werk van Unicef!
Zj zouden we nog een tijd kunnen
doorgaan. Deze schetsjes zijn maar
simpele voorbeelden van de talloze din
gen, die de Verenigde Naties voor de
kinderen doen, omdat volgens de Rech
ten van het Kind, ieder kind moet wor
den beschermd tegen verwaarlozing en
uitbuiting en tegen alle praktijken, die
misdaad en haat aankweken. Alle kin
deren behoren de gelegenheid te ont
vangen voor een normale en gezonde
ontwikkeling in een atmosfeer van vrij
heid en waardigheid.
Om deze rechten te handhaven werd
op 11 December 1946 gesticht de Uni
ted Nations International Children»
Energy Fund (UNICEF), hetgeen in
het Nederlands vertaald betekend: het
Internationaal Kindernoodfonds der
Verenigde Naties. Het doei van deze
stichting is de kindernood in de we
reld te lenigen, in de eerste plaats in
de landen, die door de oorlog zijn ver
woest en in de tweede plaats daar,
waar de gezondheidstoestand van de
kinderen te wensen overlaat.
Dat deze nood in de verwoeste ge
bieden groot is, weten we. Duitsland,
Oostenrijk, Italië, Griekenland en Ko
rea. zijn er de schrijnende voorbeelden
van. Maar weet u ook, dat in de we
reld van de ongeveer negenhonderd
millioen kinderen beneden de 15 jaar,
zes honderd millioen wonen in landen,
waar nog primitieve toestanden be
staan? Dat er van deze zeshonderd mil
lioen, vierhonderd tachtig millioen ge
brek lijden, hetzij aan voedsel of aai)
medische verzorging, aan schoolruimte
of aan sociale bescherming? Hier ligt
dus wel een geweldig arbeidsterrein.
MOEILIJK WERK.
Unicef is niet terug gedeinsd voor
deze bijna niet te volvoeren opgave. Ze
is aan het werk gegaan, daarbij gehol
pen door andere onderdelen van de or
ganisatie der Ver. Naties. Ze heeft zich
ontfermd over 470.000 Joodse en Ara
bische vluchtelingetjes met hun moe
ders in Israël. Ze heeft verschillende
regeringen geholpen bij het bouwen van
fabrieken voor de vervaardiging van
melkpoeder; bij het inrichten van la
boratoria en ziekenhuizen; bij het or
ganiseren van cursussen voor verpleeg
sters, kinderverzorgsters en sociale
werkers en werksters. Ze heeft tehui
zen geopend voor kleine oorlogsinvali
den. Ze heeft vijf millioen kinderen kle
ren en schoeisel gestuurd. Ze heeft ge
zorgd dat er scholen werden gebouwd,
dat er onderwijs werd gegeven in Chi
na, India, Hondo, de Filippijnen, Nieuw-
Guinea, enz. In deze vijf jaar zijn twaalf
Vandaag is het zes jaar ge
leden, dat het Handvest der
Ver. Naties werd ondertekend
en daarom is de 24ste October
U.N.O.-dag. Maar de be
moeiingen die de V.N. met de
wereld van vandaag hebben
zijn veel en velerlei. Dat
dringt zo maar zelden tot de
mensheid door; voor velen be
tekenen de letters V.N. weinig
meer dan een aanduiding voor
politiek gekrakeel in de Veilig
heidsraad en in de Algemene
Vergadering en voor bloedige,
zij het noodzakelijke acties als
op Korea. Dat de U.N.O.
meer, heel veel meer doet
wordt te weinig beseft en op
een dag als deze moet dat de
wereld verteld worden. De
herdenking op deze dag, deze
24ste October 1951, is daarom
geplaatst in het teken van deze
vraag: „Wat doen de Ver.
Naties voor het kind?"
-J
Waur ae ^.,tsporiverbindingen vele moeilijkheden opleveren, worden door
de Unicef pakezels gebruikt om melk, voedsel en medicijnen te transpor
teren voor behoeftige kinderen in 60 landen van de wereld. Geen dorp is te
afgelegen, geen moeilijkheid te groot om de levensmiddelen te distribueren.
