de loupe
Onze kijk op de samenleving op grond
van onze toekomstverwachting.
Veertig jaar geleden behaalde lt.-gene-
raal Ter Poorten zijn vliegbrevet.
Van een gul heer, die n uitvinding deed»
ir
©ie qi
oweMAMil
Een hoorn des overvloeds vloog
naar Helsinki»
Indonesische regering voteert 8.5 millioen tot
steun der Zuid-Molukse bevolking.
DE KINDEREN
WEER NAAR SCHOOL
Donderdag 30 Augustus 1951
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
Prof. Dr H. N. Ridderbos over:
Referaat voor het Calvinistisch Studentencongres.
(Van onze Utrechtse correspondent)
Haar gewoonte van jaren volgend, heeft de Calvinistische Studenten
beweging de laatste week van Augustus gereserveerd voor een congres.
Eveneens conform de traditie komt men bijeen op het conferentie-oord
van de Nederlandse Zendingsstudieraad te Lunteren.
Dit 29ste calvinistische studentencongres, dat Maandagavond werd
geopend, staat onder leiding van dr Lever. Heel de conferentie heeft
betrekking op vragen rond de toekomstverwachting van de christen. Zo
spreekt ds H. Jonker. Hervormd predikant te Amsterdam, op alle con
gresdagen een wijdingswoord, gebaseerd op de verwachting van Chris
tus' wederkomst.
Als eerste referent had de C.S.B. de leefde kende zij altijd die toekomstver-
Kamper hoogleraar dr Herman Ridder
bos uitgenodigd, die de vraag behan
delde: „Welke kijk hebben wij op de
samenleving op grond van onze toe
komstverwachting?"
Er zijn tijden geweest waarin men
zich in de theologie over de toekomst
van Christus weinig druk maakte. Dat
het Boek der Openbaring helemaal ach
ter in de Bijbel staat, was toentertijd
voor velen een dankbaar gegeven om
maar zo weinig mogelijk na te denken
over eschatologische vragen.
Deze liberale visie ls later opgevolgd
door een theologische stroming welke
zloh voortdurend bezig hield met de
toekomstverwachting. Niet slechts het
Boek der Openbaring maar gans het
Nieuwe Testament zag men als een
Boek der toekomstverwachting.
De tegenwoordige eschatologie
sterk modern ingesteld. Men kan moei
lijk geloven, dat het eschatologische
toekomstbeeld iets anders ls dan my
thologie. Deze opvatting, zei Prof. Rid
derbos, trouwt met de existentiefiloso
fie, welke beweert dat er geen toekomst
ls; de mensheid staat voor een muur.
Ongetwijfeld is het Nieuwe Testa
ment eschatologisch van instelling, al
dus de hoogleraar.
Het Nieuwe Testament leert niet al
leen de nabijheid van het einde maar
segt, dat het einde gekomen is. De ver-
vullingsgedachte concentreert zich rond
het kruis van Christus. Zijn kruis is
een voorafschaduwing van het laatste
oordeel.
Intussen ligt er een afstand van
eeuwen tussen profetie en vervulling.
Daardoor lijkt het alsof de getuigenis
sen elkaar tegenspreken. Jezus zegt
wel, dat Hij alle macht heeft in hemel
en op aarde maar wg weten toch even
zeer uit de Heilige Schrift, dat er voor
de gelovigen geen plaats meer op aarde
zal zijn.
Men moet dit zien, aldus Prof. Rid
derbos, als een kwestie van D-day en
V-day. Op D-day kwamen de geallieer
den Europa binnen; hun overwinning
was toen zeker. Maar het zou nog bijna
een jaar duren eer de dag der defini
tieve victorie, V-day, aanbrak.
FUTURUM EN PERFECTUM.
.ioe zal nu onze kijk op de samen
leving in verband met de toekomstver
wachting moeten zijn? Het futurum-
moment zo verklaarde de spreker
ls primair in onze samenlevingsbeschou
wing. En wel omdat wij in de tweede
helft der geschiedenis leven, in „het
laatst der dagen". Daarom zullen wij
wachtende zijn op onze Heer, wakende
en biddende, gelijk Hijzelf geboden
heeft in Zijn afscheidswoorden. Dit fu-
turum-moment is echt christelijk. Wan
neer de Kerk haar hoogtepunten be-
HlfcK
en over de grenzen
Tijuens üe oefening „Mars" zochten
een aantal soldaten schuilplaats tegen
de regen in de ruïnes van kasteel Eng-
huizen te Hummelo. Hierbij vonden zij
een deur die toegang bleek te geven
tot een rijk voorziene wijnkelder. Voor
velen van deze door regen en vermoeid
heid verkleumde militairen bleek de
verleiding te sterk: zij deden zich te
goed aan het geestrijk vocht. Twaalf
van hen zitten nu in voorlopig arrest
en tegen anderen is proces-verbaal op
gemaakt. Zij zullen voor de Krijgsraad
terecht staan.
