Aantal T.B.C.-gevallen daalt. de louoe r Predikanten fungeren als ambte naren van de burgerlijke stand* Landbouwkundig Onderzoek opent speciale tentoonstelling Maar hulp harder nodig dan voorheen» ONS FEUILLETON. „Excelsior" te Kruiningen vierde tweede lustrum* i^EZERS Onder Zaamslag heeft een prachtig consultatiebureau gekregen* 80a. 2),ie cn^eMmnt J Dinsdag 11 September 1951 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 Brief uit Amerika. Reeds nu worden etalages voor Kerstmis gemaakt» Dezer dagen heb lk rayn eerste huwelijk voltrokken. Ik zeg niet: bevestigd ot Ingezegend, maar voltrokken. Want door het telt, dat ik officiéél dienaar dea Woords ben in de Ver. Staten van Amerika, ben ik meteen ook staats dienaar geworden. Wat in Holland een ambtenaar van de burgerlijke stand doet, doen de predikanten hier: zJJ voltrekken het huweiyk. „BIRTHDAY PARTY". Een verschijnsel, dat je in Nederland niet aantreft en dat een goed einde is voor dit huwelijksartikel, is de geboorte van een kleine, of liever het feest van de geboorte. Het is hier n.l. de gewoon te, dat, wanneer een baby verwacht wordt, de vriendinnen en kennissen sa menkomen en allerlei cadeaux aansle pen voor de te verwachten wereldbur ger. Men noemt dit een „birthday par ty". Koffie en cake worden rijkelijk ge nuttigd en elke gast neemt een ge schenk mee. En denkend aan de geboorte van een kind, kom ik tot de conclusie, dat de geboorte van HET Kind hier nu al wordt herdacht. De etaleurs rekenen er al mee, dat straks de etalages met allerlei zaken gevuld moeten worden, die de geboorte van de Heiland voor stellen. Natuurlijk om maar aandacht te trekken en vele Kerstgeschenken te kunnen verkopen. Amerika is mooi en groot, maar het heeft ook schaduwzijden. Het is een land van weelde en rijkdom, maar het mist in vele opzichten de diepte van gevoelen, m.i., omdat het te vlug en te haastig leeft. Er is een jacht om de dollar, meer dan naar het Koninkrijk Gods. Hoboken. Dr A. H. Oussoren. Dit wil helemaal niet zeggen,-dat het mensen van de eigen kerk moeten zijn. Een predikant kan ieder willekeurig bruidspaar trouwen. Er zijn maar een paar voorwaarden: één van de partijen moet staatsburger zijn en beiden moe ten zich voor het huwelijk onderwerpen aan een bloedonderzoek. In het geval dat ik noemde, kwam er nog iets bij: de bruid was „al" 16 Jaar en manlief was 23. Daarom had da bruid ook nog een officiële verkla ring nodig van pa en ma, dat ze mocht trouwen. Wanneer de trouwlustigen een domi- né vinden, die hun lijkt, vragen ze hem, wat hij ervoor moet hebben. Als het accoord is bereikt (zoiets gebeurt ook bij een begrafenis), worden tijd en plaats besproken en gaat het gebeuren. „EEN SOORT DIENSTJE". Nu had lk kunnen volstaan met een papiertje voor te lezen van één blad zijde en verder geen nieuws. Maar dat kon ik toch moeilijk over mijn hart krijgen en daarom heb ik er maar een soort dienstje van gemaakt. Het enig belangrijk moment in zo'n dienstils dat, waarop beiden zeggen: „I do", hetgeen zoveel als ons „Ja, ik" betekent. Een aardige ceremonie is, dat eerst aan de vader van de bruid gevraagd wordt, of hij zijn dochter aan de brui degom geeft en deze zegt: „I do". Nog iets, dat de aandacht trekt, is het geven van de ringen. Dat zijn geen gladde trouwringen, maar mooie ringen met of zonder stenen, in elk geval niet glad. De predikant geeft de ring van de bruid aan de bruidegom en vraagt „Geeft u deze ring als een symbool van uw voortdurende trouw en blijvende liefde aan haar?" Het antwoord is ,,I do". Dan krijgt de bruid de ring en doet die aan de vinger van haar a.s. man. De predikant vraagt: „Geeft u ook deze ring als een symbool van uw constante trouw en