Aantal T.B.C.-gevallen daalt.
de louoe
r
Predikanten fungeren als ambte
naren van de burgerlijke stand*
Landbouwkundig Onderzoek
opent speciale tentoonstelling
Maar hulp harder nodig dan voorheen»
ONS FEUILLETON.
„Excelsior" te Kruiningen vierde
tweede lustrum*
i^EZERS
Onder
Zaamslag heeft een prachtig
consultatiebureau gekregen*
80a.
2),ie cn^eMmnt
J
Dinsdag 11 September 1951
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
Brief uit Amerika.
Reeds nu worden etalages voor Kerstmis gemaakt»
Dezer dagen heb lk rayn eerste huwelijk voltrokken. Ik zeg niet: bevestigd
ot Ingezegend, maar voltrokken. Want door het telt, dat ik officiéél dienaar
dea Woords ben in de Ver. Staten van Amerika, ben ik meteen ook staats
dienaar geworden. Wat in Holland een ambtenaar van de burgerlijke stand
doet, doen de predikanten hier: zJJ voltrekken het huweiyk.
„BIRTHDAY PARTY".
Een verschijnsel, dat je in Nederland
niet aantreft en dat een goed einde is
voor dit huwelijksartikel, is de geboorte
van een kleine, of liever het feest van
de geboorte. Het is hier n.l. de gewoon
te, dat, wanneer een baby verwacht
wordt, de vriendinnen en kennissen sa
menkomen en allerlei cadeaux aansle
pen voor de te verwachten wereldbur
ger. Men noemt dit een „birthday par
ty". Koffie en cake worden rijkelijk ge
nuttigd en elke gast neemt een ge
schenk mee.
En denkend aan de geboorte van een
kind, kom ik tot de conclusie, dat de
geboorte van HET Kind hier nu al
wordt herdacht. De etaleurs rekenen
er al mee, dat straks de etalages met
allerlei zaken gevuld moeten worden,
die de geboorte van de Heiland voor
stellen. Natuurlijk om maar aandacht
te trekken en vele Kerstgeschenken te
kunnen verkopen.
Amerika is mooi en groot, maar het
heeft ook schaduwzijden. Het is een
land van weelde en rijkdom, maar het
mist in vele opzichten de diepte van
gevoelen, m.i., omdat het te vlug en
te haastig leeft. Er is een jacht om de
dollar, meer dan naar het Koninkrijk
Gods.
Hoboken. Dr A. H. Oussoren.
Dit wil helemaal niet zeggen,-dat het
mensen van de eigen kerk moeten zijn.
Een predikant kan ieder willekeurig
bruidspaar trouwen. Er zijn maar een
paar voorwaarden: één van de partijen
moet staatsburger zijn en beiden moe
ten zich voor het huwelijk onderwerpen
aan een bloedonderzoek.
In het geval dat ik noemde, kwam
er nog iets bij: de bruid was „al" 16
Jaar en manlief was 23. Daarom had
da bruid ook nog een officiële verkla
ring nodig van pa en ma, dat ze mocht
trouwen.
Wanneer de trouwlustigen een domi-
né vinden, die hun lijkt, vragen ze hem,
wat hij ervoor moet hebben. Als het
accoord is bereikt (zoiets gebeurt ook
bij een begrafenis), worden tijd en
plaats besproken en gaat het gebeuren.
„EEN SOORT DIENSTJE".
Nu had lk kunnen volstaan met een
papiertje voor te lezen van één blad
zijde en verder geen nieuws. Maar dat
kon ik toch moeilijk over mijn hart
krijgen en daarom heb ik er maar een
soort dienstje van gemaakt.
Het enig belangrijk moment in zo'n
dienstils dat, waarop beiden zeggen:
„I do", hetgeen zoveel als ons „Ja, ik"
betekent.
Een aardige ceremonie is, dat eerst
aan de vader van de bruid gevraagd
wordt, of hij zijn dochter aan de brui
degom geeft en deze zegt: „I do". Nog
iets, dat de aandacht trekt, is het geven
van de ringen. Dat zijn geen gladde
trouwringen, maar mooie ringen met
of zonder stenen, in elk geval niet glad.
De predikant geeft de ring van de
bruid aan de bruidegom en vraagt
„Geeft u deze ring als een symbool van
uw voortdurende trouw en blijvende
liefde aan haar?" Het antwoord is
,,I do". Dan krijgt de bruid de ring en
doet die aan de vinger van haar a.s.
man. De predikant vraagt: „Geeft u
ook deze ring als een symbool van uw
constante trouw en voortdurende lief
de?" Na dit symbolisch gebeuren zegt
de pastor„Naar de wetten van de
Staat en de ordinantiën van Christus
verklaar ik plechtig, dat gij man en
vrouw züt in de naam van de Vader,
de Zoon en de Heilige Geest".