Op de Hoenderlose weg reed een
paard en wagen. Het paard schrok van
een passerende auto, sprong opzij en de
voerman, een 70-jarige landbouwer, viel
van de bok. Hij kwam onder de zware
wagen terecht en is later in het zieken
huis te Apeldoorn overleden.
Rustig een kopje thee drinkend in een
Haags hotel zat een van de twee man
nen, die een poosje geleden uit het Huis
van Bewaring te Amstelveen ontsnap
ten en een paar dagen daarna hun ge
vangeniskleren aan de directeur terug
stuurden. De politie had hem in de ga
ten. Hij kan nu zijn mede-ontvluchte,
die ook al weer gepakt is, gaan op
zoeken!
Een bewoner van Koedijk is gearres
teerd, verdacht van het plegen van de
roofoverval in Purmerend, waarbij hij
de 79-jarige Jan Laan zo ernstig ver
wondde, dat deze enkele dagen later
overleed. Er wordt nog naar eventuele
medeplichtigen gezocht.
Mej. La Tour, een stevvardesse van
de K.L.M., maakt een vlucht mee met
een vrachtvliegtuig: naar New York als
extra bemanningslid. Zij is n.L in het
bezit van een vliegbrevet B en heeft
van de K.L.M.-directie toestemming
gekregen in deze richting verder te stu
deren. Of zij als navigator in dienst zal
kunnen treden bij de K.L.M. is nog een
open vraag.
De verbouwing van de Tweede Ka
mer zal, voorzover men het nu kan be
zien, bijna f 700.000 kosten. De schat
ting was f 430.700, maar er waren nog
al enkele tegenvallers toen men een
maal aan de gang ging.
De 49-jarige treinwachter René Di-
delon is beschuldigd van manslag door
nalatigheid, zulks in verband met het
treinongeluk te Metz, waarbij 21 per
sonen om het leven kwamen en 35 wer
den gewond.
Na het nuttigen van een ijsco zijn ca.
honderd personen te Saint Galmier
(Fr.) ziek geworden. Verschillenden
zijn overleden en anderen lijden aan
geestesstoornissen. Ook in de omgeving
van Chartres hebben zich ernstige ge
vallen van, naar men aanneemt bloed
vergiftiging, voorgedaan. Hier werden
80 personen ziek na het eten van paar-
denvlees. i
wachting.
Daarnaast bestaat het perfectum
moment. Al is de toekomstverwach
ting belangrijk, wy leven in het heden.
Er is ook een mogelijkheid van vluchten
in de eschatologie. Dit mag niet. Naast
de waakzaamheid biyft ons evenzeer de
werkzaamheid geboden. Wachten en
werken gaan samen. Ons leven wordt
niet alleen beheerst door het feit dat
Jezus vófir ons staat maar ook dat Hjj
échter ons staat. Dit doet ons deze sa
menleving aanvaarden als de samenle
ving waarvoor onze Heer leed en stierf.
Zonder het futurum-moment is per
fectum-christendom zelfgenoegzaam.
Uitsluiting van de perfectum-houding
zonder futurum is onchristelijk.
De spanning tussen beide motieven
is tegelijk de spanning in het christe
lijk leven. Wij leven niet in de profetie
maar in de historie. Daarom dienen wij
voorzichtig te zijn met een eenzijdige
apocalyptische stemming. Nuchterheid
is het waartoe de Bijbel ons oproept.
Wy zullen ln deze samenleving als
christenen moeten werken. Zolang dat
kan Is elk coquetteren met het cata
comben-christendom in de verdrukking
ontoelaatbaar. Dat er verdrukking
komt, is ons voorspeld. Maar wy weten
niet, zo besloot de hoogleraar, hoeveel
eeuwen zich nog schuiven tussen profe
tie en vervulling. Derhalve dienen wy
te rekenen met de aarde en daar ons
werk te verrichten zolang dat mogelpk
is.
Westduitsland bepaalde voor
70 pCt de bedrijvigheid in
onze havens.
Aldus 'nebben Duitse statistici
berekend.