voortdurende lief de?" Na dit symbolisch gebeuren zegt de pastor„Naar de wetten van de Staat en de ordinantiën van Christus verklaar ik plechtig, dat gij man en vrouw züt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest". RIJST OP HET HOOFD! Hiermede is de trouwplechtigheid afgelopen. Men mag nog een gebed doen, 'maar dat behoeft niet en wordt niet gedaan, wanneer de partijen niet christelijk zijn. Soms duurt alles bij el kaar maar één kwartier. Toen dit echt paar de kerk uitging, werden zakjes vol rijst op hun hoofden uitgestrooid, zo veel, dat de duiven in de buurt de ge hele dag veel schik zouden hebben ge-_ had, indien mijn vrouw de rijst niet had laten verwijderen! Zo onderwijl komen we weer dichter bij de tijd, dat de scholen beginnen drie maanden van die lieve jongens om je heen is wel prettig, maar het duurt wat lang. De straten gaan er weer an ders uitzien: in de zomer zijn de jonge lui in de bergen, nu zie je ze weer op hun fietsen. Zoals u weet, fietsen alleen de kinderen, met ontzaggelijk gevaar voor hun leven. De fietsen uit Nederland moeten nog komen, denk ik. Hier zien we er ten minste nooit één. Wel zien we haring, dat met de boten meekomt en „echte" Hollandse chocolade, die hier gemaakt en verkocht wordt. Net als „echte" sarongs, die in Leiden gedrukt en in Indonesië verkocht worden en dan als „echte" sarongs in de kamer hangen. „Echt" Hollands brood krijgen we hier ook van een „echte" Hollandse bakker. Maar „echt" betekent alleen, dat het niet waar is. Soms lijkt het er wel wat op, maar b.v. de gebakjes hier kunnen het niet halen bij de Neder landse. volg van pag. li Laaiende Pijn van Znnrbrand op de maag een kwelling voor velen. Maar talloze lijders aan brandend maagzuur wapenen zich daar tegen met Digestif Rennie. Een prettige af doende remedie: één of twee Rennies laten smelten op de tong, dadelijk na tafel. Dan van zuurbranden geen spoor meer. Eigenlijk hoorde ieder een Rennies bij zich te steken, als 't niet voor eigen gebruik is, dan voor een disgenoot, want o zo velen lijden aan deze pijnlijkende angstaanjagende kwaal. Maximum inhoudsgrens woningen blijft gehandhaafd. Onlangs zijn door de minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting bij wijze van uitzondering enkele bouw plannen van woningen, groter dan vijf honderd kubieke meter, goedgekeurd. Behalve, dat voor een overschrijding van de maximum inhoudsgrens op zich zelf in deze gevallen bijzondere motie ven waren aan te voeren, gold hierbij als overweging, dat de betrokkenen, die reeds geruime tijd geleden te goeder trouw hun plannen hadden ingediend, thans door niet-goedkeuring te zeer zouden zijn gedupeerd. In de toekomst zullen dergelijke uitzonderingen even wel niet meer worden gemaakt. De ma- ximum-inhoudsgrens van vijfhonderd kubieke meter in de z.g. vrije sector blijft streng gehandhaafd. Secretaris Hervormde Raad voor de Zaken van Kerk en Overheid. Door de Gen. Synode der Ned. Herv. Kerk werd benoemd tot secretaris van de Raad van de Zaken van Kerk en overheid, dr M. Boon, die in deze func tie mr Baron S. F. L. F. van Tuyll van Serooskerken zal opvolgen. De heer Boon is vijfentwintig jaar als Indoloog in Indonesië werkzaam ge weest en was het laatst (tot 1950) re sident van Bali. Dr Boon is 47 jaar oud. De Wereldgezondheidsorganisatie meldt, dat het aantal gevallen van kin derverlamming in Nederland, Zwitser land en Australië aan het toenemen is. In West-Duitsland, Engeland en Fran krijk is daarentegen een afname te con stateren. Gistermorgen werd in het Neder lands Landbouwmuseum geopend de tentoonstelling van landbouwweten- schappelijk onderzoek door de labora toria instituten te Wageningen. Dr J. G. ten