RIJST OP HET HOOFD!
Hiermede is de trouwplechtigheid
afgelopen. Men mag nog een gebed
doen, 'maar dat behoeft niet en wordt
niet gedaan, wanneer de partijen niet
christelijk zijn. Soms duurt alles bij el
kaar maar één kwartier. Toen dit echt
paar de kerk uitging, werden zakjes vol
rijst op hun hoofden uitgestrooid, zo
veel, dat de duiven in de buurt de ge
hele dag veel schik zouden hebben ge-_
had, indien mijn vrouw de rijst niet had
laten verwijderen!
Zo onderwijl komen we weer dichter
bij de tijd, dat de scholen beginnen
drie maanden van die lieve jongens om
je heen is wel prettig, maar het duurt
wat lang. De straten gaan er weer an
ders uitzien: in de zomer zijn de jonge
lui in de bergen, nu zie je ze weer op
hun fietsen. Zoals u weet, fietsen alleen
de kinderen, met ontzaggelijk gevaar
voor hun leven.
De fietsen uit Nederland moeten nog
komen, denk ik. Hier zien we er ten
minste nooit één. Wel zien we haring,
dat met de boten meekomt en „echte"
Hollandse chocolade, die hier gemaakt
en verkocht wordt. Net als „echte"
sarongs, die in Leiden gedrukt en in
Indonesië verkocht worden en dan als
„echte" sarongs in de kamer hangen.
„Echt" Hollands brood krijgen we
hier ook van een „echte" Hollandse
bakker. Maar „echt" betekent alleen,
dat het niet waar is. Soms lijkt het er
wel wat op, maar b.v. de gebakjes hier
kunnen het niet halen bij de Neder
landse.
volg van pag. li
Laaiende Pijn
van Znnrbrand op de maag
een kwelling voor velen.
Maar talloze lijders aan brandend
maagzuur wapenen zich daar tegen
met Digestif Rennie. Een prettige af
doende remedie: één of twee Rennies
laten smelten op de tong, dadelijk na
tafel. Dan van zuurbranden geen
spoor meer. Eigenlijk hoorde ieder
een Rennies bij zich te steken, als
't niet voor eigen gebruik is, dan voor
een disgenoot, want o zo velen lijden
aan deze pijnlijkende angstaanjagende
kwaal.
Maximum inhoudsgrens woningen
blijft gehandhaafd.
Onlangs zijn door de minister van
Wederopbouw en Volkshuisvesting bij
wijze van uitzondering enkele bouw
plannen van woningen, groter dan vijf
honderd kubieke meter, goedgekeurd.
Behalve, dat voor een overschrijding
van de maximum inhoudsgrens op zich
zelf in deze gevallen bijzondere motie
ven waren aan te voeren, gold hierbij
als overweging, dat de betrokkenen, die
reeds geruime tijd geleden te goeder
trouw hun plannen hadden ingediend,
thans door niet-goedkeuring te zeer
zouden zijn gedupeerd. In de toekomst
zullen dergelijke uitzonderingen even
wel niet meer worden gemaakt. De ma-
ximum-inhoudsgrens van vijfhonderd
kubieke meter in de z.g. vrije sector
blijft streng gehandhaafd.
Secretaris Hervormde Raad voor de
Zaken van Kerk en Overheid.
Door de Gen. Synode der Ned. Herv.
Kerk werd benoemd tot secretaris van
de Raad van de Zaken van Kerk en
overheid, dr M. Boon, die in deze func
tie mr Baron S. F. L. F. van Tuyll van
Serooskerken zal opvolgen.
De heer Boon is vijfentwintig jaar als
Indoloog in Indonesië werkzaam ge
weest en was het laatst (tot 1950) re
sident van Bali. Dr Boon is 47 jaar oud.
De Wereldgezondheidsorganisatie
meldt, dat het aantal gevallen van kin
derverlamming in Nederland, Zwitser
land en Australië aan het toenemen is.
In West-Duitsland, Engeland en Fran
krijk is daarentegen een afname te con
stateren.