Het Iandeiyk statistische bureau van
Bremen heeft een vergeiyking van het
Duitse vervoer over de Duitse zeeha
vens en over de Nederlandse havens op
gesteld, waaruit men aan Duitse zyde
de conclusie trekt, dat de Nederlandse
klachten over diverse uitzonderingsta
rieven der Duitse spoorwegen onge
grond zouden zyn. Van de 18 millioen
ton vervoer over de Nederlandse havens
was volgen de cyfers van het bureau
18 millioen transitogoed naar en van
Duitsland, zodat West-Dultsland voor
zeventig procent de bedryvigheid ln de
Nederlandse havens bepaalde.
Zelfs het meest omstreden uitzon-
deringstarief voor ijzer zou volgens
het bureau het vervoer over de Rijn
niet hebben verminderd. Volgens de
statistieken ging de staalexport uit
het door dit tarief bestreken gebied ln
1950 voor 59 procent over de Benelux-
havens; over Bremen ging 34 procent
en over Hamburg slechts 7 procent.
Men merkt voorts op, dat de ijzer-
export uit het gebied langs de Rijn,
waarvoor het uitzonderingstarief niet
geldt, in 1950 voor bijna 92 procent
over de Beneluxhavens is gelopen.
Voedsel voor Olympische athleten.
Zachte wenk aan aardappelexporteurs.
Piet Kraak, Henk Sehyvenaar, Hans Harting en Bob Bonte droegen gisteren
een enorme mand, waarin de tomaten, de bonen, de druiven, de perziken, de
apels, de peren en de peentjes op smaakvolle wpze waren opgetast, ln de
K.L.M.-constellation voor Helsinki.
Het betrof de eerste 37 kilo's groenten en fruit van de 50.000 die het Cen
traal Bureau voor Tuinbouwveilingen ten geschenke heeft gegeven voor de
meer dan 5000 athleten, die volgend jaar aan de Olympische Spelen te Hel
sinki zulen deelnemen.
De voorzitter van het Bureau voor
Tuinbouwveilingen, de heer M. Prins,
droeg de mand over aan jhr L. J. Quar-
les van Ufford, de plaatsvervangend
voorzitter van het Nederlands Olym
pische Comité.
Hij zeide, dat de Nederlandse tuin
bouwers het als een voorrecht beschou
wen op deze wijze te mogen medewer
ken aan het welslagen van de Olym
pische Spelen. Jhr Quarles van Ufford
memoreerde, dat het Centraal Bureau
in 1948 ter gelegenheid van de spelen
in Londen eenzelfde geste had gedaan.
„Een athleet, die voor topprestaties
staat, moet geen zorgen hebben en ze
ker niet voor de maag.
Er komt geen hulpcomité.
„Teneinde steun te kunnen geven aan
de bevolking van de Z.-Molukken, in 't
bijzonder op de eilanden Ambon, Kei en
Ceram, heeft de regering 'n bedrag ter
beschikking gesteld van 8 Vz millioen
roepiah voor de aankoop van voedings
middelen en textiel. De goederen wor
den gratis aan de bevolking gedistri
bueerd", aldus verklaarde de vice-pre
mier van Indonesië, Suwirjo, in ant
woord op vragen van het parlementslid
F. U. Pupella betreffende de situatie
in de Zuid-Molukken.
De gouverneur van de Molukken, mr
J. Latuharhary, heeft echter gerappor
teerd dat de toestand in de Zuid-Moluk-
ken thans zodanig is, dat de kosteloze
Luchtvaartherinneringen.
In een achterbuurt ontdekte hij de Glenn Martin fabriek.
„Als vroeger een toestel niet de lucht in wilde bonden we een hamer
aan de staart als we dachten dat deze te licht was." Dit vertelde luit.-
gen. b. d. H. ter Poorten, toen hij terug dacht aan de 29e Augustus 1911,
de dag waarop hem als 48e het brevet van de F.A.I. (Federation Aero-
nautique Internationale) werd uitgereikt. Dat was 40 jaren geleden, toen
de jonge Nederlandse artillerie-officier in Genck bij Hasselt (B.) zijn
brevet haalde boven het veld waarop in 1830 nog de Nederlandse weer
macht gekampeerd had. Het luchtruim was toen niet nieuw voor hem,
want reeds in 1909 werd hij balloncommandant, toen hij als artillerist
studeerde aan de technische hogeschool te Delft.