Houten, lid van het dage lijks bestuur van het „Comité 75 jaar Rijkslandbouwonderwijs", dat het ini tiatief heeft genomen tot het houden van deze expositie, zeide in zijn ope ningswoord, dat deze jubileumten toonstelling ten doel heeft, een indruk te geven van het landbouwonderwijs en van het uiteenlopende werk, dat door de verschillende laboratoria en instituten in en buiten landbouw- hogeschoolverband wordt verricht. Men kan op deze tentoonstelling waarnemen, welke arbeid wordt ge daan om de Nederlandse land-, tuin en bosbouw en de veeteelt op een zo hoog mogelijk peil te brengen, hetzij door het ontwikkelen van verbeterde cultuurmethoden of door nauwkeurig de beste bemestingswijzen na te gaan, dan wel door het kweken van hoog- producerende ziekte- of koude-re- sistente rassen van onze gewassen, door de bestrijding van ziekten en plagen of door de invloed van ver schillende voedingen op de melkpro ductie van ons vee. KIND ONGEDEERD VIEL UIT 4 METER HOOG RAAM. In een onbewaakt ogenblik kroop het anderhalf jaar oude zoontje van de fa milie K. uit de Roemer Visserstraat in Den Haag uit zijn box en vervolgens uit het raam van de eerste etage. Hij viel van vier meter hoogte naar beneden doch kreeg geen letsel. (Van onze Utrechtse correspondent). In het tijdvak van 10 tot 23 September zal overal in ons land een straat collecte gehouden worden ten bate van de t.b.c.-bestrjjding, uitgaande van de vier samenwerkende prot.-chr. t.b.c.-organisatiesde sanatoria Sonnevanck, Zonnegloren, het Zuid Nederlands Sanatorium en het t.b.c.-fonds van het C.N.V. „Draagt Elkanders Lasten". Wederom doen deze groepen een beroep op het Nederlandse volk om de lasten waarvoor deze organisaties zitten, mee te helpen dragen. De statistiek aangaande het verloop van de tuberculose in ons land wijst uit, dat er in 1949 nieuwe gevallen van t.b.c. geconstateerd werden bij 17.461 personen. In 1950 bedroeg het aantal nieuwe gevallen „maar" 16.108. Er is dus een daling te bespeuren, nadat het cijfer der nieuwe gevallen sedert het einde van de oorlog voort durend omhoog was gegaan. Hoezeer deze daling ook allen ver heugt, die iets met de t.b.c.-testrij- ding hebben uit te staan, het getal van 1950 is nog verontrustend. Daar bij moet men voorts bedenken, dat een systematische doorlichting van gans het Nederlandse volk (waar voor de regering plannen wil gaan uitwerken) nog heel wat gevallen aan het licht zal brengen. Er is dus geen enkele reden om luchthartig over de t.b.c. te spreken. Het blijft de ge vreesde volksziekte. GEZAMENLIJKE BESTRIJDING. De protestants-christelijke instellin gen op het gebied van de t.b.c.-be- strijding, hierboven genoemd, gaan dit jaar gezamenlijk collecteren. Al mag men het loven, dat deze harmonie tot stand is gekomen, er zit toch wel een nadelige kant aan. Voorheen collec teerden zij afzonderlijk, wat uiteraard een ruimere opbrengst waarborgde. Thans moeten vier instanties bet van die éne collecte hebben. Dit is een gevolg van het feit, dat de overheid het aantal openbare inza melingen zoveel mogelijk wil beper ken. Het komt er dus op aan, dat die collecte voor de in christelijk Neder land overbekende sanatoria en voor D.E.L. een succes wordt. Alleen op die manier is deze samenwerking waarlijk vruchtbaar. De zaak is namelijk deze: terwijl het aantal nieuwe patiënten een da ling te zien geeft, moet de bestrijding juist extra steun ontvangen. Dit klinkt vreemd, maar het is nu een maal zo, dat de sanatoria Sonnevanck te Harderwijk en Zonnegloren te Soestduinen hard verlegen zitten om nieuwe apparaten en nieuwe recreatie mogelijkheden. Het hiervoor benodig de geld moet uit particuliere bijdra gen komen. Hier komt nog bij, dat de