Gistermorgen werd in het Neder
lands Landbouwmuseum geopend de
tentoonstelling van landbouwweten-
schappelijk onderzoek door de labora
toria instituten te Wageningen. Dr
J. G. ten Houten, lid van het dage
lijks bestuur van het „Comité 75 jaar
Rijkslandbouwonderwijs", dat het ini
tiatief heeft genomen tot het houden
van deze expositie, zeide in zijn ope
ningswoord, dat deze jubileumten
toonstelling ten doel heeft, een indruk
te geven van het landbouwonderwijs
en van het uiteenlopende werk, dat
door de verschillende laboratoria en
instituten in en buiten landbouw-
hogeschoolverband wordt verricht.
Men kan op deze tentoonstelling
waarnemen, welke arbeid wordt ge
daan om de Nederlandse land-, tuin
en bosbouw en de veeteelt op een zo
hoog mogelijk peil te brengen, hetzij
door het ontwikkelen van verbeterde
cultuurmethoden of door nauwkeurig
de beste bemestingswijzen na te gaan,
dan wel door het kweken van hoog-
producerende ziekte- of koude-re-
sistente rassen van onze gewassen,
door de bestrijding van ziekten en
plagen of door de invloed van ver
schillende voedingen op de melkpro
ductie van ons vee.
KIND ONGEDEERD VIEL UIT
4 METER HOOG RAAM.
In een onbewaakt ogenblik kroop het
anderhalf jaar oude zoontje van de fa
milie K. uit de Roemer Visserstraat in
Den Haag uit zijn box en vervolgens
uit het raam van de eerste etage. Hij
viel van vier meter hoogte naar beneden
doch kreeg geen letsel.
(Van onze Utrechtse correspondent).
In het tijdvak van 10 tot 23 September zal overal in ons land een straat
collecte gehouden worden ten bate van de t.b.c.-bestrjjding, uitgaande van de
vier samenwerkende prot.-chr. t.b.c.-organisatiesde sanatoria Sonnevanck,
Zonnegloren, het Zuid Nederlands Sanatorium en het t.b.c.-fonds van het C.N.V.
„Draagt Elkanders Lasten". Wederom doen deze groepen een beroep op het
Nederlandse volk om de lasten waarvoor deze organisaties zitten, mee te
helpen dragen.
De statistiek aangaande het verloop
van de tuberculose in ons land wijst
uit, dat er in 1949 nieuwe gevallen
van t.b.c. geconstateerd werden bij
17.461 personen. In 1950 bedroeg het
aantal nieuwe gevallen „maar" 16.108.
Er is dus een daling te bespeuren,
nadat het cijfer der nieuwe gevallen
sedert het einde van de oorlog voort
durend omhoog was gegaan.
Hoezeer deze daling ook allen ver
heugt, die iets met de t.b.c.-testrij-
ding hebben uit te staan, het getal
van 1950 is nog verontrustend. Daar
bij moet men voorts bedenken, dat
een systematische doorlichting van
gans het Nederlandse volk (waar
voor de regering plannen wil gaan
uitwerken) nog heel wat gevallen aan
het licht zal brengen. Er is dus geen
enkele reden om luchthartig over de
t.b.c. te spreken. Het blijft de ge
vreesde volksziekte.
GEZAMENLIJKE BESTRIJDING.
De protestants-christelijke instellin
gen op het gebied van de t.b.c.-be-
strijding, hierboven genoemd, gaan dit
jaar gezamenlijk collecteren. Al mag
men het loven, dat deze harmonie tot
stand is gekomen, er zit toch wel een
nadelige kant aan. Voorheen collec
teerden zij afzonderlijk, wat uiteraard
een ruimere opbrengst waarborgde.
Thans moeten vier instanties bet van
die éne collecte hebben.
Dit is een gevolg van het feit, dat
de overheid het aantal openbare inza
melingen zoveel mogelijk wil beper
ken. Het komt er dus op aan, dat die
collecte voor de in christelijk Neder
land overbekende sanatoria en voor
D.E.L. een succes wordt. Alleen op die
manier is deze samenwerking waarlijk
vruchtbaar.
De zaak is namelijk deze: terwijl
het aantal nieuwe patiënten een da
ling te zien geeft, moet de bestrijding
juist extra steun ontvangen. Dit
klinkt vreemd, maar het is nu een
maal zo, dat de sanatoria Sonnevanck
te Harderwijk en Zonnegloren te
Soestduinen hard verlegen zitten om
nieuwe apparaten en nieuwe recreatie
mogelijkheden. Het hiervoor benodig
de geld moet uit particuliere bijdra
gen komen.