De foto toont de aankomst van een Unicef-transport in het Griekse dorp
Skafi, dat in Macedonië is gelegen.
millioen kinderen in Europa, het Mid
den-Oosten en Noord-Afrika ingeënt
tegen T.B.C. Nu is men daarmede bezig
in Azië en Zuid-Amerika. In Grieken
land leed van elke vier inwoners er één
aan malaria, nu nog één op elke twin
tig. Unicef verschaft melk, levertraan
en ander voedsel in alle gebieden, die
geteisterd worden door hongersnood. Op
het ogenblikkrijgen alleen in Europa
vier millioen kinderen in negen ver
schillende landen elke dag een glas
melk. In Zuid-Amerika is Unicef een
hardnekkige strijd begonnen tegen tro
pische ziekten. Wat heeft Unicef eigen
lijk niet gedaan?
Ze werkt practisch overal, behalve in
Rusland en Siberië. Het ijzeren gordijn
is daar, zelfs voor kindernood, niet op
zij geschoven
GEWELDIGE OPDRACHT.
Natuurlijk kost dit alles veel geld.
Het wordt bijeen gebracht door de lan
den, die bij de Unicef zijn aangesloten.
Dat zfjn er meer dan vijftig. Deze be
talen een vaste contributie. Nederland
doet dat eveneens. Ook kreeg de Uni
cef het grootste deel der goederen, die
aan de vroegere UNRRA behoorden.
Bovendien werkt de UNAC mee (United
Nations Appeal for Childen). Deze
instelling organiseert de acties, door
particulieren spontaan en vrijwillig aan
geboden om een steentje bij te dragen
aan dit geweldige werk. Over de Unac
lopen de hulpacties van jeugdgemeen
schappen en padvinderij. Zo kan de Uni
cef werken aan haar geweldige op
dracht. Ze doet dit onder toezicht van
een raad, bestaande uit leden van 26
landen. Deze raad verdeelt de beschik
bare gelden over de projecten, oehan-
delt de aanvragen om hulp en sluit ver
dragen tussen het fonds en het la: d, dat
moet worden geholpen.
De taak van de Unicef is nog lang
niet volbracht. Ook de Algemene Ver
gadering van de Verenig Je Naties heeft
dit begrepen. Ze heeft dit voorjaar be
sloten het voortbestaan van deze in
stelling voorlopig met drie jaar te con
tinueren en dat zal nog wel eens moe
ten geschieden. Helaas
(Ingez. mededeling, adv.)
Bedenk, dat uit een
onverzorgde Icinder-
hoest een zwakke
borst overblijft. Be
strijd kinderhoest met
Labour of de conservatieven
Stromen van woorden en papier zijn er in de afgelopen weken van de
verkiezingscampagne over het Britse land gegaan, hoofdzakelijk uit een drie
tal bronnen, alle in dt onmiddellijke omgeving van het parlement in het
Londense Westminster gelegen: Transport House, de zetel van de Labour-
partij is een rustige zijstraat, Abbey House in de voorname Victoria Street,
waar de conservatieven op de derde verdieping hun hoofdkwartier hebben,
en het hoofdbureau van de Liberale partij dat op korte afstand van Abbey
House eveneens in Victoria Street is gevestigd.
Men verwacht, dat het bg de verkie
zingen voor het Lagerhuis morgen en
niet minder de volgende dag, waarop
het gros van de uitslagen bekend zal
worden vooral zal spannen In een
85-tal van de In totaal 625 kiesdistric
ten, waar socialisten of conservatieven
bjj de verkiezingen van Februari vorig
jaar slechts met een kleine meerderheid
konden winnen.
Engeland kent niet, zoals Nederland,
thans het stelsel van de evenredige
vertegenwoordiging waarbij het gaat
om de stemmenaantallen over het ge
hele land, doch het districtenstelsel,
•maarbij dus in elk district apart de
strijd beslecht moet worden tussen de
voor dat district gestelde candidaten
der deelnemende partijen.