sanatoria niettegenstaande een fikse verhoging van de verpleegprijs met geweldige tekorten zitten die eigenlijk zijn ont staan in de tijd, dat de verhoging was aangevraagd, maar nog niet was toegestaan. Een verhoging wordt im mers pas aangevraagd, wanneer de duurte reeds ingetreden is en ant woord op verzoek om verhoging wordt niet per omgaande gezonden. Uit de baten, die straatcollectes opbrengen, bestrijdt men deze tekorten. Sonnevanck en Zonnegloren bestaan al tientallen jaren. Te Princenhage zal binnen afzienbare tijd een christe lijk sanatorium voor het Zuiden wor den geopend. Daarvoor is een inter kerkelijke stichting aan het werk. Wij behoeven niet te schetsen hoeveel kos ten er aan de bouw en inrichting van een dergelijke instelling zijn verbon den. Ook daarvoor dienen de gelden. Over D.E.L. behoeven we amper te spreken. Wat dit fonds in de loop van de jaren aan zegenrijk werk mocht doen, is in brede kring bekend. In 1950 werd door D.E.L. f360.000 aan hulpverlening besteed; in totaal deel den 3000 mensen hierin. Een bedrag van f42.000 hiervan gebruikte men voor uitzending naar rusthuizen en vacantiekolonies, de rest kwam ten goede aan de t.b.c.-bestrijding. De samenwerkende organisaties vra gen derhalve in alle vrijmoedigheid: help mee om de komende collecte bo ven verwachting te doen slagen! Kind gestorven na eten van bedorven vis. In het Sint Elisabeth ziekenhuis te Alkmaar is overleden de elfjarige T. Mol uit Alkmaar, die in het ziekenhuis was opgenomen nadat hij vermoedelijk tengevolge van het nuttigen van be dorven vis uit blik ziek was geworden. De vader van de jongen is eveneens ter verpleging opgenomen. Zijn toestand is nog zorgelijk. Vader en zoon waren de enigen uit het gezin, die van een hoeveelheid zure haring uit blik hadden gegeten. Muziek en spel. Eerste leden van jeugdorkest al aan de studie. Het feest van de Mandollnevereniging „Excelsior" te Kruiningen, dat Zaterdag werd gevierd t.g.v. het 10-jarig bestaan, is in alle opzichten geslaagd. Vooral het openluchtspel „Verdeeld Kamp", dat des avonds op de daartoe zeer geschikte welde van de heer Van Hootegem werd opgevoerd, trok zeer grote belangstelling. Om kwart voor twee had de officiële ontvangst plaats der deelnemende ver enigingen ten gemeentehuize, waar bij na alle raadsleden aanwezig waren en burgemeester Vogelaar de aanwezigen welkom heette. Hij was van oordeel, dat men in het algemeen t.o.v. het cul- grijpen, naar de pen Goes bezit drie ziekenauto's. In uw blad van 7 dezer las ik het bericht, dat melding maakte van het verkeersongeval op de Rijksweg tus sen Krabbendijke en Kruiningen, waarbij enkele leden van de Rijks politie ernstig letsel opliepen. In Uw bericht wordt eveneens ge wag gemaakt, dat weliswaar snel hulp kon worden geboden, doch dat het niet mogelijk bleek een ziekenauto uit Goes te requireren, zodat ten slotte Bergen op Zoom te hulp werd geroepen. Het is wellicht dienstig te berich ten, dat te Goes drie ziekenauto's zijn gestationneerd, te weten één bij de heer J. C. Krijger, Beestenmarkt; één bij de heer C. van Strien, Voorstad; één eigendom van het Ned. Rode Kruis, afd. Zuid-Beveland West. Waarom de beide eerstgenoemde wagens op het fatale moment niet be schikbaar waren, kan ik niet beoor delen, doch wanneer de ziekenauto van het Rode Kruis Korps was ge vraagd, dan zou de gevraagde hulp beslist en onverwijld met deskundig personeel zijn verleend. De ambulance van het Rode Kruis staat te allen tijde in noodge vallen voor een ieder beschikbaar en iedere arts, burgemeester of an dere autoriteit kan zich van deze hulp verzekeren door op te bellen: de heer A. van Heel, Patijnweg 20 te Goes, telef. 