Hier komt nog bij, dat de sanatoria
niettegenstaande een fikse verhoging
van de verpleegprijs met geweldige
tekorten zitten die eigenlijk zijn ont
staan in de tijd, dat de verhoging
was aangevraagd, maar nog niet was
toegestaan. Een verhoging wordt im
mers pas aangevraagd, wanneer de
duurte reeds ingetreden is en ant
woord op verzoek om verhoging wordt
niet per omgaande gezonden. Uit de
baten, die straatcollectes opbrengen,
bestrijdt men deze tekorten.
Sonnevanck en Zonnegloren bestaan
al tientallen jaren. Te Princenhage
zal binnen afzienbare tijd een christe
lijk sanatorium voor het Zuiden wor
den geopend. Daarvoor is een inter
kerkelijke stichting aan het werk. Wij
behoeven niet te schetsen hoeveel kos
ten er aan de bouw en inrichting van
een dergelijke instelling zijn verbon
den. Ook daarvoor dienen de gelden.
Over D.E.L. behoeven we amper te
spreken. Wat dit fonds in de loop van
de jaren aan zegenrijk werk mocht
doen, is in brede kring bekend. In
1950 werd door D.E.L. f360.000 aan
hulpverlening besteed; in totaal deel
den 3000 mensen hierin. Een bedrag
van f42.000 hiervan gebruikte men
voor uitzending naar rusthuizen en
vacantiekolonies, de rest kwam ten
goede aan de t.b.c.-bestrijding.
De samenwerkende organisaties vra
gen derhalve in alle vrijmoedigheid:
help mee om de komende collecte bo
ven verwachting te doen slagen!
Kind gestorven na eten van
bedorven vis.
In het Sint Elisabeth ziekenhuis te
Alkmaar is overleden de elfjarige T.
Mol uit Alkmaar, die in het ziekenhuis
was opgenomen nadat hij vermoedelijk
tengevolge van het nuttigen van be
dorven vis uit blik ziek was geworden.
De vader van de jongen is eveneens
ter verpleging opgenomen. Zijn toestand
is nog zorgelijk. Vader en zoon waren
de enigen uit het gezin, die van een
hoeveelheid zure haring uit blik hadden
gegeten.
Muziek en spel.
Eerste leden van jeugdorkest al aan de studie.
Het feest van de Mandollnevereniging „Excelsior" te Kruiningen, dat Zaterdag
werd gevierd t.g.v. het 10-jarig bestaan, is in alle opzichten geslaagd.
Vooral het openluchtspel „Verdeeld Kamp", dat des avonds op de daartoe
zeer geschikte welde van de heer Van Hootegem werd opgevoerd, trok zeer
grote belangstelling.
Om kwart voor twee had de officiële
ontvangst plaats der deelnemende ver
enigingen ten gemeentehuize, waar bij
na alle raadsleden aanwezig waren en
burgemeester Vogelaar de aanwezigen
welkom heette. Hij was van oordeel,
dat men in het algemeen t.o.v. het cul-
grijpen, naar de pen
Goes bezit drie ziekenauto's.
In uw blad van 7 dezer las ik het
bericht, dat melding maakte van het
verkeersongeval op de Rijksweg tus
sen Krabbendijke en Kruiningen,
waarbij enkele leden van de Rijks
politie ernstig letsel opliepen.
In Uw bericht wordt eveneens ge
wag gemaakt, dat weliswaar snel hulp
kon worden geboden, doch dat het
niet mogelijk bleek een ziekenauto
uit Goes te requireren, zodat ten
slotte Bergen op Zoom te hulp werd
geroepen.
Het is wellicht dienstig te berich
ten, dat te Goes drie ziekenauto's zijn
gestationneerd, te weten één bij de
heer J. C. Krijger, Beestenmarkt; één
bij de heer C. van Strien, Voorstad;
één eigendom van het Ned. Rode
Kruis, afd. Zuid-Beveland West.
Waarom de beide eerstgenoemde
wagens op het fatale moment niet be
schikbaar waren, kan ik niet beoor
delen, doch wanneer de ziekenauto
van het Rode Kruis Korps was ge
vraagd, dan zou de gevraagde hulp
beslist en onverwijld met deskundig
personeel zijn verleend.
De ambulance van het Rode Kruis
staat te allen tijde in noodge
vallen voor een ieder beschikbaar
en iedere arts, burgemeester of an
dere autoriteit kan zich van deze hulp
verzekeren door op te bellen: de heer
A. van Heel, Patijnweg 20 te Goes,
telef. 2462, of de heer J. A. Viergever,
W. Barentszstraat 11 te Goes, telefoon
2910.