Niet elke partij heeft in elk district
haar eigen candidaat. Ditmaal zijn in
totaal 1362 candidaten gesteld, tegen
1868 bij de vorige verkiezingen. De li
beralen zijn thans met slechts 105 can
didaten uitgekomen, tegen 475 In 1950:
de communisten met niet meer dan 10,
tegen 100 vorig jaar. Labour heeft 613
candidaten gesteld, de conservatieven
en partijgangers 612. Verder zijn er 9
onafhankelijken, 9 nationalisten en 4
van de onafhankelijke labourpartij.
ZWEVENDE STEMMEN.
Vooral nu de liberalen met zoveel
minder candidaten zijn uitgekomen, zal
in vele distrieten de strijd tussen con
servatieven en socialisten gaan om de
„zwevende" liberale stemmen. De po
sitie op het midden van de wip, welke
de liberalen in het ontbonden parlement
ten naaste bij hebben ingenomen, weer
spiegelt zich aldus in het klein by de
stemmens tryd in deze districten.
Waar bij de komende verkiezingen
mogelijk een klein aantal stemmen naar
de ene of de andere zijde de doorslag
zal kunnen geven, treft elke partij spe
ciale maatregelen om zich te verzeke
ren van de stemmen van zieken, inva
liden en ouden van dagen, die weinig
of geheel niet in het openbare leven
verkeren en aldus in het algemeen poli
tiek onzelfstandig worden geacht, maar
die toch, onder dekking van een dok
tersattest, per post hun stem kunnen
uitbrengen.
Een andere wijze van stemmen is die
bij volmacht, b.v. voor militairen in het
buitenland, zee- en handelslieden en ac
teurs buiten de grenzen. Stemrecht heb
ben overigens in het algemeen alle
Britse onderdanen en andere burgers
van het Gemenebest (ook die van de
Ierse republiek) die in het Verenigd
Koninkrijk gevestigd en 21 jaar oud
zijn, behalve degenen die een gevange
nisstraf uitzitten, krankzinnigen en de
„peers" oftewel „edelen", die als zo
danig lid zijn van het Hogerhuis.
De actief stemgerechtigden bezitten
ook het passief stemrecht, behalve
geestelijken van de gevestigde kerken
van Engeland en Schotland en van de
rooms-katholieke kerk, bankroetiers en
gesalarieerde kroon-functionarissen met
uitzondering van de leden der regering
en de leider der oppositie.
De kiezer brengt zijn stem uit door
op het stembureau een kruisje te
plaatsen bij de naam van de candidaat
zijner keuze op het hem uitgereikte
stembiljet. Wanneer de verschillende
candidaten een gelijk aantal stemmen
blijken te hebben verkregen, wordt, na
hertelling, door het lot beslist.
In het in 1948 gekozen parlement had
labour een meerderheid van bijna 150.
Deze verminderde bij de verkiezingen
van vorig jaar tot slechts zes. De zetel
verdeling in het ontbonden parlement
was als volgt: labour 315 zetels, con
servatieven en partijgangers 298 zetels,
Liberalen 9 zetels, Ierse nationalisten
2 zetels speaker 1 zeteL
READING.
Bij het bekend worden van de ver
kiezingsuitslagen zal de aandacht voor
al gericht zijn op het resultaat van de
Zuid-Engelse plaats Reading, want
„as Reading goes, so goes the nation".
Dovynlngsireet 10; het adres van de
ambtswoning van de minister-presi
dent. Morgen zal beslist worden, wie
dit vermaarde adres het zijne mag
noemen.
aldus luidt het gezegde. En deze faam
heeft Reading te danken aan het feit,
dat in de laatste honderd jaar hier im
mer candidaten uit de bus kwamen die
tot de winnende partij bleken te beho
ren. Vorig jaar waren het twee labour-
leden, toen er voor het eerst in deze
plaats voor twee zetels gestemd werd
inplaats van voor één. Zowel in Zuid
als in Noord-Reading was het aantal
liberale en conservatieve stemmen te
zamen echter groter dan dat van la
bour. Ditmaal zijn er in Reading geen
liberale candidaten gesteld.