2462, of de heer J. A. Viergever, W. Barentszstraat 11 te Goes, telefoon 2910. Al moge bij dit ongeval een hape ring in het vervoer zijn opgetreden, de bedoeling van dit schrijven is in ruime kring bekend te maken, dat te allen tijde behoorlijk en vlug ver voer mogelijk is, mits een ieder, die meent deze regelen ter harte te kun nen nemen, zich van deze mededeling op de juiste wijze bedient. Ten slotte nog ter vermijding van misverstand, dat de ambulance Rode Kruis alleen dan mag worden op geroepen, als de andere wagens om welke reden dan ook niet beschik baar zijn, dit ter voorkoming van concurrentie-gedachten. J. A. VIERGEVER, 2e Luitenant R.K.K. Het Ned. Bijbelgenootschap in nood! Het Ned. Bijbelgenootschap heeft meer dan 135 jaar in Nederland, In donesië en de West zegenrijk gewerkt door de Bijbel of gedeelten van de Bijbel verkrijgbaar te stellen. Zo le verde het, om alleen de laatste jaren maar te noemen, in 1949 140.018 en in 1950 151.432 Bijbels en Bijbelge deelten af. Het N.B.G. heeft ook het initiatief genomen tot een nieuwe Bijbelverta ling. Het Nieuwe Testament is al enige tijd gereed en het Oude Testa ment zal omstreeks Januari 1952 ver krijgbaar zijn. U kunt nu reeds bij de bibliothecarissen van de afdelingen of bij het Bijbelhuis, Herengracht 366 te Amsterdam tegen vooruitbetaling van f3,50 of f7 een complete Bijbel in turele leven te passief is. Het is beter zelf muziek en zang en andere kunst te beoefenen en de burgemeester wilde daarom alles doen om het verenigings leven, dat deze zaken voorstaat, te be vorderen. De voorzitter-directeur van „Excel sior", de heer B. Leijs, dankte voor deze ontvangst en de hulp bij de vele voor bereidingen voor deze feestdag geboden. Wat zijn tamboers- en pijpercorpsen uitermate geschikt om dadelijk een feestelijke stemming in het hele dorp te scheppen. Met hun keurige witte pakken traden om half drie aan „Ex celsior" uit Goes en „Jonge Kracht" uit Biezelinge, die een rondgang door het dorp maakten. Daarna volgden concerten in de tent door de ontvangende vereniging „Ex celsior", „Togo", Wemeldinge, een com binatie van „Tovido", Vlissingen en „De Tokkelaars", Middelburg en „Goud klank", Renesse. De dames van K.W.V., de Kruiningse sportclub, gaven mooie staaltjes van rhythmische gymnastiek en het accor deonorkest „Animato" uit Goes concer teerde des avonds voor de opvoering van het openluchtspel, de hoofdschotel van het programma, dat niet ten on rechte duizenden op de been bracht. Want wat hier door amateurs werd gepresteerd, overtrof de verwachtingen. Het spel gaf een beeld van het zigeuner leven met zijn primitieve, ongeschreven wetten. Men zag een conflict tussen de hoofdman (Stefan Boekos, die door de heer S. Buijze op meesterlijke werd uit gebeeld en diens meer moderne zoon, die de harde rechtspleging van zijn va der becritiseerde. In deze rol wist de heer B. Leijs van begin tot eind te boeien. Wat hier werd geboden, stond op een peil, zoals men op het platteland weinig zal ontmoeten. Na afloop werden de spelers toege sproken door de burgemeester, waarbij de dames bloemen werden aangeboden. De directeur van „Excelsior" dankte allen, die medewerkten, in het bijzonder het gemeentebestuur, waarna hij erop wees, dat de opzet van het feest is ge weest gelden bijeen te brengen om te komen tot de oprichting van een jeugd orkest, waarvan de eerste leden reeds aan de studie zijn. Hij sprak de hoop uit, dat dit doel zal zijn bereikt. „MILITIA CHRISTI" EN „DE WAARHEID". „Militia Christi" is de naam van het orgaan der Geloofsgemeenschap van christen anti-militairisten „Kerk en Vrede". Op de voorpagina van de laatste af levering komt een gedicht voor van Theun de Vries en een tekening van Hans Bayens. Het