Al moge bij dit ongeval een hape
ring in het vervoer zijn opgetreden,
de bedoeling van dit schrijven is in
ruime kring bekend te maken, dat
te allen tijde behoorlijk en vlug ver
voer mogelijk is, mits een ieder, die
meent deze regelen ter harte te kun
nen nemen, zich van deze mededeling
op de juiste wijze bedient.
Ten slotte nog ter vermijding van
misverstand, dat de ambulance Rode
Kruis alleen dan mag worden op
geroepen, als de andere wagens om
welke reden dan ook niet beschik
baar zijn, dit ter voorkoming van
concurrentie-gedachten.
J. A. VIERGEVER,
2e Luitenant R.K.K.
Het Ned. Bijbelgenootschap in nood!
Het Ned. Bijbelgenootschap heeft
meer dan 135 jaar in Nederland, In
donesië en de West zegenrijk gewerkt
door de Bijbel of gedeelten van de
Bijbel verkrijgbaar te stellen. Zo le
verde het, om alleen de laatste jaren
maar te noemen, in 1949 140.018 en
in 1950 151.432 Bijbels en Bijbelge
deelten af.
Het N.B.G. heeft ook het initiatief
genomen tot een nieuwe Bijbelverta
ling. Het Nieuwe Testament is al
enige tijd gereed en het Oude Testa
ment zal omstreeks Januari 1952 ver
krijgbaar zijn. U kunt nu reeds bij de
bibliothecarissen van de afdelingen of
bij het Bijbelhuis, Herengracht 366 te
Amsterdam tegen vooruitbetaling van
f3,50 of f7 een complete Bijbel in
turele leven te passief is. Het is beter
zelf muziek en zang en andere kunst te
beoefenen en de burgemeester wilde
daarom alles doen om het verenigings
leven, dat deze zaken voorstaat, te be
vorderen.
De voorzitter-directeur van „Excel
sior", de heer B. Leijs, dankte voor deze
ontvangst en de hulp bij de vele voor
bereidingen voor deze feestdag geboden.
Wat zijn tamboers- en pijpercorpsen
uitermate geschikt om dadelijk een
feestelijke stemming in het hele dorp
te scheppen. Met hun keurige witte
pakken traden om half drie aan „Ex
celsior" uit Goes en „Jonge Kracht" uit
Biezelinge, die een rondgang door het
dorp maakten.
Daarna volgden concerten in de tent
door de ontvangende vereniging „Ex
celsior", „Togo", Wemeldinge, een com
binatie van „Tovido", Vlissingen en „De
Tokkelaars", Middelburg en „Goud
klank", Renesse.
De dames van K.W.V., de Kruiningse
sportclub, gaven mooie staaltjes van
rhythmische gymnastiek en het accor
deonorkest „Animato" uit Goes concer
teerde des avonds voor de opvoering
van het openluchtspel, de hoofdschotel
van het programma, dat niet ten on
rechte duizenden op de been bracht.
Want wat hier door amateurs werd
gepresteerd, overtrof de verwachtingen.
Het spel gaf een beeld van het zigeuner
leven met zijn primitieve, ongeschreven
wetten. Men zag een conflict tussen de
hoofdman (Stefan Boekos, die door de
heer S. Buijze op meesterlijke werd uit
gebeeld en diens meer moderne zoon,
die de harde rechtspleging van zijn va
der becritiseerde.
In deze rol wist de heer B. Leijs van
begin tot eind te boeien.
Wat hier werd geboden, stond op een
peil, zoals men op het platteland weinig
zal ontmoeten.
Na afloop werden de spelers toege
sproken door de burgemeester, waarbij
de dames bloemen werden aangeboden.
De directeur van „Excelsior" dankte
allen, die medewerkten, in het bijzonder
het gemeentebestuur, waarna hij erop
wees, dat de opzet van het feest is ge
weest gelden bijeen te brengen om te
komen tot de oprichting van een jeugd
orkest, waarvan de eerste leden reeds
aan de studie zijn. Hij sprak de hoop
uit, dat dit doel zal zijn bereikt.
„MILITIA CHRISTI" EN
„DE WAARHEID".
„Militia Christi" is de naam van het
orgaan der Geloofsgemeenschap van
christen anti-militairisten „Kerk en
Vrede".
Op de voorpagina van de laatste af
levering komt een gedicht voor van
Theun de Vries en een tekening van
Hans Bayens. Het gedicht heet Luis
terend en gaat over een man, die
met zijn dochtertje aan het fietsen is.