De wettelijke zittingstermün van het
Britse parlement is vijf jaar. Binnen
deze termijn echter kan de Koning het
parlement ontbinden, opadvies van de
minister-president, wanneer de regering
in feite terzake van een belangrijke
kwestie verslagen is of wanneer zij, zo
als in het onderhavige geval, nieuwe
verkiezingen gezien de omstandigheden
wenseiyk acht.
Onder
ER ZIJN GRENZEN.
Vorige week is een gezelschap
Amerikanen, vertegenwoordigers van
reisbureaux, door de regering ont
vangen op Kasteel Oud Wassenaar.
Het moet daar nogal erg luxueus zijn
toegegaan, zelfs zó, dat één der Ame
rikanen gezegd moet hebben: Daar
liggen nu onze Marshallguldens!"
Toen de volgende avond het Haag
se gemeentebestuur de gasten ont
ving, heeft de loco-burgemeester, ir
Feber, daarover in bedekte termen,
maar met woorden, die voor geen
tweeërlei uitleg vatbaar waren, de
regering een reprimande gegeven
door te herinneren aan de armoede
van ons volk. Hij zei, dat het Haag
se gemeentebestuur van mening is,
dat officiële recepties sober doch
waardig behoren te zijn.
De directeur van de ANVV vond
de ontvangst goed, maar niet over
dadig. Aangezien de gasten niet had
den gedineerd en de gehele dag had
den rondgetrokken, moesten zij tij
dens de ontvangst iets behoorlijks
voorgezet krijgen.
Wij laten het al of niet overdadige
daarvan nu maar in het midden,
maar willen in het algemeen toch
wel iets zeggen van recepties en offi
ciële ontvangsten. Het is bij vele
officiële en niet officiële instel
lingen na de oorlog de gewoonte ge
worden bij tal van gelegenheden
ontvangsten en recepties te organi
seren, waar de gasten de heerlijkste
gerechten en dranken in zeer over
vloedige mate worden voorgezet. Ne
gen van de tien recepties zijn boven
dien niet geslaagd, als er geen borrel
aan te pas komt. En bij 1 borrel houdt
het niet opDe diners, die wor
den aangeboden, munten uit door
overdaad en exclusiviteit.
Men behoeft helemaal geen zwart
kijker of asceet te zijn om dit culi
naire genot niet te kunnen waarde
ren, Maar er zijn grenzen! De één
jaagt de ander op en van de zo drin
gend noodzakelijke soberheid (dit
overigens allerminst hetzelfde is als
een water- en brood-menuis niet
veel meer over.
Onze armoede is groot. Dat zeggen
wij wel vlug en vaak, viaar geloven
wij het ook en handelen wij ernaar?
Het geld voor luxueuze eet- en
drinkpartijen kan heel wat beter
worden besteed. Het is een post in
onze volkshuishouding, waarop dras
tisch kan worden bezuinigd'.
T.
(Ingez. mededeling, adver
Men kan van een kikker geen veren plukken.
ACHESON NAAR EUROPA.
De Amerikaanse minister van Bui
tenlandse Zaken, Dean Acheson, is van
plan morgen naar Europa te vertrek
ken met het oog op de Algemene Ver
gadering van de Ver. Naties te Parijs
en de bijeenkomst van de Noord-Atlan
tische Raad te Rome volgende maand.
Acheson had geen plannen voor een
bezoek aan West-Duitsland, maar hij
zal te Parijs een onderhoud hebben met
de Amerikaanse Hoge Commissaris
voor W.-Duitsland, John McCloy, over
Duitse vraagstukken.
(Ingez. mededeling, advert
GEEN KENTEKENS VOOR
BROMFIETSEN.