gedicht heet Luis terend en gaat over een man, die met zijn dochtertje aan het fietsen is. Zy horen een vervreemd woord: Korea en het kind „weet niet, wat dat is: de vrede een vervreemd woordHet kent wel de gewone din gen van het leven: appelen, bloemen, melk, brood, zon op 't gras, spelen. ,,Wij moeten vechten, maar zij moet leven", Denkt hij 't refrein „Nooit mag zij weten, nooit mag zij weten wat bommen zijn". Dat is de moraal van het gedicht en de tekening. Nu zullen we over dit gedicht niet verder uitweiden. Het stelt een pro' bleem aan de orde, waaraan we niet zomaar kunnen voorbijgaan. Maar wij zouden er nu geen aandacht aan hebben besteed, indien er niet bij stond, dat het gedicht en de tekening met toe stemming van de redactie uit „De Waarheid" overgenomen waren. Het komt ons onbegrijpelijk voor, dat een redactie van een tijdschrift, dat de woorden ,Jierk en vrede" in de kop voert, deze unieke dienst aan een communistisch dagblad verleent, dat natuurlijk onmiddellijk toestem ming geeft. Dit is geen muggenzifterij, zoals ons waarschijnlijk wel verwe ten zal worden, maar de aandacht vestigen op een symptoom in de kring uan deze groep. Wanneer men men sen van „Kerk en vrede" beschuldigt of verdenkt van communistische ideeën en sympathieën, zijn zij ver ontwaardigd. Want, zeggen zij, wij zijn anti-militairist op godsdienstige overwegingen. En het communisme als stelsel wijzen wij af. Maar wel verlenen zij hand- en spandiensten aan de „Waarheid", ja, indirect maken zij voor dit blad pro paganda. Zij verzwakken daarmede niet alleen het eigen standpunt, maar zij geven de eenvoudige man alle re den om te denken, dat „Kerk en wereld" en „De Waarheid" precies hetzelfde willen en bedoelen. Zullen mensen als ds Buskes en ds Strijd, vooraanstaande figuren in de „Kerk en wereld"-kring, dan nooit beseffen, dat hun z.g. ruime blik in de botsing der geesten en in de strijd tegen de geestelijke boosheden van onze dagen funest is en het commu nisme regelrecht in de kaart speelt? T. Aanwinst voor het Groene Kruis. (Ingez. mededeling, adv.) ,urt lo?l\ Steeds meer rokers gaan overoptfostoti. omdat zij van deze wérkelijk milde sigaret beslist géén last kunnen hebben. de nieuwe vertaling bestellen. Maar ook de Statenvertaling zal in ver schillende prijzen en uitvoeringen verkrijgbaar blijven. Maar nu verkeert het N.B.G. in grote financiële nood. Er zal op korte termijn geholpen moeten worden of anders zal een deel van het werk stopgezet of ingekrompen moeten worden. De economische toestanden in In donesië zijn zó, dat de Bijbels en Bij belgedeelten daar merendeels beneden kostprijs moeten worden verkocht. En ook hier te lande moet soms aan kerken, zondagsscholen, evangelisaties en verenigingen goedkoop worden ge leverd. De uitgaven stijgen door hogere lonen en duurdere grondstoffen voortdurend en het nadelig saMo over 1950 bedroeg f31.592. Dit werk behoeft echter niet door geldelijke zorgen bemoeilijkt te wor den. He» aantal leden er, begunsti gers bedraagt ongeveer 125.000. Zou dit over geheel Nederland niet -spoe dig 150.000 kunnen worden? Ja, ge zien het interkerkelijk karakter van het N.B.G. zou zeker de 300.000 ge haald kunnen worden. De afd. Goes van het N.B.G. hoopt U dezer dagen in de gelegenheid te stellen dit werk financieel te steunen. U ontvangt een brief. Wilt U zo goed zijn dan het ingesloten kaartje, dat spoedig wordt opgehaald, in te vullen en gereed te leggen? Bij voorbaat har telijk dank. Het bestuur: Ds A. W. M. Odé (voorz.), A. de Lange (secr.), Mevr. S. P. KakebeekeBehage (bibl.esse- penn.esse), Mej. G. ten Hoeve, Ds A. Hordijk, Ds J. Karelse, W. van Kla veren,Ds G. Nutbey, Mej. H. Th. Ros- kes, A. C. v. d. Rest, Mevr. M. Schuit