Zy horen een vervreemd woord:
Korea en het kind „weet niet, wat
dat is: de vrede een vervreemd
woordHet kent wel de gewone din
gen van het leven: appelen, bloemen,
melk, brood, zon op 't gras, spelen.
,,Wij moeten vechten, maar zij moet
leven", Denkt hij 't refrein „Nooit
mag zij weten, nooit mag zij weten
wat bommen zijn". Dat is de moraal
van het gedicht en de tekening.
Nu zullen we over dit gedicht niet
verder uitweiden. Het stelt een pro'
bleem aan de orde, waaraan we niet
zomaar kunnen voorbijgaan. Maar wij
zouden er nu geen aandacht aan hebben
besteed, indien er niet bij stond, dat
het gedicht en de tekening met toe
stemming van de redactie uit „De
Waarheid" overgenomen waren.
Het komt ons onbegrijpelijk voor,
dat een redactie van een tijdschrift,
dat de woorden ,Jierk en vrede" in
de kop voert, deze unieke dienst aan
een communistisch dagblad verleent,
dat natuurlijk onmiddellijk toestem
ming geeft. Dit is geen muggenzifterij,
zoals ons waarschijnlijk wel verwe
ten zal worden, maar de aandacht
vestigen op een symptoom in de kring
uan deze groep. Wanneer men men
sen van „Kerk en vrede" beschuldigt
of verdenkt van communistische
ideeën en sympathieën, zijn zij ver
ontwaardigd. Want, zeggen zij, wij
zijn anti-militairist op godsdienstige
overwegingen. En het communisme
als stelsel wijzen wij af.
Maar wel verlenen zij hand- en
spandiensten aan de „Waarheid", ja,
indirect maken zij voor dit blad pro
paganda. Zij verzwakken daarmede
niet alleen het eigen standpunt, maar
zij geven de eenvoudige man alle re
den om te denken, dat „Kerk en
wereld" en „De Waarheid" precies
hetzelfde willen en bedoelen.
Zullen mensen als ds Buskes en ds
Strijd, vooraanstaande figuren in
de „Kerk en wereld"-kring, dan nooit
beseffen, dat hun z.g. ruime blik in
de botsing der geesten en in de strijd
tegen de geestelijke boosheden van
onze dagen funest is en het commu
nisme regelrecht in de kaart speelt?
T.
Aanwinst voor het Groene Kruis.
(Ingez. mededeling, adv.)
,urt
lo?l\
Steeds meer
rokers gaan
overoptfostoti.
omdat zij van
deze wérkelijk
milde sigaret
beslist géén last
kunnen hebben.
de nieuwe vertaling bestellen. Maar
ook de Statenvertaling zal in ver
schillende prijzen en uitvoeringen
verkrijgbaar blijven.
Maar nu verkeert het N.B.G. in
grote financiële nood. Er zal op korte
termijn geholpen moeten worden of
anders zal een deel van het werk
stopgezet of ingekrompen moeten
worden.
De economische toestanden in In
donesië zijn zó, dat de Bijbels en Bij
belgedeelten daar merendeels beneden
kostprijs moeten worden verkocht.
En ook hier te lande moet soms aan
kerken, zondagsscholen, evangelisaties
en verenigingen goedkoop worden ge
leverd.
De uitgaven stijgen door hogere
lonen en duurdere grondstoffen
voortdurend en het nadelig saMo over
1950 bedroeg f31.592.
Dit werk behoeft echter niet door
geldelijke zorgen bemoeilijkt te wor
den. He» aantal leden er, begunsti
gers bedraagt ongeveer 125.000. Zou
dit over geheel Nederland niet -spoe
dig 150.000 kunnen worden? Ja, ge
zien het interkerkelijk karakter van
het N.B.G. zou zeker de 300.000 ge
haald kunnen worden.
De afd. Goes van het N.B.G. hoopt
U dezer dagen in de gelegenheid te
stellen dit werk financieel te steunen.
U ontvangt een brief. Wilt U zo goed
zijn dan het ingesloten kaartje, dat
spoedig wordt opgehaald, in te vullen
en gereed te leggen? Bij voorbaat har
telijk dank.
Het bestuur: Ds A. W. M. Odé
(voorz.), A. de Lange (secr.), Mevr.
S. P. KakebeekeBehage (bibl.esse-
penn.esse), Mej. G. ten Hoeve, Ds A.
Hordijk, Ds J. Karelse, W. van Kla
veren,Ds G. Nutbey, Mej. H. Th. Ros-
kes, A. C. v. d. Rest, Mevr. M. Schuit
makerPrins, Dr C. Stam, Ds H. M.