Naar aanleiding van een door de
K.N.A.C. Ingediend adres, heeft de mi
nister van. Verkeer en Waterstaat me
degedeeld, dat van de invoering van de
kentekenregeling voor bromfietsen zo
als thans in het Wegenverkeersregle
ment is bepaald, wegens de daaraan
verbonden grote kosten zal moeten wor
den afgezien. Een nieuwe regeling voor
de bromfietsen is thans in een gevor
derd stadium van voorbereiding.
(Ingez. mededeling, advert.)
met angst om 't hart voor Brandend
Maagzuur?
Die „angst-bij-voorbaat kunt U weg
nemen door altijd een paar Rennies bij
U te steken. Die geven dadelijk verlich
ting bij 't eerste optreden van bran
dend maagzuur en zelfs de hevigste
aanval kunt U met Rennies dadelijk
blussen, 'n Heerlijk middel, die Rennies.
Smakelijk, onbetwist afdoende en
gemakkelijk in te nemen, overal al
tijd -onopvallend. Neem toch een
pak Rennies in huis. Voor Uzelf en Uw
huisgenoten; ook voor de gaande en
komende man
MM.AUSMAAl ZMAMSfilBSRG'S ROOHMORSr..KOIOSSAAlT
MS tN VS HERFST
VS SCHOOI tS HITOSOflAH.
TRACTSSPT MOSVER xóSSgfc
OP ROOKWORST VANDE
Zoals gemeld hebben Ged. Staten de
Provinciale Staten voorgesteld te be
sluiten tot opheffing van de spoorlijnen
GoesWemeldinge en GoesWol-
phaartsdijk cn de door de minister van
Verkeer en Waterstaat voorgestelde re
geling betreffende de liquidatie van de
N.V. Spoorwegmaatschappij Zuid-Beve
land en de overdracht van de ringljjn
op Zuid-Beveiand aan de N.V. Neder
landse Spoorwegen te aanvaarden.
Gelet op de ervaringen de laatste tijd
elders opgedaan, zouden Ged. Staten
als voorwaarde gesteld willen zien, dat
niet alleen het college tijdig tevoren
over de eventuele opheffing van de
ringlijn of staking van het vervoer op
deze lijn, wordt gehoord. Hiervoor zal
ten allen tijde toestemming van Ged.
Staten vereist zijn.
VOORGESCHIEDENIS.
Het voorstel van Ged. Staten heeft
een langademige voorgeschiedenis. In
September 1950 deelde de minister me
de, dat de wenselijkheid werd overwo
gen om de N.S. van haar exploitatie
plicht op de lijnen Goes—Wolphaarts-
dijk en GoesWemeldinge te ontheffen.
Beide lijnen behoorden toe aan de N.V.
Spoorweg Mij Zuid-Beveland. Wanneer
dit werd toegestaan, dan behoefden de
lijnen, die in de oorlog werden opge
broken niet meer herlegd te worden.
De gemeentebesturen van Wolphaarts-
dijk, Kattendijke, Wemeldinge en Kloe-
tinge alsmede de Stichting voor de
Landbouw achtten herlegging van de
opgebroken lijnen niet nodig. Ook Ged.
Staten hadden geen bezwaren. Een en
ander werd de minister meegedeeld, als
ook, dat door de Provincie aan de N.V.
Spoorweg Mij Zuid-Beveland een rente-
Het is al laat in de avond als moe
der weer thuiskomt. Haar ogen zijn
rood geschreid. Ze heeft buurvrouw
De Vries weggebracht naar een zus
ter van haar. En De Vries zelf? Ja,
die is weggehaald, met een zieken
auto weggebracht. Spoedopname in
een inrichting voor zenuwlijders.
Geert vraagt maar niet verder. In
richting voor zenuwlijders, krankzin
nigengesticht.
Die avond kan Geert de slaap moei
lijk vatten. Hij denkt aan buurman.
En hij denkt ook aan Fransen. De
een zit in een gekkengesticht, de an
der misschien in een donkere cel.