„Ik had reeds ais jongen belangstel
ling voor de luchtvaart", vertelde hy,
„en toen ik hoorde, dat in 1909 op de
I.L.A. in Frankfort een zeppelin werd
tentoongesteld ben ik er heen vertrok
ken. De bekende Duitse bailoncom-
mandante Kaetchen Paulus gaf daar
demonstraties en voor 100 Mark kon
je mee de lucht in. Ik heb toen myn
laatste penningen by elkaar geschraapt
en daar ging ik voor het eerst van myn
leven naar boven. De tocht eindigde des
avonds om 11 uur in de bomen van het
Zwarte Wond en van die tyd af had de
luchtvaart me te pakken".
Hij werd de eerste militaire vlieger
in Nederland en al spoedig maakte hij
naam door met een Bronckere-twee-
dekker in anderhalf uur een afstand
van90 km af te leggen.
ONTDEKKER VAN DE
GLENN MARTIN.
Ook in Indië behoorde hij tot de eer
ste militaire vliegers en hem komt de
eer toe de eerste te zijn geweest die de
kwaliteiten van de Glenn Martin fabriek
ontdekte. Dat was in 1914, toen hij in
opdracht van de Ned.-Indische regering
naar Amerika gestuurd werd om uit te
kijken naar een geschikt type vliegtuig
voor de militaire luchtvaart. In een
achterbuurtje van Los Angeles vond hij
een fabriekje dat het beste product le
verde dat hij toen kon vinden en men
mag wel zeggen, dat van dat ogenblik
af de opgang van de Glenn Martin vlieg
tuigfabrieken dateerde. Het K.N.I.L.
introduceerde de Glenn Martins, die la
ter over de gehele wereld beroemd ge
worden zijn.
OPPERBEVELHEBBER VAN
HET K.N.I.L.
In 1916 werd hij gewond bij een vlieg
ongeval en na hersteld te zijn keerde
hij naar de artillerie terug. Uiteraard
bleef hij belangstelling voor de vliegerij
houden doch direct contact kreeg hij er
eigenlijk pas weer mee, toen hij id 1941
benoemd werd tot opperbevelhebber
van het K.N.I.L., als opvolger van de bij
een vliegtuig-ongeval om het leven ge
komen luitenant-generaal Berenschot.
Hij leidde de strijd van het K.N.I.L.
tegen de Japanners, waarin de Neder
landse luchtmacht een zo belangrijke
rol speelde. Op 8 Maart 1942 werd hij
geïnterneerd en begon de moeilijke tijd
in krijgsgevangenschap.
Tezamen met o.m. gouverneur-gene
raal Tjarda van Starkenborgh Stachou-
wer, de Amerikaanse generaal Wain-
wright en de Engelse opperbevelhebber
Percival, werd hy gevangen gezet ln
kampen in Mandsjoerye, Korea, Formo
sa en Japan, tot dat hy in 1945 door
een Russische jeeppatrouille 8 dagen
reizen ten Noorden van Moekden be-
vrpd werd.
Op 1 Maart 1946 ging hij met pen
sioen en keerde naar Nederland terug.
distributie niet intensief voortgezet be
hoeft te worden.
GEEN SCHADEVERGOEDING.
Met betrekking tot de door de heer
Pupella voorgebrachte kwestie van
schadevergoeding verklaarde vice-pre
mier Suwirjo:
„Zolang de aangerichte schade geen
gevolg is van onrechtmatig optreden
van de machtsinstellingen, is er geen
sprake van recht tot het eisen van
schadevergoeding".
En verder: „Het leed, ondervonden
door de bevolking van de Zuid-Moluk
ken, die haar goederen heeft verloren
gedurende de actie van R.M.S.-rebellen,
werd eveneens ondervonden door ande
re bevolkingsgroepen in Indonesië tij
dens vele onlusten, zoals bij de aan
komst van Japanse troepen en geduren
de de gevechten tussen het Nederland
se leger en troepen van de republiek
Indonesia. Indien voor de Zuid-Moluk-
ken een hulpcomité in het leven moet
worden geroepen, zoals door de vragen
steller is voorgesteld, dan dient 'n der
gelijk comité in geheel Indonesië te
worden opgericht. Nu reeds kan aan
genomen worden, dat de oprichting van
een dergelijk comité weinig resultaten
zal hebben, zodat er geen voldoende re
den is om tot oprichting hiervan over
te gaan".
„Federatief Europa sleutel voor het
probleem", aldus Eisenhower.