makerPrins, Dr C. Stam, Ds H. M. Strating, Ds P v. d. Werff, E. Zwaan en één van de Officieren van het Le ger des Heils. De twee vrouwen nemen de wacht bij het bed in. Allebei met een sok op de naalden. Ze praten weinig. Elk ge luid stoort het zieke kind. En traag gaan de uren voorbij. De klok aan de wand tikt de minuten af. Tik tik tik een eentonig geluid in de stilte van de nacht. Telt het het leven van een klein kind af? De warmte van de kamer hangt beklemmend om hen. Ergens blaft een hond. Een schril ge luid, dat de stilte scheurt. Zo trekken de uren voorbij, zo verloopt lang zaam het leven. Moeder De Vries worstelt met haar angst. Als zij Jannie verliezen moet? Haar jongste lieveling èen zonnig stralend kindje, dat elke dag weer op nieuw de vreugde in huis is? Als ze het missen moet, dit meiske, waarom ze bij de geboorte zoveel geleden heeft? Waarom nu ineens die ziekte? Het kind was altijd stralend gezond geweest. Waarom ineens dit alles? „Buurvrouw, zie je niets aan haar?" vraagt ze fluisterend. Vrouw Slot buigt zich over Jannie heen. „Nee, ze is alleen erg warm. Zouden we haar wat te drinken geven?" „Ja, het is toch tijd voor de poeiers." Vrouw De Vries staat op en bijna zonder geluid te maken, vult ze een kroes water in de keuken onder de kraan. Ze gaat er mee naar het bedje toe. „Drink eens, Janny." Ze tracht het kind wat overeind te zetten, maar het herkent haar niet. „Nee, nee", stribbelt het tegen. „Weggaan." En met een wilde duw stoot ze de beker weg, die in het bed rolt. Het water maakt een donkere plek op de dekens. Vries gaat zijn vrouw roepen. Het is niet nodig. Zij heeft niet geslapen, al leen geluisterd naar de geluiden van beneden, die wel heel weinig waren. „Ik moet weg", zegt De Vries zorgelijk tegen zijn vrouw. „Het is nu eenmaal afgesproken en ik kan het ook niet laten schieten. Misschien is de dokter vandaag een beetje tevreden. Ze ligt 23. door WIJMIE FIJN VAN DRAAT. Het kind zit nu overeind. Haar ogen zien angstig rond. „Daar in die hoek", fluistert ze hees. „Daar is niets; m'n kindje. Ga nu maar slapen. Moeke blijft by je." Het kind laat zich niet gerust stel len. Het gooit zich op, en kruipt weg in een hoek van het bed. Zo tobben ze door tot twee uur. Dan komt De Vries aflossen. Moe en slaperig zit hij het verdere deel van de nacht bij het bed. Hij legt zijn dochtertje soms wat goed. Verder is er niet veel te doen. De poeiers zijn niet binnen te krygen. Als iemand Janny aanraakt trapt en slaat ze om zich heen. Eindelijk, eindelijk komt de dag. De rustig op het ogenblik." Zijn vrouw knikt zwygend. Dat is het moeilijkste op dit ogenblik: dat ze met het doodzieke kind alleen moet blijven. Na een half uur stapt De Vries de deur uit. Jannie ligt nog roerloos. Van het voorzichtig afscheid nemen van haar vader heeft ze niets gemerkt. De morgen is koud en helder. De Vries loopt de korte weg naar het station, het hoofd vol zorgen. Zor gen om zijn kind, zorgen om zijn zaak, die hoe langer hoe slechter gaat. Er is zoveel concurrentie op het ogenblik. Wat moet het allemaal worden? Thuis wekt zyn vrouw de jongens, met de boodschap, dat zij heel stil moeten doen, want Jannie slaapt. Ze trachten hun luidruchtige stemmen te dempen, maar het komt toch nog even tot het gewone vechtpartijtje van elke morgen. „Kunnen jullie nu nooit stil zyn", zegt moeder De Vries verwijtend. Ze zwijgen onmiddellijk „Je zou het kind wakker maken", voegt ze er nog bij. Dan is het stil en wordt het ontbijt gebruikt. Het is leeg en kaal, nu twee stoelen niet bij tafel geschoven zijn. Het is anders dan anders, wanneer hun stemmen luidop klinken en de nieuwe dag met vreugde begroet wordt. Er ligt een druk