Twee mensen, die niets van elkaar
weten. Maar beiden niet opgewassen
tegen de hoge eisen, die het leven
stelt.
Geert bidt voor hen, dat God hen
nabij moge zijn in hun beproeving.
En dat Hij hem de kracht moge
schenken, om zich staande te houden
op de moeilijke weg, die het leven is.
TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Op zekere dag gaan Jan Ruiter en
Geert Slot niet de boer op. Nee, ze gaan
vandaag met de trein, helemaal naar
Amsterdam. Dat is een gebeurtenis in
Geerts leven, want hij heeft nog niet
veel van de wereld gezien, en in Amster
dam is hij nog nooit geweest.
Ze gaan weliswaar niet voor hun ge
noegen naar de hoofdstad, maar dat
verhindert niet, dat Geert het een reuze
uitstapje vindt. Jan moet er inkopen
doen, voor het bedrijf. Je kunt ook wel
schriftelijk bestellen, op de prijscourant,
maar hij vindt het nodig, dat hij zich
eens ter plaatse oriënteert. Bovendien
is Jan ook een volwassen man en hij U
al vaker ln Amsterdam en andere grote
plaatsen geweest.
Als het aan Geert lag, zouden ze wei
nig opschieten. Er zijn hier zoveel win
kels en er liggen allerlei dingen uitge
stald achter de ramen; dingen, die hij
wel graag eens met aandacht zou wil
len zien.
f
60.
door WIJMIE FIJN VAN DRAAT.
zie je, als je zelf gaat, licht dingen,
waar je anders niet op zou komen.
Geert mag dan zijn mooie nieuwe
sportpak en jekker aan hebben, toch
voelt hij zich een echt provinciaaltje,
als hjj door Amsterdams straten loopt.
De mensen om hem heen, dat ziet hij
wel, voelen zich hier thuis. Ze lopen en
rijden alsof ze allemaal haast hebben.
Sjonge! wat een stroom van fietsers,
trams en auto's is het hier! Een beetje
angstig loopt hij naast Jan voort. Tel
kens als hij 'n auto-claxon hoort, denkt
Geert, dat ze zullen worden overreden,
hoewel ze veilig op het trottoir lopen.
Bij Jan is van die vrees geen spoor
te bekennen. Die wandelt hier even rus
tig als op de heide buiten Heidorp. Nu
„Kom, Geert", zegt Ruiter. „Mis
schien komen we daar straks nog aan
toe. Eerst onze boodschap!"
Een paar keer moet Jan naar de weg
vragen, want erg bekend is hij niet in
Amsterdam. Men wijst hen een vrij
smalle, donkere straat. Geert heeft het
idee, dat de hoge huizen aan weerskan
ten aanstonds op hen zullen neervallen.
Waarom maken de mensen de huizen
hier zo hoog? En vinden ze het werke
lijk leuk, om daar drie verdiepingen bo
ven de begane grond te wonen?
„Ze weten niet beter", zegt Jan. „En
de grond is duur, dus ze moeten er zui
nig mee omspringen".
Ze passeren ergens een aardig sluisje,
midden in de oude stad. Het lijkt eerst
een brug, maar als je naar beneden
kijkt, zie je, dat er sluizen in het water
zijn. En ginds ziet Geert een oude, grij
ze toren oprijzen. Die staat daar hoog
boven het gewoel, als een wijzende vin
ger. Ja, de hemel is hier ook, boven
Amsterdam evengoed als boven Hei
dorp. De huizen zijn niet zo hoog, als
men bij de oneindigheid van de hemel
vergelijkt.
Eindelijk, na wat omlopen, hebben ze
een groot magazijn bereikt;het doel
van hun reis. Geert ontdekt boven de
ingang een oude gevelsteen, waarop
twee kalveren in liggende houding zijn
afgebeeld. „In de twee kalfjes", luidt
het opschrift. Het doet hem aan oude
tijden denken. Maar deze zaak is dan
ook oud.