Generaal Eisenhower heeft tegen de
groep Amerikaanse senatoren, welke
in Juli een bezoek aan Parijs bracht,
verklaard, dat hij de hoop gerechtigd
acht, dat „onze moeilijkheden ver
dwijnen zullen, indien West-Europa
een federatie zou' zijn". De sleutel van
het probleem was de vereniging van
Europa, zo was Eisenhowers overtui
ging. „Hoewel velen van mijn colle
ga's menen, dat ik niet wijs ben, zou
ik, indien de vereniging via de vor
ming van een Europees leger moge
lijk was, hieraan medewerken".
Indien een West-Europese federatie
tot stand zou komen zou Sowjet-Rus-
land Oost-Duitsland nooit kunnen
verhinderen zich hierbij aan te slui
ten.
Het ware te wensen, dat ook de aard-
apel-exporteurs een lading piepers ter
beschikking zouden stellen". De heer
Quarles van Ufford zeide, dat deze mo
gelijk hierin een aanleiding zullen zien
om een dergeiyke royale geste te doen
als thans de Nederlandse tuinbouwers.
Op 30 Augustus a.s. zal deze Neder
landse hoorn des overvloeds aan de
Finse instanties worden aangeboden als
symbolische overdracht van de 50.000
kg, die volgend jaar zullen volgen. De
chef de mission van de Nederlandse
Olympische ploeg, de heer K. J. J. Lot-
sy en de secretaris van het Ned. Olym
pisch Comité, dr J. M. van den Houten,
zullen dan tijdens een receptie ten hui
ze van de Nederlandse gezant in Hel
sinki de mand overhandigen aan de
Finse regeringsautoriteiten en een dele
gatie van het Fins organisatie-comité
der Olympische Spelen.
ZELFSTANDIGHEID VAN
SURINAME EN ANTILLEN.
Nederland brengt geen rapport
meer uit aan Ver. Naties.
In een nota aan do Ver. Naties heeft
de Nederlandse regering haar besluit
toegelicht om voortaan geen rapporten
meer te verstrekken over de toestan
den in de Nederlandse Antillen en Su
riname.
Volgens art. 73 van het Handvest der
Ver. Naties rust op die leden, die ver
antwoordelijkheid dragen voor het be
heer van gebieden, wier bevolking nog
niet een volledige mate van zelfbestuur
heeft bereikt, de plicht statistische en
andere gegevens over te leggen nopens
sociale, economische en opvoedkundige
toestanden in de beheerde gebieden.
In de nu gegeven toelichting deelt de
regering mede, dat zij zich van die
plicht ontslagen acht, nu zowel in Su
riname als op de Antillen de z.g. inte
rim-regeling in werking is getreden,
waarbij de zorg voor economische, so
ciale en opvoedkundige problemen vol
ledig op de schouders is gelegd van de
op grondslag van algemeen kiesrecht
door de bevolking van deze gebieden
zelf gekozen landsregeringen.
Onder
CULTUUR.
ln de gemeenteraad van Kruiningen
brak verschil van mening uit over de
vraag of het plaatsen van een muziek
tent in Hansweert al dan niet een
verantwoorde uitgaaf genoemd kon
worden. Deze vraag zou niet van zo
groot belang zijn, ware het niet, dat
een der raadsleden de zaak op een
algemeen niveau bracht door te ver
klaren, dat van het werk van plaatse
lijke verenigingen een opvoedende
kracht uitgaat en dat met het steunen
van dat werk culturele belangen ge
moeid zijn. Dit nu bracht ons er toe
ons een ogenblik op de juistheid hier
van te bezinnen, dit te meer nu de
winter en daarmee een intensief plaat
selijk verenigingsleven weer voor de
deur staat.
De eerste uitspraak kunnen we ten
volle onderschrijven: plaatselijke ver
enigingen verrichten inderdaad op
voedend werk. Wij wezen er al eerder
op, dat cultuur heus niet alleen met
schone kunsten te maken heeft ook
een voetbalvereniging of een accor
deonclub kan een cultureel belang
dienen: zij houden de jeugd van de
straat af, geven hun iets om zich mee
bezig te houden, ktoeken kameraad
schap en saamhorigheidsbesef. Tot zo
ver dan ook niets dan goeds.
Maar er is iets anders en dat gevaar
ligt in de tweede uitspraak: de ver
klaring over de culturele belangen.