Strating, Ds P v. d. Werff, E. Zwaan
en één van de Officieren van het Le
ger des Heils.
De twee vrouwen nemen de wacht
bij het bed in. Allebei met een sok op
de naalden. Ze praten weinig. Elk ge
luid stoort het zieke kind. En traag
gaan de uren voorbij. De klok aan de
wand tikt de minuten af. Tik tik
tik een eentonig geluid in de stilte
van de nacht. Telt het het leven van
een klein kind af? De warmte van de
kamer hangt beklemmend om hen.
Ergens blaft een hond. Een schril ge
luid, dat de stilte scheurt. Zo trekken
de uren voorbij, zo verloopt lang
zaam het leven.
Moeder De Vries worstelt met haar
angst. Als zij Jannie verliezen moet?
Haar jongste lieveling èen zonnig
stralend kindje, dat elke dag weer op
nieuw de vreugde in huis is? Als ze
het missen moet, dit meiske, waarom
ze bij de geboorte zoveel geleden
heeft? Waarom nu ineens die ziekte?
Het kind was altijd stralend gezond
geweest. Waarom ineens dit alles?
„Buurvrouw, zie je niets aan haar?"
vraagt ze fluisterend. Vrouw Slot
buigt zich over Jannie heen. „Nee, ze
is alleen erg warm. Zouden we haar
wat te drinken geven?"
„Ja, het is toch tijd voor de poeiers."
Vrouw De Vries staat op en bijna
zonder geluid te maken, vult ze een
kroes water in de keuken onder de
kraan. Ze gaat er mee naar het bedje
toe.
„Drink eens, Janny." Ze tracht het
kind wat overeind te zetten, maar
het herkent haar niet. „Nee, nee",
stribbelt het tegen. „Weggaan." En
met een wilde duw stoot ze de beker
weg, die in het bed rolt. Het water
maakt een donkere plek op de dekens.
Vries gaat zijn vrouw roepen. Het is
niet nodig. Zij heeft niet geslapen, al
leen geluisterd naar de geluiden van
beneden, die wel heel weinig waren.
„Ik moet weg", zegt De Vries zorgelijk
tegen zijn vrouw. „Het is nu eenmaal
afgesproken en ik kan het ook niet
laten schieten. Misschien is de dokter
vandaag een beetje tevreden. Ze ligt
23.
door WIJMIE FIJN VAN DRAAT.
Het kind zit nu overeind. Haar ogen
zien angstig rond. „Daar in die
hoek", fluistert ze hees.
„Daar is niets; m'n kindje. Ga nu
maar slapen. Moeke blijft by je."
Het kind laat zich niet gerust stel
len. Het gooit zich op, en kruipt weg
in een hoek van het bed.
Zo tobben ze door tot twee uur.
Dan komt De Vries aflossen.
Moe en slaperig zit hij het verdere
deel van de nacht bij het bed. Hij
legt zijn dochtertje soms wat goed.
Verder is er niet veel te doen. De
poeiers zijn niet binnen te krygen.
Als iemand Janny aanraakt trapt en
slaat ze om zich heen.
Eindelijk, eindelijk komt de dag. De
rustig op het ogenblik."
Zijn vrouw knikt zwygend. Dat is
het moeilijkste op dit ogenblik: dat
ze met het doodzieke kind alleen
moet blijven.
Na een half uur stapt De Vries de
deur uit. Jannie ligt nog roerloos.
Van het voorzichtig afscheid nemen
van haar vader heeft ze niets gemerkt.
De morgen is koud en helder. De
Vries loopt de korte weg naar het
station, het hoofd vol zorgen. Zor
gen om zijn kind, zorgen om zijn
zaak, die hoe langer hoe slechter
gaat. Er is zoveel concurrentie op het
ogenblik. Wat moet het allemaal
worden?