Als ze door de openstaande deur naar
binnen zijn gegaan, komt er een meneer
op hen af. Jan noemt zijn naam.
„Bent u hier ingeschreven?" vraagt
de ander.
„Ik ben de opvolger van Hannes Wijk
huizen uit Heidorp", zegt Jan.
„O, ja, juist, dan is het goed", zegt
de meneer.
Geert begrijpt, dat niet iedereen hier
toegang heeft. Het gewone publiek mag
hier niet komen, dat moet in de winkel
terecht. Hier komen alleen handelaars,
En hij, Geert Slot, is een handelaar. Hij
heeft een plaats in de wereld, ook al
is het dan maar een kleine.
(Wordt vervolgd)
loos voorschot werd verstrekt tot een
bedrag van f 1.291.812,80.
Een van de voorwaarden w.o. dit
voorschot werd verleend, was dat inge
val de exploitatie werd gestaakt, ter-
wyi het door de Provincie verstrekte
renteloos voorschot nog niet ten volle
was terugbetaald, het nog niet terug
betaalde deel van het voorschot ineens
opvorderbaar zou worden. Op het ver
strekte voorschot werd nimmer iets te
rugbetaald.
Er is aan de minister meegedeeld, dat
de Provincie aanspraak meent te kun
nen maken op een evenredig deel van
het voorschot. Voorts zou de Spoor
wegmaatschappij afstand moeten doen
van de subsidies voor de opgebroken lij
nen. Ook werd de minister erop gewe
zen, dat het van belang is te bepalen,
wat zal worden gedaan met de spoor
banen. De gronden in de buurt van de
spoorbanen ondervinden veel last van
het op de banen groeiende onkruid.
DE KALE KIKKER.
Er is een uitvoerige correspondentie
ontstaan tussen de minister en Ged.
Staten over deze precaire aangelegen
heid. Daaruit blijkt o.m. dat de finan
ciële positie van de N.V. Spoorweg Mij
Zuid-Beveland uitermate slecht is. De
spoorweg staat dientengevolge voor een
veel te hoog bedrag op de balans. De
maatschappij heeft als inkomsten uit
sluitend de jaarlijkse subsidies van de
betrokken publiekrechtelijke lichamen.
Deze subsidies worden evenwel ter be
taling van rente en aflossing van de
rekening-courant schuld doorgegeven
aan de N.S. Door de uitstelregeling, die
bij sommige subsidiëringen werd toe
gepast, wordt maar een deel der sub
sidies ontvangen. Het grootste deel der
jaarlijks binnenkomende gelden wordt
voor rentebetaling aangewend, zodat de
hoofdsom der schuld slechts heel lang
zaam vermindert, waardoor de positie
n de renteloze voorschotten niet
gunstig is. Aan deze toestand kan
slechts, aldus de minister, door liquida
tie een einde komen. Daarom stelt da
minister nu voor, dat de liquidatie zo
spoedig mogelijk intreedt, terwijl de
ringlijn aan de N.S. wordt verkocht
De koop zou kunnen worden gesloten
tegen een bedrag van f 526.000. Da
jaarlijkse subsidies, die door de publiek
rechtelijke lichamen worden betaald
voor de ringlijn, zullen dan aan N.S.
moeten worden betaald. De minister
wilde koop en verkoop uiterlijk op 1
Juli 1951 laten plaats hebben. Ged. Sta
ten konden hieraan niet voldoen omdat
een besluit van de Provinciale Staten
noodzakelijk was, daar het geheel voor
de Provincie verregaande financiële
consequenties met zich zal brengen.
Het zal duidelijk zijn, zo zeggen Ged.
Staten, dat de Provincie bij liquidatie
en verkoop, zoals door de minister voor
gesteld, een belangrijk financieel nadeel
heeft, dat niet precies te becijferen is,
doch dat minstens op ruim 1 millioen
gulden kan worden geraamd.
(Ingez. me .'erleiing. adver»
Bij het eerste kuchen
DAMPO-PASTILLES
m» voorkomen erger