Want in maar al te veel plaatselijke
verenigingen is men van mening, dat
men cultuur bedrijft, kunst bedrijft,
die zeker met een grote K geschre
ven mag worden. Men geeft soms
muziek- en zanguitvoeringen, die ver
boven de krachten uitgaan en men is
dan heel boos als een recensent in
een krant een klein beetje critiek
laat horen. Men vindt van zichzelf,
dat men het minstens zo goed doet als
een onzer beroemde landelijke koren
of orkesten.
Zie, als men deze „culturele belan
gen" zo wil gaan zien, dan ligt er een
groot gevaar in de uitspraak van dit
Kruiningse raadslid. Wij hopen, dat
het verenigingsleven in de komende
winter bloeiend zal zijn, wij hopen,
dat men zich intensief met deze cul
tuurbeoefening bezig zal houden
maar laat men er geen kunst met een
grote K van willen maken als daartoe
de krachten ontbreken, want dan
wordt men geen cultuurdragers maar
medelijwekkers!
Mej. M. P. Boon, gezinsverzorgster
te Coiynsplaat c.a. is met ingang van
1 September a.s. overgeplaatst naar de
Stichting Walcheren voor Maatschap
pelijk Werk
Een wonderlgk heerschap verscheen Dinsdag voor de Politierechter te Mid
delburg. Hy was afkomstig uit Wemeldinge, maar voor hp op het matje ver
scheen was hy gehuisvest geweest in het Huis van Bewaring. Gul was hu, a
dient gezegd. Als hy een café binnenkwam gaf hy steevast een rondje, deed
zelf dapper meemaar hij had nooit geld om te betalen. Op dezelfde
manier „kocht/" hy zün tabak en zyn voedsel en op dezelfde manier las hy
een krant: aan de arme redacteuren die toch ook hun geld moeten hebben,
scheen hij niet te denken'.
Gunstige resultaten van K.L.M.
De resultaten van de K.L.M. gedu
rende het eerste half jaar van 1951
hebben de ramingen overtroffen, al
dus deelt de K.L.M. persdienst mede.
De productie is ten opzichte van het
eerste half jaar van 1950 toegenomen
met 22 procent, de verkoop met 26
procent. De vooruitzichten voor het
tweede halfjaar 1951 zijn gunstig, be
houdens het feit, dat door de gevolgen
van het olieconflct in Perzië een aan
tal bijzondere vluchten naar het Verre
Oosten en Australië moet vervallen.
(Ingez. mededeling, adv.)
Hoe heerlijk de vacantie ook was, toch
slaakt menige moeder even een zucht
van verlichting als die kleine (en gro
te!) druktemakers weer naar school
zijn.
Nu kan m jeder eens rustig op de
vacantietijd terugzien. Wat was het
prettig logeren bij Mien en Henk! Een
prima huisvrouw ook, die Mien. Wat
schonk zij 's morgens een heerlijke kop
koffie en 's avonds een geurig kopje
thee! Moeder had direct het merk ge
vraagd en de naam in haar oor ge
knoopt: Niemeijer's koffie en thee, die
zou zij voortaan ook kopen!
En dan natuurlijk ook de waardepun-
ten sparen voor dat prachtige „Safira"-
tafelbestek. Mien had het haar met
trots laten ziefi.
Direct maar even een briefkaart aan
Niemeijer, Groningen schrijven om de
geïllustreerde cadeaulijst!
De Japanse regering zal de tekst pu
bliceren van een wet inzake betaling
van schadevergoeding aan geallieerde
staatsburgers voor materiële verliezen
tijdens de oorlog. De publicatie zal ge
lijktijdig in Tokio en in Washington ge
schieden.
Deze heer nu
wilde ook wel
eens naar
Antwerpen.
Hij huurde 'n
auto met een
ehauli'eur en vertelde aan deze laatste
dat hij voldoende geld bij de notaris
had. De chauffeur was een goedgelo
vig man, bracht hem naar Antwerpen
en terug en kwam de volgende ochtend
om zijn geld.
„Rij maar even mee naar de notaris!'
zei de heer. Ze gingen, de klant stapte
bij de notaris binnen, maar kwam di
rect weer naar buiten. „Het is mij te
vol!" zei hij. „Laten we eerst maai even
een borreltje gaan pakken!" Ze pakten
een borreltje en nog een en toen ging
meneer naar de notaris. Toen hij terug
kwam klopte hij op zijn borstzak en zei
„De zaak is voor elkaar. Ik heb nu
geld en zal je straks in de „Koophan
del" wel betalen!" Ze gingen naar de
„Koophandel', maar de betaling ging
niet door; eerst moest er nog weer in
een ander café een borreltje gedronken
worden. Gul als hij was gaf hij een
rondje en kondigde vervolgens aan. dat
hij zich even ging laten scheren. Dit
was echter niet naar de zin van de
caféhouder, die wel geld wilde zien.