Thuis wekt zyn vrouw de jongens,
met de boodschap, dat zij heel stil
moeten doen, want Jannie slaapt. Ze
trachten hun luidruchtige stemmen
te dempen, maar het komt toch nog
even tot het gewone vechtpartijtje
van elke morgen. „Kunnen jullie nu
nooit stil zyn", zegt moeder De Vries
verwijtend. Ze zwijgen onmiddellijk
„Je zou het kind wakker maken",
voegt ze er nog bij. Dan is het stil en
wordt het ontbijt gebruikt. Het is
leeg en kaal, nu twee stoelen niet bij
tafel geschoven zijn. Het is anders
dan anders, wanneer hun stemmen
luidop klinken en de nieuwe dag met
vreugde begroet wordt. Er ligt een
druk over het huis. En in de Kleine
zijkamer begint het kreunen weer
Laat in de avond komt buurvrouw
Slot binnenlopen. De Vries is niet
thuisgekomen. Hij heeft bericht ge
zonden, dat hij nog blijven moest. Hij
zwerft daar alleen in de grote stad
rond. De neonlichten op de Coolsin-
gel geven de gezichten de kleur van
doden. De trams lopen met zoevend
geluid over de rails. De Vries loopt
doelloos rond. Zijn hart is thuis, vol
onrust. Hoe is 'tmet Jannie? Dat hij
nu net blijven moest. Maar misschien
was er werk te krijgen. Een mooie op
dracht. Alles is toch al zo duur. Hij
kon toch niet zeggen: dank je, ik ga
naar huis?
(Wordt vervolgd.)
De afdeling Zaamslag van de ver
eniging „Het Groene Kruis" heeft een
prachtig consultatiebureau gekregen.
Vrijdag werd het officieel in gebruik
genomen door de voorzitter van deze
afdeling, de lieer J. v. d. Wege.
Er bestond grote belangstelling voor
deze opening. De heer v. d. Wege me
moreerde uitvoerig de totstandkoming
van het gebouw. Hij dankte het ge
meentebestuur van Zaamslag en allen
die aan de stichting hebben medege
werkt en hoopte, dat het gebouw een
zegen voor de inwoners van Zaamslag
zal mogen worden.
Dr M. Elenbaas, die vervolgens het
woord voerde, was het bestuur dank
baar voor dit besluit. Hij deelde mede,
dat het in de bedoeling ligt nu ook
een kleuterbureau te houden.
Namens de Prov. Zeeuwse vereniging
bood de heer Blok gelukwensen aan,
terwijl ook zr Hagens enkele woorden
van gelukwens en dank sprak. In haar
dank betrok zij ook zr Boogaard, de
wijkverpleegster. Burgemeester Trimpe,
die tevens sprak als voorzitter van het
Rode Kruis, wees op de grote betekenis
van deze opening. Zaamslag voelt zich
iets rijker, en dus is er vreugde, niet
alleen bij het Groene Kruis, maar bij de
gehele bevolking. Hij bracht, naast zijn
gelukwens, hulde aan hen, die moedig
en doortastend deze zaak hebben aan
gevat en tot een goed einde hebben ge
bracht. Ook de burgers van Zaamslag
zullen nu en in de toekomst dankbaar
zijn voor deze belangrijke verbetering.
Na het gebruik van een verversing werd
door de voorzitter dank gebracht aan
de sprekers en werd het gehele gebouw
bezichtigd, waarbij de aanwezigen zich
vol lof uitlieten over de inrichting en
het aanwezige materiaal.
DE INRICHTING.
Het consultatiebureau werd gebouwd
achter het reeds bestaande magazijn en
de woning. Via een portaal komt men
in een ruime wachtkamer. Van daaruit
komt men in het eigenlijke consultatie
bureau, dat verdeeld is in twee kamers,
één voor de geneesheer en één voor het
uit- en aankleden van de kinderen.
Daartoe zijn in laatstgenoemde ruimte
opklapbare boxen gemaakt, waardoor
de ruimte in dit lokaal voor eventuele
andere doeleinden groter gemaakt kan
worden. De twee ruimten zijn geschei
den door een uitneembare wand, zodat
ook grotere vergaderingen en cursussen
daarin kunnen worden gehouden. Het
geheel is electrisch verwarmd en keurig
ingericht. Het gebouw zal niet alleen
gebruikt kunnen worden voor consul
tatiebureau, maar ook voor cursussen
op het gebied van de volksgezondheid,
de schoolartsendienst, inëntingen, enz.
Voordat het geheel gereed was, had
er reeds de doorlichting van de gehele
bevolking op T.B.C. plaats.
Slachtoffer van brand op
Scheveningse logger overleden.
De heer J. van der Toorn uit Sche-
veningen, die enige dagen geleden
door de Haagse brandweer uit een
brand op de logger „Sch. 112" werd
bevrijd, is thans aan de bekomen
brandwonden overleden. De brand
brak uit in de machinekamer van de
logger, die in de Scheveningse haven
gemeerd lag. De heer van der Toorn,
die de wacht had en in het vooron
der te slapen lag, had de brand niet
tijdig bemerkt.