over het huis. En in de Kleine zijkamer begint het kreunen weer Laat in de avond komt buurvrouw Slot binnenlopen. De Vries is niet thuisgekomen. Hij heeft bericht ge zonden, dat hij nog blijven moest. Hij zwerft daar alleen in de grote stad rond. De neonlichten op de Coolsin- gel geven de gezichten de kleur van doden. De trams lopen met zoevend geluid over de rails. De Vries loopt doelloos rond. Zijn hart is thuis, vol onrust. Hoe is 'tmet Jannie? Dat hij nu net blijven moest. Maar misschien was er werk te krijgen. Een mooie op dracht. Alles is toch al zo duur. Hij kon toch niet zeggen: dank je, ik ga naar huis? (Wordt vervolgd.) De afdeling Zaamslag van de ver eniging „Het Groene Kruis" heeft een prachtig consultatiebureau gekregen. Vrijdag werd het officieel in gebruik genomen door de voorzitter van deze afdeling, de lieer J. v. d. Wege. Er bestond grote belangstelling voor deze opening. De heer v. d. Wege me moreerde uitvoerig de totstandkoming van het gebouw. Hij dankte het ge meentebestuur van Zaamslag en allen die aan de stichting hebben medege werkt en hoopte, dat het gebouw een zegen voor de inwoners van Zaamslag zal mogen worden. Dr M. Elenbaas, die vervolgens het woord voerde, was het bestuur dank baar voor dit besluit. Hij deelde mede, dat het in de bedoeling ligt nu ook een kleuterbureau te houden. Namens de Prov. Zeeuwse vereniging bood de heer Blok gelukwensen aan, terwijl ook zr Hagens enkele woorden van gelukwens en dank sprak. In haar dank betrok zij ook zr Boogaard, de wijkverpleegster. Burgemeester Trimpe, die tevens sprak als voorzitter van het Rode Kruis, wees op de grote betekenis van deze opening. Zaamslag voelt zich iets rijker, en dus is er vreugde, niet alleen bij het Groene Kruis, maar bij de gehele bevolking. Hij bracht, naast zijn gelukwens, hulde aan hen, die moedig en doortastend deze zaak hebben aan gevat en tot een goed einde hebben ge bracht. Ook de burgers van Zaamslag zullen nu en in de toekomst dankbaar zijn voor deze belangrijke verbetering. Na het gebruik van een verversing werd door de voorzitter dank gebracht aan de sprekers en werd het gehele gebouw bezichtigd, waarbij de aanwezigen zich vol lof uitlieten over de inrichting en het aanwezige materiaal. DE INRICHTING. Het consultatiebureau werd gebouwd achter het reeds bestaande magazijn en de woning. Via een portaal komt men in een ruime wachtkamer. Van daaruit komt men in het eigenlijke consultatie bureau, dat verdeeld is in twee kamers, één voor de geneesheer en één voor het uit- en aankleden van de kinderen. Daartoe zijn in laatstgenoemde ruimte opklapbare boxen gemaakt, waardoor de ruimte in dit lokaal voor eventuele andere doeleinden groter gemaakt kan worden. De twee ruimten zijn geschei den door een uitneembare wand, zodat ook grotere vergaderingen en cursussen daarin kunnen worden gehouden. Het geheel is electrisch verwarmd en keurig ingericht. Het gebouw zal niet alleen gebruikt kunnen worden voor consul tatiebureau, maar ook voor cursussen op het gebied van de volksgezondheid, de schoolartsendienst, inëntingen, enz. Voordat het geheel gereed was, had er reeds de doorlichting van de gehele bevolking op T.B.C. plaats. Slachtoffer van brand op Scheveningse logger overleden. De heer J. van der Toorn uit Sche- veningen, die enige dagen geleden door de Haagse brandweer uit een brand op de logger „Sch. 112" werd bevrijd, is thans aan de bekomen brandwonden overleden. De brand brak uit in de machinekamer van de logger, die in de Scheveningse haven gemeerd lag. De heer van der Toorn, die de wacht had en in het vooron der te slapen lag, had de brand niet tijdig bemerkt.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 2