„Straks als ik terugkom!" zei meneer.
„Dan zal ik alles betalen. Daar zit mijn
chauffeur, die moet ik ook nog beta
len!" Dat kon de chauffeur ten volle
beamen! Meneer ging zich laten sche
ren, maar in het café zag men hem niet
meer. Keurig geschoren huurde hij n.L
een nieuwe taxi, liet zich naar Yerseke
rijden en nam nog een paar borrels
(zonder te betalen!), ging vandaar met
de taxi naar Hansweert en liet zich
vandaar weer naar Wemeldinge rijden
Daar kwam het einde van zijn escapa
des: de politie rekende hem in. Ook nu
mocht hij weer gratis rijden, maar dit
maal in politiegezelschap en met be
stemming het Huis van Bewaring te
Middelburg.
ONS FEUILLETON.
de
„Veldwachter, laat die jongen
cel zien."
Meertens salueert. „Jawel, burge
meester". Hij neemt Geert bij de arm
mee. Een lange gang door; nog een
gang; dan een klein trapje af en nog
een gangetje. Meertens haalt een
grote sleutelbos te voorschijn en ram
melt er mee. Hij maakt een deur
open en ze gaan binnen, twee treed-
jes af. Daar is een donkere cel. Al
leen een klein raampje hoog in de
muur. „Zie je het goed?" vraagt
Meertens. Geert leunt misselijk van
angst tegen de muur. Moet hij daar
in? Moet hij daar zijn verdere leven
blijven?
„Ik wil naar mijn moeder", snikt
hij. Hij is helemaal verslagen door de
ellende.
„Zo", antwoordt Meertens alleen.
Hij pakt Geert weer bij de arm en
trekt hem het celletje uit. „Nu weet
je hoe het er hier uitziet." Hij vertelt
er maar niet bij, dat het celletje nooit
meer bewoond wordt en nu alleen
dient om indruk op stoute jongens te
maken!
„Heb je het goed gezien?" vraagt
de burgemeester als Geert weer voor
hem staat.
Geert snikt wat, antwoorden kan
hij niet.
„Ga dan maar....", de burgemees
ter zwijgt even; een paar seconden,
die Geert een eeuwigheid lijken. „Ga
dan maar naar huis. We zullen wel
verder over de zaak denken."
De twee mannen blijven achter.
„We zullen deze zaak maar laten rus
een goeie kerel, ondanks zijn gebul
der.
In het huis van timmerman Slot
heerst die avond grote verslagenheid.
Geert is huilend thuis gekomen. Het
was niet mogelijk met hem te praten.
De angst voor de cel overheerste
alles. Harmen heeft nog getracht
wijze en verwijtende woorden ten
13.
door WIJMIE FIJN VAN DRAAT.
zJ
ten. Ik zal morgen wel eens met de
vader praten. Dat is een keurige
man. Het is van de jongen een zeer
ondoordachte streek, die nare gevol
gen heeft, maar ik wil het de ouders
toch besparen, dat ze met de kinder
rechter in aanraking komen. Als De
Gooyer er later geen zaak van wil
maken, dan zullen we het maar zo
laten. Zeg morgen maar tegen Slot,
dat hij om zeven uur bij me moet
komen. Dan kun je nu gaan. Meer
tens." Meertens salueert. Hij is het
volkomen met de woorden van zijn
chef eens. De burgemeester is toch
beste te geven, maar z'n vader heeft
hem het zwijgen opgelegd. „Deze
zaak zullen je moeder en ik wel met
Geert uitmaken", heeft hij ongewoon
streng gezegd. En Harmen is diep be
ledigd naar zijn kamertje getrokken,
„Ga jij maar naar bed, Geert".
Dat is alles wat vader Slot tegen zijn
jongste zoon zegt. En Geert gaat
naar bed, op van ellende. In de huis
kamer blijven vader en moeder Slot
verslagen achter.
„We moeten veel voor hem bidden",
zegt moeder eindelijk. „Ja, veel bid
den om wijsheid, om vergeving, om
genade."
Het is laat in de avond als moeder
naast Geert's bed zit. De jongen
snikt nog na. En zacht praat zij er
met hem over, dat er voor elke zonde
vergeving is. Ook hiervoor. Maar dat
hij zijn best moet doen en vechten
tegen zijn drift. Misschien luistert
hij niet naar alles wat zij zegt. Zijn
hoofd is zo moe en de woorden zwer
ven een beetje langs hem heen. Maar
dan zegt ze die woorden, waaraan hij
gisteravond gedacht heeft: „Wie zijn
zonden belijdt en laat, die zal barm
hartigheid geschieden." Die woorden
treffen hem diep. En hij wil zijn zon
den laten.
„Je kunt het niet in eigen kracht,
Geert", vermaant zijn moeder.
Dat is juist het moeilijkste. Was de
strijd tegen de zonden maar iets, dat
je met je handen uit kon vechten.
Maar het is veel moeilijker. Omdat
je het niet met eigen kracht kunt en
het toch zelf moet doen. Als je twaalf
jaar bent, vind je daar de oplossing
niet zo makkelijk voor. En vooral ni»t
als je zo gra'ag eigen baas wilt zijn en
je eigen wil volgen. Misschien is er
wel een heel leven voor nodig, om dit
te leren kennen. Om vechtend te le
ren bidden en biddend te leren vech
ten-
(Wordt vervolgd.)
De gulle lieer bekende alles; wat kon
hij anders? Maardat geld kwam
wel terecht, want hij had nog een vin
ding op autogebied gedaan en hy had
goede hoop, dat daarmee nog wel iets
te verdienen zou zijn. Maar of de Offi
cier van Justitie nu van mening was
dat verdachte al genoeg „uitvindingen
op autogebied" had gedaan, wij weten
het niet. In ieder geval vroeg hy zes
maanden gevangenisstraf, waarvan drie
maanden voorwaardelijk. De Politie-
reehter was 't hiermee volkomen eens.
Hy gaf alleen aftrek van voorarrest en
liet de fantast onder toezicht stellen
van de Prot. Chr. Reclasseringsver-
eniging.
MISKENDE HULPVAARDIGHEID.
De thans in Goes woonachtige E. H.
B. stond terecht omdat zij zich opzet
telijk 'n rol cocosmatten en een tapijt,
welke goederen door een expediteur
abusievelijk bij haar waren bezorgd, zou
hebben toegeëigend.
Mevrouw ontkende dit feit. Toen de
expediteur haar de goederen bracht had
hij gezegd, dat zij alles voorlopig maar
moest houden. Toen zij echter naar
Goes verhuisde, wilde zij de rol opslaan,
maar omdat het huis nogal vochtig was,
heeft zij het tapijt maar in de kamer
gelegd en de matten in de gang. Verd.
ontkende zich in ieder geval aan ver
duistering te hebben schuldig gemaakt.
„De goederen heb ik in bewaring ge
houden, todat de rechtmatige eigenaar
bekend was".
De Politierechter vond het een aar
dig verhaal, maar het feit, dat verd. de
goederen gebruikte, wees toch wel in
de richting, dat zij de goederen „niet
alleen maar bewaard" had. f 10 of 5
dagen hechtenis luidde het vonnis.
een kat in nood
C. M., wonende te Goes, had zich te
verantwoorden omdat hij valselijk een
gezegelde kwitantie, groot f 2000, had
opgemaakt.
Een landbouwer te Goes had voor
verd., die vroeger agent van politie te
Middelburg was, een houten barak ge
kocht voor f 2000. Verd. zou deze barak
kunnen overnemen en maandelijks iets
aflossen. Zodra de koopprijs was vol
daan zou het huisje eigendom van verd.
worden.
Na iets te hebben algelost, kon verd.
dit niet meer volhouden. Bij de verze
keringsmaatschappij, waarvoor verd.
werkte, moest hij borg storten, maar
hiertoe was hij niet in staat. Met het
afsluiten van posten vlotte het al even
min. Verd. gaf toen als onderpand voor
de borg de houten barak. Daartoe
schreef hij een kwitantie uit van f 2000,
welke kwitantie moest dienen om aan
te tonen, dat die barak inderdaad zün
eigendom was.
Toen echter de directeur van de ver
zekeringsmaatschappij kwam informe
ren of die barak inderdaad eigendom
van verd. was, bleek, dat de landbou
wer H. de eigenaar was en dat verd-.
deze kwitantie valselijk had opgemaakt
om op die manier aan de vereiste borg-
storting te kunnen voldoen.
De Politierechter veroordeelde verd.
tot 3 maanden gevangenisstraf voor
waardelijk met een proeftijd van 3 jaar
en onder toezichtstelling van de R.K.
Reclasseringsvereniging.
(Vervolg op pag. 3).
